«Δεν είναι κόκκινη γραμμή μας η διατήρηση των υψηλών συντάξεων». Με αυτή τη δήλωση, στη συνέντευξή του στο Star, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας «άνοιξε» «παράθυρο» για την περικοπή των θεωρούμενων ως «υψηλών» κύριων συντάξεων, πάνω από τα 1.500 ευρώ.

«Σπάζοντας» την επίσημη «γραμμή» του υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Κατρούγκαλου και της κυβερνητικής εκπροσώπου Ο. Γεροβασίλη (συμβολική περικοπή, μέσω της επιβολής χαμηλότερων πλαφόν στα 2.000 ευρώ για τη 1 σύνταξη και στα 2.300 ευρώ για τις πολλαπλές καταβαλλόμενες στον ίδιο συνταξιούχο) ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «έγνοιά μας είναι να προστατεύσουμε τη μεγάλη πλειοψηφία που έχουν συντάξεις από 600 έως 1.200 ευρώ» προσθέτοντας ότι «βεβαίως, στόχος μας δεν είναι να μειωθούν οι συντάξεις των 1.300 ή 1.500 ευρώ».

Η διαφοροποίηση αυτή, παρά την... απόσταση που χωρίζει τα σχετικά ποσά, σηματοδοτεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις κορυφαίων παραγόντων, την πρόθεση της κυβέρνησης να «κλείσει» την αξιολόγηση -και το κενό της χρηματοδότησης του προτεινόμενου νέου Ασφαλιστικού- μέσω κάποιων στοχευμένων περικοπών στο συνολικό εισόδημα από συντάξεις οι οποίες, ωστόσο, να είναι κοινωνικά και πολιτικά αποδεκτές.

Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε σχετικά ότι «η όποια μείωση σε μεγάλες συντάξεις θα είχε μόνον συμβολική σημασία γιατί θα έχει χαμηλή δημοσιονομική απόδοση» και διεμήνυσε ότι «θα επιμείνουμε στην ανάγκη να προστατευτούν οι συνταξιούχοι που έχουν δει τα τελευταία χρόνια τις συντάξεις τους να μειώνονται κατά 35%»...

Τα πλαφόν
Να σημειωθεί ότι στο κυβερνητικό προσχέδιο του νέου Ασφαλιστικού, προβλέπεται νέο πλαφόν για την ατομική σύνταξη στα 2.304 ευρώ (έναντι 2.773 σήμερα) και στα 3.072 ευρώ (από 3.360 ευρώ) για τις πολλαπλές συντάξεις που, όμως, έχει κατέβει παρακάτω ως κίνηση «καλής θελήσεως» προς τους δανειστές.

Τα όρια αυτά υπενθύμισε χθες και η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη επαναλαμβάνοντας, ωστόσο, ότι «δέσμευση της κυβέρνησης και όλο το σχέδιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, έγινε ακριβώς για να μην υπάρξουν οριζόντιες μειώσεις με δεδομένη τη συμφωνία του καλοκαιριού, που απαιτούσε να μειωθεί το κόστος 1,8 δισ. ευρώ».

«Η δέσμευση της κυβέρνησης για τη μη μείωση των κύριων συντάξεων εξακολουθεί να ισχύει... Από εκεί και πέρα, εάν γινόταν μια μικρή μείωση σε κάποιες μεγάλες συντάξεις, πραγματικά, ίσως, να μην ήταν μεγάλο το κοινωνικό βάρος και αν εξασφαλιζόταν η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, χωρίς άλλα θέματα, πιθανόν, να ήταν μια επιλογή».

Οι «κλειδωμένες» μειώσεις
Πέρα από τις κύριες συντάξεις ή το μηνιαίο εισόδημα από συντάξεις, δεδομένες θεωρούνται οι μειώσεις που θα γίνουν στις επικουρικές, στα εφάπαξ και στα μερίσματα του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων.

Στις επικουρικές συντάξεις το «ψαλίδι» σχεδιάζεται να «μπει» στα ποσά άνω των 150 ή 170 ευρώ και, σύμφωνα με υπολογισμούς, θα είναι της τάξης του 10% αν «περάσει» η αύξηση των εισφορών κατά 1 ποσοστιαία μονάδα.

