Γράφει η  ψυχολόγος Μαρία Καρίκη

Όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο, υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στις ερωτικές τους σχέσεις. Προσφέρουν, στηρίζουν, δίνουν ευκαιρίες, εμπιστεύονται τον συνάνθρωπό τους και τον κάνουν να αισθάνεται όμορφα κοντά τους. Όταν έχεις την τύχη να γνωρίζεις τέτοιους ανθρώπους, νιώθεις έναν τεράστιο θαυμασμό για την άνευ όρων στάση αγάπης και συμπαράστασης που παρέχουν και αναρωτιέσαι πώς το κάνουν. Πώς μπορεί να είναι τόσο γενναιόδωροι με τα συναισθήματά τους όταν όλοι γύρω τους με όλα όσα συμβαίνουν κλείνονται στον εαυτό τους και γίνονται όλο και πιο καχύποπτοι με τους άλλους;

Παρατηρώντας τη συμπεριφορά τους, διαπιστώνει κανείς ότι μοιάζουν να μη φοβούνται μήπως πληγωθούν ή απογοητευτούν. Σαν να μην περιμένουν κανενός είδους «αντάλλαγμα» από τους άλλους. Νιώθουν πιθανώς τόσο πλήρεις από θετικά συναισθήματα που έχουν απαλλαγεί από την προσδοκία της ανταπόδοσης (!). Για κάποιο λόγο έχουν τόσα αποθέματα αγάπης που δεν μπορούν παρά να είναι μόνο αυτό. Η καλοπροαίρετη φύση τους είναι «ανοιχτή» προς οποιονδήποτε το έχει ανάγκη. Δεν αυτοπροβάλλονται, δεν επιδεικνύονται, ούτε περιαυτολογούν. Δεν θα τους βρεις εύκολα στα «φώτα» της προσοχής. Δεν έχουν ανάγκη επιβεβαίωσης, ούτε αναγνώρισης. Κάνουν αυτό που κάνουν, γιατί αυτό νιώθουν, αυτό είναι.

Πόση ανάγκη άραγε έχουμε από αυτή την κατηγορία ανθρώπων; Πόσο αρχίζει και σπανίζει αυτό το είδος; Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που ό,τι κι αν τους πεις, θα σε ενθαρρύνουν, θα σε κατανοήσουν, θα είναι εκεί για σένα, ακόμα κι αν εσύ δεν το αξίζεις. Είναι εκείνοι που δεν θα δυσανασχετήσουν με τη συμπεριφορά σου, με τις ιδιοτροπίες σου. Θα σου δώσουν το χρόνο σου να ξεσπάσεις, χωρίς να θέλουν να σε «νουθετήσουν». Θα περιμένουν τον κατάλληλο χρόνο να σε «αγκαλιάσουν» και να σε καθησυχάσουν παρά τα λάθη σου και τις υπερβολές σου. Και το καλύτερο από όλα είναι ότι το κάνουν αβίαστα. Νιώθεις την αλήθεια, την αυθεντικότητά τους. Νιώθεις πάντα ασφάλεια δίπλα τους και μια σιγουριά ότι «όλα θα πάνε καλά».

Όσοι είμαστε τυχεροί και έχουμε ή είχαμε τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μας, νιώθουμε απέραντη ευγνωμοσύνη. Αυτοί οι άνθρωποι μας κάνουν να θέλουμε να γίνουμε και εμείς όλο και καλύτεροι. Μας διδάσκουν ήθος, αξίες, τη δύναμη της προσφοράς, την επιλογή της καλοπροαίρετης στάσης χωρίς μικρότητες. Όταν έχεις συναντήσει έστω και μια φορά στη ζωή σου μια τέτοια προσωπικότητα, δεν μπορείς να παραμείνεις ο ίδιος. Σε συνταράζει αυτή η απλόχερη στάση καλοσύνης προς όλους. Σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο «μικρός» είσαι εσύ και πόσο περιοριστική είναι η δική σου νοοτροπία. Μετά συγκρίνεις όλους τους υπόλοιπους που έρχονται στη ζωή σου και συνειδητοποιείς πόσο απέχουν από εκείνο το «ιδανικό» που συνάντησες. Αναπολείς τις στιγμές που σε επηρέασε βαθιά ένα τέτοιο άτομο και πόσο κοντά έφτασες μέσα από τις συνομιλίες σου μαζί του στην πιο καλή εκδοχή του εαυτού σου.

