ΕΝΑ  ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ  ΚΩ ΣΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ.

Γράφει ο κ. Βασίλης Χατζηβασιλείου, Ιστορικός Συγγραφέας-Δικηγόρος.

Η  23^η Απριλίου του 1933 ξημέρωσε με ένα απρόσμενο για την πόλη της Κω γεγονός. Τον τεκτονικό σεισμό των 6,6 ρίχτερ, που ήλθε να σκορπίσει τον θάνατο και την καταστροφή. Ήταν Κυριακή του Θωμά και ημέρα εορτασμού της μνήμης του Αγίου Γεωργίου. Τα 2/3 και πλέον των σπιτιών της πυκνοκατοικημένης πόλης κατέρρευσαν, με αποτέλεσμα 178 άτομα να βρουν φριχτό θάνατο. Από αυτά 124 ήταν Χριστιανοί, 47 Μουσουλμάνοι και 7 Εβραίοι. Το 52% των θυμάτων ήταν νήπια, παιδιά και έφηβοι, που ο εγκέλαδος τα βρήκε να κοιμούνται στα κρεβάτια τους.

Όσα σπίτια δεν κατέρρευσαν θα κατεδαφιστούν με απόφαση της Ιταλικής Διοίκησης «για λόγους δημόσιας ωφέλειας» και θα απαγορευθεί η ανοικοδόμηση άλλων στη θέση τους. Θα καθιερωθούν δέσμες μέτρων Κυβερνητικής πρόνοιας για τους σεισμοπαθείς, ενώ παράλληλα θα υπάρξουν και οι γενικές κατευθύνσεις ενός πολεοδομικού κανονισμού, που θα αναφέρεται στην ανοικοδόμηση της νέας πόλης Κω.

Η ανοικοδόμηση θα αρχίσει εντατικά και θα ολοκληρωθεί σχεδόν εντός μιας τριετίας. Αξιόλογοι Ιταλοί αρχιτέκτονες και μηχανικοί θα σχεδιάσουν και θα κατασκευάσουν ένα μεγάλο αριθμό σπιτιών, ενώ στα προ του σεισμού ανεγερθέντα κυβερνητικά κτίρια θα προστεθούν και άλλα μετά τον σεισμό δημόσια κτίρια. Το άριστο για τα δεδομένα της εποχής ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης θα συμπληρωθεί με ασφαλτοστρώσεις οδών και πλατειών, με πλήρες δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, με δενδροφυτεύσεις μεγάλης ποικιλίας δένδρων, ακόμη και αειθαλών, με πάρκα και πεζοδρόμια σε όλες ανεξαίρετα τις οδούς. Έτσι γεννήθηκε μια αξιοθαύμαστη νέα πόλη, η σύγχρονη πόλη της Κω.

Η εικόνα βέβαια της παλιάς, της προσεισμικής μικρής, αλλά γραφικής και λουσμένης μέσα σε καταπράσινους κήπους κι εξοχικές επαύλεις, πόλης της Κω, έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη των κατοίκων της, τη συνοχή και τον τρόπο ζωής των οποίων άλλαξε άρδην η φρικτή ανάμνηση του καταστροφικού σεισμού και της οδυνηρής απώλειας τόσων ανθρώπινων ψυχών! Αυτή η εικόνα, ακόμη και σήμερα, φωλιάζει βαθειά μέσα τους «ως μήτρα ιερή, αξία της καρδιάς και  μέτρο ζωής!»

Ο ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε./Περιοχή Κω ανακοινώνει ότι λόγω απαραίτητων τεχνικών εργασιών,

θα πραγματοποιηθούν ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΕΣ διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος την 23-04-2020 ημέρα ΠΕΜΠΤΗ στις 08:00 και στις 12:00 στις περιοχές ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑ,ΚΑΡΔΑΜΕΝΑ και ΚΕΦΑΛΟΣ , στο νησί της Κω.

Η επανατροφοδότηση θα γίνει χωρίς προειδοποίηση και μπορεί να γίνει πριν την προβλεπόμενη ώρα, γι' αυτό λοιπόν οι εγκαταστάσεις και τα δίκτυα θα πρέπει να θεωρούνται ότι ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΥΠΟ ΤΑΣΗ.

Για λόγους ασφαλείας απαγορεύεται η προσέγγιση στους αγωγούς η σε άλλα στοιχεία, έστω και αν βρίσκονται στο έδαφος.

Ν. Ι. Θεοφιλίδης

Διευθυντής Περιοχής Κω

Με αφορμή το θέμα που προέκυψε με τις επιστολές της Alltours σε ξενοδοχεία σε Ρόδο και Κω, σε επικοινωνία του money-tourism.gr, με τον κ. Γιάννη Καμπούρη, γνωστό τουριστικό πράκτορα και αντιπρόσωπο του μεγάλου γερμανικού Tour operator σε Ρόδο, Κω, Αττική και Πελοπόννησο, δήλωσε τα εξής:

«Όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση και ανοίξουν τα ξενοδοχεία και οι πτήσεις, η πρώτη που θα πετάξει θα είναι η Alltours. Ναι εστάλη η επιστολή ζητώντας την επιστροφή των early bookings και στην οποία αναφέρεται ότι «πιστεύουμε ότι αν δεν ομαλοποιηθεί η κατάσταση (We believe that due to the complete current situation Alltours and byebye will not bring any client at all during summer 2020 to your destination), δεν θα έρθουν πελάτες. Θέλω να υπογραμμίσω ότι ο προορισμός με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στηνtravel exchange Alltours, ήταν η Ρόδος, μέχρι τέλη Φεβρουαρίου, με αύξηση 38%, σε σχέση με πέρυσι που ήταν μια πολύ καλή χρονιά. Ο τελευταίος προορισμός της Alltours που θα κλείσει θα είναι η Ελλάδα, λόγω των ιδιαίτερων συναισθημάτων του Willi Verhuven, που είναι γνωστός για την αγάπη του στην χώρα».

Πηγή: https://money-tourism.gr/ 

Εβδομάδα προθεσμιών ξεκινά, και για αιτήσεις και για πληρωμές, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τις επιχειρήσεις.

Η Δευτέρα του Πάσχα είναι η τελευταία προθεσμία που όσοι εργαζόμενοι λήγει το ΑΦΜ τους σε 0 μπορούν να κάνουν τις αιτήσεις για τις πληρωμές. Παράλληλα, είναι η τελευταία προθεσμία και για τους εργοδότες που είναι στους ΚΑΔ για να κάνουν τις αιτήσεις.

Αύριο Τρίτη, ξεκινούν οι διορθώσεις αιτήσεων από εργοδότες και εργαζόμενους, διαδικασία που θα διαρκέσει για τρεις ημέρες. Παράλληλα, την Τρίτη ξεκινάει και μία τρίτη φάση για κάνουν αίτηση οι εργαζόμενοι, και αφορά σε εκείνους που δεν έχουν προλάβει γιατί έχασαν το ΑΦΜ. Την Τρίτη μπορούν να κάνουν αίτηση οι εργαζόμενοι που το ΑΦΜ τους λήγει σε 1.

Ακόμη, η Τρίτη είναι η τελευταία ημέρα για τις αιτήσεις επιστρεπτέας προκαταβολής.

Την Τετάρτη, είναι η ημερομηνία πληρωμής των συντάξεων του ΙΚΑ, αν το ΑΜΚΑ λήγει σε 1-3-5-7-9. Παράλληλα μπορούν να κάνουν αίτηση οι εργαζόμενοι που το ΑΦΜ τους λήγει σε 2.

Την Πέμπτη, μπορούν να κάνουν αίτηση οι εργαζόμενοι που το ΑΦΜ τους λήγει σε τρία, ενώ τελειώνει η προθεσμία για τις διορθώσεις στις αιτήσεις που έχουν ήδη υποβληθεί.

Την Παρασκευή θα γίνει η πληρωμή των συντάξεων του ΙΚΑ για όσους έχουν ΑΜΚΑ που λήγει με ζυγό αριθμό. Παράλληλα, η Παρασκευή θα είναι η τελευταία ημέρα για να κάνουν τις αιτήσεις των 800 ευρώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Επίσης έχουμε την πληρωμή των επιστημόνων για τα 400 ευρώ.

Τέλος το Σάββατο λήγει η προθεσμία για τα voucher των επιστημόνων.

Αγωνία για τον τουρισμό

Τις επιπτώσεις του κορωνοϊού στην εργασία και συγκεκριμένα στο χώρο του τουρισμού, σχολίασε στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα MEGA και η Κωνσταντίνα Σβύνου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων.

«Είναι πολύ νωρίς για μια επιχείρηση να αποφασίσει αν θα ανοίξει ή όχι. Όλα θα εξαρτηθούν από τα μέτρα της κυβέρνησης για την επανεκκίνηση της τουριστικής οικονομίας. Έχουν γίνει τα αιτήματα προς τα αρμόδια υπουργεία. Το ποσοστό που έχουν αποφασίσει ότι δεν θα ανοίξουν είναι γύρω στο 3%. Πολλές επιχειρήσεις ζυγίζουν το κόστος ανοίγματος και το κόστος μη ανοίγματος», σημείωσε η κ. Σβύνου.

«Οι επισφαλείς θέσεις εργασίας είναι κοντά στις 45 χιλιάδες θέσεις, που ανέρχεται κοντά στο 40% της απασχόλησης στον χώρο των ξενοδοχείων», πρόσθεσε.

Σε ό,τι αφορά στον εσωτερικό τουρισμό, και στο κατά πόσο αυτός μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση, η κ. Σβύνου ανέφερε ότι «ο εσωτερικός τουρισμός θα μας “δώσει” ενέσεις, αλλά δεν θα μπορέσει να μας κρατήσει».

«Για να μπορέσουν να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις στον τουρισμό θα πρέπει να βοηθηθούν επί της ουσίας. Ο τουρισμός αγγίζει κοντά το 30% του ΑΕΠ, είναι πυλώνας της οικονομίας και οφείλουμε να τον στηρίξουμε», κατέληξε η κ. Σβύνου.

Γράφει ο
Βασίλης Χατζηβασιλείου
Ιστορικός Συγγραφέας- Δικηγόρος

Η εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών, όπως της πανώλης, της ελονοσίας, κ.ά., που ως επιδημίες, από τον 14ο αιώνα και έπειτα, έπληξαν όχι μόνο τη Μεσαιωνική Δύση, αλλά και την Ανατολή και εμφανίστηκαν ακόμη και στα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, δεν ήταν δυνατόν να μην προσβάλουν και το νησί της Κω. Πρώτος ο λόγιος κληρικός και ταξιδιώτης από τη Φλωρεντία Cristophoro Buondelmonti στις αρχές του 15ου αιώνα περιγράφοντας την Κω στο βιβλίο του Liber Insularum Archipelagi, αναφέρει ότι το νησί το βρήκε να έχει νοσηρό κλίμα για το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου «δια την του αέρος δυσκρασίαν» και ότι στη μέση της πόλης του υπήρχε «λίμνη νοσώδης εν έαρι μάλιστα».

Ο Ιάκωβος Ζαρράφτης έγραψε ότι επί της εποχής των Ιωαννιτών Ιπποτών, το 1347, «ενέσκηψε βαρύ λοιμώδες νόσημα, επενεγκών φθοράν ου μικράν εις την Κων». Και μνημονεύει τον Γρηγορά, δηλ. τον βυζαντινό ιστορικό Νικηφόρο Γρηγορά (1295-1360), που αναφέρει ότι «εκενούντο οικίαι πλείσται καθάπαξ των οικητόρων απόντων μιάς ή και δυοίν ενίοτε». Γνωρίζουμε ακόμη ότι οι Ιωαννίτες Ιππότες, γύρω στα 1386, αφού διαπίστωσαν ότι το κλειστό λιμάνι της πόλης είχε μετατραπεί σε λίμνη και αποτελούσε εστία ελονοσίας για τους κατοίκους, άνοιγαν κάθε χρόνο, τον Απρίλιο, τον φράχτη της τάφρου (τη «Χαντάκα», δηλ. τη σημερινή οδό Ιπποκράτους) του περιμετρικού τείχους της Κω, για να διοχετεύεται το θαλασσινό νερό στο λιμάνι και να αποτρέπεται έτσι η επιδημία.

