Ακούγεται εντυπωσιακό, είναι όμως αμφίβολο αν και τα αποτελέσματά του θα μπορούσαν να είναι το ίδιο εντυπωσιακά. Και αυτό γιατί κάτι ανάλογο έχει ήδη επιχειρηθεί…

Ο λόγος για το ανήκουστο μέχρι πρότινος «Ενιαίο Ταμείο Διαχείρισης Αποθεματικών και Περιουσίας» των φορέων κοινωνικής ασφάλισης (ασφαλιστικά ταμεία, ΟΑΕΔ, ΕΟΠΥΥ) το οποίο προανήγγειλε ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις του την περασμένη Κυριακή σαν ένα μέσο ενίσχυσης των εσόδων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, δεδομένης της δυσκολίας του Κρατικού προϋπολογισμού να συνεισφέρει σε αυτούς, αλλά και των ορίων που έχει φτάσει η εισφοροδοτική ικανότητα των επιχειρηματιών.

Ωστόσο, δεν είναι και τόσο… ανήκουστη η ιδέα της αξιοποίηση της κινητής (πχ αποθεματικά) και ακίνητης περιουσίας (οικόπεδα, κτίρια, διαμερίσματα) των φορέων ασφάλισης, την οποία λανσάρει ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την σκέπη ενός Ενιαίου Ταμείου Διαχείρισης Αποθεματικών και Περιουσίας.

Και αυτό γιατί τον όρο «απόδοση περιουσίας» το συναντά κανείς δια… γυμνού οφθαλμού σε όλες τις εισηγητικές εκθέσεις του κρατικού προϋπολογισμού και ειδικά στο τμήμα του Κοινωνικού Προϋπολογισμού που αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία, τον ΟΑΕΔ και τον ΕΟΠΥΥ (νυν ΠΕΔΥ).

Η απόδοση περιουσίας, λοιπόν, από ενοίκια ακινήτων τα οποία εκμεταλλεύονται οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης όπως και από τους τόκους από επενδύσεις σε κρατικά ομόλογα αποφέρουν περίπου 1-1,2 δισ. ευρώ κάθε χρόνο στους εν λόγω φορείς. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόλις στο 2,5% – 2,8% των ετήσιων εσόδων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και, άρα, κάθε άλλο παρά ικανό είναι να κλείσει τις «τρύπες» του ασφαλιστικού συστήματος.

Πώς σκέφτονται, παρόλα αυτά, στο ΣΥΡΙΖΑ ένα τέτοιο ταμείο;

Σύμφωνα με τις θέσεις που έχει προτείνει για διαβούλευση το εν λόγω κόμμα πριν αναλάβει την εξουσία ένα Ενιαίο Ταμείο Διαχείρισης Αποθεματικών και Περιουσίας «θα αναλάβει την αξιοποίηση της περιουσίας (κινητής και ακίνητης) και των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων με επενδύσεις χαμηλού ρίσκου που θα έχουν θετικό αντίκτυπο στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και θα εγγυώνται την τήρηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων».

Περαιτέρω, από το ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν πως «η απόδοση της αξιοποίησης θα είναι εγγυημένη από το Κράτος που θα έχει την τελική ευθύνη διαχείρισης του Ενιαίου Ταμείου Διαχείρισης Αποθεματικών και Περιουσίας ώστε οι ελλιπείς αποδόσεις να συμπληρώνονται μέχρι το συμφωνημένο (από τα Ταμεία και το κράτος) όριο».

Το Ενιαίο Ταμείο Διαχείρισης Αποθεματικών και Περιουσίας των ταμείων «θα είναι υποχρεωμένο να υποβάλλει ετήσιο απολογισμό διαχείρισης αλλά και 5ετή προγραμματισμό για το μέλλον, οι οποίοι θα υπόκεινται στον πολιτικό έλεγχο και την έγκριση του Κοινοβουλίου μαζί με τον κοινωνικό προϋπολογισμό αλλά και σε κοινωνικό έλεγχο από το Εθνικό Συμβούλιο Κοινωνικής Ασφάλισης που θα αποτελείται από εκπροσώπους εργαζομένων και εργοδοτών και από επιστήμονες της επιλογής τους».

