Οι μηνιαίοι κατώτατοι μισθοί είναι γενικά χαμηλότεροι από 500 ευρώ ανατολικά και πολύ πάνω από 1.000 ευρώ βορειοδυτικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι αποκλίσεις είναι πολύ μεγάλες και ανάμεσα στις χώρες του λεγόμενου «ευρωπαϊκού Νότου» (Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα) και σε κράτη-μέλη που αποτελούν τον «σκληρό πυρήνα» της Ε.Ε. Ενδεικτικό είναι ότι ο κατώτατος μισθός στη Γερμανία, που θεωρείται η «ατμομηχανή» του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, βρίσκεται στα 1.498 ευρώ, υπερδιπλάσιος δηλαδή από τα 684 ευρώ της Ελλάδας ή τα 667 ευρώ της Πορτογαλίας… Να σημειωθεί επίσης ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παραμένει σταθερός από το 2012 και μετά, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες στις οποίες υπήρξε αύξηση.

Αναλυτικά, βάσει των στοιχείων που δημοσιοποιήθηκαν χθες και αφορούν τους κατώτατους μισθούς στις χώρες της Ε.Ε. κατά τον Ιανουάριο του 2018, οι κατώτατες αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα έχουν παραμείνει στα 684 ευρώ από το 2012 και μετά (586 σε 14μηνη βάση), κατατάσσοντας τη χώρα μας στη δεύτερη ταχύτητα, πολύ πίσω όμως από τα 1.999 ευρώ του Λουξεμβούργου

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη ζώνη, μαζί με τις Πορτογαλία (667 ευρώ), Μάλτα (748 ευρώ), Σλοβενία (843 ευρώ) και η Ισπανία (859 ευρώ).
Στην κατώτερη ζώνη συναντάμε εννέα οικονομίες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Στη Βουλγαρία ο κατώτατος μισθός είναι 261 ευρώ, στη Λιθουανία 400 ευρώ και στη Ρουμανία 408 ευρώ. Ακολουθούν Λετονία (430 ευρώ), Ουγγαρία (445 ευρώ), Κροατία (462 ευρώ), Τσεχία (478 ευρώ), Σλοβακία (480 ευρώ), Εσθονία (500 ευρώ) και Πολωνία (503 ευρώ).

Στη ζώνη των ισχυρών οι κατώτατοι μισθοί υπερβαίνουν τα 1.400 ευρώ. Τον υψηλότερο κατώτατο μισθό συναντάμε στο Λουξεμβούργο, στα 1.999 ευρώ μεικτά, ενώ ακολουθούν Ιρλανδία (1.614 ευρώ), Ολλανδία (1.614 ευρώ), Βέλγιο (1.563), Γερμανία και Γαλλία (1.498 ευρώ και στις δύο χώρες) και Βρετανία (1.401 ευρώ).

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή, 22 από τα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν εθνικούς κατώτατους μισθούς και μόνο η Δανία, η Ιταλία, η Κύπρος, η Αυστρία, η Φινλανδία και η Σουηδία δεν διαθέτουν.

Για λόγους σύγκρισης, αναφέρεται και ο ομοσπονδιακός ελάχιστος μισθός στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ο οποίος τον περασμένο Ιανουάριο ήταν 1.048 ευρώ τον μήνα.

Καθημερινή

Βασικός σκοπός δεν ήταν να μεταφέρουν παράπονα από την Ελλάδα, αλλά να κάνουν μια πρώτη γνωριμία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, να δείξουν ποιο είναι το πρόσωπο της τουριστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα αλλά και σε βάθος χρόνου να δημιουργήσουν μία σχέση εμπιστοσύνης με τους θεσμούς που θα τους επιτρέπει να ανταλλάσσουν στοιχεία, έρευνες και στο μέλλον να επηρεάζουν ευρωπαϊκές πολιτικές.

Με σειρά συναντήσεων με τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα βιομηχανίας και επιχειρηματικότητας Γ. Κατάινεν, τον αντιπρόεδρο για οικονομικές υποθέσεις Β. Ντομπρόβσκις, την επίτροπο για θέματα βιομηχανίας Ε. Μπιενκόφσκα, τον επίτροπο μετανάστευσης Δ. Αβραμόπουλο, τον επίτροπο ανθρωπιστικής βοήθειας Χ. Στυλιανίδη και τον εκπρόσωπο της Επιτροπής Μ. Σχοινά, οι εκπρόσωποι του ΣΕΤΕ παρουσίασαν στους συνομιλητές τους το σχέδιο που θα φέρει ετήσια έσοδα 20 δισ. και 36 εκατομμύρια αφίξεις, αν βέβαια η χώρα αρχίσει να επενδύει 6 δισ. ετησίως σε υποδομές.

«Θελήσαμε να ενισχύσουμε τη φωνή του τουρισμού στην Ευρώπη, δεν κάναμε επαφές για να πούμε τον πόνο μας», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Γ. Ρέτσος, τονίζοντας ότι ενημέρωσε τους συνομιλητές του για τη βεβαρημένη φορολογία που μαστίζει τον κλάδο. Εχοντας μαζί τους στοιχεία που έδειξαν ότι ο ΦΠΑ στον τομέα σε σχέση με τις ανταγωνιστικές χώρες όπως η Ιταλία, η Τουρκία, η Κροατία, η Ισπανία, η Κύπρος είναι περίπου 6% υψηλότερος, όπως και η συνολική συνεισφορά στον κρατικό προϋπολογισμό μέσω φορολογίας, εργοδοτικών εισφορών κ.λπ. σε σχέση με τις υπόλοιπες ανταγωνιστικές χώρες. Οι αρμόδιοι επίτροποι αναγνώρισαν το πρόβλημα, αλλά τόνισαν ότι είναι απόφαση της κυβέρνησης κατά πόσον θα ασκήσει αναπτυξιακή πολιτική στον κλάδο και θα μειώσει τη φορολογία.
Ο Γ. Ρέτσος τόνισε την ανάγκη για εθνικό χωροταξικό σχέδιο που θα αφορά τον τουρισμό αλλά και για πρόσβαση σε φθηνή ρευστότητα που θα επιτρέψει την ανάπτυξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την αύξηση θέσεων εργασίας.

Σε εκδήλωση των ευρωβουλευτών Ε. Βόζεμπεργκ και Μ. Κύρκου με θέμα το μέλλον του ελληνικού τουρισμού, ο Μ. Σχοινάς τόνισε πως η επίσκεψη του ΣΕΤΕ στις Βρυξέλλες αποτελεί τη «θεσμική πρεμιέρα του εθνικού πρωταθλητή ανάπτυξης της χώρας». Υπογράμμισε τον θετικό ρόλο του τουρισμού καθώς η Ελλάδα έχει ένα μεγάλο ιστορικό έλλειμμα αξιοπιστίας, αφού στο παρελθόν δεν υπήρχαν πολλοί αξιόπιστοι συνομιλητές, κάτι που στοίχισε στη χώρα αλλά που ο ΣΕΤΕ φαίνεται να αλλάζει σήμερα. Στην ίδια εκδήλωση ο Δ. Αβραμόπουλος τόνισε πως ο τουρισμός μπορεί να αλλάξει την εικόνα της Ελλάδας «μαζί με μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που αντιστέκεται στην παρακμή και στην Ελλάδα της φθοράς», όπως είπε χαρακτηριστικά.

Το 2017 ο τουρισμός αποτέλεσε το 10% του ΑΕΠ με συνολικό όφελος περίπου 14,6 δισ. ευρώ για την οικονομία, ενώ πλέον υπολογίζεται ότι το 30% του εργατικού δυναμικού της χώρας απασχολείται στον τομέα του τουρισμού.

Καθημεριονή

Ο κ. Λεκλέρκ σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ/ΜΠΕ κάνει λόγο για «εγγυήσεις» και «πολύ σταθερές διαβεβαιώσεις» από την πλευρά τής Επιτροπής για τη συνέχιση της χρηματοδότησης. Ωστόσο, η χρηματοδότηση δεν θα γίνεται, όπως μέχρι σήμερα, από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας (DG ECHO), η οποία έχει ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσει από την Ελλάδα στα τέλη του 2018, αλλά από άλλες χρηματοδοτικές πηγές, που ακόμα δεν έχουν καθοριστεί (πιθανόν από τη DG HOME). Ο επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας ζητάει η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση «να σταθεροποιηθεί και να γίνει κομμάτι του εθνικού προϋπολογισμού, ώστε οι δήμοι να νιώσουν πιο σίγουροι για να μπορέσουν να υλοποιήσουν ένα πρόγραμμα που έχει αποδείξει ότι έχει πολύ θετικά αποτελέσματα τόσο για τους αιτούντες άσυλο όσο και για τις τοπικές κοινωνίες».

Ο κ. Λεκλέρκ επισημαίνει ότι «αυτή η χρηματοδότηση για το 2019 είναι σημαντική, αλλά το κύριο είναι να δούμε τι θα γίνει μετά το 2019». Με την εξέλιξη αυτή, το πλάνο της μετάβασης αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση για διαχείριση των διαμερισμάτων θα μετατεθεί για το 2020, οπότε «έτσι μας δίνεται περισσότερος χρόνος για να γίνουν οι θεσμικές αλλαγές στη σχέση μεταξύ υπουργείων και δήμων, ώστε να μπορέσει να υπάρξει πρόσβαση στην απαραίτητη χρηματοδότηση, είτε απευθείας στους δήμους είτε μέσω των εθνικών αρχών», προκειμένου «οι εθνικοί φορείς να αναλάβουν πλήρως την υλοποίηση του προγράμματος στέγασης».

Στη μεταβατική αυτή φάση ο ρόλος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες δεν έχει ξεκαθαριστεί, ωστόσο, όπως υπογραμμίζει ο κ. Λεκλέρκ, «ελπίζουμε ότι σταδιακά ο ρόλος μας θα αλλάζει σε αυτή τη μεταβατική φάση» και «σκοπός της Ύπατης Αρμοστείας είναι να εξασφαλίσουμε ότι σταδιακά κάποια από τα συμβόλαια θα υπογράφονται μέσα από τους ίδιους τους δήμους είτε μέσω της κυβέρνησης, αλλά δεν είμαστε ακόμα σε αυτό το σημείο». Μετά το 2019 ο στόχος είναι «όλο και περισσότερο το πρόγραμμα να υλοποιείται πλήρως από τον κρατικό προϋπολογισμό και μέσα από συμφωνίες με τους δήμους». Η Ύπατη Αρμοστεία ενδέχεται να κρατήσει «έναν πιο εποπτικό ρόλο», αν και ο κ. Λεκλέρκ δεν αποκλείει ο οργανισμός «να συνεχίσει να παίζει και ένα συντονιστικό ρόλο», διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «αυτό πρέπει να διαμορφωθεί στη συνέχεια».

Σύμφωνα με τα εβδομαδιαία στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας, το πρόγραμμα ESTIA περιλαμβάνει σήμερα 23.374 θέσεις φιλοξενίας σε διαμερίσματα, κτίρια και ξενοδοχεία σε όλη την Ελλάδα, στις οποίες φιλοξενούνται 19.331 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν επτά ΜΚΟ, καθώς και οι δήμοι Αθηναίων και Θεσσαλονίκης μαζί με όμορους δήμους, Λάρισας, Τρικκαίων, Καρδίτσας, Λιβαδειάς, Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας και οι τέσσερις μεγάλοι δήμοι της Κρήτης (Ηρακλείου, Χανίων, Ρεθύμνου και Αγίου Νικολάου). Πιο πρόσφατη είναι η συμφωνία που υπογράφηκε με το δήμο Τρίπολης, τον πρώτο στην περιοχή της Πελοποννήσου.

Πολλοί από τους δημάρχους που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ζητούν το διαμοιρασμό της ευθύνης σε όλους τους δήμους της Ελλάδας, κάτι που όμως για τον επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας δεν είναι απαραίτητο. «Έχουμε δει πολλές φορές πως όταν κάτι επιβάλλεται από πάνω, τότε αυτό δεν υλοποιείται ποτέ. Γι’ αυτό το πρόγραμμα είχε τη φιλοσοφία από την αρχή ότι οι δήμοι θα συμμετέχουν σε εθελοντική βάση και αυτό συνέβαλε στην επιτυχία του», λέει ο κ. Λεκλέρκ και χαρακτηρίζει τη «συναίνεση βασικό στοιχείο του προγράμματος». Προσθέτει πάντως ότι «κανείς δεν θέλει τη γκετοποίηση των ανθρώπων» και γι’ αυτό «στόχος μας είναι το πρόγραμμα να εξαπλωθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές». Παρατηρεί επίσης ότι μπορεί το μοντέλο της υποχρεωτικής φιλοξενίας προσφύγων σε όλους τους δήμους να έχει λειτουργήσει σε άλλες χώρες, «αλλά είναι κυρίως χώρες όπου υπάρχει το ομοσπονδιακό σύστημα, όπως η Γερμανία, όπου εκεί έχουν και ένα καλύτερο προγραμματισμό και τρόπο να μετράνε τα αποτελέσματα της κάθε δράσης».

Το μεγάλο στοίχημα για τον κ. Λεκλέρκ για το 2018 και το 2019 είναι η ένταξη στις τοπικές κοινωνίες. Όπως τονίζει, «πρέπει να δούμε όλοι οι εμπλεκόμενοι στο πρόγραμμα το πώς μπορούμε να οδηγήσουμε τους πρόσφυγες σε μεγαλύτερη ανεξαρτησία και αυτονομία, ώστε να σταθούν στα πόδια τους κάτι το οποίο είναι δύσκολο δεδομένου ότι στην Ελλάδα η κρίση συνεχίζει να υφίσταται και οι ευκαιρίες για εργασία είναι περιορισμένες». Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που, όπως προσθέτει ο ίδιος, «οι δήμοι είναι σε πολύ καλή θέση να το υλοποιήσουν, γιατί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τις ίδιες τους τις κοινότητες, γνωρίζουν καλύτερα το πώς να συμβουλεύσουν και να παράσχουν υποστήριξη, να δουν τι επιλογές υπάρχουν στην αγορά εργασίας». Στο πλαίσιο αυτό, σημαντικός είναι και ο ρόλος της Πολιτείας, που «ήδη έχει ανακοινώσει προγράμματα καταγραφής των ικανοτήτων των αιτούντων άσυλο και προγράμματα εκμάθησης ελληνικής γλώσσας», όμως «αυτό που θα πρέπει να σκεφτούμε όλοι καλύτερα και με πιο δημιουργικό τρόπο είναι τι πιθανότητες έχουμε να μπορέσουμε να κάνουμε προγράμματα πρόσβασης των ανθρώπων στην αγορά εργασίας».

Το μεγάλο ζητούμενο πάντως παραμένει η κατάσταση στα νησιά υποδοχής προσφύγων. Εκεί η Ύπατη Αρμοστεία διαχειρίζεται 1.319 θέσεις φιλοξενίας σε διαμερίσματα και επιπλέον 376 θέσεις προσωρινού χαρακτήρα σε ξενοδοχεία μόνο για το χειμώνα. Ο κ. Λεκλέρκ χαρακτηρίζει την κατάσταση στα νησιά «πάρα πολύ εύθραυστη και αυτό εξαιτίας της δύσκολης υλοποίησης της Κοινής Δήλωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τουρκίας» και αναφέρεται στον υπερπληθυσμό των χοτσποτς και τις εντάσεις που δημιουργούνται. «Οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί στην ανάπτυξη προγραμμάτων μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να βάλουμε στόχους σχετικά με τη δημιουργία θέσεων στέγασης στα νησιά όσο η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας βρίσκεται σε ισχύ και καθορίζει ουσιαστικά το πλαίσιο», λέει. Όποια κίνηση γίνει, προσθέτει, «την κάνουμε σε πολύ στενή συνεργασία και διαβούλευση με τους κατά τόπους δήμους και με απόλυτη διαφάνεια όσον αφορά στον τοπικό πληθυσμό».

Πώς σχολιάζει την απάντηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής σε έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας για τους υψηλούς κινδύνους σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών και παιδιών προσφύγων στα νησιά, που κάνει λόγο για «ανώνυμες βιωματικές εμπειρίες», τον ρωτάμε. Διευκρινίζει ότι «η ανακοίνωση δεν αποτελεί κατηγορία προς τις αρχές, απλά μια υπενθύμιση ότι θα πρέπει να καταβάλουμε όλοι προσπάθεια και αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να είναι συνεχής, ώστε να φροντίσουμε ότι οι πιο ευάλωτοι από τους αιτούντες άσυλο που είναι οι γυναίκες και τα παιδιά, να βρίσκονται σε ένα ασφαλές περιβάλλον». Καταλήγει δε λέγοντας ότι «κατά τη γνώμη μου αυτό που χρειάζεται δεν είναι μία επιστημονική έκθεση, γιατί οι επαγγελματίες που ασχολούνται με θέματα σεξουαλικής και έμφυλης βίας μιλάνε συχνά για τον φόβο που έχουν οι επιζώντες, φοβούνται γιατί βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση, φοβούνται συχνά ακόμα και τις αρχές, μπορεί να φοβούνται το δράστη, γι’ αυτό πολλές φορές διστάζουν να καταγγείλουν τα όποια περιστατικά. Εμείς βασίσαμε αυτή την ανακοίνωση πάνω σε μαρτυρίες που μαζέψαμε από συναδέλφους μας σε καθημερινή βάση και μέσα από σχέσεις εμπιστοσύνης που έχουμε χτίσει με τους αιτούντες άσυλο στα νησιά».

Τα ΝΕΑ

«Οι Ευρωπαίοι έχουν επενδύσει πολλά χρήματα στην Ελλάδα και ως εκ τούτου έχουν έννομο συμφέρον να συνεχίσει η Αθήνα τις μεταρρυθμίσεις και να κάνει όσα έχει υποσχεθεί», σημείωσε σε συνέντευξη της στην γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

«Υποθέτουμε ότι τον Αύγουστο το τρέχον πρόγραμμα θα τελειώσει. Μπορώ να αντιληφθώ το ότι η ελληνική κυβέρνηση θέλει τα το γιορτάσει ως χειραφέτηση, αλλά η χώρα θα παραμείνει υπό επιτήρηση, θα πρέπει να τηρηθούν οι συμφωνημένοι κανόνες. Οι Ευρωπαίοι επένδυσαν πολλά χρήματα στην Ελλάδα και γι αυτό έχουν δικαιολογημένο συμφέρον στο να συνεχίσει η Αθήνα τις μεταρρυθμίσεις και να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε», είπε χαρακτηριστικά η διευθύντρια του Ταμείου.

Η ίδια, επέκρινε την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης για περικοπές φόρων ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων δηλώνοντας ωστόσο ικανοποιημένη από την παγκόσμια εικόνα της οικονομίας, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανησυχία της για τους κινδύνους από πιθανές γεωπολιτικές εξελίξεις.

Μιλώντας το βράδυ της Παρασκευής στην 54η Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, η Λαγκάρντ σημείωσε ότι 120 από τις 189 χώρες-μέλη του ΔΝΤ βρίσκονται σε φάση οικονομικής ανάπτυξης, ανέδειξε ωστόσο τον κίνδυνο εκτροχιασμού της θετικής πορείας εξαιτίας γεωπολιτικών εξελίξεων.
«Υπάρχουν προβλήματα σε πολλά σημεία του πλανήτη», δήλωσε η Λαγκάρντ και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην Μέση Ανατολή, στην κορεατική χερσόνησο, αλλά και στις κυβερνοαπειλές.

Σε ό,τι αφορά ειδικά τις περικοπές φόρων που αποφάσισε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ, σε μια σπάνια δημόσια αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον, τόνισε ότι «το δημόσιο χρήμα είναι απαραίτητο» και προειδοποίησε για τον κίνδυνο αύξησης του πληθωρισμού.

«Αν και η επίδραση του Νόμου που πέρασε τον περασμένο Δεκέμβριο είναι ακόμη στην αρχή, το πιθανότερο είναι να οδηγήσει σε αυξημένη κατανάλωση και πληθωρισμό, ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει και σε καταβολή υψηλότερων μισθών», δήλωσε η Λαγκάρντ έκανε λόγο για το ενδεχόμενο να ξεκινήσει ένας ανταγωνισμός προς τα κάτω, με άλλες χώρες να επιλέγουν αντίστοιχες πολιτικές και τελικά να απειλούνται οι δημόσιες επενδύσεις σε τομείς όπως η παιδεία, η άμυνα και η υγεία.

«Το δημόσιο χρήμα είναι απαραίτητο. Ο ανταγωνισμός προς τα κάτω δεν ενισχύει αυτές τις επενδύσεις και δεν βοηθάει το εργατικό δυναμικό και τις κοινωνίες να προετοιμαστούν για την νέα οικονομία του αύριο», δήλωσε η Λαγκάρντ.

Τα ΝΕΑ