Χάρης Γεωργιάδης Υπουργός Οικονομικών της Κύπρου

Οι συνεχείς φορολογικές επιβαρύνσεις αποτελούν τη χειρότερη μορφή λιτότητας. Υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική και ουσιαστικά πρόκειται για τη λιτότητα που ένα κράτος «φορτώνει» στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις για να συνεχίσει το ίδιο να δαπανά αλόγιστα και πέραν των δυνατοτήτων του. Αυτό εκτιμά ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου Χ. Γεωργιάδης, περιγράφοντας με συνέντευξή του στην «Η» τη στρατηγική με την οποία η Κύπρος «αποχαιρέτισε» το Μνημόνιο.
Συνέντευξη στην Ελευθερία Αρλαπάνου

Η Κύπρος βγήκε από το Μνημόνιο. Η Ελλάδα διαπραγματεύεται σήμερα το τρίτο Μνημόνιο. Γιατί η Ελλάδα δεν καταφέρνει να δημιουργήσει ένα success story;
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να πω πως οι αναφορές σε success story της Κύπρου εκφράζονται κυρίως από ξένους παρατηρητές και όχι από την κυπριακή κυβέρνηση. Εμείς παραμένουμε πολύ συγκρατημένοι επειδή ξέρουμε, ακριβώς, πως έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε. Η έξοδος από το Μνημόνιο και κυρίως η έξοδος από την ύφεση ήταν, βεβαίως, σημαντικά επιτεύγματα, αλλά περισσότερο αντικρίζουμε αυτές τις εξελίξεις ως μια δεύτερη ευκαιρία που έχουμε εξασφαλίσει. Ευκαιρία για να συνεχίσουμε με δική μας ευθύνη την προσπάθεια για εκσυγχρονισμό, μεταρρύθμιση και εξυγίανση της οικονομίας μας. Θεωρώ απόλυτα εφικτό και για την Ελλάδα να κινηθεί προς μια ανάλογη προοπτική, με βασική προϋπόθεση την απαλλαγή από τις διαχρονικές στρεβλώσεις που αποστερούν από την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.

Αναγκαίο κακό το Μνημόνιο για την Κύπρο ή αναπόφευκτη επιλογή;
Δυσάρεστη και αναπόφευκτη εξέλιξη θα την χαρακτήριζα, η οποία όμως αντικρίστηκε ψύχραιμα και νηφάλια και μας επέτρεψε να εκσυγχρονίσουμε βασικές δομές της οικονομίας μας. Η εξυγίανση και οι διαρθρωτικές αλλαγές που σχετίζονται με το τραπεζικό μας σύστημα, η μεταρρύθμιση της κοινωνικής πολιτικής, το νέο πλαίσιο της δημοσιονομικής διαχείρισης, η συγκράτηση του δημοσίου μισθολογίου ήταν όλες κινήσεις που, ούτως ή άλλως τις είχαμε ανάγκη και η προώθηση των οποίων συνέβαλε καθοριστικά στην επανάκτηση της εμπιστοσύνης και της θετικής προοπτικής της οικονομίας μας.

Κέρδισε η Κύπρος το στοίχημα των αγορών; Ποιος είναι ο σχεδιασμός σας για την άντληση κεφαλαίων από τις διεθνείς χρηματαγορές μεσοπρόθεσμα;
Πρέπει να σας πω πως επιχειρήσαμε τη σταδιακή και προσεκτική πρόσβασή μας στις διεθνείς αγορές ,ενώ ακόμη ήμασταν σε Μνημόνιο. Πριν από δύο σχεδόν χρόνια επιχειρήσαμε την πρώτη έξοδο στις διεθνείς αγορές με πενταετές ομόλογο, ακολούθησε επταετές ομόλογο και το περασμένο φθινόπωρο δεκαετές ομόλογο, που ουσιαστικά σηματοδότησε την αποκατάσταση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Τα ποσά που είχαμε αντλήσει δεν ήταν στην πράξη επιπρόσθετος δανεισμός, αλλά δανεισμός που μας επέτρεψε να αναχρηματοδοτήσουμε λήξεις χρέους της τριετίας που ακολουθεί την έξοδο από το Μνημόνιο. Συνεπώς είμαστε σήμερα σε μια αρκετά άνετη θέση και ο σχεδιασμός μας θα επικεντρωθεί κυρίως στη διαχείριση του 2019 και 2020.

