Όλο και συχνότερα φτάνουν ιστορίες στα αυτιά μας για ανθρώπους, γνωστούς και μη, οι οποίοι παραπονιούνται ότι πάσχουν από κατάθλιψη, άγχος, κρίσεις πανικού, εξάντληση, μοναξιά, χαμηλή λίμπιντο και εμμονικές ιδέες. Η καθημερινή χρήση τέτοιων όρων, οι οποίοι έχουν εισχωρήσει στην αργκό της γενιάς μας και ανταλλάσσονται με την ίδια συναδελφικότητα με την οποία θα αντάλλαζες δύο στριφτά τσιγάρα, δείχνουν ότι η ποιότητα της ζωής μας, αν μπορεί κανείς να κάνει λόγο για ποιότητα πια, πάει από το κακό στο χειρότερο. Η εργασιομανία μέχρι τελικής πτώσης, η υπερκόπωση, η δωρεάν εργασία, η εργασία χωρίς συμβάσεις, οι υπερωρίες οι οποίες δεν πληρώνονται ποτέ, καθώς και η διαρκώς αυξανόμενη πίεση από τον εκάστοτε μάνατζερ για να αυξήσεις την παραγωγικότητά σου, κάνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα σε λιγότερο χρόνο, ενώ παραμένεις χαμογελαστός, είναι πλέον η νόρμα.

Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτής της ζοφερής πραγματικότητας και των προαναφερθέντων συμπτωμάτων, όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, είναι να καταφύγεις στα ψυχοφάρμακα -αγχολυτικά, αντικαταθλιπτικά και ό,τι άλλο σου συνταγογραφήσουν οι απανταχού ψυχίατροι και «ψυχογνώστες». Η δε ευκολία με την οποία γράφουν πλέον φάρμακα, είναι μέρος μιας τάσης της ψυχιατρικής -η καθαρά βιολογική προσέγγιση- η οποία, βασισμένη στην αρχή ότι όλα αυτά τα συμπτώματα είναι καθαρά αποτέλεσμα της χημικής ανισορροπίας του εγκεφάλου, αναζητά τις ευθύνες στο ίδιο το άτομο, βγάζοντας εκτός συζήτησης κοινωνικο-πολιτικό-οικονομικούς παράγοντες.

Η ψυχίατρος Ελένη Μοσχονά, μου εξηγεί ότι ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι διαγνώσεις και, κατ’ επέκταση η χορήγηση φαρμάκων, είναι βασισμένες πάνω σε δύο «εγχειρίδια», το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM), της αμερικανικής σχολής, και τη Διεθνή Στατιστική Ταξινόμηση Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD), την οποία ακολουθεί η αγγλοσαξονική σχολή. Στην Ελλάδα, ενώ η εκπαίδευση των ψυχιάτρων βασίζεται στο DSM, χρησιμοποιούνται και τα δύο, επιλογή/απόφαση που τίθεται στην ευχέρεια και κρίση του εκάστοτε ψυχίατρου, παρόλο που η ελληνική συνταγογράφιση απαιτεί το ICD. Το DSM και το ICD είναι ένα λεξικό διάγνωσης, ένα παγκοσμίως συμφωνημένο εργαλείο βάσει του οποίου πιστοποιούνται οι νόσοι και γίνεται η κλινική χορήγηση των αντιψυχωσικών φαρμάκων. Θεωρείται δε από πολλούς η «Βίβλος» της σύγχρονης ψυχιατρικής. Η κοινή λογική λέει ότι για να θεωρηθεί ότι πάσχεις από κάποια αρρώστια, πρέπει να παρουσιάζεις έναν αριθμό συμπτωμάτων. Με βάση το DSM όταν ο «ασθενής» έχει τουλάχιστον 3 από τα 5 συμπτώματα, τότε μπορεί να θεωρηθεί πάσχων.

