Στην Κάρπαθο, όπου εκπροσώπησε τη Βουλή των Ελλήνων στις εκδηλώσεις μνήμης για τον Σμηναγό Κωνσταντίνο Ηλιάκη, βρέθηκε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, Ιωάννης Παππάς, παρουσία του ΥΦΕΘΑ Νίκου Χαρδαλιά.
Ο κ. Παππάς κατέθεσε στεφάνι ως εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων, τιμώντας τη μνήμη του Σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη, ο οποίος στις 23 Μαΐου του 2006, έπεσε εν ώρα καθήκοντος, κατά τη διάρκεια αερομαχίας με τουρκικό αεροσκάφος, όταν χτυπήθηκε η καλύπτρα του ελληνικού μαχητικού από το τουρκικό.
Ο Βουλευτής είχε, επίσης, την ευκαιρία να συναντηθεί με την Έπαρχο Καρπάθου- Ηρωικής Νήσου Κάσου, κυρία Πόπη Νικολαΐδου και τον Αντιδήμαρχο της Ηρωικής Νήσου Κάσου, κύριο Περσελή Κωνσταντίνο. Συζητήθηκαν ζητήματα που αντιμετωπίζει η Κάσος και έγινε ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη επίσπευσης ορισμένων έργων στο νησί.
Στη συνέχεια, ο κύριος Παππάς, με τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας, κύριο Νίκο Χαρδαλιά, μετέβηκαν στην Κίναρο, όπου συνάντησαν την μοναδική κάτοικο του νησιού, την κυρία Ρηνιώ, την οποία και ευχαρίστησαν για την παρουσία, την αγάπη και την προσφορά της, ενώ απέτισαν φόρο τιμής στους 3 αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίοι έπεσαν υπέρ Πατρίδος στις 11 Φεβρουαρίου 2016.
Πηγή:www.dimokratiki.gr
Στη γαλλική τηλεόραση αναμένεται να προβληθεί σχετικό ρεπορτάζ, μέσω του καναλιού France 5, σχετικά με τη ζωή της μοναδικής κατοίκου της βραχονησίδας «Κίναρος».
Σύμφωνα με σχετική απόφαση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αμοργού, το Τμήμα υποστήριξης ξένων Ανταποκριτών και Διεθνών ΜΜΕ μας κοινοποίησε στο φορέα, αίτημα που απέστειλε ο κ. Thomas Iacobi, διαπιστευμένος ανταποκριτής γαλλόφωνων ΜΜΕ επί σειρά ετών, με το οποίο ζητήθηκε άδεια κινηματογράφησης στον λιμένα Αμοργού και Κινάρου στις 4 Απριλίου 2022, στο πλαίσιο ρεπορτάζ με θέμα τη ζωή της κυρίας Ειρήνης της Κινάρου.
Επιπλέον, ζητήθηκε άδεια κινηματογράφησης της επίσκεψης που ενδεχομένως πραγματοποιεί το Λιμενικό Σώμα στην κα Ειρήνη.
Η κινηματογράφηση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο ρεπορτάζ για τη γαλλική τηλεόραση France 5.
Έπειτα από τη σύμφωνη γνώμη και του Λιμεναρχείου Αμοργού, δόθηκαν όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις, προκειμένου το γαλλικό κοινό να γνωρίσει τη ζωή της κυρίας Ειρήνης, αλλά και την άγρια ομορφιά της καθημερινότητας στην Κίναρο.
Υπενθυμίζεται ότι η κ. Ειρήνη Κατσοτούρχη, είναι η μοναδική κάτοικος της Κινάρου, «το Κίναρος» όπως λέγεται από τους ντόπιους, από το 2013, όταν απεβίωσε ο σύζυγός της Νομικός (Μικές) Κατσοτούρχης.
Η κ. Ειρήνη έχει καταγωγή από την Αμοργό, ενώ προέρχεται από οικογένεια, η οποία είχε επί σειρά δεκαετιών ζήσει στην Κίναρο, μαζί με άλλες οκτώ οικογένειες.
Η ζωή στην Κίναρο άρχισε να φθίνει από τη δεκαετία του 1960, όταν ερήμωσε η μοναδική εκκλησία του νησιού, ο Άϊ- Γιώργης. Οι περισσότεροι από τους μόνιμους κατοίκους, είτε εγκατέλειψαν το μικρό νησί για καλύτερες συνθήκες σε άλλους τόπους, είτε άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί.
