Ακόμα και περισσότερους από έξι μήνες περιμένουν ασθενείς οι οποίοι θέλουν να εξεταστούν σε τακτικά εξωτερικά ιατρεία δημόσιων νοσοκομείων.

Η κρίση στρέφει όλο και περισσότερους πολίτες στο ΕΣΥ. Οι δομές του, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση, καθώς δοκιμάζονται από σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και πόρους.

Η υπόθεση δείχνει να χάνεται σε ειδικά τμήματα, τα οποία είναι έντονα υποστελεχωμένα και δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν παρά ελάχιστους ασθενείς.
Παλεύοντας με ελάχιστα μέσα, διοικήσεις και προσωπικό, προσπαθούν να περιορίσουν τους χρόνους αναμονής για ραντεβού. Αυτό έχει επιτευχθεί σε κρίσιμες μονάδες και ιατρικές ειδικότητες αιχμής.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του ογκολογικού νοσοκομείου «Αγιος Σάββας»: Οι χρόνοι αναμονής για εξέταση από ογκολόγο-παθολόγο έχουν μειωθεί σημαντικά. Ενας ασθενής που θέλει ραντεβού δεν θα χρειαστεί να περιμένει περισσότερο από μία εβδομάδα, όταν στο παρελθόν περίμενε έναν μήνα ή περισσότερο.

Ομάδα ειδικών προτείνει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία αυτόνομων τμημάτων επειγόντων περιστατικών σε συγκεκριμένα νοσοκομεία της Αθήνας και της περιφέρειας

Στην περίπτωση, όμως, που κάποιος πρέπει να υποβληθεί σε ειδική εξέταση, όπως στην Κλινική Μαστού ή στο Γαστρεντερολογικό Τμήμα, πρέπει να περιμένει από 160 έως 190 μέρες! Το ίδιο συμβαίνει και στο «Γ. Γεννηματάς» της Αθήνας, όπου το ραντεβού για εξέταση στην Πανεπιστημιακή Οφθαλμολογική ξεπερνά τους πέντε μήνες και τους δύο μήνες για το ιατρείο Οστεοπόρωσης.

Δεν είναι μόνον οι ελλείψεις που προκαλούν τις παθογένειες. Τα δημόσια νοσοκομεία «νοσούν» βαριά στον τομέα της υποδοχής των ασθενών. Αυτό προκαλεί ταλαιπωρία, αναμονές και απώλεια ζωών.
Αναμονή έως και έξι μήνες για μία εξέταση

Σε καθημερινή βάση, ένας μεγάλος αριθμός γιατρών και προσωπικού διατίθεται στην κάλυψη των «επειγόντων» περιστατικών που προσέρχονται στην εφημερία των νοσοκομείων. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 40% των περιστατικών αυτών δεν είναι επείγοντα και πως θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά στο σπίτι ή σε δομές κοντά στο σπίτι. Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται ετησίως σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους!

Τα τμήματα επειγόντων περιστατικών αποτελούν πύλη εισόδου προγραμματισμένων εισαγωγών. Τα περιστατικά αυτά «βαπτίζονται» επείγοντα, προκειμένου να αποφύγουν τη λίστα αναμονής και να εισαχθούν για νοσηλεία ή επέμβαση. Η έλλειψη συστήματος εισαγωγής και διαχείρισής τους διαιωνίζει την εξουσία των γιατρών και αφήνει λίγα περιθώρια ορθολογικών παρεμβάσεων στον διοικητικό μηχανισμό.

Π. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ
Η χαλασμένη… εξώπορτα των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων δεν κοστίζει μόνο σε ποιότητα υπηρεσιών, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές. Η πρώτη πανελλήνια καταγραφή τραύματος σε 32 νοσοκομεία της χώρας έχει δείξει το εξής εξοργιστικό:
Ενας ασθενής με σοβαρά τραύματα περιμένει, κατά μέσο όρο, 54 λεπτά στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, ενώ κάποιος άλλος με λιγότερο σοβαρά τραύματα παραμένει 52 λεπτά! Ασθενείς που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί παραμένουν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών έως και μιάμιση ώρα ή διακομίζονται σε άλλα νοσοκομεία, όταν κάθε λεπτό μετράει για τη ζωή τους.

Το υπουργείο Υγείας σκοπεύει να αλλάξει το σύστημα αυτό, με τον Παναγιώτη Κουρουμπλή να ξεκινά σύντομα διαβούλευση. Μιλώντας στο «Εθνος», ο υπουργός σημειώνει πως εξετάζονται πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, τις οποίες θα παρουσιάσει σύντομα.

Πρόταση για μετασχηματισμό του συστήματος παροχής επείγουσας περίθαλψης έχει συντάξει ομάδα ειδικών, υπό τον ομότιμο καθηγητή Λυκούργο Λιαρόπουλο. Προτείνουν, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία αυτόνομων τμημάτων επειγόντων περιστατικών σε συγκεκριμένα νοσοκομεία της Αθήνας και της περιφέρειας.
Τα τμήματα αυτά θα εφημερεύουν καθημερινά, επί 24 ώρες, θα έχουν δικό τους προϋπολογισμό και θα είναι στελεχωμένα με εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο δεν θα ανήκει στο νοσοκομείο όπου στεγάζονται.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Γράφει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, Υπουργός Υγείας

Αλλαγές για τις εφημερίες
Είναι προφανές ότι η εφημερία των νοσοκομείων και η αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών δεν γίνεται με τον τρόπο που θα θέλαμε εμείς και οι ασθενείς. Η παρούσα πολιτική ηγεσία σκοπεύει να προχωρήσει σε αλλαγές στον τρόπο εφημερίας των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
Το πρόβλημα, ωστόσο, εστιάζεται στην τεράστια έλλειψη προσωπικού, λόγω της οποίας δεν είμαστε σήμερα σε θέση να προγραμματίσουμε και να στελεχώσουμε επαρκώς τις μονάδες και τα κρίσιμα τμήματα. Με σκοπό την ενίσχυσή τους προχωρούμε σε πρόσληψη 1.500 επικουρικών γιατρών και λοιπού προσωπικού, πέραν των 4.500 θέσεων που εξήγγειλε πρόσφατα ο πρωθυπουργός. Προχωρούμε, παράλληλα, τις διαδικασίες βελτίωσης του υπάρχοντος συστήματος, με προσεκτικά βήματα και ακούγοντας τις απόψεις όλων των πλευρών. Σε αυτό το πλαίσιο το υπουργείο Υγείας πραγματοποιεί το επόμενο διάστημα διαβούλευση για το θέμα των εφημεριών, προκειμένου να υπάρξει ένας συνολικός επαναπροσδιορισμός του συστήματος. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι, μεταξύ των προτάσεων που ακούγονται, περιλαμβάνονται και ορισμένες πολύ καινοτόμες, τις οποίες θα λάβουμε σοβαρά υπόψη.

Δημιουργία αυτόνομων τμημάτων
Στην Ελλάδα της κρίσης μπορούν να γίνουν πολλά στην Υγεία χωρίς χρήματα. Παράδειγμα, η επείγουσα φροντίδα και η εφημερία των νοσοκομείων, που έχουν εκφυλιστεί σε αναποτελεσματικές και δαπανηρές πρακτικές.

Στα επείγοντα «χάνονται ζωές», ενώ η εφημερία είναι μόνο «εργαλείο» επιδοματικής πολιτικής. Τα «τμήματα επειγόντων περιστατικών» (ΤΕΠ) στερούνται προσωπικού εξειδικευμένου στην επείγουσα φροντίδα και δεν λειτουργούν σε 24ωρη βάση με σωστή χωροταξική κατανομή. Οι εφημερίες πληρώνονται για να γίνεται εισαγωγή ασθενών, συχνά σε διαπραγμάτευση με τους θεράποντες ή με πολιτική μεσολάβηση.

Η πρόταση είναι η δημιουργία αυτόνομων ΤΕΠ 24ωρης λειτουργίας: 6 έως 8 στην Αθήνα, δύο στη Θεσσαλονίκη και από ένα σε λίγες μεγάλες πόλεις (Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, Γιάννενα).

Να στελεχώνονται με εξειδικευμένο προσωπικό, όχι του νοσοκομείου στο οποίο στεγάζονται, με δικό τους προϋπολογισμό και κανονισμό λειτουργίας. Οι δαπάνες υπερκαλύπτονται από τα διατιθέμενα για «εφημερίες» των νοσοκομείων, τα οποία περιορίζονται μόνο στην «εσωτερική» εφημερία, ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Εθνος

Ισραηλινοί και Αυστραλοί επιστήμονες πέτυχαν να αναγεννήσουν κύτταρα του μυοκαρδίου, δηλαδή του καρδιακού μυός, σε πειραματόζωα, πράγμα που, αν καταστεί εφικτό και στους ανθρώπους κάποια στιγμή, τότε θα υπάρξει θεαματική βελτίωση ή και πλήρης αποκατάσταση στις περιπτώσεις ανθρώπων που παθαίνουν έμφραγμα.

Οι ερευνητές του Επιστημονικού Ινστιτούτου Βάιζμαν του Ισραήλ και του Ινστιτούτου Βίκτορ Τσανγκ του Σίδνεϊ, με επικεφαλής τη μοριακή βιολόγο Γκαμπριέλε Ντ' Ούβα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας «Nature Cell Biology», σύμφωνα με τη βρετανική «Guardian», πειραματίστηκαν με ποντίκια.

Οι επιστήμονες βρήκαν έναν τρόπο να «ωθούν» τα καρδιακά κύτταρα να αναγεννώνται, πράγμα που καθιστά αναστρέψιμη την όποια βλάβη έπειτα από ισχαιμία. Ενώ άλλα κύτταρα (αίματος, τριχών, δέρματος κ.ά.) ανανεώνονται συνεχώς στη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα καρδιακά κύτταρα.

Στη φύση υπάρχουν ζώα, όπως η σαλαμάνδρα και το ψάρι-ζέβρα, που μπορούν να αναγεννήσουν ακόμη και τα κύτταρα της καρδιάς τους. Εδώ και χρόνια, επιστημονικές ομάδες από όλο τον κόσμο προσπαθούν να βρουν έναν ανάλογο βιολογικό μηχανισμό αναγέννησης των καρδιομυοκυττάρων και στους ανθρώπους.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα βιολογικό ορμονικό «μονοπάτι» μέσω του οποίου πέτυχαν -με τη βοήθεια της επέμβασης στα κατάλληλα γονίδια- να «πυροδοτήσουν» τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του μυοκαρδίου τόσο σε νεαρά όσο και σε ενήλικα τρωκτικά. Τα πειράματα έδειξαν ότι, έπειτα από την πρόκληση εμφράγματος σε ένα ποντίκι, αυτό ήταν δυνατό να ανακτήσει σχεδόν όλα τα χαμένα κύτταρα του μυϊκού ιστού της καρδιάς του και έτσι να επανέλθει στην υγιή κατάσταση πριν από το έμφραγμα.

Οι επιστήμονες δήλωσαν, πάντως, ότι θα χρειαστεί μια πενταετία περίπου, έως ότου βεβαιωθούν κατά πόσο κάτι παρόμοιο είναι εφικτό και για τους ανθρώπους ύστερα από ένα ισχαιμικό επεισόδιο (έμφραγμα). «Το όνειρο είναι ότι μια μέρα θα είμαστε σε θέση να αναγεννούμε τον κατεστραμμένο ιστό της καρδιάς, όπως μια σαλαμάνδρα μπορεί να αναγεννήσει ένα νέο άκρο» δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Ρίτσαρντ Χάρβεϊ.

zougla.gr

Οι πιο γνωστοί παράγοντες που συμβάλουν σημαντικά στον κίνδυνο εμφράγματος είναι η υπερβολική κατανάλωση αλατιού, τα πολλά λιπαρά και η αποχή από τη γυμναστική. Σύμφωνα όμως με τους επιστήμονες υπάρχουν και άλλοι -όχι τόσο γνωστοί- που βλάπτουν την καρδιά μας και γνωρίζοντας τους μπορούμε να προστατευθούμε καλύτερα.

1. Χημικές ουσίες στα αντικολλητικά σκεύη
Μελέτες δείχνουν ότι τα υπερφθοροοκτανοϊκά οξέα (PFOA) συνδέονται άμεσα με την υπογονιμότητα, την υψηλή χοληστερόλη και την υπερκινητικότητα. Έκθεση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Archives of Internal Medicine παρουσιάζει την άμεση σχέση μεταξύ αυτών των χημικών ουσιών και της καρδιοπάθειας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, ασχέτως ηλικίας, Δείκτη Μάζας Σώματος ή προϋπάρχουσας ασθένειας, τα άτομα που έχουν στον οργανισμό τους υψηλά επίπεδα PFOA διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Τα PFOA δε βρίσκονται μόνο σε αντικολλητικά σκεύη αλλά και σε αδιάβροχα υφάσματα και σε συσκευασίες τροφίμων.

2. Η κλιματική αλλαγή
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου φαίνεται πως επηρεάζει σημαντικά την υγεία μας. Η σταδιακή άνοδος της θερμοκρασίας έχει σαν αποτέλεσμα το σχηματισμό μικροσκοπικών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, τα οποία είναι γνωστά με την ονομασία PM2.5. Τα σωματίδια αυτά προσκολλώνται στους πνεύμονες όταν εισπνέουμε. Είναι τόσο μικρά που δε συγκρατούνται από τα βιολογικά φίλτρα του οργανισμού και μεταφέρονται με αίμα σε κάθε σημείο του σώματος, συμβάλλοντας στη σκλήρυνση των αρτηριών.

3. Οι κονσέρβες
Μια τοξική ουσία που βρίσκεται σε εκατοντάδες αλουμινένιες συσκευασίες είναι η δισφαινόλη Α (BPA). Το χημικό αυτό διαταράσσει την παραγωγή ορμονών και συμβάλλει στον καρκίνο του μαστού, την παχυσαρκία και την υπογονιμότητα. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2011 στην επιστημονική επιθεώρηση PLoS ONE έδειξε ότι ακόμη και τα χαμηλά επίπεδα έκθεσης στη δισφαινόλη μπορεί να οδηγήσουν στην αρρυθμία και κατ’ επέκταση τον αιφνίδιο θάνατο.

4. Το μποτιλιάρισμα
Γερμανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχει μια άμεση σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, της κυκλοφοριακής συμφόρησης και του εμφράγματος. Υποστηρίζουν ότι τα άτομα που παγιδεύονται σε ένα μποτιλιάρισμα – είτε οδηγούν είτε είναι συνεπιβάτες σε ένα όχημα – αντιμετωπίζουν κατά 3,2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος.

boro.gr