Αλλαγές στην ελεύθερη μετακίνηση, μετά το μακελειό στο Παρίσι, λέει η «Daily Mail»

Στο τραπέζι φέρεται να έχει πέσει το σενάριο για έξοδο της Ελλάδας και άλλων τεσσάρων χωρών από τη ζώνη ελεύθερης διακίνησης, τη γνωστή ως Σένγκεν, μετά το μακελειό στο Παρίσι και τις αποκαλύψεις ότι τζιχαντιστές περνούν από τα ελληνικά νησιά στην Ευρώπη ως πρόσφυγες.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», στην επικείμενη συνάντηση των Ευρωπαίων υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, μεθαύριο, Παρασκευή, στις Βρυξέλλες, θα συζητηθεί το ενδεχόμενο αλλαγών στη Ζώνη Σένγκεν όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.

Συγκεκριμένα, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και κάποια κράτη της πρώην Ανατολικής Ευρώπης (Πολωνία, Σλοβενία, Ουγγαρία) θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν την Συνθήκη Σένγκεν, ενώ, παράλληλα, θα δημιουργηθεί μία μικρότερη ζώνη ελεύθερης μετακίνησης, στην οποία θα συμμετέχουν μόνο κράτη που μπορούν να ελέγξουν τις ροές μεταναστών.

Η νέα Ζώνη, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, θα περιλαμβάνει την Γαλλία, την Γερμανία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και την Ολλανδία, που θα επανασχεδιάσουν τα σύνορα της Συνθήκης, με ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών μόνο εντός των δικών τους συνόρων. Οι πέντε αυτές χώρες είχαν καταργήσει τους συνοριακούς ελέγχους πριν από 20 χρόνια, αλλά, πλέον, στη συνθήκη για την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων (ένα από τα βασικότερα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών) προστέθηκαν και τα υπόλοιπα 26 κράτη – μέλη της Ε.Ε., τα οποία δεν διαθέτουν εσωτερικά σύνορα, αλλά μόνο ένα εξωτερικό, που αποτελεί και την πύλη εισόδου στην Σένγκεν.

«Αναγνωρίζουμε όλοι ότι η Σένγκεν έχει πρόβλημα και όλα τα μέρη προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να ελαφρύνουμε το βάρος που δημιούργησε η προσφυγική κρίση», δηλώνει διπλωμάτης της Ε.Ε. και συνεχίζει: «δεν έχουμε συμφωνήσει ακόμη σε μία λύση, αλλά συζητάμε μεταξύ μας διάφορε επιλογές πριν από τη σύσκεψη της Παρασκευής».

Λάδι στη φωτιά ρίχνει ο προεδρεύων της Ε.Ε., Ντόναλντ Τουσκ, τονίζοντας ότι η Ζώνη είναι καταδικασμένη να αποτύχει δίχως δραστικές ενέργειες για την ασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης, ενώ ο αρμόδιος για την μετανάστευση επίτροπος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, αναφέρει: «αν αξιοποιήσουμε πλήρως τα εργαλεία που μας δίνει η Σένγκεν, τα εξωτερικά μας σύνορα θα είναι προστατευμένα με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Δεν σκοπεύουμε να ανοίξουμε συζήτηση για το μέλλον της Σένγκεν, που είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης».

star.gr

Οι δημοσιονομικές επιβαρύνσεις που οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης έχουν ή θα έχουν εξ αιτίας του προσφυγικού προβλήματος δεν θα επιβαρύνουν τα ελλείμματά τους. Αυτό θα ισχύει για όλες, αλλά όχι για την Ελλάδα.

Όπως διευκρίνισε αρμόδιο επιτελικό στέλεχος της Κομισιόν στο Capital.gr η “ελάφρυνση” αυτή “για την Ελλάδα θα αργήσει”.
Ο λόγος είναι, όπως διευκρινίζεται, ότι η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα για το οποίο δεν έχει γίνει ακόμα η πρώτη αξιολόγηση. Πότε μπορεί η Ελλάδα να ωφεληθεί από την ελάφρυνση αυτή; “Αργότερα, όταν θα φτάνουμε στην επόμενη αξιολόγηση…”.

Για την Ιταλία η επιβάρυνση αυτή έχει υπολογισθεί οτι φθάνει και ξεπερνά τα 3,3 δισ. ευρω. Αλλά και εδώ υπάρχουν προβλήματα. Από την ίδια πλευρά που υπήρξε η προηγούμενη διευκρίνιση για την Ελλάδα, υποστηρίχθηκε στο Capital.gr οτι αφ’ ενός το ποσό αυτό είναι υπολογισμοί της Κυβέρνησης και όχι της Κομισιόν αφ’ ετέρου “θα ήταν καλό για την Ιταλία πριν αρχίσει να ζητά διευκολύνσεις με αφορμή το προσφυγικό να δείξει έμπρακτα την αφοσίωσή της στις δημοσιονομικές της δεσμεύσεις και να απορροφήσει μέρος αυτής της πίεσης…”.
Βέβαια το κλίμα αυτό επικρατούσε στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας και πριν από τα γεγονότα στο Παρίσι.

Έκτοτε φαίνεται οτι το κλίμα έχει αλλάξει, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Γαλλία καθώς η κατακόρυφη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών που αφορούν στην επέμβαση της Γαλλίας στην Συρία μετά τις δολοφονικές επιθέσεις στο Παρίσι και οι συνέπειες που αυτές είχαν στην κίνηση του τουρισμού στην Ευρώπη και τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχει υποχρεώσει την Κομισιόν σε δεύτερες σκέψεις.

Αυτή η αλλαγή κλίματος αναμένεται να γίνει σαφής την Δευτέρα στο Eurogroup όπου έχει προγραμματισθεί η εξέταση των προϋπολογισμών των χωρών της Ευρωζώνης και η συμβατότητά τους με τους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Στο πακέτο αυτό δεν βρίσκεται ο προϋπολογισμός της Ελλάδας η οποία βρίσκεται σε πρόγραμμα στήριξης και ο οποίος θα σηζητηθεί με τους θεσμούς την επόμενη εβδομάδα πριν πάει στο Eurogroup.

Πάντως σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η εκταμίευση του αναγκαίου ποσού από τα 10 δισ. ευρώ που είναι διαθέσιμα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή μετά το κλείσιμο των βιβλίων για τις ΑΜΚ των τραπεζών, μετά την ρύθμιση που αφορούσε στα κόκκινα στεγαστικά δάνεια και την τραπεζική διακυβέρνηση. Όπως είχε εξ αρχής επιμείνει το capital.gr η υπόθεση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ήταν και παραμένει – κατ’ απαίτηση της ΕΚΤ – αυτόνομη διαδικασία με εξ αρχής διαθέσιμα τα 10 δισ. ευρώ από το ESM. Όσο για τα δύο δισ. της υποδόσης των τριών δισ. ευρώ από το Λουξεμβούργο αναφέρεται οτι εκτός απροόπτου θα γίνει η μεταφορά τους στο ειδικό λογαριασμό του ΟΔΔΗΧ την ερχόμενη Δευτέρα ή Τρίτη.

Σε 20.000-30.000 εκτιμώνται οι πρόσφυγες που βρίσκονται σήμερα εντός των ελληνικών συνόρων, καθ' οδόν οι περισσότεροι προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη.

Στα πέντε νησιά που δέχονται το μεγαλύτερο βάρος από την αρχή της προσφυγικής κρίσης -Λέσβος, Χίος, Λέρος, Σάμος και Κως- στην Αθήνα, στον Ελαιώνα, στο Γαλάτσι και το Ελληνικό, στα μέσα μεταφοράς προς τη βόρεια Ελλάδα και στην Ειδομένη, κρατικοί αξιωματούχοι με μεγάλη πείρα στο μεταναστευτικό εκτιμούν πως οι πρόσφυγες συνολικά δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 30.000, ποσοστό μόλις 5% από τους σχεδόν 600.000 που έχουν εισέλθει στη χώρα μας από την αρχή του χρόνου.

Αξιοσημείωτο είναι πως τις τελευταίες δύο ημέρες, όπως τονίζουν οι ίδιες πηγές, καταγράφεται μια μείωση του πλήθους των ανθρώπων που προσεγγίζουν τα ελληνικά παράλια, παρά τον καλό καιρό. Ελληνες αξιωματούχοι δεν απέκλειαν χθες το ενδεχόμενο, αυτή η πτώση των προσφυγικών ροών να σχετίζεται με κάποιο τρόπο ακόμη και με το ταξίδι του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην Τουρκία...

Ειδικότερα, από το πρωί της Παρασκευής μέχρι και χθες το πρωί εντοπίστηκαν 1.244 πρόσφυγες σε 34 περιστατικά σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κάλυμνο, Κω και Μεγίστη, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα οι ροές ήταν περί τους 4.000 πρόσφυγες την ημέρα. Χθες το πρωί, άλλωστε, άλλοι 4.717 πρόσφυγες αποβιβάστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά με πλοία που είχαν αποπλεύσει από τη Λέσβο και τη Χίο.

Χθες το απόγευμα, στη Λέσβο υπολογίζονταν πως στη Μόρια, στο Καρά Τεπέ και το βόρειο τμήμα βρίσκονταν περί τους 7.000 πρόσφυγες, που περίμεναν ταυτοποίηση ή ένα πλοίο για το λιμάνι του Πειραιά. Αντίστοιχα στη Χίο εκτιμώνται σε περίπου 700 οι πρόσφυγες στο Μερσινίδι και τον νέο καταυλισμό που έχει δημιουργηθεί στη βόρεια πλευρά του κάστρου, ενώ στη Λέρο δεν ξεπερνούσαν τους 600. Στην Κω βρίσκονταν χθες 1.200 άτομα και στη Σάμο -σε Μαλαγάρι και Βαθύ- περί τους 2.300.

Την ίδια στιγμή, στον Ελαιώνα, στην πλατεία Βικτωρίας, στο Ελληνικό και το Γαλάτσι ο προσφυγικός πληθυσμός αλλάζει σχεδόν κάθε 2-3 μέρες ανάλογα τις ροές από τα νησιά, ενώ από την Ειδομένη, που είναι η μεγάλη πύλη εξόδου, βγαίνουν συνήθως 2.500 - 3.000 άνθρωποι την ημέρα (περί τους 50 ανά μισάωρο).

Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με το Λιμενικό από 1/1/2015 μέχρι και τα τέλη του Οκτώβρη μπήκαν στην Ελλάδα και ειδικότερα στα νησιά του Αιγαίου 587.872 πρόσφυγες. Από αυτούς οι μισοί (317.877) ήρθαν στη Λέσβο, ενώ στη Χίο αποβιβάστηκαν 71.814. Η Λέρος δέχτηκε 25.276, η Σάμος 84.245, η Κως 48.426, η Κάλυμνος 7.357, η Ρόδος 3.162, οι μικρές Οινούσσες 3.236, η Σύμη 3.968 κ.ο.κ.

Συνάντηση με τον Τούρκο πρέσβη
Στο μεταξύ, ο αν. υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας συναντήθηκε χθες με τον Τούρκο πρέσβη, Kerim Uras, για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών και την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων. Ο κ. Μουζάλας επανέλαβε την πάγια θέση της Ελλάδας για την εξεύρεση λύσης ελέγχου των προσφυγικών ροών στα εδάφη της Τουρκίας, της Ιορδανίας και του Λιβάνου, που αποτελεί πλέον και θέση της ΕΕ. Με την ίδια θέση στις αποσκευές του ο αν. υπουργός συνοδεύει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία. Η αποστολή δεν είναι κάθόλου εύκολη, δεδομένου και του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι, που εκτιμάται πως θα επηρεάσει το προσφυγικό.

Οι Τούρκοι φέρονται να προωθούν, σύμφωνα με πληροφορίες, τη δημιουργία «νεκρής ζώνης ασφαλείας» στα σύνορα με τη Συρία ώστε να μεταφέρονται εκεί οι πρόσφυγες -κάτι που εξυπηρετεί τη στρατηγική τους και στο Κουρδικό- ενώ στο τραπέζι μπαίνουν μοιραία η ενταξιακή διαδικασία στην ΕΕ, τα κοινοτικά κονδύλια, το Κυπριακό κ.ά.

ethnos.gr

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο.

Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους.

Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.

Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.

Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.

Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου.

Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου.

Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων.

Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι.

Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια.

Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία.

Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2.400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού.

Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.

Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα.

Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

sansimera.gr