Κύριε δήμαρχε κ. Νικηταρά, κυρία αντιδήμαρχε αθλητισμού κ. Βλάχου, κύριε πρόεδρε ΔΟΠΑΒΣ κ. Χατζηχριστοφή.

Σας αποστέλλουμε την παρούσα επιστολή για να ζητήσουμε επίσημη ενημέρωση από εσάς για το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το έργο « προμήθεια και τοποθέτηση εξοπλισμού στα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ δήμου Κω» που αφορά τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ της Καρδάμαινας, της Κεφάλου και του Ζηπαρίου.

Θέλουμε επίσης να μας προσδιοριστεί το χρονοδιάγραμμα των επομένων σταδίων του έργου στο οποίο θα θέλαμε να ληφθεί υπόψιν η λειτουργία των ομάδων μας ώστε οι εργασίες να οργανωθούν σωστά, να διαρκέσουν το ελάχιστο δυνατό και να γίνουν σε χρόνο που θα προκαλέσει την μικρότερη δυνατή αναστάτωση στο πρόγραμμα των αγώνων της Τ.Ε. Ε.ΟΚ. και στα παιδιά που αθλούνται στα γήπεδα αυτά.

Με εκτίμηση

Τα Δ.Σ

Α.Σ ΗΡΑΚΛΗΣ 2000

ΑΙΟΛΟΣ ΚΕΦΑΛΟΥ

ΑΕ ΔΙΚΑΙΟΥ

Έκκληση στην τοπική αυτοδιοίκηση να ενώσει τις δυνάμεις της με την κυβέρνηση για να ενισχυθούν αποφασιστικά οι εμβολιασμοί κατά του κορονοϊού απευθύνει με επιστολή του προς τους δημάρχους ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας.

Η επιστολή έρχεται σε συνέχεια της χθεσινή ευρείας κυβερνητικής σύσκεψης υπό τον Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, με τους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης, στο πλαίσιο της στενότερης συνεργασίας και του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, του επιχειρηματικού κόσμου και της κοινωνίας των πολιτών για την επιτάχυνση του εμβολιαστικού προγράμματος.

Ο αναπληρωτής υπουργός επισημαίνει στην επιστολή του ότι κατά τόπους παραμένει ανεμβολίαστο ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, με πολίτες είτε να διστάζουν, είτε να αρνούνται αντιληφθούν πόσο μεγάλο κίνδυνο μπορεί να προκαλέσουν στον εαυτό τους, στους οικείους τους και στο κοινωνικό σύνολο.

“Είναι στο χέρι μας να προστατέψουμε την υγεία μας. Και το εμβόλιο είναι το ισχυρότερο όπλο για να κερδίσουμε μια και καλή την ελευθερία μας και να ξαναπάρουμε τη ζωή μας πίσω. Ας το αξιοποιήσουμε όλοι τώρα”, τονίζεται στην επιστολή.

Η επιστολή του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών:
Αξιότιμε κ. Δήμαρχε,

Όπως ανακοινώθηκε κατά τη χθεσινή σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, μου ανατέθηκε ο συντονισμός ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τις εμβολιαστικές υπηρεσίες, ώστε να προχωρήσει πιο γρήγορα ο εμβολιασμός σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας.

Την ώρα που στο σύνολο της Επικράτειας η πλειοψηφία των συμπολιτών μας συμμερίζεται την αγωνία για το “χτίσιμο” του συλλογικού τείχους ανοσίας το γρηγορότερο δυνατό και συμμετέχει στον αγώνα για τον καθολικό εμβολιασμό με στόχο να βγούμε από το τούνελ που στέρησε την ελευθερία μας όλο το προηγούμενο διάστημα, δυστυχώς δεν έχουμε την ίδια ταχύτητα στον εμβολιασμό σε όλες τις περιοχές της χώρας. Παραμένει ακόμη κατά τόπους ανεμβολίαστο ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. Οι συμπολίτες μας αυτοί είτε διστάζουν, είτε αρνούνται να αντιληφθούν πόσο μεγάλο κίνδυνο μπορεί να προκαλέσουν στον εαυτό τους, στους οικείους τους και στο κοινωνικό σύνολο.