Ηδη το ΕΤΕΑ υποχρεώνεται να ρευστοποιεί αποθεματικά (αυτό τον μήνα «τράβηξε» 90 εκατομμύρια ευρώ από το «Κοινό Κεφάλαιο») για να καταβάλει τις συντάξεις και τα αναδρομικά που χρωστά έναντι όσων νέων συντάξεων εκδίδει (40 εκατ. ευρώ δόθηκαν για 4.000 νέες συντάξεις από τις 129.000 σε εκκρεμότητα).

Στα εφάπαξ που παραμένουν απλήρωτα κατά δεκάδες χιλιάδες στα... συρτάρια, ο νέος μαθηματικός τύπος (υπολογισμός με βάση όλα τα έτη ασφάλισης και την έντοκη επιστροφή των εισφορών με το επιτόκιο του Κοινού Κεφαλαίου που είναι 3,5%) οδηγεί σε συνολικές περικοπές έως 25%. Στα μερίσματα έχει αποφασιστεί μείωση έως 32%, έτσι ώστε να γίνει πλεονασματικός ο προϋπολογισμός του ΜΤΠΥ για το 2016.

imerisia.gr

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου  στην τελευταία συνεδρίασή της εκτίμησε την απεργιακή κινητοποίηση της 4ης  Φλεβάρη  και  την πρόταση  για  συνέχιση  των κινητοποιήσεων με συμμετοχή στην 48ωρη  απεργία όταν η κυβέρνηση καταθέσει το ασφαλιστικό έκτρωμα στην Βουλή.

Η απεργία της 4ης Φλεβάρη ,κλιμάκωση πολύμηνων και πολύμορφων δράσεων,  η οποία είχε καινούργια ποιοτικά χαρακτηριστικά (όπως η συμμετοχή αγροτών, επαγγελματιών, επιστημόνων και εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχων, άνεργων, γυναικών), οδηγεί στην συνέχιση των αγώνων και την κλιμάκωσή τους .

Η μέχρι σήμερα αναβολή κατάθεσης τους ασφαλιστικού στην Βουλή από την κυβέρνηση είναι μια μικρή  κατάκτηση του κινήματος ,όμως δεν αναιρεί την στρατηγική απόφαση που υλοποιείται σε όλες  τις καπιταλιστικές οικονομίες και ακούει στην ανάγκη της μεγαλοεργοδοσίας και του κράτους να απαλλαγεί από το κοστολογικό «βάρος» της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Για το σύνολο της Εργατικής Τάξης παραμένει το σύνθημα «η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι αιτία πολέμου» ,την στιγμή μάλιστα που αυτή συνοδεύεται με διαρκή επίθεση στην φορολόγηση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων,στο εισόδημα και εργασιακά , στις συνδικαλιστικές ελευθερίες

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου ομόφωνα αποφάσισε  σε συμμετοχή στην 48ωρη απεργία  αποδεχόμενο την πρόταση ,την επιχειρηματολογία και το πλαίσιο που καταθέτει το ΠΑΜΕ ,αφού αυτό μπορεί σήμερα να εκφράσει αυτούσια τις αγωνίες,τα αιτήματα αλλά και τις διαθέσεις της  Ε.Τ  της χώρας.

Ήδη υλοποιούνται οι σχεδιασμοί για την καλύτερη δυνατή επιτυχία της κινητοποίησης.

Το Εργατικό Κέντρο καλεί τα σωματεία της περιοχής, ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, τους μικροεπαγγελματίες και τους μικρομεσσαίους αγρότες, τις γυναίκες, τους νέους να γυρίσουν την πλάτη στις ψευτιές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , να ξεπεράσουν δισταγμούς και φόβο, να συζητήσουν συλλογικά και με πρωτοβουλίες να πάρουν απόφαση οργάνωσης και συμμετοχής και σε αυτήν την κινητοποίηση.

