Ο κορυφαίος Έλληνας kick boxer, ο Μιχάλης Iron Ζαμπίδης, λίγες μέρες πριν την τελευταία «μάχη» στην καριέρα του, μιλά αποκλειστικά στο Onsports για την μεγάλη του πορεία στο άθλημα, τις δυσκολίες που τον χαλύβδωσαν αλλά και τις σκέψεις του μετά το… τέλος.

Ο Iron Mike, το Σάββατο 27 Ιουνίου δίνει τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του απέναντι στον Αυστραλό Steve Moxon. Λίγες μέρες πριν τη μεγάλη «μάχη» μίλησε αποκλειστικά στοOnsports για τη μεγάλη του πορεία στο άθλημα. Ο Μιχάλης Ζαμπίδης ολοκληρώνει, όπως ο ίδιος θέλει να… χαρακτηρίζει τον τελευταίο του αγώνα, έναν μεγάλο κύκλο στο kick boxing με πολλούς αγώνες, αλλά πάρα πολλές επιτυχίες. Άλλωστε, δεν είναι και λίγο να… μετρά 155 νίκες σε 178 αγώνες με 87 νοκ άουτ.

Ήταν από τους πρώτους αθλητές που ασχολήθηκαν με αυτό το άθλημα. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, οι δυσκολίες που αντιμετώπισε ήταν μεγάλες, τα εμπόδια πολλά, όμως, ακόμα και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστεί με τα χρώματα άλλης χώρας, έναντι υψηλής αμοιβής, ο ίδιος έμεινε και πάλεψε γιατί αγαπάει την χώρα του!
Απολαύστε τον…

Το Σάββατο 27 Ιουνίου αντιμετωπίζεις στο ΣΕΦ, στον τελευταίο σου αγώνα τον Steve Moxon για το Iron Challenge by Coca-Cola Zero. Ο Αυστραλός έχει 39 νίκες σε 51 αγώνες με 23 νοκ άουτ. Υπάρχει κάτι που σε ανησυχεί για την αναμέτρηση;

«Είναι ένας αθλητής που έχουμε το ίδιο αγωνιστικό στιλ. Έχουμε χημεία, όπως λέμε στο άθλημα. Περιμένω ότι θα γίνει ένας πολύ δυνατός αγώνας, όπου κανένας αντίπαλος δεν θα συγχωρήσει λάθη του αντιπάλου. Ο Moxon είναι σε καλή κατάσταση, αλλά δεν με ανησυχεί κάτι. Αυτό που θέλει είναι να είμαι προσεκτικός γιατί ο αγώνας θα έχει πολλά δυνατά χτυπήματα».

Πριν από μερικές μέρες, ο Steve Moxon σε… προκάλεσε και τόνισε ότι θέλει να σε κερδίσει στον τελευταίο σου αγώνα και να ξεπεράσει το είδωλό του… Έχεις κάποια… απάντηση για τον Αυστραλό;

«Είναι σημαντικό για έναν αθλητή αυτές οι δηλώσεις. Συνηθίζω να μιλάω με πράξεις μέσα στο ρινγκ και δεν έχω κάποια απάντηση. Είναι σημαντική η σωστή προετοιμασία και να μετρήσεις τις πιθανότητες που έχεις υπέρ ή κατά. Εγώ θέλω να… χτίζω μέσω της προετοιμασίας τις πιθανότητες με το μέρος μου».

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα διοργανώνει μια μεγάλη διοργάνωση. Θεωρείς πως έχει την υποδομή;

«Η μεγαλύτερη διοργάνωση στην Ελλάδα είναι το Iron Challenge. Την προηγούμενη φορά που είχα αγώνα στην Ελλάδα, στις 17 Ιανουαρίου στο τάε κβο ντο, το γήπεδο ήταν γεμάτο και ήταν πριν τις εκλογές. Οπότε θεωρώ ότι υπάρχουν οι σωστές υποδομές και ο κόσμος μπορεί να ευχαριστηθεί το θέαμα».

Υποδομή υπάρχει… Αθλητές που μπορούν να ακολουθήσουν τον δρόμο του Μιχάλη Ζαμπίδη;

«Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που ακολουθούν τον δρόμο του επαγγελματία αθλητή. Υπάρχει καλό dna. Βέβαια, για να φτάσουν ψηλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Το kick boxing είναι πολύπλευρο παιχνίδι και χρειάζεται να είσαι πειθαρχημένος και να ακολουθήσεις αυστηρό πρόγραμμα».

Μετά τον αγώνα της 27ης Ιουνίου θα βάλεις… τέλος στην καριέρα σου. Τι έχεις πάρει από την πορεία σου;

«Δεν μου αρέσει το τέλος. Προτιμώ να χρησιμοποιώ την λέξη ολοκλήρωση. Ολοκληρώνεται ένας κύκλος τεράστιος. Όταν κοιτάζω πίσω, βλέπω ότι έχω γυρίσει όλον τον κόσμο, έχω μοιραστεί το ρινκ με μεγάλους αθλητές, έχω καταφέρει μεγάλες υπερβάσεις, έχω καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Πάντως, υπήρχαν και οι δύσκολες στιγμές, με τραυματισμούς και πόνους. Θα έλεγα ότι υπάρχει μια μίξη συναισθημάτων. Πάντως και πίσω να γύριζα τον χρόνο, πάλι θα το έκανα όλο αυτό το πράγμα. Με κάνει και χαμογελώ».

Υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνεις στην καριέρα σου;

«Δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω για κάτι συγκεκριμένο. Σίγουρα έχω κάνει λάθη στο παρελθόν, αλλά με δίδαξαν, με ωρίμασαν, με πειθάρχησαν για να προχωρήσω. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να ασχοληθείς μ’ ένα τέτοιο άθλημα. Και εγώ το έμαθα με το δύσκολο τρόπο, όμως νομίζω ότι ακόμα και τα λάθη που έκανα, με δίδαξαν».

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το king boxing;

«Κάποια πράγματα γίνονται λόγω συγχρονισμού και σε μαγνητίζουν. Υπήρξαν κάποιες συγκυρίες μαγικές και έτυχε να ζω σε εκείνο το μέρος, να βρεθώ με τον συγκεκριμένο δάσκαλο για να με κάνει να συνεχίσω. Το kick boxing και ο αθλητισμός συνάδει με την ψυχοσύνθεσή μου σαν άνθρωπος. Έχω πρόγραμμα από μικρό παιδί και τότε αν και δεν υπήρχε κάποιος άλλος, εγώ ήθελα να γίνω λίγο καλύτερος και να μάθω ακόμα κάτι και σιγά σιγά το ένιωσα σαν αποστολή μου. Το αγάπησα πολύ ρομαντικά και θέλησα να γίνω καλύτερος. Μάλιστα ήμουν το νούμερο 0001 δελτίο της πανελλήνιας Ομοσπονδίας kick boxing».

«Έμεινα στην Ελλάδα και πάλεψα»

Οι… τρελές επιδόσεις του Μιχάλη Ζαμπίδη στο ρινκ, ανάγκασαν χώρες με μεγάλη… ιστορία στο άθλημα και σαφώς μεγαλύτερη οργάνωση, να στρέψουν το βλέμμα τους πάνω του. Οι προτάσεις για να αφήσει την Ελλάδα και να αγωνιστεί με τα χρώματα άλλης χώρας έπεφταν… βροχή. Όμως, ο Iron Mike δεν μπορούσε να αφήσει την χώρα του, ακόμα και όταν αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες. Από την κακή οργάνωση, την μεγάλη γραφειοκρατία, ακόμα και από τις ενέργειες Ελλήνων παραγόντων…

Στο παρελθόν είχες δηλώσει πως είχες δεχθεί κρούση από άλλες χώρες για να αγωνιστείς με τα χρώματά τους, αλλά δεν μπόρεσες να το κάνεις γιατί αγαπάς την Ελλάδα. Έχεις μετανιώσει;

«Ακόμα και τώρα σκέφτομαι πως θα ήταν το παρόν αν είχα αποφασίσει να φύγω. Στο εξωτερικό είναι διαφορετικά τα πράγματα, όπου έχεις χορηγούς και στήριξη. Όμως, νομίζω ότι κάποιες φορές, οι αντιξοότητες και οι δυσκολίες, σου καλλιεργούν την σκέψη και τα ένστικτα και σε πεισμώνουν. Αγαπώ την Ελλάδα και δεν θα ένιωθα καλά, δεν θα ήμουν ευτυχισμένος αν έφευγα. Έμεινα εδώ και πάλεψα. Ακόμα και σήμερα υπάρχει μεγάλη δυσκολία για τα πάντα. Πόσω μάλλον τα σκληρά και τα πέτρινα χρόνια. Όμως, η πειθαρχία και η αγάπη μου για το άθλημα βοήθησαν για να μην τα παρατήσω».

