Το κύριο χαρακτηριστικό της σουηδικής κουζίνας είναι η φρεσκάδα, και η χρήση αγνών υλικών. Ο πιο εύστοχος χαρακτηρισμός για την κουζίνα τους είναι αυτός που της δίνουν οι ίδιοι οι Σουηδοί: Husmanskost (απλή κουζίνα).
Η σουηδική κουζίνα καθορίζεται από προϊόντα που προέρχονται από τις 28 περιοχές της χώρας. Ρέγκες, χέλια, σολομός και οστρακοειδή από τη Βαλτική, εξαιρετικός σολομός από τα νερά του Βορρά και πέστροφες και οξύρρυγχοι με το χαβιάρι τους.
Από τη Λαπωνία το κρέας τάρανδου που εκτός των άλλων δίνει μια εξαιρετική λιχουδιά, την καπνιστή του γλώσσα αναφέρει ο gastronomos.gr. Ζαρκάδι, άγριοι κάπροι, χοιρινό αλλά και φρούτα από τα παγωμένα σκουροπράσινα δάση, τα βατόμουρα. Μανιτάρια καντερέλες, που το μάζεμά τους είναι απόλαυση για τους Σουηδούς, οι οποίοι τα διατηρούν στην κατάψυξη για τα μαγειρέματά τους.
Οι εποχές, ο καιρός και το φως έχουν διαμορφώσει τις συνήθειές τους. Σε λίγες χώρες ο καιρός είναι τόσο καθοριστικός παράγοντας στη μαγειρική όσο στη Σουηδία. Όταν περάσουν οι μεγάλες νύχτες του χειμώνα, αρχίζουν και οι δραστηριότητες γύρω από τη μαγειρική, όπως το πάστωμα των ψαριών, η διατήρηση των λαχανικών (τουρσιά), το ψήσιμο του ψωμιού και το στέγνωμα της μικρής σουηδικής φρυγανιάς από σίκαλη, αυτού του μικρού πρεσβευτή της Σουηδίας. Θα τη βρείτε στα ράφια επιλεγμένων καταστημάτων τροφίμων σε όλο τον κόσμο. Η μικρή αυτή φρυγανιά στεγνώνει στο σχοινί που περνάει από μία τρύπα στο κέντρο της. Στη γιορταστική εκδοχή της μοιράζεται τα Χριστούγεννα στην εκκλησία. Την πρώτη μικρή νύχτα, τη Midsommarafton, στήνεται και το πρώτο γεύμα στην ύπαιθρο, στις 24 Ιουνίου, γιορτή του θερινού ηλιοστάσιου, γιορτή του φωτός.
Το φαγητό αυτής της ημέρας είναι συνήθως ελαφρύ και αποτελείται από μαριναρισμένη πέστροφα, σολομό gravlax και πατάτες βραστές. Μια άλλη, επίσης αφιερωμένη στο φως γιορτή συναγωνίζεται σε χαρά και μεγαλείο, το Luciafesten, η γιορτή της Αγίας Λουκίας, στις 13 Δεκεμβρίου. Μία ακόμη γιορτή χειμωνιάτικη είναι η παραμονή της γιορτής του Αγίου Μαρτίνου, στις 10 Νοεμβρίου, στην οποία κυριαρχεί το κυνήγι με κύριο πιάτο την ψητή χήνα.
Θα δοκιμάσετε αστακό βρασμένο σε άνηθο και αλάτι μπιζελόσουπα, αυγοτάραχα Kebbix, γεμιστό, ρολό λαχανικών, κουνέλι με μάραθο, τηγανίτες και αρωματικά ντόπια τυριά,. Επίσης πολλές ποικιλίες ψωμιών.
Αν βρεθείτε στην Σουηδία θα απολαύσετε την εξαιρετική Spettekake, έναν εντυπωσιακό κώνο από γλυκιά κρέμα που για να παρασκευαστεί χρειάζονται από 100 ως 120 κρόκοι αυγών. Για να γίνει αυτό το εκπληκτικό γλυκό, ένας κώνος από βουτυρωμένο χαρτί τοποθετείται πάνω σε μια ψησταριά που γυρίζει, ενώ ταυτόχρονα ο ζαχαροπλάστης ρίχνει την κρέμα που ανεβαίνει προς τα πάνω και ψήνεται σχηματίζοντας δαντέλες. Όταν οι πρώτες δαντέλες ψηθούν, ο ζαχαροπλάστης ρίχνει κι άλλη κρέμα κι έτσι χτίζεται η τεράστια τούρτα, με ένα μπουκέτο από αγριολούλουδα στην κορυφή της.
