Ο όρος perpetual bond είναι για την πλειοψηφία του κοινού άγνωστη, παρά το γεγονός ότι τα εν λόγω ομόλογα πρωτοεμφανίστηκαν πολύ παλιά και συγκεκριμένα το 1752 στη Μεγάλη Βρετανία, ως μορφή κρατικής χρηματοδότησης με στόχο τη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους.

Τα επανέφερε στην επικαιρότητα ο Γιάνης Βαρουφάκης, έκανε λόγo γι' αυτά πριν υπουργοποιηθεί σε διάφορα διεθνή ΜΜΕ, όπως το Bloomberg και τα πρότεινε και χθες κατά τις συνομιλίες που είχε με τον Βρετανό ομόλογό του, George Osborne.

Σύμφωνα με την Investopedia πρόκειται για ένα ομόλογο χωρίς ημερομηνία λήξης και επί το ελληνικότερον ονομάζονται "ομόλογα στο διηνεκές". Τα perpetual bonds δεν είναι εξαγοράσιμα, αλλά πληρώνουν ένα σταθερό επιτόκιο για πάντα. Δηλαδή, το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι επειδή είναι στο διηνεκές δεν υπάρχει αποπληρωμή κεφαλαίου, αλλά μόνο καταβολή τόκων. Επίσης, όπως εξηγεί σε άρθρο του στο 7imeres.gr, ο οικονομολόγος Δημήτρης Σαντιξής, ο δανειζόμενος έχει τη δυνατότητα να ανακαλέσει το ομόλογο μετά από συγκεκριμένη περίοδο (ιδιαίτερα σε φάσεις μείωσης των επιτοκίων διεθνώς), ενώ προβλέπεται συμβατικά περαιτέρω αύξηση του επιτοκίου μετά από συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.

Το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών είχε εκδώσει τέτοια ομόλογα με στόχο να αποπληρώσει μικρότερες εκδόσεις ομολόγων που είχαν χρησιμοποιηθεί για να χρηματοδοτήσουν τους Ναπολεόντειους Πολέμους το 1814. Ορισμένοι οικονομικοί κύκλοι θεωρούν ότι τα perpetuals μπορεί να αποδειχθούν αποτελεσματικά όπλα για τις κυβερνήσεις που θέλουν αν αποφύγουν τα κόστη αναχρηματοδότησης που σχετίζονται με την έκδοση ομολόγων με ημερομηνία λήξης.
Από τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι οι πληρωμές των perpetual bond είναι ανάλογες με τις πληρωμές των μερισμάτων των μετοχών, καθώς και τα δύο προσφέρουν κάποιας μορφής απόδοση για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, άρα, εξηγεί η Investοpedia, είναι λογικό να αποτιμώνται με τον ίδιο τρόπο.

Η τιμή ενός ομολόγου perpetual είναι άρα η πάγια πληρωμή τόκων ή το ποσό του κουπονιού, που διαιρείται με κάποιο σταθερό προεξοφλητικό επιτόκιο που αντιπροσωπέυει την ταχύτητα με την οποία χάνει την αξία του το χρήμα με το πέρασμα του χρόνου (μερικώς λόγω του πληθωρισμού). Ο παρονομαστής του προεξοφλητικού επιτοκίου μειώνει την πραγματική αξία των σταθερών ονομαστικών κουπονιών με την πάροδο του χρόνου. Τελικά η αξία τους μηδενίζεται. Με δεδομένο αυτό, τα perpetual bonds, ακόμα κι αν πληρώνουν επιτόκιο στο διηνεκές, μπορεί να οριστεί μια πεπερασμένη τιμή που με τη σειρά της αντιπροσωπεύει την αξία των perpetuals.

