του υπευθύνου Δημοσίων Σχέσεων του ΣΦΕΑ, Ξαρχουλάκου Γιάννη, του Γενικού Γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Γιαννέλη Γιάννη, του Δημάρχου Λέρου, Mιχάλη Κόλια, του Γενικού Διεθυντή της ΓΓΑιΝΠ, Μιχαλακέλη Παύλου, της υπεύθυνης από πλευράς ΓΓΑιΝΠ επί πολιτιστικών θεμάτων, Αλβανού Μαγδαληνή, της δημ. Συμβούλου του Δήμου Λέρου, Τζανουδάκη Φρόσω και συνεργατών του Υφυπουργού.
Μετά και την ανακοίνωση (σημ. ΔΤ στις 17/11/2017) της πρόθεσης του Υφυπουργού να επανεργοποιηθεί, σε συνεργασία της ΓΓΑιΝΠ με τον ΣΦΕΑ και τον Δήμο Λέρου, ο θεσμός των Ημερών Μνήμης στην Λέρο, μέσα στο 2018, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς συζήτησαν λεπτομερώς για τα θέματα της διοργάνωσης.
Φέτος οι εκδηλώσεις Μνήμης θα έχουν σαν θέμα την ισχυροποίηση της Δημοκρατίας ως αντίβαρο του Φασισμού και θα λάβουν χώρα στο δεύτερο μισό του Μαΐου. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων για το 2018 θα περιλαμβάνει επισκέψεις και ξεναγήσεις στο Λακκί και στο Παρθένι Λέρου- τόποι φυλάκισης και βασανισμού των Αγωνιστών-, την διοργάνωση Φόρουμ με θεματικούς ομιλητές και την διεξαγωγή πλούσιων πολιτιστικών δρώμενων. Σκοπός των διοργανωτών θα είναι να αποτελέσει το Νησί της Λέρου, για ένα τριήμερο, το κέντρο της εγχώριας αναθύμησης των όσων έγιναν στα χρόνια της Χούντας στις φυλακές και εξορίες που είχαν στήσει οι πραξικοπηματίες για να σπάσουν το φρόνημα των Αγωνιστών και για να φιμώσουν την Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Νεκτάριος Σαντορινιός, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης δήλωσε: «Ως μέλος αυτής της Κυβέρνησης, νιώθω και εγώ τη μεγάλη ευθύνη που έχουμε ώστε να διατηρήσουμε ζωντανή στη μνήμη των νέων τα όσα συνέβησαν τη σκληρή εκείνη 7ετία, έτσι ώστε ποτέ ξανά να μην σηκώσει κεφάλι ο Φασισμός σε αυτή τη χώρα. Τα βασανιστήρια, οι εξορίες και οι διωγμοί είναι μέρος του αιματηρού δρόμου που χρειάστηκε να διανύσει ο λαός μας για να εγκαθιδρυθεί εκ νέου η Δημοκρατία και ιερός σκοπός όλων μας, σε όποια θέση και αν βρισκόμαστε, είναι η καθημερινή πάλη για την ισχυροποίηση των θεσμών της. Η αναβίωση των Ημερών Μνήμης, μετά από χρόνια παύσης τους, και η φετινή συνδιοργάνωση της ΓΓΑιΝΠ με τον ΣΦΕΑ και το Δήμο Λέρου αποτελεί για μας μια μεγάλη τιμή. Πραγματικός στόχος των εκδηλώσεων είναι να αποτελέσει η αναβίωση ένα μόνιμο θεσμό που θα εμπνέει τις επόμενες γενιές».

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο βουλευτής Ηλίας Καματερός, ο κ. Άλκης Λάμπρου εκπρόσωπος του ΥΠΕΝ, ο πρόεδρος του Εθνικού Κτηματολογίου, η Διευθύνουσα Σύμβουλος, 3 μηχανικοί και 2 δικηγόροι του Εθνικού Κτηματολογίου, ο Αντιδήμαρχος Κω κ.Δαυίδ Γερασκλής, ο μηχανικός του Δήμου Κω κ. Δημήτριος Φανάρας και οι νυν και πρώην προϊστάμενοι του Κτηματολογίου Κω-Λέρου.
Παρευρέθηκε επίσης ο μηχανικός Αφενδούλης Σταματάκης που συμμετείχε στην ομάδα εργασίας για το Κτηματολόγιο Κω.
Συζητήθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κτηματολόγιο Κω – Λέρου, ιδιαίτερα στην ενημέρωση των πράξεων εφαρμογής της επέκτασης του σχεδίου πόλεως Κω και της υποστελέχωσης, καθώς και τα προβλήματα μετάβασης στο νέο καθεστώς και την ψηφιοποίηση, ζητήματα που αφορούν και στο Κτηματολόγιο Ρόδου.
Αποφασίστηκαν τα εξής:
1. Εντός του Μαρτίου κλιμάκιο του Εθνικού Κτηματολογίου θα επισκεφθεί την Ρόδο και Κω και θα συγκροτηθεί ομάδα εργασίας με την συμμετοχή τοπικών φορέων, όπως, δικηγορικό σύλλογο, σύλλογο συμβολαιογράφων, ΤΕΕ και Τοπική Αυτοδιοίκηση.
2. Ο Δήμος Κω θα συνδράμει τεχνικά το έργο του Κτηματολογίου για την ολοκλήρωση της ενημέρωσης των πράξεων εφαρμογής, αξιοποιώντας το σοβαρό έργο που έχει γίνει ως σήμερα.
3. Διερευνάται ενίσχυση του νομικού έργου του Κτηματολογίου τόσο από το Υπουργείο όσο και με την συνδρομή του δικηγορικού συλλόγου.
Γραφείο Τύπου

