Το ανώτατο αμερικανικό δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών (Άρειος Πάγος), πήρε το μέρος της εταιρείας Samsung χθες σε μια μεγάλη διαμάχη πατέντας "έξυπνων κινητών" (smartphones) με την Apple, απορρίπτοντας την απόφαση εφετείου που υποχρέωνε την νοτιοκορεάτικη εταιρεία να πληρώσει πρόστιμο 399 εκατομμυρίων δολαρίων (372 εκατ. ευρώ) στον αμερικανικό της ανταγωνιστή για την αντιγραφή του βασικού σχεδίου των iPhone.

Η απόφαση, η οποία βγήκε με πλήρη ομοφωνία και γράφηκε από την δικαστή Σόνια Σοτομαγιόρ, υποστηρίζει ότι αυτός που παραβιάζει μια πατέντα δεν χρειάζεται πάντα να παραδίδει όλα του τα κέρδη από τις πωλήσεις των προϊόντων που έχουν κατασκευαστεί με τα κλεμμένα σχέδια, εάν τα σχέδια αυτά αφορούν μόνο συγκεκριμένα εξαρτήματα (δηλαδή την εμφάνιση), και όχι όλη τη συσκευή.

Οι δικαστές έστειλαν την υπόθεση πίσω στο ανώτατο εφετείο για ομοσπονδιακές υποθέσεις στην Ουάσιγκτον για να αποφανθεί πόσα χρωστάει τελικά η Samsung. Δεν υπέδειξαν ωστόσο στα δικαστήρια πώς να χειριστούν παρόμοιες υποθέσεις στο μέλλον.

Ο εκπρόσωπος της Apple Τζος Ρόσενστοκ είπε σε δήλωσή του ότι η αμερικανική εταιρεία παραμένει "αισιόδοξη ότι τα κατώτερα δικαστήρια θα στείλουν ξανά ένα ισχυρό μήνυμα ότι το να κλέβεις δεν είναι σωστό".

Η Samsung είπε στο πρακτορείο Reuters σε γραπτή δήλωση ότι η απόφαση αποτελεί "νίκη για την Samsung και όλους όσους προωθούν την δημιουργικότητα, την καινοτομία και τον δίκαιο ανταγωνισμό στην αγορά".

Μετά από μια απόφαση του 2012 υπέρ της Apple, επιδικάστηκαν αρχικά στη Samsung πρόστιμα συνόλου 930 εκατομμυρίων δολαρίων (867 εκατ. ευρώ) - που αργότερα μειώθηκαν κατά 383 εκατομμύρια (357 εκατ. ευρώ) - για παραβίαση των πατεντών της Apple που αφορούσαν το iPhone, και διότι αντέγραψε την χαρακτηριστική εμφάνισή του όταν δημιούργησε το τηλέφωνο Galaxy και άλλες ανταγωνιστικές συσκευές.

Τον Δεκέμβριο 2015, η Samsung πλήρωσε την αντίζηλό της που εδρεύει στο Κουπερτίνο της Καλιφόρνιας 548 εκατομμύρια δολάρια (511 εκατ. ευρώ). Η Samsung ωστόσο παρέπεμψε την υπόθεση στον Άρειο Πάγο, δηλώνοντας ότι δεν θα έπρεπε να πληρώσει από το συνολικό αυτό ποσό τα 399 εκατομμύρια δολάρια επειδή αντέγραψε τα πατενταρισμένα σχέδια των στρογγυλοποιημένων γωνιών της πρόσοψης του iPhone, του πλαισίου του και την παράταξη των προγραμμάτων και εφαρμογών σε χρωματιστά εικονίδια (και τίποτα άλλο).

Με τα προϊόντα που χρησιμοποιούν την εμφάνιση του iPhone, η Samsung κατέλαβε την πρώτη θέση στις εταιρείες κατασκευών έξυπνων τηλεφώνων.

Η χθεσινή απόφαση ακολούθησε μια σκληρή νομική μάχη μεταξύ των δύο παγκόσμια κορυφαίων εταιρειών κατασκευής smartphone που ξεκίνησε το 2011 όταν η Apple μήνυσε την Samsung για παραβίαση πατεντών και κατατεθέντων σημάτων. Ήταν μια από τις πιό στενά παρακουλουθούμενες υποθέσεις πατέντας που έχουν βρεθεί ενώπιον του αμερικανικού Άρειου Πάγου τα τελευταία χρόνια.

