Αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο κάθε άνθρωπος αντιδρά και αγαπά με διαφορετικό τρόπο, ίσως, δεν θα πρέπει να έχουμε μια αυστηρά συγκεκριμένη ιδέα για το πως πρέπει να είναι οι σχέσεις στην έναρξη και την πορεία τους.

Σύμφωνα με το  huffingtonpost.gr ο κάθε άνθρωπος έχει μοναδικές περιστάσεις, ανάγκες και προσδοκίες.

Οι σχέσεις θέλουν δουλειά, συνεργασία και αυτογνωσία. Αυτό συμβαίνει γιατί πρώτα περνούν από τις Συμπληγάδες της Λογικής και επιπλέον κάνουν συνεχείς στάσεις στο «παρελθοντικό αποθηκευτικό» του κάθε ανθρώπου. Εκεί που βρίσκονται όλες οι προηγούμενες εμπειρίες, οι φόβοι, τα απωθημένα, οι απορρίψεις.

Παρόλα αυτά κάποια σημάδια σου δείχνουν ξεκάθαρα για το αν αξίζει να συνεχίζεις να χτυπάς σε μια πόρτα που δεν θα ανοίξει ποτέ για σένα. Είναι η βάση και τα απολύτως αυτονόητα για να πας παρακάτω.
Κάποιος που ενδιαφέρεται να σε γνωρίσει και θέλει να είσαι στην ζωή του, θα βρει πάντα χρόνο, τρόπο και διάθεση να το κάνει. Οι μικρές θυσίες αξίζουν τον κόπο. Δεν είσαι ποτέ αγγαρεία για τον άλλον αλλά ευχαρίστηση. Δεν υπάρχει μυστικοπάθεια και ασυνέπεια. Αν αντιθέτως αποφεύγει και ακυρώνει συνεχώς τις συναντήσεις σας, αγνοεί τις κλήσεις σου, εξαφανίζεται για μέρες και αδιαφορεί για ό,τι συμβαίνει και στην δική σου ζωή- μάλλον είναι κάπου άλλου ή απλά δεν θέλει να είναι εκεί που είσαι εσύ. Ακόμη και αν δεν έχει πάντα την ευγενή καλοσύνη να το παραδεχτεί ανοιχτα.

Η έλλειψη ενδιαφέροντος, οι περίεργες και άσχημες συμπεριφορές δεν έχουν να κάνουν πάντα με την αξία και τη συμπεριφορά σου. Με το αν σε θέλει ή του/ της αρέσεις διότι κάτι τέτοιο μπορεί και να ισχύει. Οι σχέσεις όμως δεν κτίζονται σε «τουριστικό ενδιαφέρον». Διαφοροποιούνται από το φλερτ, τις γνωριμίες μιας νύχτας και τις κοινωνικές επαφές.

Ας μη ξεχνάμε ότι θα υπάρχει πάντα μια κατηγορία ανθρώπων που ανεξάρτητα από ποιον θα γνωρίσουν, δεν ξέρουν, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να είναι με κάποιον άλλον σε μια υγιή αμφίδρομη σχέση.

Όταν γνωρίσουν κάποιον που εκφράζει με ειλικρίνεια τα συναισθήματα του και κινείται λίγο πιο βαθιά από την επιφάνεια, οπισθοχωρούν πανικόβλητοι. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν συνηθίσει να κυνηγούν άπιαστες καταστάσεις, να τους φέρονται άσχημα ή να είναι σε σχέσεις χωρίς καμία συναισθηματική εμπλοκή, με άτομα απόμακρα και εγωκεντρικά. Στην ουσία έχουν συνηθίσει να είναι μόνοι με τους φόβους τους.

Αξίζει να διεκδικούμε και να προσπαθούμε όταν θέλουμε κάποιον τόσο πολύ; Αξίζει να συνεχίζουμε να δεχόμαστε τους κραδασμούς και τα χτυπήματα για μια σχέση που θεωρούμε σημαντική; Ο καθένας μπορεί να επιλέξει ό,τι πιστεύει ότι του αξίζει, αρκεί να μην τρέφει ψευδαισθήσεις.

Αρκεί να μην μπερδεύει τον εγωισμό με την αυτοεκτίμηση. Το αληθινό πάθος και την αγάπη με την εμμονή και την φαντασίωση. Τις προκλήσεις και τρικυμίες μιας ισότιμης σχέσης με το τοξικό μοτίβο ενός αταίριαστου έρωτα, ενός έρωτα χωρίς ανταπόκριση.

Να θυμάστε ότι ένας μεγάλος έρωτας μπορεί να περάσει από 40 κύματα. Μπορεί να είναι αντισυμβατικός. Μπορεί να μην κρατήσει για πάντα. Είναι όμως, πάντα αμοιβαίος. Και αυτή είναι η ανεξίτηλη ομορφιά του.

Ορισμένες φορές, μία (ή και καμία) λέξη από αντρικό στόμα, αρκεί για να φτιάξουμε ένα ολόκληρο - παράλογο - σενάριο σε σχέση με το αντικείμενο του ενδιαφέροντός μας.

Ένα είναι το μόνο σίγουρο: Εμείς οι γυναίκες, όσο διαφορετικές κι αν είμαστε μεταξύ μας θα έχουμε πάντα κάτι να μας ενώνει, κάτι που όσο περνούν τα χρόνια θα μας κάνει σοφότερες. Αυτό που μπορούμε με λίγα λόγια να πούμε και ως ''Το υπεραναλύειν εστί φιλοσοφείν''.

Το ladylike.gr λέει πως αποκλείεται να μην σου έχει τύχει κάτι από τα παρακάτω. Αποκλείεται να μην έχεις ζητήσει από μια φίλη σου να έρθει να κάτσετε παρέα να αναλύσετε τα μηνύματα του φλερτ αυτής της περιόδους. Είναι ένα επιπλέον χρωμόσωμα που έχουμε εμείς οι γυναίκες και σε μερικές καταστάσεις οδηγούμαστε αναπόφευκτα στο να κάνουμε τα πιο απίστευτα σενάρια. Ακολουθούν ορισμένα μόνο από αυτά.

Στέλνει: ''Τι κάνειιιιιιιιιςςςςςςς;;;;;;;''
Σκέφτομαι: Γιατί έβαλε τόσα ερωτηματικά και έξτρα γράμματα; τι θέλει να πει; Θα πάρω τηλέφωνο την κολλητή μου, μάλλον ενθουσιασμό δείχνει ε;;

Είμαστε μαζί, χτυπάει το κινητό του, πάει μέσα να μιλήσει.
Σκέφτομαι: ΠΟΙΑΕΙΝΑΙΚΑΙΔΕΝΜΠΟΡΕΙΝΑΜΙΛΗΣΕΙΜΠΡΟΣΤΑΜΟΥ; Έχει βρει σίγουρα άλλη. Χωρίζουμε. Τέλος! Πού έχω αφήσει την τσάντα μου;;

Λέει για πρώτη φορά "Σε θέλω"
Σκέφτομαι: Με θέλει για σεξ, για τρίτη γκόμενα, για σχέση, για φίλη, για παιδιά, για μάνα, για πόσο;Aς μη ρωτήσω, ας φανώ ψύχραιμη, ας γελάσω ή αν γελάσω φαίνομαι χαζή; Ας πω και εγώ. Εγώ γιατί τον θέλω;

Μου ζητάει να του στείλω αποκαλυπτική φωτογραφία μου
Σκέφτομαι: Αστραπιαία το σκάνδαλο της JLo, της Kim Kardashian και το youporn. Μετά, αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως κρατάει αρχείο, μήπως νομίζει ότι τον κερατώνω και θέλει να με εκδικηθεί και για το τέλος, μήπως με θέλει μόνο για το κορμί μου. Έχουμε και χαρακτήρα κύριε. Θα του πω να έρθει από εδώ. Ή θα φανώ ξενέρωτη;

"Εμένα πότε θα μου μαγειρέψεις;"
Σκέφτομαι: Πως να του φέρω ότι με δυσκολία φτιάχνω κάτι πιο σπέσιαλ από μακαρόνια στο φούρνο. Θα το προσπαθήσω, αλλά γιατί να θέλει να του μαγειρέψω; Είναι κάποιο τεστ; Μήπως με βλέπει πολύ σοβαρά; Να ετοιμαστώ για πρόταση γάμου; ΓΑΜΟΥ; Έλα Χριστέ και Παναγία. Όχι εντάξει δε μπορεί, απλά θέλει να φάει κάτι από τα χεράκια μου. Θα μπω μία μέρα στην κουζίνα και θα τα καταφέρω. Αν δεν τα καταφέρω, τι να παραγγείλουμε; Σουβλάκια όχι. Πίτσα. Κάτσε να πεταχτώ μέχρι το μάρκετ, έχει κάτι καλές κατεψυγμένες.

Δεν απαντάει στο τηλέφωνο εδώ και 2 ώρες
Σκέφτομαι: ότι κάτι κακό του έχει συμβεί, αφού μου είχε πει να τον πάρω. Κι αν δεν του έχει συμβεί κάτι κακό, μήπως με αποφεύγει; Τι του έκανα, μήπως του μίλησα απότομα και τα πήρε; Με εκδικείται. Κάτσε να πάρει θα δει τι έχει να γίνει. Ή όχι, θα φανώ ψύχραιμη. Σήκωσε το ρε παιδάκι μου, θέλω να σε ρωτήσω τι κάνεις δηλαδή αν είναι δυνατόν δε μπορώ να συνεχίσω τη μέρα μου χωρίς αυτή την πληροφορία.

"Είμαι σε περίεργη φάση αυτή τη περίοδο, δεν μπορώ να δώσω πράγματα."
Σκέφτομαι: Περίεργη; Τι θα πεί περίεργη; Κοινωνικά; Οικογενειακά; Να το λύσουμε ρε παιδί μου. Μάλλον θα έχει πληγωθεί ανεπανόρθωτα. Ααα, τώρα που το λες, γι' αυτό βγαίνεις κάθε βράδυ και παρτάρεις, για να ξεχάσεις τα βάσανα, βρε; Η κοπέλα να υποθέσω, η αδερφή σου; Επίσης, όταν λες δεν μπορείς να δώσεις πράγματα, τι ακριβώς εννοείς, γιατί σε φάση απλά σε πήρα τηλέφωνο 'ξέρω γω, δεν θέλω κανένα απ' τα υπάρχοντα σου.

"Πεντανόστιμες ήταν οι μπάμιες σου, αγάπη μου, αλλά να μωρέ, όλη μέρα τα σκεφτόμουν τα σουβλάκια, γι' αυτό δεν τις έφαγα".
Σκέφτομαι: Δεν ήταν πεντανόστιμες οι μπάμιες, δεν το πιστεύω ότι οι δικές μου οι μπάμιες ήταν κάτι λιγότερο από πεντανόστιμες, ΓΙΑΤΙ ΔΗΛΑΔΗ, ΤΑ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ;Μετά το σκέφτομαι λίγο καλύτερα: ναι, τα σουβλάκια είναι ασύγκριτα καλύτερα, αλλά ας φάω τις μπάμιες, μην τις πετάξουμε.

Έχει πάει 4 το απόγευμα και δε σηκώνει το τηλέφωνο.
Σκέφτομαι: Πέθανε. Έγινε σεισμός μόνο στην πολυκατοικία μας και τον πλάκωσε το ταβάνι. Ή κάποιος τον απήγαγε και σε λίγο θα μου έρθει μήνυμα "Θέλουμε λύτρα 200.000 ευρώ, μην ανακατέψεις την αστυνομία αν θέλεις να τον ξαναδείς ζωντανό".Μετά το σκέφτομαι λίγο καλύτερα: θα ξενύχτησε στο Playstation/ Xbox/ θα έβλεπε NBA. Πράγματι, είχε τελειώσει το Witcher.

''Μου αρέσει η Σαρλίζ Θερόν.''
Σκέφτομαι: Άρα δεν σου αρέσω εγώ, γιατί δεν έχω ούτε ανοιχτόχρωμα μάτια, ούτε ξανθά μαλλιά (γιατί κατά τα άλλα είμαστε ίδιες). Και αν δηλαδή σου έκανε ανήθικη πρόταση (που άλλη δουλειά δεν έχει από το να κοιτάξει εσένα αλλά τέλος πάντων) θα έλεγες ναι. Άρα δεν με αγαπάς. Άρα τελειώσαμε.

''Είμαι κουρασμένος.''
Σκέφτομαι: Πάλι δεν θα βγούμε. Και βασικά σιγά μην είσαι. Έτσι το λες γιατί βαριέσαι και προτιμάς να παίξεις pro με τους φίλους σου. Στην καλύτερη. Γιατί στην χειρότερη με κερατώνεις. Άρα δεν με αγαπάς. Άρα τελειώσαμε.

''Είμαι αλλού.''
Σκέφτομαι: Δεν σου αρέσω. Και γιατί δεν το λες από την αρχή; Δεν θα πληγωθώ, μεγάλοι άνθρωποι είμαστε. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, λίγη σου πέφτω; Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Και τέλος πάντων γιατί μου την πέφτεις ρε άνθρωπε; Και έστω ότι είσαι αλλού, η κοπέλα σου το ξέρει; Σα δεν ντρέπεσαι.

''Δεν είμαι σε φάση.''
Σκέφτομαι: Άσε μας ρε φίλε. Καταρχάς εσύ το ξεκίνησες. Απλώς δεν θέλεις άλλο. Και είναι οκέι. Αλλά πες το. Είναι λίγο πιο αντρικό αυτό (αν και δεν μου αρέσουν τα στερεοτυπικά, εκεί με έφτασες).

''Γιατί κοιτάζεις έτσι τον Μπάμπη;''
Σκέφτομαι: Μπα ζηλεύουμε; Όταν κοιτούσες εσύ το Μαράκι ήταν καλά; Τον Μπάμπη τον κοιτάζω γιατί μιλάμε και όταν μιλάω με τους ανθρώπους του κοιτάζω. Το έτσι είναι στο μυαλό σου και καλά θα κάνεις να χαλαρώσεις λίγο γιατί από τη μία με κολακεύεις αλλά από την άλλη δεν θα μου πεις ακόμη και πώς να κοιτάζω. Εσένα θέλω ρε βλάκα, έλεος.

''Γεια σου''
Σκέφτομαι: Γιατί γεια σου; Γιατί σου; Όταν ακούω το ''σου'' μου ανάβουν τα λαμπάκια. Πότε τσακωθήκαμε και δεν το θυμάμαι. Αποκλείεται θα το θυμόμουν γιατί κατά 95% θα το είχα προκαλέσει μόνη μου. Όταν μετά το γεια ακολουθεί το σου ξέρω πως κάτι δεν πάει καλά. Έτσι πιστεύω τουλάχιστον. Άκου σου. Χίλιες φορές το γεια σου και χαρά σου ή το γεια σου μανίτσα μου.

''Ναι, Δέσποινα''
Σκέφτομαι: Ανάλογου άχγος και αυτό. Μην κολλάς στο 'ναι'. Θα μπορούσε να βρίσκεται οτιδήποτε εκεί. Ας εστιάσουμε στη χρήση του μικρού ονόματος ως επιλογή προσφώνησης. Τσακωμένοι και πάλι ή ο τσακωμός έρχεται. Δε θέλω να με πει μωρό μου (ξερνάω) αλλά όχι Δέσποινα. Να με πει Μαρία δε θα ταρακουνηθώ τόσο.

''Ωραίο το μαλλί''
Σκέφτομαι: Και είναι η μέρα που το μαλλί είναι άλουστο γιατί περιμένω να κάνω βαφή, αχτένιστο γιατί φυσούσε 9 μποφόρ στο Κουκάκι και πιασμένο πάνω γιατί μία θύμηση από τα 90s μου ήρθε το πρωί που ετοιμαζόμουν. Και είμαι σαν μουρλή και μου λέει ''ωραίο το μαλλί, σου πάει''. Κάποιος μου κάνει πλάκα και φυσικά πιστεύω πως κοροιδεύει και με ψέγει με τρόπο.