Η κυρία Ειρήνη, με τον σύζυγό της Μικέ, έζησε για πολλά χρόνια στην Αυστραλία, ενώ μάλιστα ο ένας από τους γιους της μένει ακόμη μόνιμα εκεί. Το 2000 το ζευγάρι αποφάσισε να επιστρέψει και να ζήσει στην έρημη τότε Κίναρο.
Εφαλτήριο, υπήρξε το μικρό καφενείο, το οποίο διατηρούσε ο πατέρας της κ. Ειρήνης όταν ζούσε μόνιμα στο νησί, όπου το ζευγάρι έμεινε, παρ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Έως και σήμερα, η κ. Ειρήνη ζητά τη συνδρομή των αρμοδίων, ώστε να επισκευαστεί το «καλύβι» της, όπως το ονομάζει.
Έπειτα από τον χαμό του συζύγου της το 2013, η κ. Ειρήνη έχει μείνει πλέον η μοναδική κάτοικος της Κινάρου και ζει εκεί μαζί με εκατοντάδες ζώα, καλλιεργώντας τα απαραίτητα, ενώ προμήθειες έρχονται από την Αμοργό, με την υποστήριξη του Λιμενικού Σώματος, του Δήμου Αμοργού, αλλά και φορέων. Για μερικούς μήνες κάθε χρόνο, την επισκέπτονται ο ένας γιος της που μένει μόνιμα στην Κάλυμνο, όπως και η κόρη της.
Την μοναδική ιστορία ζωής της κ. Ειρήνης αναμένεται να αναδείξει για το γαλλικό κοινό το France 5.
(Πηγή: koinignomi.gr)
Στην Κίναρο, μία απομακρυσμένη βραχονησίδα με έκταση 4,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, στη μέση του Αιγαίου, ζει μόνη της η 76χρονη Ειρήνη Κατσοτούρχη.
Στο νησί αποσύρθηκε μόνιμα από το 2000 μαζί με τον αγαπημένο της Μικέ, τον Νομικό Κατσοτούρχη, που το 2013 έφυγε από τη ζωή.
Από τότε η συντροφιά της κυρά Ειρήνης είναι τα 200 γίδια και τα 40 πρόβατα που συντηρεί. Για αρκετούς μήνες μέσα στο χρόνο είναι μαζί της ο γιος της, Γιώργος, ο οποίος αυτή την περίοδο για επαγγελματικούς και οικογενειακούς λόγους βρίσκεται στην Κάλυμνο, όπως και η αδελφή του, Ακαθή. Το τρίτο παιδί της κυρά Ειρήνης, ο Γρηγόρης ζει μόνιμα στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Σύμφωνα με το cyclades24.gr, η κυρά Ρηνιώ έγινε νησιώτικο τραγούδι, το οποίο ερμηνεύει ο Γιάννης Σολάρης, σε στίχους και μουσική του Γιώργου Μπάιλα.
Δικαιώνεται η οικογένεια του αδικοχαμένου συγκυβερνήτη Κωνσταντίνου Πανανά έξι χρόνια μετά την πτώση του ελικοπτέρου, που παρέσυρε στον θάνατο τρεις αξιωματικούς του Π.Ν. – Ακατάλληλο το ελικόπτερο για ασκήσεις υπό αντίξοες συνθήκες, αποφάνθηκε το δικαστήριο – Ποιες ευθύνες βαρύνουν τους επιτελικούς – Η συγκλονιστική περιγραφή του δυστυχήματος μέσω της δικογραφίας και η μαρτυρία-κλειδί της μοναδικής κατοίκου του νησιού
Εχουν περάσει σχεδόν έξι χρόνια από εκείνο το παγωμένο βράδυ του Φεβρουαρίου όπου ένα ελικόπτερο Agusta Bell του Πολεμικού Ναυτικού με τον κωδικό ΠΝ-28 συνετρίβη στην Κίναρο παρασύροντας στον θάνατο τους τρεις Ελληνες αξιωματικούς. Σήμερα, η οικογένεια του αδικοχαμένου Κωνσταντίνου Πανανά, συγκυβερνήτη του μοιραίου ελικοπτέρου, αισθάνεται δικαιωμένη, καθώς το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή τους και υποχρεώνει το Δημόσιο να καταβάλει συνολικά 380.000 ευρώ. Μια απόφαση που απαλύνει τον πόνο των συγγενών του αξιωματικού οι οποίοι κατήγγειλαν τα λάθη και τις παραλήψεις που οδήγησαν στη μοιραία πτήση.