Η νομική μάχη εστιάστηκε στο εάν ο όρος "αντικείμενο κατασκευής", στον οποίο βασίζεται μια νομική υπόθεση για να υπολογιστούν τα πρόστιμα παραβίασης πατέντας στο αμερικανικό δίκαιο, θα έπρεπε να ερμηνευτεί ως ολοκληρωμένο αντικείμενο στο σύνολό του, ή ως τμήμα ενός σύνθετου αντικειμένου.

Στα έγγραφα της υπόθεσης, η Samsung, η Apple και η αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησαν ότι ο όρος μπορούσε να περιγράψει ένα τμήμα ή εξάρτημα.

Η Apple όμως κάλεσε τον Άρειο Πάγο να επιβεβαιώσει την απόφαση του εφετείου διότι η Samsung δεν προέβαλλε καμία απόδειξη ότι το αντικείμενο κατασκευής στην περίπτωση αυτή ήταν κάτι λιγότερο από το συνολικό smartphone που πωλείται στους καταναλωτές. Η Samsung, από την άλλη πλευρά, διατείνονταν ότι δεν χρειάζεται να παρουσιάσει τέτοια απόδειξη.

Η δικαστής του Αρείου Πάγου Σοτομαγιόρ, υπογράφοντας τη γνώμη για το ομόφωνο δικαστήριο, είπε ότι ο νόμος είναι ξεκάθαρος. Ο όρος "αντικείμενο κατασκευής είναι αρκετά ευρύς ώστε να περιλαμβάνει και το αντικείμενο που πωλείται στον καταναλωτή καθώς και το τμήμα του αντικειμένου αυτού", έγραψε.

Οι δικαστές ωστόσο αρνήθηκαν να δημιουργήσουν παρουσιάσουν συγκεκριμένες προδιαγραφές για τα κατώτα δικαστήρια ώστε να μπορούν να διακρίνουν ποιό τμήμα ενός προϊόντος αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, κάτι το οποίο θα δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην περίπτωση των προϊόντων υψηλής τεχνολογίας

Στα έγγραφα του δικαστηρίου, η Apple δήλωσε ότι η επιτυχία του iPhone είχε άμεση σχέση με την καινοτόμα εμφάνιση, τα οποία υιοθέτησαν άλλοι κατασκευαστές στα δικά τους προϊόντα. Η Samsung συγκεκριμένα πήρε μια εσκεμμένη απόφαση να αντιγράψει την εμφάνιση του iPhone και πολλά χαρακτηριστικά του λογισμικού διασύνδεσης (interface), είπε η Apple.

Από την πλευρά της, η Samsung δήλωσε ότι δεν θα πρέπει να παραδώσει το σύνολο των κερδών της στην αντίζηλό της εταιρεία, καθώς τα στοιχεία της εμφάνισης συνεισέφεραν κατά πολύ λίγο στο σύνθετο προϊόν με τα χιλιάδες πατενταρισμένα χαρακτηριστικά.

Οι διαμάχες για πατέντες εμφάνισης φτάνουν στον αμερικανικό Άρειο Πάγο πολύ σπάνια - η τελευταία, μάλιστα, ήταν πριν από 120 χρόνια.

Thetoc.gr

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθ. 7/2016 απόφασή της, έκρινε ότι είναι συνταγματικό και σύμφωνο με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), το πρώτο χαράτσι (έκτακτο ειδικό τέλους ηλεκτροδοτημένων δομημένων επιφανειών), το οποίο εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Από τα 22 μέλη της Ολομέλειας μειοψήφησαν μόνο η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου και η αρεοπαγίτης Μαρία Χυτήρογλου.

Υπενθυμίζεται, ότι η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, καθώς το Δ΄ Τμήμα του ίδιου δικαστηρίου με πλειοψηφία 3 υπέρ και 2 κατά τάχθηκε υπέρ της αντισυνταγματικότητας του χαρατσιού και λόγω της διαφοράς μίας ψήφου παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια για οριστική κρίση.

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθ. 7/2016 απόφασή της, έκρινε ότι το χαράτσι είναι φόρος με προσωρινό χαρακτήρα και επιβλήθηκε για σοβαρούς δημοσιονομικούς λόγους (έλλειμμα) και για το λόγο αυτό κρίθηκε ότι είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα και ειδικά με τα άρθρα, 4 που επιβάλλει την ισότητα μεταξύ των πολιτών, 5 που επιβάλλει την οικονομική ελευθερία, 17 που προβλέπει την προστασία της ιδιοκτησίας, 20 που προστατεύει το δικαίωμα των πολιτών να προσφεύγουν στα δικαστήρια, 25 περί κράτους δικαίου και 78 που προβλέπει ότι φόρος εισπράττεται μόνο εφόσον προβλέπεται από νόμο, όπως επίσης είναι σύμφωνο την ΕΣΔΑ.

Ακόμα, στο θέμα αν μπορεί να γίνεται η είσπραξή του μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, η πλειοψηφία των αρεοπαγιτών έκρινε ότι είναι δυνατή, ενώ 4 μέλη του δικαστηρίου είπαν «όχι».

enikos.gr

Αλλάζει άρδην ο χάρτης των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, με δύο αποφάσεις-βόμβα του Αρείου Πάγου που ανατρέπουν πολλά από τα έως σήμερα νομικά κεκτημένα των ιδιωτικών υπαλλήλων.

Πλέον η ζυγαριά της Δικαιοσύνης γέρνει επικίνδυνα κατά των εργαζομένων, καθώς η σχετική νομολογία των δικαστηρίων που μέχρι τώρα τους προστάτευε σε περιπτώσεις εργατικών ατυχημάτων, σκληραίνει επικίνδυνα με τη βούλα του Αρείου Πάγου.

Και αυτό γιατί για πρώτη φορά με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ανοίγει ο δρόμος ώστε οι εργοδότες να διεκδικούν πλήρη αποζημίωση από τους εργαζομένους τους για ζημιές που μπορεί να λάβουν χώρα εν ώρα εργασίας. Παράλληλα, με άλλη δικαστική απόφαση του Αρείου Πάγου αναγνωρίζεται υψηλό ποσοστό συνυπαιτιότητας σε εργαζόμενο ο οποίος έχασε τη ζωή του και πάλι εν ώρα εργασίας, για τον θάνατό του! Οι δύο αποφάσεις προκαλούν ήδη τον σφοδρό αντίλογο καταξιωμένων νομικών, οι οποίοι με δημόσιες τοποθετήσεις τους τις χαρακτηρίζουν βαθιά αντεργατικές, αντικοινωνικές και αντίθετες με το αίσθημα δικαίου.

Ειδικότερα, η πρώτη απόφαση που εκδόθηκε από τον Αρειο Πάγο αφορά σε ατύχημα που είχε λάβει χώρα στην Ιταλία το καλοκαίρι του 2011 όταν οδηγός μεγάλης νταλίκας που μετέφερε (σε ψυγείο) γαλακτοκομικά προϊόντα, έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, με αποτέλεσμα αυτό να εκτραπεί της πορείας του και να προσκρούσει στο στηθαίο ασφαλείας του αυτοκινητοδρόμου. Το όχημα, ιδιοκτησίας ελληνικής εταιρείας, κινούνταν με ταχύτητα 90 χιλιομέτρων την ώρα στο εθνικό δίκτυο Μπολόνιας - Ανγκόνας. Από τη σύγκρουση το μεγαλύτερο μέρος της νταλίκας καταστράφηκε όπως και το φορτίο που μετέφερε, ενώ την τελευταία στιγμή ο οδηγός της κατάφερε να βγει από το φλεγόμενο όχημα και να σωθεί.

