Κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1930 η επιχειρηματική ανησυχία μιας παρέας φίλων τους οδηγεί στην από κοινού δράση και τη σύσταση μιας εταιρείας με κύριο παραγωγικό προσανατολισμό τη σοκολάτα – Ο ισχυρός άντρας που έκανε «θαύματα» στην εταιρεία με το που ανέλαβε τα ηνία.

Ήταν, είναι και θα παραμείνει η «πρώτη μας αγάπη και παντοτινή»… Η σοκολάτας μας, αυτή που κρατήσαμε πρώτοι στα χέρια και έκτοτε δεν αποχωριστήκαμε, η «ΙΟΝ» έχασε τον εμπνευστή της.

Ο Ιωάννης Κωτσιόπουλος έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, αφήνοντας παρακαταθήκη την πιο γλυκιά ιστορία της Ελλάδας, την σοκολατοβιομηχανία «ΙΟΝ».

Πήρε το όνομά της από το «ίον το εύοσμο», το μενεξέ, πριν από 80 χρόνια. Παρά την ηλικία της, η σοκολατοποιία αποτελεί πολύφερνη νύφη στον κλάδο των τροφίμων, αφού διαθέτει και υγιή οικονομικά μεγέθη και ορισμένα από τα ισχυρότερα brands σοκολάτας και γλυκισμάτων.

Ο άνθρωπος που κατάφερε να κρατήσει ελληνική μια εταιρεία με 85 χρόνια ιστορία αφήνει πίσω μια «γλυκιά» ανάμνηση…

Η Ίον είναι μια εταιρεία – πρότυπο για τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα.

Η ιστορία της ξεκινά το 1930, όταν μια ομάδα μετόχων φτιάχνει το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής σοκολάτας στην οδό Πειραιώς, στο Νέο Φάληρο, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.

Πέντε χρόνια αργότερα ενώθηκαν με την εταιρεία ΝΑΣΚΟ που έφτιαχνε καραμέλες και άλλα ζαχαρωτά.

Η ΝΑΣΚΟ ανήκε στους επιχειρηματίες Νασιόπουλο και Κωτσιόπουλο και ο δεύτερος, ο Κωνσταντίνος Κωτσιόπουλος δεν άργησε να αποδειχτεί η κινητήρια δύναμη της εταιρείας, καταφέρνοντας μετά από μερικά χρόνια να εξαγοράσει τις μετοχές των περισσότερων συνεργατών του και να αποκτήσει τον έλεγχό της. Ο πόλεμος σάρωσε τα πάντα και στην Ελλάδα, αλλά η Ίον κατάφερε να σταθεί στα πόδια της γρήγορα, χάρη κυρίως στο πιο εμβληματικό της προϊόν, την σοκολάτα Αμυγδάλου, που λανσαρίστηκε το 1947. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο μέχρι χθες πρόεδρος της Ίον κ. Ιωάννης Κωτσιόπουλος (ανιψιός του τότε ιδιοκτήτη) μπαίνει στην επιχείρηση, μαζί με τον στενό του φίλο Γιώργο Καρκαζή.

Ο κ. Κωτσιόπουλος και ο κ. Καρκαζής, δύο πεισματάρηδες Αρκάδες που συνδέθηκαν από τα φοιτητικά τους χρόνια και κληρονόμησαν την περιουσία των ιδρυτών αδελφών Κωτσιόπουλων, πήραν στα χέρια τους, το 100% των μετοχών της ΙΟΝ ΑΕ. Από τα Λιθοβούνια της Αρκαδίας ο πρώτος και από τις Ρίζες Τεγέας της Αρκαδίας ο δεύτερος, σπούδασαν μαζί οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα και έδωσαν όρκο φιλίας. Αυτοί οι δύο επιχειρηματίες είχαν τον έλεγχο από κοινού της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας σοκολάτας και αυτοί όριζαν τις τύχες της.

Η Ίον παραμένει, 85 χρόνια μετά την ίδρυσή της, στο σύνολό της στα χέρια των οικογενειών Κωτσιόπουλου και Καρκαζή.

protothema.gr

Στo ‘Τhe Dark Side of Chocolate’, επί της Σόλωνος, θα δοκιμάσεις την πιο ‘ροκ’ σοκολάτα της ζωής σου, δια χειρός ενός πρώην μηχανόβιου με θητεία δίπλα στους μεγαλύτερους  masters του είδους σε Φλωρεντία και Παρίσι.
Δεν δικαιούσαι να λες ότι έχεις φάει πραγματικά σοκολάτα πριν δοκιμάσεις κάποιες από τις δημιουργίες του Αριστοτέλη Παναγιώταρου ο οποίος, πριν από τρία χρόνια, αποφάσισε να αφήσει πίσω του στο Παρίσι, να πάρει την ‘πιστή’ Honda Bros του και να επιστρέψει στην Ελλάδα για να δημιουργήσει το δικό του λιλιπούτειο εργαστήριο σοκολάτας-καφέ στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1930 επί της Σόλωνος.

Ναι, είμαι τόσο κατηγορηματικός επί του θέματος. Τόσο εγώ όσο και η μεγάλη πλειοψηφία των γευσιγνωστών και κριτικών που τον έχουν αποθεώσει όλο αυτό το διάστημα. Ενώ μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο Αριστοτέλης είναι ο ένας εκ των δυο Ελλήνων που οι υπεύθυνοι της Valrhona έχουν χαρακτηρίσει αποκλειστικό συνέταιρο και στον οποιό έχουν ‘εμπιστευτεί’ ένα συγκεκριμένο είδος σοκολάτας από μια μικρή φυτεία στο Περού (δοκιμάστε την σε ένα εξαίσιο σοκολατάκι μαζί με ανθό αλατιού).

Όλα ξεκίνησαν το 2006 όταν ο -γεμάτος καλλιτεχνικές ανησυχίες- Αριστοτέλης ταξίδεψε (εννοείται με μηχανή), ένεκα μιας γυναίκας, στο Άμστερνταμ. Εκεί που, παρότι οι σπουδές του είχαν σχέση με τον κινηματογράφο, βρέθηκε στην κουζίνα ενός ολλανδέζικου εστιατορίου.

‘Μου άρεσε ο χαμός που γινόταν στην κουζίνα. Δούλεψα εκεί για ένα χρόνο και μετά αποφάσισα να κατέβω στη Φλωρεντία για να κάνω τις σχετικές σπουδές σεφ. Ήμουν τυχερός γιατί ένα από τα μαθήματα στη σχολή ήταν η σοκολάτα. Ένα υλικό που ερωτεύτηκα και το οποίο μου επιτρέπει να εκφραστώ δημιουργικά’

Παράλληλα με τις σπουδές του σεφ ο Αριστοτέλης βρέθηκε να δουλεύει στο εργαστήριο του Αndrea Βianchini, του μεγαλύτερου chocolatier της Φλωρεντίας. Εκεί που άρχισε να πειραματίζεται με τις δικές του δημιουργίες. Εκεί που αποφάσισε ότι θέλει να ασχοληθεί με τη ζαχαροπλαστική.

Επομένο βήμα το Παρίσι, ο απόλυτος προορισμός για όποιον ασχολείται με το άθλημα, με τον Αριστοτέλη να συνειδητοποεί (όσο φοιτά στη σχολή ζαχαροπλαστικής) ότι η σοκολάτα είναι το υλικό που του ταιριάζει, να ξοδεύει όλα τα χρηματά του δοκιμάζοντας όλες τις chocolaterie της πόλης και να βρίσκει, μετά από πολύ προσπάθεια και τύχη (σ.σ. τα παιδιά μιας φίλης του πήγαιναν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά του) δουλειά στο στούντιο του Patrick Roger, ενός διεθνούς εμβέλειας καλλιτέχνες της σοκολάτας. Μέχρι που η νοσταλγία για την Ελλάδα τον φέρνει πίσω.

‘Αυτό που μου αρέσει στη σοκολάτα είναι ότι ενώνει μικρούς και μεγάλους. Θα δεις έναν παππού να έρχεται, να τρώει ένα σοκολατάκι και να αναστενάζει γιατί του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια και δίπλα ένα πιτσιρίκι, πασαλειμμένο με σοκολάτα, να σου χαμογελά διάπλατα’
 

Η αλήθεια είναι δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζεις τίποτα από τα παραπάνω για να αποφασίσεις να μπεις για πρώτη φορά εντός του The Dark Side of the Chocolate και να δοκιμάσεις μια από τις δεκάδες γεύσεις εξαίσιας ζεστής σοκολάτας (με ροκ ονόματα όπως Purple Haze, Spanish Caravan, Venus in Furs) ή –εξίσου συγκλονιστικού- καφέ (σπάνιες ποικιλλίες από  Βραζιλία,  Αιθιοπία, Γουατεμάλα και Κοστα Ρίκα).

Συνοδεία πάντα κάποιων από τις σοκολατένιες δημιουργίες του Αριστοτέλη, ο οποίος κλειδώνεται επί δυο μέρες την εβδομάδα στο εργαστήρι του (το οποίο βλέπετε, μέσα από ένα μικρό παράθυρο, στο πίσω μέρος του μαγαζιού) και παράγει γύρω στα 10-12 διαφορετικά σοκολατάκια τα οποία περιλαμβάνουν από διάφορα ελληνικά βότανα (βασιλικό, δεντρολίβανο, δυόσμο) μέχρι κέδρο, με μπαχάρι και ξύσμα από λάιμ, ροζ πιπέρι ή τσίλι.

Είναι όμως απαραίτητο να καταλάβετε το ‘ποιόν’ του ιδιοκτήτη για να κατανοήσετε πράγματα όπως το γιατί π.χ. η συγκεκριμένη chocolatier έχει έντονη vintage Παριζιάνικη αύρα (σ.σ. εξαιρετικά τα γεωμετρικά κοκκινόμαυρα πλακάκια και η λοιπή διακόσμηση), η μουσική που παίζει είναι ροκ και ότι δοκιμάσετε εδώ (ή πάρετε στο σπίτι ή για δώρο) είναι εντελώς μοναδικό (βλέπε χειροποίητο και φτιαγμένο από κορυφαία υλικά).

Στο τέλος της ημέρας το ‘Τhe Dark Side of Chocolate’ είναι ένα -άκρως ατμοσφαιρικό και παρείστικο- μέρος που θα θέλεις να πας αν αγαπάς τη σοκολάτα. Τόσο κατά τη διάρκεια της μέρας όσο και το μεσημέρι ή το απόγευμα όταν μπορείς να συνοδεύσεις τα σοκολατάκια σου με δυο εξαιρετικά γλυκά κρασιά (Ruby Porto, Mas Amiel) που έχουν, όπως δηλώνει ο Αριστοτέλης, φτιαχτεί για να συνοδεύουν σοκολάτα. Μια συνήθεια που είναι λίγο εκτός ελληνικής λογικής αλλά στην οποία, αν ενδώσεις, δεν θα το μετανοιώσεις.

Info-Τhe Dark Side of Chocolate, Σόλωνος 49, τηλ. 210-3392348

Φωτογραφίες: Μανώλης Τσάφος
Πηγή: oneman.gr (Πάνος Κοκκίνης)