Καθημερινά τα στελέχη του Λιμενικού που υπηρετούν στα νησιά του βορείου Αιγαίου και στα Δωδεκάνησα δίνουν μάχη με το χρόνο προκειμένου να σώσουν πρόσφυγες που κινδυνεύουν. Σε αρκετές περιπτώσεις το καταφέρνουν. Σε κάποιες άλλες όχι.

Και όταν επιστρέφουν πίσω στις ελάχιστες ώρες ξεκούρασης θα πρέπει να δώσουν έναν άλλο «αγώνα». Συνήθως μέσα τους. Συνήθως μόνοι τους για να μην επιβαρύνουν τους οικείους τους και χωρίς καμία ψυχολογική υποστήριξη. Να καταπολεμήσουν τις άσχημες σκέψεις, τους «εφιάλτες» που τους προκάλεσε μια ακόμη επιχείρηση έρευνας – διάσωσης που δεν είχε αίσιο τέλος. Ειδικά όταν ανάμεσα στα θύματα είναι παιδιά και βρέφη.

Και αυτό θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν πριν αντικρύσουν ή μιλήσουν στο τηλέφωνο με τους δικούς τους ανθρώπους. Όπως λένε ο πιο συχνός τρόπος αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων είναι να μην συζητούν για αυτά τα γεγονότα. Μια τακτική που συνήθως ακολουθούν εθελοντές διασώστες, δύτες ακόμα και ιδιώτες που εμπλέκονται σε διασώσεις προσφύγων.

Και σημειώνουν ότι το ψυχικό «φορτίο» που κουβαλούν είναι μεγάλο και ολοένα και πιο βαρύ μέρα με τη μέρα. Αλλά επειδή δεν υπάρχει χρόνος για ψυχολογική ξεκούραση επιστρέφουν κάθε φορά στην υπηρεσία τους για να δώσουν νέες μάχες. Νιώθουν άγχος για να φτάσουν και να σώσουν έγκαιρα πρόσφυγες που κινδυνεύουν και τα επόμενα δυνατά συναισθήματα εναλλάσσονται ανάλογα με το αποτέλεσμα της επιχείρησης. Χαρά και ανακούφιση εάν όλα έχουν πάει καλά. Πόνος και απογοήτευση εάν υπάρχουν θύματα.

Ψυχολόγοι αναφερόμενοι στο θέμα σημειώνουν ότι: «Οι αυξανόμενες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές με τις συνακόλουθες απώλειες ανθρώπινων ζωών, πέραν της σωματικής κόπωσης του στελεχιακού δυναμικού, υποβάλλουν τα καταπονημένα στελέχη σε συχνό επιχειρησιακό στρες» και χαρακτηρίζουν ως μείζονος σημασίας «τη ψυχολογική στήριξη των λιμενικών που υπηρετούν στη «πρώτη γραμμή» έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά όχι μόνο τη στρεσσογόνο εμπειρία, αλλά και τις συνέπειές της στις καθημερινές, επαγγελματικές και επιχειρησιακές τους δραστηριότητες.»

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Αξιωματικών Λιμενικού Σώματος (ΠΕΑΛΣ ) κ. Δημήτρης Σαιτάκης είχε θέσει και παλαιότερα το θέμα της ψυχολογικής υποστήριξης των συναδέλφων του και προτίθεται να το θέσει και στον υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Θοδωρή Δρίτσα.

Μιλώντας στο «Βήμα» τόνισε ότι: «Τα στελέχη αυτά, σχεδόν καθημερινά κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, έρχονται αντιμέτωπα με εικόνες που τα συγκλονίζουν και που είναι συχνά αποτρόπαιες. Καλούνται να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν την απόγνωση και το σπαραγμό ενηλίκων και παιδιών που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Δεν είναι δε λίγες οι αποτρόπαιες σκηνές, οι οποίες ”τραυματίζουν” τον ψυχικό τους κόσμο, γεννούν αναπάντητα ερωτήματα και επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους και διάθεση μέσα στο εργασιακό, οικογενειακό και εν γένει κοινωνικό περιβάλλον που ζούνε».

Και πρόσθεσε: «Σε αυτά τα στελέχη η υπηρεσία έχει ευθύνη και χρέος να σταθεί δίπλα τους, να τα υποστηρίξει, να τα προσφέρει ανακούφιση, να συμπαρασταθεί στην αγωνία τους, στο φόβο και στα μπερδεμένα συναισθήματά τους. Η παροχή τακτικής ψυχολογικής υποστήριξης στα άτομα αυτά από κατάλληλο προσωπικό, είναι πολύ σημαντική και κρίνεται απαραίτητη.»

