«Νέο χρήμα, παλιά διαμάχη» είναι ο τίτλος που δίνει η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt σε άρθρο που αναφέρεται στις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την τμηματική εκταμίευση της υποδόσης των 2,8 δισ ευρώ.

«Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης φαίνεται να απελευθερώνουν την επόμενη δόση του δανείου προς την Αθήνα. Η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα στήριξης παραμένει αβέβαιη», δημοσιεύει η Deutsche Welle.

Στο ιδιαίτερα προκλητικό και στο κλίμα... Σόιμπλε η εφημερίδα βλέπει αδιέξοδο  για τη γερμανική κυβέρνηση: «Το γεγονός ότι το ΔΝΤ απειλεί να εγκαταλείψει το κλαμπ των δανειστών, φέρνει τη γερμανική κυβέρνηση σε πολύ δύσκολη θέση. Διότι το κοινοβούλιο είχε θέσει ως όρο τη συμμετοχή των αυστηρών ελεγκτών του ΔΝΤ προκειμένου να συμφωνήσει στο τρέχον πακέτο στήριξης, αφού υπάρχει έντονη δυσπιστία απέναντι στην Κομισιόν, η οποία τηρεί πιο ενδοτική στάση.

Εάν το ΔΝΤ δεν συμμετέχει πλέον οικονομικά, θα είναι σχεδόν ανέφικτο για τον μεγάλο συνασπισμό να πείσει τους πολίτες ότι η Ελλάδα δεν είναι ένα τεράστιο βαρέλι χωρίς πάτο».

Το άρθρο υπό τον τίτλο «Κούρεμα χρέους και μετά αντίο!» καταλήγει στο παρακάτω σενάριο όσον αφορά την οικονομική και ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας: «Στην καλύτερη περίπτωση η αποχώρηση του ΔΝΤ θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για μια ειλικρινή συζήτηση σχετικά με ένα γενναιόδωρο κούρεμα χρέους για την Ελλάδα - με παράλληλη αποχώρησή της από τη νομισματική ένωση».

«Πολλές σκιές και λίγο φως»

Με τον αισιόδοξο τίτλο «Η Κομισιόν βλέπει πρόοδο στην Ελλάδα» ξεκινά άρθρο στην εφημερίδα Der Tagesspiegel, το οποίο επισημαίνει όμως τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα: «Η Κομισιόν δεν βλέπει λόγο να μην εγκρίνει την εκταμίευση της επόμενης δόσης για την Ελλάδα. Τα χρήματα όμως δεν λύνουν όλα τα προβλήματα. Η οικονομία της Ελλάδας αναπτύσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς.

Για άλλη μια φορά οι ευρωπαίοι υπουργοί Oικονομικών βρέθηκαν στο Λουξεμβούργο για να συζητήσουν την εκταμίευση δισεκατομμυρίων στήριξης για την Ελλάδα. Μπορεί η Ελλάδα να μην βρίσκεται πλέον στο χείλος του οικονομικού γκρεμού, ωστόσο η οικονομική κατάσταση της χώρας συνεχίζει να είναι κάθε άλλο παρά ρόδινη. Υπάρχουν πολλές σκιές και λίγο φως».

Πύργος από τραπουλόχαρτα

Η εφημερίδα Huffington Post σχολιάζει τη στάση του γερμανού υπουργού Οικονομικών υπό τον τίτλο: «Συνάντηση του Eurogroup: τι δεν λέει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη διάσωση των Ελλήνων». Η εφημερίδα αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Η διάσωση της Ελλάδας μπορεί σύντομα να αποδειχτεί αυτό που είναι: ένας τεράστιος πύργος από τραπουλόχαρτα. Αυτό που δεν θέλει να πει (ο Β. Σόιμπλε) στους Γερμανούς: σύντομα η Ευρώπη θα αναλάβει μόνη της τη διάσωση της Ελλάδας.

Αυτό θα το αντιληφθεί και η Γερμανία που επωμίζεται ένα μεγάλο μέρος της στήριξης προς την Ελλάδα».