Το Δ.Σ

29/02/2016

Εν αρχή ην η Τασία Χριστοδουλοπούλου. Μετά ήρθε ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Κοτζιάς, τα «Ναι» του κ.Τσίπρα στις Συνόδους Κορυφής και στις Τριμερείς με την Ανγκελα Μέρκελ και τον Αχμέτ Νταβούτογλου

και κάπως έτσι άρχισε να διαμορφώνεται η στρεβλή αντίληψη για το προσφυγικό ,που οδήγησε την χώρα σε δραματικά λανθασμένους χειρισμούς με την σημερινή κατάληξη: η Ελλάδα να είναι αποκλεισμένη από βορρά ,με την Τουρκία να κρατά σταθερά ανοικτά τα σύνορα σε χιλιάδες μετανάστες που προσπαθούν με κάθε τρόπο να φτάσουν στη χώρα μας με την προσδοκία ότι η Ευρώπη δεν θα τους αφήσει στην τύχη τους.

Σήμερα η κυβέρνηση και ο Αλ.Τσίπρας θυμούνται και επικαλούνται την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ,την αρχή του pacta sunt servanda, την ανάγκη διαχωρισμού προσφύγων από παράτυπους οικονομικούς μετανάστες, την ανάγκη εφαρμογής συμφωνιών επιστροφής τους στις χώρες προέλευσης. Όμως όλα αυτά υπήρχαν και πέρυσι. Όταν η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζε μέσω της κυρίας Χριστοδουλοπούλου την μεταναστευτική πολιτική των «ανοικτών θυρών» για όλους, την ανάγκη φιλοξενίας όλων των ανθρώπων που «λιάζονται» και δεν ενοχλούν. Με τον Ν. Κοτζιά και τον Π .Καμμένο να απειλούν την Ευρώπη ότι εάν αφήσουν την Ελλάδα (και δεν υποκύψουν στα «παίγνια» του Γ.Βαρουφάκη στη διαπραγμάτευση για το «σκίσιμο» του Μνημονίου) η Ευρώπη θα γεμίσει μετανάστες και τζιχαντιστές.

Έτσι άρχισε να υπονομεύεται πολιτικά και διπλωματικά η θέση της χώρας μας που ήταν αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη μεταναστευτική
κρίση των τελευταίων 70 ετών, η οποία εκ των πραγμάτων ξεπερνά κατά πολύ τις δυνάμεις της χώρας μας και απαιτούσε συλλογική δράση.

Όμως η κυβέρνηση όταν αργά πια το φθινόπωρο και μετά τις εκλογές άρχισε να αντιλαμβάνεται την διάσταση του προβλήματος, με σπασμωδικές κινήσεις και έχοντας στην άκρη του μυαλού ότι εάν αποδεχθεί οτιδήποτε απαιτούσε η Μέρκελ και ο Νταβούτογλου θα εξασφάλιζε ίσως καλύτερη μεταχείριση για την αξιολόγηση , διέπραξε τραγικά λάθη, που συνέβαλλαν στο να οδηγηθεί η χώρα στην σημερινή κατάσταση.

Η Αθήνα πίστεψε ότι η στήριξη που επέφερε η κυρία Μέρκελ στο προσφυγικό ήταν από επίδειξη κοινοτικής αλληλεγγύης,ενώ πολύ απλά η Ανγκελα Μέρκελ δίνει την μάχη πολιτικής επιβίωσης της, καθώς δοκιμάζεται σκληρά η πολιτική της στο μεταναστευτικο και οι μόνες «σανίδες σωτηρίας» είναι η Τουρκία - εφόσον πεισθεί να περιορίσει τις ροές- και η Ελλάδα - εφόσον μετατραπεί στην «αποθήκη» των χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων που δεν είναι πια ευπρόσδεκτοι στην Ευρώπη. Στην επιλογή της κ.Μέρκελ να έχει να επιδείξει κάτι «θετικό» στην γερμανική κοινή γνώμη οφείλεται και η εμπλοκή του ΝΑΤΟ, καθώς μέχρι να αποδειχθεί η (αν-)αποτελεσματικότητα της παρέμβασης αυτής,θα έχουν διασκεδαστεί οι φωνές που ακούγονται από παντού για την «αδυναμία της Ελλάδας να φυλάξει τα εξωτερικά σύνορα της Σένγκεν». Αλλά και αυτή η επιλογή είναι με μεγάλο εθνικό κόστος για την Ελλάδα.

