Οι επιστήμονες, με επικεφαλής την επιδημιολόγο Εύη Στεργιακούλη του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό παιδιατρικής "JAMA Pediatrics", βρήκαν ότι η λήψη ακεταμινοφαίνης (παρακεταμόλης) στη διάρκεια της 18ης εβδομάδας της κύησης σχετίζεται με αύξηση κατά 42% της πιθανότητας το παιδί στην ηλικία των επτά ετών να είναι υπερκινητικό, καθώς και με αύξηση 31% της πιθανότητας να έχει κι άλλα προβλήματα συμπεριφοράς.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής την επιδημιολόγο Εύη Στεργιακούλη του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό παιδιατρικής "JAMA Pediatrics", βρήκαν ότι η λήψη ακεταμινοφαίνης (παρακεταμόλης) στη διάρκεια της 18ης εβδομάδας της κύησης σχετίζεται με αύξηση κατά 42% της πιθανότητας το παιδί στην ηλικία των επτά ετών να είναι υπερκινητικό, καθώς και με αύξηση 31% της πιθανότητας να έχει κι άλλα προβλήματα συμπεριφοράς.

Όταν η παρακεταμόλη είχε ληφθεί κατά την 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, τότε η πιθανότητα το επτάχρονο παιδί να εμφανίσει συναισθηματικές δυσκολίες είναι αυξημένη κατά 29%. Τα παιδιά, των οποίων οι μητέρες έπαιρναν την εν λόγω ουσία έως την τελευταία περίοδο προτού γεννήσουν, έχουν 46% μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν διάφορες διαταραχές συμπεριφοράς.
Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η μελέτη αναδεικνύει μια συσχέτιση και δεν αποδεικνύει ότι η ακεταμινοφαίνη/παρακεταμόλη (που κυκλοφορεί με διάφορες εμπορικές ονομασίες) είναι η αιτία. Όμως επισήμαναν ότι τα νέα ευρήματα δημιουργούν αυξημένες ανησυχίες πως η έκθεση του εμβρύου στη συγκεκριμένη ουσία μπορεί όντως να συνδέεται με νευροαναπτυξιακά προβλήματα.

Προηγούμενες επιδημιολογικές μελέτες έχουν συνδέσει την παρακεταμόλη κατά την εγκυμοσύνη με συμπεριφορές τύπου Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στα παιδιά. Μελέτες σε ποντίκια έχουν δείξει ότι το φάρμακο αυτό μπορεί να επιδρά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, διαταράσσοντας την ορμονική λειτουργία του αναπτυσσόμενου εμβρύου.

Εδώ και καιρό πάντως η εν λόγω δραστική ουσία θεωρείται ασφαλής κατά την εγκυμοσύνη και εκτιμάται ότι πάνω από τις μισές εγκύους στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ τη χρησιμοποιούν.
Η Εύη Στεργιακούλη σπούδασε Βιολογία και Γενετική στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, έκανε μεταπτυχιακά στη Βιολογία στο Imperial College του Λονδίνου, πήρε το διδακτορικό της στη Ψυχιατρική Γενετική από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στην Ουαλία και σήμερα διδάσκει γενετική επιδημιολογία και στατιστική γενετική στο Τμήμα Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Στα αρχικά στάδια της πρώτης εγκυμοσύνης της, η Guillermina και ο σύζυγός της Fernando έμαθαν ότι κυοφορεί όχι ένα, αλλά πέντε έμβρυα.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σπάνιο γεγονός, καθώς κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ γεννιούνται 10 τέτοιες περιπτώσεις πεντάδυμων.

Να τι κάνει την ιστορία ακόμα πιο απίστευτη: ο γιατρός της Guillermina, η Δρ. Tracy Manuck εντυπωσιάστηκε από την ψυχραιμία της εγκυμονούσας μητέρας. Παρά το γεγονός ότι υπέφερε από υπέρταση και προεκλαμψία, δεν παραπονέθηκε ούτε στιγμή. Απέκτησε μελανιές στη κοιλιά της ως αποτέλεσμα κυοφορίας τόσων εμβρύων. Στους γιατρούς έκανε εντύπωση και η συμπαράσταση του συζύγου της, που δεν έλειψε στιγμή από δίπλα της.

