ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΡΓΗ, ΘΥΜΟ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΣΤΟΝ ΒΟΡΕΙΟ ΕΒΡΟ

ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΕΡΕΝΣ ΚΟΥΙΚ ΣΤΗΝ ΔΙΗΜΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ.

«ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΕΒΡΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΝ. ΟΡΓΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΕΜΠΟΡΙΟ. ΔΡΟΜΟΙ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ»

Οργή, θυμό και απελπισία κατέγραψε στη νέα διήμερη περιοδεία του στον Βόρειο Έβρο ο Βουλευτής Επικρατείας Τέρενς Κουίκ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με τον Συνδυασμό εθνικού σκοπού ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΘΡΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.

«Σε μια περιοχή που έχω έρθει πάρα πολλές φορές και ως δημοσιογράφος και ως Βουλευτής, εξακολουθώ να διαπιστώνω την πλήρη αδιαφορία του αθηνοκεντρικού πολιτικού και μηντιακού συστήματος» δήλωσε σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό ο Τέρενς Κουίκ, προσθέτοντας:

«Έμποροι απελπισμένοι που τους έχει τσακίσει ο ανταγωνισμός της Τουρκίας και της Βουλγαρίας, αλλά και το παραεμπόριο. Κάτοικοι χωριών που εκλιπαρούν να φτιαχτούν οι δρόμοι που τους συνδέουν με το Διδυμότειχο, την Ορεστιάδα και το Σουφλί, δρόμοι που τους οδήγησα και δεν τους έχω συναντήσει ούτε στην Κεντρική Αφρική.

Συνταξιούχοι, που ζητούν θέσεις εργασίας για να μην φεύγουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Ακρίτες που εκλιπαρούν να μην καταντήσει Κέντρο Υγείας το Νοσοκομείο του Διδυμότειχου, που σημαίνει 175 χιλ. για να φτάσουν στο Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης.

Αγρότες και κτηνοτρόφοι, που βλέπουν να σβήνει η πρωτογενής παραγωγή του τόπου, χτυπημένη από την κρίση και την ευλογιά. Αλλά και το ακριβό κόστος του πετρελαίου, των λιπασμάτων και των φυτοφαρμάκων.

Πανεπιστημιακά τμήματα του Δημοκρίτειου να κινδυνεύουν να συρρικνωθούν. Αστυνομία που ασχολείται, κυρίως, με το στρατόπεδο κράτησης των λαθρομεταναστών και λιγότερο με τους πολίτες της περιοχής. Όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί έχει μειωμένη δύναμη και τον μεγαλύτερο αριθμό των οχημάτων της εκτός λειτουργίας, αφού δεν υπάρχουν χρήματα για συντήρηση.

Αυτά κι άλλα τόσα καλούμαι να αντιμετωπίσω από την επόμενη ημέρα που θα εκλεγώ Περιφερειάρχης.

Είναι υπόσχεση ότι θα συγκρουστώ με τους πάντες, προκειμένου να υποστηρίξω όλα εκείνα, που δικαιωματικά ανήκουν και που οφείλει να κάνει η κάθε Κυβέρνηση, για την ευλογημένη ακριτική περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Και φυσικά επαναλαμβάνω, για μια ακόμη φορά, ότι το Προξενείο, επί των ημερών μου θα περιοριστεί στα αυστηρά διπλωματικά του καθήκοντα».

Ο Τέρενς Κουίκ μαζί με τον συνάδελφο του Βουλευτή Μαρίνο Ουζουνίδη, ο οποίος είναι και υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Έβρου του Συνδυασμού εθνικού σκοπού ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΘΡΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ και μαζί με το σύνολο των υποψηφίων Περιφερειακών συμβούλων, επισκέφτηκαν Σουφλί, Διδυμότειχο και Ορεστιάδα και δεκάδες χωριά, από το Πύθιο μέχρι τους Μεταξάδες και από το Ισαάκιο μέχρι το Κουφοβούνι.