Στο πλαίσιο αυτό, σας καλώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ως κρίκοι στην ίδια αλυσίδα, Κυβέρνηση και Τοπική Αυτοδιοίκηση, να ενισχύσουμε αποφασιστικά – με συντονισμένο σχέδιο – την πορεία των εμβολιασμών, με στόχο να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο διασποράς του ιού και να προφυλάξουμε τις τοπικές κοινωνίες. Είναι στο χέρι μας να προστατέψουμε την υγεία μας. Και το εμβόλιο είναι το ισχυρότερο όπλο για να κερδίσουμε μια και καλή την ελευθερία μας και να ξαναπάρουμε τη ζωή μας πίσω. Ας το αξιοποιήσουμε όλοι τώρα.

Με εκτίμηση,

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών

Στέλιος Πέτσας

Ο δήμαρχος Σύμης απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς κάθε υπεύθυνο για τη συρρίκνωση του ταχυδρομικού γραφείου και τη συγχώνευσή του με συνέπεια το κλείσιμο και τον περιορισμό των θέσεων εργασίας στον τομέα αυτό. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει:

«Με την παρούσα εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκειά μας στο καθεστώς που πρόκειται να εφαρμοστεί στα ταχυδρομεία της χώρας μας.

Πιο συγκεκριμένα, γινόμαστε κοινωνοί μιας κατάστασης που θα αλλάξει άρδην τον τρόπο διανομής και παράδοσης των προς επίδοση επιστολών και δεμάτων. Η συγχώνευση και ο περιορισμός της λειτουργίας του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, σε μια περίοδο που οι διαδικτυακές αγορές είναι στο ζενίθ, σε μια περίοδο που το ταχυδρομικό ταμιευτήριο είναι ο πιο παγιωμένος τρόπος εξυπηρέτησης των πολιτών, με συνέπεια και εμπιστευτικότητα για πολλές δεκαετίες, θα επιφέρουν συνέπειες δυσλειτουργικότητας, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές και στα νησιά μας που η αποστολή και παραλαβή επιστολών και δεμάτων κρίνεται ζωτικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία της επικοινωνίας, του εμπορίου, των συναλλαγών και των οικονομικών δραστηριοτήτων των κατοίκων του ακριτικού μας νησιού.

Δε θα δεχτούμε σε καμία των περιπτώσεων τον περιορισμό λειτουργίας μιας υπηρεσίας που έμπρακτα έχει αποδείξει ότι λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της άρσης των εμποδίων που ανακύπτουν λόγω της γεωγραφικής μας απόστασης. Μια τέτοια εξέλιξη θα μας καταστήσει ακόμα πιο απομονωμένους και προλειαίνει το έδαφος για έτι περαιτέρω γεωγραφική απομόνωση».

Ακολουθεί η επιστολή όπως εστάλη από το δημοτικό κατάστημα Σύμης: «Με την παρούσα εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκειά μας στο καθεστώς που πρόκειται να εφαρμοστεΙ στις ταχυδρομικές υπηρεσίες της χώρας μας.

Πιο συγκεκριμένα, γινόμαστε κοινωνοί μιας κατάστασης που θα αλλάξει άρδην τον τρόπο διανομής και παράδοσης των προς επίδοση επιστολών και δεμάτων. Η συγχώνευση και ο περιορισμός της λειτουργίας των ταχυδρομικών τομέων και γραφείων, σε μια περίοδο που οι διαδικτυακές αγορές εΙναι στο ζενίθ, σε μια περίοδο που τα ελληνικά ταχυδρομεία είναι ο πιο παγιωμένος τρόπος εξυπηρέτησης των πολιτών, με συνέπεια και εμπιστευτικότητα για πολλές δεκαετίες, θα επιφέρουν συνέπειες δυσλειτουργικότητας, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές και στα νησιά μας που η αποστολή και παραλαβή επιστολών και δεμάτων κρίνεται ζωτικής σημασΙας για την εύρυθμη λειτουργία της επικοινωνίας, του εμπορίου, των συναλλαγών και των οικονομικών δραστηριοτήτων των κατοίκων του ακριτικού μας νησιού.

