Νέο δημοσίευμα για πώληση μικρών νησιών που ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο, δημοσιεύει το Business Insider.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι δεκάδες νησιά είναι έτοιμα προς πώληση και ότι η χώρα "στενάζει" από σειρά μέτρων λιτότητας και περιμένει οικονομική βοήθεια από διεθνείς πιστωτές – άρα κάθε σεντ μετρά».

Ο ιστότοπος Privateislandsonline.com περιέχει λεπτομέρειες για κάποια από αυτά τα νησιά και αναγράφει τιμές πώλησης «τόσο χαμηλές, όσο 3 εκατ. ευρώ, συνεχίζει το δημοσίευμα.

«Η τιμή αυτή είναι χαμηλότερη απ' όσο κοστίζει ένα σπίτι σε ακριβή συνοικία του Λονδίνου».

Μόλις πέρυσι, σύμφωνα με το άρθρο, πουλήθηκε αριθμός νησιών μέσω του Private Islands Online, αλλά «υπάρχουν ακόμα μερικές ευκαιρίες».

Μάλιστα, όπως αναφέρεται «αναλάβαμε να τσεκάρουμε εμείς τα νησιά που έχουν κοστολογηθεί και τα κατατάξαμε από το πιο ακριβό στο πιο φθηνό».

Ο κατάλογος έχει ως εξής:

7. Δουλίχιο – 40 εκατ. ευρώ (28,4 εκατ. στερλίνες, 44,1 εκατ. δολ.)

Τοποθεσία: Ιόνιο Πέλαγος
Ανάπτυξη: Καμία
Έκταση: 5,4 εκατ. τετραγωνικά μέτρα
Είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό νησί προς πώληση αυτή τη στιγμή, αναφέρεται από το Privateislandsonline.com. Το υψηλότερο σημείο του νησιού βρίσκεται 250 μ. πάνω από τη θάλασσα. Εχει 4.000 ρίζες ελιάς και χαμηλούς θάμνους. Είναι ευκαιρία για κάποιον που θέλει να το μετατρέψει σε λουξ τουριστικό θέρετρο.

6. Νησί στο Βόρειο Αιγαίο - 35 εκατ. ευρώ (25,9 εκατ. στερλίνες, 38,6 εκατ. δολ.)

Τοποθεσία: Χώρα
Ανάπτυξη: Καμία
Εκταση: 384.029 τετρ. μέτρα
Το νησί αυτό βρίσκεται σε απόσταση μόλις μισής ώρας με ταχύπλοο από την Αθήνα. Ενδιαφέρον δείχνουν ήδη πολλοί διεθνείς μεσίτες ακινήτων, σύμφωνα με το Private Islands Online, για τον λόγο ότι βρίισκεται τόσο κοντά στην ελληνική πρωτεύουσα.

5. Άγιος Θωμάς - 15 εκατ. ευρώ (10,7 εκατ. στερλίνες, 16,5 εκατ. δολ.)

Τοποθεσία: Κόλπος του Σαρωνικού, κοντά στην Κόρινθο
Ανάπτυξη: Καμία
Έκταση: 1,21 εκατ. τ.μ.

Ο Άγιος Θωμάς απέχει μόλις 20 λεπτά με θαλάσσιο ταξί από την Κόρινθο και 45 λεπτά από την Αθήνα. Αποτελεί μέρος της αλυσίδας Διαπόρι του Αργοσαρωνικού «μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί μυθκή για τα σμαραγδένια νερά της και τα γραφικά νησιά της».

Τοποθεσία: Αιγαίο Πέλαγος
Ανάπτυξη: ΚαμίαΕκταση: 1,13 εκατ. τ.μ.

Η μεγάλη έκταση στην καρδιά του Αιγαίου έχει καταπληκτική συγκοινωνία και χαρακτηρίζευαι ως το τέλειο μέρος για την κατασκευή εγκαταστάσεων για ιστιποπλοΐα, καταδύσεις και θαλάσσια σπορ. Βρίσκεται μεταξύ Φολέφγανδρου και Σίκινου (βρίσκονται σε απόσταση 10 λεπτών με ταχύπλοο). Καθ'όλη τη διάρκεια του έτους και τα δυο νησιά έχουν καθημερινά δρομολόγια  από και προς Πειραιά.

3. Στρογγυλό - 4,5 εκατ. ευρώ (3,2 εκατ. στερλίνες, 5 εκατ. δολ.)

Τοποθεσία: Δωδεκάνησα
Ανάπτυξη: Καμία
Εκταση: 218.530 τ.μ.

Βρίσκεται πολύ κοντά στο νησί Μάραθος. Αν και δεν έχει ανάπτυξη, το νερό του μπορεί να γίνει πόσιμο με απλή διαδικασία φιλτραρίσματος, ενλω μπορεί να ηλεκτροδοτηθεί από τον Μάραθο.

2. Αγροτεμάχιο στην Κύθνο. Κοστολογείται στα 3,5 εκατ. ευρώ (2,7 εκατ. στερλίνες, 3,96 εκατ. δολ.)

Τοποθεσία: Δυτικές Κυκλάδες στο Αιγαίο
Ανάπτυξη: Ναι
Εκταση: 191,182 τ.μ.

Το νησί απέχει μόλις μια ώρα από την Αθήνα και στο συγκεκριμένο κομμάτι προς πώληση υπάρχουν ήδη 20 με 25 γραφικά σπιτάκια. Υπάρχουν δρόμοι και κτήρια. Η τιμή έχει υποχωρήσει από τα αρχικά 5 εκατ. ευρώ τον περασμένο Ιούνιο.

1. Χερσόνησος Λυχνάρι- 3 εκατ. ευρώ (2,1 εκατ. στερλίνες, 3,3 εκατ. δολ.)

Τοποθεσία: 10 λεπτά δυτικά από την Κόρινθο
Ανάπτυξη: Καμία
Εκταση:  384.451 τ.μ.
Οι ιδιοκτήτες μάλλον επιθυμούν γρήγορα την πώληση γαιτί η τιμή πρόσφατα υποχώρησε στο μισό.Εχει πολυτελείς εγκαταστάσεις, καθώς και πόσιμο νερό, αλά και πολλά ελαιόδεντρα.

Το ελληνικό χρέος μπορεί να φτάσει ακόμη και το 258.3% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 ή να πέσει στο 62.6% του ΑΕΠ μέχρι το 2060, σύμφωνα με την επίσημη ανάλυση της πορείας του ελληνικού χρέους από τους ευρωπαίους πιστωτές, την οποία επικαλείται δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal.

Η μελέτη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους συντάχθηκε από τους ευρωπαίους δανειστές της Ελλάδας και σύμφωνα με όσα αναφέρει η Wall Street Journal σε αυτή εξετάζονται τέσσερα διαφορετικά σενάρια για την ελληνική οικονομία και πως θα διαμορφωθεί το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σε καθένα από αυτά έως το 2060.

Οι μεγάλες διακυμάνσεις των εκτιμήσεων για την πορεία του ελληνικού χρέους καταδεικνύουν τη δυσκολία των συζητήσεων, αναφέρει χαρακτηριστικά η WSJ.

Σύμφωνα με την ανάλυση, στο καλύτερο σενάριο, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να μειωθεί στο 62,6% το 2060, ενώ, στο χειρότερο σενάριο, να αγγίξει το 258,3% του ΑΕΠ. Στο βασικό σενάριο που εξετάζει η μελέτη, το ελληνικό χρέος θα φτάσει στο υψηλότερο σημείο του το 2016 (182.9% του ΑΕΠ) και μετά θα αρχίζει να πέφτει φτάνοντας στο 104.9% το 2060.

Οι διαφορές στα σενάρια προκύπτουν από τις διαφορετικές προβλέψεις αναφορικά με την ανάτπυξη και το πρωτογενές πλεόνασμα. «Το υψηλό ποσοστό του χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας σε σχέση με το ΑΕΠ συνηγορούν στο ότι υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες αναφορικά με την βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της Ελλάδας μακροπρόθεσμα» αναφέρει η έκθεση, σύμφωνα με την WSJ.

To σχετικό έγγραφο περιλαμβάνει και τα μέτρα που προτείνει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) για την ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας. O ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας (ESM), προτείνει tην επέκταση, κατά πέντε έτη, της μέσης ωρίμανσης των δανείων που έλαβε η Ελλάδα από το EFSF, στα 37,5 έτη, τη σταθεροποίηση της ετήσιας αποπληρωμής των δανείων του EFSF στο 1% του ΑΕΠ έως το 2050, τη θέσπιση πλαφόν 2% στο επιτόκιο των δανείων της Ελλάδας από το EFSF έως το 2050 και την επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών που αποκόμισαν οι Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης από τα ελληνικά δάνεια, τα οποία θα ανέλθουν στα 8 δισ. ευρώ

O ESM θεωρεί επίσης ότι τυχόν εναπομείναν ποσό από το "πακέτο" διάσωσης των 86 δισ. ευρώ, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να αποπληρωθούν τα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο τέλος του προγράμματος.

Σύμφωνα με το βασικό σενάριο, τα προτεινόμενα μέτρα θα οδηγήσουν το ελληνικό χρέος στο 73,6% του ΑΕΠ έως το 2060 υπό την προϋπόθεση ότι η Αθήνα θα εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα στήριξης και ο ρυθμός ανάπτυξης και το κόστος χρηματοδότησης θα διαμορφωθούν στα προσδοκώμενα επίπεδα. Χωρίς την ελάφρυνση, το χρέος εκτιμάται ότι θα διαμορφώνεται στο 104,9% του ΑΕΠ το 2060.

Τα μέτρα που προτείνονται στο έγγραφο επικεντρώνονται κυρίως στα δάνεια που είχαν δοθεί στην Ελλάδα από το EFSF στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος στήριξης. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να οφείλει στο ταμείο διάσωσης της Ευρωζώνης 130,9 δισ. ευρώ.

Παρεμβάσεις με μετακύλιση του χρόνου ωρίμασης του ελληνικού χρέους, για τις φορτωμένες από πλευράς πληρωμών χρονιές από το 2023 ? 2043, σύνδεση της αποπληρωμής χρέους με την εξέλιξη του ελληνικού ΑΕΠ,

δεκαετή επέκταση της περιόδου χάριτος για την αποπληρωμή των τόκων, πλαφόν στα επιτόκια, εφαρμογή μέτρων με αιρεσιμότητα (conditionality) ανά χρονικές περιόδους, περιλαμβάνουν τα μυστικά σχέδια που επεξεργάζονται Ευρωπαίοι τεχνοκράτες ενόψει της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Μία συζήτηση, που με κεντρικό καταλύτη, την ανάγκη προσέλευσης του ΔΝΤ στη διαπραγμάτευση υπό το βάρος της προσφυγικής κρίσης, φαίνεται πως ανοίγει συντομότερα από ό,τι αναμενόταν και η οποία θα οδηγήσει σε ένα πολυετές «Σύμφωνο Χρέους» με τους πιστωτές, δεσμεύοντας τη χώρα για πιστή δημοσιονομική εξυγίανση και δύσκολες μεταρρυθμίσεις, αλλά δημιουργώντας υπό προϋποθέσεις παράθυρο ευκαιρίας για σταθεροποίηση της οικονομίας.

Με τα δεδομένα έως τώρα, και αφού το «κούρεμα» αποκλείεται από τους Ευρωπαίους, το παιχνίδι της αναδιάρθρωσης θα παιχθεί σε τέσσερα «μέτωπα» και έρχεται πλέον δυναμικά στο προσκήνιο αφού κεντρικός στόχος φαίνεται να είναι η επίτευξη συνολικής συμφωνίας για αξιολόγηση και χρέος, έως τα τέλη Απριλίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες πλατφόρμα για τη λύση που κυοφορείται στο παρασκήνιο αποτελεί, για το ευρωπαϊκό στρατόπεδο, σχέδιο που είχε καταρτίσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης το καλοκαίρι του 2015.

Η λογική του σχεδίου φέρεται να παραμένει σταθερή, με αλλαγές βεβαίως στην αριθμητική του σχεδίου που έχει επικαιροποιηθεί. Τεχνοκράτες στο εξωτερικό εκτιμούν πάντως πως το συγκεκριμένο σχέδιο είναι αρκετά συντηρητικό για τα δεδομένα του ΔΝΤ και μένει στην πράξη να αποδειχθεί πώς θα κλιμακωθεί η αντιπαράθεση γύρω από το θέμα μεταξύ Ευρωζώνης και Ταμείου και ποια θα είναι τα περιθώριαμεγαλύτερων παραχωρήσεων. Στην αφετηρία πάντως της διαπραγμάτευσης τα δεδομένα είναι τα εξής:

1 Oι Ευρωπαίοι θα κάνουν κάποιες παραχωρήσεις, αλλά όχι ριζοσπαστικές με μεγάλο κόστος, τις οποίες θα πρέπει να αιτιολογήσουν στα Κοινοβούλια τους σε μια τεταμένη περίοδο.

2 To Ταμείο δεν αναδιαρθρώνει τα δικά του δάνεια οχυρωμένο πίσω από τις καταστατικές του ιδιαιτερότητες, ενώ τα δάνειά του είναι τα πιο ακριβά δάνεια που παίρνει η Ελλάδα, αφού ο ESM μάς δανείζει με εξαιρετικά χαμηλό κόστος και τα επιτόκια στα διμερή δάνεια του πρώτου πακέτου θα ήταν αρνητικά, εάν δεν πληρώναμε ένα πολύ μικρό premium.

3 Μία μεσοβέζικη λύση, ειδικά εάν συνδεθεί με πολύ ισχυρό καθεστώς αιρεσιμότητας (condi-tionality) θα περιορίσει τον καταρχήν θετικό αντίκτυπο στις αγορές, από την απόφαση περί αναδιάρθρωσης με δυνητικό κίνδυνο να καθυστερήσουν κινήσεις αναβάθμισης και περιορισμού του κόστους ΔΝΤ για το σύνολο της οικονομίας.

To ευρωπαϊκό σχέδιο
Πάντως εδώ και καιρό ο ESM εμφανίζεται να προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα, όπως είχε γίνει πρόσφατα με την έκδοση 40ετούς ομολόγου που μπορεί να ανανεώνεται σε ετήσια βάση, με χαμηλό επιτόκιο.

Αυτό το γεγονός, που δεν συνδέθηκε ευθέως με το ελληνικό ζήτημα, εκτιμούν ορισμένοι αυτό που υπονοείται πλέον καθαρά, ότι δηλαδή στο παρασκήνιο οι συζητήσεις είναι εντατικές, για τη μορφή που θα έχει η ελάφρυνση χρέους. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς άλλωστε πως ο βασικός «πελάτης» του ESM -και σε λίγο καιρό ο μοναδικός- είναι η χώρα μας. Κυρίαρχο ρόλο στον τρόπο που θα αξιολογείται η βιωσιμότητα του χρέους θα είναι πλέον όχι η σχέση του ως προς το ΑΕΠ της χώρας αλλά οι ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησής του. Το σχέδιο που έχει επεξεργαστεί ο ESM κινείται στη βάση της παραδοχής ότι οι ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους δεν θα υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ ετησίως.

Ο Μηχανισμός έχει εντοπίσει ως τα πλέον προβληματικά χρόνια για την εξυπηρέτηση του χρέους το διάστημα μεταξύ 2023 ? 2043, καθώς οι ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους υπερβαίνουν το 15% ετησίως. Όπως προκύπτει από διαρροές εγγράφων του ESM εξετάζεται το σενάριο να «κλειδώνουν» οι ετήσιες, προγραμματισμένες αποπληρωμές του χρέους στο 1% του ΑΕΠ για την περίοδο 2023 ? 2033 και στο 1,5% του ΑΕΠ για την περίοδο από το 2034 έως το 2044.

Ό,τι χρέος απομένει να αποπληρωθεί από αυτή τη διευθέτηση θα σπάει σε ισόποσες δόσεις και θα αποπληρώνεται μετά το 2044, πιθανόν τοκοφόρο. Η σύνδεση με τις ρήτρες ΑΕΠ φέρει πάντως μειονεκτήματα αφού, όπως σχολιάζουν παράγοντες της αγοράς, η ένταξή της στη διαπραγμάτευση, αφαίρεσε ισχύ από άλλα σενάρια όπως, για παράδειγμα, η ύπαρξη χαριστικών περιόδων και για το κεφάλαιο.

Στα πιθανά σενάρια είναι η επέκταση της περιόδου χάριτος για την πληρωμή τόκων να επεκταθεί για άλλα δέκα χρόνια από το 2022 και μετά αλλά και να μετατραπεί σε σταθερό το επιτόκιο για την εξυπηρέτηση του χρέους για την περίοδο 2023 - 2033. Ό,τι απομένει από τη διευθέτηση αυτή προς αποπληρωμή θα αποπληρωθεί σε ισόποσες δόσεις από το 2044 και μετά.

Το δίκοπο μαχαίρι των αυστηρών όρων
Όπως έχουν προειδοποιήσει ακόμη και οι τεχνοκράτες του ESM, ένα ισχυρό conditionality, υπό όρους εφαρμογή της ρύθμισης για το χρέος, θα υπονομεύσει την ίδια τη λύση. Η Ελλάδα έχει κακό ιστορικό στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων.

Εάν για πολιτικούς λόγους οι Ευρωπαίοι «δέσουν» τη χώρα με πολύ αυστηρούς όρους, δεσμεύοντας την απελευθέρωση μέτρων για το χρέος με υλοποίηση συγκεκριμένων σκληρών μεταρρυθμίσεων, είναι πιθανόν ξένοι οίκοι για παράδειγμα να καθυστερήσουν τη διαδικασία αναβαθμίσεων, που θα δράσει καταλυτικά στη μείωση του κόστους δανεισμού για το δημόσιο και κατ' επέκταση για όλη την οικονομία. Ως προϊόν συμβιβασμού δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί ένα μεγάλο μέρος των μέτρων να δοθεί εκ των προτέρων, αλλά ένα άλλο μέρος να συνδεθεί με δημοσιονομική εποπτεία και συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, τα επόμενα χρόνια.

Η δεξαμενή των μέτρων
Ιδιωτικοποιήσεις, περαιτέρω μειώσεις δημόσιων δαπανών, αξιολόγηση και μείωση του αριθμού των, εποπτευόμενων από το Δημόσιο, περίπου 1.800 νομικών προσώπων, εφαρμογή κινητικότητας μέσα στις δομές του Δημοσίου, κατάργηση φοροαπαλλαγών και εξαιρέσεων, μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, είναι ορισμένοι από τους τομείς που το πιθανότερο είναι να αποτελέσουν δεξαμενή για τα μέτρα που θα συνοδεύουν τη λύση για το χρέος.

Ερωτήματα
Τρία μεγάλα ερωτήματα για τη διαπραγμάτευση:
Για ποια δάνεια θα μιλάμε. Καταρχήν ο σχεδιασμός των Ευρωπαίων περιορίζεται στο δεύτερο πακέτο δανείων από τον ESM. Δεν μπορεί να αποκλειστεί να ενταχθεί στη λύση και το πρώτο πακέτο των 52,9 δισ. ευρώ των διμερών δανείων.

Οι όροι διάθεσης του νέου δανείου στο πλαίσιο του τρίτου Μνημονίου από τον ΕSM και αν αυτό θα διατεθεί μόνο με το κόστος που θα επωμιστεί ο Μηχανισμός.

Ποια θα είναι η στάση του ΔΝΤ, και εάν η λύση που θα μπορέσουν να αντέξουν σε πολιτικό επίπεδο οι Ευρωπαίοι θα πυροδοτήσει σκηνικό έντασης ή και ρήξης με το Ταμείο. «Κάποια στιγμή πρέπει όλοι να αποφασίσουν εάν θέλουν ή όχι το Ταμείο. Δεν μπορείς να το χρησιμοποιείς "α λα καρτ"», εκτιμούν κορυφαία τραπεζικά στελέχη, κάτι στο οποίο καλείται να απαντήσουν Ελλάδα και Ευρώπη.

Γενναίες αποφάσεις ζητά ο ΟΟΣΑ

Μεγάλες χρονικές επεκτάσεις στις λήξεις του χρέους και της περιόδου χάριτος για την αποπληρωμή τόκων αλλά και κεφαλαίου θα διασφάλιζαν χαμηλές και σταθερές πληρωμές για το ελληνικό χρέος, μακροπρόθεσμα, συρρικνώνοντας την αβεβαιότητα των αγορών για την ελληνική οικονομία.

Παράλληλα ο ΟΟΣΑ ζητά μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων που κυριαρχούν στα δάνεια από τον επίσημο τομέα σε σταθερού επιτοκίου, στα τρέχοντα επίπεδα για να δοθεί ανάσα για να ανακάμψει η οικονομία και να «δουλέψουν» οι μεταρρυθμίσεις. Για παράδειγμα σύμφωνα με τον Οργανισμό η μετατροπή όλου του χρέους από τον ESM μαζί με τα διμερή δάνεια των 52,9 δισ. ευρώ από το πρώτο πακέτο σε δάνεια σταθερού επιτοκίου θα μείωνε αισθητά τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας δίνοντας σήμα στις αγορές.

imerisia.gr

Ο επικεφαλής του Ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, ύψους 500 δισ. ευρώ, υποβαθμίζει τις προσδοκίες ότι η Ελλάδα θα λάβει μεγάλη διαγραφή χρέους, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι απαραίτητη για να συνεφέρει την οικονομία της χώρας και είναι απίθανο να γίνει αποδεκτή από τους ευρωπαίους πιστωτές.

Ο Κλάους Ρέγκλινγκ, διευθύνων σύμβουλος του ESM δηλώνει πως η Ελλάδα έχει ήδη επωφεληθεί από γενναιόδωρους όρους δανειοδότησης που είναι οι πλέον ευνοϊκοί «στην παγκόσμια ιστορία».

Σε συνέχεια της επανεκλογής του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, προσθέτει, οι πλευρές εμφανίζονται να έχουν μειώσει τις διαφορές τους καθώς ετοιμάζονται να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για την πιθανή απομείωση χρέους αργότερα φέτος.

«Νομίζω ότι τώρα υπάρχει μεγάλη σύγκλιση», δηλώνει. «Η ελληνική κυβέρνηση συνειδητοποιεί ότι δεν θα υπάρξει ονομαστικό κούρεμα χρέους, και για καλούς λόγους. Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ‘πουλήσει’ ότι έχει συμβεί ήδη -και αυτό ίσως να έγινε- πολύ θετικά στους ψηφοφόρους της, τον ελληνικό λαό, γιατί τα οφέλη είναι εδώ σε κάθε περίπτωση».

Ως μέρος της συμφωνίας του Ιουλίου, οι ευρωπαίοι πιστωτές συμφώνησαν να ξανανοίξουν τις συζητήσεις για το χρέος ως μέρος της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος που αναμένεται να ξεκινήσει τον επόμενο μήνα. Ο κος Ρέγκλινγκ (του οποίου ο ESM θα κατέχει πάνω από το 60% του ελληνικού χρέους στο τέλος του προγράμματος διάσωσης των 86 δισ. ευρώ) μπορεί να παίξει κεντρικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις.

Παρότι όμως ο κος Ρέγκλινκ συμφωνεί ότι η συμφωνία του Ιουλίου θα οδηγήσει σε κάποιας μορφής ελάφρυνση χρέους, έχει επανειλημμένα αρνηθεί την ανάγκη για μεγάλης κλίμακας απομειώσεις, μια άποψη που έδωσε την «κάλυψη» στο Βερολίνο και άλλες βόρειες χώρες που έχουν αντισταθεί σε τέτοιες αναδιαρθρώσεις.

Το επιχείρημα του κου Ρέγκλινγκ είναι ότι το χρέος της Ελλάδας πρέπει να μετρηθεί με το πόσα η Αθήνα θα πρέπει να πληρώνει τώρα σε ετήσια βάση αντί για το συνολικό μέγεθος του χρέους. Επιμένει ότι οι ιδιώτες επενδυτές, που εν τέλει θα πρέπει να αντικαταστήσουν τους επίσημους δανειστές, ενδιαφέρονται περισσότερο για αυτές τις ροές πληρωμών αντί για το συνολικό ύψος του χρέους, το οποίο παραμένει το μεγαλύτερο στην ευρωζώνη και συνεχίζει να αυξάνει.

Τόσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – βασικός υπέρμαχος της ελάφρυνσης χρέους για την Ελλάδα – όσο και η Αθήνα έχουν αποδεχθεί ότι δεν θα γίνουν «κουρέματα» ή διαγραφή της αξίας των υφιστάμενων δανείων διάσωσης της χώρας. Αλλά το ΔΝΤ ειδικότερα, έχει πιέσει για επιμήκυνση των ωριμάνσεων κατά δέκα και πλέον χρόνια με «περιόδους χάριτος» όπου η Αθήνα δεν θα πληρώνει καν τους τόκους.

Τον Ιούλιο, το ΔΝΤ προειδοποίησε ότι η Ελλάδα χρειάζεται «μια ελάφρυνση χρέους πολύ μεγαλύτερη από ότι έχει εξεταστεί ως τώρα – και από ότι έχει προταθεί από τον ESM». Το αίτημα προκάλεσε ερωτήματα για το αν το ΔΝΤ θα δεσμευτεί τελικά σε ένα τρίτο πακέτο διάσωσης, κάτι που το Βερολίνο θεωρεί πολύ σημαντικό να κερδίσει την έγκριση της Bundestag για τα πακέτα διάσωσης.

«Μου φαίνεται λίγο υπερβολικό», είπε ο κ. Ρέγκλινγκ, αναφερόμενος σε ανάλυση του ΔΝΤ που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα χρειάζεται επιμήκυνση των ωριμάνσεων με περίοδο χάριτος τριάντα ετών.

«Κάποιος μπορεί να το εξετάσει αυτό, αλλά δεν μου φαίνεται απαραίτητο να είναι τόσο μεγάλη η περίοδος» σημείωσε. «Και πολλές μεταβλητές αλλάζουν συνέχεια, συμπεριλαμβανομένων των εκτιμήσεων για την ανάπτυξη, η οποία είναι φυσικά εξαρτάται και από το πόσο γρήγορα εφαρμόζονται τα προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Μερικές από αυτές είναι ήδη ξεπερασμένες».

Παρά τις διαφορές, ο κ. Ρέγκλινγκ εκτίμησε ότι το ΔΝΤ έχει σταδιακά μετατοπιστεί κοντά στην δική του θέση σχετικά με την σημασία του χαμηλού ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης του χρέους. Εν τω μεταξύ, ερμήνευσε τα πρόσφατα σχόλια του κ. Τσίπρα ως ένδειξη ότι δεν έχει διάθεση να επαναλάβει την κόντρα που προηγήθηκε της νέας συμφωνίας διάσωσης, κατά την οποία η Ελλάδα παραλίγο να βγει από την ευρωζώνη.

«Ο κ. Τσίπρας παραμένει ο κ. Τσίπρας, αλλά τον Φεβρουάριο όταν ξεκίνησε την πρώτη του κυβέρνηση, δεν είχε εντολή να εφαρμόσει τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις. Είχε την αντίθετη εντολή. Για αυτό τον λόγο προέκυψαν αυτά τα προβλήματα» πρόσθεσε. «Τώρα έχει μια ξεκάθαρη εντολή να εφαρμόσει τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις».

Σύμφωνα με τον κ. Ρέγκλινγκ, μεγάλη ευθύνη για την σύγκρουση έχει ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο πρώτος υπουργός Οικονομικών του κ. Τσίπρα, ο οποίος όταν ήταν στην κυβέρνηση είχε αναδείξει ως κεντρικό αίτημα την αναδιάρθρωση χρέους.

«Είχε τόσες περίεργες ιδές, δεν νομίζω ότι θέλω να κάνω σχόλιο για συγκεκριμένα σημεία» ανέφερε ο κ. Ρέγκλινγκ. «Ο κ. Τσίπρας διαφέρει πολύ από τον κ. Βαρουφάκη γιατί υπέγραψε την συμφωνία στην Σύνοδο του Ιουλίου και έκανε προεκλογική καμπάνια με την υπόσχεση να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική ρητορική σε σχέση με πριν».

Πηγή Euro2day