Στην αγωγή που κατέθεσε η οικογένεια και αξίωνε 1,5 εκατ. ευρώ, αλλά και στην απόφαση του δικαστηρίου ξεδιπλώνεται όλο το κουβάρι της υπόθεσης με πορίσματα πραγματογνωμόνων, ΕΔΕ, καταθέσεις και εκτιμήσεις ειδικών. Μέσα από τα έγγραφα προκύπτει ότι βασική αιτία της συντριβής ήταν οι πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το συγκεκριμένου τύπου ελικόπτερο δεν πληρούσε τις προδιαγραφές για τέτοιου είδους νυχτερινές πτήσεις.
«Στις 11 Φεβρουαρίου 2016, ο Κωνσταντίνος Πανανάς, 34 ετών τότε, βρήκε τραγικό θάνατο στην περιοχή της Κίναρου ως αποτέλεσμα της πρόσκρουσης του μοιραίου ελικόπτερου στο όρος Παπάς εις το οποίον επέβαινε ως συγκυβερνήτης. To εντελώς απροσδόκητο αεροπορικό ατύχημα κατά την εκτέλεση περιπόλου εντός διατεταγμένης υπηρεσίας στο πλαίσιο της άσκησης “Αστραπή” και ο τραγικός θάνατος των τριών επιβαινόντων συγκλόνισε κυριολεκτικά το πανελλήνιο και προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση σε όλους τους στρατιωτικούς κύκλους. Μάλιστα, δικαιολογημένα, μονοπώλησε επί εβδομάδες σε καθημερινή βάση τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών και του ηλεκτρονικού αλλά και έντυπου Τύπου», αναφέρουν στην αγωγή τους οι συγγενείς του 34χρονου συγκυβερνήτη.
To μοιραίο Augusta Bell
Οι 16 σελίδες
Στις 16 σελίδες της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, που δημοσιεύτηκε στις 26 Οκτωβρίου του 2021, περιγράφονται οι λόγοι για τους οποίους οι δικαστές πήραν αυτή την απόφαση αλλά και συγκλονιστικές λεπτομέρειες από το δραματικό χρονικό εκείνης της μοιραίας νύχτας στο Αιγαίο. «Από τα στοιχεία της δικογραφίας, μεταξύ των οποίων και η από 24 Ιουνίου 2016 πορισματική έκθεση Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης προκύπτουν τα εξής: Τη 10η Φεβρουαρίου 2016 η φρεγάτα “ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ” με το ελικόπτερο με αριθμό μητρώου ΠΝ-28, συμμετείχαν στην άσκηση “ΑΣΤΡΑΠΗ 2/16” για εκτέλεση διατεταγμένης πτήσης, επί δρομολογίου στις νήσους Λεβίθα – Κίναρο – Αμοργό – Αστυπάλαια, στο πλαίσιο σαραντάλεπτης ετοιμότητας γυμνασίου “πολλαπλής απειλής”», με ύψος πτήσης 800-1.000 πόδια», αναφέρεται.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η καταγραφή λεπτό προς λεπτό των γεγονότων από τη στιγμή που το Agusta Bell απογειώθηκε από τη φρεγάτα μέχρι την πρώση και τον εντοπισμό των συντριμμιών. «Το ελικόπτερο απονηώθηκε περί ώρας 01:45 π.μ. της 11ης Φεβρουαρίου χωρίς προβλήματα, με διαδικασία “Dark and Silent” [προβλεπόμενη διαδικασία απονήωσης – προσνήωσης ελικοπτέρου από πλοίο, με χρήση ελάχιστων επικοινωνιών και ελάχιστου φωτισμού πλοίων] και με την έξοδο του από τον κύκλο του πλοίου το ανέλαβε ο Ελεγκτής Ε/Π (AIRCO). Την 01:48 π.μ., σε απόσταση 5 ν.μ. από τη φρεγάτα “ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ” υπήρξε επικοινωνία ελικοπτέρου – πλοίου. Στη συνέχεια εκτελέσθηκε δοκιμή επικοινωνίας στη συχνότητα HF για πέντε λεπτά με αρνητικά αποτελέσματα.
