Με Ερώτηση προς την υπουργό Εργασίας, ΕφηΑχτσιόγλου, βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν να δοθεί άμεσα λύση στο πρόβλημα των πολύμηνων καθυστερήσεων που σημειώνονται στην καταβολή του επιδόματος ανεργίας στους εποχικά εργαζόμενους ξενοδοχοϋπαλλήλους.
Αναλυτικά, στην Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή οι βουλευτές του Κόμματος Χρήστος Κατσώτης, Νίκος Καραθανασόπουλος, Νίκος Μωραΐτης, Μανώλης Συντυχάκης και Σταύρος Τάσσος σημειώνουν:
«Από τις 8 Δεκέμβρη του 2016, επιχειρησιακά σωματεία του Τουρισμού από τη Ρόδο καταγγέλλουν καθυστερήσεις στο επίδομα ανεργίας των εποχιακών. Στις 20 Δεκέμβρη τα σωματεία επανήλθαν και διαπιστώνοντας ότι το πρόβλημα υπάρχει και σε άλλες περιοχές όπως την Κω, την Κέρκυρα, τη Ζάκυνθο, την Κεφαλονιά, εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση.
Εκτοτε έγιναν επανειλημμένες παρεμβάσεις στην υφυπουργό κα Αντωνοπούλου, στην υπουργό κα Αχτσιόγλου και προς τη διοίκηση του ΟΑΕΔ, με αποκορύφωμα την κινητοποίηση 36 κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων του Τουρισμού στο υπουργείο Εργασίας στις 25 Γενάρη. Παρ' όλα αυτά και παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις των αρμοδίων ότι το πρόβλημα θα λυθεί, μέχρι σήμερα δε λύθηκε.
Τα όποια επιμέρους τεχνικά προβλήματα και η υποστελέχωση των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ φαίνεται να αξιοποιούνται ως δικαιολογία από την κυβέρνηση, που έχει κάνει στάση πληρωμών στους ανέργους, ενώ ο ΕΦΚΑ δεν αποδίδει όπως υποχρεούται τις εισφορές των εργαζομένων.
Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει χιλιάδες εποχιακούς ανέργους σε όλη τη χώρα σε απόγνωση, καθώς πολλοί, ακόμη και τρεις μήνες μετά την απόλυσή τους, δεν έχουν λάβει ούτε μια φορά επίδομα ανεργίας. Πόσο μάλλον που σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για αμειβόμενους με τον κατώτερο μισθό, ή για εργαζόμενους που τους καθυστερούν τα δεδουλευμένα».
Οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν μέτρα προκειμένου άμεσα και χωρίς καμία καθυστέρηση να καταβληθούν τα επιδόματα των ανέργων.
Το δρόμο για την καταβολή των οφειλόμενων από το επίδομα των 176 ευρώ σε χιλιάδες δημοτικούς υπαλλήλους ανοίγει το άρθρο 54 του νόμου 4447/2016
«Χωρικός σχεδιασμός – Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις», με το οποίο δίνεται πλέον το δικαίωμα στις δημοτικές αρχές να μην ασκήσουν ένδικα μέσα σε πρωτόδικες αποφάσεις. Κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, των οποίων ο αριθμός δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς, έχουν κερδίσει πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις και οι υποθέσεις τους, μετά τις σχετικές προσφυγές των δημοτικών Αρχών, δεν έχουν εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό. Μετά την ψήφιση της σχετικής ρύθμισης, οι εργαζόμενοι, που θεωρούν ότι τα Εφετεία, βασιζόμενα σε αρνητικές για το επίδομα των 176 ευρώ αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (2013) και του Αρείου Πάγου (2015), θα απορρίψουν και τα δικά τους αιτήματα, ζητούν από τις Δημοτικές Αρχές να αποσύρουν τις προσφυγές τους και να τους καταβάλουν το επίδομα.
Την αρχή έκανε πριν μερικές ημέρες το Δ.Σ. του Σωματείου Οδηγών – Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών του Δήμου Πειραιά που με επιστολή του στο δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη ζήτησε «η νομική υπηρεσία του Δήμου να υποβάλλει αίτηση αναβολής των εφέσεων που εκδικάζονταν στις 18/1/2017 και είχε ασκήσει ο Δήμος εναντίον πρωτόδικων θετικών αποφάσεων που αφορούσαν την αναδρομική καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε εργαζόμενους του Δήμου Πειραιά», όπως και τελικά έγινε. Σύμφωνα με πληροφορίες της aftodioikisi.gr, οι εργαζόμενοι του δήμου βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις, με το δήμαρχο Πειραιά να επικαλείται τον κίνδυνο εκτροχιασμού του προϋπολογισμού του δήμου, τα οικονομικά του οποίου έτσι κι αλλιώς βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση.