Το ΒΗΜΑ

Ασύδοτοι δρουν οι Τούρκοι μεταφορείς μεταναστών και προσφύγων προς τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Εντελώς ανενόχλητοι από το επίσημο τουρκικό κράτος λειτουργούν πλέον στις απέναντι μικρασιατικές ακτές κανονικές «βάσεις», στις οποίες οι υπό μεταφορά φυγάδες των πολέμων της Μέσης Ανατολής διανυκτερεύουν και κατόπιν ξεκινούν το ταξίδι τους στα ελληνικά νησιά. Ενίοτε το ταξίδι αυτό αποδεικνύεται και ταξίδι προς τον θάνατο.

Η ειδησεογραφική ιστοσελίδα “Çesme haber”, στη σελίδα που διατηρεί στο Facebook, είναι άκρως αποκαλυπτική του τι συμβαίνει απέναντι. Δημοσιεύοντας περισσότερες από 450 φωτογραφίες αποδεικνύει ότι στην περιοχή του Τσεσμέ (Κρήνη), στη χερσόνησο της Ερυθραίας απέναντι από τη Χίο, η «βάση» της μεταφοράς μεταναστών και προσφύγων λειτουργεί σε 24ωρη βάση, χωρίς καμία απολύτως αρχή να εμποδίζει ή έστω να παρεμβαίνει στη λειτουργία της.

Δεκάδες βάρκες από τις γνωστές πλαστικές με τις οποίες γίνεται η μεταφορά μεταφέρονται και φουσκώνονται εκεί από εξειδικευμένα συνεργεία αλλά και μετανάστες.

Μηχανές τοποθετούνται στις βάρκα, εκπαιδεύονται επί τόπου οι χειριστές τους που είναι κάποιοι από τις επιβαίνοντες, επιβιβάζονται ο ένας μετά τον άλλον οι μεταφερόμενοι, με κάποιον να τους στοιβάζει ώστε να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι μπορούν, και από τον «προϊστάμενο» της όλης επιχείρησης δίνεται το σήμα απόπλου.

Έχει σημασία ότι μερικές φορές η βάρκα βουλιάζει αμέσως μετά την εκκίνησή της, πράγμα που σημαίνει ότι η επιβίβαση δεν έγινε με τον σωστό τρόπο ή ότι η βάρκα ήταν υπέρβαρη και κάποιοι πρέπει να αποβιβασθούν, επιβιβαζόμενοι στην επόμενη.

Οι φωτογραφίες δείχνουν ότι η εκκίνηση των βαρκών γίνεται με ρυθμούς μία ανά 15-20 λεπτά ενώ στους γύρω λόφους δεκάδες ντόπιοι κάτοικοι της περιοχής παρακολουθούν τα συμβαίνοντα, που κάθε άλλο παρά σε συνθήκες παρανομίας συμβαίνουν.

Η περιοχή του Τσεσμέ είναι μία από τις πιο ανεπτυγμένες οικονομικά περιοχές της Τουρκίας, πολύ κοντά σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της γειτονικής χώρας, τη Σμύρνη, περί τα 70 χιλιόμετρα μακριά από αυτήν. Ως εκ τούτου, στην περιοχή ισχυρή είναι η παρουσία της Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, με πολύ μεγάλες βάσεις του Στρατού, της Αεροπορίας, του Πολεμικού Ναυτικού και φυσικά της αρμόδιας στην περίπτωση παντοδύναμης Στρατοχωροφυλακής.

Το γεγονός αυτό μαζί με το ότι μεγάλο τμήμα του ιστορικού κέντρου της Σμύρνης, το ιστορικό Μπασμανέ, πίσω από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, έχει μετατραπεί σε κέντρο διακίνησης μεταναστών και προσφύγων, αποδεικνύει ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων η διακίνηση γίνεται με την ανοχή κράτους και διωκτικών αρχών.

Παράγοντες της τουρκικής κοινωνίας πάντως που έχουν μιλήσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ υποστηρίζουν πως η επιδεικνυόμενη ανοχή στο φαινόμενο είναι αποτέλεσμα του ότι πολλά από τα χρήματα που οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πληρώνουν για να περάσουν στα νησιά καταλήγουν και στην τσέπη ντόπιων αλλά και κεντρικών εκπροσώπων του τουρκικού κράτος. Μεγάλα τμήματα της Στρατοχωροφυλακής, της Ακτοφυλακής αλλά και πολιτικοί παράγοντες στην περιοχή θεωρείται πως συμμετέχουν στο κύκλωμα και φυσικά στα κέρδη, ανεχόμενοι την όλη κατάσταση.

