Ηχηρή επανεμφάνιση στο προσκήνιο της εσωκομματικής ομάδας «53+» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τον βουλευτή της Β΄ Αθηνών Γιώργο Κυρίτση, ο οποίος διαπιστώνει ότι η αξιοπιστία της κυβέρνησης έχει μειωθεί, προσδιορίζοντας ως έναν από τους λόγους την απουσία αφήγησης που να αφορά τις κοινωνικές της αναφορές και της αντικατάσταση της ανάλυσης με τα εργαλεία της Αριστεράς από μια θολή αναπτυξολογία που συγκινεί μόνον όσους εκ των αντιπάλων της έχουν πειστεί ότι η παρούσα κυβέρνηση θα παραμείνει επί μακρόν.

Υπό τον τίτλο: «For the worker is working when the fat cat’s about» από το Worker’s Song των Dropkick Murphys, ο κ. Κυρίτσης, με άρθρο του στην ιστοσελίδα της κίνησης των «53+» commonality.gr, αμφισβητεί ζωηρά τις πρωθυπουργικές προτεραιότητες περί τα θεσμικά τις οποίες χαρακτηρίζει «άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε», υποστηρίζοντας εν πολλοίς ότι αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες. Στο μήκος αυτό, επισημαίνει: «Το είδος της ανάπτυξης που υποχρεώνεται σήμερα η κυβέρνηση να επιδιώξει, εάν δεν συνοδευτεί από παράπλευρα άμεσα οφέλη για τα λαϊκά στρώματα, είναι δώρον άδωρο. Η αφήγηση πρώτα να μεγαλώσει η πίττα και μετά να διανεμηθεί είναι τόσο νεοφιλελεύθερη αντίληψη –τρικλ ντάουν εκονομικς‒ που έχει καταγγελθεί ακόμα και από το ΔΝΤ.

Το αίτημα της αναδιανομής σε μια χώρα με τόσο μαύρο συσσωρευμένο πλούτο, δεν μπορεί παρά να είναι σημαία για μια κυβέρνηση της Αριστεράς». Ενώ σπεύδει να προσθέσει «Τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι τόσο μεγάλα που καμία θεσμική τομή, ιδίως στη σφαίρα της «υψηλής πολιτικής», δεν μπορεί να τα επηρεάσει ή έστω να τα διασκεδάσει. Πρωτοβουλίες όπως η συνταγματική αναθεώρηση είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Μια χαρούλα είναι το Σύνταγμα, τηρουμένων των αναλογιών και συσχετισμό για προοδευτική αναθεώρηση δεν έχουμε, κινδυνεύουμε να πάμε προς τα πίσω και μάλιστα σε καταστάσεις προ του 1986 ή να κληθούμε να συνταγματοποιήσουμε νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Αν ρωτήσει κανείς έναν εργαζόμενο στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα αν θέλει αναθεώρηση του Συντάγματος θα σου πει «νταξει, οκ, αλλά προτιμάω να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Επιθεώρηση Εργασίας».

Ολόκληρο το άρθρο έχει ως εξής:

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα και για τις λαϊκές τάξεις στην Ελλάδα και για τις δυνάμεις της Αριστεράς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά ή τουλάχιστον όσο καλά θα μπορούσαν να πηγαίνουν. Υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, αλλά υπάρχουν και υποκειμενικές αδυναμίες τις οποίες δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε. Η Ελλάδα είναι χώρα με μικρό στρατηγικό βάθος, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να παραχωρεί έδαφος επί μακρόν για να κερδίσει χρόνο – δεν είναι Ρωσία με Ναπολέοντα ούτε ΕΣΣΔ στον Β΄ ΠΠ. Αυτό η κυβέρνηση πρέπει να το έχει στο μυαλό της. Η συγκυρία του 2015 δεν έχει καμία σχέση με αυτή του 2016. Επιγραμματικά και ενδεικτικά μπορεί να αναφέρει κανείς ότι: Ενώ πέρυσι η διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για καθαρά πολιτικούς λόγους επιδιωκόταν από τους δανειστές να αποτύχει, φέτος ήδη εδώ και δύο μήνες, ο πιο «σκληρός παίκτης» δηλ. ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει καθησυχάσει δημοσίως ότι «δεν προβλέπεται ελληνική κρίση».

Η αλλαγή στάσης έχει να κάνει με το ότι, ενώ πέρυσι έπρεπε «να γδάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να ανεμίζουν το τομάρι του στους Podemos», φέτος οι ίδιοι έκριναν ότι δεν υπάρχει περιθώριο αποσταθεροποίησης στην ευρωζώνη. Το προσφυγικό, το Brexit, η κατάσταση στη Γαλλία, οι ισπανικές εκλογές, η διάσταση με το ΔΝΤ δημιούργησαν μια νέα συνθήκη, έστω προσωρινή, την οποία η Αθήνα θα μπορούσε να έχει διαβάσει πιο δυναμικά και να μη σκέφτεται υπό το σοκ της περυσινής εξέλιξης. Παραδείγματος χάριν, η ιταμή απαίτηση των δανειστών για αμνήστευση των μη Ελλήνων στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ έπρεπε να έχει καταγγελθεί με έμφαση και σε υψηλό επίπεδο ως αποικιακού τύπου επιβολή ετεροδικίας σε κράτος-μέλος. Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε την απάντηση των θεσμών, λίγες εβδομάδες πριν το βρετανικό δημοψήφισμα.

Επίσης, ενώ πέρυσι η νέα τότε κυβέρνηση είχε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη, φέτος η αξιοπιστία της έχει τρωθεί με αποτέλεσμα ακόμα και οι επιτυχίες της – που αναμφισβήτητα υπάρχουν‒ να μην αναγνωρίζονται ως τέτοιες, ιδίως από τις κοινωνικές τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που θέλει να εκφράσει. Οι λόγοι για τους οποίους η αξιοπιστία της κυβέρνησης έχει μειωθεί είναι η αποτυχία της να αντισταθεί στην επικοινωνιακή υπεροπλία του αντίπαλου μπλοκ, η ενοχική στάση και συμπεριφορά των στελεχών της αλλά και του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ, η απουσία αφήγησης που να αφορά τις κοινωνικές της αναφορές και η αντικατάσταση της ανάλυσης με τα εργαλεία της Αριστεράς από μια θολή αναπτυξολογία που συγκινεί μόνον όσους εκ των αντιπάλων της έχουν πειστεί ότι η παρούσα κυβέρνηση θα παραμείνει επί μακρόν. Το είδος της ανάπτυξης που υποχρεώνεται σήμερα η κυβέρνηση να επιδιώξει, εάν δεν συνοδευτεί από παράπλευρα άμεσα οφέλη για τα λαϊκά στρώματα, είναι δώρον άδωρο. Η αφήγηση πρώτα να μεγαλώσει η πίττα και μετά να διανεμηθεί είναι τόσο νεοφιλελεύθερη αντίληψη –τρικλ ντάουν εκονομικς‒ που έχει καταγγελθεί ακόμα και από το ΔΝΤ. Το αίτημα της αναδιανομής σε μια χώρα με τόσο μαύρο συσσωρευμένο πλούτο, δεν μπορεί παρά να είναι σημαία για μια κυβέρνηση της Αριστεράς Τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι τόσο μεγάλα που καμία θεσμική τομή, ιδίως στη σφαίρα της «υψηλής πολιτικής», δεν μπορεί να τα επηρεάσει ή έστω να τα διασκεδάσει. Πρωτοβουλίες όπως η συνταγματική αναθεώρηση είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Μια χαρούλα είναι το Σύνταγμα, τηρουμένων των αναλογιών και συσχετισμό για προοδευτική αναθεώρηση δεν έχουμε, κινδυνεύουμε να πάμε προς τα πίσω και μάλιστα σε καταστάσεις προ του 1986 ή να κληθούμε να συνταγματοποιήσουμε νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Αν ρωτήσει κανείς έναν εργαζόμενο στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα αν θέλει αναθεώρηση του Συντάγματος θα σου πει «νταξει, οκ, αλλά προτιμάω να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Επιθεώρηση Εργασίας».

Επί χρόνια ο συριζαϊκός διάλογος περιστρεφόταν γύρω από την εμπειρία της Λατινικής Αμερικής με την ιδιαιτερότητα μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση να αντλεί έμπνευση από αριστερές δυνάμεις που ήταν στην κυβέρνηση. Σήμερα που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση δεν φαίνεται να βγάζει τα δύο βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την κυβερνητική εμπειρία στη Βενεζουέλα, τη Βραζιλία και την Αργεντινή, κυρίως τις δύο πρώτες:

1. Οι κυβερνήσεις της Αριστεράς πολεμιούνται από το σύστημα αστική αντιπολίτευση-coprorate media, με το πρόσχημα της διαφθοράς και με όχημα τη μεσαία τάξη, αφού η υποστήριξη από λαϊκά στρώματα αδρανοποιηθεί λόγω πολιτικών λιτότητας.

2. Οι αριστερές κυβερνήσεις συγκροτούν από τις λαϊκές τάξεις ένα «στρατό φτωχών» έτοιμο να υπερασπιστεί τις κατακτήσεις του και την κυβέρνηση που τους βοήθησε να τις επιτύχουν έναντι των ελίτ. Να μην υποτιμάμε, λοιπόν, τις δυνατότητες του αστικού μπλοκ. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πού μπορεί να φτάσει μια διαχρονική ελίτ όταν έχει μείνει ενάμιση χρόνο με την κουτάλα στο χέρι. Να τα σκεφτόμαστε αυτά, καθώς η ανηφόρα είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας».

www.dikaiologitika.gr

Οι εκπρόσωποι των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης αλλά και των τεσσάρων θεσμών αποφάσισαν ότι η Ελλάδα έχει κάνει όλα τα προαπαιτούμενα για την 1η αξιολόγηση και άνοιξαν τον δρόμο για την εκταμίευση της δόσης τις επόμενες ημέρες, που σύμφωνα με κοινοτική πηγή μπορεί να φτάσει στα ελληνικά κρατικά ταμεία πριν το τέλος της προσεχούς εβδομάδας.

Η απόφαση ελήφθη σε δείπνο εργασίας του EWG στο Ελσίνκι της Φινλανδίας με την ελληνική πλευρά να εκπροσωπεί ο Γ.Γ. Δημοσιονομικής Πολιτικής Φραγκίσκος Κουτεντάκης.

Πλέον, ξεκινά η διαδικασία έγκρισης της συμφωνίας από τα κοινοβούλιατων κρατών της ΕΕ ώστε την άλλη εβδομάδα, στις 16 Ιουνίου που συνεδριάσει το Eurogroup να μπορούν να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για την εκταμίευση της δόσης.

Σημειώνεται πάντως ότι εκκρεμούσαν δύο πεδία (το θέμα του ΟΤΕ και της νομικής κάλυψης των στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ) που μένει να φανεί αν και πως θα διευθετηθούν έως τις 16 Ιουνίου ή αν θα οδεύσουν για αργότερα.

Λίγη ώρα πριν ο επίτροπος Οικονομικών υποθέσεων, Pierre Moscovici, σε δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εξέφρασε – για μία ακόμη φορά τις τελευταίες ημέρες – τη βεβαιότητά του για ευτυχή κατάληξη: «Είμαι βέβαιος ότι η δουλειά που έχει γίνει θα αποδώσει καρπούς και την επόμενη εβδομάδα στο Eurogroup στο Λουξεμβούργο θα είμαστε σε θέση να αποφασίσουμε την εκταμίευση των 10,3 δισ. για την Ελλάδα από τα οποία τα 7,5 δισ. θα δοθούν άμεσα» ανέφερε. Επισήμανε επίσης ότι στη σημερινή συνεδρίαση του EuroWorking Group θα εξεταστεί η πορεία εφαρμογής των προαπαιτούμενων και θα επικυρωθούν οι συζητήσεις που έχουν ήδη λάβει χώρα.

Αλλά και η ελληνική πλευρά χθες μέσω πηγών του υπουργείου Οικονομικών, εξέφρασε τη βεβαιότητά της ότι θα δοθεί το πράσινο φως στη σημερινή συνεδρίαση.

Η συμφωνία συνοδεύεται από την έγκριση των κειμένων που συνδέονται με την πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής: το συμπληρωμένο μνημόνιο με τα μέτρα έως και το 2018, τον «κοφτη» δαπανών και τις άλλες ρήτρες της συμφωνίας αλλά και το τεχνικό μνημόνιο που συνοδεύει τη συμφωνία με τους στόχους που πρέπει να πιάσει η ελληνική πλευρά, μαζί με την έκθεση συμμόρφωσης (compliance report) και τις επιστολές των θεσμών.

Τα κείμενα από αύριο θα οδεύσουν πρώτα σε πέντε τουλάχιστον κοινοβούλια κρατών-μελών της ευρωζώνης, μεταξύ των οποίων του γερμανικού, του φιλανδικού, του αυστριακού και του ολλανδικού για να λάβουν την έγκρισή τους.

Στη συνέχεια, θα καταλήξουν ξανά στο τραπέζι του Eurogroup (που συνεδριάζει στις 16 Ιουνίου) για να λάβουν την τελική πολιτική έγκριση. Τότε, θα πρέπει το Διοικητικό Συμβούλιο του ESM υπό τον Jeroen Dijsselbloem (συνεδριάζει στις 17-17 Ιουνίου) να εγκρίνει την αποδέσμευση του πρώτου υποπακέτου δόσεων των 7,5 δισ. ευρώ.

Ακολουθεί η εκταμίευση της δόσης των 7,5 δισ. ευρώ, αλλά θεωρείται ότι ενεργοποιούνται και οι διαδικασίες της EKT για να επανέλθει το waiver.

Το δεύτερο μέρος της δόσης έχει προγραμματιστεί να αποδεσμευτεί από Σεπτέμβριο αν εκπληρωθούν μία σειρά από νέα προαπαιτούμενα.

capital.gr