Από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της σουηδικής κουζίνας είναι τα μικρά ανοιχτά σάντουιτς Smörgásbord (ψωμί και βούτυρο), λέγονται έτσι γιατί οι καλεσμένοι πρώτα παίρνουν ένα πιάτο με ψωμί και βούτυρο και στη συνέχεια σερβίρονται τα μικρά ανοιχτά σάντουιτς.
Το τραπέζι αυτό είναι η εξέλιξη ενός άλλου τραπεζιού, του Brannvinsbord, που σημαίνει «τραπέζι του οινοπνεύματος». Το τραπέζι αυτό ήταν στην πράξη ένα τραπέζι με ένα βαρελάκι με «aquavit» στο κέντρο και γύρω-γύρω μικρά ασημένια ή γυάλινα (ανάλογα με την κοινωνική θέση του οικοδεσπότη) πιατάκια γεμάτα με μικρούς εκλεκτούς μεζέδες. Το acquavit ή branvin (κρασί που καίει) σερβίρεται πολύ κρύο ακόμη και τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα. Υπάρχουν πάνω από 30 είδη aquavit με ονόματα ανάλογα με τα μπαχαρικά ή τα φρούτα από τα οποία είναι φτιαγμένα αλλά και με τοπωνύμια από περιοχές προέλευσης. Ο τρόπος που πίνεται το aquavit απαιτεί να κρατά ο συνδαιτυμόνας το ποτήρι στο ύψος του στήθους, και, αφού κάνει την πρόποση «Skal», κοιτώντας τον άλλο στα ματιά κάνοντας μια υπόκλιση, να πιει το ποτό μονορούφι. Η διαδικασία συνεχίζεται με το ίδιο τελετουργικό και για τα υπόλοιπα ποτήρια. Στο τέλος πίνουν ένα chaser (ποτό που διώχνει την επήρεια του αλκοόλ) και που δεν είναι άλλο από μια ελαφριά μπίρα «ale». Σύμφωνα με το έθιμο, οι καλεσμένοι δεν έπρεπε να πιούν περισσότερα από 6 ποτά και οι μεζέδες έπρεπε να ανήκουν στις ακόλουθες 4 κατηγορίες:
1. Ρέγκα (sill strömming), ανάλογα με τη θάλασσα από την οποία την έχουν ψαρέψει.
2. Γαρίδες, σολομός, αυγά, σαλάτες.
3. Καπνιστά κρέατα, λουκάνικα.
4. Γλυκά, επιδόρπια, κέικ.
Αυτά τα ανοιχτά σάντουιτς κάνουν έναν μπουφέ να μοιάζει με μωσαϊκό από μικρές μπουκιές δροσιάς και γεύσης σερβίρονται σαν ορεκτικά στην αρχή του γεύματος. Προκλητικά σε ομορφιά και φρεσκάδα.
Πολύχρωμα φύλλα σαλάτας απλωμένα πάνω σε μπουκιές από σουηδικό ψωμί με βούτυρο αναδεικνύουν μέσα από τη δροσερή τους αγκαλιά φιλέτα από φρέσκα ή καπνιστά κρέατα, πολύχρωμα ψάρια, γυριστές κορδέλες από καπνιστό σολομό με ένα φτερό από άνηθο, χτένια πάνω σε καραμελωμένα μήλα, μπαρμπούνια τουρσί, θαλασσινά αρωματισμένα με δεντρολίβανο, αυγά ψαριού, μπρικ, χαβιάρι με ξινή κρέμα, τυριά άσπρα, μαλακά κίτρινα, μαζί με καρύδια, με ραπανάκια, ρέβες, αρωματικά φυλλαράκια, καπνιστά κρέατα μέσα σε σάλτσα demiglace, μικρές κουταλιές από σαλάτα παντζάρι με κρέμα γάλακτος, πατατοσαλάτα με πίκλες κ.ά.
Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι την παραμονή απαρτίζουν παραδοσιακά πιάτα όπως χοιρομέρι ζελέ από γουρουνοπόδαρα, luttska (λιαστός μπακαλιάρος που σερβίρεται σε κρεμμώδη σάλτσα) και χυλός ρυζιού.
Ενδιαφέρον είναι το έθιμο του doppa ή gtytah (βούτηγμα στην κατσαρόλα). Όλα τα μέλη της οικογένειας βουτάνε μαύρο ψωμί σε μία κατσαρόλα με ζουμί από χοιρινό, λουκάνικο, μοσχάρι.
Η Σουηδική κουζίνα είναι γνωστή για το smorgasbord (μπουφές με πικάντικα ορεκτικά ρέγγα, Βαλτικής, μπιζελόσουπα, τηγανίτες, άγριο κάπρο, αυγοτάραχα kalix και διάφορα γευστικά τοπικά τυριά.
Αστακός βράζεται σε άνηθο, σάκχαρα και αλάτι.
Ψωμί υπάρχει σε πολλές ποικιλίες. Μπορείτε να δοκιμάσετε γλυκό ψωμί Messmor, παραδοσιακά πιάτα γεμισμένα ρολά λαχανικών, κουνέλι με μάραθο.
Διάσημα σουηδικά πιάτα
Pyt i panna: Κύβοι πατάτας και ζαμπόν βρασμένοι μέσα σε βούτυρο μαζί με ροδέλες σοταρισμένου κρεμμυδιού. Σερβίρονται με αυγό τηγανητό ή με έναν κρόκο ωμό στη μέση του πιάτου.
Köttbullar: Κεφτεδάκια πικάντικα που μετά το τηγάνισμα μελώνουν μέσα σε σάλτσα.
Artfoppa: Τα ρεβίθια της Πέμπτης, μαγειρεμένα με λαρδί, είναι το φαγητό που κάθε Σουηδός περιμένει στο τραπέζι την Πέμπτη, όταν γυρίσει σπίτι του.
ΔΥΟ ΨΑΡΙΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΠΑΣΤΟΣ ΣΟΛΟΜΟΣ – GRAVLAX
Τεχνική παστώματος φρέσκου σολομού Το όνομα προέρχεται από το gravet=θαμμένο και laks=σολομός και ανάγεται στην εποχή πριν από την εμφάνιση των ψυγείων, τότε που έθαβαν το σολομό μαζί με το αλάτι, τη ζάχαρη και το πιπέρι του και τον άφηναν να γίνει παστός με την πίεση της παγωμένης γης το χειμώνα. Για αρωματικό χρησιμοποιείται κυρίως ο άνηθος. Η διαδικασία γίνεται τώρα μέσα στο ψυγείο και για βάρη χρησιμοποιούνται γεμάτες κονσέρβες που τοποθετούνται πάνω στο ψάρι πιέζοντάς το, όσο διαρκεί η διαδικασία του παστώματος.
ΡΕΓΚΑ ΤΟΥΡΣΙ
Surströmming Μια διαφορετική ρέγκα, μικρότερη σε μέγεθος και λιγότερο λιπαρή είναι η strömming, η ρέγκα της Βαλτικής, ψάρι σε αφθονία στις χώρες γύρω από το Βόρειο Πόλο. Οι τρόποι συντήρησής της πολλοί, ξεχωρίζει όμως αυτός που γίνεται με φρέσκο γάλα. Η διάσπαση της λακτόζης έχει σαν αποτέλεσμα την εναπόθεση γαλακτικού οξέως στη σάρκα του ψαριού. Η ζύμωση ολοκληρώνεται σε 16 μέρες και παρά τη σχετικά βαριά μυρωδιά που αναδίδει - που δεν αποθαρρύνει βέβαια τους θαυμαστές της - η ρέγκα μετατρέπεται σε ένα ολόλευκο τρυφερό μεζέ με ωραιότατη γεύση. Σερβίρεται με φρέσκια κρέμα και ροδέλες κρεμμυδιού πάνω σε ψωμί και συνοδεύεται με τυριά.Η ρέγκα τουρσί surströmming παρασκευάζεται συσκευασμένη σε γυάλινα βάζα και εξάγεται σε όλο τον κόσμο.
