Επιστολή - καταπέλτη για τα Hot Spot, απέστειλε στον Πρωθυπουργό ο Δήμαρχος Λέρου κ. Μιχ. Κόλιας, αναφορικά με τις διαβεβαιώσεις του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλα, οι οποίες στην πράξη ακυρώνονται με την υπ’ αρ. 2969/2-12-2015 Υπουργική Απόφαση (Φ.Ε.Κ. 2602Β΄/2-12-2015).

Συγκερκιμένα, στην επιστολή του Δημάρχου Λέρου αναφέρονται τα κάτωθι:

ΘΕΜΑ: Σύσταση Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (Κ.Ε.Π.Υ.) και προσωρινών δομών φιλοξενίας.

Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ,

Με το υπ’ αρ. πρωτ. 2.800/23-11-2015 έγγραφο του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Μουζάλα, το οποίο υπήρξε σε συνέχεια αλλεπάλληλων προηγούμενων προφορικών διαβεβαιώσεων του ιδίου, διευκρινίστηκαν και εγγράφως μια σειρά από τεχνικά θέματα που σχετίζονται με τη δημιουργία «Κέντρων Ταυτοποίησης/Hotspot» στο νησί μας. Σε πίστη των ανωτέρω διαβεβαιώσεων, το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε τις υπ’ αρ. 175/2015 και 230/2015 αποφάσεις, με τις οποίες έδωσε τη συγκατάθεσή του στη δημιουργία του εν λόγω «Κέντρου Ταυτοποίησης», υπό τις απαραίτητες (όσο και αυτονόητες) προϋποθέσεις ότι:

α) δεν θα εκφυλιστούν οι εγκαταστάσεις αυτές σε άτυπα κέντρα κράτησης,

β) θα γίνεται διοικητική διεκπεραίωση των υποθέσεων εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών και

γ) στη Λέρο θα λαμβάνει χώρα η διεκπεραίωση υποθέσεων μόνον των μεταναστευτικών ροών που εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Λέρου.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την έκπληξη, την απορία και την αγανάκτησή μας, όταν λάβαμε γνώση της υπ’ αρ. 2969/2-12-2015 Υπουργικής Απόφασης (Φ.Ε.Κ. 2602Β΄/2-12-2015), σύμφωνα με την οποία απεφασίσθη η σύσταση – μεταξύ άλλων – και στο νησί της Λέρου Κέντρου Πρώτης Υποδοχής (ΚΕ.Π.Υ.), αλλά συγχρόνως και προσωρινής Δομής Φιλοξενίας αιτούντων άσυλο και ευάλωτων ομάδων πολιτών τρίτων χωρών, με κατά τόπον αρμοδιότητα το χώρο που αντιστοιχεί στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, η οποία υπουργική απόφαση προκάλεσε κύμα αντιδράσεων της αντιπολίτευσης και των συμπολιτών μας, αλλά και ευνόητες απορίες σε εμάς για φόβο μετατροπής του χώρου πρώτης υποδοχής σε αποθήκη ψυχών. Πρόκειται για πλήρη αιφνιδιασμό του Δήμου Λέρου, δεδομένου ότι αφενός μεν υπάρχει πρόβλεψη για Δομή Φιλοξενίας (γεγονός που ουδέποτε μας είχε κοινοποιήσει ο αρμόδιος Υπουργός κ. Μουζάλας στο παρελθόν), αφετέρου δε το νησί μας, από κοινού με την Κω, θα είναι στο εξής κατά τόπον αρμόδιο για την πρώτη υποδοχή και φιλοξενία σε μία τεράστια έκταση όπως αυτή που αντιστοιχεί στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Ειδικώς δε ως προς το τελευταίο, οι ανησυχίες μας επιτείνονται από το γεγονός ότι στην ανωτέρω Υπουργική Απόφαση δεν προβλέπονται Δομές Φιλοξενίας για τη Σάμο και τη Χίο (παρά μόνον ΚΕ.Π.Υ.), για δε νησιά όπως η Κάλυμνος και το Αγαθονήσι, τα οποία ομοίως φιλοξενούν de facto σήμερα πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες, δεν προβλέπεται καθόλου λειτουργία ΚΕ.Π.Υ.