«Αυτό το τόσο ιδιαίτερο μέρος είναι πολύ παράξενο για να επιβιώσει, αλλά και πολύ σπάνιο για να πεθάνει»

Το BBC ανακάλυψε και εκθειάζει το πιο παράξενα όμορφο μέρος στην Ελλάδα, το Λακκί της Λέρου, το οποίο χαρακτηρίζεται για τη μινιμαλιστική ομορφιά του, αλλά και για το γεγονός ότι υπάρχει πλέον ξεχασμένο από τον περισσότερο κόσμο.

Το Λακκί εντυπωσιάζει με την αυστηρή εκκλησία του και τον πύργο του ρολογιού της πόλης, με τα τέσσερα ρολόγια να δείχνουν διαφορετική ώρα. Οι μεγάλοι δρόμοι, τα κινηματοθέατρο, το κυκλικό αίθριο της Αγοράς, τα δημόσια κτίρια και τα παλατσίνα για τους αξιωματικούς, όλα σε μεταφέρουν στο Portolago του ’30, όπως οι Ιταλοί είχαν ονομάσει την πόλη που αποτελούσε ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο, μοναδικό παράδειγμα της εποχής.

Το 1923 ο Μουσολίνι αποφάσισε να φτιάξει μια καινούργια πόλη, στα ιταλικά πρότυπα, αλλά με νέα, προωθημένη αρχιτεκτονική. Για αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε ένας νέος ρυθμός, με το όνομα «Διεθνές Στυλ», από τους αρχιτέκτονες Α.Bernaditti και R. Petracco και το Λακκί μετονομάστηκε σε Portolago. 

Για το Λακκί οι δυο αρχιτέκτονες εμπνεύστηκαν από τους πίνακες του Τζόρτζιο Ντε Κίρικο, τη γεωμετρία των αρχαίων ναών και τον αισιόδοξο νεωτερισμό της Αρ Ντεκό. Υπάρχει μια αίσθηση παιχνιδιού και ίσως κάποιος παραλογισμός στα σχέδιά τους, σαν να ήταν τελικά ελεύθεροι να εκφραστούν χωρίς να νιώθουν την ανάσα του Ντούτσε πάνω απ’το κεφάλι τους.

Έτσι, χτίστηκε ένα τεράστιο νοσοκομείο, κατασκευάστηκαν μεγάλες πλατείες και φυτεύτηκαν εκατοντάδες πεύκα και ευκάλυπτοι. Η πόλη που προέκυψε, και την οποία οι Ιταλοί ονόμασαν Portolago, θεωρείται η μόνη πραγματικά ορθολογιστική πόλη έξω από την Ιταλία. «Ενώ οι ιταλικές πόλεις ήταν άκαμπτες, μονότονες και αδικαιολόγητα μνημειώδεις», γράφει ο Αντώνιος Αντωνιάδης, συγγραφέας του βιβλίου «Ιταλική αρχιτεκτονική στα Δωδεκάνησα», «η αρχιτεκτονική στο Λακκί είναι ποικίλη, περιεκτική και με φαντασία».

Από την πλευρά της η Αναστασία Παπαϊωάννου, αρχιτέκτονας που πραγματοποίησε εργασίες αναστήλωσης στην πόλη, τονίζει πως  «το Λακκί πρέπει να χαρακτηριστεί ως μνημείο εθνικής σημασίας. Είναι ένα σπάνιο παράδειγμα μιας πόλης που δημιουργήθηκε από το μηδέν, ακολουθώντας το ίδιο στυλ και το ίδιο σχέδιο από τους ίδιους αρχιτέκτονες από την αρχή μέχρι το τέλος».

Το 1947, τα Δωδεκάνησα μεταβιβάστηκαν στην Ελλάδα. Το Portolago μετονομάστηκε σε Λακκί και η πόλη αφέθηκε σε μεγάλο βαθμό να σαπίσει. Ενώ στην ακμή του, στα τέλη της δεκαετίας του 1930, καταμετρούσε πάνω από 8.000 ανθρώπους, σήμερα έχει λιγότερους από 2.000 κατοίκους.Το Λακκί σήμερα γνωρίζει την εγκατάλειψη και την αδιαφορία. Κανείς δεν είχε όραμα να αναβιώσει την ιστορία και να μετατρέψει το Λακκί σε μία παγκόσμια ψηφίδα μνήμης, όπως του αξίζει.

Ωστόσο, ακόμα, όταν περπατάς στο Λάκκι τη νύχτα, νιώθεις σαν να περπατάς σε σκηνικό παλιάς ταινίας, που τα φώτα έχουν σβήσει και οι ηθοποιοί της έχουν γυρίσει στο σπίτι τους. Αυτό το τόσο ιδιαίτερο μέρος είναι, άλλωστε, πολύ παράξενο για να επιβιώσει, αλλά και πολύ σπάνιο για να πεθάνει.