Πράγματι, οι προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης υπήρξαν συνέχεια των προεκλογικών και αναμφισβήτητα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Το θέμα όμως δεν είναι η δήλωση αλλά η υλοποίηση των προγραμματικών δηλώσεων.

Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός -μεταξύ άλλων- μίλησε για Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας και έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους.
Απόλυτα σύμφωνοι. Όμως, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς την ανασυγκρότηση της οικονομίας;
Ουδέποτε σε αυτόν τον πλανήτη οποιαδήποτε χρεοκοπημένη χώρα κατάφερε να έχει αξιόπιστο κοινωνικό κράτος. Το κοινωνικό κράτος είναι προνόμιο μόνο των αναπτυγμένων χωρών με υγιή οικονομία. Είναι προνόμιο των σοσιαλδημοκρατικών κυρίως κυβερνήσεων.

Η Ιστορία, είναι βέβαιο ότι θα αναγνωρίσει στον Ανδρέα Παπανδρέου τον θεμελιωτή του κοινωνικού κράτους για τη χώρα μας ο οποίος επέτυχε παράλληλα την πρωτοφανή ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων.
Είναι ο Πρωθυπουργός που πέτυχε όλα αυτά και παρέδωσε το 1996 τη χώρα με χρέος 60% του ΑΕΠ προειδοποιώντας από αυτό το βήμα της Βουλής ότι εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα. Με τα συνεχή «όχι» του προς τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτυχε την έγκριση των Μεσογειακών Προγραμμάτων για να οδηγήσει τη χώρα στον δρόμο τον αναπτυξιακό.

Όμως, από το 1996 μέχρι το 2009, μέσα σε 15 χρόνια, αντί για ανάπτυξη είχαμε συνεχή αύξηση του χρέους μέχρι το 120% οπότε έπαψαν να μας δανείζουν οι αγορές και η χώρα οδηγήθηκε κατ’ ανάγκην σε δανεισμούς κυρίως από τους ευρωπαϊκούς λαούς με όρους που επέβαλαν οι δανειστές προκειμένου να μπορούν να εισπράξουν τα δανεικά τους.
Αυτά είχαν τα περίφημα μνημόνια που σήμερα η Κυβέρνηση –από ότι λέγεται- αποδέχεται το 70% τους. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματική ιστορία. Για αυτό και η εξεταστική επιτροπή, την οποία προτείνει η Κυβέρνηση, θα πρέπει εις βάθος να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους χρεοκόπησε η χώρα.

Όμως, προσωπικά διερωτώμαι και θα παρακαλούσα να διερωτηθεί και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πώς μπορεί να αναβιώσει αυτό το κοινωνικό κράτος σε μια χώρα που βρίσκεται αποδεδειγμένα σε χρεοκοπία;
Για το λόγο αυτό, θα περιμέναμε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις για το πώς θα αντιμετωπίσει το θέμα της Ανάπτυξης της χώρας, δηλαδή το θέμα των επενδύσεων, το θέμα της συγκρότησης του παραγωγικού ιστού, το θέμα της παραγωγικότητας και φυσικά των εξαγωγών που όλα αυτά σήμερα βρίσκονται περίπου στο μηδέν.
Το ΔΝΤ και οι δανειστές μας προτείνουν μονόδρομο προς την ανάπτυξη που περνά από την ύφεση, τους χαμηλούς μισθούς και τη χρεοκοπία. Δηλαδή μας προτείνουν το δρόμο που βαδίζει κάθε χρεοκοπημένη τριτοκοσμική χώρα η οποία γίνεται ελκυστική στους επενδυτές για επενδύσεις με αυτά που τους προσφέρει.