Στις 02:00 ο ελεγκτής διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε επικοινωνία ούτε στα UHF. Στις 02:14 π.μ., αφού το ελικόπτερο προσέγγισε στα 5 ν.μ., σύμφωνα με τις οδηγίες που δόθηκαν στον κυβερνήτη του ελικοπτέρου κατά την ενημέρωση, αποκαταστάθηκε η επικοινωνία χωρίς κρυπτοκάλυψη και το ελικόπτερο ανέφερε ότι επέστρεφε προς το πλοίο, διότι δεν είχε επικοινωνία για είκοσι λεπτά και ότι διατηρούσε επαφή με τη φρεγάτα “ΥΔΡΑ”, όπου βρισκόταν πλησίον του πλοίου, εκτελώντας ανθυποβρυχιακή συνεργασία.
Από τον ελεγκτή προτάθηκε στον κυβερνήτη του ελικοπτέρου να παραμείνουν σε μη κρυπτοκαλυμμένη συχνότητα, ώστε να αυξηθεί η μέγιστη απόσταση διατήρησης επικοινωνίας και να εκτελέσουν εκ νέου δοκιμή στο δίκτυο HF. Στις 02:17 π.μ. το ελικόπτερο διαβίβασε αναφορά κατάστασης επιφανείας προς τη “ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ”, κινούμενο από τις νότιες προς τις ανατολικές ακτές της Αμοργού.
Στις 02:23 π.μ. διαβίβασε εκ νέου αναφορά κατάστασης επιφανείας “Ανατολικές ακτές Αμοργού καθαρές εκτιμάται βόρειες και δυτικές ακτές ίσως υπάρχει κάτι, συνεχίζω”. Αυτή ήταν και η τελευταία επικοινωνία του ελεγκτή της φρεγάτας με το ελικόπτερο. Στις 02:34 π.μ., κατά την κίνησή του προς τη νήσο Κίναρο, έγιναν προσπάθειες εκ νέου για αποκατάσταση επικοινωνίας με τη “ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ”, σε όλες τις συχνότητες συνεργασίας, για αναφορά της κατάστασής του, με αρνητικά αποτελέσματα.
Στις 02:40 π.μ. το ελικόπτερο ανέφερε “αποστολή εξελίσσεται κανονικά” βορειοανατολικά της Αμοργού. Αυτή ήταν και η τελευταία επικοινωνία του Ελεγκτού Αεροσκαφών. Στις 02:45 π.μ. το 2ο Κ.Ε.Π. απώλεσε το ίχνος του ελικοπτέρου από το ραντάρ. Στις 04:20 π.μ. της 11ης Φεβρουαρίου το ελικόπτερο ΠΝ-56 εντόπισε, με τη συσκευή FLIR (“Forward Looking Infrared”) που διέθετε, πηγή θερμότητας περί της κορυφής των βορειοδυτικών ακτών της νήσου Κινάρου και τις πρωινές ώρες της ίδιας ημέρας εντοπίσθηκαν οπτικά ευρήματα του ΠΝ-28 στη νήσο Κίναρο».
Ο καιρός
Στην αιτιολόγηση της δικαστικής απόφασης να κάνει εν μέρει δεκτή την αγωγή της οικογένειας αναφέρονται και οι καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνο το βράδυ. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία πιλότου που πέταξε με ίδιο ελικόπτερο εκείνο το βράδυ στην περιοχή. «Στην κρινόμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την κατάθεση του Υποπλοιάρχου Π.Ψ., κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσης στην περιοχή του Νοτιοανατολικού Αιγαίου όπου διεξαγόταν η άσκηση “ΑΣΤΡΑΠΗ 2/16”, ο ίδιος, ως κυβερνήτης του ελικοπτέρου ΠΝ-30, τύπου Agusta Bell AB-212, ελικοπτέρου της φρεγάτας “ΕΛΛΗ”, στις 10 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 20:00 έως 22:00, δηλαδή τέσσερις ώρες πριν την απονήωση του ελικοπτέρου ΠΝ-28 από τη φρεγάτα “ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ”, λόγω της εντάσεως του ανέμου, τόσο κατά τη στροφή του ελικοπτέρου αλλά και κατά την ευθεία – οριζόντια πτήση, διαπίστωσε έντονη μετατόπιση (drift) του Ε/Π, της τάξεως των τριάντα (30) μοιρών από την επιθυμητή πορεία, γεγονός που τον ανάγκασε να εκτελέσει δραστικούς διορθωτικούς χειρισμούς, προκειμένου να ανακτήσει τον έλεγχο πλοήγησής του.
