Μπορεί να ακούγεται κυνικό, αλλά υπό μια έννοια... όλα είναι θέμα χρημάτων. Και το Προσφυγικό που γιγαντώνεται, και η κλιματική αλλαγή που χτυπάει κόκκινο, και οι πολεμικές συγκρούσεις που δεν τελειώνουν ποτέ...

Οι προκλήσεις της νέας «εποχής των μεγάλων κρίσεων», όπως χαρακτηρίζει την τρέχουσα περίοδο ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, φέρνουν μαζί τους υπερκόστη (υπέρογκα αλλά και υπερεθνικά) τα οποία πρέπει κάπως να καλυφθούν, αλλά πώς;

Ο υπ. Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, βγήκε και πρότεινε έναν ευρωπαϊκό φόρο στα καύσιμα ως μέσο συγκέντρωσης χρημάτων για την αντιμετώπιση του προσφυγικού. «Εάν οι εθνικοί προϋπολογισμοί ή ο κοινοτικός προϋπολογισμός δεν επαρκούν, τότε ας συμφωνήσουμε παραδείγματος χάρη ότι για κάθε λίτρο βενζίνης θα επιβάλουμε φόρο σε ένα ορισμένο ύψος.
Η επίλυση της προσφυγικής κρίσης δεν πρέπει να αποτύχει λόγω περιορισμένων πόρων», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γερμανός στη «Sueddeutsche Zeitung» του Σαββάτου... προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στην πατρίδα του. Κι όλα αυτά σε μια χώρα όπως η Γερμανία που, εάν θέλει, φυσικά έχει λεφτά, καθώς αποχαιρέτησε το 2015... με πλεόνασμα 12,1 δισ. ευρώ.

Η πρόταση Σόιμπλε μπορεί βέβαια να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως, υπό το πρίσμα των «ευρωπαϊκών συμφραζομένων» («τις συνέπειες δεν θα τις υποστεί μόνο η Γερμανία») αλλά ακόμη και με εσωκομματικούς όρους (ως έμμεση μαχαιριά στην πολιτική κληρονομιά της Μέρκελ), πράγμα που ενδεχομένως σε έναν βαθμό να την αποδυναμώνει. Ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για την αναλόγου περιεχομένου πρόταση που παρουσίασε επισήμως ο ΟΗΕ μόλις την περασμένη Κυριακή

Στο πλαίσιο έκθεσης για την «ανθρωπιστική βοήθεια-χρηματοδότηση» που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, ο ΟΗΕ εμφανίζεται να προτείνει, μεταξύ πολλών άλλων, και έναν παγκόσμιο «ανθρωπιστικό φόρο» ή μάλλον μια σειρά από παγκόσμιους «ανθρωπιστικούς φόρους», ως μέσο για την κάλυψη των ολοένα μεγαλύτερων χρηματοδοτικών κενών που παρατηρούνται στο μέτωπο της αντιμετώπισης των κατ' αντιστοιχία ολοένα μεγαλύτερων ανθρωπιστικών αναγκών.

Ξεκινώντας από τα κενά που πρέπει να καλυφθούν, η υφήλιος χρειάζεται σύμφωνα με τον ΟΗΕ περίπου 40 δισ. δολ. κάθε χρόνο για να καλύπτει τις ανάγκες των περίπου 125 εκατ. συνανθρώπων μας που υποφέρουν (από πολέμους, φυσικές καταστροφές κ.ά.). Αλλά αντί για τα 40 δισ. που απαιτούνται, πλέον συγκεντρώνονται (από δωρεές) γύρω στα 25 δισ., όπερ σημαίνει πως είμαστε 15 δισ. δολ. μείον. Τα εν λόγω χρήματα θα μπορούσαν κανονικά να συγκεντρωθούν μέσω δωρεών (των πλουσιοτέρων ανεπτυγμένων κρατών).

Από τη στιγμή ωστόσο που «το πνεύμα γενναιοδωρίας είναι σήμερα πιο ανεπαρκές από κάθε άλλη φορά στα χρονικά», όπως σημειώνεται στην επίμαχη έκθεση, οι απαιτούμενοι οικονομικοί πόροι θα πρέπει να αναζητηθούν μέσω άλλων οδών. Ποιες είναι αυτές;

Επιτροπή
Η ανεξάρτητη εννεαμελής επιτροπή των ειδικών-εμπειρογνωμόνων στην οποία ανέθεσε ο Μπαν Κι Μουν να καταθέσει προτάσεις για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών εν όψει της Παγκόσμιας Ανθρωπιστικής Διάσκεψης Κορυφής (WHS) που πραγματοποιείται στην Κων/πολη τον ερχόμενο Μάιο, προτείνει «καινοτόμες πηγές χρηματοδότησης» όπως είναι η επιβολή φόρων ύψους για παράδειγμα 5% ή 10% σε μεταφορές (Uber), ηλεκτρονικές υπηρεσίες, καθώς και σε κάθε είδους «διασκεδάσεις» (αγώνες, συναυλίες, σινεμά κ.ά.).

Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συζητιέται κάτι τέτοιο. Ο διεθνής οργανισμός UNITAID προωθεί ήδη από το 2006 την επιβολή ανάλογων «ανθρωπιστικών φόρων» στα αεροπορικά εισιτήρια μέσω προγραμμάτων στα οποία έχουν πάρει μέρος δεκάδες χώρες, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν συνολικά πάνω από 2 δισ. δολ. για τη χρηματοδότηση φαρμάκων και προγραμμάτων υγείας.

Πίσω στο παρόν ωστόσο, το θέμα επανέρχεται υπό το φως νέων, ακόμη μεγαλύτερων προκλήσεων (Προσφυγικό). Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι στην κεφαλή της επιτροπής του ΟΗΕ που προτείνει την επιβολή της ανθρωπιστικής φορολογίας βρίσκεται μια Ευρωπαία, η αντιπρόεδρος της Κομισιόν (και πιθανή διάδοχος του Μπαν Κι Μουν στον ΟΗΕ) Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα.

ethnos.gr

Κουρασμένοι, αποδεκατισμένοι, εξαφανισμένοι από τα σπίτια τους εξαιτίας των πολυήμερων περιπολιών στο Αιγαίο. Ευτυχισμένοι όταν σώζουν ζωές. Πνιγμένοι στα δάκρυα όταν δεν μπορούν να επαναφέρουν την ανάσα σ' ένα μικρό παιδί που σαν... σακί κρέμεται από τα χέρια τους.

Είναι οι άνδρες του Λιμενικού Σώματος που τα τελευταία χρόνια έχουν σώσει χιλιάδες ανθρώπους -ανάμεσα τους πάρα πολλά παιδιά - και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα. Διότι αυτή η τραγωδία που συνιστά την πλέον μαύρη σελίδα στην σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης, δεν έχει τελειωμό.

Λίγο πριν μπει το 2016, ένα άλλο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Λιμενικό Σώμα, συγκλονίζει.

Σε μία νυχτερινή επιχείρηση διάσωσης, οι άνθρωποι του Λιμενικού βγάζουν από τη θάλασσα ένα παιδάκι.

Ακούγονται φωνές από τους συναδέλφους τους: «Ζωντανό είναι;», «Έζησε;»

Το κορμάκι του μικρού κοριτσιού δεν δείχνει σημάδια ζωής. Δύο άνδρες του Λιμενικού προσπαθούν να το επαναφέρουν στη ζωή. 'Ενας από αυτούς του κάνει τεχνητές αναπνοές.

«Πολύ νερό ρε...», λέει στους συναδέλφους του.

«Άρη μου πάει το παιδάκι, Άρη μου», τους απαντά ένας άλλος λιμενικός.

«Άρη έχουμε κόσμο στην θάλασσα, θα πεθάνουν κι άλλα παιδάκια», του ξαναλέει.

Κι εκείνος σηκώνει για λίγο το βλέμμα του και κοιτά ψηλά απελπισμένος που δεν τα κατάφερε.

Πώς γίνεται να μη σου αλλάζει ένα τέτοιο βίωμα όλη σου την ζωή;

Δείτε το βίντεο (σκληρές εικόνες):

Οι άντρες και οι γυναίκες του Λιμενικού Σώματος στο Αιγαίο, έχουν ξεπεράσει πια τα ανθρώπινα όρια.

Τα συνδικαλιστικά τους σωματεία, ούτε μία - ούτε δύο φορές ζητούν συναντήσεις με θεσμικούς φορείς προκειμένου να τους ενημερώσουν για τα γιγαντωμένα προβλήματα εξαιτίας και της απίστευτης ροής στο προσφυγικό και μεταναστευτικό.

Τώρα, καλούνται να βιώσουν και όλες τις σε βάρος τους αλλαγές με το νέο ασφαλιστικό.

Αποδεκατισμένοι και στοιχειωμένοι δίχως καμμία ψυχολογική υποστήριξη...