Όπως εξηγεί, πάντως , ο κ. Σαντιξής, η χρηματοδότηση αυτή έχει συγκριτικά υψηλό επιτόκιο, καθώς η έλλειψη χρονικής διάρκειας και οι κίνδυνοι που σχετίζονται με αυτήν, απαιτούν από την πλευρά των επενδυτών πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο. Έτσι αυτό που φαίνεται αρχικά και επιφανειακά πιο βολικό, στην πραγματικότητα, είναι ένας ακριβός τρόπος χρηματοδότησης. Σιγά – σιγά, έπαψαν ουσιαστικά να χρησιμοποιούνται από κράτη, καθώς ήταν φθηνότερο να χρηματοδοτούνται σε συντομότερες περιόδους.
Παράλληλα, οι επενδυτές απέφευγαν μια σειρά από άλλους σοβαρούς κινδύνους π.χ. η πιθανότητα ένα κράτος να μην υπάρχει στο μέλλον. Έτσι, στις πιο προηγμένες και ασφαλείς οικονομίες, επικράτησαν τα ομόλογα συντομότερης διάρκειας, δηλαδή τα τριετή, τα πενταετή, τα δεκαετή και τα τριακονταετή ομόλογα.

Πιο πρόσφατες περίοδοι όπου υιοθετήθηκε η λύση των perpetual bonds ήταν στον Καναδά το 1936 κι ένα επίσης μικρό, 100 χρόνων ομόλογο από το Μεξικό, ύψους μόνο 1,6 δισ. δολαρίων το 2014.

Αντιθέτως, τα perpetuals, συνεχίζουν να υπάρχουν ως τρόπος χρηματοδότησης εταιρειών χρησιμοποιούνται σε μέτριες έως δύσκολες οικονομικές συνθήκες, συνήθως σε Ινδία, Ινδονήσια και Κίνα, είναι για ποσά μικρότερα του ενός δισ. δολαρίων και έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό το πολύ υψηλό επιτόκιο, συνήθως άνω του 10%.

Με αυτόν τον τρόπο, και οι επενδυτές έχουν μεγαλύτερες αποδόσεις και οι εταιρείες αποφεύγουν να αποπληρώνουν κεφάλαιο για κάποια δύσκολα για αυτές χρόνια, ευελπιστώντας, και οι δυο πλευρές, ότι σε μερικά χρόνια οι εταιρείες θα ανακαλέσουν τα ομόλογα, κάνοντας αναχρηματοδότηση, σε μια περίοδο μείωσης επιτοκίων στις αγορές. Τότε οι μεν εταιρείες θα πάψουν να πληρώνουν τα υψηλά επιτόκια και θα αποφύγουν την περαιτέρω συμβατική αύξησή τους, ενώ οι επενδυτές από την πλευρά τους, αφού έχουν καρπωθεί τα υψηλά επιτόκια για μια περίοδο, θα αποφύγουν τους διαφόρους κίνδυνους που αυξάνονται συνήθως σε βάθος χρόνου, όπως για παράδειγμα είναι οι χρεοκοπίες.

newmoney.gr

Πολλοί ήταν εκείνοι που μίλησαν για στροφή 180 μοιρών στην πολιτική της κυβέρνησης και τις προεκλογικές εξαγγελίες για κούρεμα του χρέους.

Αφορμή η συνέντευξη του Γιάνη Βαρουφάκη στους Financial Times και οι αναφορές του στο κούρεμα του χρέους.

Ο κ. Βαρουφάκης στη συνέντευξή του αναφέρει πως τελειώνει το αίτημα της Ελλάδας για τη διαγραφή του χρέους, κάτι που βέβαια όλοι ανεξαιρέτως οι ευρωπαίοι το απέρριπταν, ακόμα και εκείνοι που στέκονταν στο πλευρό της Ελλάδας για την κατάργηση της τρόικας.Σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη, η Ελλάδα θα ζητήσει την αντικατάσταση του χρέους με νέα ομόλογα που θα εξαρτώνται από την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. 

 

Αμέσως προκλήθηκε αναταραχή, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό και λίγη ώρα αργότερα το υπουργείο έκανε διευκρινιστική δήλωση με την οποία έλεγε πως η κυβέρνηση δεν αλλάζει την ουσία της πολιτικής της ως προς τη μείωση του χρέους.

Η νέα δήλωση από το υπουργείο Οικονομικών: 
 Αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε ευφημισμούς και εργαλεία χρηματοπιστωτικής μηχανικής ώστε να βγάλουμε την Ελλάδα από την χρεοδουλοπαροικία, θα το κάνουμε.

