Η παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με αναπηρίες γιορτάζεται και φέτος, τιμώντας τους ανθρώπους που παρά τις δυσκολίες τους προσπαθούν να παραμένουν μέσα στη ζωή.

Η ισότιμη συμμετοχή τους στην εκπαίδευση και την εργασία είναι δικαιώματα αυτονόητα, που όμως δεν στηρίζονται σε αρκετές χώρες, όπως και στην Ελλάδα.

Στην κρίσιμη εποχή μας είναι ακόμα σημαντικότερο να διεκδικήσουν τα άτομα με αναπηρίες και οι οικογένειες τους, συλλογικά, όσα χρειάζεται να παρέχει το κράτος πρόνοιας: πρωτοβάθμια φροντίδα, διαγνωστικές και υποστηρικτικές δομές, εκπαίδευση προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε παιδιού. Έτσι μπορούμε να ελπίζουμε για μια καλύτερη, πιο δίκαιη και ευτυχισμένη κοινωνία.
Το ΔΣ

Με απόφασή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999, η 25η Νοεμβρίου ανακηρύχθηκε ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών με σκοπό να αναδειχθεί ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση.

Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αγωνιστριών αδελφών Μιραμπάλ, από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.
Η βία κατά των γυναικών στις διάφορες μορφές της συνιστά κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μορφή διάκρισης λόγω φύλου.
Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης και συναντάται τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό χώρο ως σεξουαλική παρενόχληση, ενδοοικογενειακή βία, trafficking. Ενώ νέοι «τύποι» αναδεικνύονται, όπως η βία μέσω διαδικτύου, η ηλεκτρονική παρενόχληση και ο εκφοβισμός.

Οι διαστάσεις του ειδεχθούς αυτού φαινομένου αυξάνονται διαρκώς. Η έμφυλη βία αποτελεί μάστιγα που επιδεινώνεται και τα στοιχεία, σήμερα καταγράφουν μια σκληρή και απάνθρωπη πραγματικότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης αλλά και παγκόσμια.

Ιδιαίτερα οι γυναίκες που βρίσκονται σε κίνηση, πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης και βίας στο μεταναστευτικό ταξίδι, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ. Υφίστανται έτσι παραβίαση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από τους διωγμούς και τις συνέπειες του πολέμου στις χώρες τους και να επιτύχουν μια ασφαλή και καλύτερη ζωή για τις ίδιες και τα παιδιά τους.
Σήμερα, 25 Νοεμβρίου, παγκόσμια ημέρα κατά της βίας των γυναικών, μαζί με το αίτημα για δραστικά μέτρα για την πρόληψη και την εξάλειψη του φαινομένου και την προστασία των θυμάτων βίας και άλλων ευπαθών ομάδων, στέλνουμε ένα ηχηρό μήνυμα κατά της σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης και καλούμε τα θύματα να σπάσουν τη σιωπή . Η βία κατά των γυναικών, που εκδηλώνεται κυρίως μέσα στην οικογένεια, αναγνωρίζεται πλέον ως έγκλημα. Ωστόσο, η σιωπή είναι το δεύτερο έγκλημα που έρχεται να προστεθεί στην κακοποίηση.
Η σημερινή ημέρα ας είναι ημέρα ενημέρωσης , περισυλλογής και ευαισθητοποίησης,

Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών Η 25η Νοεμβρίου ορίσθηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Οι γυναίκες ηλικίας 15 έως 44 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από μορφές βίας όπως αυτής του βιασμού και της ενδοοικογενειακής βίας και λιγότερο από την ασθένεια του καρκίνου, τα τροχαία ατυχήματα, τον πόλεμο και την ελονοσία.

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων υλοποιεί Εθνικό Πρόγραμμα για την πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού λειτουργεί η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 καθώς και Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών ανά την Ελλάδα και Ξενώνες σε πολλούς Δήμους σε όλη τη χώρα.

Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν διαχωρίζει σύνορα, πολιτισμούς ή πλούτο. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη.

Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες.

Η βία περιλαμβάνει:

– Τη βία μέσα στην οικογένεια (ενδοοικογενειακή βία) και

– Τη βία γενικά μέσα στην κοινωνία (βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, trafficking/σωματεμπορία). Η οικονομική κρίση θέτει δυσκολίες και προβλήματα που όμως έχουμε τη βούληση να ξεπεράσουμε γιατί οι πολιτικές καταπολέμησης της βίας όχι μόνο συμβάλλουν στη μείωση των δαπανών και του ανθρώπινου πόνου αλλά και στο χτίσιμο μιας κοινωνίας όπου οι αρχές της ισότητας, της αλληλεγγύης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εγγυώνται τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Στόχος των γυναικών της Νέας Δημοκρατίας είναι να είμαστε δίπλα στις γυναίκες, μέσα από στοχευμένες δράσεις, οι οποίες υλοποιούνται ανά την Ελλάδα.

Ας προβληματιστούμε όλοι.

Σας ευχαριστώ

Διονυσία Τελλή

Υπεύθυνη Γυναικειων θεμάτων

στην Τοπική Οργάνωση Κω της ΝΔ

Ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας ψυχικής υγείας που έχει καθιερωθεί να εορτάζεται στις 10 Οκτωβρίου από το 1994 στους Παγκόσμιους Οργανισμούς Υγείας, έχει σαν κεντρικό θέμα την επείγουσα ψυχιατρική τη φετινή χρονιά.

Τα στοιχεία απο την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) είναι συντριπτικά και δημιουργούν αίσθηση “επιδημίας” ψυχικών διαταραχών: 154 εκατομμύρια συνάθρωποί μας πάσχουν από κατάθλιψη και με τις στατιστικές να ομιλούν για τη δεύτερη αιτία θανάτου το 2020.
95 εκατομμύρια υποφέρουν από τις επιπτώσεις τηςκατάχρησης αλκοόλ σε επίπεδο ψυχικών διαταραχών,
ενώ 25 εκατομμύρια πάσχουν από σχιζοφρένεια.
Η επιστημονική κυρίως γνώση για την ψυχική υγεία απομακρύνει την άγνοια και την ημιμάθεια που μαζί με τις δοξασίες και τους μύθους, την παραπληροφόρηση και τις προκαταλήψεις ως και τη μεταφυσική ερμηνεία συμπεριφορών, δημιουργούν συναισθηματική δυσκολία στην αναζήτηση τρόπου αντιμετώπισης των επειγόντων οξέων ψυχικών εκδηλώσεων.
Για ψυχιατρική βοήθεια, μόνο το 50% προσφεύγει για βοήθεια στην κατάθλιψη στη Ελλάδα.
Σε κάθε οικογένεια, στο άμεσο κοινωνικό μας περιβάλλον, στους χώρους εργασίας, στα νοσοκομεία, έχουμε ζήσει καταστάσεις συνανθρώπων μας που αδυνατούν να ελέγξουν την συμπεριφορά τους, αποτέλεσμα αδυναμίας ελέγχου των παρορμήσεων, διαταραχών της σκέψης ή του συναισθήματος ή εκ της πρόσληψης αλκοόλ ή άλλων εθιστικών ουσιών και άλλων.
Οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να είναι βλαπτικές για το ίδιο το άτομο ή για το περιβάλλον του και χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση ή εκτίμηση για ύπαρξη ψυχιατρικής εκτροπής ή αν πρόκειται για κατάσταση ανεξάρτητη από ψυχιατρική νόσο.
Συνήθως τα επείγοντα περιστατικά αφορούν αυτοκτονικότητα, βίαιη συμεριφορά, χρήση εθιστικών ουσιών (κατάχρηση αλκοόλ), κατάθλιψη σε οξεία φάση, κρίσεις πανικού ή διεγερτική ψυχωσική κατάσταση κ.ά.
Το επείγον συνίσταται στην άμεση αντιμετώπιση του ασθενούς για την ασφάλειά του ίδιου και του περιβάλλοντός του.
Προς τούτο, χρειάζεται η εκτίμηση του κινδύνου από το ιστορικό του, από το περιβάλλον που ζεί, από τη προσωπικότητα- χαρακτήρα του για αποκλεισμό της αυτοκτονικότητας.
Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν πολλά ακόμη σωματικά- παθολογικά αίτια που προκαλούν εγκεφαλική δυσλειτουργία με ανάλογα συμπτώματα.
Είναι αναγκαία η ταχεία εκτίμηση και η έναρξη αντιμετώπισης.
Απ’ όλα τα παραπάνω που περιγράφησαν, καθίσταται αντιληπτό ότι η ευαισθητοποίηση κοινωνικών φορέων, ιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού, λειτουργών ψυχικής υγείας, είναι πολύ σημαντικός παράγων.
Πρέπει σε κάθε υγειονομική μονάδα να υπάρχει εξιδείκευση και εκπαίδευση για την καθοδήγηση και αντιμετώπιση των ατόμων που υποφέρουν και του περιβάλλοντός τους.
Δεν αρκεί “η διαπίστωση” οτι δεν έχεις τίποτα “οργανικό”, “είναι από το άγχος” ή “είναι η ιδέα σου”, γιατί όλες αυτές οι εκδηλώσεις έχουν βιολογικό υπόστρωμα δηλαδή είναι βιολογική διαταραχή με ψυχολογικά συμπτώματα και έχουν ανάγκη βιολογικής αντιμετώπισης.
Οι ψυχιατρικές γνώσεις, οι δεοντολογικοί κανόνες, το απόρρητο, η εκτίμηση του κινδύνου και η πρόβλεψη βίαιης συμπεριφοράς θα βοηθήσουν σημαντικά, στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών και θα συμβάλλουν με τη γνώση και τη διακριτικότητα στην πρόληψη και την καταπολέμηση της ψυχικής νόσου και του κοινωνικού στίγματος.
Ο εμπλουτισμός μονάδων υγείας με ειδικά εκπαιδευμένους στην ψυχική υγεία, η κατανόηση και η ευαισθητοποιήση του κοινωνικού συνόλου είναι επιβεβλημένος.

Αθήνα 10.10.2016

Νίκος Στ. Μανούσης
Ψυχίατρος
Αντιπρόεδρος ΔΙ.Ι.ΚΩ