Η καχυποψία, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η κατήφεια, η αποξένωση, η κακή διάθεση, ο διάχυτος εκνευρισμός είναι σημεία των καιρών μας. Οι ανθρώπινες σχέσεις περνούν κι αυτές την κρίση τους. Ο φόβος και ο θυμός σε κάνουν να κλείνεσαι στα «δικά σου» περισσότερο και να μη θέλεις εύκολα να «ανοίξεις». Ωστόσο, συναντάς κι εκείνες τις φωτεινές εξαιρέσεις που σε κάνουν να αναρωτηθείς για τη στάση σου. Κόντρα σε όσα συμβαίνουν βλέπεις ανθρώπους να μην αλλάζουν, να μη θέλουν να γίνουν αρνητικοί, «τσιγκούνηδες» με τα συναισθήματά τους, ούτε επιφυλακτικοί με τον συνάνθρωπό τους. Επιλέγουν τη στάση της αγάπης αντί για το φόβο και την απομόνωση, επιλέγουν να παραμείνουν πιστοί στη νοοτροπία τους, χωρίς εκπτώσεις και περιορισμούς.

Αισθάνονται ίσως ότι ενώ μπορεί να χάσουν τα πάντα, δεν θέλουν να προδώσουν την ταυτότητά τους. Πώς θα τους αναγνωρίσετε; Είναι εκείνοι που θα σε υποδεχτούν πάντα με χαμόγελο, με μια θετική απάντηση, με μια λύση, με μια παρηγοριά και με μια προσφορά βοήθειας από μέρους τους. Είναι εκείνοι που σε κάνουν να αισθάνεσαι δυνατός και ασφαλής κοντά τους απλά και μόνο μέσα από μια συζήτηση… Είναι εκείνοι που αποτελούν έμπνευση για σένα, χωρίς καν να το υποψιάζονται…

Η ΡΟΔΙΑΚΗ 

Οι κολλητοί φίλοι έχουν βάλει ως στόχο ζωής να βελτιώσουν την κοινότητα τους. Από το 2002 μέχρι σήμερα έχουν φυτέψει πάνω από 10.000 δέντρα στο χωριό Yeli της Κίνας. Οι «πράσινοι στρατιώτες», όπως αυτοαποκαλούνται θέλουν να αφήσουν αυτή την κληρονομιά στην επερχόμενες γενιές. Όπως θα δείτε, η συγκινητική ιστορία φιλίας τους ώθησε να χτίσουν ένα ολόκληρο δάσος!

Δείτε το βίντεο:

newsit.gr

Χαράς ευαγγέλια για όσους δεν πορεύονται στη ζωή ακριβώς «με το ‘σεις και με το σας» και προτιμούν την ευθεία, κάποτε και την ελαφρώς απότομη προσέγγιση στις σχέσεις τους, φιλικές, επαγγελματικές, προσωπικές.

Κι αυτό, γιατί σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Κεντ, το να φέρεται κανείς αλτρουιστικά ή με υπερβολική καλοσύνη και κατανόηση μπορεί να δημιουργήσει και όχι να λύσει προβλήματα, ειδικά στο επαγγελματικό πεδίο.
Η μελέτη αυτή «συμφωνεί» με παλαιότερη έρευνα του Harvard και αποδεικνύει ότι είναι απείρως αποτελεσματικότερο – ειδικά όταν διοικείς μία ομάδα – να είσαι ζεστός ως άνθρωπος, αλλά όχι ιδιαιτέρως ανεκτικός και καλοσυνάτος, για τους εξής λόγους:

Με το να είναι κάποιος πολύ καλός μένει στάσιμος στη δημιουργία σοβαρών ανθρώπινων σχέσεων

Όταν κάποιος είναι καλοσυνάτος, αυτό που λέμε «ψυχούλα», όλη την ώρα, σε όλες τις περιστάσεις και αρνείται να «πατήσει πόδι» και να δείξει ποιός πραγματικά είναι, μοιραία βιώνει μία άκρως ενοχλητική μοναξιά. Με αυτή τη συμπεριφορά δύσκολα κάνεις πραγματικούς φίλους και συνεργάτες, όχι μόνο επειδή γίνεσαι βαρετός – σύμφωνα με τη μελέτη πάντα -, αλλά επειδή το ανθρώπινο είδος έχει την τάση να μην εμπιστεύεται όσους έχουν μόνο ένα πρόσωπο: το αγγελικό. Καλό είναι να ξέρεις όλες τις αντιδράσεις ενός ανθρώπου – στα καλά και στα άσχημα του – πριν αποφασίσεις αν τον θες για συνοδοιπόρο στη ζωή και στη δουλειά.

Με το να είσαι μονίμως ευγενής και τίποτα άλλο, μοιραία «θυματοποιείσαι»

Αν κάνετε τα πάντα, για να κρατάτε τους πάντες ευχαριστημένους, απλώς σταματήστε. Βάσει της έρευνας, αυτού του είδους η συμπεριφορά «ταΐζει» ένα τέρας που σας φέρνει μόνιμα στη θέση του θύματος και δεν σας αφήνει να ωριμάσετε συναισθηματικά. Κάποτε πρέπει να λέμε και «όχι». Και φωναχτά, αν χρειαστεί. Κι ας γίνει και καβγάς, που λέει ο λόγος. Το να διαχειριστεί κανείς μία έντονη συνομιλία, σίγουρα είναι πιο δύσκολο από το να ενδώσει σε απαιτήσεις που τον υποτιμούν, αλλά κάπως έτσι χτίζεται και η προσωπικότητα και οι σχέσεις: όταν οι άλλοι γνωρίζουν τα όρια μας και δεν μας θεωρούν σίγουρα θύματα.

Η υπερβολική καλοσύνη, μάς αποξενώνει από τον ίδιο μας τον εαυτό

Με το να κάνουμε συνεχώς τα χατίρια των άλλων, στο τέλος ξεχνάμε ποιοί είμαστε εμείς, επιμένει η μελέτη. Η υπερπροσπάθεια να μην κακοκαρδίσουμε κανέναν, στο τέλος της ημέρας αφήνει μία πολύ πικρή γεύση σε ‘μας. Και – ναι – οι ψυχοθεραπευτές που συμμετείχαν στην εκπόνηση της μελέτης λένε ότι δεν είναι εύκολο να ξεχάσεις να συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη και υποχωρητικότητα, αν μάλιστα αυτή είναι η φύση σου. Προτείνουν, όμως, ένα μικρό πείραμα σε ανθρώπους αυτής της ποιότητας. «Προσπαθήστε να μην είστε τόσο ευγενείς. Εκεί που κάποιος είναι σίγουρος για τη θετική σας απάντηση, αρνηθείτε ή αντιδράστε. Ή απλώς αδιαφορήστε. Έστω και αν πρέπει να πιέσετε τον εαυτό σας. Και μετά παρατηρήστε πώς αντιδρά αυτός που σας ζήτησε χάρη, αλλά δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα του.

Τις περισσότερες φορές αυτό αρκεί για να νιώσετε, όχι απλώς δικαιωμένοι και χωρίς ενοχές, αλλά για να συνεχίσετε σε αυτό τον δρόμο», τονίζεται στο πλαίσιο της μελέτης.

Πηγή: lifo

Το πρώτο ρομπότ που, όταν ολοκληρώνει τον κύκλο της ζωής του, θα αποσυντίθεται σαν πτώμα χάρη στα βιοδιασπώμενα υλικά του και έτσι δεν θα επιβαρύνει το περιβάλλον, θα είναι έτοιμο σε τρία περίπου χρόνια, αποκαλύπτει η Ελληνίδα Αθανασία (Νάσια) Αθανασίου, ερευνήτρια του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΙΙΤ) στη Γένοβα, ειδική στα νέα «θαυματουργά» υλικά, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Όπως λέει, πέρα από τα ρομπότ, τα «έξυπνα» υλικά θα μεταμορφώσουν την καθημερινότητά μας με πλήθος εφαρμογών στις συσκευασίες, στις μεταφορές, στο περιβάλλον, στην ιατρική κ.α. Τονίζει ότι η έρευνα στο Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας -όπου εργάζονται περίπου 15 Έλληνες ερευνητές- συνδέεται στενά με τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας, αντίθετα με την Ελλάδα, όπου γίνεται μεν ποιοτική έρευνα, αλλά συχνά χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα.