Αυτή είναι η λεγόμενη τριτοκοσμική ανάπτυξη.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος δρόμος τον οποίο ακολούθησε η Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον οποίο αρνείται πεισματικά να τον αποδεχθεί και για εμάς. Ένας δρόμος που περνά από γενναία δανειοδότηση μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, για ουσιαστικές παραγωγικές επενδύσεις στον τομέα του τουρισμού, στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Μιλάμε συνέχεια για το χρέος και τη διαγραφή του, το «κούρεμά» του ή την επιμήκυνσή του με χαμηλά επιτόκια, όταν είναι γνωστό ότι η χώρα χρωστά λιγότερο από μισό τρισεκατομμύριο ευρώ τη στιγμή που η γειτονική Ιταλία χρωστά 2,5 τρις ευρώ, η Γαλλία 2 τρις ευρώ, ενώ οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία προσεγγίζουν τα 14 τρις δολάρια. Διερωτώμαι, θα μηδενίσουν όλες αυτές οι χώρες αυτά τα χρέη;
Περιμένετε να πληρώσει η Αμερική 14 τρις δολάρια στους δανειστές της;
Η απάντηση είναι πως «όχι», αλλά οι χώρες αυτές έχουν ανάπτυξη, παραγωγή και εξαγωγές των παραγωγικών προϊόντων τους. Και φυσικά είναι οι χώρες που πρωταγωνιστούν στην οικονομία του πλανήτη ανεξάρτητα από το τεράστιο χρέος που έχουν.

Πώς, όμως, μπορεί να αρχίσει η ανάπτυξη σε μια χώρα που βρίσκεται περίπου στο μηδέν, όπως η Ελλάδα όταν δεν δημιουργούνται οι συνθήκες για να υπάρξουν επενδύσεις;
Στο σημείο αυτό θα περιμέναμε να ακούσουμε με ποιον τρόπο η Κυβέρνηση σκέπτεται να προσελκύσει επενδυτές, και κυρίως ποια θα είναι τα κίνητρα για να προσελκυστούν οι επενδυτές ή έστω πώς θα διεκδικήσουμε ουσιαστικές επενδύσεις μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπορεί να αναβιώσει και να επιβιώσει το κοινωνικό κράτος.
Εμείς, έχουμε αυτές τις ευαισθησίες γιατί εμείς δημιουργήσαμε το κοινωνικό κατράς στη χώρα με δωρεάν Υγεία σε όλα τα επίπεδα, με πρωτοφανές έργο στην Πρόνοια με πρωτοφανή στήριξη των Ατόμων με Αναπηρία.

Ο σημερινός Υπουργός Υγείας υπήρξε Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας επί δικής μου υπουργίας και γνωρίζει καλά τους σχεδιασμούς μας της εποχής εκείνης αλλά και τους λόγους που τα σχέδια δεν ολοκληρώθηκαν. Ποιοι και ποια συμφέροντα πρόβαλαν αντιστάσεις είναι γνωστά σήμερα στον Υπουργό Υγείας.
Εμείς θα στηρίξουμε ειλικρινά κάθε σοβαρή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις που διατηρούμε όσον αφορά την υλοποίηση μεγάλου μέρους των προγραμματικών δηλώσεων.

Ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός συναντήθηκε τη Δευτέρα στο Υπουργείο Υγείας με τον νέο Υπουργό Υγείας κ. Π. Κουρουμπλή στον οποίο έθεσε υπόψη τα εκκρεμή ζητήματα Υγείας της Δωδεκανήσου και ιδιαιτέρως το θέμα της δημιουργίας του Ογκολογικού – Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος στο Νοσοκομείο της Ρόδου.

Όσον αφορά το θέμα των ιατρών στα μικρά νησιά και στα αγροτικά ιατρεία, ο καθηγητής Δ. Κρεμαστινός υπενθύμισε στον Υπουργό το νόμο που είχε περάσει επί προεδρίας του στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, ο οποίος προέβλεπε την αναγραφή στην προκήρυξη των κινήτρων της παροχής δωρεάν στέγης και διατροφής προς τους γιατρούς, προκειμένου να καλυφθούν οι συγκεκριμένες θέσεις.
Ο Υπουργός Υγείας έμεινε απόλυτα σύμφωνος και υποσχέθηκε την πλήρη στήριξή του στη δημιουργία του Ογκολογικού – Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος στη Ρόδο.

Αργά το απόγευμα της Πέμπτης έληξε η κοινή συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ όπου, κεκλεισμένων των θυρών, έγινε συζήτηση μεταξύ των συμμετεχόντων για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και την πορεία του Κόμματος.