Ήσουν μέλος της ελληνικής Ολυμπιακής ομάδας στην πυγμαχία, αλλά τα προβλήματα σε… ανάγκασαν να φύγεις. Θεωρείς ότι ο αθλητισμός στην Ελλάδα είναι ερασιτεχνικός;

«Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει τεράστια προβλήματα για να μπορέσουν να γίνουν επενδύσεις σε τέτοια… προγράμματα. Έχουμε παιδιά που προπονούνται σκληρά γιατί είναι ρομαντικά και αγαπούν αυτό που κάνουν. Βγάζουν λίγα χρήματα και τα επενδύουν για την αγάπη τους. Γνωρίζω αθλητές με απίστευτα ρεκόρ σε διάφορα αθλήματα, τα οποία αν ήταν στο εξωτερικό, θα τους είχαν χορηγούς και άλλη στήριξη, αλλά εδώ είναι μόνα τους. Είχα μία εμπειρία στην πυγμαχία, έδωσα 40 αγώνες όμως είδα ότι σε όλα τα αθλήματα υπήρχε μηδενική βοήθεια. Θυμάμαι πως μας ταλαιπωρούσαν τα διαδικαστικά για να πάμε στους αγώνες μας και μας… κρατούσαν απ’ το να αποδώσουμε στο μέγιστο. Ένιωσα ότι δεν μπορούσα να δεχθώ αυτό το πράγμα και να έχω αντιπάλους παράγοντες και την ίδια μου την… χώρα. Εφόσον δεν υπάρχει βοήθεια, αποφάσισα να έχω μια δική μου δυνατή ομάδα. Δημιουργήσαμε τη σχολή με ομαδικό πνεύμα και όντας επαγγελματίες βάζουμε ψηλά τον πήχη για να κάνουμε πράγματα».

Έχεις ξεκινήσει τη δική σου σχολή χωρίς κάποια βοήθεια… Ανησυχείς για την κατάσταση που υπάρχει τη δεδομένη στιγμή;

«Δυστυχώς ή Ελλάδα περνάει μια δύσκολη κατάσταση. Όλοι οι Έλληνες είμαστε αγχωμένοι και έχουμε ανασφάλεια για το μέλλον. Προσωπικά αυτό που βλέπω είναι ότι γενικά υπάρχει μεγάλος βαθμός δυσκολίας σε όλα. Παλιά, έτρεχες 2 για να κερδίσεις 4 και τώρα τρέχεις για 4 για να κερδίσεις 1 με 1,5. Χρειάζεται περισσότερη θέληση αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα γίνουν τα πράγματα και θα βγούμε από αυτή την κακή κατάσταση που είναι η χώρα μας και είναι σημαντικές αυτές οι μέρες».

Ο Έλληνας kick boxer έχει στο ενεργητικό του 155 νίκες σε 178 αγώνες. Δεν είναι ένας μικρός… αριθμός! Και φανταστείτε ότι οι 87 από αυτές ήταν με νοκ άουτ. Οι όμορφες στιγμές ήταν πολλές, όπως και οι μεγάλες δυσκολίες. Όταν έφτασε 3 φορές κοντά στην Ολυμπιάδα Κ1 της Ιαπωνίας, αλλά τα συμφέροντα δεν του επέτρεψαν να πιεί νερό.

Ποια νίκη απόλαυσες περισσότερο και ποια ήττα σε πόνεσε πιο πολύ από τις άλλες;

«Η κάθε μία είχε την γλύκα της. Δεν μπορώ να νοσταλγήσω ακόμα γιατί προετοιμάζονται για τον τελευταίο αγώνα. Έχω δώσει 178 αγώνες και οι 155 νίκες και η κάθε μία είχε τη γλύκα της. Είτε ήμουν ερασιτέχνης, παιδάκι, είτε μετά μεγάλος σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Οι ήττες που με έχουν πικράνει είναι κατά βάση στην Ιαπωνία, όπου τουλάχιστον 3 φορές έφτασα κοντά να πάρω την Ολυμπιάδα Κ1 και για λόγους συμφερόντων και δεν είχα τη δυναμική και τις επαφές. Δυστυχώς ηττήθηκα αδίκως στους μεγάλους τελικούς. Όταν ήρθε η ώρα να αγωνιστώ με τον Ιάπωνα πρωταθλητή, παρά το γεγονός πως είχα κερδίσει όλους τους αγώνες, δεν με έβαλαν μέσα. Δεν υπήρχε η δυναμική, ίσως κάποια τα πολιτικά δεδομένα για να μπορώ να κερδίσω το τουρνουά. Έφτασα στην πηγή 3 φορές στο Κ1 και δεν ήπια νερό. Είχα κερδίσει τους αγώνες».

Από τους αντιπάλους σου, ένιωσες κάποια κόντρα να είναι περισσότερο προσωπική;

Αυτό που μου ήρθε άμεσα στο μυαλό, επειδή εκείνος το θέλησε, έγινε στην Μελβούρνη της Αυστραλίας. Έπαιζα απέναντι στον Gurkan Ozkan από την Τουρκία. Θυμάμαι στο Στάδιο της πόλης, στο… αντίστοιχο ΣΕΦ, ο κόσμος ήταν μοιρασμένος. Έξι χιλιάδες Έλληνες και έξι χιλιάδες Τούρκοι. Ήταν τρεις κατηγορίες βαρύτερος και πολύ οξύθυμος. Πριν τον αγώνα μου επιτέθηκε στη συνέντευξη Τύπου και είχε γίνει ντόρος. Μίλησε άσχημα για μένα και την χώρα μου. Του είπα ότι δεν θέλω να του απαντήσω και ότι έχουμε να πούμε θα το κάνουμε στο ρινγκ. Τελικά, στον 12ο γύρο, μετά από ένα δεξί κροσέ έπεσε νοκ άουτ για πρώτη φορά στην καριέρα του. Δεν μου είχε συμβεί κάτι τέτοιο».

Υπάρχει κάτι που να σε έχει πονέσει περισσότερο από ένα χτύπημα μέσα στο ρινγκ;

«Ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας που είχα για πολλά χρόνια για να καταφέρω να εξελιχθώ και να βγω στο παγκόσμιο στερέωμα και τις παγκόσμιες διοργανώσεις».

«Δεν χαλαρώνω πριν το τελευταίο καμπανάκι»

Το… τέλος ή καλύτερα, η ολοκλήρωση της μεγάλης καριέρας του Μιχάλη Ζαμπίδη, πλησιάζει. Όμως, ο Iron Mike δεν έχει… σκεφτεί την επόμενη… μέρα. Άλλωστε, πάντα θέλει να είναι σε εγρήγορση.

Τι θα πει ο Μιχάλης στον Ζαμπίδη, μετά τον τελευταίο αγώνα;

«Δεν ξέρω ακόμα, γιατί δεν έχει… γίνει. Δεν χαλαρώνω πριν χτυπήσει το καμπανάκι για το τέλος του αγώνα. Το άθλημα δεν συγχωρεί λάθη και τα θέλει όλα. Αν χαλαρώσεις μπορεί να αποβεί μοιραίο. Με κρατάω σε εγρήγορση γιατί είμαι αγωνιστικός και στις 27 Ιουνίου περιμένω να γίνει ένα πολύ καλό και δυνατό ματς».

Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό παιδικής παχυσαρκίας… Ένα σχόλιο γι’αυτό;

Είναι πολύ κακό και νομίζω ότι αυτό ξεκινά από τους γονείς. Είναι σημαντικό να προσέχουν τα παιδιά. Δεν είναι καλό μόνο από θέμα αισθητικής, είναι θέμα υγείας, γιατί σιγά σιγά όταν ένας άνθρωπος δεν αθλείται υπάρχουν επιπτώσεις στην υγεία του. Θεωρώ ότι χρειάζεται μια γενικότερη ενημέρωση για το πώς πρέπει να χτίζουν τα παιδιά το σώμα τους, γιατί είναι πολύ σημαντικό. Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους φτιάχνουν τις γραμμές του τρένου για να ταξιδέψουν. Έμαθα ότι έχουμε χρυσό μετάλλιο στην παχυσαρκία και το γνωρίζω από την παρουσία μου και στο εξωτερικό».

Τι θα έλεγες σε μικρά παιδιά αν ήθελαν να ακολουθήσουν αυτό το άθλημα;

«Αρχικά θα έλεγα στους γονείς να κάνουν έρευνα αγοράς και να βρουν έναν καλό άνθρωπο - δάσκαλο και να προσφέρει γνώσεις στα παιδιά και να βάλει σημαντικά πράγματα στην ζωή τους και μία ωραία σχολή που να είναι «καθαρή» και να έχει καλούς συναθλητές. Το σημαντικό για το παιδί είναι να ξεκινήσει να γυμνάζεται. Το kick boxing έχει να δώσει καλά πράγματα και ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους. Και μέσα από τον αθλητισμό το παιδί, μαθαίνει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Το άγχος, τον φόβο, μαθαίνουν πειθαρχία και νομίζω ότι είναι σημαντικά τα πρώτα χρόνια στην ζωή τους για τα επόμενα βήματά τους».

Τέλος, θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο για τον τελευταίο αγώνα στις 27 Ιουνίου στο ΣΕΦ κόντρα στον Steve Moxon στο Iron Challenge by Coca-Cola Zero;

«Θα ήθελα να πω σε όλον τον κόσμο ότι τους περιμένω για να δώσουμε μαζί τη μάχη σαν μια γροθιά. Τη βραδιά εκείνη θα έχει πολλούς αγώνες. Θα είναι μια γιορτή των πολεμικών τεχνών και αγωνίζομαι έναν από τους καλύτερους αντιπάλους και είναι σημαντικό να κρατήσουμε τον τίτλο στην Ελλάδα και να φύγουν με το κεφάλι ψηλά όπως τους αρμόζει».

onsports.gr

«Η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει» διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο. Αυτές οι διαπιστώσεις περιλαμβάνονται στα συμπεράσματα της προκαταρκτικής έκθεσης της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα την Τετάρτη.

Η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους θεωρεί ότι «η Ελλάδα ήταν και παραμένει θύμα μιας προσχεδιασμένης επίθεσης, η οποία οργανώθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».

«Αυτό το βίαιο, παράνομο και ανήθικο εγχείρημά τους έχει μοναδικό σκοπό να περάσουν τα ιδιωτικά χρέη στο δημόσιο» αναφέρει.

Η Προκαταρκτική Εκθεση καταλήγει επισημαίνοντας ορισμένα πρακτικά ζητήματα: Εκθέτει ποιες επιλογές υπάρχουν όσον αφορά την ακύρωση του χρέους, και ιδίως τις συνθήκες υπό τις οποίες ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει μονομερώς, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, στην αποκήρυξη του χρέους ή στην αναστολή της αποπληρωμής του.

«Μονομερής κήρυξη πτώχευσης»

«Τα νομικά επιχειρήματα που επιτρέπουν σε ένα κυρίαρχο κράτος να αποκηρύξει μονομερώς το παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο χρέος είναι πολλαπλά» αναφέρει η έκθεση, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι «τα κράτη έχουν δικαίωμα να κηρύξουν μονομερώς πτώχευση όταν δεν είναι βιώσιμη η εξυπηρέτηση του χρέους, στην οποία περίπτωση δεν διαπράττουν διεθνώς παράνομη πράξη και, επομένως, δεν φέρουν ευθύνη».

Η Επιτροπή «διαπίστωσε επίσης ότι η μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους ήταν εξαρχής προδήλως γνωστή ευθύς στους διεθνείς δανειστές, τις ελληνικές αρχές και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης».

«Μολαταύτα οι ελληνικές αρχές, μαζί με κάποιες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συνωμότησαν το 2010 ενάντια στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους προκειμένου να προστατεύσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα» και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης έκρυψαν την αλήθεια από τους πολίτες παριστάνοντας ότι δήθεν η διάσωση αφορούσε την Ελλάδα» αναφέρει.

Παρουσιάζοντας την Προκαταρκτική Εκθεση η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους εκφράζει την ελπίδα «πως η Εκθεση θα αποδειχθεί χρήσιμο εργαλείο ώστε να εγκαταλειφθεί η καταστροφική λογική της λιτότητας, και να προστατευθούν από τους κινδύνους που σήμερα τα απειλούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η αξιοπρέπεια του λαού και το μέλλον των επερχόμενων γενεών».

"Αλέξης Τσίπρας: Οι Γερμανοί δεν πληρώνουν τους Έλληνες".

Αυτός είναι ο τίτλος της νέας παρέμβασης του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα και μάλιστα σε ένα γερμανικό μέσο, το Tagesspiegel, την ώρα που οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους βρίσκονται στο πλέον κρίσιμο σημείο και με το σενάριο της ρήξης να μην απομακρύνεται.

Το άρθρο γνώμης του Αλέξη Τσίπρα δημοσιεύτηκε πριν λίγο και "βαδίζει" στην ρητορική των τελευταίων ημερών, σύμφωνα με την οποία οι δανειστές παρουσιάζονται να μην κάνουν... ούτε βήμα πίσω ώστε να βρεθεί η "χρυσή τομή".

Αυτό αποδεικνύεται από την πρώτη κιόλας παράγραφο, όπου με το "καλημέρα" ο πρωθυπουργός τονίζει πως σε μία διαπραγμάτευση είναι "θεμιτή η επίμονη αντιπαράθεση επιχειρημάτων... Διαφορετικά, όταν ο διάλογος δεν αποσκοπεί στην αλήθεια, πρέπει να καταφύγει κανείς στις μεθόδους που περιγράφει ο σπουδαίος Γερμανός φιλόσοφος Σοπενάουερ στο «Η Τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»!".

Στην συνέχεια ο Αλέξης Τσίπρας κάνει λόγο για αθέμιτη και επιλεκτική χρήση στατιστικών δεικτών "για να παραχθούν αστήρικτες γενικεύσεις που συσκοτίζουν την πραγματικότητα", ενώ επιχειρεί να αποδομήσει τον... "μύθο" όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, σύμφωνα με τον οποίο "ο Γερμανός φορολογούμενος πληρώνει μισθούς και συντάξεις Ελλήνων".

Ακόμη γίνεται αναφορά και σύγκριση μεταξύ των ορίων συνταξιοδότησης σε Ελλάδα και Γερμανία αντίστοιχα, λέγοντας πως "συμφωνήσαμε στην άμεση κατάργηση του καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων που αυξάνουν τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης και δεσμευτήκαμε να προχωρήσουμε άμεσα στην ενοποίηση των ταμείων, μειώνοντας τα λειτουργικά τους έσοδα και περιορίζοντας τα ειδικά καθεστώτα".

Αναλυτικά όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας:

"Στην εξέλιξη μιας διαπραγμάτευσης είναι θεμιτή η επίμονη αντιπαράθεση επιχειρημάτων, αρκεί να υπάρχει ειλικρίνεια και καλή πίστη μεταξύ των μερών.
Διαφορετικά, όταν ο διάλογος δεν αποσκοπεί στην αλήθεια, πρέπει να καταφύγει κανείς στις μεθόδους που περιγράφει ο σπουδαίος Γερμανός φιλόσοφος Σοπενάουερ στο «Η Τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»!

Γιατί είναι αθέμιτο να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά στατιστικοί δείκτες, περιβεβλημένοι μάλιστα με το κύρος διακεκριμένων οικονομολόγων όπως ο Olivier Blanchard, για να παραχθούν αστήρικτες γενικεύσεις που συσκοτίζουν την πραγματικότητα.
Με δυό λόγια η σημερινή μου παρέμβαση στη φιλόξενη εφημερίδα σας αποσκοπεί στο να αποκαταστήσει έναν διαδεδομένο μύθο προς τον μέσο Γερμανό φορολογούμενο.
Όσοι του λένε ότι πληρώνει μισθούς και συντάξεις Ελλήνων δεν του λένε την αλήθεια.

Δεν παρεμβαίνω για να αρνηθώ ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα έχει πρόβλημα. Αλλά για να επισημάνω που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα και πως μπορεί να επιλυθεί. Γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κύματα περικοπών, χωρίς όμως να αποδώσουν κάτι, παρά μόνο μεγαλύτερη ύφεση που έκανε το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο.

Πιο συγκεκριμένα, ίσως να ακούγεται εντυπωσιακά μεγάλο ως μέγεθος ότι ποσοστό 75% των πρωτογενών δαπανών πηγαίνει στην πληρωμή μισθών και συντάξεων. Στην πραγματικότητα, όμως, μόλις το 30% αφορά τις συντάξεις και εν πάση περιπτώσει οι μισθοί είναι διαφορετικό πράγμα από τις συντάξεις και η άθροισή τους είναι σοβαρό μεθοδολογικό σφάλμα.

Ειδικά η σύγκριση με την Γερμανία είναι μάλλον παραπειστική καθώς σύμφωνα με τα διαχρονικά στοιχεία των Αgeing Reports (2009, 2015) η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα από 11,7% του ΑΕΠ το 2007 (ελάχιστα υψηλότερη από το 10,4% της Γερμανίας) έφτασε στο 16,2% το 2013 (ενώ στη Γερμανία παρέμεινε περίπου σταθερό). Που οφείλεται αυτή η αύξηση; Μήπως στην αύξηση των συνταξιούχων ή στην αύξηση των συντάξεων; Τίποτα από τα δύο, αφού ο αριθμός των συνταξιούχων δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα ενώ το ύψος των συντάξεων έχει συρρικνωθεί δραματικά από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν.

Αρκεί η απλή αριθμητική για να συμπεράνει κανείς ότι η αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης σαν ποσοστό του ΑΕΠ οφείλεται αποκλειστικά στη μείωση του ΑΕΠ (του παρονομαστή) και όχι στην αύξηση της δαπάνης (του αριθμητή). Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ μειώθηκε πιο γρήγορα από τις συντάξεις.

Σε ότι αφορά τις ηλικίες συνταξιοδότησης, μήπως στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται πολύ νωρίτερα; Η αλήθεια είναι το όριο συνταξιοδότησης στην Ελλάδα είναι στα 67 έτη για άντρες και γυναίκες, δηλαδή δύο χρόνια πάνω από τη Γερμανία.
Η μέση ηλικία αποχώρησης από την αγορά εργασίας των αντρών στην Ελλάδα είναι στα 64,4 χρόνια, δηλαδή 8 μήνες νωρίτερα από τα 65,1 χρόνια της Γερμανίας ενώ οι ελληνίδες γυναίκες αποχωρούν από την εργασία τους στα 64,5 χρόνια, 3,5 περίπου μήνες αργότερα από τις γερμανίδες που αποχωρούν στα 64,2 χρόνια.

Τα παραπάνω δεν τα αναφέρω για να αποφύγω το πρόβλημα ούτε για να αρνηθώ τις στρεβλώσεις και παθογένειες του ασφαλιστικού μας συστήματος αλλά για να αποδείξω ότι το πρόβλημα δεν είναι η υποτιθέμενη γενναιοδωρία του.
Η πιο σημαντική διαταραχή στο σύστημα οφείλεται στα μειωμένα έσοδα που κατέγραψε τα τελευταία χρόνια. Αυτά προέκυψαν τόσο από τις απώλειες περιουσιακών στοιχείων που προκάλεσε το PSI ( κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία με συνολικό κόστος περίπου 25 δις) όσο όμως -και κυρίως- από την μεγάλη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που προκάλεσε η εκτίναξη της ανεργίας και η μείωση των μισθών.

Ειδικότερα δε, κατά τη περίοδο 2010- 2014 με σειρά μέτρων αφαιρέθηκαν από το ασφαλιστικό μας σύστημα περί τα 13 δις ευρώ, με αντίστοιχη μείωση συντάξεων και παροχών σε ποσοστό περίπου 50%, γεγονός που έχει εξαντλήσει τα περιθώρια περεταίρω μειώσεων χωρίς να θιγεί ο πυρήνας λειτουργίας του συστήματος.
Εξάλλου πρέπει να καταλάβουμε ότι το σύστημα πιέζεται κυρίως από την πλευρά των εσόδων κι όχι τόσο των δαπανών, όπως συχνά υπονοείται.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω και ένα επιπλέον στοιχείο που αποτελεί ιδιαιτερότητα της Ελλάδας της κρίσης. Το ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί τον θεσμοθετημένο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και η βιωσιμότητα του είναι κεντρικό ζήτημα για το σύνολο της κοινωνίας. Παραδοσιακά, αυτή η αλληλεγγύη σημαίνει ότι οι νέοι χρηματοδοτούν με τις εισφορές τους τις συντάξεις των γονιών τους. Όμως, στην Ελλάδα της κρίσης, συχνά βλέπουμε αυτή την αλληλεγγύη αντεστραμμένη αφού οι συντάξεις των γονιών χρηματοδοτούν την επιβίωση των παιδιών τους. Οι συντάξεις της τρίτης ηλικίας είναι το τελευταίο καταφύγιο για ολόκληρες οικογένειες που έχουν ένα ή κανένα πλέον μέλος να εργάζεται σε μια χώρα με ανεργία 25% στο γενικό πληθυσμό και 50% στους νέους.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση δεν μπορούμε να υιοθετούμε μια λογική τυφλών και οριζόντιων περικοπών, όπως μας ζητάνε κάποιοι, που θα προκαλέσουν δραματικές κοινωνικές συνέπειες. Από την άλλη δεν στεκόμαστε καθόλου αδιάφορα μπροστά στην αδύναμη προοπτική του ασφαλιστικού μας συστήματος και είμαστε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του.

Η Ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για εξορθολογισμό του συστήματος. Συμφωνήσαμε στην άμεση κατάργηση του καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων που αυξάνουν τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης και δεσμευτήκαμε να προχωρήσουμε άμεσα στην ενοποίηση των ταμείων, μειώνοντας τα λειτουργικά τους έσοδα και περιορίζοντας τα ειδικά καθεστώτα.

Όπως αναλύσαμε διεξοδικά στις συζητήσεις με τους θεσμούς, αυτές οι μεταρρυθμίσεις λειτουργούν αποφασιστικά υπέρ της βιωσιμότητας του συστήματος. Κι όπως όλες οι μεταρρυθμίσεις, τα αποτελέσματά τους δεν φαίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως η βιωσιμότητα απαιτεί μακροπρόθεσμη οπτική και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με στενά βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια (πχ μείωση δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ το 2016).

Ο Ντισραέλι έλεγε ότι υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική. Ας μην επιτρέψουμε μια ιδεοληπτική χρήση των δεικτών να καταστρέψει την ώριμη συμφωνία που προετοιμάσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα των εντατικών διαβουλεύσεων. Είναι καθήκον όλων μας".

Πηγή: tagesspiegel.de

«Υπουργοί Οικονομικών δίνουν τελευταία διορία στην Ελλάδα», είναι ο τίτλος δημοσιεύματος που αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής εφημερίδας «Bild» λίγο μετά τα μεσάνυχτα και περιλαμβάνει δηλώσεις των υπουργών Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του Βελγίου, Γιόχαν φαν Όφερτφελντ, της Λιθουανίας Ριμάντας Σάντζιους και της Σλοβενίας Ντούσαν Μράμορ ενόψει της συνεδρίασης του Eurogroup απόψε στο Λουξεμβούργο.

Το θέμα είναι εάν η Ελλάδα «εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της από το τρέχον πρόγραμμα», δηλώνει ο κ. Σόιμπλε και προσθέτει: «Μόνο σε αυτή τη βάση θα μπορούσαμε να αποδεσμεύσουμε διαθέσιμους πόρους. Ισχύει η αρχή: βοήθεια μόνο έναντι αντιπαροχών. Σε αυτές ανήκει επίσης το να παραμείνει το ΔΝΤ - χωρίς την σημαντική συμβολή του δεν γίνεται».

Ο κ. φαν Όφερτφελντ δηλώνει ότι οι Έλληνες πρέπει προς το συμφέρον του ελληνικού λαού και της οικονομίας «να τηρήσουν τις δεσμεύσεις και να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις, οι οποίες συμφωνήθηκαν στο πρόγραμμα».

«Τελευταία διορία» στην Ελλάδα δίνουν 4 υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης
Ο κ. Σάντζιους τάσσεται κατά του σχεδίου της Αθήνας να εφαρμοστεί το πρόγραμμα βοήθειας χωρίς το ΔΝΤ. «Μια περαιτέρω πορεία χωρίς το ΔΝΤ είναι δύσκολο να την φανταστεί κανείς», τονίζει.

Ο κ. Μράμορ αναφέρεται στο πρόγραμμα λιτότητας της χώρας του. Η Σλοβενία, όπως λέει, παρά τα «επώδυνα μέτρα» στην ίδια τη χώρα, έδειξε αλληλεγγύη πάνω από τον μέσο όρο. Το ίδιο περιμένει κανείς και από την Ελλάδα.

Ο "Καραμανλικός" Πρόεδρος του ΚΕΠΕ και Καθηγητής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμίο Αθηνών δέχθηκε την πρόταση Βαρουφάκη 

Την τοποθέτηση του κ.Μιχάλη Ψαλιδόπουλου στη θέση του εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ανακοίνωσε πριν λίγο το Υπουργείο Οικονομικών.

Συγκεκριμένα, όπως ανακοινώθηκε, ο κ. Ψαλιδόπουλος, νυν Πρόεδρος του ΚΕΠΕ και Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), δέχθηκε την πρόταση του Υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Η θητεία του θα αρχίσει την 29η Ιουνίου 2015.

Υπενθυμίζεται πως η Ελλάδα εκπροσωπείται στο ΔΝΤ από Αναπληρωματικό Εκτελεστικό Διευθυντή υπό τον Εκτελεστικό Διευθυντή που διορίζει η Ιταλία η οποία επίσημα εκπροσωπεί στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Μάλτα, την Αλβανία και τον Άγιο Μαρίνο.

Ο κ. Ψαλιδόπουλος είναι απόφοιτος του ΕΚΠΑ, της Παντείου και του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, πανεπιστήμια στα οποία συνέχισε ως καθηγητής για πολλά χρόνια. Πριν αναλάβει Πρόεδρος του ΚΕΠΕ ο κ. Ψαλιδόπουλος κατείχε την Έδρα Κωνσταντίνος Καραμανλής της Σχολής Fletcher του Πανεπιστημίου Tufts των ΗΠΑ (2010-2014).

parapolitika.gr