Στις πρώτες προσπάθειες διαμόρφωσης ενιαίας ευρωπαϊκής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού (13 Μαΐου 2015 Σύνοδος για European Agenda on Migration και ανακοίνωση της Commission 27 Μαΐου 2015) η Ελλάδα ήταν απούσα και αρκέσθηκε μόνο σε ένα σημείο,εκείνο που ανέφερε την μετεγκατάσταση 40.000 προσφύγων από την Ιταλία και την Ελλάδα. Βλέποντας το «τυρί» δεν πρόσεξε την «φάκα». Αγνόησε επιδεικτικά όλες τις άλλες υποχρεώσεις για τα hot spots,τις καταγραφές όσων έφθαναν στα σύνορα, τα μέτρα φύλαξης των συνόρων. Πέρασαν αρκετοί μήνες χωρίς να γίνει απολύτως τίποτα και ενώ το προσφυγικό κύμα διογκωνόταν. Το καμπανάκι είχε αρχίσει να κτυπά για την Ελλάδα στις Βρυξέλλες και σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Όμως η κυβέρνηση έχοντας παραδοθεί πλήρως στην κ. Μερκελ δεν αντιλαμβανόταν τι ακριβώς αποδεχόταν στα κοινοτικά κείμενα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός ενέκρινε.

Στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της 15ης Οκτωβρίου 2015 αναφέρεται ότι η Επιτροπή θα συνεργάζεται στενά με την Ελλάδα με στόχο «να βελτιωθεί η ικανότητα υποδοχής της συγκεκριμένης χώρας και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αποκατάσταση των μεταφορών στην Ελλάδα βάσει του καθεστώτος του Δουβλίνου...». Η αναφορά αυτή ουσιαστικά συνέδεε την κατασκευή και οργάνωση των υποδομών για την φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών, με την εφαρμογή του καθεστώτος του Δουβλίνου, η εφαρμογή του οποίου για την Ελλάδα είχε (ευτυχώς) ανασταλεί με αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από το 2011. Σύμφωνα με το Δουβλίνο κάθε χώρα που εντόπιζε στο έδαφός της παράτυπους μετανάστες ή όσους είχαν δικαίωμα υποβολής αίτησης ασύλου,μπορούσε να τους επιστρέφει στη χώρα πρώτης εισόδου. Με απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όμως το 2011 είχε κρίνει ότι η απουσία αξιοπρεπών χώρων κράτησης και φιλοξενίας στην Ελλάδα ,καθιστούν αναγκαία την αναστολή του καθεστώτος επιστροφών προς την Ελλάδα. Έτσι η Ελλάδα είχε απαλλαγεί από την υποχρέωση υποδοχής δεκάδων χιλιάδων μεταναστών που έφθαναν στην χώρα μας και από εδώ κατέληγαν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ο κ.Τσίπρας τον Οκτώβριο συναίνεσε στην ανατροπή αυτής της ευνοϊκής για την Ελλάδα «εξαίρεσης», υποσχόμενος ότι θα φτιαχτούν απαραίτητες υποδομές στην Ελλάδα. Πιθανότατα η ελληνική κυβέρνηση είχε πεισθεί ότι αποδεχομένη όλα όσα πρότεινε το Βερολίνο και η Κομισιόν θα εξασφάλιζε μια ισχυρή προστασία στο προσφυγικό ,που ήδη είχε αρχίσει να κλιμακώνεται.

Στις 25 Οκτωβρίου η Κομισιόν παρουσίασε (σε συμφωνία με την Σύνοδο Κορυφής ) τα 17 Σημεία Δράσης ,στα οποία ξεχωρίζει η ανάληψη από την ελληνική κυβέρνηση της υποχρέωσης για δημιουργία θέσεων φιλοξενίας τουλάχιστον 50.000 ανθρώπων και συγκριμένα μέτρα για τη φύλαξη των συνόρων . Στην απόφαση γινόταν λόγος για:

Αύξηση της ικανότητας παροχής προσωρινού καταλύματος, τροφής, περίθαλψης υγείας, νερού και εγκαταστάσεων υγιεινής σε όλους όσους έχουν ανάγκη... Η Ελλάδα θα αυξήσει την δυναμικότητα υποδοχής έως τις 30.000 θέσεις μέχρι το τέλος του έτους, και θα υποστηρίξει την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) όσον αφορά την παροχή επιδοτήσεων ενοικίου και την πρόβλεψη προγραμμάτων οικογένειας υποδοχής για τουλάχιστον 20.000 ακόμη — κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την λειτουργία του καθεστώτος επείγουσας μετεγκατάστασης.
Ενίσχυση της διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με αυξημένη συμμετοχή της Ύπατης Αρμοστείας.
Η Ελλάδα, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και η Αλβανία θα ενισχύσουν τη διαχείριση των εξωτερικών χερσαίων συνόρων, και ο FRONTEX θα υποστηρίξει την καταχώριση των εισερχόμενων στην Ελλάδα.
Επιβεβαίωση της αρχής της απαγόρευσης εισόδου σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν επιβεβαιώνουν την επιθυμία τους να υποβάλουν αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας.

Εκτός της εμπλοκής της πΓΔΜ και της Αλβανίας στην φύλαξη των «εξωτερικών χερσαίων συνόρων» της Ε.Ε. , επισημαίνεται η δέσμευση για απαγόρευση εισόδου σε υπηκόους τρίτων κρατών που δεν υποβάλλουν και δεν γίνεται να ζητήσουν άσυλο. Αυτή ήταν μια μεγάλη παγίδα για την Ελλάδα καθώς δεν προβλεπόταν τι θα συνέβαινε με τους χιλιάδες παράτυπους μετανάστες που φθάνουν καθημερινά στα ελληνικά νησιά. Με την απόφαση αυτή ουσιαστικά εξουσιοδοτούνταν η πΓΔΜ και η Αλβανία να μην επιτρέπουν σε τέτοιες κατηγορίες μεταναστών να περνούν τα σύνορά τους και να κατευθύνονται προς την Ευρώπη.

Ακλούθησε στις 29 Νοέμβριου η Συνάντηση Κορυφής με τον τούρκο πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου ,όπου μετά από πολλά παζάρια εγκρίθηκε το Σχέδιο Δράσης με την Τουρκία ,με υποσχέσεις για γενναιόδωρες παραχωρήσεις προς την Αγκυρα ,με την ανάληψη από την ίδια της υποχρέωσης να ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές και να ενισχύσει τις δομές φιλοξενίας στο έδαφος της. Η συμφωνία έχει μείνει στα χαρτιά και η Άγκυρα επιμένει μέχρι και σήμερα να μην εφαρμόζει τις συμφωνίες επανεισδοχης.

Στην τελευταία Σύνοδο που ο κ.Τσίπρας ουσιαστικά εξέφραζε την ικανοποίησή του γιατί «επιτεθήκαν ο στόχοι» υπήρχε μια συγκεκριμένη αναφορά : «…Θα πρέπει …όλα τα μέλη του χώρου Σένγκεν…να αρνούνται στα εξωτερικά σύνορα την είσοδο σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις εισόδου ή δεν έχουν υποβάλει αίτηση ασύλου μολονότι είχαν τη δυνατότητα να το πράξουν..». Αυτό το απόσπασμα των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής επικαλούνται σήμερα όσοι κλείνουν τα σύνορα ,εμποδίζοντας την έξοδο από την Ελλάδα όσων δεν δικαιούνται άσυλο ή δεν θέλουν να υποβάλλουν αίτηση ασύλου στην Ελλάδα.

Το πραγματικό διπλωματικό και πολικό Βατερλώ για την χώρα ολοκληρώθηκε με την επιβολή από την Γερμανία και την Τουρκία της πρόσκλησης στο ΝΑΤΟ για δράση στο Αιγαίο, όπου σε ένα εντελώς ασαφές πλαίσιο ,ανατίθενται κυριαρχικά δικαιώματα στη Συμμαχία, αναγνωρίζεται ρόλος επιδιαιτητή στον αμερικανό διοικητή της Ναυτική Δύναμης σε ότι αφορά τις διεκδικήσεις που θα εγείρει κάθε φορά η Τουρκία στο πλαίσιο της Αποστολής και φυσικά δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση για την αποτελεσματικότητά της ,στην ανάσχεση των προσφυγικων ροών.

thetoc.gr