Στο νοσοκομείο κατέληξε χθες το πρωί με φοβερούς πόνους, ένας Ροδίτης, ο οποίος τσιμπήθηκε από λεοντόψαρο, ανοιχτά της παραλίας κοντά στην Αγία Μαρίνα.

Ευτυχώς, μαζί με το νεαρό Ροδίτη, ήταν και άλλοι δύο φίλοι του, οι οποίοι τον βοήθησαν να βγει από τη θάλασσα και στη συνέχεια τον μετέφεραν στο νοσοκομείο της Ρόδου όπου και του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

Στη συνέχεια, η παρέα των Ροδιτών, παρέδωσε το λεοντόψαρο (το οποίο ήταν καρφωμένο πάνω σε καμάκι ψαροντούφεκου) στους αρμόδιους του Υδροβιολογικού Σταθμού της Ρόδου για τις σχετικές αναλύσεις.

Το εν λόγω ψάρι, είναι που χαρακτηρίζεται ως «Λεσεψιανός Μετανάστης» είναι τροπικό ψάρι, κατάγεται από τον Ινδικό Ωκεανό, όπου εξαπλώνεται από την Ερυθρά Θάλασσα, το Περσικό Κόλπο και τη Νότια Αφρική στα Δυτικά, μέχρι την Ινδονησία και Σουμάτρα, στα Ανατολικά.

Το είδος εισήλθε στην Μεσόγειο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, είναι δηλαδή ένας Λεσεψιανός μετανάστης. Ο πληθυσμός του δείχνει γρήγορη εξάπλωση στην Ανατολική Μεσόγειο, για αυτό κατατάσσεται μεταξύ των χωροκατακτητικών εισβολέων.

Οι συχνές αναφορές που ο ΥΣΡ καταγράφει από την αρχική εμφάνισή του στην περιοχή μας επιβεβαιώνουν τον εισβολικό χαρακτήρα του είδους.

Μετά από τις πρώτες υποβρύχιες παρατηρήσεις του περασμένου καλοκαιριού, ένα λεονταρόψαρο αλιεύθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016 με δίχτυα στα ρηχά νερά του Φαληρακίου από τον αλιέα Σάββα Βαγιανό (καΐκι Σαρατόγκα) και ένα δεύτερο άτομο συλλέχθηκε στη Λίνδο στις 24 Μαΐου από τους αλιείς Οσμάν και Μαρίνο Καραοσμάν (καΐκι Αγ. Νικόλαος). Και τα δυο δείγματα εκθέτονται στο Ενυδρείο του ΥΣΡ.

Ένα τρίτο άτομο εντοπίστηκε στην Ακαντιά από τον αλιέα Μεμέτ Καραοσμάν (καΐκι Ταξιάρχης) στις 25 Μαΐου, ενώ συντηρημένο δείγμα, πολύ χρήσιμο για τη μελέτη βιολογικών στοιχείων, προμηθεύτηκε από τον αλιέα Στέλιο Βαγιανό, ο οποίος το αλίευσε στο Πλημμύρι.

Εξ αιτίας των δηλητηριωδών μακρόστενων ακανθών που φέρει το είδος, ενημέρωσαν άμεσα τους εμπλεκόμενους φορείς, τους επαγγελματίες και μη αλιείς καθώς και το ευρύτερο κοινό της περιοχής, ώστε να προληφθούν τυχόν ατυχήματα.

Ωστόσο, το λεονταρόψαρο μπορεί να καταναλωθεί όπως και το ψάρι «σκορπιός» το οποίο ανήκει στην ίδια οικογένεια και φέρει παρόμοιο δηλητήριο στις άκανθες.

Ζωντανά ψάρια του είδους αυτού αλλά και άλλων που θεωρούνται «άγνωστα» ή «περίεργα» για τον επαγγελματία και ερασιτέχνη αλιέα είναι ευπρόσδεκτα από τους επιστήμονες του Σταθμού, ζωντανά, νεκρά ή και συντηρημένα στην κατάψυξη με σκοπό την καταγραφή και τη μελέτη της πανίδας της θαλάσσιας περιοχής, η οποία συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα είδη.

Ευπρόσδεκτες και πολύτιμης αξίας για τη συγκέντρωση βιολογικών στοιχείων είναι επίσης και οι υποβρύχιες παρατηρήσεις περιέργων οργανισμών οι οποίες πραγματοποιούνται από δύτες και απλούς συμπολίτες οι οποίοι γνωρίζουν και αγαπάνε τις θάλασσές μας.

Θερμές ευχαριστίες σε όλους τους προαναφερθέντες αλιείς οι οποίοι είχαν τη διάθεση και ευχαρίστηση να μας παραδώσουν τα λεονταρόψαρα.

