Τα χλαμύδια είναι το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ). Προκαλείται από ένα βακτήριο που είναι γνωστό ως Chlamydia trachomatis.

Η λοίμωξη από χλαμύδια είναι παρόμοια με εκείνη από την γονόρροια ως προς τα συμπτώματα και τον τρόπο μετάδοσης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλοί άνθρωποι (άνδρες και γυναίκες), οι οποίοι έχουν μολυνθεί με χλαμύδια δεν έχουν συμπτώματα και μπορεί να μην γνωρίζουν ότι έχουν τη μόλυνση.

Τα χλαμύδια μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη στα σάλπιγγες μιας γυναίκας και μπορεί να οδηγήσουν σε μελλοντική στειρότητα και αυξημένο κίνδυνοέκτοπης κύησης. Η λοίμωξη από χλαμύδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνει επίσης τον κίνδυνο του πρόωρου τοκετού και της γέννησης ενός μωρού με χαμηλό βάρος.

Αίτια και τρόποι μετάδοσης

Όταν υπάρχει λοίμωξη από χλαμύδια, τα βακτήρια μπορεί να εμφανιστούν στον τράχηλο, την ουρήθρα, τον κόλπο και το ορθό ενός μολυσμένου ατόμου. Μπορεί επίσης να “ζουν” στον λαιμό. Κάθε είδους σεξουαλική επαφή με ένα μολυσμένο άτομο μπορεί να εξαπλώσει την μόλυνση. Οι νέοι άνθρωποι που είναι σεξουαλικά ενεργοί βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για χλαμύδια.

Μια μολυσμένη μητέρα μπορεί επίσης να μεταδώσει την μόλυνση στο μωρό της κατά τη στιγμή της γέννησης, καθώς το μωρό περνά μέσα από το κολπικό κανάλι. Οι πιο συχνές επιπλοκές των χλαμυδίων που “αποκτήθηκαν” με αυτό τον τρόπο είναι οφθαλμικές βλάβες και πνευμονία στο νεογέννητο.

Ακόμη και αφότου ένα άτομο υποβληθεί σε θεραπεία για χλαμύδια, είναι πιθανό να μολυνθεί εκ νέου. Η επαναλαμβανόμενη μόλυνση είναι συχνό φαινόμενο με τα χλαμύδια.

Συμπτώματα

Οι περισσότερες γυναίκες με χλαμύδια δεν έχουν σημάδια ή συμπτώματα της λοίμωξης και γι' αυτό πολλές φορές αυτή η λοίμωξη αναφέρεται και ως “σιωπηλή”. Ωστόσο, επειδή η λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη του αναπαραγωγικού συστήματος, εξακολουθεί να είναι σημαντικό να μπορούμε αναγνωρίσουμε και να προβούμε στην κατάλληλη θεραπεία της. Η πιο κοινή εκδήλωση της λοίμωξης από χλαμύδια είναι φλεγμονή στον τράχηλο της μήτρας (τραχηλίτιδα) στις γυναίκες.

Όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται, είναι πολύ παρόμοια με εκείνα που προκαλούνται από τη γονόρροια. Μπορεί να διαρκέσουν έως και αρκετές εβδομάδες μετά την αρχική μόλυνση. Τα συμπτώματα της λοίμωξης από χλαμύδια μπορεί να περιλαμβάνουν κολπικό έκκριμα και κοιλιακό άλγος. Η μόλυνση της ουρήθρας μπορεί να παράγει τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ουρολοίμωξης, συμπεριλαμβανομένου του πόνου ή του “καψίματος” κατά την ούρηση, αίμα στα ούρα, ανάγκη για επιτακτική ούρηση και συχνοουρία.

Αν η λοίμωξη δεν αντιμετωπιστεί, περίπου στο 30% των περιπτώσεων θα εξαπλωθεί εντός των οργάνων της πυέλου, κάτι που οδηγεί σε μια κατάσταση γνωστή ως φλεγμονώδης νόσος της πυέλου. Τα συμπτώματα της φλεγμονώδους νόσου της πυέλου περιλαμβάνουν πυελικό πόνο, πόνο με τη σεξουαλική επαφή, πυρετό, κράμπες και κοιλιακό άλγος. Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου μπορεί να προκαλέσει ουλές και βλάβη στα αναπαραγωγικά όργανα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε στειρότητα.

Αντιμετώπιση

Τα χλαμύδια μπορεί εύκολα να θεραπευτούν με την κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία. Τα αντιβιοτικά μπορεί να χορηγηθούν ως εφάπαξ δόση ή σε βάθος μίας εβδομάδας.

Οι γυναίκες θα πρέπει να απέχουν από τη σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια αυτών των 7 ημερών ή για 7 ημέρες μετά την αγωγή της μίας δόσης, προκειμένου να μην μεταδώσουν την μόλυνσης σε άλλους.

Η αζιθρομυκίνη και η δοξυκυκλίνη είναι τα βασικά αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της λοίμωξης από χλαμύδια, αλλά και άλλα αντιβιοτικά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία.

Όταν ένας από τους δύο σεξουαλικούς συντρόφους διαγνωστεί με τη νόσο, πρέπει οπωσδήποτε να κάνει εξετάσεις και ο άλλος, για να αποφευχθεί η επαναμόλυνση και η περαιτέρω εξάπλωση.

http://www.medicinenet.com/

Ένας κοινός τύπος φυτοφαρμάκων, που χρησιμοποιείται ευρέως στην βιομηχανοποιημένη γεωργία, μπορεί να συμβάλει στην μειωμένη πνευμονική λειτουργία στα παιδιά, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο για εκείνα να αναπνέουν σωστά και να ασκούνται όσο πρέπει, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Οι ερευνητές, γράφοντας για τα φυτοφάρμακα στο επιστημονικό περιοδικό Thorax, αναφέρουν ότι διαπιστώθηκε μείωση κατά 8% της πνευμονικής λειτουργίας των παιδιών για κάθε αύξηση 10 φορές στην συγκέντρωση οργανοφωσφορικών παρασιτοκτόνων. Αυτή η μείωση της λειτουργίας των πνευμόνων είναι εφάμιλλη με την αντίστοιχη επίπτωση που προκαλείται από το παθητικό κάπνισμα!

Οι ερευνητές μέτρησαν την έκθεση στα φυτοφάρμακα αυτά σε έγκυες γυναίκες και τα παιδιά που γέννησαν σε γεωργικές περιοχές της Καλιφόρνιας και μέχρι τα παιδιά να κλείσουν τα 5 χρόνια ζωής. Οι ερευνητές στη συνέχεια αξιολόγησαν την λειτουργία των πνευμόνων των παιδιών σε ηλικία 7 ετών και διαπίστωσαν ότι ήταν αισθητά μειωμένη σε σχέση με αντίστοιχα παιδιά που δεν είχαν εκτεθεί το ίδιο σε φυτοφάρμακα, είτε στην μήτρα της μητέρας τους, είτε και κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Τα παιδιά στην μελέτη είναι πιθανό να έχουν εκτεθεί σε μεγαλύτερες ποσότητες φυτοφαρμάκων από το μέσο παιδί στις ΗΠΑ, λόγω της εγγύτητάς τους γεωργικές περιοχές. Αλλά και τα παιδιά που ζουν μακριά από τέτοιες περιοχές και τα οποία εκτίθενται σε κατάλοιπα φυτοφαρμάκων στα τρόφιμα, εξακολουθούν να είναι σε ανάλογο κίνδυνο, σύμφωνα με την επικεφαλής συγγραφέα της έρευνας Brenda Eskenazi, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας.

Τα οργανοφωσφορικά παρασιτοκτόνα είναι ο πιο κοινός τύπος εντομοκτόνου στην βιομηχανοποιημένη γεωργία, αλλά η χρήση τους ήταν σε πτώση τα τελευταία χρόνια μετά από επανειλημμένες αναφορές για το ότι τα υψηλά επίπεδα έκθεσης προκαλούσαν δηλητηρίαση στους εργάτες στον τομέα της γεωργίας. Η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ έχει επιβάλλει περιορισμούς στην χρήση της συγκεκριμένης χημικής ουσίας σε κατοικημένες περιοχές από το 2001.

http://time.com