Οι μακρινοί γιγαντιαίοι κομήτες μπορεί να συνιστούν απειλή για τη ζωή στη Γη, όπως και οι πιο κοντινοί αστεροειδείς που παρακολουθούνται ήδη από τους επιστήμονες, προειδοποίησε σήμερα μια ομάδα αστρονόμων.
Κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχουν ανακαλυφθεί εκατοντάδες τεράστιοι κομήτες στα απώτατα όρια του ηλιακού συστήματός μας, επισημαίνουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Astronomy & Geophysics.
Οι κομήτες αυτοί, που έχουν ονομαστεί "Κένταυροι", ακολουθούν ασταθείς τροχιές και ορισμένες φορές διασταυρώνονται με την πορεία των μεγάλων πλανητών, του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα.
Λόγω της βαρυτικής έλξης των πλανητών αυτών, οι κομήτες μπορεί καμιά φορά να αλλάξουν πορεία και να βρεθούν στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα που περιλαμβάνει τον Ερμή, την Αφροδίτη, τη Γη, τον Άρη και τη ζώνη των αστεροειδών.
Ο κίνδυνος ένας κομήτης διαμέτρου 100 χιλιομέτρων να διασταυρωθεί με την τροχιά της Γης υπολογίστηκε από τον Μπιλ Νάπιερ του Πανεπιστημίου του Μπάκιγχαμ: αυτό μπορεί να συμβεί 1 φορά κάθε 40.000-100.000 χρόνια.
Πλησιάζοντας στον Ήλιο οι κομήτες αυτοί, που αποτελούνται από πάγο και συσσωρευμένη σκόνη, διαλύονται σε πολλά κομμάτια. Η σύγκρουση των συντριμμιών με τη Γη θα ήταν "αναπόφευκτη", εκτιμούν οι επιστήμονες.
"Τα τελευταία τριάντα χρόνια καταβάλλουμε πολλές προσπάθειες για να αναλύσουμε τον κίνδυνο μιας σύγκρουσης της Γης με έναν αστεροειδή" υπογράμμισε ο Νάπιερ, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.
"Το έργο μας υποδεικνύει ότι θα πρέπει να κοιτάξουμε πιο μακριά, πέρα από την τροχιά του Δία, για να βρούμε τους Κενταύρους. Αν έχουμε δίκιο, οι κομήτες αυτοί μπορεί να αποτελούν σοβαρό κίνδυνο και ήρθε η ώρα να τους καταλάβουμε καλύτερα", πρόσθεσε.
Προς το παρόν πάντως ο κόσμος δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί, είπε ο συνάδελφός του, Ντέιβιντ Άσερ. "Στη διάρκεια της δικής μας ζωής οι πιθανότητες μιας σύγκρουσης δεν έχουν αυξηθεί", εξήγησε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Παραμονή Χριστουγέννων ένας τεραστίων διαστάσεων αστεροειδής θα πλησιάσει την Γη σε πολύ κοντινή απόσταση κάνοντας αρκετούς ειδικούς να πιστεύουν ότι μπορεί να προκαλέσει την εκδήλωση φυσικών φαινομένων όπως σεισμούς ή την έκρηξη ηφαιστείων
Για άλλη μια φορά, τα σενάρια της καταστροφής της Γης έρχονται στην επιφάνεια με την εμφάνιση ενός αστεροειδή που πλησιάζει τον πλανήτη μας σε πολύ κοντινή απόσταση. Η νέα «απειλή» για την Γη είναι τεραστίων διαστάσεων (για τα δεδομένα αυτών των ουράνιων σωμάτων) με διάμετρο κοντά στα 3 χιλιόμετρα και έχει την κωδική ονομασία 2003 SD220. Oι επιστήμονες μάλσιτα υποστηρίζουν ότι αν έπεφτε στην Γη θα μπορούσε να καταστρέψει μία ολόκληρη ήπειρο την στιγμή ακριβώς της πτώσης (και φυσικά ολόκληρο τον πλανήτη τις αμέσως επόμενες ώρες).
Αυτός ο αστεροειδής-τέρας παρακολουθείται εδώ και καιρό από το ειδικό τμήμα της NASA, και είναι ένα από τα 17 τέτοια σώματα τα οποία θα μπορούσαν να αποτελούν απειλή για τη Γη. Μάλιστα σύμφωνα με νέες ανακοινώσεις των ειδικών, οι αστεροειδείς μπορεί να μας ξεγελούν, καθώς είναι πολύ πιθανό (όπως συμβαίνει και με τα παγόβουνα) να βλέπουμε ένα πολύ μικρό μέρος από το πραγματικό τους μέγεθος.
Η ανακοίνωση αυτή ενίσχυσε την άποψη κάποιων θεωριών συνωμοσίας, που θέλουν έναν άγνωστο πλανήτη, τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τον Δία να περνά πολύ κοντά από την Γη μέσα στον μήνα και να τον καταστρέφει.
Πάντως για όσους ανησυχούν ο αστεροειδής θα περάσει σε απόσταση περίπου 10 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την Γη. Οπότε αντί για λοιμούς και καταποντισμούς, καλό θα ήταν να ετοιμάζετε τα Χριστούγεννά σας χωρίς να περιμένετε να έρθει το τέλος της Γης. Τουλάχιστον όχι αυτή τη φορά.