«Η μαφιόζικη πυραμίδα λένε πολλοί πως αγγίζει και την πολιτική σκηνή. Εξηγείται αλλιώς η ανοχή στο φαινόμενο από το κατά τα άλλα ισχυρό τουρκικό κράτος;», είχε πει σε αποστολή του ΑΠΕ-ΜΠΕ στην Τουρκία, στέλεχος του ειρηνιστικού κινήματος στην περιοχή του Δικελί.

Οι μετακινούμενοι, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών και των προσφύγων, πληρώνουν περί τα 1.500 ευρώ ο καθένας για να μεταβούν από την απέναντι ακτή στα νησιά. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τη μέρα καταλήγουν στα χέρια των κυκλωμάτων που λυμαίνονται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, ενώ πολύ συχνά οδηγούν και στον θάνατο πολλούς από αυτούς.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Για τη στατιστική της Ιστορίας θα είναι μερικά ακόμη θύματα ενός τεράστιου προσφυγικού κύματος του 21ου αιώνα. Για την πραγματική ζωή, οι ιστορίες τους αποτελούν γροθιά στο στομάχι.

Ο,τι απέμεινε από την περιουσία τους στη Συρία αναγκάζονται να εκποιήσουν οι πρόσφυγες προκειμένου να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της κηδείας των δικών τους ανθρώπων
Ο Γολγοθάς των ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τις πολεμικές συρράξεις της Μέσης Ανατολής φαίνεται να είναι χωρίς τέλος.

Εκατοντάδες άνθρωποι που έδωσαν χιλιάδες ευρώ για να διασχίσουν το Αιγαίο και να κάνουν το πρώτο τους βήμα στη Δύση, αναγκάζονται να θάψουν τα θαλασσοπνιγμένα παιδιά τους, τους πατεράδες ή τις γυναίκες τους υπό άθλιες συνθήκες, σε πρόχειρους αυτοσχέδιους τάφους ή να παραδώσουν ό,τι απέμεινε από την περιουσία τους για να τους συνοδεύσουν στο τελευταίο τους ταξίδι σε ένα κομμάτι ξένης γης.

Οπως εξηγεί μιλώντας στο «Εθνος» ο κ. Λάζαρος Καμαράτος, ιδιοκτήτης γραφείου Τελετών που έχει αναλάβει πολλές ταφές προσφύγων στην Ελλάδα, «η τύχη των νεκρών παιδιών εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση των γονιών τους. Οι περισσότεροι θέλουν να στείλουν τους νεκρούς τους πίσω στην πατρίδα.
Ομως κολλάνε στα χρήματα. Η μεταφορά της σορού στην Τουρκία με αεροπλάνο χρεώνεται με το κιλό, μια μέση τιμή είναι 560 ευρώ. Οταν φτάσουν εκεί, ξεκινά η εκμετάλλευση του θανάτου. Τα πτώματα συνεχίζουν κατά δεκάδες μέσα σε φορτηγά, για να πάνε στις πατρίδες τους. Οπως έχουν στηθεί κυκλώματα λαθρεμπορίας, έτσι έχει στηθεί και μια βιομηχανία για τους νεκρούς».

Στη Βόρεια Ελλάδα
Οι υπόλοιποι παίρνουν τον δρόμο για τα μουσουλμανικά νεκροταφεία της Βόρειας Ελλάδας, ενώ οι φτωχότεροι καταλήγουν στο πουθενά, θαμμένοι σε αυτοσχέδιους λάκκους. Μια ματιά στην πίσω πλευρά του νεκροταφείου του Αγίου Παντελεήμονα στη Λέσβο είναι ενδεικτική: Περίπου τριάντα σκόρπιοι τάφοι, βουναλάκια από χώμα, συνήθως χωρίς ονόματα, με ένα κομμάτι μάρμαρο που γράφει «άγνωστος» ή «άγνωστο μικρό» και την ημερομηνία θανάτου.
Για εκείνους που αναγνωρίζονται από συγγενείς και φίλους ακολουθείται η προβλεπόμενη διαδικασία, που επιτείνει περισσότερο τον πόνο όσων έμειναν πίσω. «Αρχικά γίνεται η ταρίχευση από τους γιατρούς στο νησί, εκδίδεται ληξιαρχική πράξη θανάτου, ειδοποιείται το γραφείο και τα φέρετρα μπαίνουν στο καράβι για τον Πειραιά», λέει ο κ. Καμαράτος.
«Από την Αθήνα, άλλωστε, θα φύγουν για Τουρκία και Ιράκ. Οταν φτάσουν, ενημερώνουμε το νεκροταφείο στην Κομοτηνή ή την Ξάνθη. Επειτα πηγαίνουν τον νεκρό τους σε ένα από τα αυτοσχέδια τζαμιά της Αθήνας, ξέρετε αυτά που λειτουργούν παράνομα και κάνουν την τελετή της θρησκείας τους. Η παράδοσή τους θέλει να πηγαίνουν ολοκάθαροι στον θάνατο, για αυτό κάνουν πάνω από δύο ώρες πλύσιμο, σαβάνωμα, αρωμάτισμα. Μετά ξεκινάμε. Συνήθως για την Κομοτηνή γιατί είναι φτηνότερα. Αλλωστε, οι περισσότεροι δεν έχουν πολλά χρήματα, ζητούν καλύτερες τιμές. Εχουν ήδη δώσει 300 ευρώ στον γιατρό, λεφτά για τις άδειες και 17 ευρώ για τη μετάφραση των πιστοποιητικών. Και μόνο τα μεταφορικά όμως κοστίζουν».