Η ΡΟΔΙΑΚΗ 

Στην Αθήνα παρευρέθηκε ο Δήμαρχος Νισύρου κ. Χριστοφής Κορωναίος την Παρασκευή  23 Σεπτεβρίου. Είχε μια σειρά επαφών και συναντήσεων που αφορούν τον Δήμο Νισύρου.

Είχε συναντήσεις στο Υπουργείο Ανάπτυξης , στο Υπουργείο Οικονομικών και στο Υπουργείο Εσωτερικών για το θέμα των Δημοτικών Ιαματικών Λουτρών .

Τη Δευτέρα 26 Σεπτεβρίου το πρωί ταξίδεψε για Βρυξέλλες όπου παρέμεινε έως την Τατάρτη 29 Σεπτεβρίου προσκεκλημένος από  το Ελληνικό Δίκτυο Μικρών Νησιών και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μικρών Νησιών. Στις Βρυξέλλες η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μικρών Νησιών διοργάνωσε σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινονική Επιτροπή διάσκεψη με θέμα: «Η βιωσιμότητα των κοινωνιών των μικρών νησιών». Ο Δήμαρχος Νισύρου έκανε παρουσίαση με θέμα «Η Ολοκληρωμένη Προσέγγιση Συστημάτων στα Μικρά Νησιά με Στόχο Μηδενικά Απόβλητα και Ρύπους». Εκανε αναφορά στην εφαρμογή σύνθεσης ενεργειακών συστημάτων και συστημάτων διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων με στόχο τη μείωση χρήσης ενέργειας και τη μείωση ρύπων και στερεών αποβλήτων.

Στη διάρκεια των εργασιών έλαβε μέρος σε σύσκεψη της «Επιτροπής για την Ευρώπη Μηδενικών Αποβλήτων» και στην «Ετήσια Γενική Διάσκεψη Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Μικρών Νησιών 2016»

Στις 7.25 το απόγευμα και ενώ μέσα στην αίθουσα αναχωρήσεων ήταν περίπου 1.200 άνθρωποι, άρχισε να επικρατεί έντονη δυσοσμία. Κάποιοι ένιωσαν δυσφορία, βήχα και τσούξιμο στα μάτια.

Αμέσως κλήθηκε η Πυροσβεστική που εκκένωσε την αίθουσα αναχωρήσεων. Ο κόσμος βγήκε έξω και άρχισε να ανεβάζει φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προκαλώντας αναστάτωση...

Σύμφωνα με τη Mirror, ένας χρήστης του Twitter είπε ότι οι γονείς του που είναι στο αεροδρόμιο, άκουσαν κάποιους να μιλούν για επίθεση με σπρέι πιπεριού!

Η εκκένωση του αεροδρομίου κράτησε 40 λεπτά σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Πάντως από τους ελέγχους που έγιναν στο αεροδρόμιο, δεν βρέθηκε κάτι ύποπτο και η λειτουργία του συνεχίστηκε κανονικά...

Με πληροφορίες: Mirror, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δήλωση του Εντεταλμένου Περιφερειακού Συμβούλου Δια Βίου Μάθησης

Έτσι αντιλαμβάνεται το Υπουργείο Παιδείας την «προώθηση της Δικαιοσύνης» με την οποία τεκμηριώθηκε και η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α..
Η μη έγκριση λειτουργίας τομέων ειδικοτήτων σε Επαγγελματικά Λύκεια της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, αποδεικνύει ότι όσοι σχεδιάζουν την Παιδεία στρογγυλοκαθισμένοι στα γραφεία τους, δεν μπορούν να αντιληφθούν τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν στα νησιά μας. Τα παιδιά του Νοτίου Αιγαίου στερούνται του δικαιώματος των ίσων ευκαιριών με Υπουργική Απόφαση. Αυτή η άδικη απόφαση είναι άλλη μια έκφραση των γνωστών σε όλους «νησιωτικών πολιτικών» μετά τη φορολογική αφαίμαξη των νησιών.
Δε θα σταματήσω να επισημαίνω ότι το μεταφορικό ισοδύναμο ίσως δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που οξύνει η ανεύθυνη αντιμετώπιση της κυβέρνησης. Σε ένα Αιγαίο όπου η Υγεία και η Παιδεία νοσούν διαχρονικά, όλα τα άλλα φαίνονται μικρά.
Η επαναλαμβανόμενη κατάφωρη καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων των παιδιών μας με θυμώνει και με θλίβει. Το ότι λυπάμαι ίσως να μην ενδιαφέρει κανέναν. Το ότι δεν ντρέπονται, μας τρομάζει όλους…

Άγγελος Ανανίας
Εντεταλμένος Περιφερειακός Σύμβουλος
Δια Βίου Μάθησης

Σε ηλικία 90 χρονών πέθανε χθες στη Σύμη, ο τελευταίος καμπανοποιός του Αιγαίου Τάσος Αναστασιάδης.

