Με απίστευτους χαρακτηρισμούς κατά του Αλέξη Τσίπρα αλλά και κατά κορυφαίων υπουργών - πρώην συντρόφων της, επανέρχεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Με άρθρο - φωτιά επιτίθεται στον πρωθυπουργό, τον Νίκο Φίλη, τον Γιώργο Κατρούγκαλο, τον Νίκο Βούτση και την εφημερίδα «Αυγή».

Η πρώην πρόεδρος της Βουλής, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός έτους από την διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί ιδιαίτερα σκληρές εκφράσεις για να χαρακτηρίσει τον Πρωθυπουργό, υπουργούς και την εφημερίδα που αποτυπώνει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

«Ποιος να το έλεγε; Ο Αλέξης Τσίπρας, που εξελέγη Πρωθυπουργός για «να νικήσει το φόβο η ελπίδα», να εκφοβίζει και να τρομοκρατεί τους πολίτες και να τους απειλεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Να κρύβεται πίσω από διαρροές και φιλοτεχνημένα ρεπορτάζ και να μην τολμά να απαντήσει: πότε μας πούλησε όλους και με ποιο αντάλλαγμα; Πώς μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη την ώρα που παραγγέλνει την πολιτική-μιντιακή δολοφονία εκείνων που αντιστέκονται;» γράφει μεταξύ άλλων η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Απίστευτη επίθεση από τη Ζωή: «Αλέξη, ο Εφιάλτης καταγράφηκε ως προδότης - Πώς μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη»
Για τον Αλέξη Τσίπρα: Εκτέλεσε την κοινοβουλευτική εκκαθάριση των εκλεγμένων απ’ το λαό βουλευτών για να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα δοτών, τοποθετημένων σε λίστες, που πολλοί ουδέποτε έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επικυρώνουν Μνημόνια;
Για τον Προκόπη Παυλόπουλο: Δεν τόλμησε να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ψήφισε όλα τα Μνημόνια και όλες τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αφού πρώτα ανέλυε ότι διαφωνεί, λόγω αντισυνταγματικότητας, η μόνη λαμπρή πολιτική στιγμή του ήταν η παραίτησή του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, τώρα ασκεί κυβερνητική πολιτική ως υπερπρωθυπουργός σε συνεργασία με δανειστές, Στουρνάρα, και ό,τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο και να εκτρέφει θλιβερά μιντιακά φερέφωνα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο.
Για τον Νίκο Βούτση: Η πιο επιτυχημένη του επαγγελματική ενασχόληση είναι η συγκρότηση εσωκομματικής φράξιας, ο άνθρωπος που διέλυσε την κοινοβουλευτική ομάδα όσο ήταν Γραμματέας της, την περίοδο 2012-2014, να γίνεται Πρόεδρος της Βουλής και να δέχεται τα συγχαρητήρια Παυλόπουλου που «ξαναέφτιαξε τη Βουλή που ξέρανε», να εξαπολύει κυνήγι μαγισσών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων-
Για τους Αντιπρόεδρους της Βουλής Γιώργο Βαρεμένο και Τασία Χριστοδουλοπούλου: Ουδέποτε έχει εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών στο βουλευτικό αξίωμα, παρά τις αλλεπάλληλες συμμετοχές της σε εκλογές.
Για τον Θοδωρή Δρίτσα: Υπουργός ξεπουλήματος του ΟΛΠ ο επικεφαλής του λιμανιού της Αγωνίας
Για τον Γιώργο Κατρούγκαλο: Υπουργός Ασφαλιστικής Γενοκτονίας
Για τον Νίκο Φίλη: Υπουργός Παιδείας ο στερούμενος του αγαθού της Παιδείας Νίκος Φίλης, που έφθασε να αυτοσχεδιάζει για να αμφισβητήσει το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων.
Για τον Γενικό Γραμματέα της Βουλής Κώστα Αθανασίου: Μεθοδικά λειτούργησε ως αριστερό άλλοθι και εξαργύρωσε αδρά τις υπηρεσίες του.
Για την «Αυγή»: Μπορείς, βέβαια, πάντοτε να παραγγείλεις στον κ. Φίλη νέα βιβλία ιστορίας, με χορηγία της Αυγής, που επαγγελματικά πλέον εκτελεί κυβερνητικά συμβόλαια.
Αναλυτικά το άρθρο της Ζωής Κωνσταντοπούλου

«Πολλά ειπώθηκαν, πολλά θα ειπωθούν και πολλά θα φιλοτεχνηθούν.
Πολλά θα έχουν σημασία κι άλλα τόσα καμμία.
Ένα χρόνο μετά την ψήφο ανατροπής του λαού, που θέλησε να σπάσει τα μνημονιακά δεσμά του, ο ίδιος λαός βρίσκεται δέσμιος μιας δράκας αδίστακτων προσώπων, που του υποσχέθηκαν απελευθέρωση και χειραφέτηση την ώρα που υπόγεια έσκαβαν τα θεμέλια της νεομνημονιακής φυλακής.

Το χειρότερο λάθος που έχει να κάνει αυτός ο λαός είναι να πιστέψει ότι είναι άξιος της μοίρας του, ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι που του αναλογούν, να παραιτηθεί. Να δεχθεί ότι αξίζει να τιμωρηθεί επειδή πίστεψε κι εμπιστεύθηκε εκείνους που τον πρόδωσαν.

Αντίθετα, οφείλει να εγερθεί και να εξεγερθεί εναντίον των πολιτικών απατεώνων που προσπαθούν να ντύσουν με ιδεολογικό μανδύα την αδίστακτη ροπή τους προς την εξουσία, τους θώκους, τα προνόμια, εκείνων που εξευτέλισαν την έννοια και την ιστορία της Αριστεράς, παζαρεύοντας την τύχη της χώρας για την δική τους πολιτική αυτοσυντήρηση και οικονομική επιβίωση.

Είναι ώρα αυτοκριτικής και αυτοσυνειδησίας. Δεν δικαιωθήκαμε όσοι δώσαμε έμφαση στην αρχή της εμπιστοσύνης, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, χωρίς να επιβεβαιώνονται αυτές οι αρχές από λογοδοσία των πεπραγμένων μιας ηγεσίας που γρήγορα απαξίωσε κάθε έννοια συλλογικότητας και εσωτερικής δημοκρατίας.
Κάναμε λάθος όσοι πιστέψαμε ότι με το παράδειγμά μας θα εμπνέαμε άλλους να εργασθούν ανιδιοτελώς, χωρίς να βλέπουμε ότι η εξουσία Τσίπρα και περιβάλλοντος τους εκμαύλιζε με οφίκια και ανταλλάγματα ή τους εκβίαζε με τον πιο κυνικό τρόπο.

Ποιος να το έλεγε;
Ο Αλέξης Τσίπρας, που εξελέγη Πρωθυπουργός για «να νικήσει το φόβο η ελπίδα», να εκφοβίζει και να τρομοκρατεί τους πολίτες και να τους απειλεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Να κρύβεται πίσω από διαρροές και φιλοτεχνημένα ρεπορτάζ και να μην τολμά να απαντήσει: πότε μας πούλησε όλους και με ποιο αντάλλαγμα; Πώς μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη την ώρα που παραγγέλνει την πολιτική-μιντιακή δολοφονία εκείνων που αντιστέκονται; Και πώς τολμά να απευθύνει επετειακούς πανηγυρικούς λόγους όταν ο ίδιος ακύρωσε τη νίκη της 25ης Ιανουαρίου 2015; Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται στη σημερινή κυβερνητική καρικατούρα, που δεν έχει καμμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του περασμένου Γενάρη; Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται σήμερα, όταν ο ίδιος εκτέλεσε την κοινοβουλευτική εκκαθάριση των εκλεγμένων απ’ το λαό βουλευτών για να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα δοτών, τοποθετημένων σε λίστες, που πολλοί ουδέποτε έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επικυρώνουν Μνημόνια;

Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο άνθρωπος που το 2014 δήλωσε ότι αντιλαμβάνεται ότι τον έχει απορρίψει ο λαός και δεν τόλμησε να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο άνθρωπος που ψήφισε όλα τα Μνημόνια και όλες τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αφού πρώτα ανέλυε ότι διαφωνεί, λόγω αντισυνταγματικότητας, ο άνθρωπος που η μόνη λαμπρή πολιτική στιγμή του ήταν η παραίτησή του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, να ασκεί κυβερνητική πολιτική ως υπερπρωθυπουργός σε συνεργασία με δανειστές, Στουρνάρα, και ό,τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο και να εκτρέφει θλιβερά μιντιακά φερέφωνα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο.