Δισεκατομμύρια χρόνια προτού γίνει... κόκκινος, στεγνός και έρημος, ο πλανήτης Αρης είχε τη δική του ατμόσφαιρα, το δικό του μαγνητικό πεδίο που λειτουργούσε ως ασπίδα προστασίας από τον ήλιο, αλλά και το δικό του νερό, το οποίο έρρεε μάλιστα «άφθονο» στην επιφάνειά του.
Σφοδρές ηλιακές καταιγίδες, ίσες σε «ορμή» με εκατομμύρια βόμβες υδρογόνου, «σάρωσαν» τη «γήινη» ατμόσφαιρα του Αρη πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια... αφήνοντας πίσω τους τον Κόκκινο Πλανήτη που ετοιμαζόμαστε πλέον να αποικίσουμε
Με άλλα λόγια, ο γνωστός σε εμάς Κόκκινος Πλανήτης ήταν άλλοτε... περίπου σαν τη Γη, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτή η διαπίστωση για το ενδεχόμενο ύπαρξης ζωής εκεί.
Η πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η NASA χθες το βράδυ στην Ουάσιγκτον ανταποκρίθηκε στις υψηλές προσδοκίες που πλέον περιβάλλουν τον εν λόγω πλανήτη, με την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ να προχωράει σε σειρά συναρπαστικών ανακοινώσεων-αποκαλύψεων.
Τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χθες συμβάλλουν σημαντικά στην κατανόηση της «πορείας» που έχει ακολουθήσει μέχρι σήμερα ο Κόκκινος Πλανήτης αλλά και των μελλοντικών προοπτικών... αποίκισής του από τον άνθρωπο.
Είναι σαφές άλλωστε ότι ανακαλύπτοντας περισσότερα πράγματα για το παρελθόν του Αρη, η NASA προετοιμάζει το έδαφος για το μέλλον.
Οπως έγινε λοιπόν γνωστό χθες, ο Κόκκινος Πλανήτης είχε κάποτε (πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια) ατμόσφαιρα η οποία ωστόσο «σαρώθηκε» από ηλιακούς ανέμους, εκλάμψεις και καταιγίδες. Αυτό βέβαια δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη αλλά μέσα σε διάστημα εκατοντάδων χιλιάδων ετών.
Οσο για το νερό που κάποτε κάλυπτε τον πλανήτη, αυτό είτε «εξατμίστηκε» στο διάστημα είτε βρίσκεται παγωμένο κάτω από την επιφάνειά του. Η χαμένη ατμόσφαιρα δυστυχώς δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επανέλθει στη θέση της. Η ζωή ωστόσο από την άλλη ετοιμάζεται να «μετακομίσει» στον Αρη υπό μορφή ανθρώπινων αποικιών.
Σύμφωνα με το λεπτομερές «πλάνο αποικισμού» που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η NASA, οι πρώτοι άνθρωποι πρόκειται να εγκατασταθούν μόνιμα στην επιφάνεια του Αρη τη δεκαετία του 2030. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι πέρα από την αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος, υπάρχουν κι άλλες εταιρείες που έχουν βάλει στόχο να πατήσουν πόδι στον Κόκκινο Πλανήτη, όπως είναι οι: SpaceX, Mars One, και Inspiration Mars Foundation.
Βιώσιμες αποικίες
Η μεγαλύτερη πρόκληση πλέον για τους επιστήμονες της NASA είναι το να καταφέρουν να αναλύσουν τον Αρη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορέσουν να βρουν τους τρόπους με τους οποίους θα καταφέρουν να κάνουν τις εκεί ανθρώπινες αποικίες βιώσιμες και ικανές να αυτοσυντηρούνται ανεξάρτητα από τη Γη.
Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, δεν είναι τυχαίος και ο «συνωστισμός» που παρατηρείται τελευταία στον εν λόγω πλανήτη, γύρω από τον οποίο βρίσκονται επί του παρόντος σε τροχιά όχι ένα ούτε δύο, αλλά συνολικά πέντε διαστημικά αεροσκάφη-δορυφόροι: τρία της NASA (MAVEN, Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter), ένα της Ινδίας (Mangalyaan) και ένα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (Mars Express), ενώ πάνω στον Κόκκινο Πλανήτη βρίσκεται ήδη από τον Αύγουστο του 2012 το ρομποτικό όχημα Curiosity.
Κι όμως, παρότι ο στόχος της μετακόμισης στον Αρη είναι ακόμη μακριά, πίσω στη Γη έχουν ήδη αρχίσει οι κόντρες για... το ποιος έχει δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας (και επομένως ελέγχου, εγκατάστασης... και εκμετάλλευσης πόρων) στο διάστημα. Η μοναδική διεθνής συμφωνία για το θέμα είναι η Συνθήκη για το Εξώτερο Διάστημα (Outer Space Treaty), η οποία ωστόσο υπεγράφη τον Ιανουάριο του 1967, δηλαδή προτού καν πατήσει ο Νιλ Αρμστρονγκ στο φεγγάρι (αυτό θα γινόταν το καλοκαίρι του 1969).
Ως εκ τούτου, η εν λόγω συνθήκη, η οποία κηρύττει το διάστημα «επαρχία ολόκληρης της ανθρωπότητας» και απαγορεύει στα κράτη να εγείρουν εκεί κυριαρχικά δικαιώματα, χρήζει άμεσης ανανέωσης.