Επιπροσθέτως, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο (Ν. 3907/2011) δεν έχει εισέτι αναθεωρηθεί, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να υφίστανται προθεσμίες παραμονής στις εγκαταστάσεις των ΚΕ.Π.Υ. και των Δομών Φιλοξενίας της τάξης των 15+10 ημερών (άρ. 11 § 5), χωρίς να λαμβάνεται ρητή πρόνοια για την τύχη όσων φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις και δε διαθέτουν την προσφυγική ιδιότητα και επί της διαδικασίας απέλασης/επαναπροώθησης/επανεισδοχής τους (αν λόγου χάρη θα τελούν υπό καθεστώς κράτησης, αν θα αφήνονται ελεύθεροι και αν θα συνοδεύονται σε άλλες δομές φιλοξενίας στην ενδοχώρα).

Ο Δήμος Λέρου με πληθυσμό και μέγεθος υποπολλαπλάσιο των λοιπών νησιών (Λέσβος, Σάμος, Χίος, Κως) που εμπλέκονται στην πρώτη υποδοχή, είναι φύσει και θέσει αδύνατον να αναλάβει ρόλο ανάλογο με των νησιών αυτών, τη στιγμή που νησιά με διπλάσια έκταση και πληθυσμό (λ.χ. Κάλυμνος) δεν θα διαθέτουν καν ΚΕ.Π.Υ. με βάση το σχεδιασμό του Υπουργείου!

Επιπροσθέτως, από τον προβληματισμό σας δεν πρέπει να διαλάθει ηιστορική ιδιαιτερότητα του νησιού, το οποίο από την ενσωμάτωση στην Ελλάδα και εντεύθεν φιλοξενούσε σταθερώς δομές ασύλων (ψυχασθενείς, πολιτικοί κρατούμενοι, βασιλικές τεχνικές σχολές και – εσχάτως – πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες). Όλο αυτό το βεβαρυμμένο ιστορικό έχει προκαλέσει τον ανεπανόρθωτο στιγματισμό του νησιού και την εδραίωσή του στη συνείδηση της κοινής γνώμης ως τόπος εξορίας και ασύλου. Οι τιτάνιες προσπάθειες της τοπικής αυτοδιοίκησης να άρει το στιγματισμό αυτό και να καθιερώσει το νησί ως κλασικό προορισμό θαλάσσιου τουρισμού πλέον κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό, τη στιγμή ακριβώς που η κοινωνία είχε αρχίσει να κεφαλαιοποιεί τα όποια κέρδη από τη συνεπή επένδυση στον τουριστικό τομέα. Έχοντας λοιπόν υπόψιν όλα τα παραπάνω, ο Δήμος Λέρου θα μπορούσε κάλλιστα να τηρήσει ιδιαιτέρως σκληρή στάση και να μην αποδέχεται καν τη σύσταση ΚΕ.Π.Υ. Αντιθέτως, συναισθανόμενοι την κρισιμότητα της γεωπολιτικής συγκυρίας, δώσαμε τη συγκατάνευσή μας για το συγκεκριμένο εγχείρημα, πάντοτε όμως εντός του πλαισίου που διαγράφεται ανωτέρω, καθώς επ’ ουδενί είμαστε διατεθειμένοι να καταντήσουμε το «χαλάκι της Ενωμένης Ευρώπης», ούτε να γίνουμε μαύρη τρύπα ως προς το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά την ελληνική επικράτεια. Αυτή όμως η στάση μας δεν εκτιμήθηκε ως έδει, αλλά μάλλον ερμηνεύθηκε ως ενδοτικότητα και αναβλητικότητα, με αποτέλεσμα ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός να υλοποιεί τελικώς πολιτικές εντελώς διάφορες σε σχέση με τα όσα υποσχόταν στο ανωτέρω υπ’ αρ. πρωτ. 2.800/23-11-2015 έγγραφό του.

