Μέσα από το Facebook της βρετανικής εφημερίδας Metro μπορείτε να δείτε… live τις πρωτοχρονιές του κόσμου! Με ελπίδα και αισιοδοξία, όλος ο πλανήτης ετοιμάζεται να υποδεχτεί το νέο χρόνο.

Παραδοσιακά, η Νέα Ζηλανδία είναι η πρώτη χώρα που αλλάζει χρόνο. Και φέτος, χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκε στο Όκλαντ και θαύμασε το υπερθέαμα βεγγαλικών όταν η αντίστροφη μέτρηση έφτασε στο μηδέν και το 2016 έγινε παρελθόν!

Λίγο αργότερα, το 2017 υποδέχτηκαν και η Πολυνησία αλλά και τα νησιά του Ειρηνικού Σαμόρα, Τόνγκα και Κιριμπάτι.

Εντυπωσιακή η αλλαγή του χρόνου και στην Αυστραλία. Η Όπερα του Σίδνεϊ ήταν και φέτος η "πρωταγωνίστρια"!

Τον Ζακ Διακοδημήτρη οι περισσότεροι ίσως τον γνωρίζετε από τη ποδηλασία, αφού τίμησε τη χώρα μας πολλές φορές.

Όμως ο Ζακ εκτός από επαγγελματίας αθλητής είναι και επαγγελματίας της μόδας και ένα από τα νέα παιδιά που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει, για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και φυσικά να μπορέσει βγάλει χρήματα.

Fashion designer, δηλαδή σχεδιαστής μόδας, είναι ένα επάγγελμα που ακόμα και στην εποχή προ κρίσης δεν ανθούσε ιδιαίτερα, πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια που την χώρα μας, μαστίζει η κρίση.

Έτσι ο Ζακ βρέθηκε στην Αυστραλία: «Στην χώρα μας με την κατάσταση που επικρατεί είναι αδύνατον κάνεις δουλειά» εξηγεί ο Ζακ στη συνομιλία που είχαμε, από τη μακρινή Αυστραλία και συνεχίζει: «Έτσι βρήκα μια ευκαιρία και έφυγα Αυστραλία. Πλέον βγάζω τα δικά μου ρούχα, ενώ παράλληλα ξεκινάω μια νέα καριέρα και στο ποδήλατο».

Η μητέρα του Ζακ είναι από την Αυστραλία. Εκείνος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ακριτική Κω, μέχρι τα 18 που έγινε επαγγελματίας ποδηλάτης και έφυγε από το νησί για να μείνει αρχικά στη Κρήτη και στη συνέχεια στην Αθήνα.

«Στην Ελλάδα δούλευα και πάλι στον τομέα των ρούχων, σαν στυλίστας σε κατάστημα με ρούχα. Όσο για τον σχεδιασμό, αυτό το ξεκίνησα από μικρός, ερασιτεχνικά. Το θέμα έγινε πιο επαγγελματικό όταν κάποιοι άνθρωποι του χώρου είδαν τη δουλειά μου. Στη συνέχεια σπούδασα Fashion Design στο Fashion Retail Academy του Λονδίνου και επέστρεψα στην Πατρίδα, όμως δεν κατάφερα να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω και σπούδασα επαγγελματικά καθαρά, δηλαδή να βγάζω χρήματα και έτσι όταν είδα την ευκαιρία στην Αυστραλία πήρα την απόφαση και έφυγα».

Ο Ζακ είναι 30 χρόνων, ένας ακόμα νέος που οδηγείται στη μετανάστευση εξ΄ αιτίας της τραγικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα: «Είναι κρίμα γιατί γίνεται πράξη αυτό που λέμε συνήθως, ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της» τονίζει με πικρία ο Ζακ.

Σήμερα έχει τη δική του επιχείρηση στην Αυστραλία και είναι ικανοποιημένος. Όμως ποιο είναι το 24ώρο του Ζακ;

«Ξυπνάω κάθε μέρα στις 6 το πρωί και η μέρα που αρχίζει με προπόνηση. Τρέξιμο για μια ώρα και μετά βάρη. Στη συνέχεια πρωινό και μετά γραφείο. Πάντα κανονίζω το πρόγραμμα της δουλειάς ώστε να μου μένει χρόνος το απόγευμα για την ποδηλατική προπόνηση, αφού θα συνεχίζω να αγωνίζομαι επαγγελματικά, αλλά αυτή τη φορά εδώ στην Αυστραλία».

Ο Ζακ ετοιμάζεται να συνεχίσει την λαμπρή ποδηλατική του καριέρα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα που τον γέννησε, την χώρα που τίμησε με διεθνείς διακρίσεις, αλλά και την χώρα που τον απογοήτευσε.

«Εδώ στην Αυστραλία έχω την ευκαιρία να δοκιμάσω νέες τεχνικές και προγράμματα πάνω στη ποδηλασία» εξηγεί ο ίδιος.

Τι κάνει όμως ο Ζακ στις ελεύθερες ώρες ή στις εξορμήσεις του;

«Μου αρέσει πολύ η φύση και ανάλογα με το που βρίσκομαι κάνω και το ανάλογο σπορ, ακόμα και αν αυτό είναι extreme. Μού αρέσει να δοκιμάζω, όπως για παράδειγμα πρόσφατα βρέθηκα σε βουνό και δοκίμασα ορειβασία» καταλήγει.

activeman.gr

Αρθρο – σοκ για την κατάσταση στην Ελλάδα λόγω του προσφυγικού και τους κινδύνους για τη χώρα, δημοσιεύει το περιοδικό Spiegel

ενώ ο Αυστριακός αρχιτέκτονας της πολιτικής Μέρκελ για το προσφυγικό και ιδρυτής της δεξαμενής σκέψης «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Σταθερότητας (ESI)», Γκέραλντ Κνάους μιλά για τη συμφωνία με την Τουρκία.

Την ίδια στιγμή, με καζάνι έτοιμο να εκραγεί μοιάζουν τα νησιά, ειδικά η Χίος, όπου τα επεισόδια είναι συνεχή και σοβαρά και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να θρηνήσουμε θύματα.

Ο κ. Κνάους σημειώνει ότι θα ήταν μια καταστροφή για την Ελλάδα αφού σε αυτήν την περίπτωση θα της «δινόταν ο ρόλος που παίζει το νησί του Ειρηνικού, Ναούρου (σ.σ. παλιότερα γνωστό και ως …»Νησί της Χαράς») για την Αυστραλία» και ότι τα Βαλκάνια θα στρατικοποιούνταν με τις γειτονικές χώρες να κλείνουν τα σύνορά τους με την Ελλάδα.

«Εάν αποτύχει η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για τους πρόσφυγες, ως μοναδική εναλλακτική, υπάρχει αυτή στιγμή η λύση Αυστραλίας: οι πρόσφυγες οι οποίοι έρχονται στην Ευρώπη θα πρέπει να κρατούνται σε ένα νησί, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Εάν η Ευρώπη το κάνει αυτό θα σήμαινε και το τέλος της Συνθήκης για τους πρόσφυγες, θα ήταν μια καταστροφή. Στην Ελλάδα θα δινόταν ο ρόλος που παίζει το νησί του Ειρηνικού, Ναούρου (σ.σ. παλιότερα γνωστό και ως …»Νησί της Χαράς») για την Αυστραλία. Τα σύνορα στα Βαλκάνια θα στρατικοποιούνταν και μια ούτως ή άλλως εύθραυστη περιοχή θα αποσταθεροποιούνταν. Η αποτυχία της συμφωνίας (Ε.Ε.-Τουρκίας) θα έδινε μεγάλη ώθηση σε εξτρεμιστικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτά τα κόμματα θα κέρδιζαν το 2017 τις εκλογές στη Γαλλία, την Αυστρία και την Ολλανδία», είπε ο Γκέραλντ Kνάους.

Υπογραμμίζει επίσης, ότι «τα κράτη μέλη της Ε.Ε. ελπίζουν πως η συμφωνία με την Τουρκία θα διατηρηθεί, αλλά δεν κάνουν αρκετά. Αυτό είναι ανεύθυνο και επικίνδυνο διότι διακινδυνεύονται πολλά. Ακόμα δεν υφίστανται αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό, οι οποίες να μπορούν να διεκπεραιώνουν τη διαδικασία του ασύλου όταν το ζητούν η Ελλάδα και η Ιταλία. Ο στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι να μπορεί να αποφασίζεται η παροχή ή μη ασύλου εντός τεσσάρων εβδομάδων. Είναι θέμα αριθμού και εξειδίκευσης υπαλλήλων, μεταφραστών και νομικής βοήθειας».

«Ο αριθμός των προσφύγων οι οποίοι αποφασίζουν να ακολουθήσουν τον επικίνδυνο δρόμο να έλθουν στην Ευρώπη μέσω τους Αιγαίου έχει μειωθεί κατά πολύ» όπως άλλωστε και «ο αριθμός όσων πνίγονται μειώθηκε πολύ. Αν δει κανείς αυτά τα στοιχεία, τότε (μπορεί να πει ότι) η συμφωνία της Ε.Ε. με την Τουρκία λειτουργεί. Αυτό οφείλεται τόσο σε αυτή όσο και στο κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου. Εάν δεν υπήρχε η συμφωνία αυτή η Ελλάδα θα είχε μετατραπεί σε κέντρο υποδοχής προσφύγων και η χώρα δεν θα το άντεχε», όπως τονίζει ο Κνάους.

Όμως, «αν έρχονται άνθρωποι από την Τουρκία δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τους δεχτούμε», διότι ενώ «όλοι συμφωνούν ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, κανείς δεν γνωρίζει πως πρέπει να γίνει. Οι αριθμός των ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται καθ οδόν από το Ιράκ και τη Συρία αυξάνεται. Χρειαζόμαστε τη βούληση του λαού να τους παρασχεθεί προστασία. Ο στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι να γίνει αυτό με μια συντεταγμένη διαδικασία και να έρχονται στην Ευρώπη όσο γίνεται λιγότεροι. Μόνον έτσι μπορεί να αντιμετωπισθεί η απομόνωση σε νησιά, η στρατιωτικοποίηση όλων των (ευρωπαϊκών) συνόρων ή η καταγγελία της Διεθνούς Συνθήκης για τους πρόσφυγες», καταλήγει ο Γκέραλντ Κνάους στη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό.

Ημερησία