Σε δηλώσεις του στην aftodioikisi.gr ο αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ Βασίλης Γκιτάκος, που είναι και εργαζόμενος στο δήμο Πειραιά, καλεί τους δημάρχους βασιζόμενοι στο άρθρο 54, «να αποσύρουν τις εφέσεις που έχουν καταθέσει και, σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους, να βρουν τρόπο καταβολής των οφειλόμενων από το επίδομα των 176 ευρώ».
H ιστορία του επιδόματος
Να σημειωθεί ότι το επίδομα των 176 ευρώ θεσπίστηκε με το άρθρο 14 του Ν. 3016/2002 επί κυβέρνησης Σημίτη, με στόχο την εξομοίωση των επιδομάτων και στην άρση των όποιων αδικιών μεταξύ των διαφόρων κλάδων προσωπικού του Δημοσίου. Ωστόσο, με πλείστες όσες υπουργικές αποφάσεις δόθηκε, μέχρι την κατάργησή του το 2011 με το Ενιαίο Μισθολόγιο (Ν 4024), κυρίως, σε υπαλλήλους των υπουργείων, αλλά και σε γιατρούς και οδοντίατρους του ΙΚΑ, σε εκκλησιαστικούς υπαλλήλους και σε εργαζόμενους σε διάφορους άλλους φορείς του Δημοσίου, όπως της Βουλής, του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, της Γενικής Γραμματείας του Υπουργικού Συμβουλίου, της Προεδρίας της Δημοκρατίας, του ΕΟΤ, του Εθνικού Κέντρου Δημόσια Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ), Ακαδημία Αθηνών, των Περιφερειών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, του ΟΓΑ, του ΟΠΑΔ κλπ, αφήνοντας βασικές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων όπως: Εργαζόμενους στους δήμους, εκπαιδευτικούς, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό νοσοκομείων, δικαστικούς υπαλλήλους αλλά και εργαζόμενους σε ΝΠΔΔ.
Αποτέλεσμα, όλα αυτά τα χρόνια, υπάλληλοι των συγκεκριμένων κατηγοριών με προεξάρχοντες αυτούς των δήμων να διεκδικήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να κερδίσουν πρωτόδικες αποφάσεις. Μάλιστα, παρότι η παρ. 3 του άρθρου 14 του Ν. 3016/2002 με την οποία θεσμοθετήθηκε το επίδομα των 176 ευρώ τονίζει ότι «αν καταβάλλονται οποιουδήποτε είδους πρόσθετες μισθολογικές παροχές, που υπολείπονται του ποσού των εκατόν εβδομήντα έξι (176) ευρώ, επιτρέπεται να χορηγείται μόνο η διαφορά μέχρι του ποσού αυτού» και ότι «οι ρυθμίσεις αυτές όσον αφορά το προσωπικό των Ο.Τ.Α. και το προσωπικό των λοιπών Ν.Π.Δ.Δ. περιορίζονται στις υφιστάμενες από τον προϋπολογισμό τους δυνατότητες», δικαστικές αποφάσεις επισημαίνουν ότι: «Το δικαίωμά τους δε αυτό είναι νόμιμο για τον λόγο ότι η επίδικη παροχή έχει χορηγηθεί σε ευρείες και ετερόκλητες κατηγορίες μισθωτών επί σχέσει δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, υπηρετούντες σε πλείστες κατηγορίες υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης και των ΝΠΔΔ, χωρίς ειδικές προϋποθέσεις και χωρίς την οποιανδήποτε συνάρτηση προς το είδος ή το εύρος της παρεχόμενης εργασίας, με αποτέλεσμα η χορήγησή της να έχει προσλάβει, λόγω και της εν γένει κανονιστικής αντιμετώπισής της εξ αρχής, χαρακτήρα επιμισθίου εργασίας, ήτοι γενικής προσαυξήσεως των τακτικών αποδοχών των εργαζομένων (ΣτΕ 828/2002) σωρευτικά με την ενιαία και απρόσβλητη μισθολογική βάση του N. 2470/1997 με τις ύστερες τροποποιήσεις του αλλά και την αντίστοιχη του N. 3205/2003».
