Ο πρωθυπουργός θα ζητήσει καθαρή εντολή

Του Νίκου Σίμου-Εφημερίδα Παραπολιτικά
Οι δημοψηφισματικού τύπου εκλογές εξετάζονται ως πολιτική τακτική από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, με τον ίδιο να έχει μεταφέρει στους στενούς συνεργάτες του τις σκέψεις του αυτές «με το επιχείρημα να ζητήσει καθαρή εντολή» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν κυβερνητικές πηγές. Από τη στιγμή που οι δανειστές δεν έχουν αποδεχθεί τη μετάθεση της διαπραγματευτικής διαδικασίας από το τεχνικό επίπεδο στο πολιτικό, ο κ. Τσίπρας εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, την ενίσχυση της λαϊκής εντολής που έχει πάρει, καθιστώντας συγχρόνως συνυπεύθυνη την κοινωνία για την πολιτική που θα πρέπει να εφαρμόσει μετά τη συμφωνία με τους δανειστές.

Υποστηρικτές και εισηγητές της παραπάνω κίνησης είναι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, με έναν εξ αυτών, που εσχάτως συμμετέχει σε μυστικές διαβουλεύσεις με Ευρωπαίους αξιωματούχους, να έχει προωθημένη άποψη επί του θέματος. «Ο πρωθυπουργός είναι υπέρμαχος των καθαρών λύσεων και προς αυτή την κατεύθυνση είναι πλέον πολύ πιθανό να στηθούν κάλπες στις αρχές του καλοκαιριού», αναφέρουν στις εμπιστευτικές συζητήσεις τους οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τις σκέψεις και τους σχεδιασμούς του πρωθυπουργού -επισημαίνουν ωστόσο ότι στο Μαξίμου υπάρχει προβληματισμός για τυχόν ατύχημα σε περίπτωση πρόωρων εκλογών.

Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση για πρόωρες κάλπες θα πρέπει να υλοποιηθεί αφενός περί τον Ιούνιο, που είναι κομβικό διαπραγματευτικό σημείο, αφ’ ετέρου πριν από την υπογραφή συμφωνίας με τους δανειστές. Ωστε, με αναβαπτισμένη τη λαϊκή εντολή, ο κ. Τσίπρας από τη μια να προβάλει προς τα έξω το πολιτικό στοιχείο, ότι για δεύτερη φορά η εντολή του λαού είναι να διαπραγματευθεί όπως έχει κάνει μέχρι σήμερα, και, από την άλλη, να προβάλει στο εσωτερικό, και ιδιαιτέρως προς κάθε αντιδρώντα σε μέτρα που θα κληθεί να πάρει, ότι η κοινωνία έχει εγκρίνει τις επιλογές του. Γι’ αυτό και όπως λέγεται στο παρασκήνιο θα προτιμούσε να μην υπάρξει συμφωνία μέχρι τις ενδεχόμενες κάλπες. Προφανώς, στο πλαίσιο της συλλογιστικής αυτής, δεν είναι τυχαία η απειλητική σύνδεση, που έκανε ο υπουργός Εργασίας, Π. Σκουρλέτης, μεταξύ της άρνησης των δήμων να δώσουν χρήματα από τα αποθεματικά τους και του ενδεχομένου προσφυγής στις κάλπες ή σε δημοψήφισμα. Στο ίδιο πλαίσιο θα πρέπει να αξιολογηθεί η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, στη Μελβούρνη, ότι η πολιτική της Ευρώπης και του ΔΝΤ είναι καταστροφική για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Καθώς και ότι η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει ένα νέου είδους πραξικόπημα, «όχι με τανκς, αλλά μέσω των τραπεζών».

ΣΥΓΚΥΡΙΑ
Τι άλλο επιδιώκει η κυβέρνηση με ένα εκλογικό τέχνασμα; Θεωρώντας ότι ακόμη είναι ευνοϊκή η συγκυρία, στοχεύει σε αυτοδυναμία, πράγμα που, για τους αισιόδοξους, μεταφράζεται σε αριθμό βουλευτών έως 180, την ώρα μάλιστα που οι πολίτες, αλλά και η οικονομική και επιχειρηματική ελίτ της χώρας, αντιμετωπίζουν με απαξίωση το πολιτικό σύστημα. Πιστεύεται, με άλλα λόγια, ότι η καθαρή εντολή μπορεί να εξασφαλιστεί και μάλιστα με μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα, ελεγχόμενη πλήρως από τον κ. Τσίπρα λόγω της διενέργειας εκλογών με λίστα. Παρά το γεγονός ότι πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας έδειξε κάμψη στα ποσοστά εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, η μεγάλη ακόμη διαφορά από τα άλλα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς είναι λογικό να ανεβάζει ψηλά τον πήχη του στόχου του ΣΥΡΙΖΑ. 

Οπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα «Π», κοινωνός των παραπάνω σκέψεων έχει γίνει και ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, ο οποίος έχει λάβει διαβεβαιώσεις ότι, ακόμα και σε περίπτωση αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του θα συμμετέχει εκ νέου στην κυβέρνηση.

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ
Οσον αφορά την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, η δυνατότητα αυτή παρέχεται μόνο στην κυβέρνηση και στον Αλέξη Τσίπρα. Δεδομένου ότι δεν έχει καταψηφισθεί από τη Βουλή, ώστε να αρχίσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τις διερευνητικές εντολές, ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να βασιστεί στο Αρθρο 38 του Συντάγματος. Κι αυτό διότι, σύμφωνα με το Αρθρο 41, παρ. 2, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί μεν να διαλύσει τη Βουλή με πρόταση της κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, προκειμένου να αντιμετωπισθεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Και ασφαλώς η διαπραγμάτευση για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι εθνικό θέμα που θα μπορούσε να επικαλεσθεί η κυβέρνηση. Ομως, Βουλή που έχει εκλεγεί μετά τη διάλυση της προηγούμενης δεν μπορεί να διαλυθεί, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, παρ. 4, πριν περάσει ένα έτος αφ’ ότου άρχισε τις εργασίες της.

Με το Αρθρο 38, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απαλλάσσει από τα καθήκοντά της την κυβέρνηση, αν αυτή παραιτηθεί. Βεβαίως, στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι αν ο πρωθυπουργός της παραιτούμενης κυβέρνησης είναι αρχηγός ή εκπρόσωπος του κόμματος που διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία, τότε εφαρμόζονται οι διατάξεις περί διερευνητικών εντολών. Πλην όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία.

Το μικρό «ατύχημα» με κλείσιμο της στρόφιγγας
Αναφορικώς με το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες υποστηρίζουν ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε επώδυνη κατάσταση και για τη χώρα, αλλά και για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό διότι, με την Ευρώπη και τους δανειστές να δείχνουν ότι έχει εξαντληθεί η υπομονή τους, δεν θα πρέπει να αποκλείεται -παρά το γεγονός ότι δεν επιθυμούν Grexit- κάποιο μικρό «ατύχημα» κατά την προεκλογική περίοδο. Το οποίο θα συνίστατο σε κλείσιμο της στρόφιγγας από τον Ντράγκι για τον ELA, γεγονός που θα προκαλούσε κάποιο είδος πιστωτικής ασφυξίας. Τότε η κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να πάει πράγματι στις εκλογές που θα έχει προκηρύξει, με τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας απέναντί της, όταν με την τυχόν πρωτοβουλία του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη τα ΑΤΜs θα άφηναν... σύξυλους τους αναλήπτες.

Τον κίνδυνο αυτόν τον γνωρίζει η κυβέρνηση. Επομένως, και στην περίπτωση που για έναν τέτοιο λόγο υπαναχωρούσε έναντι του σεναρίου των πρόωρων εκλογών, θα έπρεπε να βρει τρόπο να επικοινωνήσει τη στροφή που θα πρέπει να κάνει και που έχει σχέση με την τελική συμφωνία. Αλλωστε, ενώ από τη μία πλευρά προϊδεάζει η κυβέρνηση για το ενδεχόμενο εκλογών, από την άλλη διά του υπουργού Οικονομικών εκφράζει την ελπίδα ότι «θα έλθουμε σε συμφωνία με συμβιβασμούς».

Αυτά είναι τα βασικά σημεία που θα ξεκλειδώσουν τη διαπραγμάτευση, όπως παρουσιάστηκαν στην πρωινή ενημερωτική του ΑΝΤ1:

- «Πάγωμα» αλλαγών στα εργασιακά για Ιούνιο ή αργότερα

- Φρένο στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις

- Μείωση των υψηλών επικουρικών συντάξεων

- Όχι αύξηση ΦΠΑ στα νησιά αλλά φόρο πολυτελείας στις διανυκτερεύσεις

- Ναι στις ιδιωτικοποιήσεις αλλά τα έσοδα στο ασφαλιστικό και όχι στο χρέος

- Όχι στην προστασία της πρώτης κατοικίας

Δείτε το βίντεο από τον ΑΝΤ1:

Ηχηρό προειδοποιητικό καμπανάκι χτυπάει η κοινή γνώμη στην κυβέρνηση με τη συμπλήρωση τριών μηνών από τις εκλογές.

Το «αποθεματικό» της ευρύτερης απήχησης που με τη συγκρότησή της σχημάτισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., προσελκύοντας ακόμη και πολίτες που δεν ψήφισαν τα κυβερνητικά κόμματα, δείχνει να έχει σπαταληθεί.

Την ίδια ώρα τείνει να μετριαστεί και ο αρχικός μεγάλος ενθουσιασμός όσων επέλεξαν «πρώτη φορά Αριστερά» μπροστά στην επικράτηση του διογκούμενου φόβου, κυρίως, για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας ή εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη.

Ο γενικός δείκτης ικανοποίησης των πολιτών από την κυβέρνηση, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση της εταιρείας Alco για λογαριασμό του «ΘΕΜΑτος», περιορίζεται στο 39%, ποσοστό που για πρώτη φορά μετά τις πρόσφατες κάλπες εμφανίζεται να είναι μικρότερο από το άθροισμα της εκλογικής δύναμης που κατέγραψαν τα κυβερνώντα κόμματα στην αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου (41,09%), την ίδια ώρα που το 52% των πολιτών αποτιμά αρνητικά την κυβερνητική αποδοτικότητα και το 51% θεωρεί ότι δεν τηρεί τις προεκλογικές δεσμεύσεις.

Η φθορά στην εικόνα του κυβερνητικού σχήματος γίνεται μεγαλύτερη όταν η κοινή γνώμη καλείται να αποτιμήσει επιμέρους πολιτικές επιλογές, όπως η αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού, με την οποία διαφωνεί το 77% των πολιτών. Η κοινή γνώμη είναι αναφανδόν αρνητική και για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο Μεταναστευτικό, καθώς μόλις το 21% όσων συμμετείχαν στην έρευνα (1.000 άτομα) συμφωνεί με αυτούς.

Συντριπτικά αρνητικοί είναι, επίσης, οι πολίτες και για τη δαπάνη, όπως αποκάλυψε το «ΘΕΜΑ», 500 εκατ. δολαρίων σε εξοπλιστικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού αεροσκαφών πεντηκονταετίας, καθώς το 61% τη θεωρεί λανθασμένη και μόνο το 21% σωστή.

Πάνω ο Βαρουφάκης, κάτω η Ζωή
Σε αντίθεση με την κυβέρνηση και παρά τη διογκούμενη ανησυχία για τα ενδεχόμενα χρεοκοπίας -η οποία φοβίζει το 63% των ερωτηθέντων- ή εξόδου από την Ευρωζώνη (Grexit), που προβληματίζει το 48%, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης έχει θετική απήχηση στους πολίτες, καθώς το 55% δηλώνει ότι έχει θετική γνώμη για εκείνον έναντι του 36% που εκφράζεται αρνητικά. Οι όροι αντιστρέφονται όταν το ίδιο ερώτημα τίθεται για ένα ακόμη από τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στην επικαιρότητα των τελευταίων μηνών, την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, καθώς αρνητική γνώμη για τον τρόπο που λειτουργεί ως πρόεδρος της Βουλής εκφράζει το 50% και θετική το 40%.

Συμβιβασμό και όχι εκλογές
Η κοινή γνώμη, σύμφωνα με την έρευνα της Alco που έγινε το διάστημα 20-23 Απριλίου, τάσσεται πλειοψηφικά υπέρ του συμβιβασμού με τους εταίρους της χώρας. Στο ερώτημα τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση εάν η Ευρώπη δεν δεχτεί τις ελληνικές προτάσεις, ένας στους δύο ερωτώμενους απαντά «συμβιβασμό» και μόλις το 36% επιλέγει τη ρήξη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τον συμβιβασμό επιλέγει ένας στους τρεις ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι μισοί από όσους ψήφισαν τους ΑΝ.ΕΛ. Οι περισσότερο ένθερμοι οπαδοί της ρήξης συναντώνται μεταξύ εκείνων που ψήφισαν ΚΚΕ (σε ποσοστό 63%) και Χρυσή Αυγή (57%), ενώ ακολουθούν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (56%). Από την άλλη, το 82% των Νεοδημοκρατών και το 79% των ψηφοφόρων του Ποταμιού κυριαρχούν μεταξύ όσων θέλουν συμβιβασμό.
Συντριπτικά αρνητικοί είναι οι πολίτες για τη δαπάνη, 500 εκατ. δολαρίων σε εξοπλιστικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού αεροσκαφών πεντηκονταετίας. Το 61% τη θεωρεί λανθασμένη και μόνο το 21% σωστή

Σε επόμενο ερώτημα σχετικά με τη στάση που πρέπει να τηρήσει η κυβέρνηση σε περίπτωση αδιεξόδου, οι πολίτες πλειοψηφικά κάνουν και πάλι επιλογή συμβιβασμού, απορρίπτοντας τόσο το δημοψήφισμα, που το επιλέγει το 27%, όσο και τις εκλογές, με τις οποίες δηλώνει σύμφωνο μόνο το 15%, ενώ το 51% έχει την άποψη ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να καταφύγει σε καμία από αυτές τις δύο λύσεις.

Παρά την εμφανή αποστασιοποίηση της κοινής γνώμης από τις κυβερνητικές επιλογές, τα δύο κυβερνητικά κόμματα διατηρούν άνετο προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, κάτι που, όπως επισημαίνουν αναλυτές, δεν αποτελεί παράδοξο στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία η οποία ορίζεται από το ότι δεν έχει καν συμπληρωθεί το ορόσημο των 100 πρώτων ημερών διακυβέρνησης. Με βάση τα ευρήματα στον υπολογισμό της πρόθεσης ψήφου, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει το 33,3% (έναντι 36,34% που ήταν η δύναμή του στις 25 Ιανουαρίου) και προηγείται κατά 13,1 ποσοστιαίες μονάδες της Νέας Δημοκρατίας, η οποία υποχωρεί στο 20,2% (7,6 μονάδες κάτω από το 27,81% της τελευταίας κάλπης).

Την τρίτη θέση μοιράζονται με 4,7% το Ποτάμι (είχε λάβει 6,05%) και το ΚΚΕ (5,47%), που αφήνουν πέμπτη τη Χρυσή Αυγή με 4,6% (από 6,28%). Ακολουθούν με 3,3% οι ΑΝ.ΕΛ. (από 4,75%) και 3,1% (από 4,68%) το ΠΑΣΟΚ. Εκτός Βουλής παραμένουν με 1,4% η Ενωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη και με 1% η Τελεία του Απόστολου Γκλέτσου, ενώ το 1,5% επιλέγει άλλο κόμμα.

Από τα στοιχεία της δημοσκόπησης προκύπτει ότι το 15% των ερωτηθέντων δηλώνει αναποφάσιστο, δήλωση που κάνει ένας στους δέκα όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ καθώς και το 14,5% όσων έδωσαν την ψήφο τους στη Ν.Δ. Το μεγαλύτερο κυβερνητικό κόμμα παρουσιάζει υψηλή συσπείρωση, καθώς εμμένει στην επιλογή του το 82% όσων επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιανουάριο, την ίδια ώρα που σταθερό στην επιλογή του μένει το 75% όσων ψήφισαν Ν.Δ. Την υψηλότερη συσπείρωση έχει το ΚΚΕ με 93%, ενώ τη χαμηλότερη το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ με 61%.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μένει πίσω, καθώς πλήττεται και από το αρνητικό ισοζύγιο των μετακινήσεων ψηφοφόρων μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., αφού το 4% όσων έκαναν τον Ιανουάριο κεντροδεξιά επιλογή τώρα στρέφεται προς την Κουμουνδούρου, την ώρα που στην αντίθετη κατεύθυνση -από τον ΣΥΡΙΖΑ προς τη Συγγρού- κινείται μόλις το 1,5% όσων πρόωρα απογοητεύτηκαν από την «πρώτη φορά Αριστερά» διακυβέρνηση.

Πρώτο Θέμα