Ερώτηση κατέθεσε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου της Ν.Δ, κ. Μάνος Κόνσολας, μαζί με άλλους 21 Βουλευτές της ΝΔ, προκειμένου να κατατεθεί νομοθετική ρύθμιση για την παραχώρηση των παραλιών στους δήμους, όπως κάθε χρόνο.

Όπως είναι γνωστό, το Συμβούλιο της Επικρατείας, με προσωρινή απόφαση που εξέδωσε, έκρινε παράνομη την ΚΥΑ που παραχωρούσε, κάθε χρόνο, τις παραλίες στους δήμους σε ό, τι αφορά στα δικαιώματα εκμετάλλευσης και καθαρισμού τους.

Οι ερωτώντες βουλευτές ζητούν να υπάρξει άμεση νομοθετική ρύθμιση από το Υπουργείο Οικονομικών, αφού κινδυνεύει να χαθεί η σεζόν και με δεδομένο ότι η τελική εκδίκαση της υπόθεσης από το ΣτΕ θα γίνει στις 3 Ιουνίου, κάτι που σημαίνει ότι η επίλυση του προβλήματος διαιωνίζεται.

Σε δήλωσή του, ο κ. Κόνσολας επισημαίνει:
«Η κυβέρνηση οφείλει να επιλύσει άμεσα το πρόβλημα που δημιουργήθηκε. Σε διαφορετική περίπτωση, οι δυσμενείς εξελίξεις που θα υπάρξουν θα είναι παράπλευρες.
Η αυτοδιοίκηση θα στερηθεί έσοδα σε μια κρίσιμη περίοδο, ενώ η εικόνα των παραλιών θα είναι απογοητευτική αφού δεν θα υπάρχουν υπηρεσίες, υποδομές αλλά και καθαριότητα.
Είμαστε μια χώρα που επενδύει πολλά στον τουρισμό, στηρίζεται στον τουρισμό. Ας λειτουργήσουμε ανάλογα.
Στην εφαρμογή του αυτονόητου χρειάζονται αυξημένα αντανακλαστικά».
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης των βουλευτών έχει ως εξής:
Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η
Προς
Κύριο Υπουργό Οικονομικών

ΘΕΜΑ: «Άμεση κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης για την παραχώρηση των παραλιών στους δήμους»

Κύριε Υπουργέ,

Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία κρίνεται παράνομη η ΚΥΑ που παραχωρούσε, όπως κάθε χρόνο, τις παραλίες στους δήμους για την τουριστική περίοδο, έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.
Πέρα από την απώλεια εσόδων για την αυτοδιοίκηση και το δημόσιο, υπάρχει ζήτημα και με την παροχή υπηρεσιών και υποδομών προς τους επισκέπτες μας αλλά και τους πολίτες.

Αν οι δήμοι δεν έχουν δικαίωμα εκμετάλλευσης των παραλιών, είναι σαφές ότι δεν θα έχουν την αρμοδιότητα για τον καθαρισμό τους, ενώ δεν θα υπάρξουν υποδομές και υπηρεσίες, όπως η παροχή ύδρευσης, οι ναυαγοσώστες κ.α.
Με δεδομένο ότι η συνεδρίαση του ΣτΕ για να εκδοθεί η τελική απόφαση έχει προσδιοριστεί για τις 3 Ιουνίου, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να χαθεί η τουριστική περίοδος με ανυπολόγιστες επιπτώσεις, όχι μόνο για τα δημόσια έσοδα αλλά και για την εικόνα των παραλιών και του τουρισμού μας.
Κατόπιν των ανωτέρω

Ερωτάται ο Κύριος Υπουργός

1. Εάν προτίθεται να επιλύσει το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με την άμεση κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης προκειμένου να παραχωρηθούν οι παραλίες στους δήμους, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο.

Οι Ερωτώντες Βουλευτής

Σοβαρό ζήτημα προκύπτει για πολλούς δήμους της χώρας, σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των παραλιών.

Το Ε' τμήμα του ΣτΕ με την 646/2015 απόφασή του έκρινε παράνομη τη μαζική παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας στους ΟΤΑ. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ανήκουν στη δημόσια κτήση και προορίζονται για άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών. Η απόφαση αυτή βάζει... μπουρλότο στον σχεδιασμό των δήμων που εκμεταλλεύονταν τις παραλίες , αλλά ταυτόχρονα αφήνει κι ένα μεγάλο κενό στην αξιοποίηση, στη φύλαξη και στην εν γένει προστασία των ακτών.

Δεν έχουν γίνει πολλές λεπτομέρειες γνωστές για την υπόθεση ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες το Ε' τμήμα παραπέμπει την υπόθεση στην Ολομέλεια του συμβουλίου η οποία και θα κρίνει οριστικά την υπόθεση που έφτασε στο ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας μετά από προσφυγή που είχε κάνει πριν 4 χρόνια ο δικηγορικός σύλλογος Αθηνών.

Ο αντιδήμαρχος Χερσονήσου και μέλος του διοικξητικού συμβουλίου της ΚΕΔΕ Αποστολος Λουλουδάκης μιλώντας στην aftodioikisi.gr τόνισε ότι αυτή η απόφαση εάν οριστικοποιηθεί ανατρέπει τα πάντα στην χρήση και την αξιοποίηση των παραλιών.

πηγη:aftodioikisi.gr

Τίτλος: Νησιωτική πολιτική και βιώσιμη ανάπτυξη.

Πραγματική ανάπτυξη στο Αιγαίο προς όφελος των νησιωτικών κοινωνιών, χωρίς στρατηγικό σχέδιο δεν γίνεται. Αυτή η απλή αλλά και συγχρόνως ανεκπλήρωτη αρχή είναι σήμερα, στη παρούσα οικονομική και κοινωνική καθίζηση που βιώνει η χώρα από τα μνημόνια, κάτι παραπάνω από επιτακτική. Η μοναδικότητα του αρχιπελάγους στη Δωδεκάνησο, που καθιστά τα νησιά μας προνομιακούς προορισμούς για επισκέπτες από όλο τον κόσμο και ιδιαίτερο σημείο αναφοράς για την κοινωνία μας, πρέπει να διασφαλιστεί και να ενισχυθεί με ρεαλιστικές πολιτικές που προωθούν την ήπια τουριστική ανάπτυξη σε απόλυτη αρμονία με το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά του κάθε νησιού.

Με δράσεις που δίνουν κίνητρα και κατευθύνσεις για επέκταση της τουριστικής περιόδου πέρα απ’ το καλοκαίρι, τη στιγμή που τα νησιά μας έλκουν τους φυσιολάτρες, τους αναρριχητές, τους ιστιοπλόους, τους γευσιγνώστες, τους φιλόμουσους και τους λάτρεις της ιστορίας από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Επισκέπτες που θέλουν να γνωρίσουν την πραγματική νησιωτική Ελλάδα, πέραν από ξαπλώστρες, πισίνες και φθηνή νυκτερινή διασκέδαση.

Στο στόχο αυτό, θα χρειαστεί η δημιουργία τοπικών χρηματοδοτικών εργαλείων που θα δώσουν δυναμική στο «νησιωτικό» brand name. Η περιφερειακή ανάπτυξη στα νησιά σημαίνει επικοινωνία και δικτύωση, ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό, με ρόλο για τη Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να σταματήσει η πολεοδομική αυθαιρεσία που καταστρέφει τους φυσικούς και περιβαλλοντικούς πόρους του Αρχιπελάγους, προϋποθέτει καθαρές και προσβάσιμες σε όλους παραλίες.