ΌΤΑΝ ΧΡΩΣΤΑΣ ΛΙΓΑ, ΠΑΣ ΦΥΛΑΚΗ – ΟΤΑΝ ΧΡΩΣΤΑΣ ΠΟΛΛΑ, ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΤΑ ΜΙΣΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΣ… ΕΛΒΕΤΙΑ

Σε μια ουσιαστικά χρεοκοπημένη χώρα όπως η Ελλάδα όπου εκατοντάδες χιλιάδες συντάξεις πετσοκόβονται, με τον τραπεζικό τομέα διαλυμένο και ανήμπορο να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της χώρας, καταγράφεται μια ακόμη μαγική εικόνα. Σε μια επιχείρηση διαγράφονται χρέη 800 εκατομμυρίων ευρώ, δίνονται δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων κάτω του κόστους και διακανονίζονται χρέη προς το δημόσιο άτοκα με ορίζοντα 20ετίας. Και την ίδια ώρα κανείς δεν ζητάει ευθύνες από τους φυσικούς και τους ηθικούς αυτουργούς της καταστροφής.
Η διάσωση του ομίλου Μαρινόπουλου θα συντελεστεί με τη διαγραφή 800 εκατομμυρίων από τα χρέη που έχουν δημιουργηθεί τόσο προς τους ιδιώτες προμηθευτές όσο και προς το Δημόσιο. Παράλληλα, θα δοθούν νέα δάνεια της τάξης των 350 εκατομμυρίων ευρώ από τις ίδιες τράπεζες που θα διαγράψουν ένα μέρος των προηγούμενων κόκκινων δανείων.

Το συγκλονιστικό της υπόθεσης είναι ότι τα δάνεια αυτά θα δοθούν με χαριστικό επιτόκιο της τάξης του 1,5%. Επιτόκιο μικρότερο από αυτό με το οποίο δανείζονται τα χρήματα αυτά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δηλαδή, τελικά θα βάλουν και από την... τσέπη τους οι τραπεζίτες.

Οι ίδιοι τραπεζίτες δηλώνουν ότι αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν κάθε φρέσκια ιδέα που τους κατατίθεται και ζητούν υπέρμετρες εγγυήσεις.
Την ίδια ώρα που βγαίνουν στο σφυρί τα σπίτια πολύτεκνων, άνεργων και άρρωστων ανθρώπων για λίγες χιλιάδες ευρώ, οι ίδιες τράπεζες που έδιναν δάνεια στους Μαρινόπουλους ως την τελευταία στιγμή της κατάρρευσης πρωτοστατούν τώρα για να σώσουν, πάλι με χρήματα του ελληνικού λαού, τη γνωστή αλυσίδα.
Είναι οι ίδιες τράπεζες που παράνομα τους επέτρεψαν να γεμίσουν με μεταχρονολογημένα παλιόχαρτα χιλιάδες προμηθευτές. Οι ίδιες τράπεζες που έδιναν δάνεια σε μια επιχείρηση που δεν δημοσίευε ισολογισμούς επί πέντε χρόνια.
Το ίδιο κράτος που κατά παράβαση κάθε έννοιας καθήκοντος και έννομης τάξης επέτρεπε σε έναν επιχειρηματικό όμιλο να παρανομεί κατάφωρα και ασύστολα μη καταβάλλοντας ασφαλιστικές εισφορές, κυκλοφορώντας μεταχρονολογημένες επιταγές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, επιτρέποντας στους ιδιοκτήτες να μεταφέρουν δολίως περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας τους σε off shore προκειμένου να προχωρήσουν σε πλασματικές ενοικιάσεις με υπέρτερο τίμημα που κατέληγε πάλι σε αυτούς αλλά αφαιρείτο από το ταμείο, τις υποχρεώσεις και τη φορολόγηση.

Έχουμε δηλαδή ένα φαινόμενο όπου όλοι κάνουν λόγο για την ανάγκη διάσωσης της επιχείρησης προκειμένου να μη μείνουν άνεργοι περίπου 11.000 εργαζόμενοι (και σωστά), αλλά κανείς δεν ασχολείται με τους ιδιοκτήτες που έφεραν αυτόν τον όμιλο να οφείλει περίπου το 1% του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας.
Κανείς δεν συζητά για τις καταθέσεις τους, τα περιουσιακά τους στοιχεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κανείς δεν εξετάζει αν η πτώχευση ήταν μεθοδευμένη ή έστω αν ήταν λογική συνέπεια των ενεργειών που αύξαναν τον προσωπικό πλούτο των μετόχων σε βάρος της ίδιας της επιχείρησης, των πιστωτών, του δημοσίου ταμείου και των εργαζόμενων.