Επίσης τον Μάρτιο του 1500 βρίσκουμε έγγραφο του Μεγάλου Μαγίστρου των Ιπποτών της Ρόδου Pierre d’ Aubusson προς τον Τοποτηρητή του Τάγματος στην Κω Costanzo Operti, όπου ο Μεγ. Μάγιστρος δίνει εντολή στον Operti και τους άνδρες του να μεταφέρουν πέτρες, για να φτιάξουν τοίχο που θα συγκρατεί το ανάχωμα της τάφρου μπροστά από τη γέφυρα και την είσοδο του Κάστρου της Νεραντζιάς, για να μην κατρακυλήσει το ανάχωμα αυτό και εμποδίσει τη διέλευση του θαλασσινού νερού από την τάφρο προς τη λίμνη, δηλ. το σημερινό λιμάνι της Κω, που εξακολουθούσε να αποτελεί εστία ελονοσίας.

Για τη μεγάλη πληγή της πανώλης, που θα επηρεάσει καθοριστικά τη δημογραφική πορεία του πληθυσμού της Κω, έχουμε πυκνότερες χρονολογικές επισημάνσεις από τη γαλλική προξενική αλληλογραφία της Ρόδου του 18ου αιώνα. Η Κως θα πληγεί από την πανώλη το 1733 (το θανατικό αυτό θα διαρκέσει 4 μήνες) και θα επαναληφθεί το 1747, το 1750, το 1752, το 1769, το 1778 μαζί με την επιδημία της ευλογιάς, το 1791 και 1792. Ο 19ος αιώνας θα αρχίσει για την Κω ακόμη πιο οδυνηρός εξαιτίας της πανώλης, που από το 1811 έως το 1814 θα ενσκήψει φοβερότερη στην πρωτεύουσα του νησιού, της οποίας τόσο το κλειστό λιμάνι όσο και η ελώδης περιοχή της Λάμπης παρέμεναν αθεράπευτες εστίες της επιδημίας αυτής. Είναι η εποχή που, όπως αναφέρει ο Ζαρράφτης, εμφανίζεται το λεγόμενο «πρώτο θανατικό» για τους χριστιανούς κατοίκους της πόλης, οι οποίοι από φόβο για τη ζωή τους κατέφυγαν στις εξοχές, απ’ όπου οι Τούρκοι, φοβούμενοι τα επαναστατικά κινήματα, τους εξανάγκασαν να επανέλθουν και πάλι στα σπίτια τους.

Ο Άγγλος περιηγητής William Turner, που επισκέφθηκε την Κω την περίοδο αυτή, έγραψε πως η πανώλης θέρισε 3.000 ψυχές, από τις οποίες οι 2.000 ήταν Τούρκοι. Το 1833 θα συμβεί το «δεύτερο θανατικό», που προξένησε μεγάλη φθορά στους κατοίκους και ιδιαίτερα στους Τούρκους, «αδυνατούντας να φυλάξωσι δίαιταν όχι μόνον δια την πανώλην, αλλά και δια πάσαν άλλην αρρώστιαν».

Είναι ευτύχημα πως οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν εκείνα τα χρόνια ως προληπτικό κατά της πανδημίας μέτρο την καραντίνα όλων όσοι επισκέπτονταν με τα πλοία τους το νησί. Έτσι όταν τον Αύγουστο του 1841 πραγματοποίησε το πρώτο του ταξίδι στην Κω ο Βαυαρός αρχαιολόγος Ludwig Ross και το σκάφος με τη συνοδεία του έπλεε έξω από το λιμάνι, οι Τούρκοι αρνήθηκαν να του δώσουν άδεια αποβίβασης, υποχρεώνοντας τον Ross και τους άνδρες του να υποβληθούν σε 15μερη καραντίνα από φόβο μήπως είναι φορείς του μικροβίου της πανώλης. Τη θλιβερή αυτή εμπειρία περιγράφει ο Ross ως εξής: «Βρισκόμασταν σε απόσταση ενός μιλίου από τη στεριά και καθώς έδυε ο ήλιος είδαμε το προξενείο, που ήταν δίπλα στο λιμάνι, να μας υποδέχεται με υψωμένες δυο μεγάλες Ελληνικές σημαίες.

Την ίδια στιγμή φάνηκε επίσης μια κατακόκκινη Τουρκική σημαία στο κτίριο της καραντίνας, ενώ σε κάποιο άλλο σπίτι ξεπρόβαλαν δειλά τρεις σημαιούλες της Αυστρίας, Αγγλίας και Ρωσίας». Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα πλοία των εποχών εκείνων αγκυροβολούσαν εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η λεγόμενη πολεμική σκάλα, ανατολικά του Κάστρου της Νεραντζιάς. Απέναντι δε από το σημερινό ξενοδοχείο το Gelsomino, στην ακτή Μιαούλη, υπήρχαν τα προξενεία διαφόρων χωρών, γι αυτό και η περιοχή ήταν παλαιότερα γνωστή με την ονομασία «Κονσολάτα» (Consolata). Ο Ross αναφέρει ότι από τα 20 περίπου εμπορικά πλοία, που ήταν αγκυροβολημένα εκεί, τα 2/3 είχαν Ελληνική σημαία (του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους), ένα είχε Ρωσική και μερικά άλλα Ιωνική και Σαμιώτικη σημαία. Μόνο σε δυο τουρκικά φορτηγά πλοία, που είχαν έρθει από την Κρήτη, δεν είχαν υψωθεί σημαίες.

Και συνεχίζει ο Ross: «Δεν προλάβαμε να ρίξουμε την άγκυρα, όταν φάνηκε μια βάρκα με τον Ιταλό γιατρό της καραντίνας [οι Τούρκοι δεν είχαν φαίνεται δικό τους γιατρό] και δυο κωπηλάτες, ένα Τούρκο κι ένα Έλληνα. Όλες οι προσπάθειές μας να τους πείσουμε ότι το πλοίο μας δεν ήταν φορτηγό, ούτε μετέφερε εμπορεύματα και ότι εμείς απλώς είμαστε αργόσχολοι ταξιδιώτες χωρίς κανένα εμπορικό ενδιαφέρον, έπεσαν στο κενό. Ο πρόξενός μας, που θα μπορούσε ίσως να μας διευκολύνει, απουσίαζε στη Σμύρνη και ο γραμματέας του δεν ήθελε να μας βοηθήσει. Έτσι διαταχτήκαμε να αγκυροβολήσουμε και να κινηθούμε μέσα στο χώρο της καραντίνας κι εκεί περάσαμε όλο το πρωινό μας».

Λίγο παρακάτω ο Ross θα περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο γινόταν η καραντίνα από τους Τούρκους, χαρακτηρίζοντάς την φάρσα, που στάθηκε εμπόδιο να περιηγηθεί στο πρώτο του ταξίδι το νησί. Ενώ, δηλαδή, τα αντικείμενα που κρατούσαν επάνω τους (χρήματα, έγγραφα κ.ά.) απολυμαίνονταν, ένας νεαρός φύλακας της καραντίνας, ο Αλής, άναψε την πίπα του, την πρόσφερε στον Ross να καπνίσει και στη συνέχεια κάπνισε κι ο ίδιος.

Η πράξη αυτή, έκαμε τον Ιταλό γιατρό να εκνευριστεί, γιατί αποτελούσε ασφαλώς ένα τρόπο μετάδοσης της νόσου, για την οποία οι Τούρκοι έπαιρναν τα προληπτικά εκείνα μέτρα. Ο Αλής, βέβαια, ισχυρίστηκε πως το κάπνισμα από την ίδια πίπα δεν απαγορεύεται από τον κανονισμό (!). Ο 20ός αιώνας τελικά θα φέρει την ανακάλυψη των ισχυρών εκείνων φαρμάκων, που θα εξαλείψουν σταδιακά τις θανατηφόρες επιδημίες απ’ όλο τον Αιγαιοπελαγίτικο κόσμο και φυσικά και από το νησί της Κω.