Στη συζήτηση αυτή ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός ζήτησε να διασφαλίσει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την ενότητα του Κόμματος γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθεί ιστορικά ό,τι συνέβη με την ΕΔΗΚ όταν ο τότε πρόεδρος του κόμματος Γεώργιος Μαύρος πιεζόμενος από τα μέλη του κόμματός του παραιτήθηκε για να εκλεγεί ο Ιωάννης Ζίγδης γεγονός που εν συνεχεία κατέληξε σιγά-σιγά στη διάλυση της ΕΔΗΚ.

«Για την περίπτωσή μας», τόνισε ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός, «ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει μια τετραετή θητεία που λήγει τον Μάρτιο του 2016, οπότε και σύμφωνα με το καταστατικό γίνεται εκλογή νέου Προέδρου. Όμως, εάν ο Πρόεδρος κρίνει διαφορετικά, υπηρετώντας την ενότητα του Κόμματος, τότε πρέπει όλοι να στηρίξουμε την απόφασή του».

Στη δευτερολογία του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος αφού ευχαρίστησε τον Δημήτρη Κρεμαστινό για την ευγενική του πρόταση, διαβεβαίωσε ότι θα διασφαλίσει την ενότητα του Κόμματος οδηγώντας του σε συνέδριο μετά το Πάσχα, εντός του Μαΐου, χωρίς ο ίδιος να είναι υποψήφιος για νέα θητεία.

Βρισκόμαστε στη στιγμή της αλήθειας, λίγο πριν από την πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της μεταπολίτευσης και, με τα έως τώρα δεδομένα, η δημιουργία αυτοδύναμης κυβέρνησης δεν φαίνεται πιθανή.

Ο τόπος, ούτως ή άλλως, δεν έχει ανάγκη από αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Ο κόσμος, όπως έδειξαν οι επαναλαμβανόμενες εκλογές του 2012 αλλά και οι δημοσκοπήσεις, θέλει μια κυβέρνηση που να μπορεί να σταθεί απέναντι στους δανειστές, να θέσει «κόκκινες γραμμές» και να τους αναγκάσει να δεχθούν την καλύτερη δυνατή λύση. Μόνο μια κυβέρνηση με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση και συμμετοχή πολιτικών δυνάμεων θα μπορέσει να το πράξει αυτό.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, για να καταστεί αυτό εφικτό, θα πρέπει το κόμμα που θα αναδειχθεί πρώτο να συνεργαστεί με το δεύτερο ή το τρίτο κόμμα τουλάχιστον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, εδώ και πολύ καιρό, έχουν κόψει κάθε δίαυλο επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ τους – αν υπήρξε ποτέ.

Συνεπώς, η ψήφος στο 3ο κόμμα δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Τα προσωποπαγή, «αρχηγικά» κόμματα (Ποτάμι, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ) δεν μπορούν να δώσουν τη σταθερή κυβέρνηση που χρειάζεται η Ελλάδα στην παρούσα κατάσταση. Έχει αποδειχθεί ότι στις δύσκολες αποφάσεις και στις κρίσιμες ψηφοφορίες αυτοδιαλύονται στα εξ ων συνετέθησαν, δημιουργώντας πλείστες παρενέργειες.

Η ψήφος σε αυτά τα κόμματα είναι χαμένη ψήφος.

Το ΠΑΣΟΚ έχει συλλογικά όργανα και δεν ανήκει σε κανέναν «αρχηγό» γεγονός που σεβάστηκε ακόμα και ο ίδιος ο ιδρυτής του, Ανδρέας Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης «έβαλε πλάτη» σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα για να κρατήσει τη χώρα όρθια, χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος. Είναι το μοναδικό κόμμα που απέδειξε με πράξεις και όχι μόνο με λόγια ότι είναι ο βασικός πυλώνας της σταθερότητας και μια φωνή που υπερασπίστηκε και πάντα θα υπερασπίζεται το κοινωνικό συμφέρον, όσο οι πολίτες της δίνουν δύναμη.

Καλώ όλους εσάς, τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες της Δωδεκανήσου, να δώσετε ισχυρή στήριξη στο ΠΑΣΟΚ για να μπορεί από θέση ισχύος να παίξει το ρόλο του εγγυητή της ομαλότητας και της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, με θετικό όμως πρόσημο.

Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός
Υποψήφιος Βουλευτής Ν. Δωδεκανήσου – ΠΑ.ΣΟ.Κ.