Τα μέλη της οικογένειας Μαρινόπουλου είτε στην Ελλάδα, είτε στα πολυτελή τους θέρετρα στο εξωτερικό προφανώς αισθάνονται ασφαλή και δεν έχουν αισθανθεί την ανάγκη καν να ζητήσουν συγγνώμη για την καταστροφή μιας κραταιάς επιχείρησης και για τα χρήματα που αφαιρούν από την ελληνική οικονομία σε μια στιγμή κατά την οποία κάθε ευρώ έχει τη δική του εξαιρετική σημασία.
Αλλά και τα πολιτικά κόμματα, κυρίως αυτά που κυβερνούσαν και κυβερνούν δεν έχουν βρει ούτε μια λέξη να πουν για τις ευθύνες των επιχειρηματιών σε συνδυασμό με τις ευθύνες των τραπεζιτών και της διοίκησής τους. Έστω, για τα μάτια του κόσμου.
ΔΑΝΕΙΑ 140 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά τις τελευταίες ημέρες η Μαρινόπουλος ζήτησαν και έλαβαν δύο ομολογιακά δάνεια συνολικού ποσού 140 εκατομμυρίων ευρώ τον Δεκέμβριο του 2015 και τον Απρίλιο του 2016. Την περίοδο δηλαδή που ήδη βρίσκονταν υπό κατάρρευση, δεν πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους και όλοι συζητούσαν αν θα κλείσει ή όχι η επιχείρηση βρέθηκαν τραπεζικά στελέχη που ενέκριναν και έδωσαν το τεράστιο αυτό ποσό την ίδια ώρα που δεν υπήρχαν ισολογισμοί για τουλάχιστον 5 χρόνια, δεν υπήρχαν ασφαλιστικές και φορολογικές ενημερότητες. Γιατί αν υπήρχαν τότε γεννάται ένα άλλο θέμα πολύ μεγαλύτερο: Ποιοι και πως τις έδωσαν, ενώ η επιχείρηση όφειλε περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ
Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου οι -υπό κρατικό έλεγχο και διασωθείσες από τα δανεικά τα οποία πληρώνει ο ελληνικός λαός- τράπεζες θα δανειοδοτήσουν με περισσότερα από 350.000.000 ευρώ για 15 χρόνια και επιτόκιο μόλις 1,5% τη διάσωση όταν οι ίδιες πληρώνουν 1,55 % για να αντλήσουν τα κεφάλαια αυτά από τον ELA. Στην ουσία πρόκειται για ένα άτοκο δάνειο που μάλιστα θα ζημιώσει ακόμη κι αν αποπληρωθεί στο ακέραιο τους ισολογισμούς τους.
Κι όλα αυτά για να διατηρηθούν 12.000 θέσεις εργασίας -κάτι για το οποίο πολλοί αμφιβάλλουν- αλλά πρωτίστως για να μην σκάσει στα χέρια της κυβέρνησης ένα τεράστιο πρόβλημα που θα έφερνε τσουνάμι αντιδράσεων και τεράστια προβλήματα.

Παράλληλα, το δημόσιο δέχεται να διαγράψει όλους τους τόκους και τις προσαυξήσεις από τα χρέη της Μαρινόπουλος και διευθετεί το αρχικό κεφάλαιο σε 250 άτοκες μηνιαίες δόσεις, δηλαδή σε περισσότερα από 21 χρόνια. Και ταυτόχρονα υποχρεώνει τις ΔΕΚΟ και τους δήμους να διαγράψουν το 50% των απαιτήσεών τους και να δεχθούν την πληρωμή των υπολοίπων σε 36 δόσεις.