Πηγή:capital.gr

Τέσσερις επιλογές πριν το Grexit. Οι δύο πρώτες εβδομάδες μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές είχαν την εξέλιξη που φοβόμουν. Η δυσπιστία από το λαό της βορείου Ευρώπης μετατράπηκε σε εχθρότητα.

Είδαμε το Γιάννη Βαρουφάκη να απορρίπτει μονομερώς την τρόικα, τους τεχνοκράτες που εποπτεύουν την ελληνική οικονομική πολιτική. Παρακολουθήσαμε με έκπληξη πως ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών, διοργάνωσε μια μεγάλη ευρωπαϊκή τουρνέ σαν ροκ σταρ. Τον είδαμε να περπατάει σε μία συνάντηση με hedge fund manager στο Λονδίνο και να ποζάρει έξω από την Downing Street.
Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι πιστωτές έχουν μόνο λίγες ημέρες για να αποφασίσουν πως θα τα καταφέρει η χώρα τους επόμενους τέσσερις μήνες
Μέχρι να φτάσει στο Βερολίνο την Πέμπτη, οι Γερμανοί πολιτικοί και τα ΜΜΕ είχαν γίνει πιο εχθρικά από ποτέ. Μέχρι την Παρασκευή, η Αθήνα είχε βρεθεί απομονωμένη στη συνάντηση των οικονομικών αξιωματούχων στις Βρυξέλλες.

Πολιτικά, η κατάσταση τώρα είναι εξίσου κακή όσο ήταν το 2010, όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση χρέους. Ήταν μία εντελώς καταστροφική εβδομάδα για την οικονομική διπλωματία. Το μόνο που μας χωρίζει από το Grexit είναι μερικές ακόμη εβδομάδες σαν κι αυτή.

Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι πιστωτές έχουν μόνο λίγες ημέρες για να αποφασίσουν πως θα τα καταφέρει η χώρα τους επόμενους τέσσερις μήνες. Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών πρέπει να συμφωνήσουν κατά τη συνεδρίασή τους την Τετάρτη εάν θα βάλουν μέχρι το Μάρτιο τα κεφάλαια που απαιτούνται για να καλυφθούν οι δεσμεύσεις δαπανών της κυβέρνησης. Μόνο εάν συμβεί αυτό θα μπορούν Αθήνα και πιστωτές να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις για τα πραγματικά σοβαρά πράγματα – όπως το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.

Χάρη στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την προηγούμενη εβδομάδα να αυξήσει το ανώτατο όριο του μηχανισμού έκτακτης χρηματοδότησης (ELA), το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα είναι προστατευμένο μέχρι τότε, αλλά όχι περισσότερο. Έτσι η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση είναι η κύρια προτεραιότητα.

Ο κ. Βαρουφάκης έχει ουσιαστικά τέσσερις επιλογές, ή έναν συνδυασμό από αυτές. Σε αυτό το δράμα, κάθε μία από αυτές τις επιλογές έχει τουλάχιστον μία αρνητική πλευρά.

Η πρώτη επιλογή είναι η παράταση του υφιστάμενου προγράμματος. Διαδικαστικά, αυτή θα ήταν η πιο εύκολη επιλογή: αποδεκτή από όλε στις πλευρές, εκτός όμως, από την ελληνική κυβέρνηση. Ο κ. Βαρουφάκης έχει ήδη αποκλείσει αυτή την επιλογή επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις νίκησε τις εκλογές με την υπόσχεση να κάνει ακριβώς αυτό.

Ορισμένοι λένε ότι μπλοφάρει. Μπορεί και πάλι να συμφωνήσει στις μεταρρυθμίσεις και να υποστεί την ταπείνωση της μισητής τρόικας που θα έρθει και πάλι στην Αθήνα. Η μόνη υποχώρηση θα είναι μία σειρά από νέα, πιο συμπαθητικά ονόματα. Αναζητήστε ευφημισμούς κατά τους οποίους τα προγράμματα μετατρέπονται σε συμβόλαια, η τρόικα μετατρέπεται σε συμβούλους και η λιτότητα γίνεται φιλική προς την ανάπτυξη προσαρμογή. Υποπτεύομαι ότι ο κ. Βαρουφάκης δεν θα δειλιάσει. Ακόμη κι αν εκείνος το δεχθεί άλλωστε, μπορεί να μην το δεχθεί η Βουλή.

Η δεύτερη επιλογή είναι πιο ελκυστική για εκείνον. Θα μπορούσε να ζητήσει –και όχι αδίκως– να αποδεσμεύσει η ΕΚΤ τις πληρωμές τόκων και τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που απέκτησε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αυτά τα κεφάλαια προς το παρόν παρακρατούνται. Ακόμη κι αν αποδεσμευτούν όμως, δεν θα φτάνουν. Ο κ. Βαρουφάκης θα χρειαστεί να ζητήσει από τους Ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών να συμφωνήσουν στην άρση του ανώτατου ορίου των εντόκων γραμματίων που μπορεί να εκδώσει η Ελλάδα. Εάν η χώρα δεν συμφωνήσει σε νέο πρόγραμμα, δεν μπορεί να της δοθεί αυτό που ζητάει.

Η τρίτη επιλογή είναι απλώς να βρει τα λεφτά από κάπου αλλού. Δεν υπάρχουν πολλές διαθέσιμες πηγές. Η Μόσχα έχει ήδη σηματοδοτήσει την προθυμία της να βοηθήσει επί της αρχής, σαφώς όχι από ανθρωπιστική συμπόνια. Τα ρωσικά χρήματα θα έρθουν με βαρύ πολιτικό κόστος για την Ελλάδα. Ακόμη και για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτή δεν είναι η προτιμητέα επιλογή, τουλάχιστον όχι προς το παρόν.

Η τέταρτη επιλογή είναι να εκδοθεί ένα παράλληλο νόμισμα, μόνο για την εγχώρια αγορά, για να χρηματοδοτηθούν οι δημόσιες δαπάνες – ουσιαστικά ένα ΙΟU. Θα ήταν η πιο ακραία επιλογή, αλλά θα έλυνε το πρόβλημα χρηματοδότησης. Θα μπορούσε εύκολα όμως, να ερμηνευθεί ως το πρώτο βήμα του Grexit ή ακόμη και ως το ίδιο το Grexit. Ποιο είναι το νόημα της νομισματικής ένωσης εάν μία χώρα έχει δύο νομίσματα;

Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται να λυθεί το πρόβλημα της βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, δεν είναι τίποτα συγκριτικά με τις διαπραγματεύσεις για το χρέος που θα ακολουθήσουν. Δεν βλέπω μείωση του χρέους και μόνο ελάχιστα περιθώρια οιασδήποτε δημοσιονομικής χαλάρωσης.

Οι μεγαλύτερες αντιδράσεις δεν θα έρθουν από τη χώρα, αλλά από τις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας όπως η Πορτογαλία, οι οποίες δεν επαναστάτησαν ενάντια στην τρόικα.

Η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει για την κρίση της ευρωζώνης, αλλά δεν θα είναι αυτή την εβδομάδα...

Πηγή Euro2day

Δύο συμβούλια, το κυβερνητικό και το συμβούλιο για την οικονομική πολιτική θα “τρέχουν” το κυβερνητικό έργο, σύμφωνα με πράξεις υπουργικού συμβουλίου που δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Το δεύτερο θα έχει, ως φαίνεται βαρύνουσα σημασία, καθώς αναλαμβάνει όλα τα δημοσιονομικά και οικονομικά θέματα, τις επενδύσεις, τον ανταγωνισμό και τον έλεγχο της αγοράς, το τραπεζικό σύστημα, την στρατηγική για την διαπραγμάτευση του χρέους και τα χρηματοπιστωτικά θέματα, καθώς και την υποστήριξη για τη συμμετοχή της χώρας στα ευρωπαϊκά συναφή όργανα.

Ειδικότερα, στο Κυβερνητικό Συμβούλιο μετέχουν ο Πρωθυπουργός, ως πρόεδρος, και ως μέλη ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και οι Υπουργοί της Κυβέρνησης. Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης αναπληρώνει τον Πρωθυπουργό σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματός του.

Στο Κυβερνητικό Συμβούλιο μετέχουν, επίσης, χωρίς δικαίωμα ψήφου και όσα άλλα μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί καλούνται κάθε φορά από τον Πρωθυπουργό, ενώ μπορεί, επίσης, να καλούνται για παροχή γνώμης στελέχη της δημόσιας διοίκησης. Καθήκοντα Γραμματέα του Κυβερνητικού Συμβουλίου ασκεί ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης.

«Το Κυβερνητικό Συμβούλιο, ενεργώντας στο πλαίσιο των αποφάσεων και κατευθύνσεων του Πρωθυπουργού αποφασίζει για κάθε θέμα γενικότερης σημασίας, λαμβάνει τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής περιλαμβανομένης της νομοθετικής πρωτοβουλίας των Υπουργείων και παρακολουθεί και συντονίζει την εφαρμογή των αποφάσεών του και των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου από τα μέλη της Κυβέρνησης και από τα άλλα συλλογικά κυβερνητικά όργανα» σημειώνεται. Επίσης, συζητά και λαμβάνει αποφάσεις για τα θέματα που παραπέμπει σ’ αυτό ο Πρωθυπουργός.

Παράλληλα, με άλλη πράξη δημιουργείται Κυβερνητικό Συμβούλιο για την Οικονομική Πολιτική, στο οποίο μετέχουν ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ως Πρόεδρος, οι Υπουργοί Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Παραγωγικής Ανασυγκρότηγσης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομικών και οι Αναπληρωτές Υπουργοί Εξωτερικών (αρμόδιος για θέματα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων) και Οικονομικών, ως μέλη.

Επίσης, μετέχουν, όπως αναφέρεται, «χωρίς δικαίωμα ψήφου, εφόσον κληθούν προς τούτο από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου, και οι Αναπληρωτές Υπουργοί Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Επίσης μετέχουν Υπουργοί ή Αναπληρωτές Υπουργοί άλλων Υπουργείων και ο Πρόεδρος του Σ.Ο.Ε. εφ’ όσον καλούνται από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου».

Το Συμβούλιο συνεδριάζει μία φορά το δεκαπενθήμερο και εκτάκτως όποτε κρίνεται αναγκαίο, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου του. Κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου τηρούνται Πρακτικά, τα οποία υπογράφονται από τα μέλη του. Καθήκοντα Γραμματέα του Συμβουλίου ασκεί ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου είναι συλλογικές κυβερνητικές αποφάσεις, οι οποίες υλοποιούνται από τον καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργό.

Το Συμβούλιο είναι αρμόδιο για τον «συντονισμό, τη προώθηση και την υλοποίηση του οικονομικού προγράμματος της Κυβέρνησης για όλα τα δημοσιονομικά και οικονομικά θέματα τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, καθώς και τα θέματα ανταγωνισμού και ελέγχου της αγοράς», σημειώνεται.

Επίσης, είναι αρμόδιο για «την επεξεργασία και διαμόρφωση των στρατηγικών της Κυβέρνησης για τη διαπραγμάτευση του Δημοσίου χρέους και τα χρηματοπιστωτικά ζητήματα, καθώς και την υποστήριξη του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών κατά τη συμμετοχή τους στα συλλογικά Ευρωπαϊκά Όργανα για θέματα αρμοδιότητάς τους».

Παράλληλα, με άλλη πράξη του υπουργικού συμβουλίου γίνονται αποδεκτές οι παραιτήσεις των επτά γενικών γραμματέων των αποκεντρωμένων διοικήσεων της χώρας.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με αποφάσεις του πρωθυπουργού που δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ανατίθενται οι αρμοδιότητες του υπουργού Επικρατείας, κ. Αλέξανδρου Φλαμπουράρη και του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, κ. Τέρενς Κουίκ.

