Χώρες με λιγότερους από 10 ISPs αντιμετωπίζουν θεωρητικά αυξημένο κίνδυνο να βρεθούν διαδικτυακά αποκλεισμένες

Το πρόσφατο περιστατικό διακοπής της σύνδεσης της Βορείου Κορέας με το παγκόσμιο δίκτυο, για διάστημα περίπου δέκα ωρών, επανέφερε στη δημοσιότητα μελέτη της Dyn Research, η οποία σκιαγραφεί στον παγκόσμιο χάρτη τις χώρες που θεωρητικά κινδυνεύουν από ένα διαδικτυακό μπλακ άουτ.

Μεταξύ αυτών εμφανίζεται και η Ελλάδα, καθώς οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους τον αριθμό των τοπικών παρόχων που έχουν απευθείας σύνδεση με τον Internet, οπότε αντίστοιχα αυξάνεται ή περιορίζεται η πιθανότητα μιας γενικευμένης διακοπής της διασύνδεσης. Προφανώς, όσο περισσότεροι είναι οι πάροχοι με αυτόνομη πρόσβαση στο Διαδίκτυο, τόσο αυξάνονται οι εναλλακτικές επιλογές δρομολόγησης της κίνησης δεδομένων.

Χώρες με λιγότερους από 10 ISPs αντιμετωπίζουν θεωρητικά αυξημένο κίνδυνο να βρεθούν κάποια στιγμή διαδικτυακά αποκλεισμένες.

Η Βόρεια Κορέα είναι μεταξύ εκείνων που (με έντονο πράσινο χρώμα) εμφανίζονται να διατρέχουν πολύ υψηλό ρίσκο, όπως ανάμεσα σε πολλές άλλες και το Τουρκμενιστάν, η Συρία, η Λιβύη και η Υεμένη. Ενδεικτικά, στην περίπτωση της Βορείου Κορέας όπως έγινε ευρύτερα γνωστό τις τελευταίες ημέρες, η διασύνδεση με το Internet γίνεται αποκλειστικά μέσω της China Unicom.

Στην Ευρώπη, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, οι χώρες των Βαλκανίων (πλην της Ρουμανίας) και της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της Βαλτικής, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Μολδαβία και η Ισλανδία εμφανίζονται να αντιμετωπίζουν χαμηλό κίνδυνο, ενώ το Μαυροβούνιο και η Λευκορωσία είναι σε δυσμενέστερη θέση.

protothema.gr

«Το Βρετανικό Μουσείο οφείλει να επιστρέψει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα» υποστηρίζει σε άρθρο της στο αμερικανικό περιοδικό Forbes η Λέιλα Αμινεντόλεχ,

δικηγόρος της εταιρείας Galluzzo & Amineddoleh και εκτελεστική διευθύντρια της Lawyers' Committee for Cultural Heritage Preservation, σημειώνοντας ότι «η απόφαση για δανεισμό ενός τμήματος των Μαρμάρων του Παρθενώνα στη Ρωσία αποτελεί προσβολή κατά της Ελλάδας».

Forbes:«Το Βρετανικό Μουσείο οφείλει να επιστρέψει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα»
Μεταξύ άλλων, η κ. Αμινεντόλεχ αναφέρει ότι «τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αποτελούν μέρος ενός μνημείου, που αναγνωρίζεται ως σύμβολο του Δυτικού Πολιτισμού και ως το υψηλότερο αρχιτεκτονικό επίτευγμα των Αρχαίων Ελλήνων» και επισημαίνει:

«Τα μισά περίπου αγάλματα από τη ζωφόρο του Παρθενώνα αφαιρέθηκαν το 1801-1802 από τον Λόρδο Έλγιν, όταν η Αθήνα βρίσκονταν υπό την οθωμανική κατοχή. Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο Έλγιν κατόρθωσε να αποσπάσει επίσημο διάταγμα (φιρμάνι) για την αφαίρεση των αγαλμάτων. Μολονότι το έγγραφο δεν διασώζεται σήμερα, μετάφραση από ιταλικό αντίγραφο υποδηλώνει ότι είχε δοθεί στον Έλγιν άδεια να αφαιρέσει "ορισμένα μάρμαρα" και όχι τη μισή ζωφόρο του Παρθενώνα. Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν, επίσης, ότι δεν δόθηκε ποτέ επίσημη άδεια στον Έλγιν για την αφαίρεσή τους, καθώς δεν υπάρχουν τεκμήρια για την ύπαρξη του φιρμανιού. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η αφαίρεση των μαρμάρων έπληξε τον Παρθενώνα, ακόμη και εάν αυτό δεν ήταν στις προθέσεις του Έλγιν. Το 1816 το Βρετανικό Κοινοβούλιο αγόρασε τα Μάρμαρα και τα εξέθεσε στο Βρετανικό Μουσείο».

Επίσης, στο άρθρο τονίζεται ότι «από την αρχή, αμφισβητήθηκε η νομιμότητα και η ηθική των πράξεων του Έλγιν, με πρώτο τον Λόρδο Μπάιρον που αποκάλεσε τον Έλγιν "άρπαγα". Το 1832 η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της, ενώ το 1937 ιδρύθηκε η Ελληνική Αρχαιολογική Σχολή, κατά την πρώτη συνεδρίαση της οποίας ο πρόεδρός της ζήτησε την επιστροφή των Μαρμάρων. Ο ελληνικός λαός θεωρεί τα γλυπτά ως σύμβολο του πολιτισμού του, της κληρονομιάς του και του παρελθόντος του, ενώ κατά τον ίδιο τρόπο, οι ιστορικοί τέχνης και οι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται ότι τα γλυπτά αποτελούν αδιάσπαστο μέρος του μνημείου που συνεχίζει να υπάρχει στην Αθήνα».

Τέλος, η Λέιλα Αμινεντόλεχ υπογραμμίζει ότι ως δικηγόρος θεωρεί ότι «η Αθήνα δεν διαθέτει πολλά επιχειρήματα για την επιστροφή των Μαρμάρων, αλλά διαθέτει το ηθικό έρεισμα, καθώς τα γλυπτά αποτελούν σύμβολο του ελληνικού λαού, ενώ η βίαιη αφαίρεσή τους τα απομάκρυνε από το νόμιμο σπίτι τους».

ethnos.gr

Χριστούγεννα: Ημέρες χαράς και γιορτής. Τα σπίτια και οι πόλεις φορούν τα γιορτινά τους, αποκτώντας φως και χρώμα, ενώ οι κουζίνες πλημμυρίζουν από αρώματα παραδοσιακών εδεσμάτων.

Πολλά από τα έθιμα αντικατοπτρίζουν τις αγωνίες των ανθρώπων της υπαίθρου, των γεωργών και των κτηνοτρόφωνΤο «Καλές Γιορτές» και το «Χρόνια Πολλά» αντηχούν σε κάθε σημείο συνάντησης, ενώ οι ήχοι από τα τρίγωνα και τα κάλαντα των παιδιών δονούν με χαρούμενες νότες την ατμόσφαιρα.

Με δεκάδες έθιμα, που παντρεύουν τις χριστιανικές παραδόσεις και τα αρχαία ελληνικά ήθη, οι κάτοικοι της χώρας τιμούν μία από τις σημαντικότερες θρησκευτικές γιορτές, που έρχεται λίγες ημέρες πριν από την έλευση της νέας χρονιάς.

Μάλιστα, στην Ελλάδα, πολλά από τα έθιμα αντικατοπτρίζουν τις αγωνίες των ανθρώπων της υπαίθρου, των γεωργών και των κτηνοτρόφων.



Η «Ζούγκλα» σας βάζει στο κλίμα των ημερών, παρουσιάζοντάς σας μερικά μόνο από αυτά:

Το χριστόψωμο

Το «ψωμί του Χριστού» ζυμώνεται την παραμονή των Χριστουγέννων με ιδιαίτερη ευλάβεια. Απαραίτητο στολίδι του είναι ο χαραγμένος σταυρός.

Ανήμερα τα Χριστούγεννα, ο νοικοκύρης του σπιτιού παίρνει το χριστόψωμο, το σταυρώνει, το κόβει και το μοιράζει σε όλους όσοι παρευρίσκονται στο τραπέζι, σαν συμβολισμό της Θείας Κοινωνίας, που ο Χριστός έδωσε τον Άρτο σε όλη την ανθρώπινη οικογένειά του.

Στην Κεφαλλονιά
Όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι του πιο ηλικιωμένου μέλους της. Στο πάτωμα τοποθετούν τρία δαυλιά «χιαστί» και πάνω τους τοποθετούν την «κουλούρα».

Όλοι κάνουν έναν κύκλο γύρω ακουμπώντας καθένας με το δεξί του χέρι την κουλούρα. Ύστερα ο νοικοκύρης ψάλλει το «Η γέννησή σου Χριστέ ο Θεός…» και ρίχνει λάδι στα δαυλιά, βάζοντάς τους φωτιά. Μετά κόβει την κουλούρα, τη μοιράζει και δειπνούν όλοι μαζί.
 
Στην Κρήτη
Το χριστόψωμο το παρασκευάζουν οι γυναίκες με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα, γαρίφαλα και καθώς ζυμώνουν λένε: «Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει».

Όταν πλάσουν το ζυμάρι, παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα, ενώ με την υπόλοιπη φτιάχνουν ένα σταυρό με λωρίδες και τον τοποθετούν πάνω στο ψωμί. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι και στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια , φύλλα, καρπούς, πουλάκια.

Στη Μάνη
Κάθε οικογένεια φουρνίζει τα χριστόψωμα στον φούρνο του σπιτιού. Παρασκευάζονται όπως το ψωμί, μόνο που στολίζονται με σταυρούς και ποικίλα στολίδια ανάλογα με την καλαισθησία της νοικοκυράς.

Στους Σαρακατσάνους
Οι Σαρακατσάνοι τσοπάνηδες φτιάχνουν δύο χριστόψωμα. Το πιο περίτεχνο είναι για τον Χριστό. Πάνω του σκαλίζουν ένα μεγάλο σταυρό - φεγγάρι με πέντε λουλούδια.

Το δεύτερο, η τρανή Χριστοκουλούρα ή Ψωμί του Χριστού, είναι για τα πρόβατα. Στη Χριστοκουλούρα παριστάνεται με ζύμη, όλη η ζωή της στάνης.

Στη Σπάρτη
Σε κάθε σπίτι, δυο τρεις μέρες πριν, ζυμώνουν καρβέλια ψωμί. Το ένα, που το τρώνε ανήμερα των Χριστουγέννων, είναι το ψωμί του Χριστού και το πλάθουν σε σχήμα σταυρού από ζύμη, ενώ τα υπόλοιπα τα κάνουν με αμύγδαλα και καρύδια.


  
Η κουλούρα της Ζακύνθου

Στο νησί του Ιονίου, οι νοικοκυρές ζυμώνουν με τον παραδοσιακό τρόπο την κουλούρα, μέσα σε ξύλινες σκάφες και με τη χρήση αλευριού, το οποίο ανακατεύουν με πολλά αρωματικά βότανα, καρύδια, σταφίδα, κρασί και λάδι.

Αφού το στολίσουν με περίτεχνα σχέδια από το ίδιο ζυμάρι και αφού το εμπλουτίσουν με κάποιο χρυσό ή ασημένιο νόμισμα, που το αποκαλούν «ηύρεμα», το ψήνουν σε ξυλόφουρνο και το διατηρούν ζεστό μέχρι τη βραδινή οικογενειακή σύναξη.

Το απόγευμα της παραμονής των Χριστουγέννων, η οικογένεια συγκεντρώνεται στο εορταστικό τραπέζι, το οποίο φιλοξενεί στο κέντρο του, τη μεγάλη χριστουγεννιάτικη κουλούρα, μια νταμιτζάνα κόκκινο κρασί και τα πιάτα για το βραδινό έδεσμα. Το έδεσμα δεν είναι άλλο από μια μπροκολόσουπα που σερβίρεται με λεμόνι, ντόπιες ελιές και κρεμμύδι. 

Δίπλα από την αναμμένη εστία του σπιτιού βρίσκεται ένα ποτήρι που περιέχει λάδι με κρασί και ένα θυμιατό κάτω από την εικόνα της Παναγίας με το θείο βρέφος.

Ο μεγαλύτερος άνδρας της οικογένειας παίρνει τον δίσκο με την κουλούρα στα χέρια του. Πάνω στον δίσκο ακουμπάνε τα χέρια τους όλα τα μέλη της οικογένειας. Ο δίσκος με την κουλούρα μεταφέρεται πάνω από τη φωτιά στο αναμμένο τζάκι. Εκεί ο αρχηγός της οικογένειας τη σταυρώνει τρεις φορές και χύνει πάνω της λαδόκρασο, ψάλλοντας το γνωστό απολυτίκιο «Η Γέννησις σου Χριστέ...».

Η νοικοκυρά θυμιατίζει όλο το σπίτι και ένας από τους νεότερους της οικογένειας παίρνει το τουφέκι του σπιτιού και πυροβολεί από το παράθυρο στον αέρα, σηματοδοτώντας τη χαρμόσυνη είδηση της γέννησης του Χριστού. Μετά αρχίζουν οι ευχές.

Η κουλούρα επιστρέφει στο τραπέζι κι εκεί ο αρχηγός τής οικογένειας αρχίζει να κόβει τα κομμάτια. Το πρώτο ανήκει στον Χριστό, το δεύτερο στον φτωχό, το τρίτο στο σπίτι και μετά στα μέλη της οικογένειας στα οποία διανέμεται κατά σειρά ηλικίας.



Χριστουγεννιάτικο στεφάνι

Στα χωριά συνηθίζουν να κρεμάνε στους τοίχους και τις εξώπορτες πλεξούδες από σκόρδα, πάνω στις οποίες καρφώνουν γαριφαλλάκια για να διώξουν την κακογλωσσιά που «καρφώνει» την ευτυχία του σπιτιού τους.

Την εξώπορτα των σπιτιών κοσμεί, επίσης, ένα στεφάνι από έλατο, διακοσμημένο με χριστουγεννιάτικα στολίδια. Σύμφωνα με την παράδοση, το στεφάνι φέρνει τύχη στους ένοικους του σπιτιού.



Το «τάισμα» της βρύσης

Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων πραγματοποιείται το «τάισμα της βρύσης», σε χωριά της Κεντρικής Ελλάδας. 

Οι κοπέλες πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση για να κλέψουν το «άκραντο», δηλαδή το αμίλητο, νερό.

Σε όλη τη διαδρομή παραμένουν σιωπηλές. Όταν πάρουν το νερό, αλείφουν τη βρύση με βούτυρο και μέλι με την ευχή, «όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι, και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους». 

Για να έχουν καλή σοδειά, την ταΐζουν με διάφορα προϊόντα όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Μάλιστα, όποια κοπέλα φτάνει πρώτη στη βρύση θα είναι η πιο τυχερή όλο το χρόνο. 

Έπειτα, ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, κλέβουν το νερό από τη βρύση και γυρίζουν στο σπίτι τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το «άκραντο νερό».

Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού και σκορπίζουν και τα τρία χαλίκια στο σπίτι. Στη λαϊκή παράδοση ο βάτος φέρνει αισιοδοξία και καλά μαντάτα και διώχνει τα ξόρκια.



«Πάντρεμα της φωτιάς»

Στα χωριά της Έδεσσας, την παραμονή των Χριστουγέννων, «παντρεύουν τη φωτιά». Παίρνουν ένα ξύλο με θηλυκό όνομα, όπως της κερασιάς και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα, όπως ο βάτος. Βάζουν τα ξύλα στο τζάκι να καούν και ανάλογα με τον κρότο ή τη φλόγα τους μπορούν να προβλέψουν τα μελλούμενα, είτε για τον καιρό, είτε για τη σοδειά τους. Η παράδοση θέλει τα αγκαθωτά δέντρα να απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους.

Στη Θεσσαλία, όταν τα κορίτσια επιστρέφουν από την εκκλησία, την ημέρα των Χριστουγέννων, βάζουν δίπλα στο τζάκι κλαδιά κέδρου, ενώ τα αγόρια βάζουν από αγριοκερασιά. Τα λυγερά αυτά κλαδιά αντιπροσωπεύουν τις επιθυμίες τους για μια όμορφη ζωή. Όποιο κλωνάρι καεί πρώτο αυτό είναι καλό σημάδι γιατί αυτός ο νέος ή η νέα θα παντρευτεί πρώτα.



Τα Χριστόξυλα

Σε πολλά χωριά της Μακεδονίας, από τις παραμονές των Χριστουγέννων, ο νοικοκύρης του σπιτιού ψάχνει στα χωράφια και βρίσκει ένα μεγάλο χοντρό και γερό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. 

Η νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι, αλλά με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι, ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμα και την καπνοδόχο, για να μην βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια όπως λένε και μαγαρίσουν το σπίτι. 

Το βράδυ της παραμονής ο νοικοκύρης βάζει το Χριστόξυλο στο τζάκι και το ανάβει, αφήνοντάς το να σιγοκαίει όλο το δωδεκαήμερο από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα. Η στάχτη αυτή προφυλάσσει το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό και καθώς καίγεται, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη.



Οι καλικάντζαροι

Στη Σκιάθο, οι πιο παλιοί λένε ότι από την 1η Δεκεμβρίου οι καλικάντζαροι ετοιμάζουν το καράβι τους για να πάνε στο νησί. Την παραμονή των Χριστουγέννων το ρίχνουν στο γιαλό και φθάνουν ανήμερα.

Από τότε μέχρι τα Φώτα κανείς δεν τολμάει να βγει νύχτα από το σπίτι του γιατί θα τον βουβάνουν. Την παραμονή των Φώτων, όμως, οι καλικάντζαροι τα μαζεύουν γρήγορα και φεύγουν τρέχοντας μην τους προφτάσει ο παπάς με τον αγιασμό και τους ζεματίσει.

Η λαϊκή φαντασία οργιάζει με τις σκανταλιές των καλικάντζαρων που βρίσκουν την ευκαιρία να αλωνίσουν στον επάνω κόσμο, τότε που τα νερά είναι «αβάφτιστα». Η όψη τους είναι τρομακτική, ενώ οι σκανταλιές τους απερίγραπτες. Το μόνο που τους τρομάζει είναι η φωτιά. 



Οι Μωμόγεροι της Δράμας και τα Ραγκουτσάρια

Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί της Δράμας απαντάται το έθιμο των Μωμόγερων, που προέρχεται από τους Πόντιους πρόσφυγες. 

Η ονομασία τους προέρχεται από το μίμος ή το μώμος και το γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές τους κινήσεις. Φοράνε τομάρια λύκων ή τράγων ή είναι ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά και έχουν την μορφή γέρων. 

Οι Μωμόγεροι προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες όλο το δωδεκαήμερο, ψάλλοντας τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους. 

Όταν οι παρέες συναντηθούν κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή. Το ίδιο έθιμο με παραλλαγές γίνεται στην Κοζάνη και τη Καστοριά, υπό την ονομασία Ραγκουτσάρια.



Tο αναμμένο πουρνάρι

Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν οι βοσκοί να προσκυνήσουν ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι και του έβαλε φωτιά.

Το σκοτεινό βουνό γέμισε χαρούμενες φωτιές, τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα για να ευχηθεί κρατά ένα κλαδί από πουρνάρι ή από όποιο άλλο δέντρο βρει. Στον δρόμο το ανάβει.

Το ίδιο συμβαίνει και στα Γιάννενα, με τη διαφορά ότι δεν κρατούν κλαδί, αλλά μια χούφτα δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν.

Κι όταν τα φύλλα τα ξερά πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!» Αυτή είναι η καλύτερη ευχή για κάθε νοικοκύρη.



Η Γουρουνοχαρά

Το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι περιλαμβάνει χοιρινό κρέας. Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γίνεται με εξαιρετική φροντίδα, ενώ ακολουθεί γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. 

Τρεις - τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθορίζουν με ποια σειρά σφάξουν το γουρούνι τους. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνται 5 με 6 άνδρες.



Επιμέλεια: Μανώλης Φουσκολαγουδάκης
zougla.gr
Την τρίτη χαμηλότερη επίδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 κρατών-μελών σημειώνει η Ελλάδα όσον αφορά τη χρήση του ίντερνετ.
 
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Eurostat, το 1/3 των Ελλήνων δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ το ίντερνετ. Πρόκειται για ποσοστό που εξακολουθεί να παραμένει σημαντικά υψηλό, καθώς οκτώ χρόνια νωρίτερα (το 2006) οι Έλληνες που δεν χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο έφταναν στο 65%.
 
Ουραγοί και πιο κάτω από τις επιδόσεις της Ελλάδας ήταν τη φετινή χρονιά άλλες δύο βαλκανικές χώρες και, συγκεκριμένα, η Ρουμανία και η Βουλγαρία, όπου το ποσοστό των κατοίκων που δεν χρησιμοποιούν το ίντερνετ είναι 39% και 37%, αντίστοιχα.
 
Στην απέναντι όχθη, η χώρα με τις καλύτερες επιδόσεις στη χρήση του ίντερνετ πανευρωπαϊκά είναι η Δανία, όπου μόλις το 3% των κατοίκων της δεν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Ακολουθούν το Λουξεμβούργο (4%) και η Ολλανδία (5%).
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Η πλειοψηφία των ανθρώπων ενοχοποιεί –λανθασμένα όπως αποδεικνύεται– τον κρύο αέρα για τον πόνο στον αυχένα και την ωμοπλάτη, πιο γνωστό και ως «ψύξη», σύμφωνα με μία μελέτη του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που ανέλυσε τις υποκειμενικές αντιλήψεις που επικρατούν για τη μυαλγία.
 
Η ερευνητική ομάδα του ΤΕΦΑΑ Θεσσαλίας, που αποτελείται από τους Ανδρέα Φλουρή, Ελένη Μητσιάδου, Γιάννη Κουτεντάκη, Χριστίνα Καρατζαφέρη, και Μαρία Χασάνδρα, ανέλυσε τις αντιλήψεις του ελληνικού πληθυσμού, σχετικά με την επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων στην πρόκληση συμπτωμάτων μυαλγίας στο μυοσκελετικό σύστημα.
 
Όπως προέκυψε, το μεγαλύτερο μέρος του γενικού πληθυσμού (73,6%) και των επαγγελματιών υγείας (70,8%) ανέφερε συμπτώματα μυαλγίας σε αυχένα/λαιμό και ωμοπλάτη/πλάτη, τα οποία απέδωσε στον ιδρώτα σε συνδυασμό με ρεύμα αέρα ή σε έκθεση σε κλιματιστικό (τη γνωστή σε όλους «ψύξη»).
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η οποία αξιοποίησε πληροφορίες και από διεθνείς βάσεις δεδομένων, δεν υπάρχει καμία μελέτη διεθνώς, η οποία να δικαιολογεί επιπτώσεις «ρεύματος αέρα» ή κλιματιστικού στα συμπτώματα μυαλγίας.
 
Όπως εξηγεί, μάλιστα, ο Δρ Φλουρής, αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι οι διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες για αποφυγή μυοσκελετικών παθήσεων δεν περιλαμβάνουν κάποια οδηγία σχετική με την έκθεση σε ψυχρό ή θερμό περιβάλλον.
 
Παράλληλα, σχολιάζει ότι στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ακόμη και σε κρύες χώρες του βορρά, δεν υπάρχει η κοινή λογική ότι ένα κρύο ρεύμα αέρα –ειδικά όταν είμαστε ιδρωμένοι– μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα μυαλγίας.
 
Ωστόσο, φυσικοί παράγοντες του περιβάλλοντος μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στον οργανισμό. Εργαζόμενοι σε ακραίες περιβαλλοντικές θερμοκρασίες (όπως εργαστήρια κατασκευής πάγου, βύθιση σε κρύο νερό σε ιχθυοκαλλιέργειες, ορυχεία, χυτήρια, υπαίθριοι χώροι, κ.α.) έχουν υποστεί κατά καιρούς φαινόμενα ανάπτυξης υποθερμίας ή υπερθερμίας, εξαιτίας της μη τήρησης διαδικασιών ασφαλούς εργασίας.
 
Στην Ελλάδα, όμως, σύμφωνα με τους πίνακες περιγραφής των Επαγγελματικών Νόσων της Διεύθυνσης Αναλογιστικών Μελετών και Στατιστικής (2010) για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά τη χρονική περίοδο 2003 - 2009 δεν έχουν καταγραφεί περιστατικά πρόκλησης μυϊκών βλαβών στον οργανισμό εργαζομένων σε ακραίες περιβαλλοντικές θερμοκρασίες.
 
Με βάση τα παραπάνω, σημειώνει ο Δρ Φλουρής, η εγκυρότητα της πεποίθησης των Ελλήνων σχετικά με τα αίτια των συμπτωμάτων μυαλγίας –δηλαδή ότι προκαλείται είτε από έκθεση σε κλιματιστικό, είτε από ιδρώτα σε συνδυασμό με έκθεση σε ρεύμα αέρα, είτε από ρεύματα αέρα– τίθεται σε αμφισβήτηση.
onmed.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot