«Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν αλλάξει πολιτική θα πρέπει να βγούμε από το ευρώ», είπε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι σε συνέντευξή του, την Τρίτη, στην δημόσια ραδιοφωνία της Rai.

«H ιδέα μιας υποτίμησης του Ευρώ για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας (των προϊόντων των κρατών-μελών της ΕΕ) που πρότεινε η Γαλλία θεωρώ ότι πρέπει οπωσδήποτε να υποστηριχθεί», πρόσθεσε ο κεντροδεξιός πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας.

«Αν όμως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν αλλάξει πολιτική, η ίδια η πραγματικότητα θα επιβάλει σε εμάς, στην Γαλλία, στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία να βγούμε από το Ευρώ», υποστήριξε ο Μπερλουσκόνι.

Ο Μπερλουσκόνι εκτιμά ότι το κόμμα του Φόρτσα Ιτάλια «στη φάση αυτή εξασφαλίζει το 21% της πρόθεσης ψήφου, με σαφή ανοδική τάση».

Ο Μπερλουσκόνι απηύθυνε έκκληση προς τους ιταλούς ψηφοφόρους ζητώντας τους «να ανοίξουν τα μάτια και να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να πείσουν τους αναποφάσιστους και όσους έχουν απογοητευθεί από την πολιτική να ψηφίσουν το κόμμα του, διότι κανείς δεν πρέπει να αδιαφορήσει για το μέλλον της χώρας».

Πηγή: tanea.gr

Στρατιωτικό κίνημα αριστερών αξιωματικών στην Πορτογαλία, που οδήγησε στην κατάλυση της δικτατορίας και την επαναφορά της Δημοκρατίας, μετά 48 χρόνια. Εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες της 25ης Απριλίου 1974 και ήταν σχεδόν αναίμακτο, με τέσσερις μόνο νεκρούς. Έμεινε στην ιστορία ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» («Revolucao dos Cravos» στα πορτογαλικά), επειδή πολλοί κυβερνητικοί στρατιώτες είχαν τοποθετήσει στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα, με την προτροπή των εξεγερμένων κατοίκων.

Η Πορτογαλία από τις 26 Μαΐου 1926 κυβερνιόταν δικτατορικά, από τους στρατιωτικούς, που είχαν ανατρέψει το εύθραυστο δημοκρατικό καθεστώς. Στους κόλπους της χούντας αναδείχθηκε η προσωπικότητα του καθηγητή οικονομικών Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος κυβέρνησε από το 1932 έως το 1968, όταν λόγω εγκεφαλικού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία. Ο Σαλαζάρ δημιούργησε το «Νέο Κράτος», ένα καθεστώς με πολλά στοιχεία φασισμού. Τον διαδέχθηκε ο καθηγητής Νομικής Μαρσέλο Καετάνο, ο οποίος κυβέρνησε ως το 1974, όταν ανετράπη από τους στρατιωτικούς.

Στις αρχές της δεκαετίας του '70, η Πορτογαλία αιμορραγούσε οικονομικά. Η προσπάθεια διατήρησης της αποικιακής της δύναμης απορροφούσε το 40% του προϋπολογισμού. Κάποιοι από τους χαμηλόβαθμους στρατιωτικούς, που ήταν δυσαρεστημένοι από την πορεία της χώρας και την επαγγελματική τους εξέλιξη, συγκρότησαν το «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων», με σκοπό να αλλάξουν την κατάσταση.

Με απόλυτα συνωμοτικό τρόπο και κάτω από τη μύτη της δικτατορίας Καετάνο, αποφάσισαν να κινηθούν δυναμικά το ξημέρωμα της 25ης Απριλίου 1974, με αρχηγό τον ταγματάρχη Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο. Τα συνθηματικά της εξέγερσης θα ήταν δύο τραγούδια. Το πρώτο με τίτλο «Μετά το Αντίο» («E depois do adeus»), με ερμηνευτή τον Πάουλο ντε Καρβάλιο, εκπροσωπούσε τη χώρα στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, που γινόταν αργά το βράδυ της 24ης Απριλίου και αποτέλεσε το γενικό πρόσταγμα για τους πραξικοπηματίες. Το δεύτερο τραγούδι με τίτλο «Γκράντολα, μελαψή πόλη» («Grandola, Vila Morena») του αντιστασιακού τραγουδιστή Ζέκα Αφόνσο, ακούστηκε στις 12:20 τα ξημερώματα από το κρατικό ραδιόφωνο, δίνοντας το έναυσμα της εξέγερσης.

Έξι ώρες αργότερα, το δικτατορικό καθεστώς είχε σχεδόν καταρρεύσει. Οι χιλιάδες κόσμου, που, εν τω μεταξύ, είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους της Λισαβόνας, προέτρεψαν τους κυβερνητικούς στρατιώτες να ενωθούν με τους επαναστάτες και να βάλουν στις κάννες των όπλων τους από ένα κόκκινο γαρύφαλλο, που την εποχή της άνοιξης αφθονούν στην Πορτογαλία. Ο δικτάτορας Καετάνο αργά το απόγευμα αναχώρησε για τη Βραζιλία και δεν επέστρεψε ποτέ στη χώρα, μέχρι το 1980 που πέθανε.

Τη διακυβέρνηση της Πορτογαλίας θα αναλάβει για τα επόμενα δύο χρόνια η επταμελής «Χούντα Εθνικής Σωτηρίας», με επικεφαλής τον στρατηγό Αντόνιο Ριμπέιρο ντε Σπίνολα. Την περίοδο αυτή δόθηκε στους κόλπους της σκληρή μάχη για την εξουσία μεταξύ αριστερών και δεξιών αξιωματικών. Η επικράτηση των μετριοπαθών δυνάμεων οδήγησε στο σημαδιακό 1976. Το έτος αυτό ψηφίστηκε το νέο δημοκρατικό Σύνταγμα κι έγιναν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές, που ανέδειξαν στην Προεδρία τον στρατηγό Αντόνιο Ραμάλιο Εάνες και στην πρωθυπουργία τον σοσιαλιστή Μάριο Σοάρες. Η Πορτογαλία μπήκε οριστικά σε δημοκρατική ρότα και το 1986 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως άμεσο αποτέλεσμα της επικράτησης των επαναστατών ήταν η διάλυση της αποικιοκρατικής Πορτογαλίας. Η Γουϊνέα - Μπισάου κέρδισε την ανεξαρτησίας της το 1974 κι ένα χρόνο αργότερα η Μοζαμβίκη, η Αγκόλα, το Σάο Τομέ ε Πρίνσιπε και τα Νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου. Η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» προκάλεσε το «τρίτο κύμα του εκδημοκρατισμού», όπως το ονόμασε ο γνωστός πολιτικός επιστήμονας Σάμιουελ Χάντιγκτον, που εξαπλώθηκε στην Ελλάδα (24 Ιουλίου 1974), την Ισπανία (1975) και τη Λατινική Αμερική.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Οι χώρες της Ευρωζώνης που αγωνίζονται, έχουν σημειώσει πρόοδο στους τομείς των μεταρρυθμίσεων και της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, ενώ άλλα μέλη του ευρω-μπλοκ υστερούν, σχολιάζει ο Πίτερ Πράετ, υψηλόβαθμο μέλος της EKT, σύμφωνα με τη Wall Street Journal.
 
Σε δημοσίευμα με τίτλο "ECB’s Praet says struggling countries making progress", σχολιάζεται ότι, o κ. Πράετ τόνισε τη σημασία έκθεσης του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την οποία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα έχουν καταγράψει «αξιοσημείωτες προόδους το 2013» αναφορικά με τον τομέα της εργασίας.
 
Μάλιστα σχολίασε ότι σε αυτές τις τρεις χώρες η αγορά εργασίας αξιολογείται ως πιο ευέλικτη από το Λουξεμβούργο, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία.
 
Κατά την άποψή του, αυτό θα βοηθήσει στην επίτευξη ισορροπίας που οδηγεί σε σταθερότητα και κινητικότητα.
 
Παράλληλα, επισήμανε ότι, παρά τις δυσκολίες, οι μεταρρυθμίσεις κινούνται γρηγορότερα σε χώρες «πολύ περισσότερο αδύναμες» από άλλες, προειδοποιώντας ότι η στρατηγική καθυστέρησης (των μεταρρυθμίσεων) είναι αυτοκαταστροφική καθώς συνεισφέρει στη συσσώρευση ανισορροπιών και αδυναμιών στις καλές εποχές και στην αύξηση του κόστους προσαρμογής σε περιόδους δύσκολες.

Πηγή: topontiki.gr

Η Κατερίνα Σικινιώτη αναδείχθηκε Μις Πορτογαλία και πάει για παγκόσμιο τίτλο

Για μία ακόμη φορά η ελληνική ομορφιά έγραψε Ιστορία! Η 18χρονη Κατερίνα Σικινιώτη, από τη Μύκονο, κέρδισε προ ημερών τον πρώτο τίτλο στα πορτογαλικά καλλιστεία και στέφθηκε «Mις Πορτογαλία 2013», ενώ έβαλε πλώρη για τον κορυφαίο τίτλο ομορφιάς, «Μις Υφήλιος». Η ίδια ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει καταφέρει, όμως οι συμπατριώτες της ένιωσαν περήφανοι στην είδηση της νίκης της και μάλιστα διοργάνωσαν τρικούβερτο γλέντι προς τιμήν της!

Η Κατερίνα ξεχώρισε αμέσως στον διαγωνισμό. Με ύψος 1,71 και πρόσωπο που καθήλωσε τους κριτές, η μελαχρινή καλλονή απέδειξε πως το ελληνικό ταμπεραμέντο ξεχωρίζει.

Με πατέρα από το Νησί των Ανέμων και μητέρα Πορτογαλίδα, η πανέμορφη Ελληνίδα έχει βάλει ήδη υψηλούς στόχους: να κερδίσει τον τίτλο «Μις Υφήλιος» και να γίνει μια πετυχημένη δικηγόρος. Είναι φοιτήτρια Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας, ενώ η ενασχόλησή της με το μόντελινγκ προέκυψε τυχαία. Δεν είχε ποτέ της ονειρευτεί πασαρέλα, φωτογραφήσεις και καλλιστεία. Ομως, από μικρή οι προτάσεις για διαφημιστικά και φωτογραφήσεις έπεφταν βροχή. Ηταν εξάλλου ένα πολύ όμορφο παιδάκι και στη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου είχε δεχτεί προτάσεις από εταιρείες παγκοσμίου εμβέλειας για να γίνει το αποκλειστικό τους μοντέλο! Ομως ο φύλακας άγγελός της, η μητέρα της, Μαρία, ήταν αυτή που την προσγείωνε προτρέποντάς της να αφοσιωθεί στο σχολείο.

«Αγαπώ την Ελλάδα»

«Τα συναισθήματά μου δεν περιγράφονται. Ηταν μια αξέχαστη εμπειρία για μένα!», δηλώνει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» η Ελληνίδα Μις, ενώ αποκαλύπτει ότι θα εκπροσωπήσει την Πορτογαλία στα καλλιστεία «Μις Υφήλιος», που θα πραγματοποιηθούν το φθινόπωρο του επόμενου έτους στην Κίνα. Μέχρι τότε όμως θέλει να αφοσιωθεί στις σπουδές της: «Εχω αρκετό χρόνο για να προετοιμαστώ. Ομως δεν θέλω να παραμελήσω τα μαθήματά μου. Συνεχίζω τη σχολή μου κανονικά».

Αν και ζει στο εξωτερικό, έρχεται συχνά στην Ελλάδα, με βασικό προορισμό τη Μύκονο, όπου περνάει όλα της τα καλοκαίρια. «Εχω φίλους εδώ. Αγαπώ το νησί μου, αγαπώ την Ελλάδα! Νιώθω και Ελληνίδα και Πορτογαλίδα!», μας λέει. Αραγε θα επέστρεφε μόνιμα στην Ελλάδα αν έπαιρνε το πτυχίο της; «Δεν ξέρω ακόμα. Είναι νωρίς για τέτοιες αποφάσεις. Σήμερα η Ελλάδα βιώνει την οικονομική κρίση και δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Θα συνεχίσω να ζω στην Πορτογαλία και αργότερα θα αποφασίσω», απαντά. Η 18χρονη εστεμμένη είχε την τύχη να γνωρίσει στη Μύκονο και πολλούς διάσημους! Μάλιστα, η Bar Refaeli, η Ισραηλινή καλλονή, είχε διακρίνει τα προσόντα της και πίστευε σε εκείνη. «Είχαμε γνωριστεί στην Ψαρρού, πριν από δύο χρόνια, όταν είχε έρθει για διακοπές. Εκτοτε βγαίναμε μαζί και μου έλεγε πόσο όμορφη είμαι και πως θα μπορούσα να κάνω μεγάλη καριέρα τον χώρο της μόδας», αναφέρει.

Άριστες σχέσεις

Οι γονείς της Κατερίνας ερωτεύτηκαν πριν από πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Η πιο μεγάλη τους χαρά, όμως, ήταν ο ερχομός της κόρης τους. Ωστόσο το ζευγάρι δεν παντρεύτηκε ποτέ. Λίγα χρόνια μετά χώρισαν, αν και διατηρούν μέχρι και σήμερα άριστες σχέσεις. Ο πατέρας της, Δαμιανός Σικινιώτης, ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου «Alexander» στο Νησί των Ανέμων, είναι πλέον παντρεμένος και έχει έναν γιο τριών ετών, που λατρεύει τη μεγαλύτερη αδερφή του. «Είμαι πολύ χαρούμενος για την Κατερίνα μας. Το βλέπαμε με τη σύζυγό μου και τους γονείς μου απευθείας μέσα από το Διαδίκτυο και κλαίγαμε από χαρά!», λέει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Ο ίδιος πάντα πίστευε στις δυνατότητές της και όταν ξεκίνησε ο διαγωνισμός ήταν σίγουρος πως η κόρη του θα διακρινόταν. «Η αλήθεια είναι πως, όταν είδα και τις άλλες υποψήφιες, κατάλαβα πως η Κατερίνα μου θα ξεχώριζε. Μάλιστα πήρε και δεύτερο τίτλο, αυτόν της Μις Φωτογένεια. Πρώτη φορά μια διαγωνιζόμενη παίρνει δύο τίτλους!», εξηγεί και αναλύει την άποψή του για τον χώρο της μόδας στην Ελλάδα: «Δεν υπάρχει μόντελινγκ στην Ελλάδα! Δεν υπάρχουν χρήματα, τίποτα… Και στην Πορτογαλία η Κατερίνα δεν έλαβε μέρος για τις απολαβές. Το είδε σαν παιχνίδι. Και το κέρδισε!».

«Της εύχομαι να είναι γερή»

Η Μις Πορτογαλία, Κατερίνα Σικινιώτη, έφτασε στη Μύκονο τη Δευτέρα μαζί με τη μητέρα της, έχοντας κοντά και τη γιαγιά της, Στέλλα, αλλά και τον παππού Λευτέρη! Ολοι είναι πολύ αγαπημένοι και περήφανοι για τα όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα η 18χρονη Κατερίνα. Δεν είναι μόνο η κατάκτηση του πρώτου τίτλου στα καλλιστεία της Πορτογαλίας, αλλά και το ήθος της, που προέρχεται από την ανατροφή των γονιών της. Αριστούχος στο σχολείο, η Κατερίνα λάτρευε από μικρή το διάβασμα. Περήφανη, η Στέλλα Σικινιώτη δήλωσε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» για την εγγονή της: «Είμαι πολύ χαρούμενη για το κορίτσι! Αν πάει ψηλά, εύχομαι να είναι και γερό. Εδώ στο νησί κάναμε μεγάλο γλέντι όταν μάθαμε τα ευχάριστα!». Η Ελληνίδα καλλονή, πάντως, δεν θα μείνει για πολύ στο κυκλαδίτικο νησί, καθώς στις αρχές Σεπτεμβρίου θα επιστρέψει στα μαθήματά της στην Πορτογαλία.

της Σπυριδούλας Τριάντου, εφημερίδα "Παραπολιτικά"

Σχεδόν 7 ανά βουλευτή...
Τους 1.993 έχουν φτάσει αυτή τη στιγμή οι υπάλληλοι της Βουλής (δεύτερη θέση στην ευρωζώνη, πρώτη σε αναλογία υπαλλήλων - βουλευτών) και εξακολουθούν να παίρνουν 16 μισθούς το χρόνο ο καθένας, χώρια τα προνόμια.

Ειδικότερα, οι προσλήψεις στη Βουλή έχουν μεν μειωθεί, αλλά συνεχίζονται. Οι υπάλληλοι έχουν αγγίξει τους 2.000 και η Βουλή μας υπολείπεται μόνο της γερμανικής (εκεί είναι 2.700, αλλά οι βουλευτές είναι διπλάσιοι και η χώρα έχει πληθυσμό εννιά φορές σαν την Ελλάδα). Επίσης, η ελληνική Βουλή έχει μακράν το αρνητικό ρεκόρ της αναλογίας βουλευτών προς υπαλλήλους, σχεδόν 7 υπάλληλοι ανά βουλευτή.

Ταυτόχρονα, διατηρούνται οι 16 (ψηλοί) μισθοί τους, καθώς και τα άλλα προνόμια (να στέλνουν δωρεάν τα παιδιά τους στον παιδικό σταθμό της Βουλής, ψωνίζουν από το συγκρότημα εξυπηρέτησης προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ τα ενοίκια από χώρους ή κτίρια της Βουλής γίνονται εφάπαξ εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για κάθε υπάλληλο που αποχωρεί).

Στις άλλες χώρες της ευρωζώνης, η πρόσληψη γίνεται με κανονική επιλογή (ανάρτηση σε ιστοσελίδα της Βουλής), ενώ στην Ελλάδα με προσωπικά ρουσφέτια των βουλευτών. Είναι συντριπτική για τον Έλληνα φορολογούμενο η σύγκριση με άλλες μικρομεσαίες χώρες της ευρωζώνης (Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία, Πορτογαλία, Φινλανδία).

Ο σχετικός πίνακας για 13 από τις 18 χώρες της ευρωζώνης (ο πρώτος αριθμός είναι οι υπάλληλοι, ο δεύτερος οι βουλευτές): Γερμανία 2.700 / 631, ΕΛΛΑΔΑ 1.993 / 300, Ιταλία 1.458 / 630, Γαλλία 1.300 / 577, Ολλανδία 1.000 / 150, Βέλγιο 600 /150, Ιρλανδία 450 / 166, Αυστρία 380 / 183, Φινλανδία 420 / 200, Πορτογαλία 360 / 230, Κύπρος 140 / 56, Λουξεμβούργο 83 / 60 και Μάλτα 43 / 69.

Πηγή: athensvoice.gr