Αύριο Σάββατο (17 Μαΐου) ο Τέρενς Κουίκ θα περιοδεύσει και τους πέντε νομούς της Περιφέρειας, για να ευχαριστήσει από κοντά όλους τους Αντιπεριφερειάρχες και τους συμβούλους του Συνδυασμού, όπως και τα μέλη των Συντονιστικών Επιτροπών των ΑΝΕΛ, που έδωσαν έναν προεκλογικό αγώνα με δύναμη και συνέπεια για τον κοινό στόχο, που μεταφράζεται σε ανάπτυξη, ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ - ΣΤΟΠ και ΣΚΟΠΙΑ - ΣΤΟΠ.

Από τα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων του Αιγαίου στα στρατόπεδα και την απόγνωση.

Τα ελληνικά σύνορα είναι ανοιχτά «σαν μια πόρτα αχυρώνα», αποφάνθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2012, η υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας Τζοάνα Μικλ – Λίτνερ, για να έρθει αμέσως μετά ο Γερμανός ομόλογός της Χανς - Πέτερ Φρίντριχ να το κάνει... πιο λιανά.

Απείλησε ορθά - κοφτά πως θα επανέλθουν αυστηρότεροι οι συνοριακοί έλεγχοι για τους Έλληνες στο εσωτερικό της Ε.Ε. (!), εάν πρόσφυγες και μετανάστες συνεχίζουν να καταφθάνουν στην Ευρώπη μέσω των ελληνοτουρκικών συνόρων.
Όταν μιλά ο αρχηγός, οι τοπάρχες τρέχουν και δεν φτάνουν, πόσω μάλλον που ακόμη βρισκόμασταν στην πρώτη φάση της μνημονιακής επιβολής κι έτσι οι γερμανικές απειλές είχαν άμεσο αντίκτυπο. Τη διευθέτηση του θέματος ανέλαβε πάραυτα ο τότε υπουργός ΠΡΟΠΟ Χρήστος Παπουτσής σπεύδοντας να υψώσει το Τείχος του Έβρου προκειμένου να ανακόψει το διογκούμενο κύμα των κολασμένων προς την ευημερούσα Εσπερία. Έστησε σε χρόνο - ρεκόρ τον συρμάτινο φράχτη και κατάφερε να... συντηρεί σταθερά τη σύνδεση του πολιτικού του βίου με θαλάσσιες τραγωδίες.