Δε θα δεχτούμε σε καμία των περιπτώσεων τον περιορισμό λειτουργίας μιας υπηρεσίας που έμπρακτα έχει αποδείξει ότι λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών, τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της άρσης των εμποδίων που ανακύπτουν λόγω της γεωγραφικής μας απόστασης.

Μια τέτοια εξέλιξη θα μας καταστήσει ακόμα πιο απομονωμένους και προλειαίνει το έδαφος για έτι περαιτέρω γεωγραφική απομόνωση.

Επιστολή προς τον Διοικητή του ΕΦΚΑ κύριο Χρ.Χάλαρη, απέστελλε ο ΟΕΕ Δωδ/σου με την οποία προτείνεται :

1) Να δοθεί δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής νέων διορθωμένων ΑΠΔ σε όσους εργοδότες υπέβαλαν ΑΠΔ μη προσαρμοσμένες στην εγκύκλιο 39/2020. (Επιχορήγηση ασφαλιστικών εισφορών, αναστολή εργαζομένων με δικαίωμα υποχρεωτικής επαναπρόσληψης, ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ, κλπ).

2) Την επιχορήγηση της εφάπαξ εισφοράς των 0,29€ των εποχικών ξενοδοχοϋπαλλήλων που είναι σε αναστολή.

3) Να βρεθεί λύση της ταυτόχρονης απεικόνισης στην ΑΠΔ της Επιδότησης Εργατικής Εισφοράς και της επιχορήγησης εργοδοτικών εισφορών του άρθρου 123 του Ν. 4714/20.

4) Την παράταση εμπρόθεσμης υποβολής των ΑΠΔ και των ασφαλιστικών εισφορών μέχρι 31/10/2020.

Προς :

τον κ. Χρήστο Χάλαρη

Διοικητή e-E.Φ.Κ.Α

Αξιότιμε κύριε Διοικητά,

Σας αποστέλλουμε την παρούσα επιστολή μας για ορισμένα κατά την γνώμη μας σημαντικά θέματα που έχουν προκύψει μετά την έκδοση της εγκυκλίου 39/2020 του Ε.Κ.Φ.Α (ΑΔΑ : ΨΔΛΧ46ΜΑΠΣ-ΠΥ1) για τον προσδιορισμό των ασφαλιστικών εισφορών και την απεικόνιση της ασφάλισης του προγράμματος ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, των εποχικών εργαζόμενων με ή χωρίς δικαίωμα επαναπρόσληψης και της επιδότησης εργοδοτικών εισφορών του άρθρου 123 του Ν. 4717/20.

Αναλυτικότερα σας προτείνουμε :

1) Να δοθεί η δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής νέων διορθωμένων ΑΠΔ σε όσους εργοδότες υπέβαλαν ΑΠΔ χωρίς να προσαρμοστούν στην εγκύκλιο 39/2020, αποφεύγοντας άλλες χρονοβόρες διαδικασίες (π.χ δελτία μεταβολής).

2) Την προσαρμογή της εγκύκλιου 39/2020 του ΕΦΚΑ ώστε να προβλέπει την πλήρη κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό της εφάπαξ εισφοράς πρόνοιας ύψους 0,29€ για τους εποχικούς ξενοδοχοϋπαλλήλους (με δικαίωμα υποχρεωτικής επαναπρόσληψης σε ξενοδοχείο που επαναλειτούργησε) που τελούν στην αναστολή του άρθρου 32 του Ν. 4690/20. (Παράδειγμα 4 σελίδας 15 της εγκυκλίου).

Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με το άρθρο 3 της Υ.Α 28700/1559 (ΦΕΒ Β’ 3765) όλες οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων του άρθρου 32 του Ν. 4690/20 καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

3) Να προβλεφθεί ο τρόπος απεικόνισης στην ΑΠΔ της Επιδότηση Εργατικής Εισφοράς (6,67%, άρθρο 14 Ν.2837/2000) για όσους εμπίπτουν δικαιούχοι και της επιδότησης εργοδοτικών εισφορών του άρθρου 123 Ν.4714/2020, διότι κατά την αποστολή της ΑΠΔ εμφανίζεται ο κωδικός λάθους «158» .

Αν οι ΑΠΔ υποβληθούν χωρίς την Επιδότηση Εργατικής Εισφοράς, θα υπάρξει μείωση των καθαρών αποδοχών των εργαζόμενοι που εμπίπτουν στην διάταξη αυτή για την περίοδο 01/07/2020 έως 30/09/2020.

Λόγω των παραπάνω και λόγω του στενού περιθωρίου προσαρμογής των εργοδοτών στην εγκύκλιο 39/2020 προτείνουμε επίσης την περαιτέρω παράταση της εμπρόθεσμης υποβολής των ΑΠΔ και της πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών των περιόδων Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου των εργοδοτών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω εγκυκλίου έως και τις 31/10/2020.

Αξιότιμε κύριε Διοικητά, θεωρείστε τις προτάσεις και τις απόψεις μας απόλυτα καλόπιστες, διότι έχουν σκοπό την διευκόλυνσή τόσο του ΕΦΚΑ, όσων και των εργοδοτών και των οικονομολόγων – λογιστών που ασχολούνται με τα συγκεκριμένα θέματα, αλλά και την αποφυγή πιθανών νέων καθυστερήσεων και προβλημάτων στην υποβολή των συγκεκριμένων ΑΠΔ.

Για το Οικονομικό Επιμελητήριο Δωδεκανήσου.

Ο Πρόεδρος

Κωνσταντίνος Γ. Ζωγραφίδης

Κοινοποίηση

Κύριο Χρήστο Λιαπάκη, Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης Εισφορών e-ΕΦΚΑ

Διεύθυνση Εισφορών Μισθωτών e-ΕΦΚΑ

Τοπική Διεύθυνση Α’ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ e-ΕΦΚΑ

Κύριο Κωνσταντίνο Κόλλια, Πρόεδρο Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος

Κύριο Γρηγόριο Τάσιος, Πρόεδρος Π.Ο.Ξ

Κύριο Ιωάννη Πάππου, Πρόεδρο Εμπορικού Επιμελητήριο Δωδεκανήσου

Κύριο Σπυρόπουλο Σπύρο, Πρόεδρο Λογιστικού Συλλόγου Ρόδου

Κύριο Έψιμο Χρήστο, Πρόεδρο Λογιστικού Συλλόγου Κω

Κύριο Μουσελλή Εμμανουηλ, Πρόεδρο Λογιστικού Συλλόγου Καλύμνου

Κύριο Εμμανουήλ Μαρκόπουλο, Πρόεδρο Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου.

Κυρία Ντίνα Σβύνου, Πρόεδρο Ένωσης Ξενοδόχων Κω.

Κύριο Μιχαλάκη Χρήστο, Πρόεδρο Ένωσης Τουριστικών Πρακτορείων Ρόδου

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Η Ευαγγελία Νικολοπούλου, που έχασε τη μητέρα της στη φωτιά στο Μάτι, συγκλονίζει με την επιστολή της δύο χρόνια μετά τη συμφορά στο Μάτι που «πήρε μαζί της» 102 ψυχές
Σκέψεις που συγκλονίζουν και προκαλούν συγκίνηση και ανατριχίλα περιλαμβάνει η ανοικτή επιστολή της κόρης της 59χρονης, Βασιλείας (Βίκυς) Μαυρίδου, που έχασε τη ζωή της στο Μάτι εκείνο το απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018. Εδώ και δύο χρόνια η Ευαγγελία (Εύα) Νικολοπούλου είναι βυθισμένη στις σκέψεις και στα «γιατί», στις τύψεις αλλά και στο τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε εκείνες τις ζοφερές στιγμές που χάθηκαν 102 ψυχές. Εκείνη τη στιγμή που τραυματίστηκαν εκατοντάδες ακόμη, εκείνη τη στιγμή που η χώρα βυθίστηκε στο πένθος από την εθνική τραγωδία.