Συγκεκριμένα, ο Φλαμπουράρης αναλαμβάνει τις αρμοδιότητες που αφορούν στη Γενική Γραμματεία Συντονισμού, στο πλαίσιο των οποίων «υποστηρίζει τις ενέργειες και τις δράσεις του Πρωθυπουργού που αποβλέπουν στη διασφάλιση της ενότητας της Κυβέρνησης και της συνοχής του κυβερνητικού έργου». Επίσης, στις αρμοδιότητές του περιλαμβάνονται κοινοβουλευτικές αρμοδιότητες, η νομοθετική πρωτοβουλία και πρόταση για την έκδοση ατομικών και κανονιστικών διαταγμάτων.

Στον κ. Κουίκ ανατίθεται η «αρμοδιότητα του συντονισμού του κυβερνητικού έργου στο πλαίσιο των οδηγιών του Υπουργού Επικρατείας Αλέξανδρου Φλαμπουράρη και του Πρωθυπουργού. Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό επικουρεί στο έργο του τον Υπουργό Επικρατείας Αλέξανδρο Φλαμπουράρη».

Το ΒΗΜΑ

 

Σε συνέντευξή του στη Real News, ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος αποκλείει οποιαδήποτε συζήτηση της κυβέρνησης με την τρόικα, για την οποία μάλιστα υποστηρίζει ότι «έχει μπει βαθιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

Επιπλέον, απορρίπτει την παράταση του υφιστάμενου προγράμματος ζητώντας συμφωνία-γέφυρα ως την οριστική συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο σύστασης μίας «ομάδας ενημέρωσης και συνεννόησης» με άλλα κόμματα.

Τέλος, επιτίθεται στον Αντώνη Σαμαρά, σημειώνοντας ότι «είτε δεν έχει εικόνα της πραγματικότητας είτε λειτουργεί εσκεμμένα ως πολιτικός υπερασπιστής του μνημονίου».

«Μια υποθετική έξοδος ενός μέλους της ευρωζώνης θα οδηγούσε σε κατάρρευση όλη τη νομισματική ένωση. Επίσης, θα συνεπαγόταν τεράστιο οικονομικό κόστος για τους πιστωτές της Ελλάδας. Επομένως, καλό είναι να μην συζητάμε περί απίθανων υποθέσεων. Μια αμοιβαία επωφελής συμφωνία είναι μονόδρομος για όλες τις πλευρές», τονίζει ο κ. Σακελλαρίδης.

Σε ερώτηση για τον ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σημειώνει: «Είναι πολύ σαφής η νωπή λαϊκή εντολή. Οι πρόσφατες εκλογές έλαβαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος, αφού η ερώτηση που τέθηκε στο εκλογικό σώμα ήταν λιτότητα ή ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση την τιμάει με τον καλύτερο τρόπο, σπάζοντας την παράδοση της ασυνέπειας του πολιτικού κόσμου. Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που ό,τι εξήγγειλε προεκλογικά θα το τηρήσει!».

ΠΗΓΗ: REAL NEWS

Αντιστρόφως, εφικτή είναι τεχνικά και η πολιτική κωλοτούμπα…., όταν ετεροχρονισμένα και άκαιρα το 2015 απαιτούμε ως χώρα αυτά που δεν διεκδικήσαμε το 2009.

Το ζήτημα είναι η παρούσα κυβέρνηση να πετύχει κάτι καλύτερο από πριν, δηλαδή ένα βελτιωμένο πρόγραμμα. Αυτό ευχόμαστε όλοι....Τώρα αν χρειαστεί να κάνει και καμία κωλοτούμπα από διαγραφή σε επιμήκυνση, προσωπικά και όλους εκείνους που είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες δεν μας πειράζει ιδιαίτερα.... το αντίθετο.

Βέβαια τσατίζομαι όταν θυμάμαι τον λαϊκισμό ορισμένων "Αστέρων" (Κατρουγκαλοι, Χρυσόγονοι, κ.τ.λ.) που αποκαλούσαν την επιμήκυνση και την συμφωνία του 2012 του Σαμαρά ως προδοσία που μετατρέπει τη χώρα σε αποικία χρέους....Τώρα θα τους λέει τα ίδια η Χ.Α. γιατί η όποια συμφωνία, θα βρίσκεται εντός του ίδιου ευρωπαϊκού πλαισίου. Αυτά ακριβώς τα έλεγε το ΚΚΕ προεκλογικά όταν ασκούσε κριτική στις επαναστατικές αοριστίες του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα ίδια συνέβησαν όταν οι λεονταρισμοί και οι σκληροί ως απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για Ολάντ, Μέρκελ , Σόιμπλε αντικαταστάθηκαν από εγκώμια για φωτισμένους διανοουμένους και αρχιτέκτονες της νομισματικής πολιτικής της Ευρώπης. Η Γερμανική κατοχή όπως την αποκαλούσαν οι «σύντροφοι» μετονομάστηκε από τον ίδιο τον κ Βαρουφάκη ως γερμανική ηγεμονία, η οποία είναι μάλιστα και επιθυμητή!!! (Δηλώσεις στο BBC). Αυτές βέβαια τις λεπτομέρειες δεν τις πρόσεξαν τα «μεθυσμένα» Ελληνικά ΜΜΕ. Άραγε αυτή η μεταστροφή ενίσχυσε την διαπραγματευτική μας ισχύ?

Αυτό όμως που με τσατίζει περισσότερο, είναι ότι μας θεωρούν χαχόλους και προσπαθούν να βαφτίσουν το κρέας ψάρι....παγιδευμένοι στη δικιά τους δημαγωγία. Παραδεχτείτε ωρε παλικάρια τελικά ότι φιλοδοξείτε να κάνετε καλύτερα (μείωση χρέους χωρίς διαγραφή αλλά με επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων) όσα προσπαθούσαν να κάνουν οι προηγούμενοι.

Παραδεχτείτε ότι και να φύγει η Τρόϊκα με τη σημερινή μορφή της, θα υπάρχει πάλι κάποιος τριμερής εποπτικός μηχανισμός ελέγχου των δανειστών, δηλαδή Ε.Ε., Ε.Κ.Τ., Δ.Ν.Τ. Δεν πειράζει αν είπατε και καμία κουβέντα παραπάνω... τώρα προέχει η χώρα. Στην τελική θα συμφωνήσω με εκείνους που υποστηρίζουν ότι o προκλητικός τρόπος λειτουργίας της Τρόικα στην χώρα και η εικόνα των Υπουργών να λογοδοτούν ως μαθητές, έθιξε το φιλότιμο όλων μας.

Φανείτε «σύντροφοι» πολιτικά ειλικρινείς, ανώτεροι και ολίγον ρεαλιστές. Ήδη σήμερα ο Σαμαράς έκανε ένα μικρό βήμα στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. Αναγνωρίστε έμμεσα την κωλοτούμπα και καλέστε και τα υπόλοιπα φιλοευρωπαϊκά ελληνικά κόμματα της αντιπολίτευσης για να συμφωνήσετε σε ορισμένες αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές....

Για τους «συντρόφους» που θα αντιδράσουν στην διαπίστωση μου ότι ήδη έχει συντελεστεί η «κωλοτούμπα», που ενταφιάζει το αίτημα της διαγραφής χρέους, τους παραπέμπω στον κ Γιάνη Βαρουφάκη. Άλλωστε ο ίδιος ο ΥΠΟΙΚ και ο κύριος Τσακαλώτος ισχυρίστηκαν ότι η επιμήκυνση ισοδυναμεί ουσιαστικά με διαγραφή χρέους με άλλη ονομασία. Βαφτίζουμε δηλαδή το ψάρι κρέας για να ξεγελάσουμε τους κουτόφραγκους και να μπορέσει ο Σόϊμπλε να «πουλήσει» στους ψηφοφόρους του αυτή τη λύση.