Ο Νίκος Βούτσης, που η πιο επιτυχημένη του επαγγελματική ενασχόληση είναι η συγκρότηση εσωκομματικής φράξιας, ο άνθρωπος που διέλυσε την κοινοβουλευτική ομάδα όσο ήταν Γραμματέας της, την περίοδο 2012-2014, να γίνεται Πρόεδρος της Βουλής και να δέχεται τα συγχαρητήρια Παυλόπουλου που «ξαναέφτιαξε τη Βουλή που ξέρανε», να εξαπολύει κυνήγι μαγισσών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων- όχι Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, αλίμονο, με αυτούς συνεννοείται, αλλά όσων υπερασπίζονται ακόμη τις θέσεις με τις οποίες εξελέγησαν το Γενάρη του 15. Σήμερα ο κ. Βούτσης τίμησε την 25η Γενάρη αποστέλλοντας 14μελή ομάδα κρούσης, με 3 τουλάχιστον αστυνομικούς, προκειμένου να προβεί σε κατάσχεση και καταλογογράφηση των προσωπικών αρχείων των μελών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, χωρίς τη συναίνεσή τους και παρά τη ρητή αντίρρησή τους. Έστειλε μάλιστα και έγγραφο για να δηλώσει ότι «συναίνεση δεν απαιτείται».

Συμπαραστάτης του και προεξάρχων των πολιτικών διώξεων πρώην συντρόφων και ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής Κώστας Αθανασίου, που μεθοδικά λειτούργησε ως αριστερό άλλοθι και εξαργύρωσε αδρά τις υπηρεσίες του.
Αντιπρόεδροι της Βουλής ο Γιώργος Βαρεμένος και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, που ουδέποτε έχει εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών στο βουλευτικό αξίωμα, παρά τις αλλεπάλληλες συμμετοχές της σε εκλογές.
Υπουργός Ασφαλιστικής Γενοκτονίας ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Υπουργός ξεπουλήματος του ΟΛΠ ο επικεφαλής του λιμανιού της Αγωνίας, Θοδωρής Δρίτσας.
Υπουργός Παιδείας ο στερούμενος του αγαθού της Παιδείας Νίκος Φίλης, που έφθασε να αυτοσχεδιάζει για να αμφισβητήσει το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων.

Στασίδι στους τηλεοπτικούς σταθμούς έχουν πιάσει διάφορες περσόνες, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ακριβώς όπως έκαναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια- πολλοί άλλωστε ήταν οι ίδιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Και όσοι αντισταθήκαμε, κι όσοι πριν από εμάς ή και μαζί με εμάς αγωνίστηκαν, να αναρωτιόμαστε: για αυτούς δώσαμε την ψυχή μας;
Για αυτούς αρνηθήκαμε οικογένεια, προσωπική ζωή, επάγγελμα και πέσαμε στη φωτιά, δουλέψαμε νυχθημερόν, συγκρουστήκαμε, λοιδορηθήκαμε;

Η απάντηση έρχεται αβίαστη:
Όχι, δεν το κάναμε για αυτούς. Το κάναμε για να έχει μέλλον, προοπτική, ορίζοντα αυτή η πατρίδα, ο λαός της, οι νέες γενιές. Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το καθήκον μας.
Και θα το ξανακάνουμε.
Με τη γνώση και την εμπειρία της προδοσίας και του τραύματος.
Με την επίγνωση ότι η μάχη μας είναι μάχη ζωής κι αξιοπρέπειας.
Και στη μάχη αυτή δεν χωρούν επαμφοτερίζοντες. Χωρούν μόνο αποφασισμένοι.
Αποφασισμένοι να ορίσουν τη ζωή και τη μοίρα τους, να πάρουν πίσω το μέλλον τους.
Στις χθεσινές αθλιότητες του Αλέξη Τσίπρα, που προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία, να μηδενίσει τη χρονολογία (ιστορικά, δεν είναι ο πρώτος…) και να παραστήσει τον εκπρόσωπο των φτωχών και κατατρεγμένων, που ο ίδιος με την πολιτική του αποτελειώνει, θα υπάρξει απάντηση. Δημόσια, όπως επιβάλλεται, και σε σύντομο χρόνο.
Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να καρπωθεί την δράση και τους αγώνες όσων πιστεύαμε πραγματικά στις δεσμεύσεις με τις οποίες εκλεγήκαμε τον περασμένο Γενάρη. Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να φορτώσει στον λαό το 3ο Μνημόνιο, ισχυριζόμενος ότι δήθεν ο λαός το νομιμοποίησε τον Σεπτέμβρη. Οι εκλογές του Σεπτέμβρη ήταν αντισυνταγματικές, μεθοδευμένες με τους δανειστές και σε αυτές δεν ψήφισε σχεδόν το 50% των εκλογέων. Ο ίδιος στην πραγματικότητα κυβερνά με το 18%, που έχει ήδη φυλλορροήσει και που ψήφισε έναν ψευδεπίγραφο ΣΥΡΙΖΑ, ξένο προς την πορεία και την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ που ο Τσίπρας διέλυσε.

Αλέξη, ο Εφιάλτης ήταν προδότης

Μείζον ατόπημα και ένδειξη μιας αμετανόητης θρασύτητας να αποκαλεί «ανόητες ηρωικές φωνές» όσους στάθηκαν συνεπείς και, φυσικά, ουδέποτε εισηγήθηκαν «τυφλή σύγκρουση», αλλά αντίθετα υπέβαλαν συγκεκριμένες προτάσεις και συγκροτημένες στρατηγικές, στις οποίες ο ίδιος ουδέποτε απάντησε ευθέως, αλλά εξαπολύοντας τα σκυλιά της συκοφαντίας και της λασπολογίας.
Για τα ατοπήματά τους, οι νεομνημονιακοί φωστήρες και ο αρχηγός τους θα κριθούν από την ιστορία. Για τα εγκλήματα, από τη Δικαιοσύνη. Για την προδοσία, από το λαό. Πιο σκληρά όμως θα κριθούν από τις νέες και τις επόμενες γενιές, που τις κερνούν φόρους, εισφορές, αδιέξοδα και τους φορτώνουν κι άλλο χρέος. Ιστορικά, Αλέξη, ο Εφιάλτης καταγράφηκε ως προδότης και ο Λεωνίδας δεν λοιδορήθηκε ως ανόητος. Μπορείς, βέβαια, πάντοτε να παραγγείλεις στον κ. Φίλη νέα βιβλία ιστορίας, με χορηγία της Αυγής, που επαγγελματικά πλέον εκτελεί κυβερνητικά συμβόλαια. Θα σε συμβούλευα στην περίπτωση αυτή να κηρύξεις το "έτος υπό το μηδέν"».

protothema.gr

Εχει στο μυαλό του ο Αλέξης Τσίπρας τη σκέψη να προχωρήσει σε ακόμη μία απόφαση υψηλού ρίσκου, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τη χώρα; Με την απόφαση αυτή να είναι να στηθούν και πάλι κάλπες σε διάστημα μικρότερο από αυτό που θα επέβαλλε και θα επέτρεπε η πολιτική σταθερότητα;

Οι σχετικές πληροφορίες -και εκτιμήσεις- τόσο του Βερολίνου όσο και της Ουάσινγκτον είναι ότι στις σκέψεις του πρωθυπουργού -αναλόγως του πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα για την κυβέρνηση, σε συνάρτηση με την πορεία των συνεχών διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο των δανειστών- είναι να προχωρήσει, για ακόμη μία φορά, στην εφαρμογή ενός εκλογικού σεναρίου.

Το ενδεχόμενο πρόωρων καλπών έχει αρχίσει να συζητείται έντονα μεταξύ Νεοδημοκρατών βουλευτών, από τους οποίους οι «καραμανλικοί» το θεωρούν περίπου βέβαιο. Καθόλου, δε, τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται και η ανάλογη πεποίθηση για απρόοπτες πολιτικές εξελίξεις που εξέφρασε, μιλώντας στο ραδιόφωνο των «Π», ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θεωρώντας πολύ πιθανή τη διενέργεια εκλογών εντός του 2016. Αλλωστε, ο ίδιος, σοβαρός πολιτικός, εκπροσωπεί ένα κόμμα που, παρά τον περιορισμό του σε χαμηλά πλέον ποσοστά, και καλή πληροφόρηση έχει και σε έγκυρες πολιτικές αναλύσεις και εκτιμήσεις προβαίνει.

ΕΥΧΕΡΕΙΑ

Οι λόγοι για τους οποίους οι ξένοι θεωρούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας σκοπεύει πάλι να αιφνιδιάσει είναι οι εξής:

Πρώτον, έχει δείξει στο παρελθόν, τόσο με το δημοψήφισμα όσο και με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ότι αρέσκεται να χρησιμοποιεί ως άλλοθι τον λαό για αποφάσεις που σκοπεύει να πάρει έναντι διαπραγματευτικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει με τους ξένους δανειστές. Ειδικώς, μάλιστα, με την ευχέρεια που έχει να ερμηνεύει κατά το δοκούν κάθε αποτέλεσμα, ο ίδιος τουλάχιστον έχει μείνει ακόμη και σήμερα με την πεποίθηση ότι η προσφυγή στον λαό είναι ένα από τα πολιτικά όπλα που εξακολουθεί να διαθέτει.
Δεύτερον, Βρυξέλλες και Βερολίνο μπορεί να μην επιτρέπουν μια νέα προσφυγή στις κάλπες, με «αντίποινα» μια οικονομική ασφυξία, αλλά δεν μπορούν να αποτρέψουν μια κυβέρνηση από το να προχωρήσει σε προσφυγή στον λαό, στο πλαίσιο των συνταγματικών προβλέψεων κάθε κράτους-μέλους. Αλλωστε, ούτε στην περίπτωση του δημοψηφίσματος ούτε σε αυτή των εκλογών του Σεπτεμβρίου διάκειντο ευνοϊκά, αλλά και ο Τσίπρας έκανε αυτό που ήθελε και την οικονομική ασφυξία αντιμετώπισε η χώρα, αλλά και νέο πλαίσιο αξιολόγησης διαμορφώθηκε. Και αυτό έχει στα υπ’ όψιν του ο πρωθυπουργός (ασχέτως αν τη φορά αυτή ο ελιγμός θα του βγει).
Τρίτον, ανεξαρτήτως του αν εγκρίνουν ή όχι οι έξω τα πολιτικά παιχνίδια του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, έχουν αποδεχθεί ότι τα όποια δυσμενή για την κοινωνία μέτρα μόνο αυτός μπορεί να τα περάσει. Στο πλαίσιο της συλλογιστικής αυτής βρίσκεται και η εξώθηση και καθιέρωση του υπό τον Τσίπρα ΣΥΡΙΖΑ στον κεντροαριστερό χώρο. Ετσι, τον ανάγκασαν σε έναν πολιτικό ρεαλισμό που, σε πρώτη φάση, «προέβλεπε» την απαλλαγή από τις ιδεοληπτικές ακρότητες κάποιων συνιστωσών, η οποία είχε ως αποτέλεσμα, με την κήρυξη των εκλογών, να αποχωρήσουν ο Λαφαζάνης και όσοι τον ακολουθούσαν. Προφανώς, η εκκαθάριση δεν έχει πλήρως ολοκληρωθεί και ενδεχομένως οι νέες εκλογές, είτε με λίστα είτε με σταυρό, θα αποτελέσουν μια ανάλογη ευκαιρία, σε συνδυασμό μάλιστα με προσχωρήσεις στη θέση εκείνων που δεν θα είναι υποψήφιοι.
«Πονηριά» με στόχο τον Μητσοτάκη

Υπάρχει ένας τέταρτος λόγος για τον οποίο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ίσως αποφασίσει εκ νέου την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Διά των εκλογών, λοιπόν, έχει μπροστά του δύο ενδεχόμενα:

(α) Να κερδίσει και πάλι, έστω και με μια πύρρειο νίκη, οπότε στην περίπτωση αυτή «εξαφανίζει» πολιτικά τον νέο του αντίπαλο, προτού καν αυτός παγιωθεί ως εναλλακτική λύση στη σκέψη των εκλογέων. Συγχρόνως, τον πιάνει απροετοίμαστο. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα… ηχήσουν «τύμπανα πολέμου» στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι δεν θα έχει κατορθώσει να νικήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις ελπίδες που αναζωπυρώθηκαν με την εκλογή Μητσοτάκη. Το ίδιο ίσως να συμβεί και με απλώς οριακή νίκη της Ν.Δ., παρ’ όλα όσα καταμαρτυρούνται στην κυβέρνηση της «για πρώτη φορά Αριστεράς».

(β) Στην περίπτωση που ο Τσίπρας χάσει από τη Νέα Δημοκρατία -μια και οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν απώλεια δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία-, αναγκάζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να σηκώσει αυτός το βάρος των επώδυνων μέτρων, δεδομένου ότι ο ίδιος γνωρίζει ότι η παράταση της χρονικής διάρκειας της αξιολόγησης σημαίνει και πρόσθετα μέτρα. Ετσι, την οργή της κοινωνίας θα την εισπράξει ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. Καθ’ όλο, δε, το διάστημα εκείνης της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης -με κομματικούς συμμάχους, βεβαίως- ο ΣΥΡΙΖΑ θα προετοιμάζει την επόμενη μέρα, παραμυθιάζοντας τον κόσμο ότι η κυβέρνησή του, υπό τον Αλέξη Τσίπρα, δεν καθυστερούσε, όπως τον κατηγορούσαν, αλλά διαπραγματευόταν σκληρά, όμως στο τέλος εξαναγκαζόταν σε υποχωρήσεις, διότι αυτοί που πίεζαν είχαν το όπλο της χρηματοδότησης της χώρας για να μην καταρρεύσει. Ενώ τώρα εφαρμόζονται αμέσως αυτά που απαιτούν το Βερολίνο και το ΔΝΤ, χωρίς αντίσταση, όπως και την περίοδο της συγκυβέρνησης Σαμαρά.

parapolitika.gr