Εκατόμβες πνιγμένων
Μόλις η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να αποκλείσει τα χερσαία σύνορά της με την Τουρκία, όλο το μεταναστευτικό και προσφυγικό (εξαιρετικά διογκωμένο, εξαιτίας κυρίως του αιματηρού εμφυλίου στη Συρία) ρεύμα άρχισε να διοχετεύεται στα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα από τα τούρκικα παράλια προς τα ελληνικά νησιά. Και να διογκώνονται οι εκατόμβες των πνιγμένων στα νερά του Αιγαίου. Οι τραγωδίες διαδέχονται η μία την άλλη και οι παραλίες στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και στις απέναντι ακτές κάθε τόσο γεμίζουν με πτώματα που ξεβράζει η θάλασσα.
Προφανώς, οι γερμανικές - ευρωπαϊκές εντολές δεν αφορούσαν μόνο τον Έβρο, αλλά το σύνολο των ελληνοτουρκικών συνόρων. Γι’ αυτό, επειδή στη θάλασσα δεν μπαίνει σύρμα, τα δίχτυα δεν πιάνουν ανθρώπους και οι νάρκες (ακόμη) θεωρούνται απάνθρωπες, οι εντολές μετακυλίστηκαν προς το Λιμενικό υπό τη γενική καθοδήγηση, σύμπραξη και εποπτεία της θρυλικής Frontex.
Οι θαλάσσιες περιπολίες, πλέον, ανέλαβαν τον ρόλο τής πάση θυσία αποτροπής άφιξης πλωτών μέσων στα ελληνικά νησιά ή (ακόμη πιο ακραία) της επαναπροώθησης των σκαφών αυτών στα τούρκικα παράλια, όταν αυτά εντοπίζονταν τελικά μόνο όταν ήδη είχαν φτάσει στα ύδατά μας ή ακόμη και στο έδαφος. Η μέθοδος αυτή, όπως όλα δείχνουν, ακολουθήθηκε στο Φαρμακονήσι, με την τραγωδία που ακολούθησε, με 9 παιδιά και 3 γυναίκες να έχουν χαθεί στα νερά του Αιγαίου.
«Ήμασταν 10 Σύροι σε μια βάρκα με κατεύθυνση τη Σάμο. Είχαμε σχεδόν φτάσει όταν ξαφνικά ένα πολύ γρήγορο σκάφος με άντρες ντυμένους στα μαύρα έφτασε. Μας πλησίασαν και άρχισαν σιγά - σιγά να μας σπρώχνουν τρακάροντας τη βάρκα μας, μέχρι που φτάσαμε πίσω στην ακτή της Τουρκίας. Ήμασταν φοβισμένοι γιατί επιπλέον σε εκείνο το σημείο υπήρχαν βράχοι μέσα στη θάλασσα. Μας άφησαν κυριολεκτικά στην ακτή, στην τουρκική πλευρά. Πηδήξαμε από τη βάρκα και περπατήσαμε...».
Η μαρτυρία ανήκει στον Σύρο πρόσφυγα Κ.Α. και περιγράφει όσα ο ίδιος κι άλλοι 9 ομοεθνείς του έζησαν στις 27 του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Δεκάδες ανάλογες, και πιο δραματικές, μαρτυρίες έχει καταγράψει η διεθνής οργάνωση Pro Asyl συντάσσοντας μια έκθεση - καταπέλτη, σύμφωνα με την οποία είναι σχεδόν καθημερινότητα στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα τέτοιου τύπου «ναυμαχίες».
Στην έκθεση της οργάνωσης, την οποία παρουσίασαν τον περασμένο Νοέμβριο ο Γερμανός διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Pro Asyl Καρλ Κοπ και ο γ.γ. του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και τους Εξόριστους (ECRE) Μίκαελ Ντίντρινγκ, έχει συμπεριληφθεί μόνο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από τον μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων που ελήφθησαν από πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι είτε παρέμεναν ακόμη σε τούρκικο έδαφος είτε δι’ άλλης οδού είχαν καταφέρει με νέα προσπάθεια να βρεθούν σε δυτικοευρωπαϊκή χώρα.
Από τη Σάμο, στις 22 Αυγούστου, άρχισε άλλη μια «άτυπη επαναπροώθηση», όπως την περιγράφει ο 35χρονος Α.Σ. από τη Συρία:
«Ήμασταν 50 άτομα από τη Συρία και την Ερυθραία, ανάμεσά μας 4 παιδιά και 7 γυναίκες. Γύρω στις 10 το πρωί ήμασταν κοντά στο νησί. Λίγα μέτρα μακριά από την ακτή μάς έφτασε η ελληνική Ακτοφυλακή και μας συνέλαβαν. Ήταν ένα μεγάλο σκάφος με περίπου 10 αστυνομικούς πάνω στο πλοίο. Μας είπαν να σταματήσουμε, να σηκώσουμε τα χέρια και να μην κουνηθούμε. Φώναξαν κι ένα δεύτερο σκάφος, ένα μικρότερο γύρω στα 15 μέτρα μήκος.
Όσοι ήταν στο δεύτερο σκάφος είχαν τα πρόσωπά τους καλυμμένα με φουλ φέις. Ο αριθμός του σκάφους ήταν 84030. Με προτεταμένα όπλα μάς είπαν να ανεβούμε στο πλοίο ένας - ένας. Μας ανάγκασαν να καθίσουμε κάτω στο μεγάλο πλοίο. Στους περισσότερους πήραν πράγματα και κινητά και τα πέταξαν στη θάλασσα. Πήραν τα πάντα, ακόμη και τη μηχανή του σκάφους. Μας μετέφεραν σε μια ακτή. Κάποιος από εμάς τηλεφώνησε στον τουρκικό αριθμό έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία. “Οι Έλληνες μας άφησαν εδώ” είπε και η τουρκική Ακτοφυλακή ήρθε και μας πήρε από την ακτή».
Στις 12 Σεπτεμβρίου μια ομάδα 12 προσφύγων από τη Συρία, ανάμεσά τους και τρεις ηλικιωμένες γυναίκες, έφτασαν στη Χίο. Τρεις απ’ αυτούς περιγράφουν το τι ακολούθησε.
◆ Αν.Κ.Ν., 28 ετών: «Ξέραμε ότι φτάσαμε στη Χίο από το κινητό μας με τον χάρτη της Google. Ήμασταν σε μια περιοχή με εγκαταλειμμένα κτήρια βιοτεχνιών. Οι λιμενικοί ήξεραν ότι είχαμε φτάσει και μας έψαχναν. Κρυφτήκαμε για κάποιες ώρες και μετά περπατήσαμε ώσπου φτάσαμε σε έναν μεγάλο δρόμο και μας συνέλαβαν. Μας φώναζαν, μας ρωτούσαν από πού είμαστε. Τους είπαμε από τη Συρία και ότι φύγαμε από τη χώρα μας για να μην πεθάνουμε και ήρθαμε σε σας ζητώντας προστασία».
◆ Φ.Κ.Ν., 65 ετών: «Οι λιμενικοί μάς είπαν ότι θα μας πήγαιναν σε ένα άλλο νησί κι από εκεί στην Αθήνα. Μίλησαν με κάποιον στο τηλέφωνο. Μας πήραν πίσω στην παραλία όπου βγήκαμε και έφεραν ένα μεγάλο σκάφος. Φόραγαν μάσκες και είχαν όπλα. Μας είπαν να μπούμε στο σκάφος τους, αλλά δεν θέλαμε».
◆ Αρ.Κ.Ν., 42 ετών: «Έβαλαν τα πιστόλια τους στα κεφάλια μας και διά της βίας μας έβαλαν μέσα στο πλοίο. Μας είπαν να κλείσουμε τα κινητά μας. Μας πήγαν μεσοπέλαγα. Είχαν μαζί τους μια λέμβο που όμως η μηχανή της δεν δούλεψε. Μας πέταξαν μέσα στη λέμβο και έφυγαν».