Η περίπτωση του δήμου Νίκαιας – Ρέντη & οι αποφάσεις ΣτΕ και Αρείου Πάγου
Όπως έχει αποκαλύψει η aftodioikisi.gr 75 εργαζόμενοι του δήμου Νίκαιας-Αγ.Ι.Ρέντη δικαιώθηκαν δικαστικά το 2015 και προχώρησαν στην κατάσχεση του ποσού των 526.505,69 ευρώ από τις καταθέσεις του δήμου.
Ωστόσο, η περίπτωση του δήμου Νίκαιας – Ρέντη αποτέλεσε εξαίρεση στον κανόνα, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, με δύο αποφάσεις τους, Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας «μπλόκαραν» σχετικές απαιτήσεις των υπαλλήλων. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2013 η Ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισε ότι οι δικαστικοί υπάλληλοι δε δικαιούνται το επίδομα των 176 ευρώ, καθώς έκανε δεκτή αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης που είχε κρίνει τα αντίθετα, μετά από προσφυγή 25 δικαστικών υπαλλήλων.
Δύο χρόνια αργότερα η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε ότι δεν δικαιούνται το επίδομα των 176 ευρώ οι εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού με σύμβαση ορισμένου χρόνου καθώς και οι υπάλληλοι του παιδικού σταθμού Ζωγράφου.
Κατόπιν αυτών των αποφάσεων, πολλές από τις δίκες των υπαλλήλων που διεκδικούν το επίδομα των 176 ευρώ έχουν αναβληθεί με πρωτοβουλία των δικηγόρων τους, ενώ άλλες που πραγματοποιήθηκαν είχαν αρνητική εξέλιξη για τους εργαζόμενους.
aftodioikisi.gr
Το δρόμο για την καταβολή των οφειλόμενων από το επίδομα των 176 ευρώ σε χιλιάδες δημοτικούς υπαλλήλους ανοίγει το άρθρο 54 του νόμου 4447/2016 «Χωρικός σχεδιασμός – Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις», με το οποίο δίνεται πλέον το δικαίωμα στις δημοτικές αρχές να μην ασκήσουν ένδικα μέσα σε πρωτόδικες αποφάσεις.
Κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, των οποίων ο αριθμός δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς, έχουν κερδίσει πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις και οι υποθέσεις τους, μετά τις σχετικές προσφυγές των δημοτικών Αρχών, δεν έχουν εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό. Μετά την ψήφιση της σχετικής ρύθμισης, οι εργαζόμενοι, που θεωρούν ότι τα Εφετεία, βασιζόμενα σε αρνητικές για το επίδομα των 176 ευρώ αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (2013) και του Αρείου Πάγου (2015), θα απορρίψουν και τα δικά τους αιτήματα, ζητούν από τις Δημοτικές Αρχές να αποσύρουν τις προσφυγές τους και να τους καταβάλουν το επίδομα.
Την αρχή έκανε πριν μερικές ημέρες το Δ.Σ. του Σωματείου Οδηγών – Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών του Δήμου Πειραιά που με επιστολή του στο δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη ζήτησε «η νομική υπηρεσία του Δήμου να υποβάλλει αίτηση αναβολής των εφέσεων που εκδικάζονταν στις 18/1/2017 και είχε ασκήσει ο Δήμος εναντίον πρωτόδικων θετικών αποφάσεων που αφορούσαν την αναδρομική καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε εργαζόμενους του Δήμου Πειραιά», όπως και τελικά έγινε. Σύμφωνα με πληροφορίες της aftodioikisi.gr, οι εργαζόμενοι του δήμου βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις, με το δήμαρχο Πειραιά να επικαλείται τον κίνδυνο εκτροχιασμού του προϋπολογισμού του δήμου, τα οικονομικά του οποίου έτσι κι αλλιώς βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση.
Σε δηλώσεις του στην aftodioikisi.gr ο αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ Βασίλης Γκιτάκος, που είναι και εργαζόμενος στο δήμο Πειραιά, καλεί τους δημάρχους βασιζόμενοι στο άρθρο 54, «να αποσύρουν τις εφέσεις που έχουν καταθέσει και, σε συνεννόηση με τους εργαζόμενους, να βρουν τρόπο καταβολής των οφειλόμενων από το επίδομα των 176 ευρώ».