«Η 23η Ιουλίου είναι ημέρα ντροπής για την Ελλάδα, όχι μόνο ημέρα πένθους. Και καλό θα ήταν οι απανταχού νεράιδες να το θυμούνται για πάντα αυτό…», γράφει, μεταξύ άλλων, και περιγράφει με συγκλονιστικές λεπτομέρειες πώς «χάθηκε» η μητέρα της ενώ βρισκόταν μερικά βήματα από τη σωτηρία.

Με τον τίτλο «Τι είναι η 23η Ιουλίου» αναφέρει στην επιστολή της:

Λίγες μέρες πριν τη δεύτερη μαύρη επέτειο της 23ης Ιουλίου 2018 θα πρέπει στη σκέψη όλων νομίζω να έρθει αυτή η ανάμνηση. Όμως γιατί; Τι είναι στ’ αλήθεια η 23η Ιουλίου;

Είναι η μέρα που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο σχεδόν 100 άνθρωποι, που σημαδεύτηκαν για μια ζωή περίπου 60 και έλαβαν θανάσιμα πλήγματα που τους έκαναν να καταλήξουν λίγο αργότερα σχεδόν 10. Είναι η μέρα που μάθαμε όσοι βρεθήκαμε στο Μάτι πώς μυρίζει η καμένη ανθρώπινη σάρκα και πώς μοιάζουν οι απανθρακωμένοι άνθρωποι. Είναι η μέρα που ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες, που μάνες έχασαν παιδιά και παιδιά μανάδες. Είναι η μέρα που τα ουρλιαχτά σκέπασαν τον αέρα και ενώθηκαν με το μαύρο του καπνού κάνοντας το θάνατο να μοιάζει λύτρωση…

Φωτιά στο Μάτι
ΕΛΛΑΔΑ 21.07.2020 17:00
Νέες καταγγελίες Λιότσιου: «Μου είπε ότι η φωτιά στο Μάτι σε μια ώρα είχε κάνει την καταστροφή της»
Νέες καταγγελίες Λιότσιου: «Μου είπε ότι η φωτιά στο Μάτι σε μια ώρα είχε κάνει την καταστροφή της»
Είναι η μέρα που μάθαμε πως ένα φυσικό φαινόμενο όπως ο πολύ δυνατός αέρας όταν συνδυαστεί με μια επιπόλαιη και ανεύθυνη ανθρώπινη πράξη όπως η καύση κλαδιών μπορεί να αφεθεί να γίνει θανατηφόρο, ανελέητο, φρικιαστικό. Είναι η μέρα που μάθαμε ότι για το κράτος η ανθρώπινη ζωή αποκτά αξία την ώρα που πρέπει να παραγγείλει σάκους για τις σωρούς, να αδειάσει κρεβάτια για τους εγκαυματίες και να επιστρατεύσει ιατροδικαστές για τις νεκροψίες.

Είναι η μέρα που μάθαμε ότι η εγκληματική ανικανότητα και η εξίσου εγκληματική ανεπάρκεια μπορούν να σκοτώσουν και να σημαδέψουν ζωές. Η μέρα που μάθαμε ότι και μια ανάσα από την Αθήνα και ένα βήμα από τη θάλασσα μπορεί μια πυρκαγιά να προκαλέσει βιβλική καταστροφή. Η μέρα που μάθαμε ότι στην Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας, στην Πυροσβεστική και στην Αστυνομία ή δεν γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά ή γνωρίζει και καλύπτει με όποιο κόστος. Που μάθαμε ότι και μπροστά στο θάνατο δεν δικαιούμαστε έγκαιρη ενημέρωση ούτε έγκαιρη διάσωση, ούτε καν με τη μορφή ελεημοσύνης από αυτό το κράτος.

