“Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν..”

Το πρωί της 10ης Ιουνίου 1944 γερμανική στρατιωτική φάλαγγα των Ες-Ες με αρχηγό τον λοχαγό του 2ου λόχου του 1ου τάγματος Fritz Laufenbach ξεκίνησε από τη Λιβαδειά για την Αράχωβα, με σκοπό την εκκαθάριση της περιοχής από τις αντάρτικες δυνάμεις στη δυτική πλευρά του Ελικώνα. Στο Δίστομο ενώθηκε με άλλη γερμανική ομάδα που είχε ξεκινήσει από την Άμφισσα και προχώρησαν προς το Στείρι. Σαν δόλωμα οι Γερμανοί είχαν 2 επιταγμένα Ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς, που προπορεύονταν της κύριας φάλαγγας. Ταυτόχρονα ο 10ος και 11ος λόχος του 3ου τάγματος από την Άμφισσα κατευθυνόταν προς το Δίστομο για να συναντήσουν τον 2ο λόχο.

Οι κάτοικοι έλαβαν εντολή να μην απομακρυνθούν από το χωριό, μέχρι την επιστροφή των γερμανικών δυνάμεων.

Οι 3 λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν. Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην θέση Λιθαράκι ,περιοχή του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση. Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί και των ανταρτών 1.

Παράλληλα, για τους Έλληνες ,οι δυνάμεις του 11ου Λόχου του ΙΙΙ/34 τάγματος του ΕΛΑΣ με Διοικητή τον Λοχαγό Χριστόφορο παίρνοντας εντολή έφυγαν από το Κυριάκι και κατέβηκαν στο Στείρι. Εκείνη την χρονική περίοδο πολλοί κάτοικοι των χωριών αυτών ήσαν οργανωμένοι στο ΕΑΜ και βοηθούσαν τον ΕΛΑΣ στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας ,ενώ το Γ΄ Ράιχ είχε υποστεί σημαντικές ήττες τόσο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.

Στη θέση Καταβόθρα οι Γερμανοί δέχθηκαν επίθεση από αντάρτες του ΕΛΑΣ.

Οι αντάρτες φτάνοντας στο Στείρι επέλεξαν το κατάλληλο σημείο στήνοντας ενέδρα με τρεις διμοιρίες στη θέση Λιθαράκι 1,5 χιλιόμετρο πριν το χωριό περιμένοντας τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί φθάνοντας στο Δίστομο και τρομοκρατώντας τους κατοίκους απόσπασαν την πληροφορία ότι υπάρχουν αντάρτες στο Στείρι. Έτσι πριν τις 12:00 το μεσημέρι, 4 γερμανικά και 2 επιταγμένα ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς για να μην κινήσουν υποψίες , έφυγαν από το Δίστομο με προορισμό το Στείρι με σκοπό να συνεχίσουν και εκεί τα ίδια (βιαιοπραγίες, εκφοβισμό και εκτελέσεις του πληθυσμού).Η μάχη κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση . Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί άνδρες, μεταξύ αυτών και ένας αξιωματικός που εκτελούσε χρέη μεταφραστή, ο οποίος μεταφέρθηκε τραυματισμένος και πέθανε στο Δίστομο ενώ των Ελλήνων 15 νεκρούς και άλλους τόσους τραυματίες.

Μετά την μάχη οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειές τους άρχισαν την σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό. Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.

Ένας από τους επικεφαλής που θεωρήθηκε υπεύθυνος για την σφαγή στο Δίστομο Χανς Τσάμπελ (Hans Zampel) μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στην Γαλλία και εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στην Γερμανία για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ζει ως σήμερα ελεύθερος.

Ο λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ (Fritz Lautenbach) είναι ο άνθρωπος που εκτέλεσε την εντολή και συνέταξε την σχετική ψευδή αναφορά. Η αναφορά του Lautenbach αμφισβητήθηκε άμεσα από τον επίσης αυτόπτη μάρτυρα της μυστικής αστυνομίας, Georg Koch, o οποίος συνόδευε την αποστολή. Έτσι τελείωσε η μάχη αυτή με οδυνηρές απώλειες για τους Γερμανούς αλλά και για τον άμαχο και αθώο πληθυσμό του γειτονικού χωριού.