Τώρα πια που η τρόικα έχει αποχωρήσει, θα εξετάζατε το ενδεχόμενο ιδιωτικοποιήσεων εταιρειών όπως η Cyta ή η ΑΗΚ;
Εκεί που πρέπει, ναι, βεβαίως. Πρέπει να σας πω πως μόλις την περασμένη Δευτέρα υπογράψαμε μια εξαιρετική συμφωνία παραχώρησης του Λιμένα Λεμεσού, του μεγάλου εμπορικού λιμανιού της Κύπρου, σε επενδυτές από Γερμανία και Ντουμπάι. Θα ακολουθήσει το Λιμάνι της Λάρνακας και αναλόγως ενδιαφέροντος το Χρηματιστήριο και κάποια κρατικά ακίνητα. Την περίπτωση της CYTA την θεωρώ εξαιρετικά σημαντική, με την προσέλκυση στρατηγικού επενδυτή να είναι απολύτως απαραίτητη, αλλά για την ώρα δεν έχουμε δυστυχώς εξασφαλίσει την απαραίτητη συναίνεση της Βουλής. Να θυμίσω ότι η κυβέρνηση στην Κύπρο δεν έχει εξασφαλισμένη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και συνεπώς η συναίνεση κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι σε κάθε περίπτωση αναγκαία.

Το υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων στα χαρτοφυλάκια των κυπριακών τραπεζών αποτελεί «μελανό σημείο» στην γενικά καλή εικόνα της οικονομίας της χώρας. Πώς σκοπεύετε να το αντιμετωπίσετε; Σχεδιάζετε πρόσθετες πρωτοβουλίες πέραν των μέτρων που έχετε ήδη λάβει, όπως την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τις κατασχέσεις;
Το πρόβλημα των μη - εξυπηρετούμενων δανείων είναι κατάλοιπο της στρεβλής οικονομικής διαχείρισης των προηγουμένων ετών. Σχετίζεται με την αλόγιστη πιστωτική επέκταση, δηλαδή τον υπερδανεισμό, των προηγουμένων ετών, και τη συνακόλουθη φούσκα που είχε δημιουργηθεί στον τομέα των ακινήτων. Η ανάκαμψη και η ανάπτυξη της οικονομίας είναι οι βασικότερες προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση και των δύο προβλημάτων. Εκτιμώ πως από το τέλος του 2016 θα αρχίσει να καταγράφεται αξιοσημείωτη μείωση στα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια, κάτι που σχετίζεται και με τη μεγάλη προσπάθεια αναδιαρθρώσεων που ξεκίνησε περί τα τέλη του προηγούμενου έτους.

Περάσατε ως υπουργός Οικονομικών τις δύσκολες ώρες της διαπραγμάτευσης και για το ελληνικό ζήτημα, το 2015. Ποια θεωρείτε ότι ήταν η μεγαλύτερη απώλεια για την Ελλάδα από αυτή την περιπέτεια; Ανήκει οριστικά στο παρελθόν το Grexit;
Θεωρώ πως ναι. Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση και η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων έχουν ανοικτά και καθαρά αποκλείσει το ενδεχόμενο της εξόδου, για μένα τέτοια προοπτική δεν υπάρχει.

Νέοι φόροι ή περικοπές δαπανών; Τι είναι τελικά πιο ανώδυνη επιλογή για μια οικονομία που αντιμετωπίζει ανάγκη προσαρμογής;
Χωρίς αμφιβολία θεωρώ πως οι συνεχείς φορολογικές επιβαρύνσεις αποτελούν τη χειρότερη μορφή λιτότητας, οι οποίες υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική. Ουσιαστικά οι φορολογικές επιβαρύνσεις είναι η λιτότητα που ένα κράτος φορτώνει στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, για να συνεχίσει το ίδιο να δαπανά αλόγιστα και πέραν των δυνατοτήτων του. Ούτε βεβαίως είναι αποτελεσματικές σε καιρό ύφεσης, επειδή πολύ απλά σπρώχνουν την οικονομία σε βαθύτερο τέλμα, με αποτέλεσμα τα φορολογικά έσοδα να παραμένουν αμετάβλητα ή ακόμη να μειώνονται. Στην Κύπρο, όπως σας έχω πει, αποφύγαμε τις φορολογίες, αλλά δεν διστάσαμε να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό μέσα από τη συγκράτηση και τον περιορισμό των δαπανών. Και αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην επανάκτηση της καταναλωτικής και επενδυτικής εμπιστοσύνης και στην έξοδο από τη βαθιά και παρατεταμένη ύφεση. Και δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που μπορεί να ισχυριστεί ότι όλες οι δαπάνες στον κρατικό μας προϋπολογισμό ήταν αιτιολογημένες, στοχευμένες και ανταποδοτικές, με τρόπο που θα καθιστούσε τον περιορισμό τους ανέφικτο ή λανθασμένο.

Εχετε δηλώσει πως «εάν πει κανείς, δεν θα μετρήσω το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος και θα λάβω τις αποφάσεις που πρέπει, τελικά ίσως φανεί, ότι η έγνοια του πολιτικού κόστους δεν ήταν πραγματική και πως τελικά, πολιτικό όφελος προκύπτει μέσα από την τολμηρή πολιτική». Θα μπορούσε αυτό να είναι και μια, φιλική, συμβουλή σας και προς την ελληνική κυβέρνηση;
Δεν έχω κανένα δισταγμό να εκφράσω με ξεκάθαρο τρόπο την άποψή μου, αλλά δεν θεωρώ πως είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές, τη στιγμή μάλιστα που αυτό δεν μου έχει ζητηθεί.
Εφαρμόσαμε το Μνημόνιο χωρίς καμία καθυστέρηση

Ηλθαν στιγμές, στις διαπραγματεύσεις σας με την «τρόικα», που νιώσατε πως οι πιστωτές σας έφεραν στα άκρα;
Δεν ξεκινήσαμε καλά. Θυμίζω πως η Κύπρος είχε χάσει την πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές την άνοιξη του 2011, το αίτημα για ένταξη σε πρόγραμμα στήριξης υποβλήθηκε μετά από ένα ολόκληρο χρόνο και η κατάληξη συμφωνίας έγινε με την αλλαγή διακυβέρνησης, άλλο ένα χρόνο αργότερα, και όταν εν τω μεταξύ το τραπεζικό σύστημα ήταν στο σημείο μηδέν. Μέσα σε αυτό το δραματικά δύσκολο σκηνικό, με αρκετούς συμπολίτες μας να είχαν χάσει τις καταθέσεις τους, με κλονισμένη της αξιοπιστία της χώρας, έπρεπε να ολοκληρώσουμε τη διαπραγμάτευση. Όμως, από τη στιγμή που συμφωνήσαμε και υπογράψαμε το Μνημόνιο ήμασταν αποφασισμένοι να κοιτάξουμε μπροστά. Θα επιδιώκαμε την εποικοδομητική συνεργασία με την τρόικα, θα εφαρμόζαμε το Μνημόνιο και θα το ολοκληρώναμε χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Και αυτό ακριβώς πράξαμε. Και πρέπει ακόμη να σας πω πως μέσα από την ειλικρινή και αποφασιστική εφαρμογή του προγράμματος και μέσα από τα χειροπιαστά αποτελέσματα που εξασφαλίζαμε, βελτιωνόταν συνεχώς και η διαπραγματευτική μας θέση. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι από την υπογραφή του προγράμματος δεν μπήκε κανένας νέος φόρος, αλλά αντιθέτως μπορέσαμε και προωθήσαμε ένα πρώτο φιλόδοξο πακέτο φορολογικών κινήτρων και ελαφρύνσεων.

imerisia.gr

Με άρθρο-διακήρυξή τους οι οκτώ ευρωβουλευτές ζητούν από τους Ευρωπαίους ηγέτες να επανεξετάσουν το ζήτημα του χρέους και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που ετοιμάζεται να επιβληθεί στην Ελλάδα, χαρακτηρίζοντας "εκτός λογικής" τη στρατηγική των πιστωτών, με "παράλογα και περιττά" πρόσθετα μέτρα.

Οκτώ Ευρωβουλευτές από τρεις διαφορετικές πολιτικές ομάδες, οι Δημήτρης Παπαδημούλης, Guillaume Balas, Sergio Cofferati, Eva Joly, Curzio Maltese, Emmanuel Maurel, Isabelle Thomas και Ernest Urtasun, συνυπόγραψαν ένα άρθρο-διακήρυξη, με το οποίο καλούν τους Ευρωπαίους ηγέτες να επανεξετάσουν το ζήτημα του χρέους και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που πάνε επιβληθούν στην Ελλάδα. "Η εκτός λογικής στρατηγική των πιστωτών", αναφέρεται μεταξύ άλλων, "επαναλαμβάνεται. Πρόσθετα μέτρα για την Ελλάδα είναι παράλογα και περιττά.Οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ως εκλεγμένα και υπόλογα πολιτικά πρόσωπα, να διευκρινίσουν: θα επιμείνουν σιωπηλά σε μια τέτοια στρατηγική για πάντα ή θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;"

Το πλήρες κείμενο του άρθρου, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, έχει ως εξής:

"Από το περασμένο καλοκαίρι, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εφαρμόζει το πρόγραμμα του τελευταίου μνημονίου, προβαίνοντας στην έναρξη των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων: ανασυγκρότηση των δημόσιων υπηρεσιών ώστε να καταστούν βιώσιμες, μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της φτώχειας.

Τον Απρίλιο, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήρθε αντιμέτωπος με μια σειρά από νέα μέτρα λιτότητας τα οποία επιβάλλονται από τους δανειστές σε περίπτωση που ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος δεν επιτευχθεί για το έτος 2018. Παρόλο που η μελέτη της Eurostat που δημοσιεύθηκε στις 21 Απριλίου αναιρεί τα απαισιόδοξα σενάρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), βλέπουμε ότι η εκτός λογικής στρατηγική των πιστωτών επαναλαμβάνεται. Αυτή η στρατηγική συνίσταται σε μια σειρά από μηχανικά επαναλαμβανόμενα λάθη του παρελθόντος, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν πραγματικά τα προβλήματα, ούτε ανοίγουν το δρόμο για πιο βιώσιμες λύσεις απέναντι στην κρίση.

Η τελική αποτίμηση των μεταρρυθμίσεων και η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος διαρκώς αναβάλλονται για μήνες, λόγω διαφωνιών μεταξύ των δανειστών, και κυρίως μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ από τη μία και του ΔΝΤ από την άλλη. Τα δύο βασικά σημεία σύγκρουσης είναι ο πρωταρχικός στόχος του πλεονάσματος και η απαραίτητη έγκριση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Το ΔΝΤ διαφωνεί με το στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος που είχε συμφωνηθεί στο τελευταίο μνημόνιο και εμφανίζεται διαρκώς δυσαρεστημένο με τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση. Ταυτόχρονα όμως, υποστηρίζει μια ελάφρυνση του χρέους. Την ίδια στιγμή, ορισμένοι πιστωτές από την Ευρωζώνη που έχουν στρατηγικό ενδιαφέρον για την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας, αρνούνται την ελάφρυνση του χρέους.

Αυτή η ανάμειξη διαφορετικών μεταξύ τους συμφερόντων οδηγεί σε μια κατάσταση αδιεξόδου, όπου το ΔΝΤ, εμμονικά προσκολλημέμο στο δημοσιονομικό του δόγμα, και επωφελούμενο από την πρόσφατη Συνεδρίασή του φέτος την Άνοιξη στην Ουάσιγκτον, κατάφερε να πείσει κάποιους Ευρωπαίους πιστωτές να συμφωνήσουν με τις απόψεις του.

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του Wikileaks έφεραν στο φως συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν με αδιαφάνεια, και αφορούσαν την αντιμετώπιση της κρίσης, οι οποίες θα μπορούσαν να εγείρουν ερωτήματα σχετικά με ορισμένες ακολουθούμενες πολιτικές. Σε κάποιες από αυτές, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, με την πεποίθηση ότι η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της τον Ιούλιο, βλέπει τη χρεοκοπία της χώρας ως το μόνο δρόμο για να επιβληθούν οι απόψεις του Ταμείου.

Έτσι, μη μπορώντας πολιτικά και τεχνικά να καταλήξουν για την ανάγκη μείωσης του χρέους, του δημοσιονομικού κενού που πρέπει να καλυφθεί, αλλά και σε ό,τι αφορά τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να εφαρμοστούν, οι πιστωτές παρέμειναν αμετακίνητοι στη θέση τους -βασισμένοι στη συμμετοχή του ΔΝΤ και σε μια σειρά από επιπλέον μέτρα λιτότητας- με αποτέλεσμα μια σειρά από νέα αιτήματα για αυξήσεις φόρων, πρόσθετων περικοπών του προϋπολογισμού καθώς και μείωσης των συντάξεων, που ισοδυναμούν με πολλαπλή οικονομική αποστράγγιση.

Αυτά τα πρόσθετα μέτρα είναι παράλογα και περιττά.

Κι αυτό διότι, παρά την προσφυγική κρίση και τα capital controls που επιβλήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, η έκθεση της Eurostat της περασμένης εβδομάδας επιβεβαιώνει ότι ο πρωταρχικός στόχος για πλεόνασμα για το 2015 φτάνει το 0,7% του ΑΕΠ (εκτός από την εξυπηρέτηση του χρέους), και είναι αρκετά πάνω από τον αρχικό στόχο που είχε θέσει το πρόγραμμα, για 0,25 % του ΑΕΠ.

Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις, σε αυτό το στάδιο οι διαφορές μεταξύ των πιστωτών και της Ελλάδας είναι μικρές. Αυτές οι διαφορές μπορούν να ξεπεραστούν αν υπάρχει αμοιβαία πολιτική βούληση. Ως εκ τούτου, είναι εφικτό και αναγκαίο να επιτευχθεί συμφωνία και η αξιολόγηση του προγράμματος να ολοκληρωθεί επιτυχώς τις επόμενες ημέρες.

Κατά την εφαρμογή περισσότερων από 100 μέτρων -επικυρωμένων από το Eurogroup από τον Σεπτέμβριο- και με πλήρη σεβασμό των όρων της τελευταίας συμφωνίας που συνήφθη τον Ιούλιο, ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ενός αρνητικού τελεσιγράφου, όπως επιθυμούν ορισμένοι πιστωτές, μεταξύ των οποίων το ΔΝΤ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Επηρεασμένοι από μια γενικευμένη σχιζοφρένεια, οι πιστωτές επιδιώκουν τη διάλυση της Ένωσης με τη στρατηγική της "απόδειξης".

Μέσω διεθνών μηχανισμών που δημιουργούνται ad hoc από διακυβερνητικές συνθήκες, το οικονομικό στράγγιγμα τοποθετεί την Ελλάδα, ένα κυρίαρχο κράτος μέλος της ΕΕ, σε κατάσταση οικονομικής εποπτείας. Αγνοώντας τις ανθρώπινες, κοινωνικές και οικονομικές πραγματικότητες, η υποτιθέμενη θεραπεία που επιβλήθηκε στον Έλληνα ασθενή φαίνεται να είναι η αιμορραγία έως θανάτου.

Δεν είναι παράδοξο που οι ίδιοι άνθρωποι που ζητούσαν μια γρήγορη εφαρμογή του μνημονίου τώρα παίζουν με το χρόνο και την καθυστέρηση. Αυτό σηματοδοτεί μεν μια περίεργη πολιτική στρατηγική, στόχο όμως, χωρίς καμία αμφιβολία, είναι η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης συνασπισμού και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα.

Οι πιστωτές είχαν δύο στόχους από τον Ιούλιο του 2015: την επιβολή των μέτρων λιτότητας του μνημονίου και να διώξουν τον Τσίπρα. Πέτυχαν τον πρώτο και προφανώς εξακολουθούν να επιδιώκουν τον δεύτερο.

Οι Ευρωζωνικοί πιστωτές είναι επίσης μέλη μιας Ένωσης που δεν θα πάψουμε να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα γίνει και πολιτική ένωση. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διευκρινίσουν: θα επιμείνουν σιωπηλά σε μια τέτοια στρατηγική για πάντα ή θα αναλάβουν τις ευθύνες τους για την επίτευξη μιας βιώσιμης πολιτικής λύσης στην κρίση;

Η Ελλάδα πρέπει να μπορεί να ακυρώσει, να αναδιαρθρώσει και να αναδιαμορφώσει το χρέος της (αναδιάρθρωση των χρεώγραφων και των τόκων αποπληρωμής). Οι απόψεις κορυφαίων οικονομολόγων σήμερα συγκλίνουν σχετικά με τη μη βιωσιμότητα του χρέους της.

Καλούμε λοιπόν τους Ευρωπαίους ηγέτες να ολοκληρώσουν γρήγορα την αξιολόγηση των μεταρρυθμίσεων και να αντιμετωπίσουν το ζήτημα του χρέους για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει τις ποιοτικές μεταρρυθμίσεις, την ενίσχυση της ανάπτυξης και της υγιούς οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και την ανοικοδόμηση των κοινωνικών δομών και των υπηρεσιών της.

Κατά δεύτερο λόγο, είμαστε πεπεισμένοι για την αναγκαιότητα αποφυγής μιας λύσης σε καθαρά εθνικό επίπεδο, για τη διαχείριση της κρίσης, όσο και για την εξέταση τρόπων για να ενισχυθούν οι κοινοτικές μέθοδοι.

Η διαχείριση της κρίσης επιβεβαίωσε ήδη την αποκήρυξη της δημοκρατικής νομιμότητας της Τρόικας, όπως αναφέρεται ακόμα και σε εγκεκριμένες εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως μια θεσμική συμφωνία που συνδυάζει πιστωτές όλων των ειδών, κράτη-μέλη, νομισματικούς και χρηματοπιστωτικούς θεσμούς. Οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ως εκλεγμένα και υπόλογα πολιτικά πρόσωπα, και ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορούν να υποστηρίξουν την παρούσα ασαφή στάση.

Τέλος, θέσεις ή «μη-θέσεις» που λαμβάνονται για το ελληνικό ζήτημα είναι καθαρά πολιτικές. Αν συνεχίσουμε να αγνοούμε αυτή την πραγματικότητα, η Ευρώπη θα παραμείνει ένα σύνολο αριθμών, προσωπικών και αντικρουόμενων συμφερόντων που αναλώνονται αποκλειστικά σε μία αδιέξοδη λιτότητα. Η συνειδητή επιλογή των παραπάνω, είναι ευθύνη του κάθε ηγέτη της Ευρωζώνης".

Το άρθρο υπογράφουν οι :Guillaume Balas, S&D group (Γαλλία), Sergio Cofferati, S&D group (Iταλία), Eva Joly, Greens/EFA, (Γαλλία), Curzio Maltese, GUE/NGL (Iταλία), Emmanuel Maurel, S&D group (Γαλλία), Dimitrios Papadimoulis, GUE/NGL (Ελλάδα), Isabelle Thomas, S&D group (Γαλλία), Ernest Urtasun, Greens/EFA (Ισπανία).

euro2day.gr

Αύξηση 20%, σε σχέση με πέρυσι, θα καταγραφεί φέτος στο τουριστικό ρεύμα από τη Ρωσία προς την Ελλάδα, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, δήλωσε η αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, Μαριέττα Παπαβασιλείου.

Μιλώντας σε Ρώσους δημοσιογράφους, η αντιπεριφερειάρχης υπενθύμισε ότι δύο χρόνια πριν οι Ρώσοι που βρίσκονταν σε ολόκληρη την Ελλάδα και στη Ρόδο κατελάμβαναν την τρίτη θέση αριθμητικά, μετά τους Βρετανούς και τους Γερμανούς.

Διατύπωσε δε, την εκτίμηση ότι οι εξελίξεις σε σχέση με την Τουρκία και την Αίγυπτο ενδέχεται να δημιουργήσουν νέα δεδομένα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερο τουριστικό ρεύμα από τη Ρωσία στην Ελλάδα.

«Τα στοιχεία των προκρατήσεων δείχνουν ότι το ενδιαφέρον μεταξύ των Ρώσων για την Ελλάδα έχει αυξηθεί κατά πολύ περισσότερο από 20%», δήλωσε η κ. Παπαβασιλείου.

Αναφερόμενη στο προσφυγικό ζήτημα και το εάν αυτό επηρεάζει τις αφίξεις τουριστών στα Δωδεκάνησα, η κ. Παπαβασιλείου σημείωσε ότι, ακόμη κι αν καταγραφούν νέες αφίξεις προσφύγων δεν πρόκειται να επηρεαστεί η διαμόρφωση του τουριστικού ρεύματος.

«Αυτή τη στιγμή, στο νησί της Ρόδου δε βρίσκεται σχεδόν κανένας πρόσφυγας. Το κύμα των νέων αφίξεων έχει ''αναχαιτιστεί''. Θέλω να τονίσω ότι η ασφάλεια στα νησιά της Δωδεκανήσου και στην ίδια τη Ρόδο υποστηρίζεται πάντοτε σε υψηλό επίπεδο», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Από τη στιγμή που τα σύνορα έκλεισαν, το μεταναστευτικό ρεύμα ανακόπηκε, εφ' όσον και οι ίδιοι κατανοούν ότι παραμένοντας στην Ελλάδα, δεν θα μπορέσουν να προχωρήσουν παραπέρα στην Ευρώπη, αφού θα επαναπροωθηθούν στην Τουρκία», είπε η αντιπεριφερειάρχης.

«Η παρουσία των προσφύγων στη Ρόδο δεν είχε αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή στο νησί ή στον τουρισμό ούτε και πέρυσι. Ο αριθμός των επισκεπτών που έκανε τις διακοπές του στο νησί διαμορφώθηκε στα ίδια επίπεδα μ' αυτά του 2014. Κρίνοντας από τις προκρατήσεις, το 2016 αναμένουμε ανάλογα στοιχεία αναφορικά με το τουριστικό ρεύμα. Ακόμη και ανάμεσα στους πολίτες της Γερμανίας και της Μεγάλης Βρετανίας εντοπίζονται περισσότεροι πρόθυμοι να έρθουν στην Ρόδο. Παρατηρήθηκε μια πτώση στον αριθμό των Ρώσων τουριστών, αυτή όμως δεν οφείλεται στην παρουσία των προσφύγων αλλά σε οικονομικούς λόγους», σημείωσε η κ. Παπαβασιλείου.

Όπως δήλωσε, το 2015 «κανείς δεν ήταν έτοιμος» για την υποδοχή προσφύγων στο νησί και πιθανότατα «σε συνάρτηση με αυτό να διέρρευσαν στα ΜΜΕ πληροφορίες για ενδεχόμενη ταλαιπωρία των τουριστών». «Πλέον, είμαστε πλήρως προετοιμασμένοι για την υποδοχή προσφύγων, αν και πιστεύω ότι η Ρόδος έχει απαλλαγεί από το μεταναστευτικό ρεύμα".

Πηγή: www.ria.ru

Πρωτοπόρος σε μία νέα πολιτική πρωτοβουλία, που ονομάζεται «με την επόμενη Ελλάδα», μπαίνει ο πρώην υπουργός Γιάννης Ραγκούσης.

«Τώρα που, αδικαιολόγητα, βιώνουμε για μια ακόμη φορά τον καταστροφικό φόβο της αβεβαιότητας και το συλλογικό τραύμα άλλης μιας αποτυχίας, αποφασίσαμε να μην παραδοθούμε στη μοιρολατρία, ούτε να υποκύψουμε στην τυφλή οργή. Είναι η ώρα για τη μεγάλη στροφή» αναφέρεται στην πρόσκληση της πρωτοβουλίας, η οποία συμπορεύεται:

1- με τις ανάγκες των Ελληνίδων και των Ελλήνων που παράγουν και δημιουργούν αξία στην πραγματική οικονομία, στο κράτος, στα γράμματα και στις τέχνες,

2- με τις προσδοκίες της νέας γενιάς,

3- με την αγωνία των ανέργων.

Η παρουσίαση της πρωτοβουλίας θα γίνει την επόμενη Τετράτη, 4 Μαΐου, στις 7 το βράδυ, στο συνεργατικό χώρο εργασίας TZAFERI 16 (Τζαφέρη 16, 11854 Γκάζι, Αθήνα, πίσω από το νέο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς, Μετρό Κεραμεικός).

Την παρουσίαση θα κάνουν οι: Η.Καρανίκας – γιατρός, Α.Μανούρας – γεωπόνος επιχειρηματίας, Α.Οικονόμου – ψυχίατρος, Γ.Ραγκούσης – οικονομολόγος, Π.Σφηκάκης – δικηγόρος, Φ.Τσικρικτσή – ιδιωτική υπάλληλος, Ε.Κρομμύδα – εκπαιδευτικός.

Η παρουσίαση θα μεταδοθεί διαδικτυακά απευθείας από το www.epomeniellada.gr

Προ δύο ημερών, ο κ. Ραγκούσης προκάλεσε πλήθος ερωτημάτων με την αινιγματική ανάρτηση του στο Facebook, με την οποία ανακοίνωνε ότι κλείνει για τον ίδιο ένας κύκλος «αυτοεξορίας» τεσσάρων ετών.