Στις 31 1/2 εβδομάδες κύησης, η Guillermina γέννησε με καισαρική τομή τα πεντάδυμα, τρία κοριτσάκια και δύο αγοράκια. Γεννήθηκαν 7 εβδομάδες πρόωρα από μια φυσιολογική εγκυμοσύνης και 3 εβδομάδες νωρίτερα από μια εγκυμοσύνη με πεντάδυμα.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε το αφιέρωμα που έγινε στην σπάνια εγκυμοσύνη της Guillermina.

Επιστήμονες από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ κατάφεραν για πρώτη φορά να διατηρήσουν εν ζωή στο εργαστήριό τους -έξω από τη μήτρα- ένα ανθρώπινο έμβρυο για 13 μέρες.

Το προηγούμενο ρεκόρ παραμονής ήταν περίπου επτά μέρες και αφορούσε τις καλλιέργειες εμβρύων για ερευνητικούς σκοπούς. Στη συνέχεια, τα έμβρυα έπρεπε να εμφυτευθούν σε μια πραγματική μήτρα για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν περαιτέρω.

Το επίτευγμα χαρακτηρίσθηκε «ορόσημο», καθώς, μεταξύ άλλων, ελπίζεται ότι θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και των βλαστοκυτταρικών αναγεννητικών θεραπειών, ενώ θα ρίξει περισσότερο φως στα πρώτα-πρώτα στάδια ανάπτυξης ενός ανθρώπου, για τα οποία μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν κενά στις γνώσεις τους.

Από την άλλη, αναζωπυρώνεται η επιστημονική και βιοηθική διαμάχη κατά πόσο πρέπει να διατηρηθεί το τωρινό όριο των 14 ημερών, πέρα από το οποίο απαγορεύεται -μετά από διεθνή συμφωνία εδώ και πολλά χρόνια- να διατηρείται ένα ανθρώπινο έμβρυο στον «σωλήνα». Στην πραγματικότητα, το όριο αυτό είχε έως τώρα θεωρητική αξία, αφού οι ερευνητές -και να ήθελαν- δεν μπορούσαν να το φθάσουν. Όμως τώρα, που κατάφεραν να διατηρήσουν ένα έμβρυο σχεδόν για 14 μέρες, τίθεται το ζήτημα αν το όριο πρέπει να διατηρηθεί ή να επεκταθεί.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Κέμπριτζ και Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής την καθηγήτρια Μαγκνταλένα Ζερνίκα-Γκετς και τον καθηγητή Αλί Μπριβανλού αντίστοιχα, έκαναν δύο ξεχωριστές επιστημονικές δημοσιεύσεις στα περιοδικά "Nature" και "Nature Cell Biology".

Οι επιστήμονες βρήκαν έναν τρόπο να μιμούνται στο εργαστήριο (στο τρυβλίο καλλιέργειας Πέτρι) το περιβάλλον της μήτρας και έτσι να διατηρούν για διπλάσιο χρόνο το ανθρώπινο έμβρυο από ό,τι έως τώρα, επιτρέποντάς του να συνεχίζει να αναπτύσσεται στον «σωλήνα», εωσότου γίνει δύο εβδομάδων.

Φυσιολογικά το πρώιμο έμβρυο -που λέγεται βλαστοκύστη- εμφυτεύεται στη μήτρα περίπου την έβδομη μέρα μετά τη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο. Οι ερευνητές πέτυχαν μια ανάλογη τεχνητή «εμφύτευση», δημιουργώντας εργαστηριακές συνθήκες ανάλογες της μήτρας.

Διαπίστωσαν, προς μεγάλη τους έκπληξη, ότι το έμβρυο -παρόλο που δεν βρισκόταν σε πραγματική μήτρα- συνέχισε να αυτοοργανώνεται και να αναπτύσσεται. Οι επιστήμονες διέκοψαν μόνοι τους την ανάπτυξή του για να μην περάσουν το νομικό όριο των 14 ημερών.

Η αδυναμία ενός εμβρύου να εμφυτευθεί στη μήτρα αποτελεί βασική αιτία των πρώιμων αποβολών στις γυναίκες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