Η πρωτοφανής θηριωδία έγινε αμέσως γνωστή μέσω του BBC στο εξωτερικό και προκάλεσε την κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης. Η Γερμανική Διοίκηση της Αθήνας επέρριψε την ευθύνη αποκλειστικά στους κατοίκους του Διστόμου, επειδή, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της, δεν συμμορφώθηκαν με τις στρατιωτικές εντολές.

Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, το Ελληνικό Γραφείο Εγκληματιών Πολέμου μπόρεσε να ανακαλύψει τον υπεύθυνο της Σφαγής, Χανς Ζάμπελ, ο οποίος είχε καταφύγει στο Παρίσι και είχε συλληφθεί. Οι γαλλικές αρχές τον παρέδωσαν στις ελληνικές, οι οποίες τον προφυλάκισαν.

Τον Αύγουστο του 1949 ομολόγησε την έκταση των γερμανικών θηριωδιών στο Δίστομο, αλλά δικαιολογήθηκε ότι εκτελούσε διαταγές ανωτέρων του. Κατά τη διάρκεια της προφυλάκισής του, ο Ζάμπελ εκδόθηκε προσωρινά στη Δυτική Γερμανία για άλλη υπόθεση, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του.

ΠΗΓΕΣ:

Μουσείο Μπενάκη
Δίστομο,10 Ιουνίου 1944,Το ολοκαύτωμα, Γ. Θεοχάρης, εκδ. Σύγχρονη Έκφραση
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

Τον άνθρωπο που αρχικά η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία τον είχε υποτιμήσει σε ότι αφορά στην επιχειρησιακή του δυνατότητα, τώρα τον βρίσκει μπροστά της περιμένοντας την επόμενη κίνηση του που δεν είναι άλλη από ένα ηχηρό χτύπημα - αντίποινα στην σύλληψη των “ληστών του Δίστομου με τα μαύρα”.

Ο Γιώργος Πετρακάκος, αυτός ο άγνωστος οποίος εξαφανίστηκε ως δια μαγείας έπειτα από την ληστεία στο Δίστομο, αποτελεί πια την νούμερο ένα απειλή για την Αντιτρομοκρατική, καθώς στο επιτελείο της συγκεκριμένης Υπηρεσίας πια πιστεύουν πως πρόκειται για “μεγάλο παίχτη” που έχει μεγάλη επιχειρησιακή δυνατότητα και μπορεί να προκαλέσει ένα δυνατό τρομοκρατικό χτύπημα – απάντηση, στις τελευταίες συλλήψεις. Άλλωστε ο ίδιος είναι καταζητούμενος για την συμμετοχή του στην οργάνωση “Επαναστατικός Αγώνας” και όχι μόνο.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες στην ΕΛ.ΑΣ λαμβάνουν μέτρα καθώς έχουν ενδείξεις πως είναι δυνατόν το αμέσως επόμενο διάστημα να εκδηλωθεί ένα τρομοκρατικό χτύπημα – απάντηση, στης συλλήψεις του Βόλου και μάλιστα με την σφραγίδα της οργανώσεις “Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών”.

Άλλωστε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία θεωρούν πως ο καταζητούμενος Γ. Πετρακάκος έχει σχέση με την συγκεκριμένη οργάνωση, και το γεγονός ότι από το Καλοκαίρι του 2014 “άνοιξε η γη και των κατάπιε” κυρίως μετά την ληστεία στο Δίστομο, ενισχύει τις υποψίες της Αντιτρομοκρατικής, για την στενή σχέση του καταζητούμενου με τους οπλοφόρους της συγκεκριμένης ένοπλης ομάδας.

Μάλιστα από την πρώτη στιγμή εμφάνισης της “Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών”, οι αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής ήταν πεπεισμένοι πως είχε σχέση με την οργάνωση του Νίκου Μαζιώτη, τον “Επαναστατικό Αγώνα” παρά τις σοβαρές ιδεολογικές διάφορες τους, καθώς η “ΟΛΑ” είναι μια καθαρά Μαρξιστική οργάνωση, ενώ ο Ν. Μαζιώτης ένας Αναρχικός προσηλωμένος στην ανταλλακτική οικονομία και στις δομές των αυτοργανωμένων κοινοτήτων.

Ωστόσο φαίνεται πως οι αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής διέκριναν εκτός από τις διαφορές, τις ομοιότητες που “έδεναν” τις δυο ένοπλες ομάδες. Η χρησιμοποίηση δηλαδή βαρέως οπλισμού, όπως το ρουκετοβόλο “RPG”, αλλά και η παρουσία γυναίκας στα χτυπήματα.

Μάλιστα σε αυτό το τελευταίο, το Αντιτρομοκρατικό Επιτελείο δίνει ιδιαίτερο βάρος, καθώς παρουσία γυναίκας η “ΟΛΑ” έχει σε δυο χτυπήματα της, και συγκεκριμένα στην παρθενική της εμφάνιση στην επίθεση στα γραφεία της Ν.Δ. τον Ιανουάριο του 2014, αλλά και πρόσφατα στο χτύπημα στην Ισραηλινή Πρεσβεία. Και στις δυο περιπτώσεις η άγνωστη γυναίκα έχει αναλάβει το ρόλο του οδηγού του οχήματος διαφυγής.

Παρουσία γυναίκας εντοπίζει η Αντιτρομοκρατική και σε δυο συγκεκριμένες ληστρικές επιδρομές των ληστών του Δίστομου, όπου η λεία χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση του λεγόμενου “Επαναστατικού Ταμείου”.

newsit.gr

Επί δυο μήνες οι αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής μαζί με την ειδική ομάδα της Ασφάλειας Αττικής που έχει δημιουργηθεί για την αναζήτηση του Έλληνα «Φαντομά» Βασίλη Παλαιοκώστα είχαν πληροφορίες για τους ληστές του Διστόμου και την παρουσία τους στην περιοχή της Θεσσαλίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αστυνομικοί των δυο Υπηρεσιών είχαν καταφέρει το τελευταίο διάστημα να εντοπίσουν πληροφορίες και μάλιστα αξιόπιστες, ότι επίκειται συνάντηση του Παλαιοκώστα με τους Σπύρο Δραβίλα, Σπύρο Χριστοδούλου και το Γιώργο Πετρακάκο, σε περιοχή του Βόλου.

Αμέσως τα μηχανήματα και οι «κοριοί» της Αντιτρομοκρατικής πήραν φωτά, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί να εντοπίσουν τελικά την διώροφη μονοκατοικία στην περιοχή της Χρυσής Ακτής στην Ν. Αγχίαλο του Βόλου.

Οι πληροφορίες που είχαν οι αστυνομικοί ανέφεραν πως αυτή την εβδομάδα ο Έλληνας «Φαντομάς» Βασίλης Παλαιοκώστας θα συναντιώνταν με τους τρεις ληστές, για άγνωστους ακόμα λόγους. Άλλωστε ο Σπύρος Δραβίλας είναι παλιός συνεργάτης του Παλαιοκώστα αλλά και ο άνθρωπος που τον είχε βοηθήσει να αποδράσει με ελικόπτερο από τις φύλακες Κορυδαλλού, το 2006.

Ο εντοπισμός των ληστών του Διστόμου

Εδώ και τέσσερις ημέρες αθέατοι αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής, παρακολουθούσαν τη διώροφη μονοκατοικία στην Ν. Αγχίαλο, προσπαθώντας να «αναγνωρίσουν» στα πρόσωπα των ενοίκων, τους καταζητούμενους ληστές του Διστόμου, οι οποίοι μάλιστα κινούνται στις παρυφές της τρομοκρατίας.

Τελικά συναντήση με το Παλαιοκώστα, τουλάχιστον όσο παρακολουθούσαν οι αστυνομικοί, δεν έγινε ποτέ. Αντιθέτως διαπιστώθηκε ότι οι τρεις καταζητούμενοι προετοίμαζαν ληστεία σε χωριό της Λάρισας, καθώς οι αστυνομικοί τις Αντιτρομοκρατικής τους είδαν το πρωί της Παρασκευής να μπαίνουν σε ένα από τα τρία αυτοκίνητα που είχαν σταθμευμένα στην μονοκατοικία και να φεύγουν.

Τους παρακολούθησαν και διαπίστωσαν πως κατέγραφαν τραπεζικό υποκατάστημα σε χωριό της Λάρισας, προετοιμάζοντας άλλη μια θεαματική ληστρική επιδρομή.

Έτσι πήραν την απόφαση να πραγματοποιήσουν επιχείρηση με την συνδρομή της ΕΚΑΜ, καθώς οι δράστες κυκλοφορούσαν οπλισμένοι σαν «αστακοί».
Η επιχείρηση στη μονοκατοικία

Οι αστυνομικοί περικύκλωσαν το σπίτι και περίμεναν το απόγευμα της Παρασκευής κίνηση από τους καταζητούμενους.

Οι δυο από τους ληστές όταν κατάλαβαν πως το σπίτι είναι περικυκλωμένο και δεν υπήρχε δίοδος διαφυγής, βγήκαν με τα χέρια ψηλά, άοπλοι και παραδόθηκαν ,ενώ ο τρίτος συνεργός τους ταμπουρώθηκε στο εσωτερικό και άρχισε να βάλει εναντίων των αστυνομικών με ένα Καλάσνικωφ.

Όταν πια κατάλαβε και αυτός πως τελικά ο κλοιός έχει σφίξει γύρω του έβαλε τέλος στην ζωή του με το όπλο του.

Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν πως η σωματοδομή του νεκρού καταζητούμενου «φέρνει» στο Σπύρο Δραβίλα. Όμως όταν ρώτησαν τον έναν από τους δυο συλληφθέντες τα στοιχεία του αυτός τους απάντησε πως είναι ο Σπύρος Δραβίλας, με αποτέλεσμα ένα άνευ προηγουμένου θρίλερ το οποίο θα ξεκαθαρίσει έπειτα από την δακτυλοσκόπηση των δυο συλληφθέντων που θα δείξει και την ταυτότητα τους.
Ποιοι είναι οι ληστές του Διστόμου

Παλιά «καραβάνα» στην παρανομία και μάλιστα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, είχε συνεργαστεί με το γνωστό Αντιεξουσιαστή Χριστόφορο Μαρίνο.

Το 1996 συνελήφθη κατηγορούμενος για ένταξη σε ομάδα «νονών» της νύχτας κατηγορούμενος για εκβιασμούς καταστηματαρχών και ληστείες.

Είχε παραβιάσει λίγα χρόνια μετά άδεια από τις φυλακές, με αποτέλεσμα να ξαναβγεί στην παρανομία, αναπτύσσοντας σχέσεις με ομάδες Αντιεξουσιαστών, ενώ στην Αντιτρομοκρατική εκείνη την εποχή υπήρχαν υποψίες ότι τροφοδοτεί με όπλα τρομοκρατικές οργανώσεις.

Το 2001 είχε συλληφθεί στα διόδια Αφιδνών, έπειτα από συμπλοκή με αστυνομικούς, ενώ το 2002 είχε καταφέρει πάλι να αποδράσει μαζί με τον Ελληνοαμερικανικό εκτελεστή της σπείρας της Ηλιούπολης, Πήτερ Σήντομ.

‘Εκτοτε είχε βρει καταφύγιο στην Πελοπόννησο, όπου δημιούργησε την δική του ομάδα, διαπράττοντας ληστείες μέχρι που έμπλεξε με τους άλλους δυο συνεργούς του ενώ διέπραξε και 4 ληστείες μαζί με το Νίκο Μαζιώτη με σκοπό την ενίσχυση του λεγόμενου «Επαναστατικού Ταμείου».
Σπύρος Δραβίλας

Ο «Βενιαμίν» της συμμορίας, οποίος έχει το προσωνύμιο ο «καρφάκιας» λόγω του περίεργου χτενίσματος στα μαλλιά του.

Θεωρείται στενός συνεργάτης του Παλαιοκώστα αλλά και φίλος των κρατούμενων «Πυρήνων της Φωτιάς». Το 2006 ήταν στο ελικόπτερο που πήρε από το προαύλιο των φυλακών Κορυδαλλού των Βασίλη Παλαικώστα και τον Αλβανό κακοποιό Αλκέτ Ριτζάϊ.

Συνελήφθη και το 2009 καταδικάστηκε σε πολυετή ποινή κάθειρξης, ενώ λίγους μήνες μετά ξεκίνησε απεργία πείνας, γιατί δεν έπαιρνε άδεια από τις φυλακές. Αρωγός του σε αυτή την απεργία ήταν πολλά έγκλειστα μέλη της «Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς».

Τελικά πήρε την άδεια και πέταξε προς την ελευθερία, πραγματοποιώντας ληστείες, ορισμένες για την ενίσχυση του λεγόμενου «Επαναστατικού Ταμείου» όπως πιστεύουν στην Αντιτρομοκρατική.

Γιώργος Πετρακάκος

Είναι καταζητούμενος για την υπόθεση της ένοπλης οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας», ενώ φέρεται από την Αντιτρομοκρατική να έχει πάρει μέρος και σε ενέργειες της συγκεκριμένης οργάνωσης.

Το 2002 και ενώ εργάζονταν ως κηπουρός στο Δήμο Αγ. Παρασκευής, είχε συλληφθεί κατηγορούμενος για ληστείες. Στην απολογία του είχε πει τότε ότι τις ληστείες τις έκανε για να βοηθήσει έναν συγγενή του που έπασχε από ανίατη ασθένεια, ενώ παράλληλα χρησιμοποιούσε χρήματα και για την αγορά ναρκωτικών αφού δήλωνε τοξικομανής.

Οι δικαστές τότε είχαν πίστεψαν στην μεταμέλεια του και τον είχαν αφήσει ελεύθερο.

Συγκλόνισε όλη την Ελλάδα αλλά και τη Γερμανία η ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη, του επιζώντα από τη σφαγή στο Δίστομο που εμφανίστηκε στην εκπομπή του ZDF και προκάλεσε πάταγο.

Η ζωή του είναι τόσο ενδιαφέρουσα που έγινε ντοκιμαντέρ από τον Stefan Haupt, υπό τον τίτλο "Ενα τραγούδι για τον Αργύρη". Απέσπασε μάλιστα το βραβείο κοινού στο 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο και έχει 3 μεγαλύτερες αδελφές. Αυτός είναι το στερνοπούλι της οικογένειας. Στις 10 Ιουνίου του 1944 χτυπάει το χωριό μια απρόσμενη συμφορά. Στρατιώτες μιας γερμανικής ειδικής μεραρχίας των Ες-Ες επιτίθεται στο Δίστομο ως εκδίκηση για το θάνατο μερικών συμπατριωτών τους σε μία μάχη με Έλληνες αντάρτες κοντά στο διπλανό χωριό.

Ποιος είναι ο Α. Σφουντούρης, ο επιζών της σφαγής του Διστόμου που συγκλόνισε την Ελλάδα και τη Γερμανία (δείτε το βίντεο)
 
Οι Γερμανοί στρατιώτες σκοτώνουν πρώτα 12 αγρότες και μετά σφάζουν ολόκληρο τον πληθυσμό του χωριού. Σκοτώνουν πάνω από 200 κατοίκους, βρέφη, παιδιά, εγκύους γυναίκες, ακόμη και τους ηλικιωμένους. Ο μικρός Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Η σφαγή, που γίνεται μόλις τέσσερις μέρες μετά την εισβολή των συμμάχων στη Νορμανδία, στις 6 Ιουνίου του 1944, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες των ναζί.
"Είμασταν κρυμμένοι μέσα στο σπίτι με τις αδελφές μου και τον πατέρα μου. Οταν πήγαμε να φύγουμε για να μη μας κάψουν οι Γερμανοί, έπιασαν τον πατέρα μου και τον εκτέλεσαν λίγα μέτρα πέρα από το σπίτι. Εγώ και οι αδελφές μου σωθήκαμε επειδή ένας απο τους καλούς Γερμανούς μας έκανε νόημα να μην βγούμε από το σπίτι", λέει ο Σφουντούρης.
Ποιος είναι ο Α. Σφουντούρης, ο επιζών της σφαγής του Διστόμου που συγκλόνισε την Ελλάδα και τη Γερμανία (δείτε το βίντεο)

Ορφανοτροφείο

Στη συνέχεια ο μικρός Αργύρης καταλήγει μαζί με τις αδελφές του σε ένα ορφανοτροφείο του Πειραιά μαζί με περισσότερα από χίλια ακόμη ορφανά του πολέμου. Λόγω της ευάλωτης υγείας του μεταφέρεται σε ένα μικρότερο ορφανοτροφείο της Αθήνας, στην Εκάλη. Στην ηλικία των οχτώμισι ετών καταλήγει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι του Τρόγκεν, μέσω μιας αποστολής του Ερυθρού Σταυρού.
Μεγαλώνει διαβάζοντας διαρκώς και μόλις τελειώνει το λύκειο στο Τρόγκεν πηγαίνει στη Ζυρίχη όπου σπουδάζει στο Πολυτεχνείο (ΕΤΗ) μαθηματικά, πυρηνική φυσική και αστροφυσική. Κατα τη διάρκεια της μαύρης επταετίας στην Ελλάδα μπαίνει στη μαύρη λίστα της Χούντας καθώς δεν σταματά να αρθρογραφεί υπέρ της ελευθερίας.
Το 1994, με αφορμή την 50η επέτειο της σφαγής του Διστόμου ο Αργύρης Σφουντούρης διοργανώνει σε συνεργασία με την κοινότητα του Διστόμου στο Ευρωπαϊκό κέντρο πολιτισμού στους Δελφούς ένα "Συνέδριο για την Ειρήνη".
Το 1995 μαζί με τις τρεις αδελφές του καταθέτει αγωγή στη Γερμανία. Μαζί του καταθέτουν αγωγή και ακόμη 290 Ελληνες ζημιωθέντες, συγγενείς και επίγονοι από το Δίστομο. Εκτοτε ο κύριος Σφουντούρης αγωνίζεται για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.
Ετσι βρέθηκε και καλεσμένος στη σατιρική εκπομπή του ZDF όπου αποθεώθηκε!

Συγκίνηση

"Ηταν πολύ συγκινητική στιγμή" λέει ο κύριος Αργύρης στο Newsit και προσθέτει "δεν περίμενα να κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Είναι πολύ σημαντικό μετά από 70 χρόνια που δεν ακούγαμε τίποτα από τη Γερμανία, να μιλάνε για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Είναι πρωτοφανές, κακά τα ψέμματα. Αυτός ήταν ο λογος που δέχθηκα να πάω. Το θέμα των αποζημιώσεων έχει σοκάρει τους Γερμανούς γιατί οι περισσότεροι δεν είχαν ιδέα. Και όταν η κυβέρνηση τους είπε οτι το θέμα το έλυσε ο χρόνος, ορισμένοι σκεφτόμενοι άνθρωποι εξοργίστηκαν. Από αυτή την άποψη ήταν πολύ ψυχρή η στάση της γερμανικής κυβέρνησης με το "διατάζω και αποφασίζω".
Μόλις είπα εγώ, ότι είμαι αυτό το παιδί της φωτογραφίας, χειροκρότησαν όλοι γιατί συγκινήθηκαν. Γιατί κατάλαβαν οτι η σάτυρα αγγίζει την πραγματικότητα. Κατάλαβαν οτι εγώ τα έζησα αυτά. Και εμένα παραλίγο να με πάρουν τα δάκρυα. Δεν ήξερα τι να κάνω εκείνη τη στιγμή. Τα χειροκροτήματα ήταν τόσο ζεστά και ζωντανά που είπα "έγιναν άνθρωποι όλοι οι Γερμανοί".
Για εμένα είναι πολύ σημαντικό που άνοιξε η αυτή η συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Εχω κάνει μεγάλο αγώνα με πολύ κόπο για να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια στη Γερμανία. Πρώτη φορά ελπίζω οτι θα υπάρξει έντονη μεταλλαγή στη γερμανική κοινωνία, εως τώρα δεν τολμούσα να ελπίζω γιατι έβλεπα αποστροφή παρά συμπάθεια.
Εγώ πιστεύω οτι οι Γερμανοί είναι τόσο σκληρός λαός γιατί ποτέ δεν συζήτησαν για αυτά που έκαναν στον πόλεμο. Γι΄αυτό και είναι τόσο σκληροί με την Ελλάδα".

Πηγή: Newsit

Ενα ακόμη γερμανικό μέσο ενημέρωσης τάσσεται υπέρ της καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα. Το γνωστό περιοδικό Der Spiegel τονίζει ότι αυτό είναι ηθικά και πολιτικά σωστό αλλά και ότι θα αφαιρέσει επιχειρήματα από τον Αλ. Τσίπρα.

Αν και ο David Böcking που υπογράφει το άρθρο σπεύδει να συμπληρώσει ότι μια τέτοια κίνηση «θα εμπόδιζε την κυβέρνηση Τσίπρα να συνεχίσει να συνδέει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας με το παρελθόν», παρόλα αυτά είναι η πρώτη φορά που γερμανικό μέσο - και μάλιστα από τα πιο προβεβλημένα - τάσσεται υπέρ της αποπληρωμής μέρους των γερμανικών αποζημιώσεων

Η κυβέρνηση Τσίπρα, συνεχίζει, απειλεί με κατάσχεση γερμανικών ιδιοκτησιών στο ελληνικό έδαφος αν και παρόμοιες προσπάθειες έχουν αποτύχει στο παρελθόν στα διεθνή δικαστήρια. Επιπλέον ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος υποστηρίζει ότι η απαραίτητη αποζημίωση θα ήταν μια λύση για τη σημερινή κρίση χρέους. Αυτό δεν είναι τίμιο, εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και ενώ έχει υπάρξει μεταφορά μεγάλων κεφαλαίων στο πλαίσιο της ΕΕ.

Αλλά η γερμανική κυβέρνηση διευκολύνει την κριτική αν αναφέρεται στο θέμα αυτό με τη λογική «ότι έχει τελειώσει». Η Γερμανία κατάφερε μετά την επανένωσή της, με έξυπνες διατυπώσεις και διαπραγματευτικές τακτικές να μην επιτρέψει στην Ελλάδα να προβάλει περαιτέρω απαιτήσεις. Έτσι η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση γλίτωσε την πληρωμή του αναγκαστικού δανείου των 476 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων που πήραν οι Ναζί.

Επιπλέον η Γερμανία δεν έχει αποζημιώσει άλλα θύματα των Ναζί βασιζόμενη σε τεχνικά επιχειρήματα αλλά και γιατί κάποιες στιγμές η πολιτική ή η οικονομική πίεση ήταν πολύ μεγάλη. Η αποζημίωση για καταναγκαστικά έργα καταβλήθηκε όταν οι Γερμανικές εταιρείες βρέθηκαν αντιμέτωπες με ομαδικές αγωγές στις ΗΠΑ. Μια τέτοια λύση θα πρέπει να υπάρξει και τώρα για τους Έλληνες επιζώντες από τις σφαγές των Ναζί και για τις οικογένειές τους.

Υπενθυμίζει, επίσης, ότι την ηθική υποχρέωση είχε αναγνωρίσει και ο πρόεδρος της Γερμανίας Γιοακίμ Γκάουκ κατά την επίσκεψή του το 2014 στην Ελλάδα. Σε οικονομικό επίπεδο, υποστηρίζει ο συντάκτης, η καταβολή των αποζημιώσεων είναι οικονομικά εφικτή για τους σφαγιασθέντες στο Δίστομο καθώς είναι ύψους 28 εκατ. ευρώ. Και πολιτικά η αποζημίωση θα ήταν ένα σημαντικό μήνυμα: η Γερμανία αναγνωρίζει το αίτημα της πολύ μικρότερης Ελλλάδας - όχι λόγω πίεσης αλλά λόγω καταδίκης.

Με μια απόφαση για καταβολή αποζημίωσης θα αποσυνέδεε το παρελθόν από το παρόν της Γερμανίας. Γιατί τα χρήματα θα κατευθύνονταν μόνος προς εκείνους που επηρεάστηκαν. Η κυβέρνηση Τσίπρα, ωστόσο, η οποία τώρα παίρνει ακόμα και τα αποθεματικά των ταμείων για να βρει χρήματα, θα έχει μια δικαιολογία λιγότερη για τη σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot