Η... μαραθώνια επέμβαση κράτησε 26 ώρες και χρειάστηκαν 100 χειρούργοι για να αντικαταστήσουν τα αυτιά, το πηγούνι, τα μάγουλα, τη μύτη και τα βλέφαρα του με αυτά του δότηΓ

ια ένα ιστορικό επίτευγμα κάνει λόγο, ένας από τους γιατρούς που ανέλαβε την ολική μεταμόσχευση προσώπου του 41χρονου Patrick Hardison ο οποίος έκαψε το πρόσωπό του στην προσπάθειά του να σώσει μία γυναίκα μέσα από το σπίτι της που είχε τυλιχθεί στις φλόγες. 

Τα εγκαύματα που υπέστη ο 41χρονος ήταν τρίτου βαθμού και  καταστράφηκαν όλοι οι ιστοί του προσώπου του με αποτέλεσμα να μην μπορεί ούτε να ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά του. 

Όπως λέει ο ίδιος: «Ήμουν σχεδόν τυφλός. Μπορούσα να δω μόνο ένα μικρό κομμάτι».

Έτσι η μόνη λύση ήταν η μεταμόσχευση προσώπου. Χρειάστηκε ουσιαστικά ένας χρόνος μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος δότης που θα ήταν συμβατός και να μειωθεί ο κίνδυνος να απορριφθεί από το σώμα του πυροσβέστη ο νέος ιστός. 

Ο Patrick Hardison έκανε τελικά την επέμβαση και το δέρμα του αντικαταστάθηκε με αυτό του άτυχου 26χρονου ποδηλάτη από τη Νέα Υόρκη David Rodebaugh, ο οποίος έχασε τη ζωή του όταν χτύπησε το κεφάλι του καθώς έκανε ποδήλατο μετά από σύγκρουση με πεζό. 

Η... μαραθώνια επέμβαση κράτησε 26 ώρες και χρειάστηκαν 100 χειρούργοι για να αντικαταστήσουν τα αυτιά, το πηγούνι, τα μάγουλα, τη μύτη και τα βλέφαρα του Hardison με αυτά του δότη.

Ο ίδιος θα πρέπει να παίρνει εφ' όρου ζωής ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για να μην απορρίψει το ανοσοποιητικό σύστημά του το ξένο μόσχευμα.

Σε λίγους μήνες θα πρέπει να κάνει μια ακόμη διορθωτική επέμβαση για να αφαιρέσει δέρμα γύρω από τα μάτια και τα χείλη του.


Η πρώτη ολική μεταμόσχευση προσώπου έγινε το 2010 σε έναν Ισπανό αγρότη, στον οποίο είχαν αντικατασταθεί η μύτη και τα χείλη, αλλά όχι τα αυτιά και η κορυφή του κρανίου.



Η πρώτη μερική μεταμόσχευση προσώπου στον κόσμο είχε γίνει το 2005, σε μια Γαλλίδα, της οποίας το πρόσωπο είχε υποστεί μεγάλες ζημιές από ένα σκύλο που την είχε δαγκώσει. 

Από τότε, περισσότερες από 20 μερικές ή ολικές μεταμοσχεύσεις προσώπου έχουν γίνει σε διάφορα μέρη του κόσμου. 



Στην περίπτωση του Χάρντισον σημειώθηκε νέο ρεκόρ, όσον αφορά την έκταση του ιστού που μεταμοσχεύθηκε.

protothema.gr

Οι μη μαγειρεμένες πατάτες πρέπει να αποθηκεύονται σε ένα δροσερό και ξηρό μέρος, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να τις βάζετε στο ψυγείο “για να κρατήσουν περισσότερο”!

Αν το κάνετε αυτό, τότε θα αυξηθεί η ποσότητα ζάχαρης που περιέχουν και ως αποτέλεσμα θα αυξηθούν και τα επίπεδα μιας χημικής ουσίας που ονομάζεται ακρυλαμίδιο, η οποία παράγεται από τα σάκχαρα της πατάτας όταν αυτή μαγειρεύεται (ψητή, τηγανητή, ή στον φούρνο) σε υψηλές θερμοκρασίες.

Τι είναι το ακρυλαμίδιο

Το ακρυλαμίδιο είναι μια χημική ουσία που βρίσκεται στις αμυλώδεις τροφές που έχουν μαγειρευτεί σε υψηλές θερμοκρασίες. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τους επιστήμονες στη Σουηδία το 2002. Το ακρυλαμίδιο προκαλεί καρκίνο στα ζώα και οι ειδικοί πιστεύουν ότι σε αυξημένες ποσότητες θα μπορούσε να βλάψουν σοβαρά την υγεία και των ανθρώπων.

Το ακρυλαμίδιο παράγεται με φυσικό τρόπο

Το ακρυλαμίδιο παράγεται φυσικά, όταν τα αμυλούχα τρόφιμα μαγειρεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες. Έρευνες δείχνουν, ωστόσο, ότι δεν παράγεται ακρυλαμίδιο όταν αυτές οι τροφές μαγειρεύονται με βράσιμο.

Δεν είναι δυνατό να σταματήσει η παραγωγή ακρυλαμιδίου ή να το αφαιρέσετε από τα τρόφιμα, αφότου έχει παραχθεί. Ως εκ τούτου, οι έρευνες επικεντρώνονται στους τρόπους που μπορείτε να το μειώσετε στα τρόφιμα στα οποία παράγεται.

Μαγείρεμα και αποθήκευση για τις πατάτες

-Για να μειώσετε την ποσότητα ακρυλαμιδίου στη διατροφή σας, δείτε μερικές συμβουλές για το πώς να χειρίζεστε τις πατάτες:

-Οι πατάτες πρέπει να διατηρούνται σε δροσερό και ξηρό μέρος, αλλά όχι στο ψυγείο.

-Έρευνα που διεξήγαγε η Υπηρεσία Ασφάλειας Τροφίμων της Αγγλίας έδειξε πως, όταν κάνετε τηγανητές πατάτες, για να περιέχουν λιγότερο ακρυλαμίδιο πρέπει να μην τις αφήνετε να παίρνουν πολύ σκούρο-χρυσαφί χρώμα αλλά να είναι πιο ανοιχτό-κίτρινο το χρώμα τους πριν τις βάλετε στο πιάτο σας.

-Μπορείτε επίσης να μειώσετε τα επίπεδα ακρυλαμιδίου με το να μουλιάζετε τις πατάτες σε νερό για 30 λεπτά πριν τις τηγανίσετε. Αλλά να θυμάστε πάντα να τις στραγγίζετε καλά πριν τις βάλετε σε καυτό λάδι!

-Εάν χρησιμοποιείτε κατεψυγμένες πατάτες, τα επίπεδα ακρυλαμιδίου είναι χαμηλότερα, όταν ακολουθούνται οι οδηγίες μαγειρέματος που αναγράφονται στη συσκευασία.

http://www.nidirect.gov.uk

Η έλλειψη ενέργειας, η τριχόπτωση και το χλωμό δέρμα είναι τα πιο γνωστά και εξόφθαλμα συμπτώματα έλλειψης σιδήρου.

Ωστόσο, μερικές ακόμη παράδοξες μεταβολές μπορούν να μας προειδοποιήσουν ότι έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα σιδήρου στον οργανισμό μας.

Ο σίδηρος είναι ένα πολύτιμο μέταλλο, ο πρωταρχικός ρόλος του οποίου είναι να μεταφέρει οξυγόνο σε κάθε κύτταρο του οργανισμού. Η έλλειψη σιδήρου είναι μία από τις βασικές αιτίες της αναιμίας.

Δείτε μερικά παράδοξα σημάδια που μπορεί να οφείλονται στην έλλειψη σιδήρου.

1. Συχνές λοιμώξεις

Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού, οπότε η έλλειψή του είναι πιθανό να οδηγήσει σε συχνότερα περιστατικά λοίμωξης.

2. Πρησμένη γλώσσα

Η έλλειψη οξυγόνου στα κύτταρα μπορεί να οδηγήσει σε διόγκωση των μυών, με το σύμπτωμα να συνοδεύεται συνήθως από πόνο. Η διόγκωση παρατηρείται σε όλους τους μύες του σώματος, ωστόσο στη γλώσσα το πρήξιμο είναι εμφανέστερο και μπορεί να γίνει πιο εύκολα αντιληπτό.

3. Ανήσυχα πόδια

Ορισμένα άτομα με διαπιστωμένη έλλειψη σιδήρου εκδηλώνουν το λεγόμενο σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, μια διαταραχή που συνεπάγεται τη σχεδόν αδιάκοπη, νευρική κίνηση των κάτω άκρων. Η κινητικότητα των ποδιών συνοδεύεται συχνά από μούδιασμα.

4. Αλλόκοτες λιγούρες

Σπανιότερα, τα άτομα με έλλειψη σιδήρου εκδηλώνουν μια παράξενη διαταραχή που ονομάζεται Pica και συνεπάγεται τη λιγούρα για ουσίες χωρίς καμία διατροφική αξία, από πηλό και χώμα, έως υφάσματα και καθαριστικά.

onmed.gr

Χιλιάδες άνθρωποι εκτιμάται ότι έχουν πέσει εν αγνοία τους «θύματα» μιας λοίμωξης η οποία αναγνωρίζεται πλέον από τους επιστήμονες ως σεξουαλικώς μεταδιδόμενη.

Νέα ερευνητικά δεδομένα που ήρθαν στο φως αποκαλύπτουν ότι η λοίμωξη από το μυκόπλασμα των γεννητικών οργάνων (mycoplasma genitalium - MG), το οποίο αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του '80, είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής επαφής, επομένως κατατάσσεται πλέον στην ευρεία κατηγορία των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, περίπου το 1% του πληθυσμού της Βρετανίας στην ηλικιακή ομάδα 16-44 έχει μολυνθεί από το μυκόπλασμα των γεννητικών οργάνων, με τους περισσότερους εξ αυτών που έχουν μολυνθεί να μην το γνωρίζουν, καθώς η λοίμωξη σπανίως συνοδεύεται από εμφανή συμπτώματα.

Η συχνή αλλαγή ερωτικού συντρόφου (περισσότεροι από 4 ανά έτος), η σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις και η αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες διάγνωσης και περίθαλψης αποτελούν παράγοντες κινδύνου για τη λοίμωξη από το μυκόπλασμα.

Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της λοίμωξης από το μυκόπλασμα παραμένουν άγνωστες, ωστόσο τα διαθέσιμα δεδομένα υποδεικνύουν ότι μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στην ουρήθρα και/ή τον τράχηλο της μήτρας, πυελική φλεγμονώδη νόσο ή και υπογονιμότητα και έκτοπη κύηση στη γυναίκα. Πιθανές ενδείξεις είναι η έκκριση υγρών από τα γεννητικά όργανα, ο πόνος στους όρχεις και η αιμορραγία μετά το σεξ.

«Ωστόσο, πάνω από το 90% των ανδρών και πάνω από το 50% με διαπιστωμένη λοίμωξη από το μυκόπλασμα των γεννητικών οργάνων δεν εκδηλώνουν συμπτώματα», επισημαίνει ο Νάιτζελ Φιλντ, σύμβουλος κλινικός επιδημιολόγος του οργανισμού Public Health England (εκτελεστικό όργανο του Βρετανικού υπουργείου Υγείας), ο οποίος συμμετείχε στη σχετική έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στη Διεθνή Επιθεώρηση Επιδημιολογίας (International Journal of Epidemiology), σύμφωνα με τη βρετανική Guardian.

Η έρευνα βασίστηκε σε στοιχεία από την τρίτη Βρετανική Δημοσκόπηση Σεξουαλικών Τάσεων και Συνηθειών (National Survey of Sexual Attitudes and Lifestyles).

«Όπως ισχύει για όλες τις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις», συμπληρώνει ο Φιλντ, «μέτρα πρόληψης αποτελούν η συστηματική χρήση προφυλακτικού και ο περιορισμός των επικίνδυνων σεξουαλικών συμπεριφορών». onmed