Σε προχωρημένη σήψη μετέφεραν οι αρχές ένα βρέφος στο νοσοκομείο της Σάμου που βρέθηκε στην περιοχή του Ποσειδωνίου στη Σάμο.

Σύμφωνα με τον διοικητή του νοσοκομείου Γιώργο Ραγγούση το άψυχο σώμα του παιδιού ανήκει σε προσφυγόπουλο και μάλιστα εικάζεται ότι πρόκειται για το βρέφος που αγνοούνταν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες  των επιζώντων, από το ναυάγιο στο Ακρωτήριο Γάτος, που σημειώθηκε την 28η Οκτωβρίου, όπως αναφέρει η era-aegean.

Η ρύπανση που δημιουργείται στις ακτές της Λέσβου από τον τεράστιο όγκο πλαστικών βαρκών και σωσιβίων που αφήνουν πίσω τους οι  πρόσφυγες όταν φθάνουν στο νησί, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και καιρό τοπικούς φορείς.

Ένας νεαρός αρχιτέκτονας  ο 25χρονος Τζέι Μέξης (Jai Mexis)  ο οποίος βρέθηκε ως εθελοντής στη Λέσβο με την «κοινωνική κουζίνα» βρήκε τον τρόπο να αξιοποιήσει τις βάρκες και τα σωσίβια που αποτελούν σκουπίδια στις ακτές δίνοντας παράλληλα λύση και στις αυξημένες ανάγκες που δημιουργούνται το χειμώνα για τη δημιουργία υποδομών προσωρινής  φιλοξενίας προσφύγων.

Μαζί με τον Μυτιληνιό  αρχιτέκτονα τον Γιώργο Μαλακό, ο Τζέι Μέξη άρχισε να φτιάχνει σκηνές στο χώρο των πρώην κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ στη Νέαπολη της Μυτιλήνης. « Υπήρχαν εκεί, κάποιοι σιδερένιοι σκελετοί από τις σκηνές και σκέφθηκα ότι θα μπορούσαμε να  «ντύσουμε» τους σκελετούς αυτούς και να φτιάξουμε ξανά σκηνές. Χρησιμοποιούμε τα πάντα, εκτός από το πλαστικό από τις βάρκες, τους ξύλινους ή πλαστικούς πάτους,  μέχρι τα σχοινιά από τις βάρκες για να δέσουμε τα υλικά που συγκεντρώνουμε.  Με τη βοήθεια και άλλων εθελοντών μέσα σε λίγες ημέρες φτιάξαμε, έξι μεγάλες σκηνές» λέει στα «Νέα της Λέσβου» .

«Είναι ένας τρόπος να για μην αχρηστεύονται όλα αυτά τα υλικά στις παραλίες. Πέρα από το ότι αξιοποιούνται και απομακρύνονται από τις παραλίες όλες αυτές οι βάρκες και τα σωσίβια, βρίσκουμε και λύση στο ζήτημα της στέγασης αυτών των ανθρώπων» λέει ο κ. Γιώργος Μαλακός

Ο Τζέι Μέξης, Έλληνας  με καταγωγή από τις Σπέτσες  που μεγάλωσε στην Ινδία έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στην Σκωτία ενώ ασχολείται με την λεγόμενη  «ανθρωπιστική αρχιτεκτονική» με διπλωματική για τους πρόσφυγες η οποία βραβεύθηκε από το Δήμαρχο της Γλασκώβης. Έχει ασχοληθεί  επίσης με τον σχεδιασμό πρόσθετων μελών σε αναπήρους με τη βοήθεια  της τεχνολογίας των τρισδιάστατων εκτυπωτών ( 3D printers)  προσφέροντας πολύ σημαντική βοήθεια σε πρόσφυγες.

Το 2014 ήταν μέλος αποστολής στην Ιορδανία όπου συμμετείχε με σχέδιά του, στην κατασκευή δυο κτιρίων στον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό που υπάρχει εκεί. «Εκεί φτιάχθηκε ο μεγαλύτερος οικισμός μέσα σε τρεις μήνες. Ένας άλλος «Βόλος» έγινε μέσα σε μερικές εβδομάδες» μας λέει χαρακτηριστικά.  Αυτό το διάστημα βρίσκεται σε επαφή με το Δήμο του Άμστερνταμ προκειμένου να μεταβεί να βοηθήσει με την τεχνογνωσία του σε ένα πρωτοποριακό κέντρο για τους πρόσφυγες που πρόκειται να γίνει εκεί.

Στη Μυτιλήνη βρέθηκε ακολουθώντας μια αποστολή εθελοντών της Κοινωνικής Κουζίνας. «Στο χώρο των πρώην κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ όπου είναι η έδρα της κοινωνικής κουζίνας στη Μυτιλήνη, είδα ότι θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε όλα αυτά τα υλικά και να φτιάξουμε σκηνές που τόσο έχει ανάγκη το νησί» λέει ο ίδιος.

Η ιδέα του που «κυκλοφόρησε» πολύ γρήγορα μέσω του facebook βρήκε πολύ γρήγορα πολλούς υποστηρικτές και εθελοντές που πλαισίωσαν την προσπάθειά του. «Είχαμε επίσης πολύ μεγάλη υποστήριξη από το Δήμο Λέσβου καθώς ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Κατζανός μας παραχώρησε φορτηγό για την συγκέντρωση των υλικών. Πέρα από το Δήμο ήρθαν πολλοί εθελοντές που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ώστε να φτιάξουμε σκηνές και σε άλλα σημεία του νησιού όπου υπάρχει ανάγκη, όπως στο Κέντρο Καταγραφής στη Μόρια.

Και άλλα υλικά

Εκτός όμως από σκηνές,  σκεφθήκαμε αξιοποιώντας όλους αυτούς τους τόνους «σκουπιδιών» από τις παραλίες να φτιάξουμε και άλλα χρηστικά αντικείμενα όπως είναι αδιάβροχα, ή σακίδια  που θα διατίθενται στους πρόσφυγες. Σ’ αυτό θα χρειαστούμε τη βοήθεια από ράφτες στο νησί και ήδη έχουμε εθελοντές που έχουν δηλώσει ενδιαφέρον να ενισχύσουν την προσπάθεια αυτή».

Ο Τζέι Μέξης ζει στην Αθήνα ενώ το προσφυγικό ζήτημα στη Λέσβο έχει γίνει η αιτία  να έχει επισκεφθεί πολλές φορές πλέον το νησί. «Όταν ολοκληρώνεται μια αποστολή στο νησί, ο αποχωρισμός είναι πάντα πολύ δύσκολος. Είναι τόσες  οι ώρες της εντατικής δουλειάς και τόσο πολλές οι ανάγκες, που παρά την κόπωση, δεν θέλεις να φύγεις» μας λέει χαρακτηριστικά.

http://www.lesvosreport.gr/

Υπέρ της παραχώρησης, για την προσωρινή στέγαση προσφύγων, του χώρου που βρίσκεται εντός της αδόμητης αρχαιολογικής ζώνης του Ρωμαϊκού Ωδείου στην Κω και ο οποίος χρησιμοποιείται από τον Δήμο ως χώρος στάθμευσης κυρίως κατά τους θερινούς μήνες, τάχθηκε το ΚΑΣ.

Τα μέλη του Συμβουλίου ξεπέρασαν το «εμπόδιο» της απόλυτης ζώνης προστασίας (εντός της οποίας βρίσκεται ο επίμαχος χώρος) και τοποθετήθηκαν υπέρ του αιτήματος της οργάνωσης «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», που τον ζήτησε για την τοποθέτηση δυο θερμαινόμενων σκηνών, οι οποίες θα παρέχουν κατάλυμα για 240 ανθρώπους, καθώς και 12 χημικών τουαλετών.

Όπως ανέφερε ο Απόστολος Βεΐζης, διευθυντής προγραμμάτων των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα», ο οποίος παραβρέθηκε στη συνεδρίαση, «κάθε μέρα καταφθάνουν στο νησί 300 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους μένουν για τρεις μέρες. Υπάρχει ανάγκη άμεσης παρέμβασης της Πολιτείας για τη στέγαση, υγιεινή, σίτιση, ιατρική φροντίδα τους». «Άνθρωποι ακόμα κοιμούνται έξω, έρχεται χειμώνας. Πρέπει κάτι να γίνει», τόνισε, συμπληρώνοντας ότι από τον Μάρτιο του 2015 η οργάνωση έχει δει σε όλα τα σημεία εισόδου της χώρας πάνω από 16.000 ασθενείς πρόσφυγες, από τους οποίους το 62% συνδέεται με τις συνθήκες διαβίωσης. «Το πρόβλημα στέγασης των προσφύγων στην Κω είναι τεράστιο», συμπλήρωσε. «Παρά τις προσπάθειες που έχουμε καταβάλλει, δεν υπάρχει ανταπόκριση. Οι χώροι υποδοχής είναι ανύπαρκτοι. Για κάποιο διάστημα δόθηκε το ξενοδοχείο Κάπτεν Ηλίας, αλλά το πήρε πίσω η Τράπεζα Πειραιώς. Έχουμε προσπαθήσει σε όλα τα επίπεδα, οι ενέργειες δεν έχουν αποδώσει», ανέφερε.

Το θέμα συγκίνησε τα μέλη του ΚΑΣ τα οποία, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου ως προς την παραχώρηση (που στη συνέχεια αναίρεσε), έδωσαν το «πράσινο φως» στο αίτημα του μη κερδοσκοπικού σωματείου. «Κατ’ εξαίρεση και για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους», όπως επισημάνθηκε στην τελική γνωμοδότηση.

Είχαν προηγηθεί οι τοποθετήσεις αρκετών μελών του Συμβουλίου, που έδειξαν με περίσσεια την ανθρωπιά τους. «Έχει καταστραφεί η Παλμύρα, το Χαλέπι, η Λαοδικεία... Εκεί δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τώρα πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, είναι υποχρέωσή μας», δήλωσε συγκινημένη η Αγγελική Κοτταρίδη, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας. «Μεταξύ ανθρώπινης ζωής και μνημείων, προηγείται η ζωή», είπε ο Δημήτρης Αθανασούλης, προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, που θύμισε ότι οι πρόσφυγες του ’22 φιλοξενήθηκαν στην Αχειροποίητο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε όλες τις εκκλησίες.

«Σ’ ένα νησί με τόσα ακίνητα, τόσες αδόμητες εκτάσεις και χώρους στάθμευσης, ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος θα έβρισκε χώρους. Αυτό δείχνει απάθεια και αδιαφορία», δήλωσε από την πλευρά του ο Μανόλης Κορρές, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ. «Να δούμε την ανθρωπιστική ωφελιμότητα του αρχαιολογικού χώρου, πέρα από την τουριστική. Να πάνε εκεί οι πρόσφυγες. Θα είναι χρήσιμο για όλους», σημείωσε η Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, αρχαιολόγος, προϊσταμένη του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.
«Κάνουμε μια υπέρβαση. Ενώ θα ήταν μονόδρομος, παραβαίνουμε αυτό που στενά ορίζει ο νόμος, κάνουμε μια έξοδο από αυτό που μας περιβάλλει, είναι τιμή για εμάς και το Συμβούλιο», δήλωσε ο Δημήτρης Καρύδης, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ, ο οποίος μίλησε για επανάληψη της ιστορίας, δίνοντας ως παράδειγμα το ’22, αλλά και το ’56, «όταν οι Έλληνες στη Γερμανία στέκονταν στην ουρά, πίσω από τους Γερμανούς με τις κοιλιές. Τώρα είμαστε εμείς με τις κοιλιές και πίσω μας φοβισμένοι οι ξένοι. Πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας», τόνισε. «Ο πολιτισμός δεν είναι τα μνημεία, είναι ουσιαστικά οι άνθρωποι», είπε ο Νικόλαος Σταμπολίδης, καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, αναφέροντας, με συγκίνηση, ότι και οι δικοί του γονείς ήταν πρόσφυγες.

Αίσθηση πάντως προκάλεσε στα μέλη, εκτός από την αδυναμία να βρεθεί άλλος αδόμητος χώρος στο νησί, και μια επιστολή από τον Δήμο της Κω, κατά την οποία εκφραζόταν η έντονη αντίθεσή του στη «μετατροπή του αρχαιολογικού χώρου του Ρωμαϊκού Ωδείου της Κω σε καταυλισμό προσφύγων και παράνομων μεταναστών», αντίθεση που περιλαμβάνει, κατά τον Δήμο, όλους τους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού. Σημειώνεται, πάντως, ότι μια βδομάδα πριν, με «έγκριση» από το ΚΑΣ, παραχωρήθηκε τμήμα του αρχαιολογικού χώρου στο Λινοπότι στην Κω για την προσωρινή φιλοξενία προσφύγων.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