Με τους οικονομικότερους υπολογισμούς οι τραγικοί πρόσφυγες πρέπει να δώσουν τουλάχιστον 800 ευρώ για να θάψουν τους δικούς τους. «Προσπαθώ να βοηθήσω όσο μπορώ. Τα περισσότερα είναι παιδιά και για τα παιδιά δεν παίρνω χρήματα, όμως ο αριθμός αυξάνεται, κάτι πρέπει να κάνει το κράτος», λέει ο κ. Καμαράτος.

Στην ίδια θέση
Ο ίδιος έχει γίνει μάρτυρας τραγικών σκηνών, με τις μανάδες να θρηνούν τα παιδιά τους. Τις τελευταίες ημέρες ανέλαβε την ταφή 6 παιδιών και περιμένει άλλα 17 με το καράβι. «Σκέφτομαι ότι στη θέση αυτών των ανθρώπων, αν είχα γεννηθεί σε εκείνη τη χώρα, θα ήμουν εγώ τώρα. Οταν βλέπεις παιδάκια 10 μηνών νεκρά και είσαι γονιός, σπαράζεις. Αλλο να το λέμε στα λόγια και άλλο να το ζεις. Οταν αντιμετωπίζεις το πρόβλημα, λυγίζεις. Οι γονείς είναι σε δραματική κατάσταση...».

Προκλητική παρέμβαση σε κρίσιμα εθνικά ζητήματα για την Ελλάδα και σε θέματα που επί δεκαετίες αποτελούν casus belli στο Αιγαίο, έκανε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε δηλώσεις του στη Φραγκφούρτη.

Ο κ. Γιούνκερ ουσιαστικά αμφισβήτησε την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο βάζοντας στο παιχνίδι την Τουρκία και θέλοντας να καταστήσει την Αγκυρα ισότιμο εταίρο στην περιοχή.

Μάλιστα, ουσιαστικά μέμφεται την ελληνική πλευρά εκφράζοντας την απορία του γιατί η Αθήνα δε δέχεται κοινές περιπολίες με τους Τούρκους.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Τα εσωτερικά σύνορα πρέπει να μείνουν ανοιχτά. Και αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι τα εσωτερικά σύνορα θα παραμείνουν ανοιχτά - και αυτό ήταν πολύ μεγάλο επίτευγμα για την Ευρώπη - πρέπει να φυλάξουμε καλύτερα τα εξωτερικά σύνορα. Τώρα λένε όλοι ότι πρέπει να φυλαχθούν πιο αποτελεσματικά τα εξωτερικά σύνορα. Πάνω σε αυτό εργαζόμαστε, αλλά είναι πιο δύσκολο από ό,τι φαντάζεται κανείς», ανέφερε ο πρόεδρος της Κομισιόν.

«Είχα π.χ. προτείνει και αντιμετώπισα μεγάλες αντιδράσεις, Έλληνες και Τούρκοι να διαθέσουν μια κοινή ακτοφυλακή μεταξύ της Τουρκίας και των ελληνικών νησιών. Οι Τούρκοι συμφωνούν, οι Έλληνες όχι. Πού ζούμε; Το θέμα είναι ότι πρέπει να τσακωνόμαστε τώρα για 10 χιλιόμετρα θαλάσσιου πλάτους, ποιος είναι πού και για ποιο πράγμα αρμόδιος ή να σώσουμε ανθρώπινες ζωές; Μερικές φορές μιλάμε μακριά από τα πραγματικά θέματα της ζωής», εκτίμησε ο κ. Γιούνκερ.

Στη συνέχεια βεβαίως ο κ. Γιούνκερ μίλησε για «ευρωπαϊκά οργανωμένη ακτοφυλακή» και τόνισε ότι θα υποβάλει σχετική πρόταση εντός του έτους.
«Χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερο προσωπικό εκεί όπου υπάρχει ανάγκη. Αυτό το επιπλέον ευρωπαϊκό προσωπικό βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο κέντρο των νησιών, αντί σε κοινή προσπάθεια να διασφαλίσει τις ακτές. Δεν μπορείς να εξηγήσεις σε κανέναν γιατί ακόμη και τώρα, μετά από όλες αυτές τις προσπάθειες, αυτά τα 10 χλμ θαλάσσιου μήκους μεταξύ της Τουρκίας και της Λέσβου είναι ακόμη ένας τάφος», ανέφερε.

Το μεταναστευτικό ξύπνησε παλιές αντιπαλότητες

Ο κ. Γιούνκερ συνέδεσε τα πολιτικά προβλήματα που ανέκυψαν στην ΕΕ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην κεντρική Ευρώπη, με το μεταναστευτικό κύμα.
«Αυτό το είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας. Το νιώθουμε και τώρα με την ελλιπή διάθεση για αλληλεγγύη κάποιων κρατών-μελών της ΕΕ. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την εικόνα της Γερμανίδας Καγκελαρίου με στολή Ναζί στους δρόμους της Αθήνας. Μετά από 60 χρόνια ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοιες εικόνες ή ότι κάποιοι από αυτούς οι οποίοι έγιναν μέλη της ΕΕ μετά την αλλαγή στην Ευρώπη θα απομακρύνονταν από την ουσιαστική αλληλεγγύη. Δεν γίνεται έτσι», είπε ο πρόεδρος της ΕΕ.

Οπως υπογράμμισε, προτιμά μια Γερμανίδα Καγκελάριο που «αντιμετωπίζει τα προβλήματα και δείχνει ότι έχει και καρδιά». Τόνισε μάλιστα ότι στο θέμα των προσφύγων στηρίζει σθεναρά την κ.Μέρκελ και, αναφερόμενος στην προσπάθεια που καταβάλλει η Γερμανία, έκανε λόγο για «τρομερή επίδοση».
Αν αυτό το πρόβλημα δεν ελεγχθεί, «τότε η ΕΕ θα αποτύχει. Είναι θέμα επιβίωσης για το σύνολο της ηπείρου για αυτό πρέπει να συνεισφέρουν όλοι - και δεν το κάνουν», πρόσθεσε ο κ. Γιούνκερ για να διευκρινίσει πάντως ότι «αν απειλήσουμε με κυρώσεις εκείνους που θέλουμε να πείσουμε να κάνουν περισσότερα, δεν θα πετύχουμε τίποτα. «Η ΕΕ δεν είναι ΑΤΜ από όπου απλά τραβάμε χαρτονομίσματα, αλλά μερικές φορές πρέπει και να δώσουμε», είπε χαρακτηριστικά.

imerisia.gr

Καλύπτονται τα κενά που υπήρχαν μέχρι πρότινος στα Γυμνάσια και Λύκεια της περιοχής μας, μετά τους διορισμούς αναπληρωτών στα Βόρεια Δωδεκάνησα αλλά και πανελλαδικά, με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων, όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Το φαινόμενο των κενών στα σχολεία είναι η κληρονομιά που άφησαν στην ελληνική κοινωνία και στη σχολική κοινότητα Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ.
Η φετινή καθυστέρηση στην πρόσληψη των αναπληρωτών οφείλεται σε δικαστική εμπλοκή, σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και στη μειωμένη χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ σε Περιφέρειες όπως η Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου .

Σταδιακά η κατάσταση στον ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης εξομαλύνεται και τα προβλήματα που υπήρχαν, όσον αφορά τη στελέχωση των σχολικών μονάδων, λύνονται χάρη στις συνεχείς προσπάθειες της κυβέρνησης.

Τις επόμενες ημέρες θα προσληφθούν ακόμη 5.294 εκπαιδευτικοί, ενώ σύντομα θα ακολουθήσουν άλλοι 1.023 αναπληρωτές ειδικής αγωγής.
Στόχος της κυβέρνησης είναι οι μόνιμοι διορισμοί, προκειμένου να σπάσει ο φαύλος κύκλος της αδιοριστίας, αλλά και να αποκατασταθεί η μόνιμη και σταθερή σχέση εκπαιδευτικού - μαθητή.

ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ ΚΩ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot