Η φετινή χρονιά φτάνει στο τέλος της και κατά τον απολογισμό της διαπιστώθηκαν σπουδαίες ανακαλύψεις στο διάστημα, έστω και αν δεν επετεύχθη ο στόχος της εύρεσης ενός πλανήτη όμοιου με τη Γη.

Ο πρώτος πλανήτης που περιφέρεται γύρω από ένα άστρο πέραν του Ήλιου βρέθηκε το 1992. Οι ρυθμοί εύρεσης εξωπλανητών τα επόμενα χρόνια ήταν χαμηλοί και η διαφορά έγινε με το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, από τα δεδομένα του οποίου προέκυψαν εκατοντάδες επιβεβαιωμένοι εξωπλανήτες αλλά και 3.500 ακόμη υποψήφιοι. Το 2013 ήταν η χρονιά που οι πλέον ενημερωμένες βάσεις δεδομένων για τους εξωπλανήτες ξεπέρασαν τις 1.000 εγγραφές. Mέχρι σήμερα ο αριθμός αυτός έχει φτάσει τους 1.056 άλλους κόσμους.

Ο «Βενιαμίν» των πλανητών για το 2013

Ο Kepler 37b είναι ο μικρότερος εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε φέτος σε τροχιά γύρω από ένα άστρο της κατηγορίας του Ήλιου. Ο πλανήτης διαμέτρου μόλις 3.900 χιλιομέτρων είναι ελαφρά μεγαλύτερος από τη Σελήνη και βρίσκεται σε απόσταση 215 ετών φωτός από τη Γη, ενώ το έτος του διαρκεί μόλις 13 ημέρες.

Νέες πιθανότητες για κατοικήσιμους κόσμους

Η ανακάλυψη των Kepler 62e και 62f ανακοινώθηκε τον Απρίλιο. Πρόκειται για δύο πλανήτες λίγο μεγαλύτερους από τη Γη, αλλά στο ίδιο πλανητικό σύστημα που τα υπολογιστικά μοντέλα φανερώνουν πως καλύπτονται από ωκεανούς. Η ΝASA δηλώνει πως πρόκειται για δύο πολύ καλούς υποψήφιους στην έρευνα για ζωή πέρα από τη Γη.

Ένας κόσμος σαν τον δικό μας

Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα κόσμο που μοιάζει με το δικό μας σε μέγεθος και σύσταση, αλλά είναι πολύ καυτός ώστε να μπορεί να συντηρήσει ζωή. Ο Kepler 78b βρίσκεται 400 έτη φωτός μακριά μας, αλλά η πολύ κοντινή απόσταση στο μητρικό του άστρο (1.5 εκατομμύρια χιλιόμετρα) έχει μετατρέψει την επιφάνειά του σε ένα φούρνο θερμοκρασίας 3.680ο C.

Ο πλανήτης γίγαντας

Με τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και Hubble ανακαλύφθηκε ο πλανήτης γίγαντας, Kepler 7b. Οι επιστήμονες εντόπισαν σημάδια ανακλάσεων τα οποία ερμήνευσαν ως τον πρώτο εντοπισμό νεφών στον ουρανό ενός κόσμου πέραν από το Ηλιακό μας Σύστημα.

Σύμφωνα με μια ακόμη έρευνα και με βάση την στατιστική ανάλυση ένας κόσμος παρόμοιος με τη Γη ίσως να βρίσκεται σε απόσταση μόνο 13 ετών φωτός μακριά μας. Η ανάλυση λάμβανε υπόψη τα στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler και εκτιμούσε τον πληθυσμό των κόκκινων νάνων, οι οποίοι αποτελούν το 75% περίπου του συνολικού αριθμού των άστρων στο Γαλαξία μας.

Τέλος, πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως δεν απέχουμε πολύ από την ιστορική στιγμή που θα εντοπίσουμε ίχνη ζωής σε έναν κόσμο πολύ μακριά από το δικό μας.

Πηγή: kathimerini.gr

Οι δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τη γη και από τους αστροναύτες του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού τράβηξαν και φέτος υπέροχες φωτογραφίες του πλανήτη.
Η NASA επέλεξε τις καλύτερες για το 2013. Μεταξύ αυτών βλέπουμε φωτογραφίες από εκρήξεις ηφαιστείων, τυφώνες και απομακρυσμένες περιοχές της γης.


Ο τυφώνας Χαγίαν μια μέρα πριν πλήξει τις Φιλιππίνες. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το δορυφόρο Aqua της NASA

Αστροναύτης του Δ.Δ.Σ φωτογραφίζει την έκρηξη του ηφαιστείου Σακαραζίμα στην Ιαπωνία

Φωτογραφία από το δορυφόρο Terra της NASA. Ο ανεμοστρόβιλος που έπληξε την Οκλαχόμα στις 20 Μαΐου του 2013 και είχε αποτέλεσμα το θάνατο 24 ανθρώπων και ζημιές ύψους 2 δισ. δολαρίων

Η Αλάσκα μια από τις σπάνιες φορές που δεν υπάρχουν σύννεφα. Φωτογραφία του δορυφόρου Terra της NASA στης 17 Ιουνίου

Σύννεφα προσεγγίζουν τις ακτές της Καλιφόρνια. Φωτογραφία του δορυφόρου Terra της NASA στης 14 Απριλίου

Η πόλη Ρέμο στην έρημο της Νεβάδα. Φωτογραφία από αστροναύτη του Δ.Δ.Σ

Έκρηξη του ηφαίστειου Παβλόφ στις 18 Μαΐου, φωτογραφία από αστροναύτη του Δ.Δ.Σ

Σύννεφα πάνω από νησάκι Isla Socorro στον Ειρηνικό Ωκεανό, στις 22 Μαΐου. Φωτογραφία από τον δορυφόρο Aqua της Νασα

Λίμνη Μίσιγκαν στις 24 Μαΐου από το δορυφόρο NASA / USGS Landsat 8

Αμμόλοφοι στην Αυστραλία. Φωτογραφία από την 25η Μαρτίου στο Δ.Δ.Σ

Φωτογραφία του κόλπου της Πριγκίπισσας Σαρλοτ στην Αυστραλία. Φωτογραφία από την 20η Απριλίου από τον δορυφόρο NASA/USGS  Landsat 8

Φωτογραφία του Αμαζονίου στις 28 Αυγούστου από το δορυφόρο NASA/USGS  Landsat 8

Το Εθνικό πάρκο Torres del Paine στην Χιλή. Φωτογραφία στις 21 Ιουνίου από τον δορυφόρο 1 (EO-1)

Πηγή: news247

Η εξυπνάδα μπορεί να μετρηθεί με πολλούς τρόπους. Ωστόσο, το είδος εξυπνάδας στο οποίο η πλειοψηφία των ανθρώπων εμπιστεύεται ως βαρόμετρο της συνολικής εγκεφαλικής δύναμης είναι το ΙQ, η ικανότητα να σκεφτείς λογικά και να λύσεις ένα πρόβλημα. Οι άνθρωποι με υψηλό δείκτη IQ αντικειμενικά δείχνουν να γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα. Όταν δε, δε γνωρίζουν κάτι, έχουν την ικανότητα να το επιλύσουν σχετικά γρήγορα και εύκολα.
Η λίστα του celebritynetworth δεν είναι αντικειμενική, αφού η έννοια της εξυπνάδας είναι κάτι υποκειμενικό κι υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί παράγοντες πέρα από το IQ που δείχνουν πόσο έξυπνος είναι κάποιος.

Σύμφωνα με αυτή, ωστόσο, η δεκάδα των εξυπνότερων ανθρώπων του κόσμου, βασισμένη στο IQ, είναι η εξής:

1. Τέρενς Τάο, μαθηματικός, IQ 230
O Τέρενς Τάο ξεκίνησε να παίζει με τα μαθηματικά όταν ήταν νήπιο. Στην ηλικία των δύο ετών αποφοίτησε λύνοντας σύνθετα προβλήματα. Ολοκλήρωσε στα 9 του χρόνια τα μαθήματα πανεπιστημιακού επιπέδου στα μαθηματικά και κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα σε ηλικία 13 ετών. Στα 20 χρόνια πια έλαβε Ph.D από το Πρίνστον. Έγινε καθηγητής στο UCLA μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, και έγινε πρόεδρος του τμήματος Μαθηματικών το 2006. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 200 έρευνες πάνω σε θέματα όπως η αναλυτική θεωρία των αριθμών, οι διαφορικές εξισώσεις και η αρμονική ανάλυση.

2. Κρίστοφερ Χιράτα, αστροφυσικός IQ 225
Η Διεθνής Ολυμπιάδα στη Φυσική είναι μέρος της Διεθνούς Επιστημονικής Ολυμπιάδας. Ο διαγωνισμός, που αποτελείται από 3 ερωτήσεις και διαρκεί 5 ώρες, λαμβάνει χώρα ετησίως με μαθητές λυκείου σε όλο τον κόσμο. Ο Κρίστοφερ Χιράτα κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα Φυσικής όταν ήταν 13 ετών. Σε ηλικία 14 ετών εγγράφηκε στο CalTech. Έλαβε το Ph.D από το Πρίνστον στα 22 του χρόνια. Τώρα είναι μέλος της ομάδας επιστημόνων της NASA που αναπτύσσουν μεθόδους αποίκησης στον πλανήτη Άρη.

3. Κιμ Ανγκ Γιονγκ, φυσικός, IQ 210
Αν ξεκινήσεις να μιλάς από 6 μηνών, δείχνει πολλές πιθανότητες ότι μεγαλώνοντας θα γίνεις πολύ έξυπνος. Ο Κιμ Ανγκ Γιονγκ ξεχωρίζει για τις απεριόριστες ικανότητες του στα μαθηματικά και τις γλώσσες. Δεν ήταν ευχαριστημένος με την απίστευτη ικανότητα ομιλίας στους 6 μήνες ζωής, έτσι σε ηλικία 3 ετών διάβαζε και μπορούσε να επικοινωνήσει στα Κορεάτικα, Ιαπωνικά, Γερμανικά και Αγγλικά καθώς και να λύνει περίπλοκα υπολογιστικά προβλήματα. Ένα αληθινό παιδί θαύμα που προσκλήθηκε να μελετάει με επιστήμονες της NASA σε ηλικία 8 ετών, δεν έπαψε να είναι και ως ενήλικας. Ξεκίνησε να δουλεύει για τη NASA όταν ήταν έφηβος και έχει εκδώσει πολλά βιβλία και ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων 90 έγγραφων μόνο για την υδραυλική.

4. Ευάγγελος Κατσιούλης, ψυχίατρος, IQ 198
Ψυχίατρος και γιατρός, ο Δρ. Ευάγγελος Κατσιούλης κέρδισε ανώτατα πτυχία σε πολλούς τομείς, όπως φιλοσοφία, ιατρική τεχνολογική έρευνα και ψυχοφαρμακολογία.

5. Ρικ Ρόσνερ, σεναριογράφος, IQ 192
Είναι ευρέως γνωστός από τις εμφανίσεις του στο τηλεπαιχνίδι «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος». Όταν δεν καταπλήσσει το τηλεοπτικό κοινό με τα έξυπνα αστεία του, κάνει τεστ IQ.

6. Μίσλα Πρένταβετς, μαθηματικός, IQ 192
Ο Μίσλα Πρένταβετς δεν είναι ένας απλός καθηγητής μαθηματικών. Είναι ιδρυτής και πρόεδρος της GenerIQSociety, μία από τις πιο διακεκριμένες IQ κοινότητες του πλανήτη. Επιπλέον διδάσκει στο Ζάγκρεμπ, διοικεί τη δική του επιχείρηση εμπορίου.

7. Γκάρι Κασπάροφ, σκασκιστής, IQ 190
Το 190 φαίνεται να είναι ένας καλός αριθμός. Ο Γκάρι Κασπάροφ είναι ευρέως γνωστός όταν σε ηλικία 22 ετών έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι που υπήρξε ποτέ. Ο ρώσος κυρίαρχος κράτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από κάθε άλλον, αλλά χωρίς να λείπει κάποια αμφισβήτηση. Ίδρυσε το δικό του σύνδεσμο σκακιού, «The Professional Chess Association» στα μέσα της δεκαετίας των 90s.

8. Κένεθ Φέρελ, γιατρός, IQ 190
Ένας χομπίστας των τεστ IQ, o Δρ. Κένεθ Φέρελ κάνει συχνά τεστ IQ για πλάκα. Με βάση τη βόρεια Καρολίνα, ανήκει σε αρκετές IQ κοινότητες όπως στη GenerIQ και την Epimethious Society. Δημιουργεί επίσης τεστ IQ. Μερικά από τα πιο γνωστά τεστ που έχει κάνει είναι το «12354» και το «QUINTIQ».

9. Μέριλιν Βος Σάβαντ, συγγραφέας, IQ 190
Η συγγραφέας του «Ask Marilyn» δείχνει ικανή να απαντήσει σχεδόν σε όλα. Είναι επειδή είναι εξυπνότερη από τον καθένα. Οι αναγνώστες του περιοδικού Parade της έχουν στείλει ατελείωτα αινίγματα και γρίφους για χρόνια, και σπάνια παραπαίει. Το «Guinness Book Οf World Records» συνήθιζε να περιλαμβάνει τα υψηλότερα IQ σε κάθε έκδοση. Σταμάτησαν όμως το 1990. Ήταν η τελευταία που αναγνωρίστηκε από τον πίνακα Γκίνες.

10. Τζέιμς Γουντς, ηθοποιός, IQ 180
Ναι λοιπόν, αυτός είναι ο Τζέιμς Γουντς. Τρεις φορές βραβευμένος με Emmy και υποψήφιος για Όσκαρ έκανε μαθήματα γραμμικής άλγεβρας στο UCLA πριν τελειώσει το λύκειο. Του δόθηκαν πλήρεις υποτροφίες στο Tufts και στο Johns Hopkins University για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές αλλά ο ίδιος επέλεξε να φοιτήσει στο MIT. Τελικά παράτησε το σχολείο για να κυνηγήσει μια καριέρα ως ηθοποιός.

Πηγή: athensvoice.gr

Απόψε τη νύχτα προς το ξημέρωμα του Σαββάτου θα κορυφωθεί η νέα βροχή διαττόντων αστέρων, των Διδυμίδων, που θα είναι η τελευταία του έτους και θα είναι ορατή από τις περισσότερες περιοχές του πλανήτη μας, μεταξύ αυτών και από την Ελλάδα.

Οι Διδυμίδες, που έκαναν αραιά την εμφάνισή τους ήδη από τις 7 Δεκεμβρίου και θα είναι ορατοί έως τις 19 Δεκεμβρίου, συνήθως παράγουν ένα από τα θεαματικότερα φαινόμενα διαττόντων μέσα στο έτος και ο ρυθμός που θα πέφτουν τα ορατά μετέωρά τους (πεφταστέρια), αναμένεται να είναι 30 έως 60 την ώρα, με ταχύτητα γύρω στα 35 χιλιόμετρα την ώρα, όπως σημειώνει το ΑΜΠΕ.

Επειδή όμως, λίγες ημέρες μετά, στις 17 Δεκεμβρίου, θα υπάρξει πανσέληνος και το φεγγάρι θα είναι ήδη «γεμάτο», η παρατήρηση στο νυχτερινό ουρανό -ακόμα κι αν το επιτρέπουν οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες- δεν θα είναι εύκολη. Η καλύτερη κατεύθυνση για τις παρατηρήσεις θα είναι προς το ανατολικό μέρος του ουρανού μετά τα μεσάνυχτα.

Οι Διδυμίδες, που έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους στα μέσα του 1800, έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου φαίνεται να προέρχονται. Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι, αντίθετα με τις περισσότερες βροχές διαττόντων, δεν προέρχονται στην πραγματικότητα από θραύσματα κάποιου κομήτη, αλλά από ένα μυστηριώδες ουράνιο σώμα, μάλλον αστεροειδή, τον «3200 Φαέθωνα», που ανακαλύφθηκε το 1983 από το δορυφόρο IRAS της NASA.

Πρόκειται για ένα σκοτεινό βραχώδες αντικείμενο χωρίς «ουρά», που μερικοί αστρονόμοι θεωρούν «νεκρό» πια κομήτη, το οποίο όμως δεν αφήνει στο πέρασμα του αρκετή σκόνη για να εξηγήσει τη δημιουργία της βροχής διαττόντων. Οι αστρονόμοι που έχουν μελετήσει τις τροχιές των μετεώρων των Διδυμίδων, πιστεύουν ότι μάλλον προέρχονται από μεγάλες ποσότητες υλικών που εκτινάχθηκαν από τον «3200 Φαέθωνα», όταν αυτός είχε πλησιάσει πολύ τον Ήλιο.

Ο «Φαέθων» έχει μια εκκεντρική άκρως ελλειπτική τροχιά, η οποία κάθε 1,4 χρόνια περίπου τον φέρνει ανάμεσα στον Ερμή και στον Ήλιο, με συνέπεια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μερικών αστρονόμων, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα να «ψήνεται» από την ηλιακή ακτινοβολία και έτσι να τροφοδοτεί με νέα σκόνη το ρεύμα που προκαλεί τις Διδυμίδες.