Η συμφωνία εκτός των άλλων σκεπάζει και μια πυραμίδα των δανείων και συνεχών εταιρικών μετασχηματισμών (συγχωνεύσεις - εξαγορές) που προώθησαν καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης οι τράπεζες με ταυτόχρονες τριγωνικές συναλλαγές με εταιρίες ακινήτων και διεύρυνση των χρηματοδοτικών ανοιγμάτων, ώστε να κρύβουν τα θαλασσοδάνεια που έδωσαν κάτω από το χαλί και να ξεπερνούν ευκολότερα τα stress tests, εμφανίζοντας μικρότερες χρηματοδοτικές ανάγκες.

ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΖΑΛΙΖΟΥΝ
Η τελική συμφωνία επιτεύχθηκε μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις με πολλές μπλόφες και εκβιασμούς. Σειρά τώρα έχει η Δικαιοσύνη που θα πρέπει να εγκρίνει την υπαγωγή της εταιρείας Μαρινόπουλος στο άρθρο 106 θ του πτωχευτικού κώδικα.

Η συμφωνία, η μεγαλύτερη που έχει εφαρμοστεί ποτέ στην Ελλάδα, προβλέπει ότι η νέα εταιρεία υπό τον έλεγχο πλέον του Σκλαβενίτη θα απαλλαγεί από υποχρεώσεις περίπου 800 εκατ. Ευρώ το 52% των συνολικών υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος που φτάνουν στο 1,5 δισ., και θα αναλάβει νέο δανεισμό ύψους 477 εκατ. ευρώ.
Τα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνουν το «κούρεμα» οφειλών από τις ΔΕΚΟ και αντιπροσωπεύουν:
- 323 εκατ. ευρώ που καλούνται να διαγράψουν οι περίπου 2.000 προμηθευτές της εταιρείας αποδεχόμενοι κούρεμα 50% των απαιτήσεών τους σημερινού ύψους 647 εκατ. Ευρώ
- 307 εκατ. ευρώ υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος οι οποίες δεν θα μεταφερθούν στη νέα εταιρεία και θα συνεχίζουν να βαραίνουν την παλιά Μαρινόπουλος,
- 153 εκατ. ευρώ οφειλών της Μαρινόπουλος προς την Carrefour και άλλες συνδεμένες εταιρείες που επίσης διαγράφονται από ένα σύνολο απαιτήσεων 165 εκατ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, θα διαγραφούν σημαντικά ποσά από τόκους και προσαυξήσεις τραπεζικών δανείων και οφειλών προς το Δημόσιο, το ήμισυ των χρεών προς τις ΔΕΚΟ και τους Δήμους, ενώ θα διακανονιστούν σε βάθος δεκαετιών υποχρεώσεις αρκετών ακόμη εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ενδεικτικό είναι πως η εξυπηρέτηση των τραπεζικών δανείων που θα βαραίνουν τη νέα εταιρεία θα διευκολυνθεί σημαντικά. Τυχόν οφειλόμενοι τόκοι μέχρι να ξεκινήσει η εφαρμογή της συμφωνίας εξυγίανσης θα κεφαλαιοποιηθούν, και για πέντε χρόνια μέχρι το 2021 η εταιρεία θα εξοφλεί μόνο τόκους και όχι κεφάλαιο. Μετά την περίοδο χάριτος θα καλείται ανάλογα με την πορεία των εσόδων της να αποπληρώσει τα δάνειά της σε διάστημα 15ετίας μέχρι το 2036.

Παρότι η νέα εταιρεία που θα είναι θυγατρική του ομίλου Σκλαβενίτη θα μεταβιβαστεί με υποχρεώσεις μικρότερες των 710 εκατ. ευρώ έναντι των σημερινών 1,49 δισ. ευρώ, θα χρειαστεί νέα χρηματοδότηση που θα φτάσει συνολικά τα 477 εκατ. ευρώ για να μπορέσει να αποπληρώσει άμεσα μέρος των χρεών της (εντός δύο μηνών οι προμηθευτές) και να επανέλθει σε λειτουργία γεμίζοντας τα ράφια των καταστημάτων.
Από αυτά σύμφωνα με το σχέδιο εξυγίανσης, τα 352 εκατ. ευρώ θα διατεθούν από τις τράπεζες στη νέα εταιρεία μέσω έκδοσης κοινού ομολογιακού δανείου, ενώ άλλα 125 εκατ. ευρώ θα είναι χρήματα που θα διαθέσει η ίδια η εταιρεία Σκλαβενίτης. Το νέο δάνειο θα δοθεί από την Αlpha Bank (177 εκατ. Ευρώ), την Εθνική (81 εκατ. ευρώ), την Eurobank (47 εκατ. ευρώ) και την Πειραιώς (47 εκατ. ευρώ).

Η εταιρεία Σκλαβενίτης θα συμμετάσχει αρχικά με 75 εκατ. ευρώ μέσω αύξησης κεφαλαίου και θα βάλει άλλα 50 εκατ. ευρώ ως το τέλος του 2019. Δεν έχει διευκρινιστεί όμως αν τα χρήματα θα προέλθουν και αυτά από δανεισμό καθώς από τις οικονομικές καταστάσεις της Σκλαβενίτης δεν προκύπτει ότι υπάρχουν στο ταμείο της.
Τη Δευτέρα, πάντως καταχωρήθηκε στο ΓΕΜΗ η ίδρυση της «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης» η οποία θα αναλάβει να λειτουργεί τη Μαρινόπουλος που θα αποκτήσει η Σκλαβενίτης εφ όσον η διαδικασία εξυγίανσης οριστικοποιηθεί.

Το μετοχικό της κεφάλαιο ανέρχεται στα 125 εκατ. ευρώ (το ποσό που έχει δηλώσει η Σκλαβενίτης πως θα προσφέρει σαν Επενδυτής για την εξυγίανση της Μαρινόπουλος) ενώ το πρώτο Δ.Σ της που έχει θητεία έως 31/12/2016 απαρτίζουν οι Μαρία Σκλαβενίτου (Πρόεδρος), Γεράσιμος Σκλαβενίτης (Διευθύνων Σύμβουλος), Στέλιος Σκλαβενίτης (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος) και το πρώην τραπεζικό στέλεχος αλλά και πρώην CEO της EΛΓΕΚΑ Λεωνίδας Θεόκλητος (Μέλος).

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩΝ

Το «κούρεμα» των οφειλών έως και 50% σε όλους ανεξαιρέτως τους προμηθευτές και ο εκβιασμός από τις παλιές αλλά και τις νέες εμπορικές αλυσίδες για νέες πρόσθετες οδυνηρές εκπτώσεις τιμών «εάν θέλουν να δουν τα προϊόντα τους στα ράφια» θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη βιωσιμότητα 3.000 εταιρειών προμηθευτών και απειλούν 75.000 θέσεις εργασίας. Η κατάσταση είναι δραματική στους μικρούς ή μεγαλύτερους προμηθευτές της αγοράς των σούπερ μάρκετ. Ένα «κούρεμα» 50% στις απαιτήσεις τους από τον Μαρινόπουλο προκαλεί ανεπανόρθωτη καταστροφή και οδηγεί σε λουκέτα και χιλιάδες απολύσεις. Παράγοντες της αγοράς κάνουν λόγο για το ενδεχόμενο 22.000 απολύσεων στον συγκεκριμένο κλάδο μέσα στο 2017.

Ουσιαστικά οι προμηθευτές της Μαρινόπουλος δεν έχουν άλλη επιλογή, μιας και εάν αρνηθούν την πρόταση των τραπεζών, δε θα λάβουν τίποτα.