*************

Κατόπιν των ανωτέρω, ο Δήμος Λέρου αξιώνει από την Ελληνική Κυβέρνηση τα εξής:

τη μη λειτουργία Δομών Φιλοξενίας στο νησί της Λέρου.
τον ορισμό της κατά τόπον αρμοδιότητας του ΚΕ.Π.Υ. Λέρου μόνον εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Λέρου και σε καμία περίπτωση κέντρου κράτησης.
την τροποποίηση του Ν. 3907/2011 ως προς τις προθεσμίες του άρ. 11 § 5, κατά τρόπο ώστε αυτές να συντμηθούν στο απαραίτητο σαρανταοκτάωρο (ενδεχομένως μπορεί να γίνει και με πρόβλεψη στον κανονισμό λειτουργίας του ΚΕ.Π.Υ. Λέρου).
Η θέση αυτή του Δήμου Λέρου υπήρξε μέχρι τώρα και θα εξακολουθήσει να είναι αταλάντευτη, όσο και αδιαπραγμάτευτη. Θεωρώ χρέος μου να καταστήσω σαφές ότι αν δεν εισακουστούμε, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε με όποιον τρόπο κρίνουμε εμείς ενδεδειγμένο ως τοπική κοινωνία.

Απαιτούμε αντισταθμιστικά οφέλη για το νησί μας όπως:

α) Απορρόφηση εργατικού δυναμικού ανέργων μόνο από το νησί μας

β) Υλικοτεχνικό εξοπλισμό στον δήμο όπως απορριμματοφόρο, σάρωθρο και πυροσβεστικό όχημα 4 έως 8 τόνων.

γ) Έκτακτη οικονομική ενίσχυση του δήμου μας.

δ) Στήριξη της τοπικής οικονομίας για τις απαιτούμενες προμήθειες συντήρησης κ καθαρισμού.

ε) Την έκτακτη δρομολόγηση πλοίων σε καθημερινή βάση προκειμένου να υπάρχει απρόσκοπτη αναχώρηση προσφύγων/μεταναστών, για την αποφυγή προβλημάτων που ζήσαμε κατά το παρελθόν.

Με εκτίμηση

Ο Δήμαρχος Λέρου

Μιχαήλ Κόλιας

Εν όψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα μεταβεί στα δύο αυτά νησιά με σκοπό να επιθεωρήσει τα hotspots.

Λίγο πριν ταξιδέψει για Βρυξέλλες, ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί να ενισχύσει με στοιχεία το πρωθυπουργικό του μπλοκάκι και να παρουσιάσει στέρεα επιχειρήματα στους ευρωπαίους κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής όπου θα κυριαρχήσει το προσφυγικό.

Το μεγάλο στοίχημα του πρωθυπουργού φαίνεται να είναι η αποτροπή τετελεσμένων σε ότι αφορά στην Frontex, αλλά αυτό που εκτιμούν διπλωματικές πηγές είναι πως «μάλλον δεν τον περιμένει κόκκινο χαλί όπως ενδεχομένως και να θέλει να πιστεύει, καθώς ορισμένα έχουν ήδη συναποφασισθεί».
Διόλου τυχαίο θεωρείται το πώς πριν από την Σύνοδο θα πραγματοποιηθεί συνάντηση μεταξύ των εκπροσώπων των χωρών που εμφανίζονται περισσότερο διαλλακτικές στο προσφυγικό. Σε αυτήν την διάσκεψη θα συμμετέχει και η Ελλάδα.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός θα έχει την ευκαιρία να τα πει κατ’ ιδίαν και με τον τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου. Θα έχει ενδιαφέρον αυτή η συνάντηση καθώς θα είναι το πρώτο τετ α τετ των δύο πολιτικών ανδρών μετά τη λεκτική «μονομαχία» που ακολούθησε μεταξύ τους κατόπιν σβησίματος tweet του Αλέξη Τσίπρα περί… «νευρικών Τούρκων πιλότων».

newsbomb.gr

Κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ Μουζάλα είχε σήμερα το πρωί ο δήμαρχος Λέρου κ. Κόλιας για το επίμαχο θέμα της δημιουργίας Κέντρων Πρώτης Υποδοχής.

Στη συνάντηση αυτή, για άλλη μια φορά ο δήμαρχος ενημέρωσε τον Υπουργό ότι τόσο ως δήμος όσο και ως κοινωνία αναλάβαμε την ευθύνη μας απέναντι στους πρόσφυγες στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, συμβάλλοντας θετικά στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος την ώρα που κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένουν απούσες.