Η υπόθεση έφτασε στα αστικά δικαστήρια αλλά και στον Αρειο Πάγο, ο οποίος, υιοθετώντας πλήρως τη σχετική απόφαση που είχε λάβει προηγουμένως το Εφετείο, έκρινε ότι ο οδηγός της νταλίκας δεν εκτέλεσε την εργασία του με επιμέλεια ως όφειλε και γι’ αυτό ευθύνεται για τη ζημιά που προκάλεσε στον εργοδότη του, δηλαδή την καταστροφή του οχήματος αλλά και του εμπορεύματος. Το ποσοστό δε συνυπαιτιότητάς του στο ατύχημα είναι 99% και ως εκ τούτου ο εργοδότης μπορεί να αξιώσει αποζημίωση από τον υπάλληλό του.

Ο Αρειος Πάγος και συγκεκριμένα το Β2 Τμήμα του που εξέδωσε την απόφαση στηρίζει την κρίση του αυτή στο εξής σκεπτικό: «Υπαίτιος του ατυχήματος και των συνεπειών που προκλήθηκαν από αυτό είναι ο οδηγός του οχήματος, καθόσον αυτός παρότι έμπειρος και ικανός ασχολούμενος επαγγελματικά με την οδήγηση φορτηγών, επέδειξε αμέλεια κατά την εκτέλεση ελιγμού προς τα αριστερά και δεν συγκράτησε το όχημα που οδηγούσε, κατά τρόπο ώστε αυτό να παραμείνει κινούμενο εντός της αριστερής λωρίδας κυκλοφορίας, αλλά έχασε τον έλεγχο αυτού, τον οποίο δεν ανέκτησε, με τις περαιτέρω συνέπειες...».

Η μειοψηφία

Κατά πλειοψηφία οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί απέρριψαν τον ισχυρισμό του οδηγού ότι ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη και ότι η ζημιά πρέπει να βαρύνει τον εργοδότη του και όχι τον ίδιο «ως εμπίπτουσα στη σφαίρα του επιχειρηματικού κινδύνου». Παράλληλα, οι αρεοπαγίτες απέρριψαν και το βασικό επιχείρημα του οδηγού ότι τα λάστιχα που είχαν τοποθετηθεί στην νταλίκα ήταν προβληματικά εξαρχής και εξ αυτού του λόγου έχασε τον έλεγχο του οχήματός του.

Αντίθετα, ένα μέλος του δικαστηρίου που μειοψήφησε εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη συνυπαιτιότητα του εργαζομένου σε εργατικό ατύχημα με το εξής σκεπτικό: «Ο εργοδότης με την αντιπαροχή του αμείβει την εργασία και όχι την ανάληψη κινδύνου. Ο μισθός που λαμβάνει ο εργαζόμενος δεν αντισταθμίζει τους κινδύνους ζημιών στους οποίους αυτός εκτίθεται κατά την εκτέλεση της εργασίας του, μέσα σε συνθήκες ή καταστάσεις πίεσης τις οποίες αποκλειστικά διαμορφώνει και επηρεάζει ο εργοδότης. Ακόμη και για τον πιο επιμελή και ευσυνείδητο εργαζόμενο ενδέχεται να καταστεί αναπόφευκτη μια στιγμιαία χαλάρωση της προσοχής με εντελώς δυσανάλογες συνέπειες».

Συνυπαίτιος για τον θάνατό του!

Η δεύτερη υπόθεση που απασχόλησε τον Αρειο Πάγο ήταν ιδιαίτερα σοβαρή, καθώς εν ώρα εργασίας έχασε τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος, οδηγός βυτιοφόρου. Το τραγικό συμβάν έλαβε χώρα ενώ ο 41χρονος οδηγός εκτελούσε δρομολόγιο από το Ζάκρο Καρδίτσας στον Ταύρο Αττικής μεταφέροντας γάλα. Το όχημά του εξετράπη της πορείας του και έπεσε σε γκρεμό με αποτέλεσμα ο οδηγός του, που μόλις είχε προσληφθεί στη συγκεκριμένη εταιρεία με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, να βρει ακαριαία τραγικό θάνατο αφού το τεράστιο όχημα τον καταπλάκωσε.

Οι γονείς του 41χρονου και τα αδέλφια του προσέφυγαν στα αστικά δικαστήρια διεκδικώντας αποζημίωση για ψυχική οδύνη υποστηρίζοντας ότι ο θάνατος του γιου και αδελφού τους οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη. Και αυτό διότι, όπως υποστήριξαν στο δικαστήριο, η εργοδότρια εταιρεία τον ανάγκαζε να εκτελεί συνεχή δρομολόγια πέραν του νόμιμου ωραρίου εργασίας του, επί οκτώ ώρες κάθε ημέρα και χωρίς ξεκούραση. Μάλιστα, όπως υποστήριξαν οι συγγενείς του, ο 41χρονος, φοβούμενος μη χάσει τη δουλειά του, εργάζονταν νυχθημερόν αδιαμαρτύρητα.

Από την πλευρά τoυς οι νομικοί παραστάτες της εργοδότριας εταιρείας προέβαλλαν στο δικαστήριο ως βασικό επιχείρημα ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το δυστύχημα έφερε και ο 41χρονος οδηγός, καθώς, όπως υποστήριξαν, κατά το μοιραίο δρομολόγιο δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, κάτι που ενδεχομένως και να του έσωζε τη ζωή. Η παράλειψη αυτή, σύμφωνα με τον ισχυρισμό που προέβαλε η εργοδότρια εταιρεία, θεμελιώνει συνυπαιτιότητα του θανόντος κατά 40% στην πρόσκληση του δυστυχήματος και η τυχόν αποζημίωση που θα επιδικάσει το δικαστήριο στους συγγενείς του θα πρέπει να είναι σε άμεση συνάφεια με το γεγονός αυτό.

Εξετάζοντας τα στοιχεία του φακέλου της τραγικής αυτής υπόθεσης -ανάμεσά τους και εξετάσεις που δεν ανίχνευσαν στο αίμα του θανόντος οινόπνευμα ή άλλες ουσίες- οι εφέτες έκαναν εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό της οικογένειας του 41χρονου. Αφενός έκριναν ότι η εργοδότρια εταιρεία ευθύνεται μόνο κατά ποσοστό 60% για το τραγικό δυστύχημα (συνυπαιτιότητα) επειδή ανάγκαζε τον υπάλληλό της να εργάζεται κατά παράβαση του ωραρίου εργασίας και αφετέρου απεφάνθησαν ότι υπάρχει και ευθύνη σε ποσοστό 40% του άτυχου 41χρονου. Και αυτό επειδή δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας όπως ήταν υποχρέωσή του, με αποτέλεσμα να συμβάλει στο δυστύχημα και στον θάνατό του! Ετσι, με βάση την απόφαση του Εφετείου η εργοδότρια εταιρεία ευθύνεται σε αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν οι συγγενείς του άτυχου οδηγού κατά 60% και μέχρι εκεί οφείλουν να αποζημιώσουν την οικογένειά του.

Καμία ευθύνη, ήταν ξεκούραστος

Ωστόσο, εντελώς διαφορετική ήταν η κρίση του Αρείου Πάγου, ο οποίος ανέτρεψε άρδην την εφετειακή απόφαση, εντοπίζοντας κενά και αντιφάσεις στην αιτιολόγησή της. Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, το Εφετείο δεν παρέθεσε στην απόφασή του «τα πραγματικά περιστατικά που να δικαιολογούν την κόπωση του θανόντος και την εξασθένηση των δυνάμεων των αντανακλαστικών του».

Κατά το Ανώτατο Δικαστήριο, ο άτυχος 41χρονος πράγματι εργάστηκε καθ’ υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου εργασίας του, ωστόσο μόνο κατά 3,5 ώρες και κατά την ημέρα που έλαβε χώρα το τραγικό συμβάν! Αυτό, όμως, σύμφωνα με την αρεοπαγίτικη απόφαση -«δεν επάγεται, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, λόγω και της ολιγόωρης απασχόλησης του θανόντος κατά τις δύο προηγούμενες ημέρες του δυστυχήματος αλλά και της μη απασχόλησής του τέσσερις ημέρες πριν τον θάνατό του, τέτοιο αποτέλεσμα», δηλαδή την πρόκληση του δυστυχήματος!

Με το σκεπτικό αυτό ο Αρειος Πάγος ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο Εφετείο και παράλληλα οι συγγενείς του άτυχου άνδρα έχασαν κάθε ελπίδα να δικαιωθούν σε αστικό επίπεδο για την απώλεια που βιώνουν.

Πηγή: protothema.gr