Με λαμπρότητα και με τα χρώματα των τοπικών εθίμων και θρησκευτικών παραδόσεων, η Σίφνος τίμησε τη μεγάλη Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως και την ετήσια ανάμνηση των θαυμασίων της Παναγίας Χρυσοπηγής στο λαό της Σίφνου.
-Πηγή: cyclades.gr
Νωρίς το απόγευμα, η ιερά εικόνα επιβιβάσθηκε στο πλοίο Spead Runer IV, επί του οποίου τιμές απέδωσαν ο Πλοίαρχος και το Πλήρωμα και, ενώ αυτό περιέπλεε τη Σίφνο, τελέσθηκε Αγιασμός και η Ακολουθία της Αποδόσεως του Πάσχα.
Προ του ιερού Βράχου της Χρυσοπηγής, η αγία Εικόνα επιβιβάσθηκε σε σημαιοστολισμένο πλοιάριο, το οποίο την μετέφερε στην ακτή, από όπου, με λιτανευτική πομπή, παιανιζούσης της Φιλαρμονικής του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, προς τούτο αφιχθείσης στη Σίφνο, ενθρονίσθηκε στον επ' αυτού Ιερό Ναό.
Εν συνεχεία, τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Εσπερινός, προεξάρχοντος και τον θείο λόγο κηρύξαντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γρεβενών κ. Δαβίδ, η ομιλία του οποίου θα αναρτηθεί αυτούσια, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ιωαννίνων κ. Μαξίμου και Σύρου & Σίφνου κ. Δωροθέου Β', παρουσία του ιερού Κλήρου, των Δημάρχων Σίφνου κ. Ανδρ. Μπαμπούνη και Κιμώλου κ. Βεντούρη, των επί τιμή Αρχηγών του Λ.Σ. κ.κ. Συρίγου και Δελιμιχαήλ, της πολιτευτού Κυκλάδων κας Μονογιού, του Επάρχου Σίφνου, Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβούλων, του Προέδρου των απανταχού Σιφνίων κ. Ζαμπέλη, Αξιωματικών του Λ.Σ., του Αστυνομικού Διευθυντή Κυκλάδων κ.Νικ. Βελέντζα, της Ευεργέτιδος της Ιεράς Μητροπόλεως κας Δώρας Συγγελίδου και πλήθους πιστών από τη Σίφνο και τα γύρω νησιά.
Το αυγό αποτελεί σύμβολο της γέννησης του κόσμου και του κύκλου της ζωής, δεν είναι λοιπόν περίεργο που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πασχαλινού τραπεζιού, μιας και το Πάσχα, με την Ανάσταση του Χριστού, γιορτάζουμε τη νίκη της ζωής επί του θανάτου.
Πλέον, συναντάμε βαμμένα αυγά σε διάφορα χρώματα και με πολλά και ευφάνταστα σχέδια, ωστόσο παραδοσιακά βάφονται κόκκινα, ενώ η μέρα που γίνεται το βάψιμο τους είναι η Μεγάλη Πέμπτη.
Σύμφωνα με την παράδοση, λοιπόν, η Μεγάλη Πέμπτη, η μέρα που γίνεται η Σταύρωση, είναι η μέρα που βάφονται τα αυγά κόκκινα, μιας και το χρώμα αυτό συμβολίζει το αίμα του Χριστού.
Όσον αφορά στο τσούγκρισμα των αυγών, συμβολίζει την Ανάσταση ή το σπάσιμο του τάφου του Χριστού και πιθανολογείται ότι ξεκίνησε ως παιχνίδι στη Βρετανία και κατόπιν εξαπλώθηκε. Σημειώστε ότι σύμφωνα με το έθιμο το πρώτο αυγό που βάφετε κάθε χρόνο είναι της Παναγίας και δεν πρέπει να σπάει, αντιθέτως το φυλάτε στο εικονοστάσι μέχρι τη Μεγάλη Πέμπτη του επόμενου Πάσχα οπότε και το φυτεύετε στο χωράφι, εάν έχετε ή αλλιώς στις γλάστρες σας, για να είναι εύφορο.
enikos.gr
Τα ήθη και τα έθιμα που συνοδεύουν το πασχαλινό τραπέζι είναι πολλά. Σε μερικές περιοχές το πασχαλινό τραπέζι μένει στρωμένο για τρεις ημέρες, ενώ τα ψίχουλα που μένουν τα ρίχνουν στ' αμπέλια για να μεταδοθεί σ' αυτά αφθονία.
Από το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου και με αποκορύφωμα το μεσημέρι του Πάσχα, το τραπέζι γεμίζει με λιχουδιές και γίνεται ο βασικός πρωταγωνιστής.
Το Μεγάλο Σάββατο, η πρώτη Ανάσταση και η μαγειρίτσα
Αν και σύμφωνα με τη θρησκεία μας η Πρώτη Ανάσταση γιορτάζεται στην Εκκλησία το πρωί, οι περισσότεροι συνεχίζουν τη νηστεία μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα, όταν ανάβουμε τις λαμπάδες μας με το Άγιο Φως και το μεταφέρουμε στο σπίτι για να φέρουμε τύχη.
Το βράδυ μετά την Ανάσταση, οι ελληνικές οικογένειες σε όλη τη χώρα ετοιμάζουν το κοκορέτσι και τη σούβλα με το αρνί ή το κατσίκι που θα ψήσουν την επομένη το πρωί και τρώνε την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα και τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά που έχουν βάψει από τη Μ. Πέμπτη.
Η μαγειρίτσα είναι παραδοσιακή σούπα και αποτελεί το πρώτο πιάτο που περιέχει κρέας μετά τη νηστεία της Σαρακοστής. Μαγειρεύεται με λαχανικά, άνηθο, τα εντόσθια του αρνιού και ρύζι. Φτιαγμένη κυρίως με χορταρικά, η μαγειρίτσα είναι ό,τι πρέπει για το στομάχι που απείχε τόσες μέρες από το κρέας. Πολλοί μάλιστα, ψήνουν στον φούρνο και γαρδούμπες ή κατσικάκι με πατάτες για μεγαλύτερη ποικιλία γεύσεων.
Η Κυριακή του Πάσχα και τα κατά τόπους έθιμα
Το σουβλιστό αρνί είναι φυσικά, ο μεγάλος πρωταγωνιστής του πασχαλινού τραπεζιού αλλά και ολόκληρης της ημέρας, καθώς απαιτούνται πολλές ώρες προετοιμασίας για να φτάσει καλοψημένο στο τραπέζι μας. Το αρνί εκτός από τον «αμνό του Θεού» της εκκλησιαστικής διδασκαλίας, συμβολίζει και τον οβελία, το αρνί του Πάσχα που θα ψηθεί με τον πατροπαράδοτο τρόπο στη σούβλα και θα φαγωθεί από όλη την οικογένεια.
Το υπαίθριο σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα είναι ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα με ρίζες μάλιστα, στην αρχαία Ελλάδα. Η παράδοση απαιτούσε οι αρχαίοι Έλληνες, σαράντα ημέρες μετά τον θάνατο των συγγενών τους, να μαγειρεύουν δίπλα από τον τάφο, καθώς πίστευαν ότι στο γεύμα που δίνεται μετά την ταφή και στο μνημόσυνο, συμμετέχει και ο ίδιος ο νεκρός. Οι αρχαίοι έψηναν αρνιά σε εστίες, έπιναν κρασί και χόρευαν για να τον τιμήσουν.
Για τους Ιουδαίους, το αρνί σημαίνει το εξιλαστήριο θύμα. Για αυτό και ο Χριστός ονομάστηκε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο ως ο «αμνός ο αίρων την αμαρτία του κόσμου».
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι κλέφτες και οι αρματολοί, όταν έκαναν ανακωχή, σούβλιζαν αρνιά πιστεύοντας ότι ο τιμώμενος Χριστός θα χαρίσει την «ανάσταση» και στο πολύπαθο γένος τους.
Το «ηρωικό» γύρισμα του αρνιού στη σούβλα αποτελεί κατεξοχήν έθιμο της Ρούμελης και της Πελοποννήσου που έχει όμως, υιοθετηθεί και από άλλες περιοχές, κυρίως γιατί είναι διασκεδαστικό για όλη την οικογένεια και την παρέα.
Σήμερα, είθισται την ημέρα αυτή οι άντρες να βρίσκονται από το πρωί στην αυλή και να επιδίδονται στο γύρισμα του οβελία, ενώ οι γυναίκες στην κουζίνα να ετοιμάζουν τα… παρελκόμενα: πατάτες, σαλάτα, τζατζίκι, χωριάτικες πίτες και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.
Εκτός από το παραδοσιακό αρνί, σε πολλές περιοχές τις Ελλάδας τα έθιμα διαφοροποιούνται, με μικρές ή μεγαλύτερες αποκλίσεις. Κύριος πρωταγωνιστής όμως, σε κάθε περίπτωση παραμένει το αρνί στα ηπειρωτικά και το κατσίκι στο Αιγαίο.
Για παράδειγμα, στην Άνδρο το πασχαλινό αρνί (ενίοτε και κατσίκι) λέγεται Λαμπριάτης και γίνεται στον φούρνο γεμιστό με λαχανικά και ρύζι. Στη Νάξο θα συναντήσει κανείς το παραδοσιακό «μπατούδο», δηλαδή κατσικάκι γεμιστό με εντόσθια, λαχανικά, ρύζι, αυγά και τυρί ψημένο στο φούρνο. Το πασχαλιάτικο αρνί στη Σίφνο ψήνεται στο «μαστέλο», δηλαδή σε πήλινο δοχείο με άνηθο και ντόπιο κόκκινο κρασί, ενώ στην Κάρπαθο γίνεται πάλι στον φούρνο με ρύζι, πλιγούρι και εντόσθια.
Κάθε Ροδίτης θεωρεί καλό να σφάξει στο σπίτι του τη Λαμπρή ένα αρνί, που το λένε Πασκάτη ή Λαμπριώτη. Το παραγεμίζουν με χοντρό σιτάρι αλεσμένο στον μύλο και το ψήνουν στον φούρνο. Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και άλλα αιγαιοπελαγίτικα νησιά όπως η Σάμος, η Ικαρία και η Λέσβος, που κάνουν το αρνί ή το κατσίκι γεμιστό στο φούρνο.
Στην Κύθνο το Πάσχα γίνεται μεγάλο νησιώτικο γλέντι που συνήθως συνοδεύεται και από γάμους με παλαιά γραφικότητα. Στο γεύμα που ακολουθεί σερβίρονται τα «αληφόνια», άγρια πικροράδικα, αλλά και τα περίφημα «τσιμπητά» -μυζηθροπιτάκια με κανέλα και μέλι- ενώ στην Ήπειρο συνηθίζουν να φτιάχνουν τυρόπιτες και γαλατόπιτες. Το έθιμο του εποχικού τυριού είναι γενικότερο στην Ελλάδα και τηρείται κυρίως στα νησιά, όπου φτιάχνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή ένα τυρί σαν τη μυζήθρα, το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως στην παρασκευή γλυκισμάτων.
Στη Βόρεια Ελλάδα, κεντρική θέση στην κουζίνα καταλαμβάνει το κρέας. Στη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Μακεδονία για παράδειγμα συνηθίζουν να γεμίζουν αυτές τις ημέρες την αρνίσια μπόλια με εντόσθια και χόρτα και να την μαγειρεύουν με σάλτσα ντομάτας ή να την ψήνουν στον φούρνο.
Το μεγαλύτερο πασχαλινό γλέντι όμως, γίνεται στη Λειβαδιά με τους «λάκκους του κεφιού», Η Λιβαδειά φημίζεται έτσι κι αλλιώς για τις «λιχουδιές» της και ιδιαίτερα για το αρνί. Σειρές με υπαίθριες σούβλες παίρνουν θέση και όλοι οι κάτοικοι συγκεντρώνονται για να τις «γυρίσουν» πίνοντας και τσιμπώντας για ώρες. Από το Μεγάλο Σάββατο ήδη, έχουν ανοιχθεί οι «λάκκοι» τους οποίους γεμίζουν με κλαδιά και την ημέρα του Πάσχα από το πρωί, το μεγαλύτερο, σε ηλικία, μέλος της οικογένειας, βάζει φωτιά με τη λαμπάδα της Ανάστασης στα κλαδιά κάτω από τον λάκκο που αντιστοιχεί στην οικογένειά του. Ενώ τα κλαδιά παίρνουν φωτιά, τα αρνιά τοποθετούνται από πάνω και το γλέντι ξεκινά. Όλη η υπόλοιπη μέρα συνεχίζεται με πολύ κρασί και ατελείωτα δημοτικά τραγούδια.
Το κοκορέτσι επίσης, όπως και το λουκάνικο και το κοντοσούβλι, έχουν την τιμητική τους την ημέρα του Πάσχα. Προσοχή, στο κοκορέτσι να πλύνετε πολύ καλά τα έντερα και όλα τα εντόσθια και τα συκωτάκια που θα χρησιμοποιήσετε, να τα «περάσετε» με ξύδι για να καθαρίσουν πολύ καλά και μετά να τα τυλίξετε προσεκτικά περνώντας τα στη σούβλα.
Στα χωριά, αλλά και στις πόλεις, οι παραδοσιακές νοικοκυρές φροντίζουν πάντα να έχουν μία χειροποίητη πίτα σε ένα τέτοιο τραπέζι. Χορτόπιτα, σπανακόπιτα, τυρόπιτα ή ό, τι πίτα θέλετε, ταιριάζει απόλυτα σε ένα παραδοσιακό γεύμα γεμάτο κρέας. Το ίδιο και ένα δροσερό τζατζίκι με μπόλικο σκόρδο και αγγούρι που θα σας δροσίσει. Επίσης, το χωριάτικο ζυμωτό ψωμί είναι απαραίτητο στο τραπέζι, όπως και μια μεγάλη σαλάτα -μαρουλοσαλάτα καλύτερα, που είναι και η εποχή της.
Λίτρα κόκκινου κρασιού καταναλώνονται αυτή την ημέρα και ταιριάζουν γάντι με τα υπόλοιπα εδέσματα. Αν μάλιστα, έχετε και κάποιον που παράγει μόνος του χύμα κρασί, ακόμα καλύτερα.
Όσο για το επιδόρπιο, το γαλακτομπούρεκο και ο μπακλαβάς προτιμώνται στα περισσότερα πασχαλινά τραπέζια. Βέβαια και τα πασχαλινά κουλουράκια, τα τσουρέκια και τα σοκολατένια αυγά σίγουρα θα υπάρχουν στο τραπέζι.
Καλή σας όρεξη και Καλό Πάσχα!
Επεισοδιακή ήταν η Ανάσταση στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου, στην Πάτρα.
Η εκκλησία τηρεί κάποια έθιμα την ημέρα της Ανάστασης, όπως το πέταγμα κόκκινων αυγών στους πιστούς και η προσφορά ενός ζωντανού αρνιού σε οικογένεια της ενορίας, έπειτα από κλήρωση.
Το αρνί, που ήταν δεμένο πάνω στον εξώστη που είχε στηθεί στον περίβολο της εκκλησίας για τη λειτουργία, βέλαζε, αντιλαμβανόμενο... την τύχη του! Αν και το έθιμο τηρείται εδώ και δεκαετίες, χθες έγινε παρέμβαση από τους φιλόζωους.
Σύμφωνα με το νόμο, η έκθεση ζώου ισοδυναμεί με κακοποίηση. Στο σημείο έφθασε και η αστυνομία, αφού οι φιλόζωοι της Πάτρας ήθελαν να υποβάλουν μηνύσεις για ένα έθιμο, το οποίο όπως τόνιζαν, είναι απαράδεκτο.
Μάλιστα, πρότειναν στους ιερείς να πληρώσουν εκείνοι το ποσό που ζητούσε ο βοσκός, και η οικογένεια στην οποία είχε κληρωθεί το ζώο να αγοράσει κρέας από το κρεοπωλείο.
Ωστόσο, ο πρεσβύτερος Νικόδημος και οι άλλοι ιερείς του ναού, αρνήθηκαν.
Το επεισόδιο έληξε έπειτα από αρκετή ώρα.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως η προσφορά αρνιού γίνεται δημόσια και, όπως κατήγγειλαν οι φιλόζωοι, δεν είναι δυνατόν να δίνεται ένα τέτοιο παράδειγμα εν μέσω «σόου» σε μικρά παιδιά που παρίστανται στη λειτουργία της Αναστάσεως.
Πηγή: patrastimes.gr