Είναι η μέρα που και τα μαθηματικά πήραν άλλη αξία ανάμεσα στα απανθρακωμένα αυτοκίνητα, στα καμένα σπίτια και στα μονοπάτια, η μέρα που τα δάκρυα και οι κραυγές δεν μπορούσαν να εκφράσουν τα συναισθήματα…

Είναι όμως και η μέρα που ξεκίνησε το παραμύθι... Ο δράκος, τα αυθαίρετα. Τα θύματα οι νεκροί, οι εγκαυματίες και οι λοιποί ταλαιπωρημένοι. Η νεράιδα το κράτος που έρχεται να διορθώσει τα κακώς κείμενα για να μην υπάρξουν ποτέ ξανά άλλα θύματα.

Τι κι αν ο δράκος δεν είναι παρά νομιμοποιημένα εκτός σχεδίου πόλεως κτίσματα που χρονολογούνται στην πλειοψηφία τους από τη δεκαετία του ‘60 και μάντρες που ως επί το πλείστον προστάτευαν τους ανθρώπους από το γκρεμό μιας και το Μάτι δεν έχει και δεν είχε ποτέ αμμουδιά και απλωτές παραλίες αλλά βραχώδεις απότομες ακτές.

Τι κι αν τα θύματα που κατοικούσαν στα σπίτια τους στο Μάτι, στο Κόκκινο Λιμανάκι και στο Βουτζά, σπίτια που στην πλειοψηφία τους φτιάχτηκαν με αίμα, που δεν αποτελούσαν μόνο πολυτελή εξοχικά αλλά κατά κύριο λόγο κύριες και μοναδικές κατοικίες, φώναζαν επί δεκαετίες για την ένταξη της περιοχής τους στο σχέδιο πόλης, εξαγόραζαν τις ιδιοκτησίες τους κάθε τόσο, πλήρωναν ΕΝΦΙΑ και τα ενέταξαν στο Κτηματολόγιο. Κι όσοι δεν ανήκαν στους κατοίκους είχαν την ατυχία να παραθερίζουν σε ένα πανέμορφο κοντινό στην Αθήνα παραθαλάσσιο μέρος. Και οι υπόλοιποι ήταν διερχόμενοι που η Αστυνομία όταν αποφάσισε να κλείσει την οδό Μαραθώνος για λόγους ασφαλείας χωρίς όμως να κλείσει και την οδό Ποσειδώνος (παραλιακή οδό του Ματιού) στην κατεύθυνση προς Νέα Μάκρη και Μαραθώνα τους έστειλε απευθείας στην κόλαση χωρίς εισιτήριο επιστροφής…

Τι κι αν η νεράιδα εκείνη την ημέρα και ως την επόμενη νωρίς το πρωί υπήρξε απολύτως απούσα. Ποτέ δεν ειδοποίησε, δεν έδιωξε, δεν έριξε λίγο νεράκι, δεν έσπευσε να σώσει όσους κατάφεραν να φτάσουν στη θάλασσα. Τι κι αν τις επόμενες ημέρες έδωσε τα στοιχειώδη κι αυτά με ταλαιπωρία. Τι κι αν από νωρίς φρόντισε να τονίσει ότι βασικά τα ίδια τα θύματα φταίνε που βρίσκονταν εκεί μαζί με την κλιματική αλλαγή που προκαλεί έντονα φυσικά φαινόμενα. Τι κι αν προσπάθησε με κάθε τρόπο να στοιχειοθετήσει την πλημμεληματική αμέλεια των αρχών εκείνη τη βραδιά. Τι κι αν υποσχέθηκε πράγματα που ποτέ δεν έκανε. Τι κι αν άλλαξε φόρεμα κι από ροζ έγινε η γαλάζια καλή νεράιδα της Σταχτοπούτας… Τότε μέτρησε τα χρήματα και είδε πως τα λεφτά της ανοικοδόμησης του Ματιού είναι πολλά. Σκέφτηκε λοιπόν πως για να τα δώσει στους σωστούς πρίγκιπες του παραμυθιού πρέπει να αφορούν δημόσια έργα. Τότε η κολοκύθα μεταμορφώθηκε σε Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο και ο δρόμος για το χορό επενδύθηκε με νέα επιχειρήματα υπέρ του κακού πολεοδομικού καθεστώτος που προκάλεσε ανείπωτο πόνο… Παράλληλα, φρόντισε ό,τι και η ροζ: το συμβάν πρέπει να υποβιβαστεί αφενός γιατί δεν πρέπει να θιγούν υψηλά ιστάμενοι, γιατί δανεικά είναι αυτά, αφετέρου γιατί τα χρήματα που θα κληθεί το Δημόσιο να καταβάλλει ως αποζημίωση για τους νεκρούς είναι πάρα πολλά…

Και η νεράιδα πήρε το μαγικό της ραβδάκι, τους ερανικούς λογαριασμούς στους οποίους τότε οι Έλληνες προσέφεραν από το υστέρημά τους συγκλονισμένοι στους πυρόπληκτους, το κούνησε, αποφάσισε με τη βούλα να το κατακλέψει, χρησιμοποιώντας μέρος του για το πράσινο ταμείο, και ότι μείνει ίσως κάποια στιγμή, μετά τη συμπλήρωση δύο ετών από εκείνη τη μαύρη Δευτέρα, να το μοιράσει στους ταλαίπωρους που εντωμεταξύ θα χορεύουν στο χορό του χωροταξικού στο ρυθμό του μεγάλου παραλιακού, των ποδηλατοδρόμων και του πάρκου μνήμης…

Στο τέλος η 23η Ιουλίου άφησε 102 και πλέον νεκρούς, περίπου 60 εγκαυματίες και εκατοντάδες απεγκλωβισμένους σώους στο σώμα αλλά τραυματισμένους για πάντα στην ψυχή, κατεστραμμένες αναμνήσεις, ζωές και περιουσίες σε Μάτι, Κόκκινο Λιμανάκι και Νέο Βουτζά. Όχι, δεν ήταν ήρωες όλοι αυτοί. Μαρτύρησαν ναι, βασανίστηκαν ναι, δεν τους ρώτησε κανείς όμως αν ήθελαν να πέσουν σε μια μάχη για να γίνει το Μάτι καλύτερο. Ηρωίδα ήταν η μάνα που άφησε πίσω της νεκρό το ένα της παιδί για να σώσει το άλλο, ο παππούς που σκέπασε με το σώμα του τα εγγόνια του για να τα γλιτώσει, οι ψαράδες που απεγκλώβιζαν κόσμο με τις βάρκες τους από τις παραλίες, οι πολίτες που βοηθούσαν τον κόσμο να φτάσει στις παραλίες και αυτοί που με κίνδυνο της ζωής τους μετέφεραν μέσα από τη φωτιά εγκλωβισμένους στη Ραφήνα. Κι αυτοί ακόμα, δεν αγωνίστηκαν για ένα καλύτερο Μάτι…

Δεν οφείλουμε όμως τελικά σε όλα τα θύματα ένα καλύτερο μέρος; Η απάντηση είναι απλή και κατηγορηματική. Τους οφείλουμε κατ’ αρχήν Δικαίωση. Οφείλεται σε όλους όσους βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στο Μάτι, το Κόκκινο Λιμανάκι και το Νέο Βουτζά αλλά κυρίως στους νεκρούς και τους εγκαυματίες η αλήθεια και η παραδειγματική τιμωρία όλων των υπευθύνων, ηθικών και μη αυτουργών, υπευθύνων που έδωσαν λάθος ή δεν έδωσαν καθόλου εντολές. Κι αν ο δρόμος για το νέο και καλύτερο μέρος περνά μέσα από τη διαστρέβλωση της αλήθειας και την συγκάλυψη κάθε είδους ευθυνών τότε όχι, δεν πρέπει να τους το δώσουμε αυτό το νέο, πρότυπο Μάτι. Το μόνο που χρειαζόμαστε και πρέπει να απαιτούμε όλοι μας είναι η Δικαίωση!

Το παραμύθι αυτό δεν μπορεί δυστυχώς να έχει καλό τέλος, δεν πρέπει. Η διανομή των ρόλων είναι λάθος και το σενάριο δεν έχει παρά στίγματα αλήθειας. Άλλωστε το καλύτερο ψέμα είναι αυτό που βασίζεται σε μια μικρή αλήθεια…

Η 23η Ιουλίου είναι ημέρα ντροπής για την Ελλάδα, όχι μόνο ημέρα πένθους. Και καλό θα ήταν οι απανταχού νεράιδες να το θυμούνται για πάντα αυτό…

Υ.Γ. Εκείνη την τραγική Δευτέρα η μητέρα μου, Βασιλεία (Βίκυ) Μαυρίδου, σε ηλικία 59 ετών, μόνιμη κάτοικος Ματιού, παρακολουθούσε τον καπνό από το σπίτι της που βρίσκεται, ολοσχερώς κατεστραμμένο σήμερα, στην οδό Περικλέους 7, στο φαρδύτερο σημείο του φαρδύτερου δρόμου του Ματιού. Κανείς δεν μιλούσε για φωτιά προς το Μάτι, ούτε καν για το Βουτζά, ο καπνός ήταν πολύς, μάθαιναν όμως πως η κατεύθυνση της φωτιάς είναι προς την Καλλιτεχνούπολη. Όταν οι καύτρες άρχισαν να πέφτουν πάνω της και ο αέρας μαύριζε επικίνδυνα αποφάσισε πως δεν έχει νόημα πια να καταβρέχει το σπίτι της αλλά πρέπει να το εγκαταλείψει. Μπήκε στο αυτοκίνητο για να φύγει προς Ραφήνα. Εγκλωβίστηκε δέκα μέτρα χαμηλότερα γιατί το κυκλοφοριακό κομφούζιο που είχαν προκαλέσει οι εγκληματικοί χειρισμοί της Αστυνομίας ήταν αδιαπέραστο. Συνέχισε με τα πόδια ως την Ποσειδώνος, περίπου 30 μέτρα χαμηλότερα. Όλα αυτά γύρω στις 6 και μισί. Την μητέρα μου εντόπισε εγκλωβισμένη (!) σε μια πυλωτή παραλιακής πολυκατοικίας ένας κάτοικος της πολυκατοικίας αυτής περίπου 2 ώρες αργότερα. Τριγύριζε σε έναν χώρο περίπου 4x4 ανοιχτό από παντού αγγίζοντας τις κολόνες που έβρισκε περιμετρικά. Ο μαύρος καπνός δεν της επέτρεπε να βρει τη διέξοδο που ήταν συνεχώς μπροστά της. Είχε καμένα πέλματα και πολύ έντονη δύσπνοια. Της έδωσε λίγο νερό κι εκείνη ξεψύχησε στα χέρια του. Την ακούμπησε σε μια γωνία της πυλωτής όπου την βρήκα εγώ λίγο πριν τις 4 τα ξημερώματα ανέπαφη από τη φωτιά. 2 χρόνια μετά, και μετά από αμέτρητες προσπάθειες καθαρισμού του χώρου, οι πατημασιές και τα σημάδια από τα χέρια της στις πλάκες δαπέδου και της κολόνες της πυλωτής είναι εμφανή. Μοναδική μου επιθυμία στη ζωή μετά την υγεία των 2 παιδιών μου είναι η δικαίωση της μνήμης της και η τιμωρία όσων την καταδίκασαν σε έναν τόσο μαρτυρικό, άδικο, βίαιο, φρικιαστικό θάνατο.

Ευαγγελία Νικολοπούλου