Έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης της νόσου Αλτσχάιμερ ανακάλυψαν ερευνητές στο Κέντρο Επιστήμης του Εγκεφάλου RIKEN, στην Ιαπωνία.

Χρησιμοποιώντας ποντίκια, ο Takaomi Saido και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι η θεραπεία με ντοπαμίνη θα μπορούσε να ανακουφίσει τα συμπτώματα στον εγκέφαλο και να βελτιώσει τη μνήμη.

Η μελέτη εξετάζει τον ρόλο της ντοπαμίνης στην αύξηση της παραγωγής νεπριλυσίνης, ενός ενζύμου που μπορεί να διασπάσει τις επικίνδυνες πλάκες στον εγκέφαλο που αποτελούν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου Αλτσχάιμερ.

Εάν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν σε κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε έναν εντελώς νέο τρόπο αντιμετώπισης της νόσου. 

Ο σχηματισμός συσσωματωμάτων γύρω από τους νευρώνες είναι ένα από τα πρώτα σημάδια της νόσου Αλτσχάιμερ, που συχνά αρχίζει δεκαετίες πριν από τον εντοπισμό συμπτωμάτων, όπως η απώλεια μνήμης. Αυτά τα συσσωματώματα σχηματίζονται από πεπτίδια β-αμυλοειδούς που συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου.

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στο ένζυμο νεπριλυσίνη, επειδή προηγούμενα πειράματα έδειξαν ότι η γενετική παραγωγή νεπριλυσίνης στον εγκέφαλο -μια διαδικασία που ονομάζεται αυξορρύθμιση, μέσω της οποίας ένα κύτταρο αυξάνει την ποσότητα ενός κυτταρικού συστατικού του, π.χ. του RNA, ή μιας πρωτεΐνης, ως απόκριση προς μία εξωτερική μεταβλητή ρύθμιση- είχε ως αποτέλεσμα λιγότερες πλάκες β-αμυλοειδούς και βελτίωση της μνήμης σε ποντίκια.

Ενώ ο γενετικός χειρισμός ποντικιών για την παραγωγή νεπριλυσίνης είναι χρήσιμος πειραματικά, για να θεραπευτούν οι άνθρωποι με τη νόσο, χρειάζεται να γίνει με τη χρήση φαρμάκων. Τα χάπια ή η ένεση νεπριλυσίνης ωστόσο, δεν είναι εφικτά, επειδή το ένζυμο δεν μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο από την κυκλοφορία του αίματος.

Το πρώτο βήμα της νέας μελέτης ήταν η διαλογή πολλών μορίων για να προσδιοριστεί ποια από αυτά μπορούν να ρυθμίσουν με φυσικό τρόπο τη νεπριλυσίνη στα σωστά σημεία του εγκεφάλου.

Προηγούμενες έρευνες οδήγησαν τους επιστήμονες στον περιορισμό της αναζήτησης στις ορμόνες που παράγονται από τον υποθάλαμο και ανακάλυψαν ότι η εφαρμογή ντοπαμίνης σε εγκεφαλικά κύτταρα που καλλιεργήθηκαν στο εργαστήριο, απέδωσε αυξημένα επίπεδα νεπριλυσίνης και μειωμένα επίπεδα β-αμυλοειδούς.

Οι ερευνητές εισήγαγαν μικροσκοπικούς υποδοχείς στην κοιλιακή καλύπτρα ή κοιλιακή καλυπτήρια περιοχή, μία ομάδα νευρώνων που βρίσκονται κοντά στη μέση της βάσης του μέσου εγκεφάλου και αποτελούν πηγή των ντοπαμινεργικών κυτταρικών σωμάτων του μεσοφλοιώδους μεταιχμιακού συστήματος ντοπαμίνης. Εμπλέκονται στο κύκλωμα του εγκεφάλου που έχει να κάνει με τα φάρμακα και τη φυσική ανταμοιβή.

Προσθέτοντας στην τροφή των ποντικιών ένα αντίστοιχο σχεδιασμένο φάρμακο, οι ερευνητές κατάφεραν να ενεργοποιούν συνεχώς αυτούς τους νευρώνες, και μόνο αυτούς, στους εγκεφάλους των ποντικιών.

Η ενεργοποίηση οδήγησε σε αύξηση της νεπριλυσίνης και μείωση των επιπέδων β-αμυλοειδούς, αλλά μόνο στο μπροστινό τμήμα του εγκεφάλου των ποντικών. Θα μπορούσε όμως η θεραπεία να αφαιρέσει τις πλάκες; Η απάντηση είναι «ναι».

Οι ερευνητές επανέλαβαν το πείραμα χρησιμοποιώντας ένα ειδικό μοντέλο ποντικού της νόσου Αλτσχάιμερ στο οποίο τα ποντίκια αναπτύσσουν πλάκες β-αμυλοειδούς. Οκτώ εβδομάδες θεραπείας οδήγησαν σε σημαντικά λιγότερες πλάκες στον προμετωπιαίο φλοιό αυτών των ποντικιών.

Στα τελευταία πειράματα εξετάστηκαν οι επιδράσεις της θεραπείας με L-DOPA. Το L-DOPA είναι ένα πρόδρομο μόριο ντοπαμίνης που χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον, επειδή μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο από το αίμα, όπου στη συνέχεια μετατρέπεται σε ντοπαμίνη.

Η θεραπεία των ποντικών με L-DOPA οδήγησε σε αύξηση της νεπριλυσίνης και μείωση των πλακών β-αμυλοειδούς τόσο στο μετωπιαίο όσο και στο οπίσθιο τμήμα του εγκεφάλου. Τα ποντίκια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με L-DOPA για τρεις μήνες είχαν επίσης καλύτερες επιδόσεις σε τεστ μνήμης σε σχέση με τα ποντίκια που δεν έλαβαν θεραπεία.

Οι δοκιμές έδειξαν ότι τα επίπεδα της νεπριλυσίνης μειώνονται φυσιολογικά με την αύξηση της ηλικίας στα φυσιολογικά ποντίκια, ιδίως στο μετωπιαίο τμήμα του εγκεφάλου, καθιστώντας την ίσως έναν καλό βιοδείκτη για προκλινικές διαγνώσεις της νόσου Αλτσχάιμερ. Το πώς η ντοπαμίνη προκαλεί την αύξηση των επιπέδων της νεπριλυσίνης παραμένει άγνωστο και αποτελεί το επόμενο στάδιο της έρευνας για την ομάδα του Saido.

«Δείξαμε ότι η θεραπεία με L-DOPA μπορεί να συμβάλει στη μείωση των επικίνδυνων πλακών β-αμυλοειδούς και στη βελτίωση της λειτουργίας της μνήμης σε μοντέλο ποντικού για τη νόσο Αλτσχάιμερ», εξηγεί ο Watamura Naoto, πρώτος συγγραφέας της μελέτης.

«Αλλά η θεραπεία με L-DOPA είναι γνωστό ότι έχει σοβαρές παρενέργειες σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον. Ως εκ τούτου, το επόμενο βήμα μας είναι να διερευνήσουμε πώς η ντοπαμίνη ρυθμίζει τη νεπριλυσίνη στον εγκέφαλο, γεγονός που αναμένεται να αποφέρει μια νέα προληπτική προσέγγιση που μπορεί να ξεκινήσει στο προκλινικό στάδιο της νόσου Αλτσχάιμερ», πρόσθεσε.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science Signaling.

onmed.gr

Μια 80χρονη γυναίκα που είχε χάσει την όρασή της - τουλάχιστον μια δεκαέτια - λόγω γλαυκώματος κατάφερε να ξαναδεί μετά από θεραπεία με εικονικό φάρμακο που στόχευσε στον χρόνιο πόνο...στην πλάτη της!

Η ιστορία της Lynley Hood

Μια νύχτα, πριν από 12 χρόνια, η Lynley Hood, βραβευμένη συγγραφέας από το Dunedin της Νέας Ζηλανδίας, διάβαζε ένα βιβλίο όταν η όραση στο αριστερό της μάτι έγινε ξαφνικά θολή. Το απέδωσε στην κούραση και αποφάσισε να κοιμηθεί, αλλά το επόμενο πρωί η θολούρα στην όρασή της δεν είχε εξαφανιστεί. Σύντομα διαγνώστηκε με μια αρκετά σπάνια μορφή γλαυκώματος και έμεινε τυφλή καθώς δεν μπορούσε να διαβάσει και να γράψει λόγω του γλαυκώματος.

Το 2020, η Hood έπεσε και έσπασε τη λεκάνη της, με αποτέλεσμα να έχει σοβαρούς πόνους στην πλάτη. Ωστόσο, αυτό αποδείχθηκε ευλογία, καθώς της έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου του Otago για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου.

H 80χρονη ήθελε απλώς να ανακουφιστεί με κάποιον τρόπο από πόνο, αλλά η θεραπεία με ηλεκτρική διέγερση αποδείχθηκε πολύ καλύτερη σε κάτι άλλο...

Βρήκε την όρασή της στο 100%
Σύμφωνα με το odittycentral.gr, το πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχε πέρυσι η Lynley Hood περιελάμβανε δύο ομάδες που συμμετείχαν σε συνεδρίες ηλεκτρικής διέγερσης. Οι συμμετέχοντες και στις δύο ομάδες έπρεπε να φορούν ένα ειδικό κράνος με ηλεκτρόδια, αλλά ενώ λάμβαναν ηλεκτρική διέγερση στον εγκέφαλο, η ομάδα placebo λάμβανε μόνο επιφανειακή διέγερση στο επίπεδο του τριχωτού της κεφαλής.

Η 80χρονη Lynley Hood ανήκε στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (χωρίς να το γνωρίζει), αλλά μετά από τέσσερις εβδομάδες ηλεκτρικής διέγερσης, η επιδεινωμένη όρασή της επανήλθε σχεδόν στο 100%. Ο οφθαλμίατρος της γυναίκας δεν μπορούσε να το πιστέψει.

«Παραδόξως, η όρασή της βελτιώθηκε τόσο πολύ που ο οφθαλμίατρός της είπε ότι πρόκειται για θαύμα», δήλωσε στην Otago Daily Times η συν-επικεφαλής του προγράμματος Dr Divya Adhia.

«Νόμιζα ότι το φανταζόμουν»
«Στην αρχή νόμιζα ότι το φανταζόμουν» δήλωσε η βραβευμένη συγγραφέας.

Κανείς δεν γνωρίζει πώς ακριβώς η ηλεκτρική διέγερση επανέφερε την όραση της κυρίας Hood, αλλά η δρ Adhia και η ομάδα της θέλουν οπωσδήποτε να το ανακαλύψουν. Τώρα σχεδιάζουν μια άλλη μελέτη για την ηλεκτρική διέγερση ελπίζοντας να βοηθήσουν και άλλους στην κατάστασή της.

Ο καταρράκτης περιγράφεται ως θόλωση, γήρανση του κρυσταλλοειδούς φακού και επί του παρόντος θεραπεύεται μόνο με χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, Βρετανοί ερευνητές δίνουν ελπίδα ότι σύντομα θα αντιμετωπίζεται μόνο με φάρμακα.
Ο καταρράκτης είναι μια θόλωση του οφθαλμικού φακού που προκαλείται με την πάροδο του χρόνου και επηρεάζει την ποιότητα της όρασης.

Προκαλείται από μια διαταραχή στη διάταξη των κρυσταλλικών πρωτεϊνών του φακού που οδηγεί σε συσσωρεύσεις πρωτεϊνών που περιορίζουν ουσιαστικά τη μετάδοση του φωτός στον αμφιβληστροειδή στο πίσω μέρος του φακού. Οι κύριοι τύποι καταρράκτη είναι τρεις: ο πυρηνικός, ο φλοιώδης και υποκαψικός.

Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστημίου Anglia Ruski (ARU), με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Barbara Pierscionek, στη Σχολή Υγείας, Εκπαίδευσης, Ιατρικής και Κοινωνικής Φροντίδας στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin, διενήργησε προηγμένες εργαστηριακές δοκιμές με μια ένωση οξυστερόλης VP1-001 που είχε προταθεί ως φάρμακο κατά του καταρράκτη.

Το προφίλ του δείκτη διάθλασης - μια βασική οπτική παράμετρος που απαιτείται για τη διατήρηση υψηλής ικανότητας εστίασης – βελτιώθηκε στο 61% των φακών που μελετήθηκαν, ενώ παράλληλα μειώθηκε το θάμπωμα του φακού στο 46% των περιπτώσεων. Αυτό σημαίνει ότι η πρωτεϊνική οργάνωση του φακού αποκαθίσταται, με αποτέλεσμα ο φακός να μπορεί να εστιάσει καλύτερα.

Τα θετικά αποτελέσματα της μελέτης
Αυτή η μελέτη έδειξε τα θετικά αποτελέσματα μιας ένωσης που είχε προταθεί ως φάρμακο κατά του καταρράκτη, αλλά που ποτέ πριν δεν δοκιμάστηκε στη λειτουργία του φακού και είναι η πρώτη έρευνα αυτού του είδους στον κόσμο. Η εν λόγω μελέτη δείχνει μια αξιοσημείωτη διαφορά και μια βελτίωση σε μάτια που υποβλήθηκαν στη θεραπεία συγκριτικά με μάτια, με ίδιο καταρράκτη, που δεν υποβλήθηκαν.

Ωστόσο, βελτιώσεις παρουσιάστηκαν σε ορισμένους τύπους καταρράκτη και όχι σε όλους, υποδεικνύοντας ότι αυτή μπορεί να είναι μια θεραπεία για συγκεκριμένους καταρράκτες, γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την ανάπτυξη φαρμάκων εναντίον της πάθησης. Είναι όμως ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για τη θεραπεία με φάρμακα αντί με χειρουργική επέμβαση.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Investigative Ophthalmology and Visual Science.

https://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/ygeia/389784/erxontai-farmaka-gia-ton-katarrakti-syntoma-i-therapeia-xoris-epemvasi

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε σήμερα την προσεχή έναρξη νέων κλινικών δοκιμών παγκοσμίως για την μέτρηση της αποτελεσματικότητας έναντι της Covid-19 τριών επιπλέον θεραπειών: της αρτεσουνάτης, της ιματινίμπης και της ινφλιχιμάβης.

“Έχουμε τη χαρά να ανακοινώσουμε την προσεχή φάση της μελέτης Solidarity, που ονομάζεται Solidarity PLUS και θα δοκιμάσει τρία φάρμακα: την αρτεσουνάτη, μια αγωγή κατά της ελονοσίας στη βαριά μορφή της, την ιματινίμπη, ένα φάρμακο κατά ορισμένων καρκίνων, την ινφλιχιμάβη, μια αγωγή για τις διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος” όπως η νόσος του Κρον ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα, δήλωσε ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Εξήγησε ότι τα φάρμακα αυτά επιλέχθηκαν από ομάδα ανεξάρτητων ειδικών και δήλωσε ότι οι δοκιμές θα διεξαχθούν σε περισσότερα από 600 νοσοκομεία σε 52 χώρες.

“Την περασμένη εβδομάδα, ο ΠΟΥ ειδοποιήθηκε για τα 200 εκατομμύρια κρούσματα της Covid-19, μόλις έξι μήνες μετά το όριο που ξεπεράστηκε των 100 εκατομμυρίων κρουσμάτων. Και γνωρίζουμε ότι ο πραγματικός αριθμός των κρουσμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος”, υπογράμμισε ο Δρ Τέντρος.

“Το ερώτημα αν θα φτάσουμε τα 300 εκατομμύρια και με ποια ταχύτητα θα τα φτάσουμε, εξαρτάται από όλους εμάς. Αν η τρέχουσα πορεία συνεχιστεί, μπορεί να ξεπεράσουμε τα 300 εκατομμύρια καταγεγραμμένα κρούσματα στις αρχές της επόμενης χρονιάς”.

Ο επικεφαλής του ΠΟΥ εκτίμησε ότι είναι δυνατόν ν’ “αλλάξει αυτό” αν ο κόσμος δράσει από κοινού.

Ξεκινώντας νέες κλινικές δοκιμές για να εξετάσει θεραπευτικές αγωγές, ο ΠΟΥ ελπίζει να βρει πρόσθετα εργαλεία για να μειώσει κυρίως τη θνησιμότητα που οφείλεται στην Covid, καθώς και τη διάρκεια της νοσοκομειακής νοσηλείας.

“Διαθέτουμε ήδη πολλά εργαλεία για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία της Covid-19, κυρίως το οξυγόνο, τη δεξαμεθαζόνη και τους ανταγωνιστές ιντερλευκίνης-6. Αλλά χρειάζονται περισσότερες, για όλους τους ασθενείς, είτε έχουν σε βαριά μορφή τη νόσο είτε σε ελαφριά”, δήλωσε ο Δρ Τέντρος.

Ο ΠΟΥ ξεκίνησε πέρυσι την Δοκιμή Solidarity.

Τα προσωρινά αποτελέσματα, που δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2020, δείχνουν ότι οι τέσσερις θεραπευτικές αγωγές που αξιολογήθηκαν σε 13.000 ασθενείς (ρεμδεσιβίρη, υδροχλωροκίνη, λοπιναβίρη και ιντερφερόνη) “είχαν ελάχιστη ή καμιά επίδραση στη συνολική θνησιμότητα, τον μη επεμβατικό αερισμό και τη διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο μεταξύ των νοσηλευομένων ασθενών”, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.

Τα οριστικά αποτελέσματα αναμένεται να δημοσιευτούν τον Σεπτέμβριο, διευκρίνισε ο Δρ Τέντρος.

Στη δοκιμή, η αρτεσουνάτη, που παράγεται από την Ipca, θα χορηγείται ενδοφλέβια για επτά ημέρες, και θα χρησιμοποιηθεί η συνήθης δόση που συνιστάται για τη θεραπεία της σοβαρής ελονοσίας.

Η ιματινίμπη, που παράγεται από τη Novartis, θα χορηγείται από το στόμα, μια φορά ημερησίως, για 14 ημέρες.

Η ινφλιχιμάβη, που παράγεται από την Johnson and Johnson, θα χορηγηθεί ενδοφλέβια ως εφάπαξ δόση.

Κορονοϊός Ελλάδα: Δοκιμάζεται μια νέα εισπνεόμενη θεραπεία που φαίνεται ότι θα έχει μεγάλες πιθανότητες να καταπολεμήσει τον ιό.

Τη θεραπεία ξεκίνησε η Gilead Sciences. H εταιρεία έχει λάβει την έγκριση της Αμερικανικής Ένωσης Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη χρήση της ρεμντεσιβίρης σε ενδοφλέβια μορφή σε ασθενείς με που νοσούν σοβαρά από τον COVID-19 και νοσηλεύονται.

Ωστόσο, η εταιρεία έχει θέσει νέο στόχο πια. Συγκεκριμένα, επιθυμεί να χτυπήσει τον ιό στα πρώτα στάδια του. Για να το κάνει αυτό θέλει να χορηγεί τη ρεμδεσιβίρη σε εισπνεόμενη μορφή.

Έτσι, έλαβε την έγκριση της FDA για να ξεκινήσει την πρώτη φάση κλινικών δοκιμών της ρεμδεσιβίρης ως εισπνεόμενη θεραπεία σε υγιείς εθελοντές.

Η πρόθεση της εταιρείας είναι σαφής: η γρηγορότερη προσέγγιση, πριν η ασθένεια χειροτερέψει και γίνει δυσκολότερη η ανάρρωση.

https://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/ygeia/303955/koronoios-afti-einai-i-eispneomeni-therapeia-pou-fainetai-na-ton-pagonei