         
Η Αθανασία Αθανασίου αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1996, έκανε μεταπτυχιακά το 1997 στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και πήρε το διδακτορικό της το 2000 από το επίσης βρετανικό Πανεπιστήμιο του Σάλφορντ με θέμα τις «Επιδράσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας λέιζερ σε Πολυμερικά Υλικά». Ακολούθως έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής & Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στο Ηράκλειο μέχρι το 2005.

   
Το 2006 μετακινήθηκε στην Ιταλία, όπου έως το 2010 υπήρξε ερευνήτρια στο Εθνικό Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του Ινστιτούτου Νανοεπιστημών στο Λέτσε. Τον Ιανουάριο του 2011 άρχισε να εργάζεται στο Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ΙΙΤ) στο παράρτημα του Λέτσε ως κύρια ερευνήτρια υπεύθυνη για την Ομάδα Έξυπνων Υλικών (Smart Materials). Το Σεπτέμβριο του 2012 μετακινήθηκε, με όλη την ομάδα των Έξυπνων Υλικών, από το Λέτσε στο κεντρικό εργαστήριο του ΙΙΤ στη Γένοβα και τον Σεπτέμβριο του 2014 έγινε μόνιμη ερευνήτρια του ΙΙΤ.

   
Η ομάδα της, των έξυπνων υλικών, αριθμεί αυτή τη στιγμή 40 άτομα. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 150 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει κατοχυρώσει 11 διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τις εφευρέσεις νέων υλικών. Η ελληνίδα ερευνήτρια έχει πλέον μεγάλη πειραματική εμπειρία στην ανάπτυξη έξυπνων υλικών, κυρίως με την βοήθεια λέιζερ, δημιουργώντας νέου τύπου υλικά που έχουν μοναδικές οπτικές, μηχανικές, θερμικές, ηλεκτρομαγνητικές κ.α. ιδιότητες.

   
Τελευταία, εστιάζει στην ανάπτυξη νανοϋλικών, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη γεωργικά απόβλητα και άλλες φυσικές πηγές, με στόχο την αντικατάσταση ενός μεγάλου μέρους των υπαρχόντων συνθετικών πολυμερών υλικών. Δημιουργεί, επίσης, υλικά που αναπτύσσονται από μόνα τους, χρησιμοποιώντας ως πρότυπο τους μύκητες.

   Στο ίδιο κορυφαίο ιταλικό Ινστιτούτο εργάζεται ο Έλληνας ρομποτιστής Νίκος Τσαγκαράκης, επικεφαλής της ομάδας δημιουργίας του ανθρωπόμορφου ρομπότ "Walk-Man" (πέρυσι το αθηναϊκό πρακτορείο  είχε παρουσιάσει το έργο του σε σχετική συνέντευξη), με τον οποίο η Αθανασίου συνεργάζεται για την αξιοποίηση νέων υλικών στα ρομπότ.

Διαβάστε την συνέντευξη που παραχώρησε

Τι είδους "έξυπνα" υλικά αναπτύσσει η ερευνητική ομάδα σας στο ΙΙΤ και ποιες πιθανές πρακτικές εφαρμογές έχουν;

Στην ερευνητική ομάδα των έξυπνων υλικών του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας αναπτύσσουμε καινοτόμα υλικά με απόλυτα ελεγχόμενες ιδιότητες, συνδυάζοντας πολυμερή με νανοϋλικά. Χρησιμοποιούμε, όλο και περισσότερο, πολυμερή που προέρχονται από φυσικές πρώτες ύλες, όπως λαχανικά και φρούτα, κουκούλι του μεταξοσκώληκα, ζωικό μαλλί κ.α. ώστε να αντικαταστήσουμε σταδιακά τα συνθετικά πλαστικά που δεν είναι βιοδιασπώμενα. Τα υλικά που αναπτύσσουμε, μπορεί να είναι πολύ ανθεκτικά σε μηχανικές ή θερμικές αλλαγές, να άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα, να αλλάζουν χρώμα σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες, να έχουν αντιβακτηριδιακές ή αντιοξειδωτικές ιδιότητες, να είναι υδρόφοβα και πολύ ανθεκτικά στην υγρασία, να απορροφούν τους ρύπους κλπ.

   
Όλες αυτές οι ιδιότητες που μπορούμε να προσδώσουμε στα υλικά, είναι πολύ χρήσιμες για αναρίθμητες εφαρμογές, όπως συσκευασίες φαγητού, έξυπνα ενδύματα που μεταφέρουν πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας μας, έξυπνα έμπλαστρα που ελευθερώνουν ελεγχόμενα τις ιαματικές ουσίες που περιέχουν, αισθητήρες τοξικών ουσιών στην ατμόσφαιρα ή στο φαγητό, μεμβράνες και φίλτρα για καθαρισμό του αέρα ή του νερού από ρύπους, ανθεκτικά και ελαφριά υλικά για κατασκευές ή μεταφορικά μέσα, ελαφριά και βιοδιασπώμενα υλικά για την ρομποτική κτλ.


Το πεδίο των νέων/έξυπνων υλικών γνωρίζει ραγδαία άνθηση διεθνώς. Σε ποιους τομείς θα πρέπει να περιμένουμε τις σημαντικότερες ανακαλύψεις και εφαρμογές στο μέλλον;

Δεν υπάρχει τομέας που θα μείνει ανεπηρέαστος από την ανάπτυξη των νέων έξυπνων υλικών. Φανταστείτε, για παράδειγμα, πόση ενέργεια θα μπορούμε να εξοικονομήσουμε καθημερινά, αν τα μεταφορικά μέσα μας γίνουν πολύ ελαφρύτερα, χωρίς να χάσουν την ανθεκτικότητα τους που εξασφαλίζει την ασφάλειά μας (ένας γενικευμένος κανόνας είναι ότι κάθε μείωση του βάρους ενός οχήματος κατά 10% αντιστοιχεί σε 6-7% μείωση στην κατανάλωση καυσίμων). Φανταστείτε, την ίδια στιγμή, τις θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, αν αυτά τα οχήματα βιοδιασπώνται στο τέλος της ζωής τους, χωρίς να επιβαρύνουν πια το οικοσύστημά μας.

Σημαντικότατος τομέας όπου τα νέα έξυπνα υλικά θα φέρουν μεγάλες αλλαγές, είναι αυτός της συσκευασίας τροφίμων, όπου σήμερα κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται συνθετικά πλαστικά. Νέα βιοδασπώμενα υλικά, με παρόμοιες ιδιότητες με τα συνθετικά πλαστικά, θα μειώσουν τα μη βιοδιασπώμενα απορρίμματα, ενώ έξυπνες συσκευασίες με ενσωματωμένους αισθητήρες, που θα δίνουν πληροφορίες για την κατάσταση των τροφίμων ή που θα περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες θα απελευθερώνονται σταδιακά στα τρόφιμα, θα προστατεύουν την υγεία των καταναλωτών. 

Επίσης η χρήση έξυπνων υλικών στην ιατρική θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής πολλών ανθρώπων. Η ακριβής απελευθέρωση της ποσότητας της δραστικής ουσίας που χρειάζεται και στον χρόνο που χρειάζεται για την επούλωση χρόνιων πληγών ή η συνεχής μεταφορά πληροφοριών για την κατάσταση της υγείας μας, όπως η πίεση, οι καρδιακοί χτύποι ή η μυϊκή λειτουργία, μέσα από τα ρούχα που φοράμε, είναι μερικές από τις εφαρμογές των νέων υλικών που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας.

Τέλος, τα νέα βιοπλαστικά υλικά από τα υπολείμματα βρώσιμων φυτών που αναπτύσσουμε στο ΙΙΤ, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αμέτρητους τομείς λόγω της ποικιλίας των ιδιοτήτων τους. Όχι μόνο θα περιορίσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσες των πλαστικών, αλλά θα δώσουν και τη βέλτιστη λύση στη διαχείριση των αποβλήτων.

Ειδικότερα, όσον αφορά τα υλικά για ρομπότ, ετοιμάζετε στο ΙΙΤ υλικά που θα επέτρεπαν στο σώμα τους, στο τέλος του κύκλου ζωής τους, να βιοδιασπάται και να αποσυντίθεται σαν ανθρώπινο πτώμα; Θα είναι κάποτε αυτό εφικτό για όλο το ρομπότ, μέσα κι έξω;

Ακριβώς αυτή είναι η ιδέα. Υπάρχουν πάρα πολλά υλικά ήδη γύρω μας, που επιβαρύνουν το περιβάλλον, επειδή είτε δεν βιοδιασπώνται είτε διασπώνται πάρα πολύ αργά και εκλύοντας τοξικές ουσίες. Σε αυτόν τον πολύ καινοτόμο χώρο της ρομποτικής μπορούμε από τώρα να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε υλικά, που απλώς στο τέλος της ζωής του ρομπότ θα βιοδιασπώνται, όπως συμβαίνει με όλα τα έμβια όντα. Εκτιμούμε ότι το πρωτότυπο μπορεί να είναι έτοιμο σε τρία χρόνια.


Η ευρύτερη αποδοχή των ρομπότ από την κοινωνία θα είναι τελικά και θέμα των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους;

Πιστεύω πως ναι. Ο κόσμος μπορεί να αποδεχτεί πιο εύκολα τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, αν γνωρίζει ότι δε θα επηρεάσουν το περιβάλλον στο οποίο ζει, πράγμα που δυστυχώς συνέβη στο παρελθόν. Τα ρομπότ εξελίσσονται και μπαίνουν όλο και περισσότερο στη ζωή μας για να την βελτιώσουν. Χρησιμοποιώντας βιοδιασπώμενα υλικά, μπορούμε να βοηθήσουμε στο να φέρουν μόνο θετικές αλλαγές στη ζωή μας.

Γιατί βρεθήκατε στην Ιταλία να ασχολείστε με τα νέα υλικά και δεν κάνατε το ίδιο στην Ελλάδα; Είναι η χώρα μας τόσο πίσω σε σχέση με την Ιταλία και γενικότερα με τις άλλες χώρες σε αυτό το πεδίο; Ποιοί φορείς στην Ελλάδα θεωρείτε ότι κάνουν σημαντική έρευνα στον τομέα των έξυπνων υλικών;

Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την έρευνα, τελειώνοντας το πανεπιστήμιο στη Ελλάδα, ήξερα ότι γινόμουν πολίτης του κόσμου γιατί η έρευνα δεν έχει σύνορα. Έτσι έχω μετακινηθεί αρκετά στο παρελθόν, ψάχνοντας πάντα ένα καλό περιβάλλον για να κάνω έρευνα, αλλά και να την προωθήσω έξω από τα εργαστήρια. Έχω εργαστεί και στην Κρήτη στο ΙΤΕ σαν ερευνήτρια στο παρελθόν και το επίπεδο της έρευνας εκεί ήταν πολύ καλό. Στο ΙΤΕ, στον Δημόκριτο, αλλά και σε κάποιες πολυτεχνικές σχολές η έρευνα πάνω στα έξυπνα υλικά είναι πρωτοποριακή και έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν.

Η Ελλάδα δεν είναι πίσω στην έρευνα, αλλά στις εφαρμογές της. Η Ιταλία είναι μία χώρα με βιομηχανική παραγωγή, που ψάχνει καινοτόμες λύσεις στην έρευνα. Στο Ινστιτούτο μας η προώθηση των ευρημάτων μας στην παραγωγή είναι τόσο σημαντική όσο και η ερευνητική ποιότητα. Αξιολογούμαστε και για τα δύο και τα καλά αποτελέσματα είναι ελκυστικά και για πολλούς καλούς επιστήμονες από διάφορες χώρες.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο ΙΙΤ βρίσκονται επιστήμονες από 57 διαφορετικές χώρες. Είμαστε σε συνεχή επαφή με παραγωγικούς φορείς από την Ιταλία, από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, από την Ιαπωνία, την Κίνα και την Αμερική και σε πολλές περιπτώσεις χρηματοδοτούν την έρευνά μας. Έτσι, λοιπόν, η έρευνά μας στα νέα υλικά καθοδηγείται και από τις ανάγκες της βιομηχανίας, δηλαδή της σύγχρονης κοινωνίας.

Πόσοι Έλληνες επιστήμονες συνολικά εργάζεστε στο ΙΙΤ και πόσο δεμένοι είστε μεταξύ σας;

Αυτή τη στιγμή είμαστε περίπου 15 άτομα. Κάποιοι είναι διδακτορικοί φοιτητές, κάποιοι μεταδιδακτορικοί ερευνητές, κάποιοι υπεύθυνοι ομάδων και μόνιμοι ερευνητές. Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας και είναι πολύ ευχάριστο να βρισκόμαστε. Οργανώνουμε και ξεναγήσεις όλοι μαζί στην ελληνική γλώσσα σε Ελληνικά Λύκεια, που έρχονται να επισκεφτούν το ΙΙΤ.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