Φτάνει πια η θεωρητική συζήτηση για τις «περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους» της νησιωτικότητας. Για να σπάσει η γεωγραφική απομόνωση πρέπει να εφαρμοστούν έξυπνες ειδικεύσεις που να οδηγούν σε οικονομική ανάπτυξη και πραγματική κοινωνική και εδαφική συνοχή. Στην αλιεία, αλλά και στην προώθηση της ήπιας αγροτικής ανάπτυξης. Με έργα που να εξασφαλίζουν φθηνή ενέργεια και το βασικότερο: Με συντονισμό και διαλειτουργικότητα μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων και υπηρεσιών.
Τέλος, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις συγκοινωνίες. Η περιφερειακή ανάπτυξη στη νησιωτική χώρα, προϋποθέτει αξιόπιστα ακτοπλοϊκά δρομολόγια, ένα δημόσιο δίκτυο συνδυασμένων συγκοινωνιών για τη μεταφορά ανθρώπων και αγαθών. Και φυσικά, τον εκσυγχρονισμό και όχι το ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων που έχουν πρωτεύοντα οικονομικό ρόλο με τη συμβολή τους στη γενικότερη ανάπτυξη και ειδικότερα στον τουρισμό. Η παραχώρηση των αεροδρομίων όπως προωθείται σήμερα από τη συγκυβέρνηση, επιδοτούμενη ουσιαστικά από τους επιβάτες, συνιστά ιδεολογική νεοφιλελεύθερη εμμονή και όχι αναπτυξιακή ανάγκη.

Όλα αυτά θα πρέπει να αποτελούν σήμερα τους κύριους άξονες για την πρακτική – ουσιαστική – εφαρμογή της «ρήτρας νησιωτικότητας». Σε αυτό το στόχο θα προχωρήσουμε μαζί με την κοινωνία. Με συσπείρωση των νησιωτών σε αυτή τη στάση ευθύνης όλων μας απέναντι στη συνέχεια της ζωής, στην αξιοπρέπεια της εργασίας, στο φυσικό περιβάλλον.  
Άρθρο Δ. Γάκη Εφημ Συντακτών 06-11-14
Να σκύψουμε με προσοχή στους χώρους που ζούμε καθημερινά, πλατείες, παιδικές χαρές, πεζοδρόμια, παγκάκια, παρτέρια, πράσινο, παραλίες, νερο….

---Αυτή την περίοδο όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι πολίτες προβληματίζονται για το πρόγραμμα εκτελεστέων έργων και του προϋπολογισμού του 2015.  Η περίοδος είναι πολύ δύσκολη και οι προτάσεις ούτως ή άλλως θα είναι περιορισμένες. Χρειάζεται ειλικρίνεια, αυτοκυριαρχία, αυστηρή ιεράρχηση και οργάνωση για να υλοποιηθούν αυτά τα λίγα που θα προταθούν. Ποια είναι όμως αυτά που πρέπει να προταθούν;
Πριν λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας κείμενο του καθηγητή Τ. Παπαϊωάννου  (θυμάστε πριν λίγα χρόνια  την εντυπωσιακή ομιλία του στον Ορφέα;) που ταιριάζει  και στον τόπο μας και μας βοηθά να απαντήσουμε στο τι να κάνουμε.

 ---Γράφει ο κ. Τ.Π. :  ‘’ Να σκύψουμε με προσοχή και ενδιαφέρον στους χώρους που ζούμε καθημερινά, τις μικρές πλατείες, τις παιδικές χαρές, τα πεζοδρόμια, τα παγκάκια, τα παρτέρια, την ψηλή και χαμηλή βλάστηση. Μικρές έξυπνες παρεμβάσεις χρειάζεται η πόλη και όχι μεγαλόσχημες εξαγγελίες για πανάκριβες πεζοδρομήσεις κεντρικών δρόμων, που ούτως ή άλλως δεν αντιμετωπίζουν μείζονα προβλήματα. Να εγκαταλείψουμε τη λογική της τακτοποιημένης καθαρής βιτρίνας που στο πίσω μέρος της επικρατεί το χάος και όπου συνήθως κρύβουμε τα σκουπίδια.

---Ο πολιτισμός μας, πολιτισμός της αφθονίας και του άκρατου καταναλωτισμού, εκφράζεται με ακρίβεια στον χώρο μέσω του κτισμένου περιβάλλοντος. Γιατί, βλέπεις, θεωρούσαμε την πόλη ποσοτικό μόνο και όχι ποιοτικό μέγεθος. Μας ενδιέφερε το πόσο και όχι το τι ή το πώς. Πόσα διαμερίσματα έβγαιναν στην πολυκατοικία, πόσα τριάρια, τεσσάρια, πόσα δωμάτια, πόσα χιλιοστά... Στον βωμό του πρόσκαιρου κερδοσκοπικού παρόντος θυσιάστηκε κάθε σπιθαμή γης, «αξιοποιήθηκε» κάθε ελεύθερος χώρος, μπαζώθηκαν τα ρέματα και τα ποτάμια μετατράπηκαν σε βρόμικους υπόγειους αγωγούς ή δρόμους, αφού μόνο οι ελεύθεροι χώροι προσφέρονταν για παρκινγκ και δρόμους.

---Το ιδιωτικό επικράτησε συντριπτικά του συλλογικού και του δημοσίου. Η σπέκουλα στη γη υπήρξε καταστροφική και η κοντόφθαλμη λογική μας έβλεπε μόνο το χτισμένο, το πλήρες και όχι το άχτιστο, το κενό, τον ελεύθερο χώρο αναπνοής της πόλης.

---Κι όμως, παρ' όλα αυτά, η πόλη ως ζωντανός οργανισμός που είναι συνεχίζει τη ζωή της. Ένα μικρό πλάτωμα, μια ρωγμή, ένα κενό μπορεί να αποδειχτούν ικανά να αλλάξουν την ποιότητα της ζωής μας, αρκεί να σχεδιαστούν σωστά, με κέφι και φαντασία. Να αποκαλύψουμε πάση θυσία και όπου αυτό είναι εφικτό το φυσικό έδαφος της πόλης, το χώμα, τα βράχια, να δημιουργήσουμε πολλούς μικρούς πυρήνες αναπνοής, διάσπαρτους μέσα στην πόλη. Η ποιότητα ζωής δεν γνωρίζει χωροταξικές διαφοροποιήσεις, πόσο μάλλον ταξικούς διαχωρισμούς και μικροπολιτικές επιλογές.

---Μόνον αν δούμε την πόλη ως ενιαίο και αδιαχώριστο σύνολο μπορούμε να σχεδιάσουμε σωστά, αξιόπιστα και αποτελεσματικά. Δεν υπάρχουν καθαρές και βρόμικες περιοχές, μόνο χώροι ζωής! Ας ανακαλύψουμε, λοιπόν, ξανά την άγνωστη πόλη μας. Να πλησιάσουμε κάθε ξεχασμένη γωνιά της, όσο υποβαθμισμένη κι αν μας φαίνεται, και από εκεί να αρχίσουμε. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας να έχουμε όλοι γνώμη για τον χώρο μέσα στον οποίο ζούμε και αναπνέουμε και όχι μόνον οι τεχνοκράτες σύμβουλοι-μελετητές.
Η πόλη, ούτως ή άλλως, είμαστε Εμείς!’’

Νίκος Μυλωνάς
Η αναψυχή στην παραλία θεωρείται ως κάτι φυσιολογικό για όσους ζούνε κοντά στη θάλασσα και αναγκαίο για τους περισσότερους ανθρώπους των πόλεων.
 
Συνδυάζει εικόνες και βιώματα αναγκαία για την ισορροπημένη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου που δέχεται πανταχόθεν πιέσεις στον καθημερινό βίο του. Η συνεχώς αυξανόμενη τουριστική ανάπτυξη της χώρας μας, τις τελευταίες δεκαετίες, δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για τον αν γίνεται με ορθολογικά χαρακτηριστικά και κυρίως αν η Πολιτεία και οι τοπικές κοινωνίες έχουν αντιληφθεί πού βρίσκεται ο φανερός ή κρυμμένος πλούτος της πατρίδας μας. Σίγουρα η μία διάσταση αφορά στην ιστορία και στον πολιτισμό που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, όμως έχει εξίσου, αν όχι μεγαλύτερη, σημασία ο φυσικός πλούτος του τόπου μας. Η συνεχής εναλλαγή μορφών και εικόνων ως κυρίαρχων στοιχείων της μεσογειακής φύσης.
 
Περπατώντας στις παραλίες της Κω, όπως ίσως και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας, ο καθένας μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με ευχάριστες εκπλήξεις. Πώς αλλιώς να αξιολογήσει ο απλός περιπατητής τη συνάντησή του με τα πανέμορφα κρινάκια που φυτρώνουν στην παραλία της Λάμπης, στη βόρεια ακτή του νησιού, μέσα στο καλοκαίρι, μέσα στον Αύγουστο που ξεραίνει τα πάντα; Είναι πράγματι εντυπωσιακό, από τη μια να βλέπεις τη χλωρίδα της περιοχής να μαραζώνει υπό τον καυτό ήλιο και από την άλλη ολοζώντανα, ζωηρά κρινάκια που φυτρώνουν μέσα στην άμμο, να δηλώνουν την παρουσία τους και να διεκδικούν τον χώρο που τους στερεί η ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναι τόσο γόνιμη η μεσογειακή γη που ακόμη και στην άμμο έχει παραγωγική δύναμη και φροντίζει να μας το θυμίζει.
 
Σε αυτή την περιοχή, μέσα από την άμμο, αναδύεται ένα μοναδικά όμορφο λουλούδι, το κρινάκι της άμμου ή το κρινάκι της Παναγίας όπως έχει καθιερωθεί στην τοπική ονοματολογία, μιας και η άνθισή του είναι σα να γιορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου, κοντά στον δεκαπενταύγουστο.
 
Αυτός ο σπάνιος κρίνος, μια μοναδικής ομορφιάς άγρια αμαρυλλίδα, είναι είδος υπό προστασία, βγάζει τα φύλλα του τον χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται, σα να καίγονται στην καυτή άμμο και από αυτή να ξεπετάγονται κάτασπρα τα άνθη του. Ένα μπουκέτο από λευκούς, μοναδικούς κρίνους που επιβεβαιώνουν την αξία της ζωής σε αντίξοες συνθήκες.
 
Το κρινάκι της Παναγίας, μας δείχνει τη δύναμη της ζωής που ξεπηδά μέσα από αντίξοες συνθήκες. Μας μεταφέρει μήνυμα ελπίδας, αισιοδοξίας και αντοχής σε δύσκολες περιόδους. Ζητά από εμάς, την οργανωμένη κοινωνία των ανθρώπων, το ελάχιστο. Να του επιτρέψουμε να συνεχίσει την ιστορική του πορεία, τη σκληρή μάχη της επιβίωσης, να του αφήσουμε χώρο να αναπνεύσει, ενάντια στην συνεχή επέκταση των οικονομικών δραστηριοτήτων. Είναι κρίμα, προς χάριν μερικών ακόμη τετραγωνικών μέτρων για ομπρέλες και ξαπλώστρες, προς χάριν ασυνείδητων οδηγών που βλέπουν τις παραλίες ως πίστες τετράτροχων οχημάτων, να χάσουμε αυτό το μοναδικό προνόμιο αναγέννησης της φύσης. Διότι αν χαθεί αυτό, τότε πρέπει να προβληματιστούμε μήπως έρχεται και η δική μας σειρά.
 
Αλλά και ως προβολή στην οικονομία του μέλλοντος αν το δούμε πρέπει να αναρωτηθούμε, τι θα απομείνει αν απαξιώσουμε το φυσικό περιβάλλον μας, αν απαξιώσουμε την εναλλακτική πρόταση που μπορεί να διαθέτουμε ζωντανή; Τίποτα.
 
Ωραία ξενοδοχεία μπορούν να φυτρώσουν παντού, κρινάκια όμως πουθενά αλλού.
verena.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot