Φορολογικό κίνητρο και ανάσα 20ετίας δίνει η κυβέρνηση στις τράπεζες, για να προχωρήσουν σε γενναίες αναδιαρθρώσεις και διαγραφές «κόκκινων» δανείων, με τη νομοθετική ρύθμιση για τον αναβαλλόμενο φόρο που αναμένεται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή.

Συγκεκριμένα οι τράπεζες θα μπορούν να συμψηφίσουν με φόρους τη ζημιά που θα υποστούν από το «κούρεμα» ή τις μεταβιβάσεις «κόκκινων» δανείων σε βάθος 20ετίας, αντί της 5ετίας που ισχύει σήμερα.

Οι θεσμοί έδωσαν το «πράσινο φως» να προχωρήσει η νομοθετική ρύθμιση -που αποτελούσε αίτημα των τραπεζών- και την οποία ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να ψηφιστεί σε σύντομο χρόνο από τη Βουλή.

Σύμφωνα με όσα ισχύουν σήμερα, οι τράπεζες αν προχωρήσουν σε διαγραφές καθυστερούμενων δανείων, ακόμα και στην περίπτωση που έχουν σχηματίσει ειδικές προβλέψεις πιστωτικού κινδύνου έως το τέλος του 2015 για το 100% του δανείου, μπορούν να συμψηφίσουν μέρος της ζημίας εντός 5ετίας.
Οι τράπεζες ζητούσαν το χρονικό διάστημα του συμψηφισμού να είναι μεγαλύτερο, καθώς η 5ετία λειτουργούσε σαν τροχοπέδη στην επίτευξη του στόχου μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (Non Performing Exposures - NPEs) κατά 38% έως το τέλος του 2019. Διότι, όπως προβλέπει η συμφωνία τους, με τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) τα NPEs θα πρέπει να μειωθεί κατά 40,2 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019. Ομως για να πιάσουν τον στόχο μείωσης των 40,2 δισ. ευρώ, πέρα από τις ρυθμίσεις, οι τράπεζες θα πρέπει να προχωρήσουν και σε διαγραφές δανείων, ύψους 13,9 δισ. ευρώ και εκ των πραγμάτων η φορολογική απόσβεση της ζημιάς των 14 δισ. ευρώ, πολύ δύσκολα μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός 5ετίας.
Αναγνώριση
Στόχος λοιπόν είναι να αντιμετωπιστούν οι απώλειες των εποπτικών κεφαλαίων, λόγω της αδυναμίας συμψηφισμού των ζημιών, με μελλοντικά κέρδη της επόμενης πενταετίας. Οπως αναφέρουν πληροφορίες, οι φορολογικές απαιτήσεις που αφορούν αυτές τις ζημιές θα αναγνωρίζονται και θα εντάσσονται στο πλαίσιο εγγύησης του Δημοσίου του ήδη θεσμοθετημένου άρθρου 27A.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το άρθρο για την αναβαλλόμενη φορολογία των τραπεζών -που θα ενταχθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών- θα προβλέπει ότι η χρεωστική διαφορά λόγω πιστωτικού κινδύνου η οποία προκύπτει από τη διαγραφή χρεών οφειλετών τους, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδά τους σε 20 ισόποσες ετήσιες δόσεις, αρχής γενομένης από τη χρήση στην οποία πραγματοποιήθηκε η διαγραφή του χρέους ή η μεταβίβαση του δανείου ή της πίστωσης αντιστοίχως. Η χρεωστική διαφορά ισούται με το συνολικό ποσό της διαγραφής μείον τους μη εγγεγραμμένους τόκους, οι οποίοι και δεν εγγράφονται ή αντιστοίχως, με το ποσό της ζημιάς στην περίπτωση μεταβίβασης δανείων ή πιστώσεων.
Στην περίπτωση, όμως, που μια τράπεζα εμφανίσει ζημίες και επομένως δεν μπορεί να συμψηφίσει την αναλογούσα αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση, ενεργοποιείται η εγγύηση του Δημοσίου, το οποίο πρέπει να καλύψει υποχρεωτική αύξηση κεφαλαίου της τράπεζας.

Στο μεταξύ χθες η Moody’s χαρακτηρίζει ως πιστωτικά αρνητική για τις ελληνικές τράπεζες τη μείωση των καταθέσεων για δεύτερο συνεχόμενο μήνα (όπως έδειξαν τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος).

Σύμφωνα με τη Moody’s, η μείωση των καταθέσεων αποδίδεται κυρίως στην καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης, που μείωσε την εμπιστοσύνη των καταθετών. Στο report που δημοσίευσε ο οίκος αξιολόγησης σημειώνει πως η εμπιστοσύνη των καταθετών και οι καταθέσεις είναι εξαιρετικά ευάλωτα στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Αναφέρει πως η μείωση των καταθέσεων στα 119,7 δισ. ευρώ στο τέλος Ιανουαρίου αποτελεί χαμηλό 15ετίας για το σύστημα και υπονομεύει την προσπάθεια των τραπεζών να βελτιώσουν τη χρηματοδότησή τους, μειώνοντας την εξάρτησή τους από τη χρηματοδότηση της κεντρικής τράπεζας, σημειώνει ο οίκος.

Σύμφωνα με το «Εθνος», οι τράπεζες στήνουν διπλό μέτωπο για να αντιμετωπίσουν την καταιγίδα των «κόκκινων» δανείων. Από τη μία αγριεύουν και προχωρούν σε πλειστηριασμούς -και δη ηλεκτρονικούς- με διαδικασίες-εξπρές για τους κακοπληρωτές και από την άλλη προσφέρουν ισχυρά πακέτα μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων στους συνεπείς δανειολήπτες.

Τα «κόκκινα» δάνεια αποτελούν σήμερα τη σημαντικότερη πηγή κινδύνου για την ευστάθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς το 50% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών βρίσκεται σε επικίνδυνη περιοχή, σύμφωνα με τους Ελληνες τραπεζίτες. Και ενώ οι ρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις έδειχναν να αποδίδουν καρπούς, η χρονοτριβή σε ό,τι αφορά τη νομοθέτηση του εξωδικαστικού μηχανισμού και της νομικής προστασίας των τραπεζικών στελεχών δημιούργησε νέο «κύμα» καθυστερήσεων. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι από την αρχή του χρόνου προστέθηκαν περίπου 1,5 με 1,7 δισ. ευρώ νέα «κόκκινα» στεγαστικά, καταναλωτικά και επιχειρηματικά δάνεια στο σύστημα, από τα οποία το 80% ήταν σε ρύθμιση.

Οι δανειολήπτες πλέον εμφανίζονται απρόθυμοι να ρυθμίσουν και να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, και παράλληλα πληθαίνουν οι στρατηγικά κακοπληρωτές «αφού η εσκεμμένη αθέτηση των δανειακών υποχρεώσεων δεν επιφέρει τις προβλεπόμενες κυρώσεις», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η τελευταία Εκθεση της ΤτΕ.

Ρυθμίσεις
Να σημειωθεί ότι πέρυσι ρυθμίστηκαν δάνεια ύψους 14 με 15 δισ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τραπεζικών στελεχών το ίδιο σκηνικό θα επαναλαμβανόταν και φέτος, περίμεναν δηλαδή να πάνε σε ρύθμιση άλλα 15 δισ. ευρώ «κόκκινων» οφειλών. Προς το παρόν όμως στο «βουνό» των 108 δισ. ευρώ των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προστέθηκαν και άλλα 1,7 δισ. ευρώ. Δηλαδή οι τράπεζες είναι «φορτωμένες» με 110 δισ. ευρώ προβληματικά δάνεια.

Οι τραπεζίτες υπολογίζουν σε 60.000 τους στρατηγικά κακοπληρωτές, οι οποίοι αποτελούν το 20% των δανειοληπτών και έχουν δάνεια σε καθυστέρηση συνήθως άνω των 300.000 ευρώ, ενώ στη συντριπτική πλειονότητά τους έχουν σημαντική οικονομική επιφάνεια, εντός και εκτός Ελλάδος, και, βάσει του Ε9, εμφανίζονται κάτοχοι περισσότερων του ενός ακινήτων.

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν δεσμευτεί έναντι των εποπτικών αρχών (ΤτΕ και SSM) να τα μειώσουν κάτω από τα 70 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2019.

Οι τραπεζίτες λοιπόν εστιάζουν πρωτίστως στις λύσεις μακροπρόθεσμου χαρακτήρα και δευτερευόντως της οριστικής διευθέτησης, για τις οποίες προβλέπονται 17 εργαλεία, μέσα από τον Κώδικα Δεοντολογίας. Μάλιστα το τρίτο τρίμηνο πέρυσι οι δύο αυτές κατηγορίες αντιπροσώπευαν το 50,1% των λύσεων (από 39% το τελευταίο τρίμηνο του 2015).

Ειδικότερα οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις προβλέπουν: μείωση επιτοκίου, παράταση διάρκειας, «σπάσιμο» του δανείου στα δύο, μερική διαγραφή οφειλής, λειτουργική αναδιάρθρωση επιχείρησης, συμφωνία ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο. Και οι λύσεις οριστικής διευθέτησης προβλέπουν μεταξύ των άλλων: ολική διαγραφή οφειλής, πώληση οφειλής, πλειστηριασμό, εθελοντική παράδοση του ακινήτου, μετατροπή της δανειακής σύμβασης σε χρηματοδοτική μίσθωση.

Κακοπληρωτές
Αναφορικά δε με τους πλειστηριασμούς, τα τραπεζικά στελέχη υπογραμμίζουν ότι κατά κύριο λόγο έχουν στόχο τον εντοπισμό και περιορισμό των συνειδητά ασυνεπών και στρατηγικών κακοπληρωτών. Επομένως, συνεχίζουν, το ζήτημα των πλειστηριασμών, που δεν ξεπερνούν ετησίως τους 6.000, πρακτικά αφορά κυρίως έχοντες που αρνούνται να πληρώσουν και όχι όσους βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία.

Οπως λένε, πρόκειται για δανειολήπτες που εκμεταλλεύονται την κρίση και την πραγματική αδυναμία πολλών άλλων, για να διασώσουν τις μεγάλες προσωπικές τους περιουσίες, πολλές φορές εις βάρος ανθρώπων που απασχολούν ως εργαζόμενους, εις βάρος των φορολογουμένων, εις βάρος του τραπεζικού συστήματος και μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις τους στο κοινωνικό σύνολο.

Οι ασυνεπείς 
60.000 με 70.000 δανειολήπτες ανήκουν στην κατηγορία των στρατηγικά κακοπληρωτών. Από αυτούς οι μισοί έχουν στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια και το υπόλοιπο 50% έχουν λάβει επιχειρηματικά δάνεια.

2,7 εκατομμύρια δάνεια, συνολικού ποσού 98,5 δισ. ευρώ, βρίσκονται σε καθυστέρηση πάνω από 3 μήνες. Στις 500.000 υπολογίζονται τα δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση μικρότερη των 90 ημερών.

Πηγή: Εθνος

Κανένα ποσό δεν θα καταβάλλει για τουλάχιστον ένα χρόνο, 52χρονη που προσέφυγε στη δικαιοσύνη ζητώντας να περιληφθεί στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά!

Η απόφαση λήφθηκε προχθές από το Ειρηνοδικείο Ρόδου στο οποίο προσέφυγε η 52χρονη δια του δικηγόρου της κ. Μιχάλη Τεχνίτη.

Συγκεκριμένα, το δικαστήριο υποχρεώνει έως τον Φεβρουάριο του 2018 την 52χρονη χήρα και μητέρα ενός ανήλικου παιδιού, από τον Μάρτιο να μην δίδει κάποιο ποσό ως δόσεις στις δύο τράπεζες στις οποίες υπάρχουν οφειλές δανείων συνολικής αξίας 160.000 ευρώ.

Με την ίδια απόφαση το δικαστήριο αναστέλλει τα όποια καταδιωκτικά μέτρα εκ μέρους των δύο τραπεζών και διατηρεί την πραγματική καινομική κατάσταση των περιουσιακών στοιχείων της 52χρονης έως την εξέταση και έκδοση οριστικής απόφασης επί της αίτησης που έχει καταθέσει στο δικαστήριο.

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί πως βάση της απόφασης που λήφθηκε από το Ειρηνοδικείο Ρόδου, η προσωρινή αυτή διαταγή θα επανασυζητηθεί τον Φεβρουάριο του 2018 προκειμένου να εξεταστεί εάν η 52χρονη έχει μέχρι τότε βρει εργασία ή έχει αλλάξει κάτι στην οικονομική της κατάσταση.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην αίτηση που έχει κατατεθεί, η 52χρονη διαμένει μόνη με το ανήλικο παιδί της, χωρίς να έχει πόρους για να καλύπτει έστω και τα απαραίτητα έξοδα τους, τα οποία καλύπτονται από τις συντάξεις των ηλικιωμένων γονιών της.

Παρά τις προσπάθειες που έχει καταβάλλει για να βρει δουλειά από τότε που «έχασε» τον σύζυγο της, δεν τα κατάφερε αφενός λόγω ηλικίας και αφετέρου διότι δεν είχε κάποια εξειδίκευση, καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια εργαζόταν σε επιχείρηση που είχε μαζί με τον άνδρα της, ο οποίος αρρώστησε και απεβίωσε.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αδυνατεί όχι μόνο να καταβάλλει τις δόσεις των δανείων που είχαν ληφθεί τα προηγούμενα χρόνια από τις δύο τράπεζες για την επιχείρηση τους, αλλά και να καλύψει τα καθημερινά έξοδα της ιδίας και του ανήλικου παιδιού της.

Για αυτό και προσέφυγε στη δικαιοσύνη ζητώντας να καταβάλλει ως δόση το ποσό των 50 ευρώ μηνιαίως, ωστόσο το δικαστήριο αξιολογώντας όλα τα περιουσιακά στοιχεία, τις υποχρεώσεις και τα ανύπαρκτα έσοδα της, αποφάσισε να μην καταβάλλει δόσεις στις τράπεζες.

Η ΡΟΔΙΑΚΗ 

Τα χρέη πνίγουν αυτούς που τα έχουν και δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν αλλά και τις τράπεζες και το Δημόσιο που γνωρίζοντας ότι ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος αποφασίζουν να βάλουν νερό στο κρασί τους.

Διάταξη σε νομοσχέδιο επιτρέπει να γίνουν μεγάλες αναδιαρθρώσεις χρεών όπως ληξιπρόθεσμα επιχειρηματικά σε τράπεζες αλλά και χρέη στο Δημόσιο.

Σημαντικό είναι ότι εκτός από το κούρεμα που προβλέπεται σε υπερήμερες οφειλές των επιχειρήσεων προς το Δημόσιο, προβλέπεται παράλληλα άρση του τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου για να αποκλειστούν έτσι αυτοί που έχουν αλλά δεν πληρώνουν και θα προσπαθήσουν να επωφεληθούν από τη νέα ρύθμιση.

Σύμφωνα με το άρθρο 17, προβλέπεται η γενίκευση της νομικής προστασίας των τραπεζικών στελεχών που χειρίζονται υποθέσεις ρυθμίσεων δανείων επιχειρήσεων. Στα προηγούμενα σχέδια νόμου, με ημερομηνία πριν από τον Φεβρουάριο, το ακαταδίωκτο οριζόταν για τα πρόσωπα εκείνα που χειρίζονται αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών οφειλών μόνο στο πλαίσιο της υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό.

Με το πρόσφατο νομοσχέδιο επεκτείνεται η νομική προστασία των προσώπων αυτών και για διαγραφές χρεών στο πλαίσιο του πτωχευτικού νόμου, αλλά ακόμη και στη βάση διμερούς συμφωνίας μεταξύ τράπεζας και οφειλέτη. Το άρθρο 17 προσφέρει το ακαταδίωκτο και για τη μεταβίβαση δανειακών χαρτοφυλακίων σε funds.

Οι συγκεκριμένες διατάξεις του έχουν ως εξής: «Οσοι από τον νόμο ή από δικαιοπραξία έχουν την επιμέλεια ή με οποιονδήποτε τρόπο διαχείριση περιουσίας πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος δεν υπέχουν ποινική και αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες τέλεσαν για την εξυπηρέτηση της αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών κατά τα οριζόμενα στον Πτωχευτικό Κώδικα ή στον νόμο ΟCW - εξωδικαστικός μηχανισμός ή στα άρθρα 2 και 3 Ν. 4354/2015 ή βάσει διμερούς συμφωνίας μεταξύ ιδρύματος και οφειλέτη, εφόσον αυτές ήταν σύμφωνες με τις προβλεπόμενες στους ανωτέρω νόμους και τις σχετικές εγκυκλίους διαδικασίες, τα οριζόμενα στους εσωτερικούς κανονισμούς και τα καταστατικά των νομικών προσώπων που εκπροσωπούσαν και συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

1 Οι πράξεις ή παραλείψεις τελούνται με σκοπό είτε την είσπραξη μέρους τουλάχιστον της απαίτησης είτε, αν πρόκειται για επιχειρηματικά δάνεια, τη συνέχιση της δραστηριότητας επιχείρησης με βάση συμφωνία εξυγίανσης ή σχέδιο αναδιοργάνωσης και διάσωσης αυτής και αποβλέπουν μέσω αυτής στην εξασφάλιση είσπραξης τουλάχιστον μέρους της απαίτησης.
2 Δεν έχουν παραβιαστεί οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της ΤτΕ, και
3 Υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε πιστωτικού ιδρύματος, που κρίνουν αιτιολογημένα ότι προβλέπεται ανέφικτη η είσπραξη του συνόλου της απαίτησης».

Ανάλογη προστασία δίνεται επίσης και σε στελέχη του Δημοσίου, των δήμων και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που χειρίζονται υποθέσεις αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού και του πτωχευτικού νόμου.
Σχετικά με τις διαγραφές των επιχειρηματικών οφειλών προς το Δημόσιο, το τελευταίο νομοσχέδιο περιγράφει ότι από τις απαιτήσεις του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων προαφαιρείται 60% των απαιτήσεων που έχουν προκύψει από τον καταλογισμό αυτοτελών προστίμων και 40% απαιτήσεων από τόκους και προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής. Η αφαίρεση αυτών των ποσοστών δεν επιτρέπεται να οδηγεί σε απομείωση της απαίτησης του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων που να ξεπερνά το 30% της αρχικής συνολικής απαίτησης.

πηγη: Ethnos.gr