Οι αποπληρωμές του χρέους πλησιάζουν και η χώρα εξαντλεί τα κεφάλαιά της, λέει το CNN σε σχετικό δημοσίευμα.

Οι δανειστές δεν θα "συγχωρέσουν" τα τεράστια χρέη της Ελλάδας, και έτσι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πρέπει να διαπραγματευτεί μια συμβιβαστική λύση, ή να θέσει το μέλλον της Ελλάδας στην ευρωζώνη σε κίνδυνο.

Μετά από ένα ασταθές ξεκίνημα, η κυβέρνησή του έχει αρχίσει να προτείνει λύσεις. Αλλά η αντιπαράθεση με τους πιστωτές τροφοδοτεί την αβεβαιότητα, ταρακουνώντας το εύθραυστο τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα που θα μπορούσε να επαναφέρει την οικονομία σε ύφεση, σχολιάζει το CNN.

Η αβεβαιότητα, σε συνδυασμό με τυχόν στραβοπατήματα από τους άπειρους ηγέτες στην Ελλάδα, θα μπορούσε να φέρει μία "τυχαία έξοδο" της από την ευρωζώνη, τονίζει.

Είναι ένα αποτέλεσμα που καμία πλευρά δεν θέλει.

Οι τρεις νάρκες που πρέπει να αποφύγει η Ελλάδα είναι οι εξής:
1. Προθεσμίες χρέους
Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα κεφάλαια εάν θέλει να επιβιώσει στην ευρωζώνη.

Το πρόγραμμα διάσωσης λήγει στις 28 Φεβρουαρίου.

Τι θα συμβεί αν η χώρα δεν καταφέρει να φτάσει σε συμφωνία με τους πιστωτές της μέχρι τότε;

Πρώτον, θα θέσει σε κίνδυνο τα 7,2 δισ ευρώ τα οποία χρειάζεται για να πληρώσει τους ... λογαριασμούς.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, υπάρχουν 3 μεγάλες προθεσμίες, αρχής γενομένης από τα 1,5 δισ. προς το ΔΝΤ τον Μάρτιο.
Ακόμα μία δόση 1,5 δισ. λήγει τον Ιούνιο, αλλά και μία ακόμη τον Σεπτέμβριο.

Υπάρχουν επίσης δύο αποπληρωμές ομολόγων. Η Ελλάδα πρέπει να εξοφλήσει περίπου € 3,5 δισεκατομμύρια στην ΕΚΤ και τους εταίρους της τον Ιούλιο. Ποσό 3,2 δισ τον Αύγουστο.

Σύμφωνα με τον αναλυτή της S&P Marko Mrsnik, η Ελλάδα θα έχει αρκετά κεφάλαια για την πληρωμή του ΔΝΤ που λήγει το Μάρτιο, αλλά οι πληρωμές των ομολόγων που ακολουθούν θα είναι πολύ πιο δύσκολο να καλυφθούν.

2. Η μείωση των κρατικών αποθεμάτων

Τα ταμεία στην Ελλάδα αδειάζουν γρήγορα. Η ελληνική κυβέρνηση είχε € 2,5 δισ αποθεματικά σε μετρητά το Σεπτέμβριο, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία με τους αναλυτές να εκτιμούν ότι τα κεφάλαια αυτά έχουν μειωθεί σημαντικά από τότε.

Με τις αποδόσεις των 10ετών ομολόγων να κινούνται πάνω από το 10%, η στροφή στις αγορές για περισσότερα μετρητά δεν είναι επιλογή, σχολιάζει το δημοσίευμα.

Η χώρα δεν έχει πτωχεύσει ακόμα και η κυβέρνηση εξακολουθεί να στοχεύει σε πρωτογενές πλεόνασμα.

Αλλά πιθανότατα θα χρειαστεί να αξιοποιήσει σχεδόν 18 δισ ευρώ σε μη εκταμιευμένες δανειακές δεσμεύσεις από το ΔΝΤ και την Ευρώπη, και γι 'αυτό χρειάζεται μια συμφωνία.

3. Προβληματικές τράπεζες
Οι τράπεζες αποτελούν τη μεγαλύτερη άμεση απειλή για το μέλλον της Ελλάδας. Σύμφωνα με την Moody's περίπου € 12 δισεκατομμύρια έχουν ήδη αποσυρθεί από τις αρχές Δεκεμβρίου.

Προς το παρόν, οι τράπεζες βασίζονται στα δάνεια της ΕΚΤ. Αλλά αυτό θα μπορούσε να σταματήσει αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να έρθει σε συμφωνία με τους πιστωτές.

Η ΕΚΤ θα μπορούσε ενδεχομένως να προσφέρει κεφάλαια έκτακτης ανάγκης, μια βραχυπρόθεσμη σανίδα σωτηρίας που χρησιμοποίησε και η Κύπρος το 2013, αλλά κάτι τέτοιο είναι απίθανο χωρίς μακροπρόθεσμη συμφωνία για το χρέος.

Χωρίς μετρητά και αποκομμένοι από τους πιστωτές της, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να ξεκινήσει να τυπώνει το δικό της νόμισμα αποχαιρετώντας την Ευρωζώνη, καταλήγει το δημοσίευμα.

Ελάχιστες μεταρρυθμίσεις και μεγάλη λιτότητα, ήταν το αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια συμφωνία για ριζικές μεταρρυθμίσεις, η οποία θα τηρηθεί πραγματικά.

Η ελληνική κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο, αλλά θα πρέπει να πείσει τους εταίρους ότι είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε αλλαγές. Αλλιώς θα πρέπει να φύγει, γράφουν οι FT.

Ο ελληνικός λαός υπέφερε αλλά εις μάτην. Οι αλλαγές στην πολιτική και στην οικονομία που χαρακτηρίζονται από πελατειακές σχέσεις και διαφθορά ήταν μετρημένες. Είναι πιο φτωχοί απ’ ότι πίστευαν ότι είναι. Αλλά παρά τις θυσίες δεν προέκυψε μια πιο παραγωγική Ελλάδα, γράφει ο M. Wolf στους FT.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για την χώρα είναι η ριζική αλλαγή, οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να υπάρξει εκσυγχρονισμός και σχετικές αλλαγές στην νομοθεσία. Σε αυτά τα ζητήματα πρέπει να εστιάσει η διαπραγμάτευση. Η συμφωνία πρέπει να είναι αυτή: βαθιές και ριζικές μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα για μια διαφυγή από τα δεσμά του χρέους.

Αυτή η συμφωνία δεν είναι ανάγκη να επιτευχθεί αυτό τον μήνα. Οι Έλληνες έχουν δίκιο που ζητούν χρόνο. Αλλά χρειάζεται να πείσουν τους εταίρους ότι αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τις μεταρρυθμίσεις.

Τι θα γίνει αν φανεί ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο; Η νομισματική ένωση είναι ένας «συνεταιρισμός» κρατών, όχι μια ομοσπονδιακή ένωση. Ένας τέτοιος συνεταιρισμός μπορεί να είναι αποτελεσματικός μόνο ως μια κοινότητα αξιών. Αν η Ελλάδα θέλει να γίνει κάτι τελείως διαφορετικό, είναι δικαίωμά της. Αλλά θα πρέπει να φύγει. Ναι, η ζημιά θα είναι αξιοσημείωτη και το αποτέλεσμα μη επιθυμητό. Αλά μια ανοιχτή πληγή θα ήταν χειρότερη, υποστηρίζει ο αρθρογράφος και προσθέτει:
«Οπότε ας ηρεμήσουμε και ας μιλήσουμε. Και τότε θα δούμε αν οι συζητήσεις μπορούν να γίνουν πράξεις».

Το να περιμένει κανείς να ακολουθήσει η Ελλάδα το πρόγραμμα άλλων χωρών της Ευρώπης είναι γελοίο, πιστεύει κανείς ότι θα ήταν πετυχημένη συνταγή; Δείτε το χρέος σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, όπου εφαρμόζονται τέτοιες πολιτικές: το χρέος διπλασιάστηκε υπό την ηγεσία των Τόρις (συντηρητικοί, η παράταξη του νυν πρωθυπουργού, Ντ. Κάμερον). Το όλο σύστημα καταρρέει εξαιτίας της διαφθοράς των φιλελεύθερων δημοκρατικών κυβερνήσεων από τις μεγάλες επιχειρήσεις που οδήγησε τις ηγεσίες να συναινούν σε φθηνά εργατικά χέρια, φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματίες κλπ.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Ένα σύστημα που αρπάζει τα χρήματα από τα έθνη, αυξάνοντας το κρατικό χρέος, ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες κερδίζουν μεγάλα ποσά και αγοράζουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία. Η Ελλάδα έχει δίκιο που λέει όχι σ’ αυτό…Αλλιώς οδεύουμε προς ένα μονοπάτι σκλαβιάς, ή κοντά στην σκλαβιά…