newsbomb.gr

Σχέδιο άμεσης δράσης -υπό την ασφυκτική πίεση του SSM- βάζουν μπροστά οι τράπεζες για να πετύχουν τη δραστική μείωση των «κόκκινων» οφειλών κατά 40% με 45% μέχρι το τέλος του 2019, χωρίς να παρεκκλίνουν από τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα.
Προσφέρουν λοιπόν ισχυρά κίνητρα στους δανειολήπτες -που προβλέπουν εκτός από τη μειωμένη δόση ακόμα και μερική διαγραφή χρέους- και τους καλούν να ρυθμιστούν. Την ίδια ώρα στην τελική ευθεία βρίσκεται και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, που προβλέπει ρύθμιση-πακέτο για τις οφειλές από δάνεια, τα χρέη στην Eφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι τράπεζες θα ελέγχονται ανά τρίμηνο, αρχής γενομένης από τον Δεκέμβριο φέτος, και όποια τράπεζα δεν πιάνει τον στόχο μείωσης που έχει συμφωνήσει με την ΤτΕ και τον SSM θα έχει κυρώσεις και θα πρέπει να υποβάλει νέο σχέδιο μείωσης των κόκκινων οφειλών.
Τα τραπεζικά στελέχη παραδέχονται ότι είναι δύσκολο να επιτευχθούν οι στόχοι μείωσης και σημειώνουν ότι οι καθυστερήσεις στις πληρωμές των δανείων κινήθηκαν ανοδικά και τον Σεπτέμβριο. Στο περιβάλλον αυτό, δύσκολα θα είμαστε συνεπείς στη στοχοθεσία και τότε το πιθανότερο είναι ο SSM να ζητήσει την αντικατάσταση όσων ασχολήθηκαν με τη διαχείριση των «κόκκινων».
«Προσαρμόζουμε τις δόσεις των δανείων στα τρέχοντα οικονομικά δεδομένα του κάθε δανειολήπτη που είναι σε καθυστέρηση. Αυτή είναι η βασική αρχή που ακολουθούμε, για να μην προχωρήσουμε σε ρύθμιση σήμερα και το δάνειο ‘σκάσει’ πάλι μετά από 5 ή 6 μήνες. Εστιάζουμε στο ύψος το ποσού που μπορεί να πληρώνει κάθε μήνα στις τράπεζες», λέει χαρακτηριστικά στο «Εθνος» στέλεχος στη διαχείριση καθυστερούμενων οφειλών συστημικής τράπεζας.

Οι ρυθμίσεις προς τα νοικοκυριά προσφέρουν νέα μειωμένη δόση, πολύ χαμηλότερη της αρχικής.
Με δεδομένο ότι σήμερα τα δάνεια που έχουν πρόβλημα είναι τα περισσότερα μεγάλης διάρκειας αποπληρωμής, οι τράπεζες προσφέρουν τη λύση της κλασματικής δόσης και με την προϋπόθεση ότι ο δανειολήπτης είναι συνεπής, του «χαρίζουν» τους τόκους που δεν περιλαμβάνονται στη δόση.

Παράδειγμα: κάποιος είχε δάνειο 260.000 με επιτόκιο 3% και διάρκεια 35 χρόνια. Η δόση είναι 1.000 ευρώ τον μήνα (εκ των οποίων τα 650 ευρώ τόκοι και τα 350 ευρώ κεφάλαιο). Με βάση τα τρέχοντα οικονομικά του μπορεί να πληρώνει 350 ευρώ τον μήνα, που αντιστοιχούν σε τμήμα των τόκων. Αν είναι συνεπής στις πληρωμές στο τέλος κάθε χρόνου η τράπεζα διαγραφεί το υπόλοιπο ποσό που αντιστοιχεί στους τόκους (300Χ12=3.600 ευρώ).
Το κεφάλαιο του δανείου δεν μειώνεται, ούτε όμως επιβαρύνεται με τόκους. Επίσης σε περιπτώσεις που η αξία του ακινήτου έχει μειωθεί οι τράπεζες προσφέρουν προϊόντα τα οποία «παγώνουν» ένα τμήμα του δανείου για μία 10ετία, και το υπόλοιπο πληρώνεται κάθε μήνα. Το μέγιστο ποσό παγώματος μπορεί να φτάσει στο 60% του ανεξόφλητου δανείου. Αν ο δανειολήπτης είναι συνεπής, τότε η τράπεζα κάθε χρόνο «διαγράφει» το 2% της «παγωμένης» οφειλής. (Αναλυτικό ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση του «Εθνους»)

ο «πράσινο φως» για μαζική αναδιάρθρωση των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων για χιλιάδες πολίτες που βρίσκονται με τη θηλιά στον λαιμό, αλλά και επιχειρηματικών δανείων, δίνει ο αναθεωρημένος Κώδικας Δεοντολογίας που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος.

Ο νέος Κώδικας προτείνει λύσεις προκειμένου να ρυθμιστούν χιλιάδες δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης κατά 41 δισ. ευρώ τουλάχιστον από τα 108 δισ. που είναι σήμερα.

Η ΤτΕ προτείνει σειρά λύσεων και οριστικών διευθετήσεων που αποτελούν διεθνή πρακτική για δανειολήπτες που βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση και αδυνατούν να ανταποκριθούν στους υφιστάμενους όρους της πιστοδότησης. Οι λύσεις που προτείνονται χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες και θα μπορούσαν να είναι βραχυπρόθεσμοι, μακροπρόθεσμοι και λύσεις οριστικές.

Μάλιστα, οι τράπεζες θα μπορούν να προχωρούν ακόμη και σε οριστικό «κούρεμα» των οφειλών, αφού πρώτα εξαντλούνται οι υπόλοιπες λύσεις. Μεταξύ αυτών είναι κεφαλαιοποίηση χρεών, μειώσεις στις δόσεις, μειώσεις επιτοκίων, αύξηση του χρόνου αποπληρωμής, περίοδος χάριτος, εκχώρηση ακινήτου του δανειζόμενου καθώς και συμφωνία ανταλλαγής του μετοχικού κεφαλαίου με χρέος, ώστε οι τράπεζες να καθίστανται μέτοχοι των επιχειρήσεων.

Τύποι βραχυπρόθεσμων ρυθμίσεων 
Ως βραχυπρόθεσμοι τύποι ρυθμίσεων θεωρούνται οι τύποι ρύθμισης με διάρκεια μικρότερη των δύο ετών, που αφορούν σε περιπτώσεις όπου οι δυσκολίες αποπληρωμής κρίνονται, βάσιμα, προσωρινές.

[1] Κεφαλαιοποίηση Ληξιπρόθεσμων Οφειλών: H κεφαλαιοποίηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και η αναπροσαρμογή του προγράμματος αποπληρωμής του οφειλόμενου υπολοίπου.

[2] Τακτοποίηση Ληξιπρόθεσμων Οφειλών: Συμφωνία αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών με προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα.

[3] Μειωμένη Δόση Μεγαλύτερη των Οφειλόμενων Τόκων: Μείωση της τοκοχρεολυτικής δόσης αποπληρωμής σε επίπεδο που υπερβαίνει αυτό που αντιστοιχεί σε αποπληρωμή μόνο τόκων για καθορισμένη βραχυπρόθεσμη περίοδο.

[4] Καταβολή μόνο τόκων: Κατά τη διάρκεια καθορισμένης βραχυπρόθεσμης περιόδου καταβάλλονται μόνο τόκοι.

[5] Μειωμένη Δόση Μικρότερη των Οφειλόμενων Τόκων: Μείωση της τοκοχρεολυτικής δόσης αποπληρωμής σε επίπεδο μικρότερο από αυτό που αντιστοιχεί σε αποπληρωμή μόνο τόκων για καθορισμένη βραχυπρόθεσμη περίοδο. Οι ανεξόφλητοι τόκοι κεφαλαιοποιούνται ή διευθετούνται.

[6] Περίοδος Χάριτος: Αναστολή πληρωμών για προκαθορισμένη περίοδο. Οι τόκοι κεφαλαιοποιούνται ή διευθετούνται.

Τύποι μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων 
Κατατάσσονται οι τύποι ρύθμισης με διάρκεια μεγαλύτερη των δύο (2) ετών, με στόχο τη μείωση της τοκοχρεωλυτικής δόσης ή/και της δανειακής επιβάρυνσης, λαμβάνοντας υπόψη συντηρητικές παραδοχές για την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του δανειολήπτη μέχρι τη λήξη του προγράμματος αποπληρωμής.

[7] Μείωση Επιτοκίου: Μείωση του επιτοκίου ή του επιτοκιακού περιθωρίου.

[8] Παράταση Διάρκειας: Επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου (δηλαδή μετάθεση της συμβατικής ημερομηνίας καταβολής της τελευταίας δόσης του δανείου).

[9] Διαχωρισμός Οφειλής : Διαχωρισμός της οφειλής του δανειολήπτη σε δύο τμήματα:

i) το τμήμα του δανείου, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του, και

ii) το υπόλοιπο τμήμα του δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξ αρχής από τα δύο μέρη.

[10] Μερική Διαγραφή Οφειλής: Οριστική διαγραφή μέρους της συνολικής απαίτησης του ιδρύματος, ώστε η εναπομένουσα οφειλή να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά.

[11] Λειτουργική Αναδιάρθρωση Επιχείρησης: Αναδιοργάνωση της επιχείρησης, ώστε να καταστεί βιώσιμη και ικανή για την ομαλή εξυπηρέτηση των οφειλών της. Η αναδιοργάνωση μπορεί να περιλαμβάνει ενέργειες, όπως η αλλαγή διοίκησης, η πώληση περιουσιακών στοιχείων, ο περιορισμός του κόστους, ο εταιρικός μετασχηματισμός, η ανανέωση πιστωτικών ορίων ή/και η παροχή νέων δανείων.

[12] Συμφωνία Ανταλλαγής Χρέους με Μετοχικό Κεφάλαιο: Μετατροπή μέρους της οφειλής σε μετοχικό κεφάλαιο, ώστε η εναπομένουσα οφειλή να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά.

Λύσεις Οριστικής Διευθέτησης 
Ως λύση οριστικής διευθέτησης ορίζεται οποιαδήποτε μεταβολή του είδους της συμβατικής σχέσης μεταξύ και δανειολήπτη ή ο τερματισμός αυτής, με στόχο την οριστική τακτοποίηση της απαίτησης του ιδρύματος έναντι του δανειολήπτη. Μεταξύ των λύσεων είναι:

[13] Λοιπές Εξωδικαστικές Ενέργειες: Οι εξωδικαστικές ενέργειες που δεν εμπίπτουν σε κάποια από τις παρακάτω κατηγορίες.

[14] Εθελοντική Παράδοση Ενυπόθηκου Ακινήτου: O δανειολήπτης, ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους αποπληρωμής ενυπόθηκου δανείου, παραχωρεί οικειοθελώς (δηλαδή χωρίς να απαιτηθεί η προσφυγή σε δικαστικές ενέργειες από πλευράς του ιδρύματος) την κυριότητα του υπέγγυου ακινήτου στο ίδρυμα. Στη σχετική συμφωνία διατυπώνεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου. Η εν λόγω λύση μπορεί να αφορά οικιστικό ακίνητο ή επαγγελματική στέγη.

[15] Μετατροπή σε Ενοικίαση/Χρηματοδοτική Μίσθωση: O δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο ίδρυμα υπογράφοντας σύμβαση ενοικίασης/χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης του ακινήτου για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο. Η εν λόγω λύση μπορεί να αφορά οικιστικό ακίνητο ή επαγγελματική στέγη.

[16] Εθελοντική Εκποίηση Ενυπόθηκου Ακινήτου: O δανειολήπτης προβαίνει οικειοθελώς σε πώληση του υπέγγυου ακινήτου σε τρίτο με τη σύμφωνη γνώμη του ιδρύματος. Στην περίπτωση που το τίμημα της πώλησης υπολείπεται του συνόλου της οφειλής, το ίδρυμα προβαίνει σε διαγραφή της εναπομένουσας οφειλής. Η εν λόγω λύση μπορεί να αφορά οικιστικό ακίνητο ή επαγγελματική στέγη.

[17] Διακανονισμός Απαιτήσεων: Εξωδικαστική συμφωνία κατά την οποία το ίδρυμα λαμβάνει είτε εφάπαξ καταβολή σε μετρητά (ή ισοδύναμα μετρητών) είτε σειρά προκαθορισμένων τμηματικών καταβολών. Στο πλαίσιο του διακανονισμού το ίδρυμα ενδέχεται να προβαίνει σε μερική διαγραφή της απαίτησης.

[18] Υπερθεματιστής σε πλειστηριασμό: Το ίδρυμα υπερθεματίζει στον πλειστηριασμό αποκτώντας την κυριότητα του ενυπόθηκου ακινήτου ή άλλης εμπράγματης εξασφάλισης στο πλαίσιο ευρύτερης συμφωνίας οριστικής διευθέτησης της οφειλής με τη συναίνεση του δανειολήπτη.

[19] Ολική Διαγραφή Οφειλής: To ίδρυμα αποφασίζει τη διαγραφή του συνόλου της οφειλής εφόσον δεν υπάρχουν ρευστοποιήσιμα στοιχεία και δεν αναμένεται περαιτέρω ανάκτηση.

imerisia.gr