Η ουσία, όμως, είναι μια. Το ελληνικό δημόσιο χρέος, θα γίνει βιώσιμο, θα ανοίξει η προοπτική της πραγματικής ανάπτυξης και ο ελληνικός λαός επιτέλους θα ανασάνει.

Η κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομικών δεν κάνουν πίσω, όσο κι αν θλίβονται ορισμένοι από την αποφασιστικότητα μας

"Κούρεμα" η άλλη λύση;
Ήδη πάντως και εν μέσω κλίματος ευφορίας λόγω της στήριξης τόσο από τον Μ. Ομπάμα, όσο όμως και από τη γαλλική πλευρά οι δηλώσεις της κυβέρνησης από χθες ήταν συγκρατημένες.
Είναι χαρακτηριστικές οι αναφορές του Αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Δ. Παπαδημούλης σε δηλώσεις περιέγραψε πως το θέμα του κουρέματος του χρέους είναι μια δύσκολη υπόθεση και έτσι θα αναζητηθούν άλλες λύσεις. 

Όπως περιέγραψε ο κ. Παπαδημούλης η χώρα διεκδικεί μια δραστική ελάφρυνση του χρέους. Εμείς ζητάμε “κούρεμα”, είπε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής, ωστόσο αν και αυτή η πρόταση μένει στο τραπέζι για την κυβέρνηση δεν φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση στην άλλη πλευρά, όμως βρίσκει ανταπόκριση η πρόταση για δραστική ελάφρυνση των βαρών του χρέους (επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων κλπ).

Παράλληλα όπως είπε ο κ. Παπαδημούλης η ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί να δεχθούν οι εταίροι την πρόταση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και όχι προϋπολογισμούς που προβλέπουν πλεονάσματα της τάξης του 4,5%, αλλά και ρήτρα ανάπτυξης.

Η αναφορά του Γ. Δραγασάκη για παράταση ως τα τέλη Μαϊου δεν ήταν, φαίνεται, διόλου τυχαία. Μια τρίμηνη παράταση ως μια νέα συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές μας θα δώσει τον απαραίτητο χρόνο για την κατάθεση από την ελληνική πλευρά του σχεδίου και τη συμφωνία επί ενός νέου προγράμματος.

Το πρόγραμμα αυτό από την ελληνική πλευρά επιδιώκεται να περιλαμβάνει αν όχι κούρεμα, το οποίο συναντά αντιδράσεις μια ελάφρυνση του χρέους τουλάχιστον ως προς την εξυπηρέτησή του, δηλαδή παράταση της αποπληρωμής και μικρότερα επιτόκια μαζί ίσως και με μια περίοδο χάριτος, έτσι ώστε να μειωθούν οι ετήσιες δανειακές ανάγκες και τα πλεονάσματα, όποια υπάρχουν, να κατευθυνθούν προς το εσωτερικό, στην αγορά και την πραγματική οικονομία.

Συμφωνία για νέο τετραετές πρόγραμμα, με πλεονάσματα ως το τέλος Μαϊου
Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο επίσης ότι το νέο πρόγραμμα που θα παρουσιάσει η ελληνική πλευρά θα έχει τετραετή διάρκεια, θα περιλαμβάνει πλεονάσματα, αλλά σαφώς μικρότερα από εκείνα που είχαμε συνηθίσει την περίοδο του προηγούμενου μνημονίου και θα εστιάζει στον περιορισμό της λιτότητας που οδηγεί μαθηματικά στην ύφεση, με παράλληλη όμως αναμόρφωση του φορολογικού ώστε να υπάρξει αύξηση των εσόδων, αλλά και μεταρρυθμίσεις για τη διοικητική αποτελεσματικότητα του κράτους.

Τρόικα τέλος και αλλαγή πολιτικής
Το ιδιαίτερα θερμό κλίμα στη συνάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη με τον Γάλλο ομόλογό του, αλλά και η ηχηρή παρέμβαση Ομπάμα, μαζί με την κινητικότητα που επιδεικνύεται από στελέχη της Ε.Ε. τα τελευταία 24ωρα, δείχνουν αλλαγή κλίματος.