Μεταβολή κατά 180 μοίρες, κωλοτούμπα δηλαδή, διαφάνηκε και στις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών στο Σίτι του Λονδίνου. Ξαφνικά, ο Γιάνης Βαρουφάκης διαβεβαίωσε ότι θα επιμείνει σε (μικρότερα) πρωτογενή πλεονάσματα έστω κι αν αυτό σημάνει εγκατάλειψη των υπεσχημένων κοινωνικών προγραμμάτων, ότι ιδιωτικοποιήσεις (για παράδειγμα, στο λιμάνι του Πειραιά) θα συνεχιστούν, έστω με άλλα κριτήρια και ότι δεν υπάρχει περίπτωση κρατικοποίησης των τραπεζών. Τέλος η κωλοτούμπα επικυρώθηκε τελεσίδικα όταν ο κ Βαρουφάκης δήλωσε ότι θα εφάρμοζαν τα 2/3 του μνημονίου το οποίο προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργούσε, θα έσκιζε..κλπ., κλπ

Τελικά δεν πρόκειται για μία κωλοτούμπα. ..συμφωνώ και εγώ με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο...Αλλά για σειρά γυμναστικών ασκήσεων εδάφους που έχουμε να δούμε από το χρυσό μετάλλιο του Ιωάννη Μελισανίδη στους Ολυμπιακούς... (Γιάννης και αυτός αν και με 2 ν ).
«Σύντροφοι» απελευθερωθείτε γρήγορα από τον προεκλογικό σας δημαγωγικό λόγο, καλέστε και τους υπόλοιπους και συμφωνείστε σε κοινή εθνική διαπραγματευτική ομάδα. Οι διαφορές μας για το χρέος είναι πολύ μικρότερες από όσες θέλατε να παρουσιάζετε προεκλογικά στους πολίτες. Επί της ουσίας δεν κομίζετε κάποια ρηξικέλευθη πρόταση αλλά διαφορετικού τύπου τεχνικές λύσεις.

Προσωπικά δεν θα διαφωνήσω ότι το ντου και ο τσαμπουκάς του κ Τσίπρα στην Ευρώπη διεγείρει τον πατριωτισμό όλων. Ομοίως ένιωσα περήφανος όταν ο Βαρουφάκης είπε έμμεσα στον Σόιμπλε, ότι η Γερμανία έχει ευθύνη για τη διαφθορά και τη χρεοκοπία της Ελλάδας διά της Siemens και ότι καλύπτει τον κ Χριστοφοράκο. Το ζήτημα όμως είναι το αποτέλεσμα και όχι οι εντυπώσεις. Αυτά που κάνει τώρα ο κ Τσίπρας έπρεπε να τα είχε κάνει ο ανεκδιήγητος κ. Παπανδρέου το 2009, την εποχή του Καστελόριζου. Η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που τότε το ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΛΑΟΣ ψήφισαν τον πρώτο μνημόνιο, η πορεία μας είναι ολίγον μονόδρομος εκτός και αν αποφασίσουμε να απορρίψουμε την Ευρωζώνη.

Από το 2012 έως σήμερα, οι δανειστές και ειδικά οι Γερμανοί εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τον εσωτερικό πολιτικό διχασμό, για τον οποίο ευθύνονται όσοι χρησιμοποίησαν τον λαϊκισμό για να φουσκώσουν τα ποσοστά τους. Εκμεταλλεύτηκαν βέβαια και την ανεπάρκεια και απροθυμία των αστικών κυβερνητικών δυνάμεων να υλοποιήσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις σε δημόσιο, να κυνηγήσουν το λαθρεμπόριο καυσίμων, τη φοροδιαφυγή των υψηλότερων εισοδημάτων και να δημιουργήσουν ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Εκεί ήταν που απέτυχε κυρίως επικοινωνιακά αλλά και πολιτικά η προηγούμενη κυβέρνηση.

«Μανούλες» στο οικονομικό πόκερ οι δανειστές και ειδικά οι γερμανοί, βλέποντας ότι η χώρα κουτσά στραβά θα έβγαινε από το πρόγραμμα, δεν τηρούσαν τα συμφωνηθέντα από το 2012 για απομείωση χρέους. Από τη μία αναβολή στην επόμενη και όλο να μεταθέτουν την τήρηση των συμφωνηθέντων στις καλένδες, η μάλλον κοντά στην Προεδρική εκλογή. Όταν έφτασε η περίοδος της προεδρικής εκλογής οι Γερμανοί όχι μόνο δεν τήρησαν όσα είχαν συμφωνήσει αλλά ουσιαστικά έδειξαν την πόρτα στον Σαμαρά και άνοιξαν την πόρτα στον Τσίπρα. Το ερώτημα λοιπόν το οποίο εγείρεται είναι το εξής: Αν πραγματικά φοβόντουσαν τον Τσίπρα η Μέρκελ και η παρέα της, γιατί δεν έδιναν μερικά ψίχουλα στο Σαμαρά να περάσει τον σκόπελο της προεδρικής εκλογής?

Οι Γερμανοί από ότι φαίνεται θεωρούν ότι βρήκανε απέναντι τους ένα αριστερό ασκέρι (έτσι το χαρακτήρισε ο Βαρουφάκης) και ότι έχουν τη χρυσή ευκαιρία να μας πάρουν και τα «σώβρακα». Με άλλοθι την αριστερή ιδεολογία και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ οι Γερμανοί θέλουν να επιβάλουν περιουσιακούς φόρους όπως αυτούς που προέβλεπαν οι εκθέσεις της Deutsche Bundesbank.
Αυτή τη στιγμή τους δώσαμε πάλι το άλλοθι να μας δημιουργήσουν κρίση ρευστότητας παρόμοια με εκείνη του 2010, ώστε να μας επιβάλουν νέο σκληρότερο μνημόνιο όποια ονομασία και αν έχει. Η λύση λοιπόν είναι να υιοθετηθεί η πρόταση για σύσταση εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης και όχι κωλοτούμπες διά δημοψηφίσματος…

«Σύντροφοι» όταν ετοιμάζεστε να ψηφίσετε τον Αβραμόπουλο (εν ενεργεία αντιπρόεδρο της Ν.Δ. και επί χρόνια υπουργό) για ποιες εξεταστικές μιλάμε? Οπότε γρήγορα όλοι μαζί γιατί η Ελλάδα δεν έχει χρόνο για να ωριμάσετε....Αν αποτύχετε δεν θα ψοφήσει η κατσίκα σας...αλλά η κοινή κατσίκα όλων μας....όπως σωστά επισημαίνει και ο Φαήλος Κρανιδιώτης.

Υ.Γ. Η κατάσταση που βιώνουμε αποτυπώνεται απόλυτα και αλληγορικά μέσα από τους στίχους του τραγουδιού «Κωλοτούμπα» με εναλλακτικό προφητικό τίτλο « Ζεϊμπέκικο του Αλέξανδρου» (συνονόματος με τον Πρωθυπουργό) που τραγουδήθηκε το 1996 από τον Στέλιο Διονυσίου:

Τώρα που 'ρθαν όλα τούμπα
Μια Ελλάδα κωλοτούμπα
Έλα απάνω μου κι ακούμπα
Τώρα που 'ρθαν όλα σκούρα
Ο καθένας μια φιγούρα
Ο καθένας μια καμπούρα

Τώρα που 'ρθε κούφια η ώρα
Εποχή θανατηφόρα
Καραγκιόζη μου προχώρα
Ήρωά μου
Φόρα επάνω σου
Τα όνειρά μου λατρεμένη μου σκιά

Κρεμασμένο σε καλούμπα
Πέταγα πάνω απ' τη Τρούμπα
Έλα απάνω μου κι ακούμπα
Κρεμασμένο στα φεγγάρια
Σ' είδα σκλάβα στα παζάρια
Να σε παίζουνε στα ζάρια

Κρεμασμένο σ' ένα ψέμα
Άσ' το μη το κάνεις θέμα
Ξέρω, σ' έχω μες στο αίμα
Έρωτά μου
Είμαι τρύπα σ' ένα κέρμα
Γκόμενά μου
Της ζωής μου συντροφιά

Κι όπως πέφτει το σκοτάδι
Και ανάβει σαν καράβι
Ο μπερντές μας κάθε βράδυ
Στο ντιβάνι
Κι οι σκιές μας στο ταβάνι
Έρωτά μου
Ζωγραφίζουν δυο παιδιά


Πεταλάς Σάββας

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot