Σε καισαρική τομή υπέβαλαν οι γιατροί μια 36χρονη γυναίκα από το Μιλάνο που ήταν κλινικά νεκρή για δύο ολόκληρους μήνες.

 

Η γυναίκα είχε ανακηρυχθεί κλινικά νεκρή μετά από ακατάσχετη εγκεφαλική αιμμοραγία τον Οκτώβριο όταν ήταν 23 εβδομάδων έγκυος.

 

Οι γιατροί στο νοσοκομείο Σαν Ραφαέλε κατάφεραν να την κρατήσουν στη ζωή «ταΐζοντας» το έμβρυο μέσω ενός σωλήνα στο στομάχι της μητέρας.

 

Την Τρίτη τελικά οι γιατροί έκριναν ότι μπορούσαν πλέον να προχωρήσουν σε καισαρική φέρνοντας στον κόσμο το 32 εβδομάδων βρέφος.

Η ιατρική ομάδα που χειρίστηκε την υπόθεση ήθελε να διασφαλίσει ότι θα συμπληρώνονταν τουλάχιστον 28 εβδομάδες κύησης προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης του βρέφους.

 

Σύμφωνα με το νοσοκομείο το βάρους 1,8 κιλών παιδί είναι καλά στην υγεία του.

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της γέννας οι συγγενείς της 36χρονης έδωσαν στους γιατρούς το πράσινο φως να αφαιρέσουν τα όργανά της προκειμένου να μεταμοσχευθούν σε άλλους ασθενείς.

 

Μπήκε στην εκκλησία με πιτζάμες κάτι που έκανε εντύπωση σε όλους. Τον σταμάτησε ένας ιερέας και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, και γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά.»Όχι πάτερ», απάντησε και συνέχισε, «με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε. Το πρωί στον «Ευαγγελισμό» ήρθε η γυναίκα μου να με δει.

 

Έχει περάσει δεκαετία και πλέον να σταθώ όρθιος όπως με βλέπετε τώρα. Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια που είχα περάσει μου έφεραν αναπηρία τόση που έχασα τη θέση μου, πήρα πρόωρα σύνταξη και οδηγήθηκα στα Νοσοκομεία γιατί μετά το δεύτερο χρόνο είχα πάνω από 80% παράλυση των κάτω άκρων. Ή παράλυση, η κακή ψυχολογική κατάσταση, η πρόωρη έξοδος μου από τη δραστηριότητα της ζωής με οδηγούσαν σε μαρασμό, σχεδόν στο θάνατο.

 

Η γυναίκα μου ήρθε στο Νοσοκομείο, με βρήκε να κοιμάμαι, δεν με ξύπνησε, παρά κάθισε δίπλα στο κρεβάτι μου σε μια καρέκλα.

Για λίγα δευτερόλεπτα την πήρε ο ύπνος.

 

Βλέπει στο όνειρο της ότι, στο διπλανό θάλαμο γινόταν επισκεπτήριο γιατρών.

 

Ανάμεσα τους ήταν ένας άγνωστος ξένος γιατρός.

 

Τον πλησιάζει η γυναίκα μου και του λέει: Γιατρέ μου, είστε ξένος; Σας βλέπω για πρώτη φορά στο Νοσοκομείο. Σας παρακαλώ στο διπλανό θάλαμο έχω τον άνδρα μου πάνω από δέκα χρόνια παράλυτο. Οι γιατροί μου έχουν πει την αλήθεια, ότι χάνω το σύντροφο μου. Χάνω το στήριγμα μου. Θα πεθάνει ο σύζυγος μου. Ελάτε, γιατρέ μου, να τον δείτε, να του δώσετε κουράγιο, να μας πείτε κάτι και σεις.

 

– Πήγαινε, κυρία μου, περίμενε και θα δω και το σύζυγο σου.

Ναι, γιατρέ μου, πέστε μου το όνομα σας, να σας περιμένω…

– Ιωάννης Ρώσος, της απαντά.

Ξυπνάει, πετιέται από το κάθισμα της.

 

Με βλέπει που προσπαθώ μόνος μου, στηριγμένος στους αγκώνες μου, να σηκωθώ. Βοήθησε με, γυναίκα, της λέγω, κάποιος με κρατάει άπ’ τις μασχάλες και με σηκώνει, βοήθησε και συ…

 

Σηκώθηκα, πάτησα στο έδαφος, όταν τα κλάματα της γυναίκας μου είχαν φέρει γύρω μας γιατρούς και βοηθητικό προσωπικό.

 

Ό υπεύθυνος γιατρός του τμήματος, ένας πιστός χριστιανός, συγκλονίζεται από τη διήγηση της συζύγου μου και προτρέπει: Κύριε Πολυχρονίου όπως είσαι, μη ζητάς, να αλλάξεις τις πιζάμες σου, φύγετε, πάρτε ταξί στην είσοδο του Νοσοκομείου και πηγαίνετε στο Πνευματικό θεραπευτήριο, στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, που είναι στην καταπράσινη κοιλάδα του Προκοπίου της Ευβοίας, όπου και ολόκληρο το ιερό του Λείψανο.

 

Πηγαίνετε, πέστε το μεγάλο σας ευχαριστώ και γυρίστε για το εξιτήριο που αυτή τη φορά –σπάνια βέβαια– το υπογράφει όχι γιατρός αλλά ένας “Άγιος!

Πηγή: panagiamegalohari.gr

 

«Πράγματι, ένας συμπολίτης μας μουσουλμάνος ονόματι Αλί, από το Πακιστάν, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Καρδάμαινα (σε ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος απέναντι από την εκκλησία του Αγ. Ιωάννη Θεολόγου) γύρω στις 5 με 5 και μισή τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Σεπτεμβρίου -όπως το συνήθιζε- περνούσε από την εκκλησία για να πάει στη δουλειά του.

 

Εκείνο το πρωινό μας είπε ότι είδε ένα γεροντάκι με άσπρα ρούχα, άσπρα γένια και αραιά μαλλιά να κάθεται στα σκαλιά της εκκλησίας. Αφού τον κοίταξε ο γέροντας τον χαιρέτησε “γεια σου Αλί”, φωνάζοντας τον με το όνομα του. Ο μουσουλμάνος παραξενεύτηκε και τον ρώτησε “εσύ ποιος είσαι;” και ο γέροντας του απάντησε “Ο Θεολόγος”.

Ο μουσουλμάνος ρώτησε τον εργοδότη του στη συνέχεια αν υπάρχει κάποιος γεροντάκι με το όνομα Θεολόγος εκεί κοντά, γιατί δεν τον έχει ξαναδεί, αλλά του απάντησε αρνητικά -και πράγματι στην Καρδάμαινα δεν υπάρχει κανείς με το όνομα Θεολόγος.»

 

Το περίεργο είναι -όπως μας ανέφερε ο π. Γιάννης- ότι όταν έγινε γνωστό το συμβάν και μίλησε ο ίδιος με τον μουσουλμάνο, δείχνοντας του την εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, ο μουσουλμάνος επιβεβαίωσε ότι του έμοιαζε και πως μάλιστα καθόταν στα σκαλιά της εκκλησίας, στην ίδια στάση που εμφανίζεται να κάθεται και στην εικόνα του.

 

Επιπλέον, ο άνθρωπος που φροντίζει το Παρεκκλήσιο και μένει στην Αντιμάχεια, ανέφερε στον Ιερέα πως εκείνη την μέρα είχε μια ανησυχία και ξύπνησε πιο νωρίς απ’ ότι συνήθως -την ίδια ώρα που έγινε το συμβάν- γύρω στις 5 το πρωί, ενώ πηγαίνοντας να ανοίξει την εκκλησία βρήκε το παράθυρο ανοιχτό χωρίς ίχνη παραβίασης (ο ίδιος θυμόταν πολύ καλά πως τα είχε ασφαλίσει καλά το προηγούμενο βράδυ).

aegeanews.gr

Ο λόγος για την Παναγία του Χάρου, που όσο και αν ακούγεται παράξενο το όνομά της, εδώ και εκατοντάδες χρόνια ευλογεί το νησί των Λειψών.

Η Παναγία του Χάρου πήρε το όνομά της, από το γεγονός ότι ο νεκρός Χριστός στον σταυρό του μαρτυρίου και ο Χάρος σχετίζονται μεταξύ τους εννοιολογικά. Το μοναστήρι της Παναγίας βρίσκεται ένα χιλιόμετρο έξω από το βασικό οικισμό των Λειψών. Τόσο το εξωμονάστηρο όσο και η εικόνα χρονολογούνται από το 1600 μ.Χ., όταν έφτασαν στο νησί δύο μοναχοί στην Πάτμο.

Από το 1943 επαναλαμβάνεται το θαύμα με τους κρίνους

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, τον Απρίλιο του 1943 μια νεαρή κοπέλα, τοποθέτησε στην εικόνα της Παναγίας λευκούς κρίνους ως προσφορά στην Παναγία. Κανείς δεν γνωρίζει τι ήθελε να ζητήσει εκείνη την ταραγμένη περίοδο από την Παναγία.

Με το πέρασμα των ημερών, όπως ήταν φυσικό οι κρίνοι μαράθηκαν. Τρεις μήνες μετά, τον Ιούλιο του 1943 κάποιοι επισκέπτες διαπίστωσαν πως οι μαραμένοι κρίνοι είχαν αρχίσει να πρασινίζουν και ουσιαστικά να ξαναζωντανεύουν.

Στις 23 Αυγούστου, οπότε και γιορτάζει ο συγκεκριμένος Ναός οι κρίνοι είχαν νέα μπουμπούκια.

Άνθρωποι που επισκέπτονται το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν την ξεχωριστή αυτή εικόνα της Παναγίας, λένε πως το θαύμα αυτό επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την ίδια περίοδο.

 

Πηγή: newsbomb.gr