Η ομάδα-θρύλος του Champions League είναι από το βράδυ της 26ης Μαΐου η Ρεάλ Μαδρίτης. Το συγκρότημα του Ζινεντίν Ζιντάν επικράτησε με 3-1 της Λίβερπουλ στον τελικό του Κιέβου, σε ένα ονειρεμένο δεύτερο 45λεπτο, καταφέρνοντας κάτι που καμία άλλη ομάδα στο παρελθόν (από το 1993 όταν μετονομάστηκε σε Champions League από Κύπελλο Πρωταθλητριών) δεν έχει πετύχει στη διοργάνωση.

Οι «μερένγκες» κατάκτησαν στο «Ολιμπίσκι» το τρίτο σερί τρόπαιο της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης (13ο στην Ιστορία τους) και αναμφισβήτητα αυτό είναι κάτι που πολύ δύσκολα θα ξαναγίνει στο μέλλον. Το είχε κάνει η μεγάλη Μπάγερν στην δεκαετία του 1970, στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών, με τρία συνεχόμενα τρόπαια κι από τότε κανείς, μέχρι απόψε…

Σε μία βραδιά που ο Ρονάλντο ήταν ωσεί παρών, ο Ζιντάν έβγαλε «λαγό από το καπέλο του» με την αλλαγή του Μπέιλ στο 61΄. Ο Ουαλός έμελλε να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής του τελικού πετυχαίνοντας δύο γκολ, δικαιώνοντας πλήρως τον προπονητή του και απαντώντας γι΄ άλλη μια φορά στους επικριτές του.

Η Λίβερπουλ πάλεψε με όλες τις δυνάμεις της για τον 6ο τίτλο στην Ιστορία της και πρώτο μετά το 2005 στον αλησμόνητο τελικό της Πόλης με την Μίλαν, αλλά δεν τα κατάφερε, κυρίως λόγω του Κάριους!

Στον σημερινό τελικό δεν υστέρησε σε κάποιους τομείς από την αντίπαλό της, αλλά «χτυπήθηκε» νωρίς από τον τραυματισμό του Σαλάχ στον ώμο (ο Αιγύπτιος αναμένεται να χάσει και το Μουντιάλ) και είχε σε τραγική βραδιά τον τερματοφύλακά της. Ο Γερμανός ήταν αυτός που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την απώλεια του τροπαίου, καθώς «δώρισε» δύο γκολ στους «μερένγκες», αποδεικνύοντας γι΄ άλλη μια φορά ότι η Λίβερπουλ αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα κάτω από τα δοκάρια της

Το 45λεπτο των… τραυματισμών

Η Ρεάλ απείλησε στο 15΄ με τον Ρονάλντο (σουτ άουτ), στην πρώτη της επίσκεψη στα καρέ των Άγγλων, που από το πρώτο λεπτό του τελικού πατούσαν καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο και με ασφυκτικό πρέσινγκ ψηλά στην περιοχή των «μερένγκες» δεν τους επέτρεπαν να οργανωθούν.

Οι «κόκκινοι» του Κλοπ «απάντησαν» στο 23΄ με διπλή ευκαιρία. Το σουτ του Φιρμίνο μέσα από την περιοχή βρήκε πάνω στον Βαράν και στο «ριμπάουντ» το βολέ του Άρνολντ μπλόκαρε σωτήρια ο Νάβας.

Κι ενώ η Λίβερπουλ είχε τον απόλυτο έλεγχο στο ματς κι έδειχνε πιο ορεξάτη, ήρθε μία αναπάντεχη στιγμή να αλλάξει εντελώς τα σχέδια του Κλοπ. Ο τραυματισμός του Σαλάχ λίγο πριν το 25΄ σε μαρκάρισμα ώμο με ώμο με τον Ράμος έμελλε να θέσει νοκ άουτ τον Αιγύπτιο μερικά λεπτά αργότερα (30΄).

Ο κορυφαίος παίκτης των Άγγλων στην τρέχουσα σεζόν, ο άνθρωπος των 44 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, αποχώρησε κλαίγοντας από τον αγωνιστικό χώρο κι έδωσε την θέση του στον Λαλάνα, αλλάζοντας τις ισορροπίες του τελικού.

Αναγκαστική αλλαγή, πριν βγει το πρώτο μέρος, όμως, έκανε και η «Βασίλισσα». Ο Καρβαχάλ στο 36΄ (και αυτός μέσα σε κλάματα) αποχώρησε τραυματίας, δίδοντας την θέση του στον Νάτσο.

