Έκζεμα (δερματίτιδα) είναι ένας συγκεκριμένος τύπος φλεγμονώδους αντίδρασης του δέρματος, που εκδηλώνεται με ερύθημα (κοκκίνισμα), οίδημα (πρήξιμο), βλατίδες (εξογκώματα) και, εν συνεχεία, αποξήρανση του δέρματος.

Τέλος, μπορεί αν εμφανιστούν λειχηνοποίηση (πύκνωση) και κλιμάκωση (ξεφλούδισμα) του δέρματος. Το έκζεμα προκαλεί επίσης φαγούρα και αίσθημα “καψίματος”.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε μέσα από φωτογραφίες, πώς ακριβώς φαίνεται στην επιδερμίδα ο κάθε ξεχωριστός τύπος εκζέματος (δερματίτιδα), προκειμένου να ξέρετε τι σας συμβαίνει, πόσο σοβαρό είναι το έκζεμα και πώς θα το αντιμετωπίσετε.

Ερπητικό έκζεμα

Nummular έκζεμα

Ξήρωση δέρματος

Ατοπική δερματίτιδα

Νεανική Πελματιαία Δερματίτιδα

Αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής

Δερματίτιδα του κολυμβητή (επιστημονικός όρος: Cercarial Dermatitis)

Δερματίτιδα medicamentosa

Παλαμοπελματιαία φλυκταινώδης δερματίτιδα

Φωτοαλλεργική αντίδραση

Φωτοτοξική δερματίτιδα

http://www.medicinenet.com

Το πνευμονικό οίδημα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την περίσσεια υγρού στους πνεύμονες. Αυτό το υγρό συλλέγεται στους πολυάριθμους θύλακες αέρα στους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πνευμονικό οίδημα προκαλείται από καρδιακά προβλήματα. Αλλά υγρό στους πνεύμονες μπορεί να συσσωρευθεί και για άλλους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας, της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες και φάρμακα, ενός τραύματος στο θωρακικό τοίχωμα, καθώς και από την έντονη σωματική άσκηση ή την μακρόβια παραμονή μεγάλα υψόμετρα.

Το πνευμονικό οίδημα που αναπτύσσεται ξαφνικά (οξύ πνευμονικό οίδημα) είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση περίθαλψη. Αν και το πνευμονικό οίδημα μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο, οι πιθανότητες επιβίωσης βελτιώνονται όταν λάβετε άμεση θεραπεία τόσο για το υγρό στον πνεύμονα όσο και για το υποκείμενο πρόβλημα ταυτόχρονα. Η θεραπεία για το πνευμονικό οίδημα ποικίλλει ανάλογα με την αιτία, αλλά σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει συμπληρωματικό οξυγόνο και φαρμακευτική αγωγή.

Συμπτώματα

Ανάλογα με την αιτία, τα συμπτώματα από το πνευμονικό οίδημα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν πιο αργά με την πάροδο του χρόνου.

Οξύ πνευμονικό οίδημα

Έντονη δύσπνοια που επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε

Αίσθημα ασφυξίας ή πνιγμό από την αδυναμία κανονικής αναπνοής

Συριγμός ή λαχάνιασμα

Αυξημένο άγχος

Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα τα οποία μπορεί επίσης έχουν μικρή ποσότητα αίματος

Πόνος στο στήθος (αν το πνευμονικό οίδημα που προκαλείται από κάποια καρδιακή πάθηση)

Καρδιακή αρρυθμία

ΠΡΟΣΟΧΗ: Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα σημάδια ή συμπτώματα, ζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια. Το οξύ πνευμονικό οίδημα μπορεί να αποβεί μοιραίο αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Χρόνιο πνευμονικό οίδημα

Μεγαλύτερη δύσπνοια από το κανονικό όταν ασκείστε.

Δυσκολία στην αναπνοή όταν είστε ξαπλωμένοι.

Συριγμός.

Ξυπνάτε μέσα στη νύχτα με “κομμένη την ανάσα” και βρίσκετε ανακούφιση μόνο όταν είστε σε καθιστή στάση.

Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, όταν το πνευμονικό οίδημα οφείλεται σε συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, μια κατάσταση κατά την οποία η καρδιά δεν αντλεί αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματός σας. Η αύξηση του σωματικού βάρους είναι από τη συσσώρευση υγρών στο σώμα σας, ειδικά στα πόδια σας.

Πρήξιμο στα κάτω άκρα σας.

Κόπωση.

Αν ζείτε σε μεγάλο υψόμετρο, τότε τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

Δύσπνοια μετά από κόπωση, η οποία εξελίσσεται σε δύσπνοια ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας.

Βήχας.

Δυσκολία στο περπάτημα σε ανηφόρα, η οποία εξελίσσεται σε δυσκολία στο περπάτημα ακόμα και σε επίπεδες επιφάνειες.

Πυρετός.

Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα με λίγο αίμα.

Καρδιακή αρρυθμία.

Δυσφορία στο στήθος.

Πονοκέφαλοι (μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα)

http://www.mayoclinic.org/

Το προεμμηνορροϊκό οίδημα (πρήξιμο) και ευαισθησία (πόνος) των δύο μαστών εμφανίζεται συνήθως κατά το δεύτερο μισό του έμμηνου κύκλου στην γυναίκα.

Τα συμπτώματα του προεμμηνορροϊκού πόνου του μαστού μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως:

-Είναι πιο σοβαρά ακριβώς πριν από κάθε έμμηνο ρύση

-Βελτιώνονται κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την έμμηνο ρύση

Επίσης, ο ιστός του μαστού μπορεί να μοιάζει ότι έχει “φουσκώματα” και μικρά “ογκίδια” στην αφή στα δάχτυλα, συνήθως περισσότερο στις εξωτερικές περιοχές.

Αιτίες

Οι ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου ενδέχεται να οδηγήσουν σε διόγκωση του μαστού.

-Ο οργανισμός παράγει περισσότερα οιστρογόνα νωρίς στον κύκλο, διαδικασία που κορυφώνεται λίγο πριν από τα μέσα του κύκλου. Αυτό προκαλεί τη διεύρυνση των αγωγών του μαστού.

-Η ποσότητα της προγεστερόνης κορυφώνεται περίπου την 21η ημέρα (σε έναν κύκλο 28 ημερών). Αυτό προκαλεί αύξηση των λοβών του μαστού (γαλακτοφόροι αδένες).

Η προεμμηνορροϊκή διόγκωση του μαστού συνδέεται συχνά με το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο (pre menstrual syndrome - PMS) και με καλοήθεις αλλοιώσεις στο μαστό.

Η προεμμηνορροϊκή ευαισθησία στο στήθος και το αντίστοιχο οίδημα πιθανόν να εμφανιστούν σε κάποιο βαθμό σχεδόν σε όλες τις γυναίκες.

-Πιο σοβαρά συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σε πολλές γυναίκες κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας.

-Η συχνότητα των πόνων μπορεί να είναι μικρότερη σε γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια.

-Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται το οικογενειακό ιστορικό, μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης.

Τι μπορείτε να κάνετε στο σπίτι για να μειώσετε τα συμπτώματα του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου:

-Ακολουθήστε μια διατροφή με χαμηλά λιπαρά.

-Αποφύγετε την καφεΐνη (καφές, τσάι και σοκολάτα).

-Αποφύγετε το αλάτι 1 έως 2 εβδομάδες πριν από την έναρξη της περιόδου σας.

-Να ασκείστε αρκετά κάθε μέρα.

-Φορέστε ένα σουτιέν μέρα και νύχτα που να σας παρέχει πολύ καλή υποστήριξη του μαστού.

Η αποτελεσματικότητα της βιταμίνης Ε, της βιταμίνης Β6 και φυτικών σκευασμάτων, όπως το λάδι νυχτολούλουδου, είναι κάπως αμφιλεγόμενη και θα πρέπει να την συζητήσετε με τον γιατρό σας, αν σκέφτεστε να την ακολουθήσετε.

Το πρήξιμο των ποδιών, που στην ιατρική διάλεκτο λέγεται οίδημα, σε συνδυασμό ή όχι με την παρουσία φλεβικών κιρσών αναμφισβήτητα ανησυχεί τον ασθενή.

Ομως, το συχνότερο πρήξιμο οφείλεται σε διαταραχές της λειτουργίας των φλεβών ή σε λήψη φαρμάκων κυρίως αντιυπερτασικών (ανταγωνιστές του ασβεστίου) που έχουν ως παρενέργειά τους ένα αθώο πρήξιμο των ποδιών.

Οταν το πρήξιμο οφείλεται στην κακή λειτουργία των φλεβών είτε λόγω ανεπάρκειας των βαλβίδων που βρίσκονται στο εσωτερικό τους ή λόγω εξωτερικής πίεσης που εξασκείται πάνω στις φλέβες (εγκυμοσύνη), τότε το πρήξιμο υποχωρεί. Υποχωρεί όταν τη νύχτα τα πόδια τοποθετηθούν πάνω σε μαξιλάρια σε υψηλότερο επίπεδο από το υπόλοιπο σώμα περί τις 40 μοίρες.

Εάν το πρήξιμο δεν υποχωρεί, τότε απαιτείται διερεύνηση παθολογική του όλου θέματος με κλινικοεργαστηριακή εξέταση. Θα πρέπει να αποκλεισθεί οπωσδήποτε ύπαρξη όγκου στην κοιλιά ή καρδιακή ανεπάρκεια ή νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία.

Η συνύπαρξη κιρσών των φλεβών με πρήξιμο στα πόδια δεν είναι σπάνια γιατί και οι κιρσοί των ποδιών είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργίας των βαλβίδων των φλεβών. Οι βαλβίδες των φλεβών όταν δυσλειτουργούν επιτρέπουν στο αίμα να παλινδρομεί δηλαδή να μην προωθείται προς την καρδιά, οπότε λιμνάζει μέσα στις φλέβες, με συνέπεια οι φλέβες να διατείνονται και να γίνονται έντονα ορατές κάτω από το δέρμα με οφιοειδή (σαν φίδια) πορεία και εμφάνιση.

Πολλές φορές το δέρμα παίρνει μπλε - καφέ χρώμα και σε ακραίες περιπτώσεις δημιουργούνται ακόμα και πληγές (έντονα έλκη) περί τους αστραγάλους λόγω της μακροχρόνιας στάσης του αίματος.

Ομως - και ευτυχώς - οι επιφανειακοί κιρσοί του δέρματος δεν δημιουργούν σοβαρότερα προβλήματα, σε αντίθεση με τους λεγόμενους «εν τω βάθει», δηλαδή τους κιρσούς που δεν φαίνονται.

Μέσα στους κιρσούς αυτούς μπορεί να δημιουργηθούν θρόμβοι που με την κυκλοφορία του αίματος είναι δυνατόν να φθάσουν στους πνεύμονες, να σφηνωθούν μέσα στους κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας, με αποτέλεσμα την εκδήλωση πνευμονικών εμβολών που οι σοβαρότερες μπορεί να είναι και θανατηφόρες.

Το απλό πρήξιμο στα πόδια χωρίς πόνο συνήθως είναι φλεβικό και αθώο. Εάν όμως υπάρξει πόνος, ο οποίος συνήθως οφείλεται σε φλεγμονή των φλεβών, δηλαδή θρομβοφλεβίτιδα, συνήθως αποτελεί το υπόστρωμα της δημιουργίας θρόμβου που μεταφράζεται σε πιθανή εκδήλωση πνευμονικής εμβολής.

Συμπερασματικά, ο πόνος όταν προστίθεται σε φλεβική ανεπάρκεια είναι αναμφισβήτητα παράγοντας ανησυχίας που χρειάζεται άμεση διερεύνηση.

Πηγή: tanea.gr