Το... Φαρμακονήσι του Αυγούστου
Συνθήκες που παραπέμπουν στην πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι περιγράφουν δύο Σύροι, καταθέτοντας στην οργάνωση Pro Asyl για την περιπέτεια που έζησαν στο ακριτικό νησί στις 17 του περασμένου Αυγούστου.
«Ήμασταν 5 άτομα, όλοι Σύροι. Φτάσαμε ξημερώματα, ήταν ένα μικρό στρατόπεδο, πρόβατα και στρατιώτες. Ακούσαμε τα πρόβατα και νομίζαμε ότι ήμασταν σε χωριό. Είδαμε την ελληνική σημαία και νομίζαμε ότι ήταν κάποια πόλη και θα μας σέβονταν. Ήταν ένας “στρατιώτης” που μας ερεύνησε. Μας κλότσησε, μας έριξε κάτω. Στην αρχή ήταν μόνος του, μετά ήρθε κάποιος άλλος στρατιώτης που δεν μας χτύπησε. Μας πήραν όλα μας τα πράγματα, μας διέταξαν να μείνουμε με τα χέρια ψηλά και μας έκαναν σωματικό έλεγχο, έψαξαν μέχρι και τα στριφώματα των ρούχων μας. Μας έκλεισαν σ’ ένα μικρό δωμάτιο.
Μείναμε στο νησί τρεις μέρες. Την τρίτη ημέρα γύρω στις 11 το βράδυ μας πήγαν με αυτοκίνητο πίσω στην παραλία. Μείναμε από τις 11 μέχρι τις 5 το πρωί με τα χέρια πίσω από την πλάτη. Πέντε στρατιώτες μάς φύλαγαν και πέντε άνδρες ήταν σε ένα σκάφος. Μας ανάγκασαν να μπούμε στο σκάφος δεμένοι. Δύο από τους λιμενικούς φόραγαν μαύρα ρούχα και οι άλλοι στρατιωτικές στολές.
Με το σκάφος του λιμενικού κάναμε έναν γύρο του νησιού. Μετά μας έβαλαν σε δύο μικρές λέμβους δεμένες η μία με την άλλη και ένας στρατιώτης τις κρατούσε αρχικά με ένα σκοινί. Ανέπτυξαν ταχύτητα και μετά έκοψαν πάλι. Δημιουργώντας έτσι συνεχώς κύματα μας έσπρωχναν πίσω στην Τουρκία. Η λέμβος, που είχε τα τρία άτομα, άρχισε να βουλιάζει. Είδαμε τα φώτα ενός μεγάλου πλοίου που ήταν της τουρκικής Ακτοφυλακής. Μας μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο και μας φωτογράφισαν. Ήμασταν ξυπόλυτοι και τα ρούχα μας τα είχαν πάρει οι Έλληνες».
Ανάλογο περιστατικό, αφού οι πρόσφυγες είχαν φτάσει ήδη στη Χίο, περιγράφεται από τους παθόντες ότι συνέβη στις 27 Αυγούστου.
«11 το βράδυ φύγαμε από την Τουρκία 4 Σύροι και 2 Σουδανοί. Φτάσαμε στη Χίο έπειτα από 3-4 ώρες, αφού το τσεκάραμε στον χάρτη της Google. Εγώ άρχισα να τρέχω προς τα βουνά. Τρεις στρατιώτες αρχικά συνέλαβαν 3 από μας, μαζί και τον αδελφό μου, στο τέλος μας έπιασαν όλους και μας είπαν να μας στείλουν σε ένα άλλο νησί. Μας γύρισαν πίσω στη βάρκα με την οποία είχαμε φτάσει, μας υποχρέωσαν να μπούμε μέσα. Ένας από εμάς την τρύπησε για να μην μπορέσουν έτσι να μας στείλουν πίσω.
Η λέμβος άρχισε να βουλιάζει, έπεσα στο νερό, δεν ήξερα να κολυμπώ και δεν είχα σωσίβιο. Κουνούσα χέρια πόδια, με άρπαξε ένας στρατιώτης από το κεφάλι και με βούλιαζε. Με έσπρωξε στους υπόλοιπους που φορούσαν σωσίβια και κρατιούνταν από τη βάρκα. Κρατήθηκα από κάποιου άλλου το σωσίβιο. Τελικά πήραν εμένα κι άλλον έναν μέσα στο σκάφος του Λιμενικού, οι άλλοι 4 συνέχισαν να κρατιούνται από τη βάρκα, καθώς την τραβούσαν από το μεγάλο σκάφος.
Οι Έλληνες λιμενικοί επισκεύασαν τη λέμβο μας που είχε ένα μικρό κόψιμο. Είδαμε τρία μικρά ακατοίκητα νησιά. Όταν το πλοίο του Λιμενικού πλησίασε εκεί, μας έβαλαν στο φουσκωτό μας που είχαν επισκευάσει και μας άφησαν με ένα κουπί και βγήκαμε στην ακτή. Το Λιμενικό έφυγε. Ήταν 6-7 το πρωί. Ένα τουρκικό ελικόπτερο πέταξε από πάνω μας και μετά ήρθε η τουρκική Ακτοφυλακή. Μας πήγαν στο νοσοκομείο».