Τόνισε επίσης πως επουδενί δε θα δεχτούμε να μετατραπεί το νησί μας σε αποθήκη απελπισμένων ψυχών και δε θα ανεχτούμε να στιγματισθεί ή να τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια και η κοινωνική ειρήνη στο νησί της Λέρου, με την παραμονή όσων δεν μπορούν να καταγραφούν και να αποχωρήσουν.

Ακόμη, ζήτησε αύξηση των δρομολόγιών των πλοίων ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες για να μην συσσωρεύονται στο νησί, καθώς επίσης και το απασχολούμενο προσωπικό να προέρχεται από ντόπιους.

Ο υπουργός διαβεβαίωσε τον δήμαρχο ότι δε θα υπάρξει καμιά μακροχρόνια κράτηση αλλά σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αποχωρούν οι μετανάστες από τη Λέρο και θα προωθούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα σε κέντρα που δημιουργούνται γι’ αυτό το σκοπό σε Αττική και Θεσσαλονίκη.

Αυτό μπορεί να το ανακοινώσει και να δεσμευθεί αυτοπροσώπως σε ανοικτή συγκέντρωση στη Λέρο, όπου και δεσμεύτηκε να έρθει μετά το προγραμματισμένο ταξίδι του στις Βρυξέλες.

Οι πρώτες φωτογραφίες από τα πενήντα περίπου κοντέινερ που ξεφόρτωσε το «πλοίο της γραμμής» έξω από τη ναυτική βάση (ΥΝΤΕΛ) στην περιοχή των Λεπίδων στη Λέρο,

προκειμένου να λειτουργήσει το hotspot που έχει προγραμματιστεί για το νησί αυτό, καδράρουν, μεταξύ άλλων, κάποια κοντέινερ με φόντο το γιγαντιαίο και μισοερειπωμένο κτίριο των βασιλικών τεχνικών σχολών, τις γνωστές ως «σχολές της Φρειδερίκης», που, από το 1949, «φιλοξένησαν» τους προς «εθνικήν αναμόρφωσιν» ανταρτόπαιδες του Εμφυλίου.

Αργότερα, το 1967, το ίδιο αυτό κτίριο, όπως και άλλα παραδίπλα, «φιλοξένησαν» ένα μεγάλο μέρος των 4.000 πολιτικών εξόριστων της χούντας στη Λέρο.

Αμέσως μετά το ξεφόρτωμά τους, τα κοντέινερ άρχισαν να μεταφέρονται στον χώρο που θα εγκατασταθεί το hotspot, στο γήπεδο που απλώνεται μπροστά στο πρώην 11ο περίπτερο, το μεγαλύτερο του ψυχιατρείου, που είχε αδειάσει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1995, με όλους τους εγκλείστους εκεί (όπως και πολλούς άλλους) να έχουν μεταβεί σε εξωνοσοκομειακά διαμερίσματα και σε μικρές στεγαστικές μονάδες στον χώρο του ψυχιατρείου.

Είναι από τα κτίρια, πρώην ιταλικοί στρατώνες, τα οποία το 1957 είχαν επιλεγεί για την ίδρυση της Αποικίας Ψυχοπαθών Λέρου, ενός εγχειρήματος που τότε πέρασε «στα ψιλά» και που κανένας, ακόμα και οι ίδιοι οι εμπνευστές και διεκπεραιωτές του εγχειρήματος, δεν μπορούσε να συλλάβει τι εγκυμονούσε αυτή η «κουλτούρα και πρακτική» της περαιτέρω εξορίας και εξανδραποδισμού των ψυχικά πασχόντων.

Μόνο πολύ αργότερα, όταν η «ντροπή της Λέρου» έγινε διεθνές σκάνδαλο, έτρεχαν όλοι, πολιτική εξουσία, ψυχιατρική κοινότητα, τοπική κοινωνία, να «θεραπεύσουν» το «κακό», συνήθως με τρόπους και μεθοδολογίες σαν αυτές που το είχαν δημιουργήσει.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως το «αριστερό» δεκανίκι του κυρίαρχου συστήματος, μετά τη γονυπετή αποδοχή του 3ου μνημονίου και την πιστή και υπάκουη εφαρμογή, του ενός πίσω από το άλλο, όλων των καταστροφικών για τις λαϊκές μάζες μέτρων που προβλέπει, έχει αποδεχτεί και εφαρμόζει πιστά την αντι-μεταναστευτική/αντιπροσφυγική πολιτική της Ε.Ε., που, πέρα από τα όποια λόγια, και σε συνδυασμό με τους διαδοχικούς φράκτες πίσω από όλο και περισσότερα σύνορα, ανάγεται, εν τέλει, σε μια καθαρά στρατοπεδική και εξοντωτικού χαρακτήρα αντιμετώπιση του ζητήματος.

Τα hotspot, που με τόση ζέση και προθυμία ετοιμάζει ο, μεταξύ άλλων, ένθερμος υποστηρικτής του φράκτη του Εβρου, Γ. Μουζάλας, είναι ακριβώς αυτό.

Όλο και λιγότεροι θα παίρνουν το προσδιοριζόμενο από την Ε.Ε. και τη Frontex καθεστώς του πρόσφυγα: μετά τους Αφγανούς, των οποίων ετοιμάζεται η διαγραφή από τη λίστα των προσφύγων, έχουν συζητήσει και κινούνται προς διαγραφή ακόμα και των Σύρων που δεν προέρχονται από «εμπόλεμες ζώνες»!

Οι όλο και περισσότεροι που θα χαρακτηρίζονται ως «οικονομικοί μετανάστες», θα κρατούνται σε στρατοπεδικού τύπου εγκαταστάσεις, όπως αυτές που ετοιμάζουν στη Λέρο, στα άλλα νησιά και σ΄ όλη τη χώρα –μιλούν για κράτηση 50.000, αλλά όλοι ξέρουμε, βλέποντας τους φράκτες που υψώνονται στα σύνορα μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών χώρων, ότι θα πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες.

Όλοι αυτοί θα κρατούνται επ' άπειρον περιμένοντας την επαναπροώθηση στη χώρα προέλευσης, κάτι που, παρ' όλη την εγγενή και διαρκώς κλιμακούμενη βία του συστήματος, θα του προκύπτει όλο και πιο δύσκολη, όπως φάνηκε και σ' ένα δείγμα γραφής της πολιτικής που υλοποιεί ο Γ. Μουζάλας, με την τύχη που είχε η βίαιη (παρά τη θέλησή τους) επαναπροώθηση 39 Πακιστανών, οι περισσότεροι από την Αμυγδαλέζα, 26 από τους οποίους η πακιστανική κυβέρνηση τους επέστρεψε πίσω.

Και βέβαια, η διακωμώδηση της «επανεγκατάστασης» προσφύγων σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που, μετά τρεις μήνες από την εξαγγελία της και μέσα από μια όχι τυχαία υπολειτουργούσα Υπηρεσία Ασύλου, περιορίζεται στη μετάβαση από την Ελλάδα μόλις 30 ατόμων στο Λουξεμβούργο σε μια θεαματικού τύπου τελετή παρουσία Τσίπρα και Σουλτς.

Η κατάσταση, τέλος, που αναδύθηκε με τον εγκλωβισμό χιλιάδων στην Ειδομένη και η οποία, όπως είχε προαναγγείλει ο Γ. Μουζάλας, αντιμετωπίστηκε με τη βία των ΜΑΤ, δεν αποτελεί παρά έκφραση της ήδη αναπτυσσόμενης με γοργούς ρυθμούς συνθήκης όπου, όλο και περισσότεροι, που εμποδίζονται να περάσουν τα σύνορα και ταυτόχρονα δεν επιθυμούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους, θα εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, με μόνη απάντηση στο πρόβλημα τον εγκλεισμό τους στα «κέντρα κράτησης», μέχρις ότου καταστεί δυνατή η επαναπροώθηση.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα αυξάνονται σε μέγεθος και αριθμό και θα γίνουν η «κανονικότητα της καθημερινής μας ζωής». Το ίδιο όπως σε «κανονικότητα της καθημερινής μας ζωής» έχει μετατραπεί η καθημερινή εξαγγελία θανάτων από πνιγμό στο Αιγαίο - και όχι πάντα «τυχαίων» και εξαιτίας των «καιρικών συνθηκών».

Είναι γι' αυτό που ο Γ. Μουζάλας, ήδη από την αρχή, υποστήριξε ενεργά την πολιτική του δημάρχου της Λέρου για την μεταφορά των όποιων υπηρεσιών «υποδοχής» (frontex, κράτησης κ.λπ.) στο φέροντα ένα βαρύ ιστορικό φορτίο (και εκτός κοινωνικού ιστού) χώρο των Λεπίδων, υπονομεύοντας, από κοινού με τον δήμαρχο, και με διάφορους άμεσους ή έμμεσους τρόπους, τη λειτουργία του κτιρίου του ΠΙΚΠΑ Λέρου, ενός χώρου ικανού να φιλοξενήσει πάνω από 300 άτομα (ως ανοικτό κέντρο φιλοξενίας) και ευρισκόμενου, αντιθέτως, εντός του κοινωνικού ιστού.

Αλλά ο Γ. Μουζάλας δήλωνε ότι ήθελε χώρο που να «χωράει πολλούς» (πάνω από χίλιους), με επικέντρωση στη δημιουργία hotspot και όχι στην λειτουργία κέντρου υποδοχής. Και είναι χαρακτηριστικό ότι ο δήμαρχος, ενώ εδώ και αρκετό καιρό το ΠΚΠΑ είναι έτοιμο (με χρήματα ιδιωτών/αλληλέγγυων) να φιλοξενήσει εκατοντάδες, υπονομεύει, μέχρι τώρα, την παροχή νερού στο κτίριο.

Τα Λέπιδα ενσαρκώνουν την κληρονομιά του στρατοπεδικού εγκλεισμού όλων των ποικίλων ομάδων που εξέφραζαν την ποικίλων ειδών απόκλιση και/ή εναντίωση στην κυρίαρχη κανονικότητα και εξουσία (πολιτικά κρατουμένων, ψυχικά ασθενών κλπ) και τα οποία το κυρίαρχο σύστημα ήθελε εκάστοτε να ξεφορτωθεί, να αποκλείσει και να εκμηδενίσει.

Το 1990, σε μια κίνηση όχι μόνο συμβολική του συνθήματος «η ελευθερία είναι θεραπευτική», ξεριζώθηκαν τα συρματοπλέγματα που χώριζαν το χώρο του γηπέδου μπροστά στο 11ο περίπτερο από τη θάλασσα. Τώρα, ακριβώς σ΄ αυτό το γήπεδο, άρχισαν να στήνονται (από το Στρατό, ως τον πλέον αρμόδιο στις στρατοπεδικές εγκαταστάσεις) τα κοντέινερ του νέου στρατοπέδου.

Γιατί το hotspot έχει ως εγγενές συστατικό της λειτουργίας του το κέντρο κράτησης, έναν ευφημισμό του στρατοπέδου συγκέντρωσης που ουσιαστικά θα είναι.

Και τώρα, τα συρματοπλέγματα θα ξανατοποθετηθούν.

Και η Λέρος, που είχε απελευθερωθεί από τη βαριά κληρονομιά του στρατοπεδικού ιδρυματισμού, θα ξαναγυρίσει ολοταχώς σ' αυτόν. Με τον κίνδυνο να επικρέμαται αυτό το στρατόπεδο στη Λέρο, λόγω της «καταλληλότητας» του, να γίνει τόπος εγκλεισμού των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν σε άλλα νησιά, όπως, π.χ., στην Κω.

Η ιστορία συνεχίζεται και επαναλαμβάνεται ως τραγωδία. Το στρατόπεδο αυτό, όπως και τα άλλα, δεν θα είναι μια προσωρινή υπόθεση. Θα είναι το μέλλον της ζωής μας που ήδη έχει ξεκινήσει, στο βαθμό που δεν υπάρξει ριζική ανατροπή των ασκούμενων πολιτικών και των εξουσιών που τις ασκούν. Αυτοί που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις χρεώνονται και την ιστορική ευθύνη για τα προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής και αυτών των αποφάσεων.

efsyn.gr