Προφανώς, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πλάνο διάσωσης ακόμη και συλλέγει ιδέες από τις συναντήσεις που πραγματοποιεί και στην συνέντευξη τύπου της επόμενης μέρας τις παρουσιάζει. Ακόμη και αν είχαν κάποια ιδέα, μέχρι σήμερα, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ποτέ εφαρμόσει αυτά που συμφώνησε με την διεθνή κοινότητα. Συνεπώς αυτή η εμπιστοσύνη πρέπει τώρα να κερδηθεί με πραγματική δράση. Μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αφήσουμε ένα περιθώριο αμφιβολίας για τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, συμπεραίνει ο Wolf.

dimokratiki.gr

«Μου έδωσαν άλλο μωρό να θάψω και όχι το δικό μου», λέει καταρρακωμένος ο πατέρας του νεογέννητου - «Πώς να βρω δύναμη να… ξαναθάψω το παιδί μου», αναρωτιέται και ξεσπά στο protothema.gr

Πριν από λίγες ημέρες η οικογένεια του κ. Σπύρου Γεωργόπουλου βίωνε μία μεγάλη χαρά αφού ερχόταν στον κόσμο το παιδί τους. Μία οικογενειακή στιγμή που θα κρατούσε πολύ λίγο όμως καθώς το μωράκι λίγες μέρες μετά θα ξεψυχούσε. Είχε έρθει στη ζωή μετά από πρόωρο τοκετό και δυστυχώς δεν τα κατάφερε να επιζήσει βυθίζοντας έτσι σε βαθιά θλίψη την οικογένεια.

Ο Γολγοθάς της οικογένειας όμως δε σταματά εδώ καθώς την Τρίτη το πρωί αμέσως μετά την κηδεία ενημερώθηκαν ότι τους είχε δοθεί… λάθος μωρό. Η περιπέτεια για την οικογένεια του κ. Γεωργόπουλου ξεκίνησε συγκεκριμένα στις 22 Ιανουαρίου, όταν το μωρό τους γεννήθηκε πρόωρα. Το κοριτσάκι έπρεπε να μπει στη μονάδα για να παρακολουθηθεί και οι γιατροί ξεκίνησαν τη χορήγηση αντιβίωσης λόγω προβλημάτων που είχαν διαπιστώσει. Την επομένη το πρωί η οικογένεια θα μάθαινε ότι η υγεία του μωρού επιδεινώνονταν ενώ μέχρι το απόγευμα το νεογέννητο κοριτσάκι έφυγε από τη ζωή. Απαρηγόρητοι οι γονείς απευθύνθηκαν σε γραφείο τελετών προκειμένου να γίνουν τα προβλεπόμενα διαδικαστικά για την κηδεία του βρέφους.

Έτσι και έγινε. Όμως το πρωί της Τρίτης και πριν ακόμη η οικογένεια επιστρέψει στο σπίτι της, ενημερώθηκε από την Αστυνομική Διεύθυνση Ιωαννίνων ότι το μωρό που κήδεψαν δεν ήταν το δικό τους. Ο υπάλληλος του νεκροτομείου, ο οποίος είχε αναλάβει καθήκοντα πριν από μία βδομάδα, είχε υποπέσει σε ένα τραγικό λάθος καθώς έδωσε λάθος μωρό και μάλιστα το παιδάκι που κηδεύτηκε ήταν ένα αγοράκι. Ο κ. Γεωργόπουλος δε μπορεί να πιστέψει ακόμη την τραγωδία που έζησε.

Χθες το βράδυ συνοδευόμενος από αστυνομικούς, πήγε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο όπου έκανε την αναγνώριση του δικού του παιδιού. «Πως είναι δυνατό να κάνω την κηδεία του παιδιού μου δυο φορές...» αναρωτιέται με πόνο και με αγανάκτηση.

Αξιοσημείωτο είναι ότι προς το παρόν δεν γνωρίζει κανείς την οικογένεια του παιδιού που ήδη έχει κηδευτεί. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το βρέφος είχε μεταφερθεί από την Κέρκυρα κι άλλες ότι είχε μεταφερθεί από την Αλβανία. Αργά χθες ενημερώθηκε για το συμβάν ο διοικητής του Νοσοκομείου Φώτης Βάββας, ο οποίος διέταξε ήδη ένορκη διοικητική εξέταση προκειμένου να διαπιστωθεί τι ακριβώς συνέβη.

protothema.gr