Ένας τραγικός απολογισμός
ΠΝΙΓΜΟΙ στο Αιγαίο (Ιούνιος 2012 - Σεπτέμβριος 2013) σε περιστατικά που καταγράφηκαν στα ΜΜΕ (ελληνικά και τούρκικα).
◆ 9.6.12, Σμύρνη: 61 νεκροί (ανάμεσά τους 31 παιδιά)
◆ 14.12.12, Λέσβος: 21 νεκροί και 6 αγνοούμενοι
◆ 13.1.13, Χίος: 3 νεκροί
◆ 17.3.13, Λέσβος: 8 νεκροί (ανάμεσά τους 3 παιδιά και μία έγκυος)
◆ 15.5.13, Λέρος: 1 νεκρό κορίτσι 6 ετών
◆ 6.6.13, Χαλκίς (Τουρκία): 1 νεκρός, 5 αγνοούμενοι
◆ 21.7.13, Σάμος: Μια μητέρα και δύο παιδιά από τη Συρία πεθαίνουν κατά την άφιξη
◆ 25.7.13, Κως - Αλικαρνασσός (Τουρκία): 13 αγνοούμενοι (ανάμεσά τους 5 παιδιά και 1 έγκυος)
◆ 26.7.13, Οινούσσες: 1 νεκρός
◆ 31.7.13, Τσανάκαλε (Τουρκία):24 νεκροί
◆ 2.9.13, Αλτίνοβα (Τουρκία): 8 αγνοούμενοι έπειτα από έκρηξη στη λέμβο
◆ 15.11.13, ανοιχτά της Παλαίρου: 12 Σύροι νεκροί (ανάμεσά τους 4 μικρά παιδιά)
◆ 2.12.13, Μπαλίκεσιρ - Λέσβος: 6 Σύριοι κι ένα μωρό νεκροί
 
Η τραγωδία στο Φαρμακονήσι και οι ταρζανιές του Βαρβιτσιώτη
Διεθνή σάλο συνεχίζει να προκαλεί η τραγωδία στο Φαρμακονήσι, αλλά και οι τουλάχιστον ατυχείς κυβερνητικοί χειρισμοί στην υπόθεση, προεξάρχοντος του υπ. Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος αντί οποιασδήποτε άλλης κίνησης, επέλεξε να επιτεθεί στον επίτροπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς (αναφέρθηκε ευθέως σε αποτυχημένη προσπάθεια μαζικής απέλασης), κατηγορώντας τον ως... υποχείριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει με επιστολή του προς τους Ρομπάι, Μπαρόζο και Σουλτς τη σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. το συντομότερο, προκειμένου να αναθεωρηθεί ο κανονισμός της Ε.Ε. («Δουβλίνο 2») για το μεταναστευτικό. «Καμία δύναμη Frontex και κανένας φράχτης δεν μπορεί να σταματήσει ένα φαινόμενο το οποίο έχει ως βάση την κρίση που επικρατεί στις χώρες απ’ όπου φεύγουν αυτοί οι άνθρωποι. Ούτε θα το καταφέρουμε αυτό υιοθετώντας στον Νότο, κάτω από την πίεση των χωρών του Βορρά της Ε.Ε., όλο και πιο καταπιεστικές πολιτικές απέναντι στους μετανάστες» τονίζει στην επιστολή του ο Α. Τσίπρας.
Με πρωτοβουλία εν τω μεταξύ των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Δ. Παπαδημούλη, Γ. Δραγασάκη, Ρένας Δούρου) που μετέχουν στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (UEL) καθώς και βουλευτές από ένα ευρύ πολιτικό και εθνικό φάσμα ζητούν να διεξαχθεί άμεσα έρευνα με πρωτοβουλία και ευθύνη του Συμβουλίου της Ευρώπης για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι και την πρόσφατη στη Λαμπεντούζα. Από την πλευρά τους οι Οικολόγοι Πράσινοι ετοιμάζονται να κινηθούν δικαστικά καταθέτοντας τις επόμενες ημέρες μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών της τραγωδίας στο Φαρμακονήσι. Με τη λογική ότι οι ένστολοι δεν λειτουργούν ούτε δρουν εξαιτίας προσωπικής στάσης, οι Οικολόγοι Πράσινοι, επικεντρώνονται στις ευθύνες των πολιτικών προϊσταμένων και της ιεραρχίας, που με τις δηλώσεις και τις εντολές τους ενθαρρύνουν τους ένστολους να αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες με τον πιο απάνθρωπο τρόπο και να οργανώνουν παράνομες επαναπροωθήσεις.

Πηγή: topontiki.gr