Άλλοι επιστήμονες όμως επιμένουν ότι η παραπάνω διαδικασία δεν μπορεί να εξηγήσει πειστικά τον μεγάλο αριθμό σωματιδίων σκόνης που πέφτουν στη Γη με την μορφή μετεώρων. Από όλα τα «ρεύματα» σκόνης και θραυσμάτων που συναντά κάθε χρόνο η τροχιά της Γης, το μεγαλύτερο είναι αυτό που δημιουργεί τους Διδυμίδες διάττοντες. Προς το παρόν, το μυστήριο της προέλευσης και της δημιουργίας των Διδυμίδων δεν έχει ακόμα λυθεί οριστικά.

Πηγή: real.gr

Σύμφωνα με μία νέα μελέτη της NASA που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο, η απαγόρευση των χημικών που καταστρέφουν το όζον στην ατμόσφαιρα της Γης δεν έχει προκαλέσει μέχρι σήμερα σημαντική βελτίωση στην τρύπα του όζοντος πάνω από το Νότιο Πόλο. Αντίθετα, οι παροδικές μεταβολές που παρατηρούνται στην έκταση της τρύπας, οφείλονται σε μετεωρολογικούς παράγοντες όπως η κατεύθυνση των ανέμων.

«To όζον δημιουργείται στους τροπικούς και μεταφέρεται με τους ανέμους στους πόλους. Η μεταφορά αυτή, μεταβάλλεται χρόνο με το χρόνο», εξηγεί η Αν Ντάγκλας, από το ερευνητικό κέντρο Γκοντάρ της NASA.

Το όζον (Ο3) είναι ένα μόριο που αποτελείται από τρία άτομα οξυγόνου, και το στρώμα που δημιουργεί στη γήινη ατμόσφαιρα σε ύψος 20 με 30 χιλιομέτρων προστατεύει τη Γη από τις υπεριώδεις (UV) ακτίνες του Ήλιου, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν υπερθέρμανση αλλά και να βλάψουν έμβιους οργανισμούς.

Έως τη δεκαετία του ’80 ήταν διαδεδομένη η χρήση χλωροφθορανθράκων (CFCs) σε ψυκτικά και αεροζόλ. Εκείνη την εποχή είχε ήδη γίνει φανερό πως το πάχος του στρώματος όζοντος μειωνόταν, ενώ διαστημικές παρατηρήσεις έδειχναν και τη δημιουργία μίας τρύπας πάνω από την Ανταρκτική. Οι επιστήμονες δεν άργησαν να συνδέσουν τα CFCs με την καταστροφή του όζοντος κάτι που οδήγησε το 1987 στην περιβαλλοντική  συνθήκη του Μόντρεαλ, η οποία συνεισέφερε σημαντικά στη μείωση των βλαβερών για το όζον χημικών στην ατμόσφαιρα.

Η μέθοδος για τον προσδιορισμό του μεγέθους της τρύπας του όζοντος βασίζεται στη μέτρηση της συνολικής περιοχής που περιέχει λιγότερες από 220 μονάδες όζοντος στην κλίμακα Dobson.

«Καθώς όμως το στρώμα όζοντος έχει και ένα πάχος, η μέτρηση μόνο αυτής της τιμής δεν επαρκεί», υποστηρίζει η Ντάγκλας.

Για παράδειγμα οι μετρήσεις του 2012 έδειξαν τη μεγαλύτερη μείωση στην έκταση της τρύπας τις τελευταίες δεκαετίες, κάτι όμως που δε συνοδεύτηκε από αντίστοιχη μείωση στη συγκέντρωση των CFCs στην ατμόσφαιρα. Επίσης, το 2011 η τρύπα είχε μέγεθος ίσο με το 2006, παρόλο που εκείνα τα πέντε χρόνια είχε παρατηρηθεί μείωση των CFCs.

Oι επιστήμονες της NASA χρησιμοποίησαν στοιχεία από τους δορυφόρους Suomi και Aura τα οποία παρείχαν μία πολύ πληρέστερη εικόνα για τη διαστρωμάτωση του όζοντος, ενώ μελέτησαν και τη συγκέντρωση υποπροϊόντων των CFCs. Χρησιμοποιώντας υπολογιστικά μοντέλα, έδειξαν πως οι περιοδικές μειώσεις στο μέγεθος της τρύπας του όζοντος οφείλεται σε καιρικούς παράγοντες, και υπολόγισαν πως τα αποτελέσματα από το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ θα αρχίσουν να φαίνονται μετά το 2025, ενώ η ίδια η τρύπα θα παραμείνει έως και το 2070.

Πηγή: naftemporiki.gr