Γιατί πρέπει να μας προβληματίσει ο τρόπος που γίνεται η διάγνωση;

Όπως έγραψε πρόσφατα o Peter Gøtzsche σε άρθρο της Guardian, ο ορισμός που δίνεται για τις ψυχιατρικές διαταραχές είναι πλατύς και αόριστος με αποτέλεσμα σε πολλούς ανθρώπους να δίνεται λανθασμένη διάγνωση. Tα διαγνωστικά κριτήρια που χρησιμοποιούνται δεν υπάρχουν a priori, αλλά δημιουργούνται κατόπιν ψηφίσματος και εισάγονται στο DSM. Αυτό που ψηφίζεται είναι ένα σύστημα ταξινόμησης των συμπτωμάτων. Σκεφτείτε μόνο το ότι το DSM χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε μια προσπάθεια θεραπείας στρατιωτών κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η δεύτερη εκδοχή του (1968), η οποία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στη ψυχοδυναμική θεωρία, δέχτηκε σκληρή κριτική από ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, δεδομένου ότι η ομοφυλοφιλία είχε καταγραφεί ως ψυχική διαταραχή. Το DSM έχει αναθεωρηθεί αρκετές φορές από τότε αλλά, δεδομένου του ότι καμία διάγνωση δεν υποστηρίζεται από αντικειμενικά ιατρικά στοιχεία και του ότι κανένα DSM δεν έχει αντέξει στο πέρασμα του χρόνου, η αξιοπιστία του ως διαγνωστικό σύστημα αμφισβητείται.

Το αποτέλεσμα είναι ότι άνθρωποι οι οποίοι πάσχουν από ψυχική οδύνη αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή, χωρίς να γνωρίζουν τον τρόπο που λειτουργούν τα φάρμακα αυτά. Αυτό σύμφωνα με τoν Peter Gøtzsche έχει οδηγήσει στην αυξανόμενη εξάρτηση από τα ψυχοφάρμακα, τα οποία πολλές φορές αντί να αντιμετωπίζουν, προκαλούν τα συμπτώματα τα οποία υποτίθεται ότι καταπολεμούν. Έρευνα του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, δείχνει ότι τα ψυχοφάρμακα πολλές φορές εντείνουν την κατάθλιψη και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των αυτοκτονιών ειδικότερα στις νέες ηλικίες μέχρι τα 40.

Η καθαρά οργανική αντιμετώπιση μιας ψυχικής νόσου αντιλαμβάνεται τον άνθρωπο σαν το άθροισμα των ατομικών κυττάρων του, εξαιρώντας από την κουβέντα τον παράγοντα κοινωνία και συντηρώντας έτσι ένα τρόπο ζωής ο οποίος χωρίς φάρμακα ίσως να ήταν μη-βιώσιμος. Αυτή η τάση της ψυχιατρικής είναι απόρροια και συντηρεί το νεοφιλεύθερο οικονομικό μοντέλο που προάγει το πρότυπο του εργασιομανή. Τα φάρμακα ναρκώνουν, δεν θεραπεύουν για να μπορέσει ο εξαντλημένος, βαριεστημένος, μηχανοποιημένος εργάτης να εξακολουθεί να σηκώνεται το πρωί για δουλειά. Η γενιά μας, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη γενιά, όπως έγραψε η JD Taylor, «είναι αγχώδης, παρανοϊκή, ανήσυχη και εξαντλημένη» και, η κανονικοποίηση όλων αυτών των ψυχιατρικών διαταραχών, οδηγεί στην παθητική αποδοχή τους ως ατυχή, αλλά αναπόφευκτα στοιχεία της κοινωνίας μας και του δρόμου προς την εργασιακή επιτυχία.

Το άγχος και ο φόβος, λέει η Taylor, είναι ψυχολογικά σημάδια ενός εξουσιαστικού μοντέλου το οποίο εμφανίζεται σε όλες τις κοινωνίες. Όμως, εξηγεί, ένα ιδιαίτερο είδος άγχους και φόβου εμφανίζεται στον οικονομικό καπιταλισμό μέσω των διαρκώς αυξανόμενων πιέσεων τις οποίες δέχεται αυτός που ζει και εργάζεται στη νεοφιλελεύθερη κοινωνία. Το άγχος, η κούραση, η ανασφάλεια στον εργασιακό χώρο και η κατάθλιψη, αποδίδονται στο ίδιο το άτομο, στην ατομική ανικανότητά του να ανταπεξέλθει στον υπερβολικό φόρτο εργασίας του, το οποίο όντας άρρωστο πια και μη μπορώντας να αποδώσει, αυτο-ενοχοποιείται, καταφεύγοντας πλέον στην μοναδική διέξοδο, αυτή των φαρμάκων. Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο συντηρείται κατ’ αυτό τον τρόπο δημιουργώντας συναισθήματα ανεπάρκειας και άγχους στο ίδιο το άτομο χωρίς να του επιτρέπει ποτέ να μπει στην διαδικασία τελικά να αναρωτηθεί γιατί εξακολουθεί να εργάζεται έτσι, όταν το ίδιο το σύστημα είναι άρρωστο και κατ’ επέκταση τον αρρωσταίνει.

Πολλοί, μην μπορώντας να λειτουργήσουν σε αυτό το σύστημα, αποκλείονται από τον εργασιακό χώρο. Το πρόβλημα ακριβώς είναι ότι οι ιδέες για την ψυχική υγεία, όπως δείχνει και η ιστορία του DSM το οποίο συνέχεια ανανεώνεται και εμπλουτίζεται με νέες διαταραχές, είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις κοινωνικο-πολiτικο-οικονομικές συνθήκες στις οποίες εμφανίζονται. Αυτές πρέπει να μας προβληματίσουν. Αυτές πρέπει να αλλάξουν.

Η απάντηση δεν είναι απαραίτητα η μη-χορήγηση φαρμάκων, αλλά η ενημερωμένη επιλογή του «ασθενή» για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διάγνωση και, ως εκ τούτου, των φαρμάκων που παίρνει, μου εξηγεί η παλιά μου συμφοιτήτρία η Ελένη, η οποία τώρα κάνει το διδακτορικό της στα «Πρώτα Στάδια της Ψύχωσης». Η πολιτικοποίηση της κουβέντας γύρω από την ψυχιατρική και η προσεκτική ακρόαση της προσωπικής ιστορίας του κάθε ασθενή (l' ecoute du recit), είναι πιο αναγκαίες από ποτέ. «Σήμερα είμαστε τελειωμένοι, ικανοί να δουλέψουμε μόνο για πολύ λίγα χρόνια ακόμη, σε κακοπληρωμένες δουλειές, πριν βρεθούμε πεταμένοι στο περιθώριο από τις αγορές εργασίες λόγω μη παραγωγικότητας», γράφει η Taylor, «...τα πράγματα θα χειροτερέψουν αν δεν πολιτικοποιήσουμε το άγχος και την κατάθλιψη και δεν ξεκινήσουμε αγώνα ώστε να βάλουμε σε προτεραιότητα την καλή υγεία των ατόμων στις κοινωνίες μας».

Τώρα που γράφω, το βίντεο με το ξέσπασμα του Μπούκουρα στα έδρανα της Βουλής έχει γίνει viral.
Απ’ ότι φαίνεται ακόμα και οι χρυσαυγίτες έχουν αδυναμίες.
Τα Lexotanil και τα Ladose μάλλον δεν κάνουν διακρίσεις.

Πηγή: vice

Η ανεργία στην Ελλάδα βρίσκεται στα ύψη, αλλά και αυτοί που καταφέρνουν να βρουν δουλειά δεν έχουν και λόγο να… πανηγυρίζουν, καθώς η χώρα μας κατατάσσεται από τη Διεθνή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (IUTC) ως μία από τις χειρότερες στον κόσμο για να δουλεύει κανείς.

Στη μελέτη της για το 2014, η IUTC «βαθμολογεί» τις χώρες με μία κλίμακα από το 1 ως το 5 (συν μία επιπλέον βαθμίδα 5+), όπου το 1 σημαίνει εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα και το 5 καμία εγγύηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ενώ η βαθμίδα 5+ αφορά σε χώρες όπου αυτό οφείλεται σε εμφύλιο πόλεμο ή γενικότερη κατάλυση των νόμων.

Η Ελλάδα, όπως μπορεί να μαντέψατε, τοποθετείται στη βαθμίδα 5, που σημαίνει: «Οι χώρες με αξιολόγηση 5 είναι οι χειρότερες χώρες στον κόσμο για να δουλεύει κανείς. Αν και η νομοθεσία μπορεί να ορίζει συγκεκριμένα δικαιώματα, οι εργαζόμενοι δεν έχουν ουσιαστικά πρόσβαση σε αυτά τα δικαιώματα και επομένως είναι εκτεθειμένοι σε αυταρχικά καθεστώτα και άδικες εργασιακές πρακτικές».

Έχει αξία να απαριθμήσουμε τις υπόλοιπες χώρες που βαθμολογούνται με 5 από την IUTC, και να αναρωτηθούμε αν είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό:
Αλγερία
Μπανγκλαντές
Λευκορωσία
Καμπότζη
Κίνα
Κολομβία
Ακτή Ελεφαντοστού
Αίγυπτος
Φίτζι
Γουατεμάλα
Ινδία
Λάος
Μαλαισία
Νιγηρία
Φιλιππίνες
Κατάρ
Νότια Κορέα
Σαουδική Αραβία
Σουαζιλάνδη
Τουρκία
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Ζάμπια
Ζιμπάμπουε

Πηγή: koutipandoras.gr

Ο Γιάννης Μηλιός, υποψήφιος ευρωβουλευτής και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες για τη δημιουργία 550.000 νέων θέσεων εργασίας, δήλωσε:

-«Ο πρωθυπουργός της ανεργίας, του κλεισίματος των επιχειρήσεων, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος, της βίας κατά εργαζομένων και της διαπόμπευσης κάθε διεκδίκησης, τάζει δήθεν 550.000 νέες θέσεις εργασίας.

-Θυμίζουμε βέβαια ότι σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου του 2012 δήλωνε ότι «σε μια τετραετία μπορούμε να κατεβάσουμε την ανεργία από το 24% στο 10%». Τα πρώτα δυο χρόνια απλά την ανέβασε στο 28%...

-Λίγο αργότερα στις 29 Ιανουαρίου 2014, μετά από σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας δήλωνε «προτεραιότητα της κυβέρνησης για το 2014 η αντιμετώπιση της ανεργίας» και εξήγγειλε προγράμματα για 440.000 ανέργους.

-Προφανώς όσο χειροτερεύουν τα πράγματα για τη δικομματική κυβέρνηση του, τόσο ο κ.Σαμαράς θα τάζει περισσότερες θέσεις εργασίας (την ίδια ώρα που κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για «λαϊκισμό»)…

-Θυμίζουμε ότι η απορροφητικότητα των ήδη εξαγγελθέντων προγραμμάτων για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι μόνο 56% και για τα ΑΜΕΑ είναι μόνο 3%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η ανεργία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τους υποστηρικτές των μνημονίων που έχουν εξαθλιώσει το λαό μας.

-Η ανεργία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από εκείνους που την χρησιμοποιούν ως όχημα για να συμπιέζουν ολοένα προς τα κάτω τους μισθούς,

-Η ανεργία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από αυτούς που την χρησιμοποιούν για να συρρικνώσουν οποιαδήποτε κατάκτηση του εργατικού κινήματος και να κρατούν όμηρους τους ανέργους.

-Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι η εφαρμογή μια αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής είναι η απάντηση στην ανεργία.

Μόνη λύση είναι η ανατροπή αυτών των πολιτικών, η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης.

Οι εκλογές στις 18 και 25 Μαίου είναι μια καλή ευκαιρία....»

Σύμφωνα με τον έγκαιρο προγραμματισμό της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Καθαριότητας του Δήμου της Κω και την κατανομή του εργατικού δυναμικού με βάση τις ανάγκες των Δημοτικών Κοινοτήτων για τη θερινή περίοδο προκηρύσσονται εντός του επόμενου δεκαημέρου σύμφωνα με τις διαδικασίες και την έγκριση του ΑΣΕΠ εξήντα μία (61) θέσεις εποχικής απασχόλησης στις υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα του Δήμου μας.

Δυστυχώς για ακόμη μία χρονιά και παρά την έγκαιρη προετοιμασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον Ιανουάριο και ειδικότερα των τουριστικών Δήμων οι εγκρίσεις καθυστέρησαν στις προβλέψεις του νόμου που τροποποιήθηκε πριν λίγες μέρες και αφορούσε στην αναστολή των προσλήψεων εποχικού προσωπικού πριν από τη διεξαγωγή των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών.

Οι ενδιαφερόμενοι συμπατριώτες μας θα ενημερωθούν έγκαιρα από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο καθώς και από την ιστοσελίδα του Δήμου της Κω www.kos.gov.gr ώστε σύμφωνα με την προκήρυξη και τις απαιτήσεις του ΑΣΕΠ να καταθέσουν την αίτηση και τα απαραίτητα δικαιολογητικά ανάλογά με τη θέση εργασίας που θα επιλέξουν.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΩ

Στις ευκαιρίες για επενδύσεις που παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα, τόσο στον τουρισμό όσο και στους άλλους κλάδους της οικονομίας, μετά τις μεταρρυθμίσεις και τη σταθεροποίηση του οικονομικού κλίματος, αναφέρθηκε, η υπουργός Τουρισμού κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη, μιλώντας σε Διεθνές Συνέδριο, με θέμα Ευρώπη και Αραβικός Κόσμος που διοργανώνει το περιοδικό Economist.
«Ο τουρισμός, τα μεγάλα έργα υποδομής, η ενέργεια, οι αεροπορικές μεταφορές, η ναυτιλία, παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για τους υποψήφιους επενδυτές», υπογράμμισε χαρακτηριστικά. Παράλληλα επισήμανε ότι η Ελλάδα όπως κάθε κράτος-μελος της Ε.Ε, προσφέρει συγκεκριμένες εγγυήσεις όσον αφορά το επενδυτικό περιβάλλον.
Η υπουργός Τουρισμού έδωσε έμφαση στο νέο θεσμικό πλαίσιο που έχει καταρτιστεί στη χώρα, καθώς –όπως είπε– διακρίνεται για δυο βασικά χαρακτηριστικά του:
Πρώτον.  Βάζει τέλος σε χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες και εμπόδια, που αποτελούν τροχοπέδη στις επενδύσεις.
Δεύτερον.  Δημιουργεί ένα συνεκτικό και κυρίως σταθερό πλαίσιο, ώστε ο κάθε υποψήφιος επενδυτής να γνωρίζει εκ των προτέρων τις υποχρεώσεις έναντι της πολιτείας.
Η κυρία Κεφαλογιάννη ανέφερε ότι με μια σειρά στοχευμένων μέτρων, όπως τη θέσπιση νέων τουριστικών προϊόντων, την τροποποίηση του χωροταξικού πλαισίου, την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης των τουριστικών επιχειρήσεων, την προώθηση της τουριστικής κατοικίας, τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, η Ελλάδα έγινε ιδιαίτερα ελκυστικός πόλος προσέλκυσης επενδύσεων στο τουριστικό τομέα.
Στο σημείο αυτό, η υπουργός Τουρισμού τόνισε ότι αυτή την περίοδο προωθούνται μεγάλα τουριστικά έργα και ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως:
Το τουριστικό συγκρότημα Atalanti Hills στην κεντρική Ελλάδα. Μια επένδυση που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την κατασκευή τριών ξενοδοχειακών συγκροτημάτων πέντε αστέρων, 5.000 κατοικιών, και άλλων εγκαταστάσεων.
    
Το Iliad resort στην Ιθάκη το οποίο θα διαθέτει γήπεδο γκολφ 18 οπών, μαρίνα 200 θέσεων ελλιμενισμού, εμπορικές χρήσεις, παραθαλάσσιο οικισμό και έξι πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες που θα αποτελούνται από 1.020 σουίτες.

Επίσης το ξενοδοχειακό συγκρότημα «Ίτανος Γαία» στο Λασίθι τη Κρήτης. Το συγκρότημα θα αποτελείται από πέντε ξενοδοχεία συνολικής δυναμικότητας περίπου 2000 κλινών και ενός γηπέδου γκολφ 18 οπών, ενώ υπολογίζεται ότι το έργο θα δημιουργήσει 1.200 άμεσες θέσεις εργασίες.
Παράλληλα, η κυρία Κεφαλογιάννη αναφέρθηκε και στα πρόσθετα νομοθετικά μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για τη διευκόλυνση των υποψήφιων επενδυτών. Μεταξύ αυτών ανέφερε  τον πρόσφατο νόμο που διευκολύνει την παραμονή επενδυτών τρίτων χωρών, των οποίων οι επενδύσεις έχουν χαρακτηριστεί ως στρατηγικές επενδύσεις. Γι αυτές τις επενδύσεις -πρόσθεσε-  μπορεί να χορηγούνται άδειες διαμονής στο νόμιμο εκπρόσωπο του φορέα της στρατηγικής επένδυσης, και σε άλλα δέκα πρόσωπα μαζί με τις οικογένειες τους.

Καταλήγοντας η υπουργός Τουρισμού κάλεσε τον αραβικό κόσμο να επενδύσει στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν και ότι οι επενδυτές θα βρούν πολλές επιχειρηματικές  ευκαιρίες σε μια χώρα που διαθέτει από τις ομορφότερες τοποθεσίες στο κόσμο.