Οι άνθρωποι που είναι δίγλωσσοι ή πολύγλωσσοι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αποκτήσουν ξανά τις φυσιολογικές νοητικές λειτουργίες τους μετά από ένα εγκεφαλικό, σε σχέση με όσους μιλούν μόνο την μητρική γλώσσα τους, σύμφωνα με μία ινδοβρετανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη έρχεται να προστεθεί σε άλλες που έχουν δείξει τα πολλαπλά οφέλη για την υγεία του εγκεφάλου, όταν μιλά κανείς περισσότερες γλώσσες. Μεταξύ άλλων έχει διαπιστωθεί ότι η γνώση και η συχνή χρήση ξένων γλωσσών καθυστερεί την εμφάνιση άνοιας και Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια νευρολογίας Σουβάρνα Αλαντί του Ινστιτούτου Ιατρικών Επιστημών Νιζάμ του Χαϊντεραμπάντ και τον Τόμας Μπακ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που έκαναν τη δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό «Stroke», μελέτησαν τις περιπτώσεις 608 ασθενών που είχαν πάθει εγκεφαλικό. Από αυτούς, πάνω από τους μισούς μιλούσαν δύο ή περισσότερες γλώσσες.

Όπως διαπιστώθηκε, έως δύο έτη μετά από το εγκεφαλικό επεισόδιο, ένα διπλάσιο ποσοστό δίγλωσσων ή πολύγλωσσων ασθενών (πάνω από 40%) επανέλθει στη φυσιολογική κατάσταση σε σχέση με όσους μιλούσαν μόνο μια γλώσσα (σχεδόν 20%). Τα νοητικά-γνωσιακά τεστ μετά το εγκεφαλικό έδειξαν ότι γενικότερα οι πολύγλωσσοι τα πήγαιναν καλύτερα, ενώ ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν άνοια.

Ερωτηματικό παραμένει σε ποιο βαθμό τα ευρήματα της μελέτης έχουν καθολική ισχύ διεθνώς. Το Χαϊντεραμπάντ στη νότια Ινδία, όπου διεξήχθη η έρευνα, είναι μια μεγάλη ιδιαίτερα πολυπολιτισμική πόλη, όπου μιλιούνται πολλές γλώσσες και πολλοί κάτοικοί της συχνά εναλλάσσουν γλώσσα μέσα στη μέρα (χίντι, ουρντού, αγγλικά κ.α.).

Όπως είπε η Αλλαντί, «το νοητικό όφελος ίσως να μην είναι τόσο μεγάλο σε μέρη όπου η ανάγκη της χρήσης δύο ή περισσοτέρων γλωσσών δεν είναι τόσο έντονη», γι' αυτό τόνισε ότι το ζήτημα πρέπει να μελετηθεί ευρύτερα.

Ο βιολογικός μηχανισμός που εξηγεί την προστατευτική δράση της δεύτερης ή τρίτης γλώσσας αποδίδεται στο λεγόμενο «γνωσιακό απόθεμα»: το πολυδαίδαλο δίκτυο νευρωνικών συνδέσεων που «χτίζει» σε μεγαλύτερο βαθμό ο εγκέφαλος των δίγλωσσων ή πολύγλωσσων, έτσι ώστε αν καταστραφούν μερικές από αυτές λόγω ενός εγκεφαλικού, υπάρχουν ακόμη αρκετές «εφεδρείες» για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η νοητική λειτουργία. Η εγκεφαλική αυτή «εφεδρεία» μπορεί να δημιουργηθεί με διάφορους τρόπους και ένας από αυτούς είναι η παράλληλη χρήση άλλων γλωσσών.

Μετά από ένα εγκεφαλικό, σχεδόν ένας στους πέντε ασθενείς πεθαίνει και πολλοί περισσότεροι μένουν με αναπηρίες, όπως παράλυση άκρων, δυσκολία ομιλίας, άνοια, κατάθλιψη κ.α., ανάλογα με το ποιά περιοχή του εγκεφάλου έχει πληγεί.
Πηγή
Tromaktiko

Το ενδιαφέρον των επιστημόνων και των ειδικών απασχολεί ένα 5χρονο παιδί που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παρά το γεγονός ότι πάσχει από μία μορφή αυτισμού μιλά ήδη επτά γλώσσες, ανάμεσα τους και τα ελληνικά, ενώ σύμφωνα με την μητέρα του έχει την ικανότητα της τηλεπάθειας.

Δείτε το βίντεο από τον Alpha

Η γλώσσα του σώματος βασίζεται στο σώμα που είναι κοινό για όλους. Όπως οι άλλες γλώσσες, έχει εκφράσεις οι οποίες αναγνωρίζονται από ορισμένες ομάδες ανθρώπων (π.χ.: Η μούτζα από τους Έλληνες).

Το σώμα είναι συνδεδεμένο με τον φορέα επικοινωνίας και παρατήρησης, το νου και άρα η γλώσσα του σώματος βάζει τα μέλη του σώματος να λάβουν κι αυτά μέρος στην επικοινωνία ή τα αναγκάζει να διαχειριστούν πράγματα που δεν πρέπει ή δεν θέλουμε να ειπωθούν.

Η έκφραση φανερώνεται ή ισούται με μια κίνηση. Οι κινήσεις αυτές όσον αφορά στη γλώσσα αποτελούν τα σύμβολα. Είναι γλωσσικές εφευρέσεις του ανθρώπου που βασίζονται

α)στις φυσικές μας κινήσεις που γίνονται από τα μέλη του σώματος,

β)τη φυσική μας τάση για έκφραση και

γ)την εφευρετικότητά μας.

Δηλαδή χρειάζεται ο ανθρώπινος νους, προκειμένου αυτά τα σύμβολα να έχουν συνοχή, να δημιουργήσουν ένα κώδικα κοινό, δηλαδή αυτό που συνοψίζει εν προκειμένω τη γλώσσα του σώματος.
Η φυσική μας ανάγκη για έκφραση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη φυσική μας κατάσταση ως όντα κοινωνικά.

Δηλαδή την ανάγκη μας για κοινωνικοποίηση ή απόσυρση. Προκειμένου λοιπόν να υπάρξει ισορροπία, δηλαδή να αποφευχθεί το χάος της ασυνεννοησίας, έχουμε εφεύρει τα σύμβολα αυτά, που περιγράφουν και συνοψίζουν τα συναισθήματα, τη σκέψη μας, τις επιθυμίες ή ακόμα και τις φαντασιώσεις μας.
Η γλώσσα του σώματος με τις κινήσεις και τις εκφράσεις του προσώπου έρχεται πολλές φορές πριν τη λεκτική έκφραση. Για παράδειγμα:
Παρατηρώντας μόνο τις κινήσεις και τις γκριμάτσες δύο ανθρώπων που συναντιούνται στο δρόμο είναι πολύ πιθανό να αναγνωρίσουμε το είδος της σχέσης τους ή καλύτερα τη συμπάθεια/αντιπάθεια που υπάρχει μεταξύ τους, δηλαδή το βαθμό εγκύτητάς τους.
Η γλώσσα του σώματος επίσης ποικίλει ανάλογα και με τη σχέση που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Σύμβολα συμπάθειας/αντιπάθειας μπορεί να ποικίλουν από ομάδα σε ομάδα και εμβαθύνοντας από άτομο σε άτομο.

π.χ.: Δύο φίλοι που χαιρετιούνται στο δρόμο και αντί να δώσουν τα χέρια ρίχνουν μια γροθιά ο ένας στον άλλον.

Παραθέτουμε κάποια σύμβολα έκφρασης συμπάθειας/αντιπάθειας τα οποία αναγνωρίζονται και αναπαράγονται στη σύγχρονη κοινωνία και συγκεκριμένα στα πλαίσια μιας μη υποκριτικής συμπεριφοράς:
Το χαμόγελο είναι ένα σύμβολο παγκοσμίως αναγνωρίσιμο ως μια ένδειξη φιλικότητας, συμπάθειας ή και τρυφερότητας/συγκαταβατικότητας.
Το κλείσιμο του ματιού είναι μια ένδειξη συμπάθειας ή οικειότητας. (Κλείνω το μάτι συνθηματικά σε κάποιον όταν έχουμε συνεννοηθεί κάτι μεταξύ μας που δεν έχουμε την ευκαιρία ή τη διάθεση να μοιραστούμε με τους υπόλοιπους.)
Κάποιες φορές η γλώσσα του σώματος είναι ένας τρόπος να διοχετεύσουμε κάτι που “δεν λέμε”. Π.χ.: Αντί να πούμε σε κάποιον πως μας κουράζει το θέμα της κουβέντας μας, χασμουριόμαστε και συνεχίζουμε να ακούμε.
Σημαίνει αυτό πως τον αντιπαθούμε; Ή καλύτερα πως δεν θέλουμε να φανούμε ματαιωτικοί πράγμα που υποδηλώνει τη συμπάθειά μας χωρίς άμεση εκφορά; Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα πως η γλώσσα του σώματος αποτελεί αντικείμενο ερμηνείας συμπάθειας/αντιπάθειας σε προσωπικό επίπεδο και σύμφωνα με το πλαίσιο στο οποίο συμβαίνει.

Το κατσούφιασμα, δηλαδή το ανάποδο χαμόγελο, δείχνει ότι κάτι μας δυσαρεστεί ενώ το στράβωμα του στόματος δείχνει την απογοήτευση ή την απαξίωση.

Είναι δύσκολο να πάρουμε εκφράσεις σωματικές καθεαυτές και να τις χρησιμοποιήσουμε ως δείκτες συμπάθειας/αντιπάθειας έξω από όλα τα πλαίσια, όπως είναι δύσκολο στην επιστήμη της νομικής να καταδειχτεί ο “αθώος” ή “ο ένοχος” με βάση μια πράξη από μόνη της. Πρέπει να εξεταστεί το πλαίσιο στο οποίο συνέβη.

Παρ'όλη τη δυσκολία όμως είμαστε σε θέση πολλές φορές να αναγνωρίσουμε ή να υποθέσουμε με αρκετή βεβαιότητα πως οι κινήσεις κάποιου δείχνουν αν μας συμπαθεί η όχι.

Από που αντλούμε αυτή τη βεβαιότητα;

α)Από την πεποίθηση πως υπάρχει ένας κοινός κώδικας και από β)την ενσυναίσθηση. Η ενσυναίσθηση είναι βασική προϋπόθεση ερμηνείας της γλώσσας του σώματος.

π.χ.: Πολλές φορές το σώμα μας το αφήνουμε πιο ελεύθερο, χυτό σε ένα χώρο που δε φοβόμαστε μήπως κριθούμε και άρα μεταδίδουμε διαφορετικά μηνύματα μέσω της γλώσσας του σώματος από περιπτώσεις όπου είμαστε σφιγμένοι επειδή φανταζόμαστε ότι δεν είμαστε αρεστοί.

Άρα το σώμα δεν είναι μόνο φορέας επικοινωνίας του αν συμπαθούμε ή όχι αλλά και του αν μας συμπαθούν ή όχι. Αυτό δημιουργεί είτε την προαγωγή της χαλαρότητας και της συμπάθειας είτε το φαύλο κύκλο της αντιπάθειας.

Η απαλότητα των κινήσεων ή η αργή εκφρορά του λόγου δείχνει την χαλαρότητα που απορρέει από εμπιστοσύνη και άρα συμπάθεια. Εϊτε συμπάθεια που προσπαθούμε να εγκαθιδρύσουμε είτε συμπάθεια που έχουμε εισπράξει και αναπαράγουμε.

Μέσα στην γλώσσα του σώματος, υπάρχουν εκφράσεις κυρίως του προσώπου, που δείχνουν τη θέση του ατόμου. Δηλαδή σε αντίθεση με άλλες εκφράσεις που δείχνουν προσαρμογή ή διάθεση, αυτές οι εκφράσεις δείχνουν στάση.

Το βλοσυρό βλέμμα δείχνει σοβαρότητα, τα μισόκλειστα μάτια δισπιστία ή ασάφεια, τα ανεβασμένα φρύδια απορία ή έκπληξη, το συνοφρύωμα εχθρότητα, επιφύλαξη, εσωστρέφεια.

boro.gr

Συγκλονίζει η έρευνα της βρετανικής Daily Mail για τη βιομηχανία ομορφιάς στη...Βενεζουέλα 12χρονα κορίτσια βάζουν εμφυτεύματα στα οπίσθιά τους,

μικραίνουν με χειρουργικές επεμβάσεις το έντερό τους για να μην παχαίνουν, και ράβουν πλαστικά πλέγματα στις γλώσσες τους έτσι ώστε το φαγητό να είναι επίπονο και να μην τρώνε!

Oι αποκαλύψεις της έρευνας αποδεικνύουν πόσο σκληρός και βασανιστικός είναι ο δρόμος για μια θέση στον ήλιο της ομορφιάς αλλά και πόσες παράλογες θυσίες είναι διατεθειμένες να κάνουν οι νέες κοπέλες για να ανέβουν ψηλά…

Για να καταφέρουν να κερδίσουν το στέμμα της ομορφιάς, πολλά κορίτσια, ξεκινούν τις πλαστικές επεμβάσεις από την παιδική ηλικία, ενώ πηγαίνουν σε ειδικές σχολές ομορφιάς! Συγκλονιστικό στοιχείο της έρευνας είναι ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν δεκάδες κορίτσια στα χειρουργεία των πλαστικών!

Ειδικές ζώνες που τα κορίτσια φοράνε 24 ώρες το 24ωρο για να αποκτήσουν λεπτή μέση! Επίσης επίπονη διαδικασία.

lifenewscy.com

Ο Google Chrome αυτό θα το αλλάξει, καθώς έχει ήδη προστεθεί στην δοκιμαστική του έκδοση [Canary] η δυνατότητα spell checking σε πολλαπλές γλώσσες ταυτόχρονα. Αυτό θα βοηθήσει ιδιαιτέρως όσους γράφουν κείμενα σε περισσότερες από μία γλώσσες, ενώ θα εξαφανιστούν οι "εκνευριστικές" κόκκινες γραμμές κάτω από τις λέξεις.
Με κόκκινη υπογράμιση οι λανθασμένες λέξεις σε δύο διαφορετικές γλώσσεςΤέλος, ο Firefox αναλόγως το add-on, μπορεί να υποστηρίξει ορθογραφικό έλεγχο σε δύο γλώσσες ταυτοχρόνως.Πηγή: e-pcmag.com