Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως μπορεί τέτοια άνθρωποι να χάνονται. Ο Γιάννης Κακλιός ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος μια ευγενική φυσιογνωμία γεμάτη ζωή και χαμόγελο. Ένας άνθρωπος που και λίγο να τον γνώριζες τον ένιωθες πάρα πολύ. Βιβλίο ανοιχτό. Μια βαθιά ψυχή. Γινόταν φίλους σου μόνο απο την ακτινοβολία που σου χάριζαν τα μάτια του και το χαμόγελο του. Ο Γιάννης έδινε μεγαλείο στην ταπεινότητα.
Η προσφορά του στα κοινά όσο αθόρυβη ήταν τόσο αποτελεσματική ήταν. Υπάρχουν πολλά που έρχονται στο μυαλό μου. Μπορεί και πρέπει ο Γιάννης να χρησιμοποιείται σαν παράδειγμα συμπεριφοράς και δράσης απο τους νέους αιρετούς της αυτοδιοίκησης.
Εγκάρδια συλληπητήρια στην οικογένεια του. Ευχομαι να βρίσκουν τη δύναμη να αντέχουν την απώλεια του.