H ιστορία του επιδόματος
Να σημειωθεί ότι το επίδομα των 176 ευρώ θεσπίστηκε με το άρθρο 14 του Ν. 3016/2002 επί κυβέρνησης Σημίτη, με στόχο την εξομοίωση των επιδομάτων και στην άρση των όποιων αδικιών μεταξύ των διαφόρων κλάδων προσωπικού του Δημοσίου. Ωστόσο, με πλείστες όσες υπουργικές αποφάσεις δόθηκε, μέχρι την κατάργησή του το 2011 με το Ενιαίο Μισθολόγιο (Ν 4024), κυρίως, σε υπαλλήλους των υπουργείων, αλλά και σε γιατρούς και οδοντίατρους του ΙΚΑ, σε εκκλησιαστικούς υπαλλήλους και σε εργαζόμενους σε διάφορους άλλους φορείς του Δημοσίου, όπως της Βουλής, του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, της Γενικής Γραμματείας του Υπουργικού Συμβουλίου, της Προεδρίας της Δημοκρατίας, του ΕΟΤ, του Εθνικού Κέντρου Δημόσια Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ), Ακαδημία Αθηνών, των Περιφερειών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, του ΟΓΑ, του ΟΠΑΔ κλπ, αφήνοντας βασικές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων όπως: Εργαζόμενους στους δήμους, εκπαιδευτικούς, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό νοσοκομείων, δικαστικούς υπαλλήλους αλλά και εργαζόμενους σε ΝΠΔΔ.
Αποτέλεσμα, όλα αυτά τα χρόνια, υπάλληλοι των συγκεκριμένων κατηγοριών με προεξάρχοντες αυτούς των δήμων να διεκδικήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να κερδίσουν πρωτόδικες αποφάσεις. Μάλιστα, παρότι η παρ. 3 του άρθρου 14 του Ν. 3016/2002 με την οποία θεσμοθετήθηκε το επίδομα των 176 ευρώ τονίζει ότι «αν καταβάλλονται οποιουδήποτε είδους πρόσθετες μισθολογικές παροχές, που υπολείπονται του ποσού των εκατόν εβδομήντα έξι (176) ευρώ, επιτρέπεται να χορηγείται μόνο η διαφορά μέχρι του ποσού αυτού» και ότι «οι ρυθμίσεις αυτές όσον αφορά το προσωπικό των Ο.Τ.Α. και το προσωπικό των λοιπών Ν.Π.Δ.Δ. περιορίζονται στις υφιστάμενες από τον προϋπολογισμό τους δυνατότητες», δικαστικές αποφάσεις επισημαίνουν ότι: «Το δικαίωμά τους δε αυτό είναι νόμιμο για τον λόγο ότι η επίδικη παροχή έχει χορηγηθεί σε ευρείες και ετερόκλητες κατηγορίες μισθωτών επί σχέσει δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, υπηρετούντες σε πλείστες κατηγορίες υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης και των ΝΠΔΔ, χωρίς ειδικές προϋποθέσεις και χωρίς την οποιανδήποτε συνάρτηση προς το είδος ή το εύρος της παρεχόμενης εργασίας, με αποτέλεσμα η χορήγησή της να έχει προσλάβει, λόγω και της εν γένει κανονιστικής αντιμετώπισής της εξ αρχής, χαρακτήρα επιμισθίου εργασίας, ήτοι γενικής προσαυξήσεως των τακτικών αποδοχών των εργαζομένων (ΣτΕ 828/2002) σωρευτικά με την ενιαία και απρόσβλητη μισθολογική βάση του N. 2470/1997 με τις ύστερες τροποποιήσεις του αλλά και την αντίστοιχη του N. 3205/2003».
Η περίπτωση του δήμου Νίκαιας – Ρέντη & οι αποφάσεις ΣτΕ και Αρείου Πάγου
Όπως έχει αποκαλύψει η aftodioikisi.gr 75 εργαζόμενοι του δήμου Νίκαιας-Αγ.Ι.Ρέντη δικαιώθηκαν δικαστικά το 2015 και προχώρησαν στην κατάσχεση του ποσού των 526.505,69 ευρώ από τις καταθέσεις του δήμου.
Ωστόσο, η περίπτωση του δήμου Νίκαιας – Ρέντη αποτέλεσε εξαίρεση στον κανόνα, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, με δύο αποφάσεις τους, Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας «μπλόκαραν» σχετικές απαιτήσεις των υπαλλήλων. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2013 η Ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισε ότι οι δικαστικοί υπάλληλοι δε δικαιούνται το επίδομα των 176 ευρώ, καθώς έκανε δεκτή αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης που είχε κρίνει τα αντίθετα, μετά από προσφυγή 25 δικαστικών υπαλλήλων.