Ήταν ένας από τους τελευταίους τεχνίτες, καμπανοποιός όπως ο πατέρας και ο παππούς του, και υπολογίζεται ότι κατασκεύασαν ως οικογένεια 600 και πλέον καμπάνες, που βρίσκονται στις εκκλησίες και στα μοναστήρια της Δωδεκανήσου, αλλά και άλλων περιοχών της χώρας.

Σε ρεπορτάζ του για τον Τάσο Αναστασιάδη, στα «ΝΕΑ», την 1η Οκτωβρίου του 2008 ο δημοσιογράφος Γ. Ζαχαριάδης, είχε αναφέρει τα εξής:
«Εάν δεν παρθούν σύντομα τα απαραίτητα μέτρα υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει το κτίριο του μοναδικού καμπανοποιείου στο Αιγαίο».Τα λόγια αυτά ανήκουν στον 82χρονο Τάσο Αναστασιάδη, που ο παππούς του Μιχάλης Αναστασιάδης ίδρυσε το έτος 1863 στη Σύμη το καμπανοποιείο το οποίο μέχρι σήμερα οι απόγονοι του συνεχίζουν να το λειτουργούν και να κατασκευάζουν καμπάνες για τις εκκλησίες, κυρίως των νησιών.

Για 145 χρόνια στην περιοχή Νιμποριό της Σύμης η οικογένεια Αναστασιάδη συνεχίζει με αξιοθαύμαστο τρόπο την παράδοση. Αρχικά ο παππούς Μιχάλης που ίδρυσε το χυτήριο επί τουρκοκρατίας, στη συνέχεια ο γιός του Δημήτρης και μέχρι πρόσφατα ο Τάσος που τώρα παρέδωσε την σκυτάλη στο γιό του Φιλήμονα ο οποίος με ίδια μαεστρία κατασκευάζει χειροποίητες καμπάνες.

«Το καμπανοποιείο μας έχει κατασκευάσει μέχρι τώρα εκατοντάδες καμπάνες» λέει ο Τάσος Αναστασιάδης που υπολογίζει ότι ο παππούς του με τον πατέρα του έφτιαξαν περίπου 600 καμπάνες,ο ίδιος 45 και ο γιός του 27 μέχρι τώρα. «Είναι μια δύσκολη δουλειά που θέλει μεράκι και τέχνη, αλλά το καλό αποτέλεσμα το απολαμβάνει κανείς στο τέλος από τον ήχο» υπογραμμίζει ο «καμπανοποιός του Αιγαίου» που μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να επιβλέπει στο χυτήριο και να δίνει τις πολύτιμες οδηγίες του.

Για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνται τα απαραίτητα καλούπια από κεραμίδι και χώμα μέσα στα οποία ρίχνουν τον χαλκό κατά ποσοστό 80% και κασίτερο κατά 20%, που ψήνονται μέσα σε ξυλόφουρνο. Μέσα στο υλικό αυτό γίνεται και σμίλευση ώστε «εάν θέλουμε να έχουμε βαρύτονο ήχο αυξάνουμε τον χαλκό, ενώ όταν θέλουμε υψίτονο ήχο αυξάνουμε τον κασίτερο», λέει ο Τάσος Αναστασιάδης.

Οι καμπάνες που κατασκευάζονται είναι βάρους από 8 μέχρι 150 κιλά, αλλά ο πατέρας του Τάσου το έτος 1910 κατασκεύασε την καμπάνα της Μονής του Πανορμίτη Σύμης που είναι βάρους 750 κιλών και μέχρι σήμερα οι γλυκύτατοι ήχοι της καλωσορίζουν τους επισκέπτες του μοναστηριού.
Το καμπανοποιείο της Σύμης έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο κτίριο επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη το 1982.

Εκτός από την μοναδικότητα του, υπάρχουν ακόμη και ξύλινα και πήλινα καλούπια και άλλα εξαρτήματα για την κατασκευή μηχανημάτων στα τέλη του 18ου αιώνα, όπως π.χ. αντλιών, γερανών, κλπ. όπως επίσης και μια ατμομηχανή που ο παππούς Αναστασιάδης έφερε από την Σμύρνη το έτος 1868!.. «Όλα αυτά τα μοναδικά αντικείμενα βρίσκονται μέσα σ΄ένα κτίριο που θα πρέπει να συντηρηθεί για να μην πέσει.

Έχουμε κάνει προσπάθειες για να ενδιαφερθεί κάποια αρμόδια υπηρεσία, αλλά κανένας δεν μας έδωσε σημασία» λέει με παράπονο ο Τάσος Αναστασιάδης, που τώρα στα γεράματά του φοβάται μήπως μια μέρα δει να καταρρέει το κτίριο του μοναδικού παραδοσιακού «καμπανοποιείου του Αιγαίου».

Η ΡΟΔΙΑΚΗ