Ακολούθως, σύμφωνα με την κατάθεση του ίδιου ως άνω μάρτυρα, στην ανωτέρω περιοχή υφίστατο νεφοκάλυψη 8/8 και έπνεαν άνεμοι νότιοι – νοτιοδυτικοί της τάξεως των 30 – 35 κόμβων (7-8 μποφόρ), με πιθανότητα μεταξύ νήσων να φθάνουν έως και τους 40 κόμβους (8,5 μποφόρ), όπως τα στοιχεία αυτά του δόθηκαν πριν την ανωτέρω πτήση από το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας (Α.Τ.Α.), συνθήκες που ο ανωτέρω Κυβερνήτης Ε/Π διαπίστωσε και κατά τη δεύτερη πτήση που πραγματοποίησε από 02:00 π.μ. έως 03:40 π.μ. της 11ης Φεβρουαρίου 2016, δηλαδή κατά τον ίδιο χρόνο που ίπτατο το Ε/Π ΠΝ-28. Η επικράτηση δε στην περιοχή ριπών ανέμου, ικανών να οδηγήσουν σε μερική ή ολική απώλεια της πλοήγησης ελικοπτέρου τύπου ΑΒ-212».
Σύμφωνα πάντα με την απόφαση που έκανε δεκτή την αγωγή, «Το πλήρωμα ενημερώθηκε από τον Ελεγκτή για στοιχεία καιρού, όπως του μεταβιβάσθηκαν από τη γέφυρα του πλοίου στις 23:45 της 10ης Φεβρουαρίου(άνεμος 185 – 24kts, ορατότητα 8 ναυτικά μίλια, κατάσταση θαλάσσης 5, ύψος κύματος 1,5 μ., ποσοστό νέφωσης 7/8, ύψος βάσης νεφών 708 πόδια, QHN 29.91, υγρασία 79%), φωτιστικά στοιχεία, συχνότητες συνεργασίας, διακριτικά κλήσης, εναλλακτικά αεροδρόμια/καταστρώματα, κοινά σημεία αναγωγής και περιοχές δράσης, έτερη γνωστή αεροπορική δραστηριότητα, εκτιμώμενες θέσεις φίλιων και εχθρικών μονάδων».
Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πόρισμα των ειδικών υπάρχει και η κατάθεση της μοναδικής κατοίκου της νήσου Κινάρου. «Τις συνολικές προγνώσεις τής ΕΜΥ επιβεβαιώνουν και οι παρατηρήσεις καιρού των αεροδρομίων Αστυπάλαιας και Σαντορίνης, πού έδιναν βροχή για αρκετή ώρα και τού αεροδρομίου τής Νάξου, πού έδινε ισχυρούς ανέμους 8 Beaufort.
Στις σελίδες 91-91 τής εν λόγω Εκθέσεως αναγράφεται ότι: “Η κυρία Ειρήνη Κατσοτούχη, μοναδική κάτοικος τής Κινάρου, μού δήλωσε κατηγορηματικά τον Μάρτιο 2016 κατά την επίσκεψή μου στο νησί, πώς καθ’ όλη την διάρκεια εκείνης τής νύχτας στην Κίναρο έβρεχε κατά διαστήματα και έπνεε ισχυρός Γαρμπής (ΝΔ άνεμος) και επιπλέον πώς γνωρίζει πολύ καλά τούς ανέμους, λόγω τής εμπειρίας της και τής μακρόχρονης παραμονής της στο νησί τής Κινάρου.
Στην σελίδα 106 Συμπερασμάτων τής Τεχνικής Εκθεσης τού κ. Σούκερα αναγράφεται ότι: 1/ “Το ελικόπτερο πέταξε σε συνθήκες ριπαίου ανέμου εντάσεως άνω των 40 κόμβων και διαφοράς άνω των 15 κόμβων (αρχική ένταση ανέμου 24 κόμβοι), όρια ασφαλείας τού Πολεμικού Ναυτικού πού ξεπεράστηκαν”. 2/ “Οι επικρατούσες μετεωρολογικές συνθήκες κατά την πτήση τού Ε/Π ΠΝ-28, έπαιξαν τον κυριότερο λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε το ατύχημα”.
Τέλος, όπως αναφέρεται σε πόρισμα των εμπειρογνωμόνων, “Τα ελικόπτερα Αugusta Βell-212, λόγω έλλειψης απαραίτητων ραδιοναυτιλιακών συσκευών, δεν δύνανται να εκτελούν IFR πτήση σε IMC συνθήκες (δηλαδή πτήση εντός νεφών-πτήση με κακές καιρικές συνθήκες). Ωστόσο δύνανται να εκτελούν IFR πτήση (πτήση διά οργάνων) σε VMC συνθήκες κατά τις οποίες οι χειριστές, έχουν επαρκή ορατότητα ώστε να εκτελέσουν πτήση διατηρώντας οπτικό διαχωρισμό από το έδαφος ή άλλο εναέριο μέσο ή νύχτα με χρήση τού υφιστάμενου εξοπλισμού».
Η απόφαση
Ετσι, στην τελευταία σελίδα της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών αναφέρεται πως «Δέχεται εν μέρει την αγωγή. Υποχρεώνει το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000,00) ευρώ, στη δεύτερη ενάγουσα το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000,00) ευρώ και στην τρίτη ενάγουσα το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000,00) ευρώ.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των εκατόν τριάντα πέντε χιλιάδων (135.000,00) ευρώ, στη δεύτερη ενάγουσα το ποσό των εκατόν τριάντα πέντε χιλιάδων (135.000,00) ευρώ και στην τρίτη ενάγουσα το ποσό των εβδομήντα πέντε χιλιάδων (75.000,00) ευρώ, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής».
Η νομική άποψη
Ο δικηγόρος της οικογένειας του αδικοχαμένου πιλότου, Γιάννης Μαρακάκης, τονίζει στο «ΘΕΜΑ» ότι «οι διοικητικοί δικαστές -προς τιμήν τους- απεφάνθησαν ότι για το θανατηφόρο δυστύχημα στην Κίναρο ότι υπάρχουν σοβαρές ευθύνες των επιτελικών που έδωσαν διαταγή να συνεχιστεί η άσκηση αγνοώντας τις αντίξοες συνθήκες, τον απαγορευτικό καιρό, αλλά και όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Εστειλαν με ένα ακατάλληλο ελικόπτερο τρεις νέους ανθρώπους σε αποστολή αυτοκτονίας.
Ελπίζω δε σε αυτή την περίπτωση το Ελληνικό Δημόσιο να μην εκδηλώσει τη συνηθισμένη “μανία” εξάντλησης όλων των ένδικων μέσων σε μια προσπάθεια προστασίας του λογιστηρίου του κράτους. Μάλιστα, με αφορμή τη συγκεκριμένη υπόθεση, σκοπεύω να εισηγηθώ στους αρμόδιους υπουργούς Αμύνης και Οικονομικών να αποζημιώσουν την οικογένεια και να αποτελέσει η υπόθεση αυτή παράδειγμα αποφυγής πολυετών αντιδικιών για περιπτώσεις ένστολων που έχασαν τη ζωή τους άδικα επάνω στο καθήκον».
Πηγή protothema.gr
Τι καλό ετοιμάζει για τους αναγνώστες η κυρά Ρηνιώ;
Στη δυσπρόσιτη Κίναρο ζει και βασιλεύει μια κυρά, η Ρηνιώ Κατσοτούρχη-Θηραίου. Συντροφιά της έχει τα πουλιά, τις κατσίκες και τον σκύλο της, τη Σίβα, μαγειρεύει με το νερό της βροχής και έχει για παρηγοριά τις τράτες με τους Καλύμνιους και τους Αμοργιανούς ψαράδες, που φουντάρουνε αρόδου.
Οι «Γαστρονόμοι» θέλαμε να τη συναντήσουμε καιρό. Να τη γνωρίσουμε, να μαγειρέψουμε μαζί και να φάμε στο ίδιο τραπέζι. Πάνω από μια κατσαρόλα που βράζει, μπροστά από πιάτα διπλανά ή αντικριστά, διασταυρώνοντας μαχαιροπίρουνα, λες και μαθαίνεις πολλά, μπορεί και τα πιο σημαντικά. Η μαγειρική φέρνει κοντά τους ανθρώπους, μειώνει τις αποστάσεις με τρόπο μυστικό, μαλακώνει την ψυχή. Θέλαμε να την κάνουμε κεντρικό θέμα στο περιοδικό την κυρά Ρηνιώ, εξώφυλλο. Το ταξίδι αυτό προς την «Ιθάκη» της Κινάρου, μια συμβολική πράξη αυτογνωσίας. Έτσι το είχαμε φανταστεί.
Το παλεύαμε καιρό, μια τρελή περιπέτεια η αποστολή, πολλές αναποδιές, αρρώστιες, φουρτούνες, δεν άνοιγε ο ρημάδης ο καιρός όταν μπορούσαμε εμείς. Και έπειτα ποιος θα μας πάει εκεί που δεν πατάει άνθρωπος, τον χειμώνα μπορεί και για εβδομάδες. Οργανώθηκε και ακυρώθηκε κάμποσες φορές το ταξίδι.
Την τρελή ιδέα την πήρε η συνάδελφος Νικολέτα Μακρυωνίτου και την έκανε σκοπό ζωής. Ζούσε με την ιδέα, με τους καϊκάδες και με νησιώτες από κοντινά νησιά στα τηλέφωνα για να μάθει τι και πώς, με τη Χριστίνα Σούζη που μάς ειδοποιούσε για τον καιρό. Έζησε με την κυρά Ρηνιώ στο ακουστικό για μήνες. «Κόντευα πια να μάθω τα χούγια της, τόσο συχνά μιλούσαμε, ώσπου να καταφέρουμε να οργανώσουμε το ταξίδι. “Έλα, κόρη μου”, μου έλεγε, κι ύστερα με τις κουβέντες έμαθα σιγά σιγά κάμποσα για εκείνη, δηλαδή πως δεν κολυμπά και φοβάται τη θάλασσα, τόσο που, έτσι και ταξιδέψει με φουρτούνα, βάζει τις φωνές μες στο καΐκι. Κρασί δεν πίνει γιατί ζαλίζεται και γλυκά δεν τρώει, παρά μόνο γαλακτομπούρεκο και σοκολατίνες. Μου είχε πει, όταν τη ρωτούσα πώς αντέχει να μένει μόνη εκεί πέρα, ότι κι ένα τσουβάλι με λίρες να της έδιναν, αυτή θα το έδινε στους φτωχούς και δεν θα πήγαινε πουθενά».
Και έπειτα πήγε η Νικολέτα και έκατσε δυο μέρες μαζί της. Μαζί κούφωσαν λαχανικά, καθάρισαν κρεμμύδια, μαζί μαγείρεψαν, μαζί έστρωσαν τραπέζι, έπλυναν τα πιάτα στη θάλασσα, συμμάζεψαν. Και τα είπαν όλα.
Τι μας μαγείρεψε η κυρά Ρηνιώ; Το γράφει ωραία η Νικολέτα: «Σε ένα τραπέζι χωρίς καμία πολυτέλεια, φάγαμε τέλεια. Τόσο τέλεια, που, αν το καλοσκεφτείς, στην Κίναρο κάναμε το πιο ωραίο γεύμα της ζωής μας». Αιγαιοπελαγίτικη μαγειρική στην πιο καθαρή, στην πιο άγρια μορφή της, μακριά από όλες τις Σειρήνες.
Για άλλη μια φορά, έγινε η μαγειρική ένα παράθυρο για να μπούμε στη ζωή ενός ανθρώπου. Και τι ανθρώπου.
Το κείμενό της Νικολέτας, ίσως το πιο ωραίο κείμενο που έχει γράψει για τον Γαστρονόμο. Και έχει γράψει πολλά ωραία.
Το είχαμε ανάγκη αυτό το τεύχος. Το είχαμε ανάγκη, τώρα περισσότερο από ποτέ, μετά από αυτό το σκληρό καλοκαίρι να ακούσουμε τα σημαντικά. Να χωρίσουμε τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Να τα ξαναζυγίσουμε όλα από την αρχή. Με τη ζυγαριά της κυρά Ρηνιώς.
Με αυτό το τεύχος τιμάμε την κυρά της Κινάρου. Της το χρωστούσαμε, το χρωστούσαμε στον εαυτό μας.
Στο στήθος της χτυπάει η καρδιά του Αιγαίου.
Πηγή kathimerini.gr
Άγγελος Ρέντουλας