Ο δεξιός φουλ μπακ των «μερένγκες» μπορεί να μην είχε κάνει μέχρι το λεπτό εκείνο αισθητή την παρουσία του στην πτέρυγα, ωστόσο, το κενό του ήταν σημαντικό.

Η Ρεάλ που, μετά το 15λεπτο άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα τη μπάλα, χωρίς να είναι απειλητική επιθετικά, κατάφερε μετά την αποχώρηση του Σαλάχ να βρει περισσότερους διαδρόμους και στο τελευταίο πεντάλεπτο να ζητήσει περισσότερο το γκολ.

Κατάφερε να το πετύχει στο 43΄ με τον Μπενζεμά, μετά την απόκρουση του Κάριους στην κεφαλιά του Ρονάλντο, αλλά δεν μέτρησε καθώς ο Πορτογάλος ήταν οφσάιντ στην αρχή της φάσης κι έστω καθυστερημένα υποδείχθηκε από τον βοηθό του Μάζιτς.

Ακολούθησε το σουτ του Μπενζεμά μέσα από την περιοχή στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, που δεν βρήκε στόχο στην τελευταία καλή φάση του πρώτου 45λεπτου.

Άλλος τελικός στην επανάληψη

Η Ρεάλ ξεκίνησε το δεύτερο μέρος… φουριόζα, όπως ακριβώς τελείωσε το πρώτο 45λεπτο.

Με καλύτερη κυκλοφορία από τη Λίβερπουλ, που από την ώρα που έχασε τον Σαλάχ, αποσυντονίστηκε και «ψαχνόταν» στον αγωνιστικό χώρο.

Κι από τη στιγμή που οι «κόκκινοι» δεν μπορούσαν να κρατήσουν τη μπάλα στα πόδια τους, οι Μαδριλένοι ανέβαιναν διαρκώς πιο ψηλά και στο 48΄ «άγγιξαν» το γκολ. Το πλασέ του Ίσκο, όμως, σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Κάριους, ο οποίος τρία λεπτά έκανε το «λάθος της ζωής του».

Ενώ είχε την μπάλα στα χέρια του προσπάθησε να την δώσει σε συμπαίκτη του, ο Μπενζεμά έβαλε το πόδι του και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα. Με αυτό τον τρόπο η Ρεάλ άνοιξε το σκορ (1-0) στον 63ο τελικό, με τους Άγγλους να μην μπορούν να πιστέψουν αυτό που είχε συμβεί.

Η φανέλα της Λίβερπουλ, όμως, είναι πολύ βαριά, ακόμη και χωρίς τον καλύτερό της παίκτη στο γήπεδο. Τέσσερα λεπτά μετά την ανοησία του Κάριους, ο Μανέ με προβολή, μετά από κεφαλιά πάσα του Λόβρεν, έφερε το ματς στα ίσα (55΄), δίδοντας ξανά νέο ενδιαφέρον

Σε τέτοια ματς τη διαφορά την κάνουν οι μεγάλοι παίκτες. Και μπορεί ο Ρονάλντο να ήταν «αόρατος» στον τελικό, όμως, η Ρεάλ διαθέτει πλειάδα ποδοσφαιριστών που μπορούν ανά πάσα στιγμή να «βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά».

Στο 61΄ ο Ζιντάν έριξε στο ματς τον Γκάρεθ Μπέιλ, ο οποίος τρία λεπτά αργότερα με ένα από τα ωραιότερα γκολ στα χρονικά της διοργάνωσης (ανάποδο ψαλίδι μετά από σέντρα του Μαρσέλο) φρόντισε να δώσει προβάδισμα και πάλι στους «μερένγκες» (2-1)

Οι Άγγλοι στάθηκαν άτυχοι λίγα λεπτά αργότερα με το σουτ του Μανέ να σταματά στο δεξί δοκάρι του Νάβας, στην τελευταία τους κλασική ευκαιρία στον τελικό.

Στο 82΄ ο Κάριους κράτησε «ζωντανή» την Λίβερπουλ (απόκρουσε σωτήρια το βολέ του Μπενζεμά), αλλά η ομάδα του δεν είχε και 2η απάντηση στο γκολ του Μπέιλ.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στο 83΄ ο Κάριους υπέπεσε σε νέο ολέθριο λάθος μετά το σουτ του Μπέιλ κι αντί να μπλοκάρει τη μπάλα την έστειλε στα δίχτυα, για να γίνει το 3-1 και να τελειώσουν όλα.