Η αυριανή συνάντηση του Α. Τσίπρα με τον πρόεδρο της Κομισιόν ίσως σημάνει και την έναρξη μιας νέας εποχής στις σχέσεις της χώρας με τους δανειστές. Ανοιχτά ο Γ. Δραγασάκης μίλησε χθες σε συνέντευξή του στο mega για πιθανότητα πολιτικής συμφωνίας.

Όλα δείχνουν πως πλέον μιλάμε για το τέλος της εποχής της τρόικας στην Ελλάδα και την αντικατάστασή της από κάποιου άλλου είδους εποπτικό μηχανισμό.

Ήδη υπήρξε σχετικό δημοσίευμα με πηγή τον ίδιο τον πρόεδρο της Κομισιόν από την εφημερίδα Handelsblatt, ενώ και ο επίτροπος Οικονομικών Μοσκοβισί επιβεβαίωσε στον Δ. Παπαδημούλη την προοπτική αντικατάστασης της τρόικας.

Όλα αυτά στη βάση μιας πολιτικής συμφωνίας με τους εταίρους η οποία αναμένεται να τεθεί στη συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον κ. Γιούνκερ θα αποφασιστεί πιθανότατα και ο οδικός χάρτης για το μέλλον της χώρας, ενώ ξεκαθάρισε πώς η όποια συμφωνία θα γίνει στα θεσμικά όργανα της Ευρώπης.

Η Αθήνα σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες αναζητά ένα τετραετές πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορέσει να αναπτύξει την οικονομική πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από την λιτότητα ενώ ταυτόχρονα θα μπορεί να έχει τη ρευστότητα που απαιτείται.
Τα επόμενα ραντεβού του Α. Τσίπρα μετά την επίσκεψή του στην Κύπρο, με τον Μ. Ρέντσι και στη συνέχεια με τους ΖΚ. Γιούνκερ και Φ. Ολάντ θα κρίνουν τα πάντα.

Μετά το πλήρες χάσμα της περασμένης Παρασκευής, την έκπληξη και την αρνητική στάση Ντάισελμπλουμ, ειδικά μετά τη συνάντησή του με τον Γιάνη Βουράφκη υπήρξε η συνάντηση Μέρκελ, Ολάντ, Σούλτς, όπου κύριο θέμα ήταν η Ελλάδα. Εκεί παραμένει άγνωστο τι ακριβώς ειπώθηκε, ήρθε ωστόσο η ηχηρή παρέμβαση Ομπάμα και το κλίμα φάνηκε να αλλάζει.

Δεδομένο πάντως είναι ότι Βερολίνο θα στηρίξει μια λύση η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε συμφωνία με την Ελλάδα για τήρηση των βασικών συμφωνιών που ήδη έχουν υπάρξει, ωστόσο όλα δείχνουν ότι επιχειρείται ένας συμβιβασμός ως προς τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες άλλωστε οδήγησαν τη χώρα στην ύφεση. Κύριο μέλημα της Ελληνικής κυβέρνησης οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί χωρίς τα υπερβολικά πλεονάσματα που προέβλεπε το μνημόνιο, έτσι ώστε να πέσουν στην αγορά χρήματα για την ανάπτυξη με ταυτόχρονη στήριξη των κοινωνικών δομών και των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων.

newsit.gr

«Η Γαλλία υποστηρίζει την Ελλάδα στη μάχη για το χρέος» τονίζεται σε δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, αναφερόμενο στις χθεσινές συνομιλίες που είχε στο Παρίσι ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, με τον Γάλλο ομόλογό του Μισέλ Σαπέν.

Όπως επισημαίνεται «η συμπάθεια του Παρισιού στην Αθήνα προσθέτει πίεση στο Βερολίνο για επαναδιαπραγμάτευση των σκληρών όρων του πακέτου διάσωσης».

Μεταξύ άλλων, καταγράφονται σημεία των δηλώσεων των δυο υπουργών, σημειώνοντας ότι ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα «νέο συμβόλαιο» με την Ευρώπη, υποστηρίζοντας το αίτημα της κυβέρνησης της Αθήνας, υπό την ηγεσία του αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ.

Στο δημοσίευμα γίνεται, επίσης, αναφορά στα όσα είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για την Ελλάδα, σε συνέντευξή του στο CNN και ότι η χώρα χρειάζεται μια «στρατηγική ανάπτυξης».