Δύο χρόνια αργότερα η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε ότι δεν δικαιούνται το επίδομα των 176 ευρώ οι εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού με σύμβαση ορισμένου χρόνου καθώς και οι υπάλληλοι του παιδικού σταθμού Ζωγράφου.
Κατόπιν αυτών των αποφάσεων, πολλές από τις δίκες των υπαλλήλων που διεκδικούν το επίδομα των 176 ευρώ έχουν αναβληθεί με πρωτοβουλία των δικηγόρων τους, ενώ άλλες που πραγματοποιήθηκαν είχαν αρνητική εξέλιξη για τους εργαζόμενους.
aftosioikisi.gr
«Μισθός» 560 ευρώ καθαρά. Κάθε μήνα. Για δύο χρόνια. Χωρίς όρους, υποχρεώσεις και... ωράρια. Στην Ελλάδα της κρίσης 560 ευρώ είναι περίπου ο βασικός για όσους εργάζονται (μέσα σε συνθήκες ανασφάλειας, να σημειωθεί).
Στη Φινλανδία των «μεγάλων ιδεών», από την άλλη, το εν λόγω ποσό πλέον καταβάλλεται στο πλαίσιο ενός κοινωνικού πειράματος προς όφελος όσων δεν εργάζονται, με σκοπό να διαπιστωθεί εάν αυτοί θα θελήσουν να εργαστούν και υπό ποιους όρους.
Η κεντροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού της Φινλανδίας, υπό τον πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία Γιούχα Σίπιλα, έθεσε σε λειτουργία ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον πιλοτικό πρόγραμμα. Από τώρα και για τα επόμενα δύο χρόνια θα καταβάλλει το ποσό των 560 ευρώ μηνιαίως, υπό μορφή βασικού εισοδήματος, σε μια ομάδα από 2.000 τυχαία επιλεγέντες ανέργους Φινλανδούς ηλικίας 25 έως 58 ετών. Το εν λόγω ποσό θα καταβάλλεται άνευ όρων, δηλαδή χωρίς καμία υποχρέωση από την πλευρά του δικαιούχου, και ανεξάρτητα από το εάν αυτός βρει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια δουλειά ή όχι. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν ο δικαιούχος αφήσει πίσω του την ανεργία, τα συγκεκριμένα 560 ευρώ θα συνεχίσει να τα λαμβάνει κανονικά και... δικαιωματικά.
Το εν λόγω πρόγραμμα, που εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο και για τόσο μεγάλο χρονικά διάστημα, περιστρέφεται γύρω από την ιδέα του καλούμενου βασικού εισοδήματος χωρίς όρους ή ελάχιστου εγγυημένου καθολικού εισοδήματος για όλους τους πολίτες (Universal Basic Income, UBI).
Εκτίμηση
Η φινλανδική κυβέρνηση εκτιμάει ότι εάν εξασφαλίσει στους πολίτες ένα βασικό εισόδημα ικανό να τους καλύπτει τα απολύτως απαραίτητα, τότε αυτοί οι πολίτες θα φανούν πιο πρόθυμοι κατά άλλους τρόπους: θα φανούν πιο δημιουργικοί (αναζητώντας δικές τους επιχειρηματικές ιδέες), πιο δραστήριοι (προσφέροντας εθελοντική εργασία) αλλά και πιο ανοιχτοί στο να αναλάβουν μορφές ευέλικτης εργασίας (ημιαπασχόληση, zero-hour κ.ά.).
Σήμερα είναι πολλοί εκείνοι σε χώρες όπως η Φινλανδία, που προτιμούν να ζουν με προνοιακά επιδόματα παρά να κάνουν μια δουλειά που δεν τους αρέσει. Εάν όμως αυτά τα επιδόματα μετατραπούν σε ένα βασικό εισόδημα που θα δίδεται σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, τότε το προνοιακό σύστημα θα απλοποιηθεί και οι πολίτες θα γίνουν εργασιακά πιο ευέλικτοι, χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Εάν, μάλιστα, η ευελιξία έχει έρθει για να μείνει στον χώρο της εργασίας, όπως υποστηρίζουν πολλοί επικαλούμενοι της τεχνολογικές εξελίξεις, τότε το εν λόγω σύστημα ενδεχομένως να μετατραπεί στο μέλλον από ουτοπία και πολυτέλεια σε... καθεστώς.
ΜΠΕΝΟΥΑ ΑΜΟΝ
Δεν είναι Φινλανδός αλλά Γάλλος, υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο Αμόν προτείνει καθολικό εισόδημα, ύψους 750 ευρώ μηνιαίως, για όλους τους ενήλικους πολίτες.
Πριν από πέντε αιώνες γεννήθηκε η ιδέα του καθολικού εισοδήματος
Η ιδέα ενός βασικού καθολικού εισοδήματος υπάρχει εδώ και περίπου πέντε αιώνες. Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει θέμα σε Σκοτία, Ελβετία, Γαλλία, Φινλανδία κ.α. Στην Ελβετία πραγματοποιήθηκε μάλιστα πέρυσι και σχετικό δημοψήφισμα, με τους πολίτες να απορρίπτουν ωστόσο την πρόταση. Στη Γαλλία, η ιδέα επανήλθε διά στόματος του υποψηφίου για το προεδρικό χρίσμα των Σοσιαλιστών, Μπ. Αμόν.
ethnos.gr
Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης: Περίπου 700.000 δικαιούχους που διαβιούν σε συνθήκες ακραίες φτώχειας θα καλύψει σε ολόκληρη τη χώρα το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) - Ποια είναι τα εισοδηματικά κριτήρια
Η εφαρμογή του προγράμματος αναμένεται να ξεκινήσει μετά τα μέσα Ιανουαρίου.
Τα ποσά ξεκινούν από 200 ευρώ το μήνα και φτάνουν ως και τα 500 ευρώ το μήνα ανάλογα με τα μέλη της οικογένειας.
Συγκεκριμένα, οι δικαιούχοι για το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης – ΚΕΑ θα λάβουν:
Για μονοπρόσωπο νοικοκυριό: 200 ευρώ τον μήνα.
Για κάθε επιπλέον ενήλικο μέλος του νοικοκυριού: επιπλέον 100 ευρώ τον μήνα.
Για κάθε ανήλικο μέλος, προσαύξηση του ποσού κατά 50 ευρώ κάθε μήνα.
Εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια:
Ακίνητη περιουσία
Η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας του νοικοκυριού δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 90.000 ευρώ για το μονοπρόσωπο νοικοκυριό, προσαυξανόμενη κατά 15.000 ευρώ για κάθε πρόσθετο μέλος και έως 150.000 ευρώ.
Κινητή περιουσία
1. Η αντικειμενική δαπάνη της κινητής περιουσίας του νοικοκυριού (επιβατικά ΙΧ αυτοκίνητα ή και δίκυκλα) δεν μπορεί να υπερβαίνει στο σύνολό της το ποσό των 6.000 ευρώ.
2. Το συνολικό ύψος εισοδήματος ή καταθέσεων του νοικοκυριού ή/και η τρέχουσα αξία μετοχών, ομολόγων κ.λπ. δεν μπορεί να υπερβαίνουν το εξής ποσό, έως έξι μήνες πριν από την υποβολή της αίτησης:
Μονοπρόσωπο νοικοκυριό: 1.200 ευρώ.
Νοικοκυριό αποτελούμενο από δύο ενήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με ένα ανήλικο μέλος: 1.800 ευρώ.
Νοικοκυριό αποτελούμενο από δύο ενήλικα και ένα ανήλικο μέλος ή μονογονεϊκή οικογένεια με δύο ανήλικα μέλη: 2.100 ευρώ.
Για νοικοκυριό αποτελούμενο από τρία ενήλικα μέλη ή δύο ενήλικα και δύο ανήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με τρία ανήλικα μέλη: το όριο που τίθεται είναι τα 2.400 ευρώ.
Για νοικοκυριό αποτελούμενο από τρία ενήλικα και ένα ανήλικο μέλος ή δύο ενήλικα και τρία ανήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με τέσσερα ανήλικα μέλη: το όριο αυξάνεται στα 2.700 ευρώ.
Για νοικοκυριό αποτελούμενο από τέσσερα ενήλικα μέλη ή δύο ενήλικα και τέσσερα ανήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με πέντε ανήλικα μέλη: το όριο φτάνει στα 3.000 ευρώ.
Η αίτηση για συμμετοχή στο Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης ΚΕΑ γίνεται από το μέλος του νοικοκυριού το οποίο υπέβαλε την πλέον πρόσφατη φορολογική δήλωση ή από τον/τη σύζυγό του. Είτε απευθείας από τον αιτούντα μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης www.keaprogram.gr